Ομολογία

ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ 

ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ κ. ΡΙΖΟΥ.

Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου

κ. Ι.Ρίζο,

Δεν θέλω να καταχραστώ τη φιλοξενία της συζήτησης στο συγκεκριμένο ιστολόγιο -ΟΜΟΛΟΓΙΑ-. Ήδη η συζήτηση για το θέμα έχει τουλάχιστον έξι  μεγάλης έκτασης άρθρα και ο κάθε σωστός ερευνητής μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Δεν θεωρώ απαραίτητο να συνεχίσω την συζήτηση για να μην κουράζω άλλο  τους αναγνώστες, ούτε να τους ομαδοποιώ και να δημιουργώ οπαδούς ή αντιπάλους. Μακριά από μένα αυτές οι απόψεις και πρακτικές. Δεν κάνω τίποτε άλλο, παρά απλά διερευνώ ένα θέμα της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας.

Διακρίνω μια προσπάθεια αλλοίωσης των απόψεών μου και προβληματίστηκα, αν η συνέχιση της γραπτής συζήτησης έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο στους αναγνώστες, γιατί δίνεται η εντύπωση ότι σήμερα το μοναδικό πρόβλημα της Εκκλησίας είναι οι ΓΟΧ.

Η αλλοίωση των απόψεών μου φαίνεται από τα εξής;

Α. Αγνοείτε προκλητικά το κεντρικό θέμα που διερευνάμε. (Εγκυρότητα της Αρχιερωσύνης του Ακακίου και της Συνόδου του).

Β. Γνωρίζετε ότι η ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ιστορία  των ΓΟΧ ουσιαστικά ξεκινά από το 1935, εσείς όμως συνεχίζετε να ξεκινάτε από το 1924, ενώ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΥΠΟΨΗ  το σημαντικό γεγονός της ίδρυσης του ΠΣΕ ΤΟ 1948 όπου η Ελλαδική Εκκλησία συμμετέχει ως ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ και γράφετε: «….Το ΠΣΕ ήταν ένα συνέδριο, δεν ήταν εκκλησία, ούτε απαιτούσε δογματικές αλλαγές από τα μέλη του». Αλήθεια, διαβάσατε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΣΕ ή δεν σας προβλημάτισε η πορεία του και τα έργα του;;;

Γ. Αγνοείτε προκλητικά τα δημόσια δημοσιευμένα κείμενά μου για την περίοδο 1935-1955 (θάνατος πρ.Φλωρίνης Χρυσοστόμου)

Δ. Με θεωρείτε αυθαίρετα «υπερασπιστή» των ΓΟΧ, δημιουργώντας στο αναγνωστικό κοινό λανθασμένες εντυπώσεις (ήδη καταγράφτηκαν αυτές σε ορισμένα σχόλια) παρά το ότι σας γράφω ότι είμαι γι΄αυτούς «αποδιοπομπαίος», λόγω των απόψεών μου για το ημερολόγιο.

Ε. Διαφωνώ με τη ΛΟΓΙΚΟΦΑΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΑΣ να λύνετε μόνος σας σοβαρά θέματα, που άπτονται της αρμοδιότητας ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ. Αντί, λοιπόν, να απαιτήσετε τη σύγκληση τέτοιας Συνόδου για τη λύση των προβλημάτων, ρίχνετε λάσπη στον ανεμιστήρα με τη χρήση όρων, όπως ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ -Α ΙΡΕΤΙΚΟΣ - ΑΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Τελικά, αποφάσισα να το κλείσω το θέμα με μια σύντομη απάντηση στη δευτερολογία σας σε θέματα που ως κληρικός είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω.

1. Πουθενά δεν έγραψα ότι η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ είναι θέμα που δεν συνδέεται με την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ. Οφθαλμοφανέστατα, αυθαίρετο συμπέρασμα. Εσείς εισάγετε το θέμα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ και ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ στο περιεχόμενο της Ορθόδοξης Πίστης και κριτήριο της Αποστολικής διαδοχής όταν γράφετε:

«Αν όμως έχουμε σχίσμα στο οποίο θεωρείται προϋπόθεση σωτηρίας το εορτολόγιο, έχουμε σχίσμα περί την πίστη, μια νέα πίστη, μια προσθήκη στις προϋποθέσεις σωτηρίας που δεν δίδαξε ο Χριστός ή οι Απόστολοι, άρα μια αίρεση, οπότε συμβαίνει αποκοπή από την Εκκλησία. Σε αυτή την περίπτωση δεν έχει νόημα η Διαδοχή».

