Ομολογία

Ο γάμος των ομοφυλοφίλων,η 

υιοθεσία και το βάπτισμα 

υιοθετημένων παιδιών. Ποιμαντική 

προσέγγιση.

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου (χημικού)

ΜΕΡΟΣ-Α

Εισαγωγικά

Ο γάμος ομοφυλοφίλων και η υιοθεσία παιδιών από άτομα του ίδιου φύλου, κατοχυρώνεται νομοθετικά σε ολοένα και περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Με άλλα λόγια, οι λεγόμενες προοδευτικές κοινωνίες τού δήθεν πολιτισμένου κόσμου, περιφρονούν τον Σοφό Νομοθέτη και χλευάζουν τα νομοθετήματά Του. Αλλά απ' αυτήν την απαξίωση θα προκύψουν νομοτελειακά και τρομερές συνέπειες. Από την διατάραξη της θείας τάξης, θα ξεφυτρώσουν κοινωνικά προβλήματα που θα πλήξουν την κοινωνία όπως ο ανεμοστρόβιλος σαρώνει και διαλύει στο διάβα του τις ξύλινες καλύβες. Το εωσφορικό πνεύμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων οικοδομεί σήμερα μία σύγχρονη Βαβέλ στις διάνοιες των ανθρώπων. Η αντι-βιβλική και αντι-Χριστιανική νοοτροπία προωθείται σε όλα τα επίπεδα, με τελικό στόχο να αντικατασταθεί ο Χριστός με τον Αντίχριστο.

Ανατρέχοντας στο τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη και κόσμο, διαπιστώνουμε ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών έχει νομοθετηθεί σε 36 χώρες και στις 5 ηπείρους, εκ των οποίων 20 στην Ευρώπη.

Το υπό ψήφιση  νομοσχέδιο στην Ελλάδα  κατοχυρώνει τη δυνατότητα των ομόφυλων ζευγαριών να συνάπτουν γάμο αφού προβλέπει ότι."Ο γάμος συνάπτεται μεταξύ δύο προσώπων διαφορετικού ή ίδιου φύλου”.

Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου που αναμένεται να πάει στη Βουλή τον Φεβρουάριο, είναι τα εξής: 

1)Νομοθέτηση της ισότητας στον γάμο

2)Πολιτικός γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια

3)Ίσα δικαιώματα για τα παιδιά

4)Ισότιμα δικαιώματα και στα παιδιά που έχουν γεννηθεί μέχρι τώρα από παρένθετες μητέρες

 Ο νόμος αυτός έφερε στην επιφάνεια, όπως αναμενόταν και το θέμα της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια αλλά  και το θέμα της βάπτισης των υιοθετημένων παιδιών.

Με αφορμή τον νόμο αυτό καθώς και την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος  της 23/1/2024  παρουσιάζουμε στο παρακάτω άρθρο τα εξής θέματα.

Τι προβλέπει το νέο νομοσχέδιο 

στην Ελλάδα:

Με το νέο νόμο, κάθε πολιτικός γάμος θα αναγνωρίζει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, ανεξάρτητα από το φύλο των συζύγων. Ως αποτέλεσμα, θα μπορούν να αναγνωριστούν στη χώρα μας και πολιτικοί γάμοι ομόφυλων ζευγαριών, που έχουν συναφθεί στο εξωτερικό.

