Ομολογία

 

Διατί παραθεωρείται ότι Πανορθοδόξως έχει ανασκευασθή η Δήλωσις του Τορόντο;

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

   Όσοι υπεραμύνονται των  εκκλησιολογικών στρεβλώσεων της Δήλωσης του Τορόντο, είτε αγνοούν, είτε πεισματικά προσπερνούν τις Πανορθόδοξες προσπάθειες ανασκευής των.

      Ο Επίσκοπος Καρπασίας στο σύγγραμμά του ‘’Εκκλησιολογική παρέμβαση’’ σημειώνει σχετικά τα ακόλουθα : ‘’Οφείλουμε να τονίσουμε στο σημείο αυτό ότι η αντιπροσωπεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας στη Β΄ Γενική Συνέλευση (1954) (του Π.Σ.Ε. εννοεί) κατέθεσε δήλωση δια της οποίας έκανε ξεκάθαρο ότι «μόνον η επιστροφή όλων των ομολογιών εις την πίστιν της αρχαίας, ηνωμένης και αδιαιρέτου Εκκλησίας των επτά Οικουμενικών Συνόδων, ήτοι εις την καθαράν, αναλλοίωτον και κοινήν κληρονομίαν των προγόνων όλων των διηρεμένων Χριστιανών, θα πραγματοποιήση την ευκταίαν ένωσιν όλων των κεχωρισμένων Χριστιανών.  Διότι μόνον η ενότης όλων των Χριστιανών υπό μίαν κοινήν πίστιν θα έχει ως αποτέλεσμα την κοινήν αδελφοσύνην αυτών τοις μυστηρίοις και την αδιάσπαστον ενότητα αυτών ενός και του αυτού σώματος της μίας Εκκλησίας του Χριστού». Και κατέληγεν με την υπόμνηση ότι «οφείλομεν να διαδηλώσωμεν την πεποίθησιν ότι μόνον η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία διεφύλαξε πλήρη και άθικτον την άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν.  Όχι ένεκεν της ανθρωπίνης ημών αξιομισθίας, αλλά διότι ευαρεστείται ο Θεός, όταν διατηρή τον θησαυρόν Αυτού  εν οστρακίνοις σκέυεσιν, ίνα η υπερβολή της δυνάμεως ή  του Θεού».’’*

     Και σημειώνει ο Θεοφιλέστατος Καρπασίας με Ορθόδοξη σοβαρότητα τα ακόλουθα : ‘’Παρ’ όλα αυτά στην πράξη το Π.Σ.Ε. όχι μόνο δεν υιοθέτησε τη δήλωση αυτή, αλλά οι εν γένει ενέργειες και πρακτικές του καταδεικνύουν ότι ο στόχος των Προτεσταντικών Ομολογιών είναι η θεμελίωση και παγίωση της «θεωρίας των κλάδων». 

       Επειδή δεν έγινε κατορθωτό να υιοθετηθεί η ανασκευή αυτή το έτος 1954 από το λεγόμενο Π.Σ.Ε., θα πρέπει επακόλουθα η Ορθόδοξη Εκκλησία να τις υιοθετήσει, εντάσσοντάς τις μάλιστα στις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης;   Και παρεπόμενα οι εμμένοντες στην διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας να λοιδορούνται ως ακραίοι;  

 Παρατηρώντας κανείς προσεκτικά την Πανορθόδοξη αυτή ανασκευή, αντιλαμβάνεται το μέγεθος των εκκλησιολογικών στρεβλώσεων της Δήλωσης της Τορόντο. 

 Είναι πασιφανής η πνιγηρή πλειοψηφία των Προτεσταντικών παραφυάδων στο λεγόμενο Π.Σ.Ε.   και φυσικά δεν θα περίμενε κανένας να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο. Ήταν αδύνατο να συμφωνήσουν οι εμμένοντες με τόσο πείσμα στις κακοδοξίες τους. 

 Το πρόβλημα είναι για όσους των Ορθόδοξων έκαναν   τις εκκλησιολογικές στρεβλώσεις της Δήλωσης της Τορόντο ‘’παντιέρα’’, ως δήθεν Ορθόδοξες εκκλησιολογικές προϋποθέσεις και ως μη ώφειλαν παρεισέφρησαν αυτές σε κείμενα των αποφάσεων της Συνόδου της Κρήτης. 

 Κανένας, μα κανένας δεν τόλμησε να υπερασπιστεί θεολογικά τις εκκλησιολογικές στρεβλώσεις της Δήλωσης της Τορόντο.  Οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και η άλλη ‘’σιωπή’’, δεν αποτελούν μορφή επιχειρηματολογίας. 

 *‘’Εκκλησιολογική παρέμβαση’’, Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, Έκδοση Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, Λευκωσία 2020. (Τα αναφερόμενα είναι από κείμενο του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, το οποίο τιτλοφορείται ‘’Υπόμνημα σχετικά με τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας’’*, το οποίο είχε κατατεθεί στη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου στις 11 Φεβρουαρίου 2016).