Όταν γίνεται ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΑΧΙΕΡΕΩΣ, είδατε ή ακούσατε  κάπου στην ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ή στις ευχές της χειροτονίας  να αναφέρεται κάτι σχετικό με  ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ;;;

Γνωρίζετε, φυσικά, τη διαφορά μεταξύ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ και  ημερολογίου.

2. Συνεχίζετε να επιμένετε στο τι έγινε το 1924, ενώ εξετάζουμε την ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ ΤΟ 1960. Σας έγραψα τι ακριβώς πιστεύω για τις χειροτονίες Χρυσοστόμου Καβουρίδη, αλλά μέχρι το 1960 άλλαξαν πάρα πολλά. Δεν ήταν ίδιες οι συνθήκες. Ίσα-ίσα, τα θλιβερά γεγονότα που προηγήθηκαν, έδωσαν στους ΓΟΧ τη δυνατότητα να εμπλουτίσουν τους λόγους της ένστασής τους και αυτό είναι ΕΠΑΙΝΕΤΟ, όταν οι υπόλοιποι ακραιφνείς Ορθόδοξοι βρίσκονταν «εν υπνώσει». Γράφετε τη λέξη ΑΠΟΣΧΙΣΗ, ενώ αλλού μιλάτε για ΣΧΙΣΜΑ. Ποιοι αποσχίσθησαν και από πού; Σας υπενθυμίζω τα εξής:

Ο  Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ως πανεπιστημιακός καθηγητής, είχε γνωματεύσει, ως μέλος της ειδικής Συνοδικής Επιτροπής, ότι  «η μεταβολή του Ιουλιανού ημερολογίου, μη προσκρούουσα εις δογματικούς και κανονικούς λόγους, δύναται να γίνη μετά συνεννόησιν μετά πασών των λοιπών Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, ιδίως μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, εις ο και θα ήτο ανάγκη ν᾽ ανατεθή, η πρωτοβουλία πάσης σχετικής ενεργείας». Η συνεννόηση αυτή «μετά πασών των λοιπών Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών» ουδέποτε έγινε, διότι ήσαν όλες σχεδόν αντίθετες. Η μεταρρύθμιση του Ημερολογίου έγινε μονομερώς και πραξικοπηματικώς από την Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα, τις οποίες ακολούθησε και η Κύπρος.

Σας παραπέμπω για το θέμα στις απόψεις των Πατριάρχου Αλεξανδρείας Φωτίου, μητροπολίτου Κσσανδρείας Ειρηναίου, Δρυινουπόλεως και Δημητριάδος.

Και αυτό το κάνω για να σας αποδείξω ότι ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΑΞΙΚΟΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ και επομένως η λέξη ΑΠΟΣΧΙΣΗ δεν ισχύει, διότι προηγήθηκαν ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ  ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ και αντικανονικές ενέργειες.

Και για να μην παρανοηθούν τα γραφόμενα, ξανατονίζω, ότι άλλο θέμα είναι η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ και άλλο ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΕ και επιβλήθηκε. Δηλαδή θεωρούμε ότι έκαναν  ΑΠΟΣΧΙΣΗ από κάτι ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ  ΠΑΡΑΝΟΜΟ;;;;;.Τότε θα πρέπει το χριστεπώνυμο ποίμνιο να  αποτελείται από  ΑΒΟΥΛΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ. Και επειδή πάλι θα «τα ακούσω» τονίζω ότι ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ  ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΓΟΧ, ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΝΟΧ. Υπήρχαν και άλλοι τρόποι να δείξουν τη διαφωνία τους… Συμφωνώ απολύτως με τον μακαριστό Αγιορείτη Γέροντα ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗ  που είπε: «τα  θρησκευτικά ζητήματα λύονται και ρυθμίζονται διά της πειθούς και καλωσύνης και ουχί διά της βίας και δυναστείας».