Το νομοσχέδιο δεν καταργεί τη διάκριση των φύλων, δεν έχει προβλέψεις για ορολογία τύπου «γονέας 1» και «γονέας 2», αλλά προβλέπει την αναφορά σε δύο μητέρες (;;;;;) ή δύο πατέρες(;;;;;;) για τα παιδιά. Ταυτόχρονα, δίνεται στα ομόφυλα ζευγάρια η δυνατότητα υιοθεσίας παιδιού, αλλά όχι η παρένθετη μητρότητα, η απόκτηση δηλαδή παιδιού μέσω παρένθετης μητέρας, που στη χώρα μας επιτρέπεται μόνο όταν συντρέχουν λόγοι υγείας σε ετερόφυλα ζευγάρια. Ειδικότερα, στο ζήτημα της τεκνοθεσίας -όπου εκδηλώνονται και οι πιο ισχυρές αντιδράσεις- η κυβερνητική πρωτοβουλία δεν θα αναγνωρίζει ως δικαίωμα στα ομόφυλα ζευγάρια ανδρών την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, μέσω παρένθετης μητέρας, κάτι που είχε εκφράσει ως επιθυμία του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , αν και για την ώρα παραμένει γρίφος αν η απαγόρευση θα συμπεριλάβει και τα ομόφυλα ζευγάρια γυναικών, από τη στιγμή που οι γυναίκες έχουν ήδη δικαίωμα στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

ΜΕΡΟΣ-Α

1.Παρατηρήσεις στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (23/1/2024)

2. Η ομοφυλοφιλία και η αίρεση του Νικολαϊτισμού.

3.Μια παρέμβαση του Μητροπολίτη Πειραιώς με πολλά ερωτηματικά;;;

-------------------------------------------------

1.Παρατηρήσεις στην  ανακοίνωση 

της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας 

της Ελλάδος (23/1/2024).

 Μια ντροπιαστική -αν και αναμενόμενη- ανακοίνωση με την οποία στέλνουν τα ανήλικα παιδιά από την αγκαλιά του Χριστού, στην αγκαλιά των ομοφυλόφιλων εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, που εκδόθηκε μετά τη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου, οι αντιδράσεις στο νομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση δέχεται ως νόμιμη πράξη την τεκνοθεσία ανήλικων παιδιών από ομοφυλόφιλους (διότι ο «γάμος» που προβλέπει το ίδιο ν/σ μεταξύ των ομοφυλόφιλων δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα διαδικαστικό βήμα, απαραίτητο όμως για να υιοθετούν παιδιά), περιορίζονται στο ότι απλώς αυτό το ν/σ βρίσκει αντίθετη την Ιερά Σύνοδο και την ερχόμενη Κυριακή «από άμβωνος» θα διατυπωθεί αυτή η αντίδραση.

Πρόκειται για παράδοση της ελληνικής Εκκλησίας, σε συνθήκες που όχι απλώς αντιστρατεύονται στα πιστεύω της ελληνικής ορθοδοξίας, αλλά πρώτα και κύρια δηλώνουν αποχή αντίδρασης από το έγκλημα της παράδοσης ανηλίκων στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα!

Γνωρίζουμε ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως ανώτατο πνευματικό και διοικητικό Όργανο α) «Μεριμνά διά την τήρησιν των Δογμάτων της Ορθοδόξου Πίστεως, των Ιερών Κανόνων και των Ιερών Παραδόσεων, διά την ενότητα της Πίστεως, ……

β) Μελετά και αποφασίζει περί των ληπτέων μέτρων δια την πραγμάτωσιν της κατά Χριστόν ζωής του ιερού Κλήρου και του Χριστεπωνύμου λαού….»

Επομένως περιμέναμε οι αποφάσεις της για το θέμα του γάμου ομόφυλων ζευγαριών και γονεϊκότητας να κινηθεί μέσα στα πλαίσια της Πίστεως, των ιερών κανόνων και των Ιερών Παραδόσεων. Δυστυχώς, όμως, η τελική ανακοίνωση κινείται μέσα στα όρια της «μεταπατερικότητας», αφού αρνείται να χρησιμοποιήσει ακόμα και την ορθόδοξη ορολογία. Συγκεκριμένα:

Α. Πουθενά στο κείμενο δεν αναφέρονται οι λέξεις αμαρτία, πάθος, πνευματική ασθένεια για το πρόβλημα της ομοφυλοφιλίας.

Β. Η ανακοίνωση αγνοεί πλήρως τον ευαγγελικό και πατερικό λόγο. Η Ιεραρχία με το ανακοινωθέν της, απλά, μας είπε, ότι διαφωνεί με το γάμο ομοφυλόφιλων και με την υιοθεσία εκ μέρους τους , αλλά δεν ανέφερε τίποτε σχετικά με το βάπτισμα των υιοθετημένων παιδιών. Και το σπουδαιότερο δεν αναφέρει ότι  η νομιμοποίηση της θανάσιμης αμαρτίας της ομοφυλοφιλίας συνιστά την αποδοχή της αίρεσης του Νικολαϊτισμού.

Γ. Δεν δίνει πρακτικές λύσεις για προβλήματα που θα προκύψουν από την υιοθεσία ομόφυλων ζευγαριών και έχουν σχέση με το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Θα βαφτίζουν τα «παιδιά» τους; Θα τους δέχονται ως αναδόχους; Θα εκδώσουν νέες δηλώσεις βάπτισης στις οποίες αντί για το ονοματεπώνυμο πατέρα και μητέρα θα αναγράφονται γονέας Α και γονέας Β;

Δ. Δεν καθορίζει τα επιτίμια, όσων αγνοήσουν τα ιερά θέσμια της Ορθοδοξίας, όταν ακόμα και Μητροπολίτης δηλώνει επίσημα, ότι θα «"Θα βαφτίσω παιδιά τεκνοθεσίας ομόφυλων ζευγαριών"

Δικαιολογημένη επομένως είναι και η αγανάκτηση σχολιαστή που έγραψε τα εξής : «Όταν οι άνομοι νομοθέτες κακουργούν σε βάρος της ηθικής και βιολογικής υποστάσεως των Ελλήνων και των αθώων και ανεύθυνων παιδιών, εμείς αρκούμαστε μονάχα σε ανακοινωθέντα; Και συνεχίζουμε να συναγελαζόμαστε με τους δράστες του ανοσίου αυτού εγκλήματος σαν να μην συμβαίνει τίποτε; Και ανεχόμαστε την ακώλυτη είσοδό τους στους ναούς; Μετά από λίγες μέρες θα βλέπουμε τους «ποιμένες» μας, να χαριεντίζονται χαμογελαστοί και να συγχρωτίζονται με τους αφοριστέους, ενόχους ιδιαζόντως ειδεχθούς πνευματικού εγκλήματος, τους οποίους θα δέχονται κανονικά στους ναούς (θα τους δίνουν να απαγγέλουν το «Πιστεύω» και το «Πάτερ Ημών»), παρισταμένους και ως αναδόχους και, φρικωδέστατον ειπείν!!!, μεταλαμβάνοντες, κάποιους εξ αυτών, και των Θείων και Ιερών Μυστηρίων….(Λ.Ν)

E. Λέγοντας ότι «Από το 2015 το σύμφωνο συμβίωσης παρέχει σε ζευγάρια του ιδίου φύλου όλα τα δικαιώματα και τις δυνατότητες του γάμου με κύρια εξαίρεση τη δυνατότητα απόκτησης παιδιών με υιοθεσία ή παρένθετη κύηση» αποδέχεται το σύμφωνο συμβίωσης, που προσφέρει τα πλεονεκτήματα του γάμου και ομολογώντας στη συνέχεια ότι στο τέλος θα νομοθετηθεί και η τεκνοθεσία.

ΣΤ. Ούτε μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας δεν προτείνει η ανακοίνωση, ούτε ένα σχετικό μέτρο όπως πχ την άρνηση βάφτισης παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια ή της άρνησης εισόδου στο σώμα της Εκκλησίας, αυτών που οδηγούν τα ανήλικα παιδιά στα «δίχτυα» ατόμων, τα οποία θα τα οδηγήσουν καταρχήν στον κοινωνικό απομονωτισμό και κατά δεύτερον σε συμπεριφορές που αποκλίνουν από τη διδασκαλία του Χριστού και των όσων αποδέχεται η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

 2.Η ομοφυλοφιλία και η  αίρεση του 

Νικολαϊτισμού.

«Οι Νικολαΐτες δίδασκαν υπέρ των σεξουαλικών πράξεων, υπέρ των σεξουαλικών αμαρτιών. Δίδασκαν «το παραχρήσθαι τη σαρκί».

Τί σημαίνει αυτό; Δίδασκαν, ότι οι άνθρωποι πρέπει, όπως θα λέγαμε σήμερα, «να πέφτουν με τα μούτρα» στις σαρκικές αμαρτίες, για να μπουχτήσουν τις αμαρτίες και να μην έχουν όρεξη κατόπιν να κάνουν αμαρτίες. Φανταστείτε ο διάβολος τι ιδέα είχε ενσφηνώσει στα μυαλά τους. Δίδασκαν, να κάνουμε το κακό, για να έλθει το καλό. Να κάνουμε την αμαρτία, να την μπουχτήσουμε, να την κόψουμε και έτσι να έλθει το καλό. Μεγάλη διαστροφή. Οι νικολαΐτες προχωρούσαν και έλεγαν, ότι οι σαρκικές εκτροπές δεν είναι καν αμαρτίες. Δεν είναι αμαρτία η πορνεία, δεν είναι αμαρτία η μοιχεία, δεν είναι αμαρτία η ομοφυλοφιλία.

Η αίρεση των Νικολαϊτών είναι αυτή,που μνημονεύεται και στο βιβλίο της

Αποκάλυψης κεφάλαιο 2, στίχοι 6 και 15. Απευθυνόμενος ο Κύριος προς την Εκκλησία της Εφέσου λέγει: «αλλά τούτο έχεις ότι μισείς τα έργα των Νικολαιτών, α καγώ μισώ» (Αποκ. 2.6)

Και παρακάτω απευθυνόμενος στην Εκκλησία της Περγάμου:

«αλλά έχω κατά σου ολίγα, ότι έχεις εκεί κρατούντας την διδαχήν Βαλαάμ, ος εδίδαξε τον Βαλάκ βαλείν σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ και φαγεπν ειδωλόθυτα και πορνεύσαι. ούτως έχεις και συ κρατούντας την διδαχήν των Νικολαιτών ομοίως». (Αποκ. 2.15)

Φαίνεται, λοιπόν, ότι την εποχή που έγραψε ο απόστολος Ιωάννης την Αποκάλυψη, ο Νικολαιτισμός είχε απλωθεί στην Μικρά Ασία. Από το παραπάνω εδάφιο οι Νικολαίτες ονομάστηκαν και Βαλααμίτες.

Είναι και αυτή γνωστικίζουσα  αίρεση με ειδωλολατρικά στοιχεία. Εκείνο όμως που την διέκρινε κυρίως ήταν η  έντονη ακολασία των οπαδών της.

Συνιστούσαν ότι «το σώμα πρέπει να βυθίζεται μέσα στις ηδονές, να φθείρεται από τις καταχρήσεις κι έτσι να τιμωρείται». Έλεγαν πως «όσο περισσότερες αμαρτίες και ηδονές προκαλεί ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο θα προκαλέσει το θείο έλεος και τη χάρη του Θεού».

Το όνομά τους το πήραν από τον  Νικόλαο, έναν από τους επτά διακόνους, που είχαν εκλεγεί από την πρώτη χριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων,

για την υπηρεσία των πτωχών, γεγονός που αναφέρεται στο βιβλίο Πράξεις

των Αποστόλων, κεφάλαιο 6, στίχος 5.

Η ελεύθερη πορνεία των Νικολαϊτών και η ακολασία τους, αποδίδεται σε ένα

επεισόδιο που συνέβη στον διάκονο Νικόλαο. Αυτός λοιπόν, επειδή είχε

ωραία γυναίκα, επεπλήχθη για ζηλοτυπία από τους Αποστόλους. Τότε λοιπόν ο Νικόλαος την έφερε στη μέση της σύναξης και επέτρεψε σε όποιον ήθελε να

συνάψει σχέσεις μαζί της. Αυτό το έκανε για να είναι σύμφωνος με το ρητό

εκείνο που λέει «παραχράσθαι τη σαρκί δει». Η λέξη όμως παραχράσθαι έχει διφορούμενη έννοια. Σημαίνει και υπερχρησιμοποιώ και περιφρονώ. Άρα,

αν αποδώσουμε στην νεοελληνική το παραπάνω ρητό θα προκύψουν δύο  αντίθετες τελείως έννοιες.

Η μία λέει, πως πρέπει να υπερχρησιμοποιούμε τη σάρκα και η άλλη να την

περιφρονούμε. Οι Νικολαΐτες, λοιπόν, αποδέχτηκαν την πρώτη ερμηνεία του ρητού και για 

αυτό επιδίδονταν σε άκρατη ακολασία.

Για την αίρεση του Νικολαϊτισμού υπάρχει και η εξής άποψη:

Ο Νικολαϊτισμός είναι η αίρεση των γνωστικών της εποχής του Χριστού. Ο Γνωστικισμός δεν δέχεται ότι ο Ιησούς υπήρξε ως άνθρωπος με αδιάβλητα πάθη και ήταν μόνο Θεός. Άρα δεν συγχωρούσαν και στον εαυτό τους τα πάθη, αλλά πίστευαν ότι για ν' ακολουθήσουν τον Χριστό, πρέπει να νεκρώσουν τα πάθη με το να πέφτουν με τα μούτρα σ' αυτά , για να τα σιχαθούν. Η πονηρή αυτή μέθοδός τους ήταν το πρόσχημα για να συνεχίσουν την ειδωλολατρεία της εποχής τους, αφού με αυτήν ουσιαστικά λάτρευαν κάθε είδους σαρκικού πάθους. Η ορθότερη όμως άποψη για την ονομασία των Νικολαϊτών ήταν το σύνθετο όνομα που αποτελείται από τις λέξεις "νίκη" και "λαός", επειδή η αίρεση αυτή γινόταν αγαπητή στο λαό, λόγω της ασυδοσίας των ηθών της εποχής.

 

3. Μια παρέμβαση με πολλά 

ερωτηματικά;;;

Ο μητροπολίτης Πειραιώς σε μια σχετική παρέμβαση επαίνεσε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών για  «την πεπαρρησιασμένη δήλωσή του δια τις επιπτώσεις της νομοθετήσεως της ανατροπής της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας  και της κανονικοποιήσεως μιας γενετησίου παρεκκλίσεως με πρόσχημα τη δήθεν ισότητα στο γάμο και τα δήθεν διασφαλιζόμενα δικαιώματα των παιδιών…..η δήλωσις του  (Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου) καταθέτει την πίστη και την αλήθεια τη διαχρονική της Εκκλησίας, που δεν χρειάζεται καμία επικαιροποίηση ή ενδελεχή μελέτη, διότι είναι αποκάλυψις του ζώντος Θεού και όχι ανθρώπινη κατασκευή».

Θα μας επιτρέψει ο Σεβασμιότατος, να θεωρήσουμε ελλιπή τα παραπάνω, επειδή η πίστη και η διαχρονική αλήθεια της Εκκλησίας μιλάει επί πλέον καταδικαστικά για την αμαρτία της ομοφυλοφιλίας, την οποία θεωρεί σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο «ατιμία, ασχημοσύνη, ακαθαρσία, μη καθήκον, κατά δε τον Χρυσόστομο «μανία, ύβρι, αλλόκοτη λύσσα»  και «ως τη μεγαλύτερη αμαρτία», πράγμα το οποίο δεν ειπώθηκε. Και επίσης με τη δήλωση μόνο αυτή και με την ανακοίνωση της Ιεραρχίας  ο Μακαριότατος και οι αρχιερείς απέσεισαν την ευθύνη τους από πάνω τους. Γράφτηκε χαρακτηριστικά το εξής: «Είναι σαν να βλέπεις κάποιους να πάνε να βάλουν φωτιά σ'ένα χωριό και εσύ αντί να ξυπνήσεις τους χωριανούς που κοιμούνται, φωνάζοντας, στέλνοντας ανθρώπους να ειδοποιήσουν, χτυπώντας τις καμπάνες· λες στους μεν επίβουλους, ότι αυτό που πάνε να κάνουν είναι κακό και καταστροφικό και στους γύρω σου ότι δεν συμφωνείς, αλλά δεν έχεις και ευθύνη, γιατί μίλησες. Αυτό κάνει ο Αρχιεπίσκοπος και  η ιεραρχία με το ανακοινωθέν αυτό»(Γ.Τζανάκης).

Όμως ο Μητροπολίτης Μεσογαίας στη σχετική εισήγησή του είπε και τα εξής, που φρόντισαν οι ειδήμονες να τα θάψουν και να μην τα περιλάβουν στην επίσημη ανακοίνωση: «Η Εκκλησία ασφαλώς και δεν νομοθετεί. Ούτε και θα ήθελε. Έχει τους νόμους της και είναι διαχρονικοί, αιώνιοι και θεόσδοτοι. Δεν νομοθετεί, και γι’ αυτό δεν φέρει ευθύνη. Φέρει όμως βαρύτατη ευθύνη μόνον, εάν σιωπήσει. Και δεν πρέπει να το κάνει. Πρέπει να φωνάξει και δυνατά».

«…Πρέπει να υψώσει τη φωνή της (η Εκκλησία) και μάλιστα δυναμικά να ασκήσει την επιρροή της. Εάν σιωπήσει ή αδρανήσει, αυτοκαταργείται».

Τι σημαίνει όμως να «να ασκήσει την επιρροή της η Εκκλησία;» Σημαίνει

έργα, πράξεις, ενέργειες. Και ποιες είναι αυτές;;

Α. Να ζητήσει τη δυναμική αντίδραση του λαού, ο οποίος θα ζητήσει την απόσυρση του σχετικού νόμου με δημοψήφισμα.

Β. Να προειδοποιήσει, ότι θα αφοριστούν, όσοι βουλευτές ψηφίσουν το σχετικό νομοσχέδιο ή απέχουν από τη ψηφοφορία, γιατί νομιμοποιούν την αίρεση του Νικολάϊτισμού με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Γ. Να εξηγήσει, ότι ο πολιτικός γάμος ομοφυλόφιλων είναι επίσημη αποδοχή της αίρεσης του Νικολαϊτισμού.

Δ. Να εξηγήσει, ότι πλέον η Εκκλησία δεν μπορεί να εφαρμόσει το νηπιο-Βάπτισμα στα υιοθετημένα παιδιά, επειδή δεν αναπληρώνει η πίστη  των κηδεμόνων του παιδιού, που υιοθετήθηκε από ομοφυλόφιλο ζεύγος   την ελλίπουσα πίστη του νηπίου, που είναι προϋπόθεση  του βαπτίσματος.

Δεν υφίσταται ορθόδοξη  πίστη, τη στιγμή κατά την οποία οι άνθρωποι αυτοί την πίστη της Εκκλησίας την απορρίπτουν με την προσωπική τους ζωή ως αιρετικοί Νικολαϊτες και συνεπώς δεν θα μπορέσουν  να μορφώσουν «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν το τεκνοθετηθέν «παιδί τους».

Σεβασμιότατε και 

Σεβασμιότατοι. Ακούστε την φωνή 

από το υπερπέραν  μακαριστού 

Αγιορείτη Γέροντα Γρηγορίου:

« Δεσποτάδες, αν και σ᾽ αυτό το νομοσχέδιο δεν κρεμάσετε τα στολίδια σας και δεν τους δώσετε την χαριστική βολή, τότε πράγματι θα ᾽ρθει μέρα που θα κλαύσετε και θα θρηνήσετε….Έχετε την δύναμη να ποτίσετε τους κρατούντες με όξος και χολή; Αν δεν την έχετε, μεριάστε. Δεν γνωρίζω εάν βρεθεί άνθρωπος να χτυπήσει νεκροκάμπανο. Ήρθε η ώρα να πετάξετε καταγής στέμματα και σκήπτρα. Καβαλικέψτε ονάριο και εισέλθετε στις πόλεις και στα χωριά και κόψτε τα χέρια των σταυρωτών. Δεν είναι δύσκολο. Βάψτε την γη με αίμα, για να ανεμίσει του σταυρού η δύναμη. Εσχάτη ώρα εστί….Γιατί, μεταξοφόροι και χρυσοπιλοφόροι, δεν λέτε έστω και ένα «επιτέλους σταματάτε; …...Κρεμάνε την Ελλάδα, κρεμάνε την μάννα που τους γαλούχησε με ρωμιοσύνη και χριστιανοσύνη.

Ήρθε η καταραμένη ώρα να ακούσουμε από την ίδια την μάννα μας το «τετέλεσται». Τελείωσαν τα πάντα σ᾽ αυτήν την χώρα. Η Ελλάδα χωρίς Χριστό, είναι ένα κουφάρι πεταμένο στην άβυσσο. Διαδραματίζονται φοβερά πράγματα και δεν βλέπεις κανενός Έλληνα κληρικού και λαικού το μάτι να δακρύζη. Χάνουμε τα πάντα και χάσκουμε σαν να μη συμβαίνη τίποτε. Χριστιανέ, σήκω απάνω. Παπά, κάνε το ράσο σου φλάμπουρο και συ, μοναχέ, το τριβώνιό σου σημαία. Αναστέναξε και εκ βαθέων κράξε: «Όχι δοσίματα στους αθέους. Όχι άρνηση του Δημιουργού.» Γιατί δεν ακούμε τίποτα; Πραγματικά πλαστικοποιηθήκαμε; Γιατί κωφεύουμε; Γιατί δεν πήραμε τους δρόμους και τις ραχοκοκκαλιές των βουνών να φωνάξουμε: «Όχι Ελλάδα κρεμασμένη. Κατσιποδιάρηδες, κάτω τα χέρια από την μάννα»; Απνευστί να χρεωκοπήσουμε; Φυσήξτε, φωνάξτε: «Την Ελλάδα την θέλουμε όπως μας την παρέδωσαν οι πρόγονοί μας…...Τι μουγγάδα είναι αυτή που επικρατεί στην Ελλάδα; Για την οικονομική κρίση πόσα αναπηδήματα κάνουμε, πόσες διαμαρτυρίες. Για την πνευματική και εθνική κρίση «ουκ εισί λαλιαί ουδέ λόγοι». Δεν ακούγονται φωνές. Φωνάξτε προτού κεκράξονται οι λίθοι. Η Ελλάδα είναι ορθόδοξη. Είναι ο μεγάλος ήλιος που όλος ο κόσμος περιμένει το φως του και την θαλπωρή του. Έχεις την δύναμη, Εκκλησία….Η Εκκλησία είναι υπερδύναμη στον κόσμο. Τα πολιτεύματα όλα θα καταστραφούν, αλλά η Εκκλησία ποτέ.

Λαλήστε. Μιλήστε. Φωνάξτε! Κουραστήκαμε να περιμένουμε. Χαθήκαμε μέσα στην σιωπή σας. Σαχάρα η Εκκλησία; Ούτε βότανο φυτρώνει ούτε οσμή ευωδιάς υπάρχει. Αναμένουμε ομολογία και λόγο αφυπνιστικό. Ζητούμε τα θεικά σημεία του όρους Σινά. Θεοφανία ζητούμε. Μόνον η Εκκλησία μπορεί να μας την δώσει.

Ο Μωυσής, που καθωδηγούσε τον λαό τον εκλεκτό, δεν ήταν μόνον πολιτικός, αλλά και θρησκευτικός οδηγός. Αυτήν την εκκλησιαστική εξουσία βγάλτε την προς τα έξω με διάθεση μαρτυρική, για ανάψυξη των κουρασμένων και πεφορτισμένων Χριστιανών και ορθοδόξων Ελλήνων.

Εάν δεν σμίξει και σήμερα η Εκκλησία το αίμα της με το αίμα των ομολογητών και μαρτύρων της Εικονομαχίας και των αγίων Νεομαρτύρων, δεν θα φέξη σ᾽ αυτόν τον τόπο…»

Συνεχίζεται…