3. Τα παραδείγματα των σχισμάτων, που σας ανέφερα, δεν ήταν μόνο για  ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ζητήματα, επομένως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΑ. Υπήρχαν και ΕΠΑΙΝΕΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ για λόγους πίστεως. Στην περίπτωση του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτη (μοιχιακό σχίσμα) ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ χρησιμοποιώ τη λέξη «σχίσμα», επειδή η λέξη αυτή χρησιμοποιείται και από εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Παράδειγμα είναι τα αναφερόμενα στους Πατριαρχικούς πίνακες  Μ.ΓΕΔΕΩΝ σελ. 185. «Ο Άγιος Μεθόδιος εξήνεγκεν ΑΝΑΘΕΜΑ κατά των του Στουδίου μοναχών των από της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΑΠΟΣΧΙΣΑΝΤΩΝ, διότι αντείχοντο των κατά Ταρασίου και Νικηφόρου κληθέντων και γραφέντων». Να τονίσω ότι ό ΌΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ θεωρείται ομολογητής της Εκκλησίας λόγω των αγώνων του κατά της εικονομαχίας, χωρίς να υποβιβάζουμε τους αγώνες του για το μοιχιακό ζήτημα..

Και εφόσον κ.Ρίζο, πιστεύετε ότι «Όσα σχίσματα κι αν υπάρχουν, η εκκλησία παραμένει Μία», συμφωνείτε με την άποψή μου ότι και οι ΓΟΧ (που για σας είναι ΣΧΙΣΜΑ ) βρίσκονται εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, την στιγμή που η αντικανονική κατάσταση το 1924 δημιουργήθηκε για το διοικητικό θέμα του ημερολογίου;

4. Στο θέμα της αποτείχισης, πάλι, παραποιείτε τα γραφόμενά μου. Το ξαναλέω για να το εμπεδώσουμε. «Η αποτείχιση είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, γιατί, αν παγιωθεί αυτή η ΑΝΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, τότε η Εκκλησία παύει να είναι ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ και γίνεται πρεσβυτεριανή.»

Η με άλλα λόγια η αποτείχιση εχει ΑΡΧΗ και τέλος. Δεν είναι αυτοσκοπός. Δηλ.αποτειχιστήκαμε και μπήκαμε στο κλάμπ των «σεσωσμένων». Πώς θα υπάρξει συνέχεια στην αποτείχιση χωρίς χειροτονίες από ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ Επισκόπους;;; Η απλή εκκλησιαστική λογική αυτό λέει. Ή μήπως έχετε διαβάσει στην εκκλησιαστική ιστορία ότι ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΙΑΝΗ ΣΥΝΟΔΟΣ καταδίκασε κάποια αίρεση;

Στους αναφερόμενους εκ μέρους σας «αποτειχισμένους» Αγίους  γνωρίζετε ότι ο Άγιος Γργηγόριος ο Παλαμάς ήταν επίσκοπος, ο Μελέτιος, επίσης, ήταν επίσκοπος. Η ιστορία του Οσίου Μαξίμου του ομολογητή άλλα μας δείχνει. Ο Όσιος έψαχνε ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ για να μνημονεύει και να οργανώσουν καταδικαστική Σύνοδο. Δεν έμεινε απλά στην αποτείχισή του. Αρχικά, η αναφορά του ήταν  στην ορθο­δοξούσα τότε Ρώμη και στον Ομολογητή άγιο Πάπα Μαρτίνο, στη συνέχεια στον Σωφρόνιο Ιεροσολύμων κ.λ.π. Γιατί μπερδεύετε την έναρξη της αποτείχισης με τη συνέχισή της;

 Η συνέχιση της ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ απαιτεί την παρουσία επισκόπων, διαφορετικά, γίνεται προβληματική Εκκλησία.

5. Όσον αφορά την κανονικότητα των επισκόπων της Κρατικής Εκκλησίας, σας ξαναγράφω την άποψη του μακαριστού Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου. Τα συμπεράσματα δικά σας..

«Αλλά σας ερωτώ, άγιοι αδελφοί· Είμεθα όντως και απολύτως κανονικοί ημείς; Έχομεν άσπιλον κανονικότητα; Απαντώ στεντορείως: ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ!

»Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, πρώτον, διότι ως και εις πρόσφατα τηλεγραφήματά μου ετόνισα, όλοι φέρομεν εν εαυτοίς προπατορικόν αμάρτημα αντικανονικότητος, αμέσως ή εμμέσως, εκ της Ιεραρχίας, την οποίαν εδημιούργησεν η αντικανονική πενταμελής αριστίνδην σύνοδος του 1922, η οποία ανέδειξεν Αρχιεπίσκοπον τον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, και μάλιστα διά τριών μόνον ψήφων. Υπό της Συνόδου αυτής εξελέγησαν και οι Μητροπολίται Χαλκίδος Γρηγόριος, Κορινθίας και είτα Αθηνών Δαμασκηνός, Ακαρνανίας Κωνσταντίνος, Ηλείας Αντώνιος, Κυθήρων και είτα Λαρίσης και είτα Αθηνών Δωρόθεος, Κερκύρας και είτα Αμερικής και Κων/λεως Αθηναγόρας και τέλος Καρυστίας και είτα Χίου Παντελεήμων, οίτινες εχειροτόνησαν άλλους, εκείνοι άλλους κ.ο.κ. Όλοι, λοιπόν, λόγω προελεύσεως έχομεν εν εαυτοίς το προπατορικόν αμάρτημα της αντικανονικότητος. “Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω” κατά των άλλων.

Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, δεύτερον, διότι εις την παρούσαν Σύνοδον παρακάθηνται Ιεράρχαι, εκλεγέντες υπό της Αριστίνδην Συνόδου του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού.

Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, τρίτον, διότι οι ημίσεις περίπου εκ των Συνέδρων της παρούσης Συνόδου είναι συναυτουργοί των μετά το 1967 γενομένων.

Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, τέταρτον, διότι το σύνολον των μελών της παρούσης Συνόδου, ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειονότης, έλαβον χειροτονίαν Διακόνου ή Πρεσβυτέρου ή και αμφοτέρας εις ηλικίαν κατωτέραν της υπό των Ιερών Κανόνων οριζομένης, και κινδυνεύουν, αν εφαρμοσθή η απόλυτος κανονική ακρίβεια, την οποίαν εν τούτοις ζητούμεν μετά λυσσώδους επιμονής προκειμένου περί της εκλογής των μετά το 1967 Ιεραρχών, κινδυνεύουν, αν εφαρμοσθή η κανονική ακρίβεια, όχι μόνον να αποκλεισθούν εκ της παρούσης Συνόδου, όχι μόνον να χάσουν την επισκοπήν των, αλλά να καθαιρεθούν τελείως από πάσης ιερατικής εξουσίας, δεδομένου ότι ποινήν καθαιρέσεως επιβάλλουν οι Ιεροί Κανόνες διά την τοιαύτην παράβασιν.

Επαναλαμβάνω τους λόγους των τηλεγραφημάτων μου: “Εν τη Εκκλησία της Ελλάδος ουδείς Ιεράρχης ευρεθήσεται κανονικός από ρύπου αντικανονικότητος”. Και: “Εάν αντικανονικότητος παρατηρήσεις εν ημίν, Κύριε, Κύριε, τις υποστήσεται;”...Προσφυέστατα εγράφη προχθές εις ημερησίαν εφημερίδα των Αθηνών, ότι αν θέλη η Πολιτεία να εύρη Επισκόπους ανεπιλήπτου κανονικότητος, ίνα αυτοί και μόνοι αναδείξουν τον νέον Αρχιεπίσκοπον, μίαν λύσιν έχει: Να ζητήση παρά του Θεού, όπως στείλη και πάλιν εις την γην τους 12 Αποστόλους!» (Σπ. Καρατζαφέρη, Φάκελλος Εκκλησία, σελ. 137, 139)

ΤΕΛΟΣ, τα σχετικά με τη ΡΟΕΔ σας έχω απαντήσει και δεν προτίθεμαι να τα επαναλάβω. Μόνο το εξής: Ο ΆΓΙΟΣ ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ ούτε ψέματα θα υπέγραφε, ούτε πλαστές χειροτονίες θα αναγνώριζε.

Δεν προτίθεμαι να συνεχίσω, γιατί από την πλευρά μου το θέμα κλείνει εδώ.

Σας ευχαριστώ και πάλι για τον κόπο και τον χρόνο που διαθέσατε για την συζήτηση αυτή.

«Ο Χριστός είη εν τω μέσω ημών».

Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου