Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος: «Δεν μπορεί να υπάρξει Ορθόδοξη Εκκλησία χωρίς τον πρώτο της Ορθοδοξίας που είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης»
Η θέση του κ. Μακάριου είναι σύμφωνη με την αιρετική εκκλησιολογικό του Φαναρίου και αποτελεί βλασφημία εναντίον του ιδρυτή της Εκκλησίας, Κυρίου ημών Ιησού Χριστού…
«Γυμνή τη κεφαλή» κηρύττει αίρεση ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος. Την 12η Δεκεμβρίου 2020, στην Ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος, στο Kingsford του Σύδνεϋ, προεξήρχε της αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας και ενώπιον των πιστών διεμήνυσε:
«Παρά τα όσα λέγονται και ακούγονται, παρά τις φωνές, τις κρύες και παγερές του βορρά, τις φωνές τις αλλόκοτες, τις φωνές της εκκοσμικεύσεως, δεν μπορεί να υπάρξει Ορθόδοξη Εκκλησία χωρίς τον πρώτο της Ορθοδοξίας που είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης».
Η νέα αιρετική και παπίζουσα εκκλησιολογία του Φαναρίου πρόξενος μυρίων κακών για την Ορθοδοξία
Επιδίωξη και στόχος του Φαναρίου είναι να μεταβάλλει τα «πρεσβεία τιμής» του προκαθημένου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, σε «πρωτείο εξουσίας» επί παγκοσμίου επιπέδου, όπου θα τιμάται ως «πρώτος άνευ ίσων» (primus sine paribus) πατριάρχης όλων των Ορθοδόξων και κεφαλή της Εκκλησίας. Η προσπάθεια όμως ανάδειξης του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ως κεφαλής της Εκκλησίας, αποτελεί βλασφημία εναντίον του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο οποίος μόνος κατά την Αγία Γραφή και την Πατερική Παράδοση είναι η Κεφαλή της Εκκλησίας.
Η Σύναξη Ορθοδόξων Μοναχών και Κληρικών σημειώνει σχετικά στην περίφημη «Διακήρυξη Αφύπνισης και Αντίστασης: Από την αίρεση του Κολυμπαρίου στο Ουκρανικό σχίσμα και στην «Ένωση των Εκκλησιών»» (Δεκέμβριος 2019):
«Τά δύο ἄθεσμα, ἀντικανονικά, ἀντισυνοδικά καί ἀντορθόδοξα γεγονότα, ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου (Ἰούνιος 2016) καί τό ψευδοαυτοκέφαλο τῆς Οὐκρανίας (Ἰανουάριος 2019), δέν εἶναι ἄσχετα μεταξύ τους. Προέρχονται ἀμφότερα ἀπό τή ἐπιδίωξη τῆς Κωνσταντινούπολης νά μεταλλάξει, νά μεταβάλει τά μέχρι τώρα «πρεσβεῖα τιμῆς», τά ὁποῖα ὅλες οἱ τοπικές ἐκκλησίες σέβονται καί ἀναγνωρίζουν, σέ «πρωτεῖο ἐξουσίας» ἐπί παγκοσμίου ἐπιπέδου. Ὁ οἰκουμενικός πατριάρχης, δηλαδή, νά μήν εἶναι ἁπλῶς ὁ προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, ὅπως θέλει ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση, τιμητικά πρῶτος μεταξύ τῶν ἄλλων ἴσων πρός αὐτόν προκαθημένων, «πρῶτος μεταξύ ἴσων» (primus inter pares), ἀλλά πρῶτος ὑπεράνω τῶν μή ἴσων πρός αὐτόν προκαθημένων, «πρῶτος ἄνευ ἴσων» (primus sine paribus), πατριάρχης ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων κατά τήν νέα παπίζουσα ἐκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου. Καταργεῖται δηλαδή ἡ ἰσότητα ὅλων τῶν ἐπισκόπων, καί προβάλλεται ἡ παγκόσμια δικαιοδοσία τοῦ πρώτου, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἐσχάτως χαρακτηρίζεται, ἀμαθῶς ἤ σκοπίμως, καί ὡς κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, πρᾶγμα πού ἀποτελεῖ βλασφημία ἐναντίον τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μόνος κατά τήν Ἁγία Γραφή καί τήν Πατερική Παράδοση εἶναι ἡ κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας».
Ο Χριστός και η Εκκλησία Του υπάρχουν εκεί που υπάρχει η αλήθεια και όχι εκεί που υπάρχει η αίρεση και η πλάνη
Ο Χριστός και η Εκκλησία Του υπάρχουν εκεί που υπάρχει η αλήθεια και όχι εκεί που υπάρχει η αίρεση και η πλάνη. Η Πατερική Παράδοση και οι Άγιοι Πατέρες διδάσκουν ότι όσοι είναι με την αλήθεια είναι μέσα στην Εκκλησία, ενώ όσοι είναι με την αίρεση βρίσκονται εκτός Εκκλησίας. Αυτό εξέφρασαν με παρρησία και με κίνδυνο της ζωής τους, οι δύο Ομολογητές και θεοφόροι Άγιοι της Εκκλησίας, Άγιος Μάξιμος και Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, οι οποίοι διακόπτοντας την κοινωνία με τους αιρετικούς επισκόπους της εποχής τους, υπέδειξαν το θεοφώτιστο και ευλογημένο τρόπο αντίστασης ενάντια στην αίρεση.
α) Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Η Εκκλησία δεν βρίσκεται εκεί που είναι οι διοικούντες αλλά εκεί που υπάρχει η σωτήρια ομολογία της πίστεως
Αρνούμενος να δεχθεί της αιρετικές μονοθελητικές θέσεις, τις οποίες είχαν δεχθεί όλες σχεδόν οι εκκλησίες, ο Άγιος Μάξιμος υπέστη πολλά μαρτύρια και κακώσεις, γιατί δεν έκανε υπακοή στην «Εκκλησία» και δεν ενώθηκε με την αίρεση. Με παρρησία ομολογούσε ότι η Εκκλησία δεν βρίσκεται εκεί που είναι οι διοικούντες, οι πατριάρχες, οι επίσκοποι, οι σύνοδοι και η Ιεραρχία, αλλά εκεί που υπάρχει η σωτήρια ομολογία της Πίστεως.
Ο Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, παραθέτει σχετικά με την ομολογία του Αγίου Μαξίμου στο άρθρο «Μαζί με την Εκκλησία, έστω και αν πλανάται;» (01/12/2020):
«Ἀξίζει νά προσθέσουμε ὅτι ὅταν ἀνακριτές ἐπίσκοποι προσπαθοῦσαν στήν φυλακή νά ἐκφοβίσουν τόν Ἅγιο Μάξιμο νά δεχθεῖ τίς αἱρετικές μονοθελητικές θέσεις, τίς ὁποῖες εἶχαν δεχθῆ σχεδόν ὅλες οἱ ἐκκλησίες, τοῦ εἶπαν ὅτι μέ τήν διακοπή κοινωνίας πού ἔκανε βγάζει τόν ἑαυτό του ἐκτός Ἐκκλησίας, δέν εἶναι μαζί μέ τήν Ἐκκλησία, μετά τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως μετέτρεψαν τήν Χρυσοστομική θέση ὁ μητροπολίτης Λεμεσοῦ καί ὁ ἡγούμενος τῆς Βατοπαιδίου. Τοῦ εἶπαν λοιπόν: «Ποίας εἶ ὦ οὗτος Ἐκκλησίας; Βυζαντίου, Ρώμης, Ἀντιοχείας, Ἀλεξανδρείας, Ἱεροσολύμων; Ἰδού πᾶσαι μετά τῶν ὑπ᾽ αὐτάς ἐπαρχιῶν ἡνώθησαν. Εἰ τοίνυν εἶ τῆς καθολικῆς καί αὐτός Ἐκκλησίας, ἑνώθητι, μήπως ξένην ὁδόν τῷ βίῳ καινοτομῶν, πάθῃς ἅπερ οὐ προσδοκᾶς». Καί ὑπέστη βέβαια πολλές κακώσεις καί μαρτύρια στή συνέχεια, γιατί δέν ἑνώθηκε μέ τήν αἵρεση, δέν ἔκανε ὑπακοή στήν «Ἐκκλησία». Ἀπήντησε ὅμως «συνετῶς καί ἐπικαίρως», ὅπως λέγει τό κείμενο πού μᾶς διασώζει τά γεγονότα, καί εἶπε ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν βρίσκεται ἐκεῖ πού εἶναι οἱ διοικοῦντες, οἱ πατριάρχες, οἱ ἐπίσκοποι, οἱ σύνοδοι, ἡ Ἱεραρχία, ἀλλά ἐκεῖ πού ὑπάρχει ἡ σωτήρια ὁμολογία τῆς πίστεως: «Καθολικήν Ἐκκλησίαν, τήν ὀρθήν καί σωτήριον τῆς πίστεως ὁμολογίαν, ὁ Κύριος εἶναι εἰπών, ἐπί τούτῳ καί Πέτρον καλῶς ὁμολογήσαντα ἐμακάρισεν»».
β) Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: Η Εκκλησία βρίσκεται εκεί που είναι η αλήθεια· όσοι δεν είναι με την αλήθεια είναι εκτός Εκκλησίας
Τον 14ο αιώνα, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς απευθυνόμενος προς τον τον αιρετίζοντα πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνάτιο, του ανέφερε ότι ως αιρετίζων είναι ξένος προς την Εκκλησία, εκτός Εκκλησίας. Ο θεοφόρος Άγιος σημείωνε κατηγορηματικά ότι η Εκκλησία βρίσκεται εκεί που είναι η αλήθεια και ότι όσοι δεν είναι με την αλήθεια, είναι εκτός Εκκλησίας.
Ο Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, παραθέτει τη μαρτυρία του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά στο άρθρο «Μαζί με την Εκκλησία, έστω και αν πλανάται;» (01/12/2020):
«Μετά ἀπό ἑπτά αἰῶνες, τόν 14ο αἰώνα, τά ἴδια ἀπήντησε καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς στόν αἱρετίζοντα πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἰγνάτιο, ὑποστηρικτή τοῦ πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννη Καλέκα. Ὁ ᾽Ιγνάτιος ἀναχωρώντας ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη ἔγραφε ὅτι ἐπιστρέφει στήν ἐκκλησία του, στήν Ἀντιόχεια. Στήν Κωνσταντινούπολη εὑρισκόμενος ὑποστήριξε τόν Βαρλαάμ τόν Καλαβρό καί ἐστράφη ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου. Ἀπαντᾶ λοιπόν στόν αἱρετίζοντα πατριάρχη ἀποφθεγματικά ὁ Ἅγιος Γρηγόριος καί τοῦ λέγει ὅτι δέν ἔχει πλέον ἐκκλησία, ἀφοῦ ὡς αἱρετίζων εἶναι ξένος πρός τήν Ἐκκλησία, ἐκτός Ἐκκλησίας, διότι «οἱ τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί»43. Ἡ Ἐκκλησία βρίσκεται ἐκεῖ πού εἶναι ἡ ἀλήθεια· ὅσοι δέν εἶναι μέ τήν ἀλήθεια εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας».
Ο δρόμος αντίστασης που υποδεικνύουν οι Άγιοι και το θέλημα του Θεού
Όταν εισέρχεται στο χώρο της Εκκλησίας η ετεροδιδασκαλία και η αίρεση, όταν στη θέση του Χριστού που είναι η Κεφαλή της Εκκλησίας και ο μοναδικός Πρώτος, μπαίνουν άλλοι «πρώτοι» και άλλος «πρώτος», το θέλημα του Θεού είναι ξεκάθαρο και υποδεικνύεται από το παράδειγμα των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι διέκοπταν την κοινωνία με τους αιρετικούς. Αυτό επικαιροποίησε τον 9ο αιώνα ο ΙΕ’ Κανόνας της ΑΒ’ Συνόδου του Μ. Φωτίου (861), ο οποίος συνιστά τη διακοπή μνημόνευσης του ονόματος του επισκόπου, όταν αυτός κηρύττει «γυμνῇ τῇ κεφαλῆ» αίρεση.
Ο Ομότιμος καθηγητής Θεολογικής ΑΠΘ π. Θεόδωρος Ζήσης σημείωνε στην εισήγηση με τίτλο «Η νέα εκκλησιολογία του Φαναρίου οδήγησε στη Ψευδοσύνοδο της Κρήτης και στο Ουκρανικό «Αυτοκέφαλο»» που εκφώνησε κατά τη διάρκεια της Ημερίδας με θέμα: «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και η νέα Εκκλησιολογία του Φαναρίου» (22/06/2019, συνδιοργάνωση από τη Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, την Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών, τον Ορθόδοξο Χριστιανικό Σύλλογο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και τον Ελληνορθόδοξο Σύνδεσμο Ζωοδόχος Πηγή):
«Δέν ἦταν δύσκολο νά καταλάβουμε ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅταν εἰσῆλθε στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἑτεροδιδασκαλία, ἡ αἵρεση, ὅταν διδάσκεται ἄλλο εὐαγγέλιο, ὅταν στήν θέση τοῦ Χριστοῦ πού εἶναι ἡ κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, ὁ μοναδικός Πρῶτος, μπαίνουν ἄλλοι «πρῶτοι» καί ἄλλος «πρῶτος», ὅταν ἀντί τοῦ Χριστοῦ ἔχομε Ἀντίχριστο καί Ἀντιχρίστους. Ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων οἱ ὁποῖοι διέκοπταν τήν κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς, μέχρι τοῦ σημείου οὔτε νά τούς χαιρετοῦν, οὔτε νά τούς καλημερίζουν. Αὐτό ἐπικαιροποίησε τόν 9ο αἰώνα ὁ 15ος Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τοῦ Μ. Φωτίου (861), πού μᾶς συνιστᾶ νά διακόπτουμε τήν μνημόνευση τοῦ ὀνόματος τοῦ ἐπισκόπου, ὅταν κηρύσσει «γυμνῇ τῇ κεφαλῆ» αἵρεση, συμπληρώνοντας πώς ὅσοι τό πράττουν εἶναι ἄξιοι ἐπαίνων, γιατί ὄχι μόνο δέν διαπράττουν σχίσμα, ἀλλά προφυλάσουν τήν Ἐκκλησία ἀπό τά σχίσματα[8]. Αὐτό ἐπράξαμε καί ἐμεῖς, ὅσοι Πατέρες ἐδῶ στήν Θεσσαλονίκη, στόν Λαγκαδᾶ, στήν Φλώρινα στό Ἅγιον Ὄρος καί ἀλλοῦ στήν Ἑλλάδα, ὅπως καί σέ ἄλλες ὀρθόδοξες χῶρες, σταματήσαμε νά μνημονεύουμε στίς ἀκολουθίες τά ὀνόματα τῶν οἰκείων ἐπισκόπων».
Επιφανείς Πατέρες και το σύνολο των Ομολογητών Αγίων διέκοψαν την κοινωνία με τους αιρετικούς και αιρετίζοντες επισκόπους
Το θεοφώτιστο και ευλογημένο δρόμο αντίστασης ενάντια στη αίρεση και την πλάνη, όταν αυτή διδάσκεται «γυμνή τη κεφαλή» απο αιρετίζοντες επισκόπους, τον υποδεικνύουν οι ομολογητές Άγιοι της Εκκλησίας, Άγιος Μάξιμος και Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, οι οποίοι είχαν διακόψει την κοινωνία με τους αιρετικούς και αιρετίζοντες επισκόπους της εποχής τους.
Το ίδιο έπραξαν και οι επιφανείς Πατέρες που αγωνίσθηκαν εναντίων των αιρέσεων: Μέγας Αθανάσιος, Μέγας Βασίλειος, Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης καθώς και το σύνολο των Ομολογητών Αγίων.
Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε κατά την τριετία 1970-1973 σύσσωμο το Άγιο Όρος μαζί με τον Άγιο Παΐσιο, καθώς και ο όσιος Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης μαζί με τους Μητροπολίτες Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και Παραμυθίας Παύλο.
Το ομολογιακό δρόμο της Ιεροκανονικής και Αγιοπατερικής Αποτείχισης ακολούθησε και ο αγωνιστής, μακαριστός πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης και σήμερα ακολουθεί ο Ομότιμος καθηγητής Θεολογικής ΑΠΘ π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Γέροντας π. Μάξιμος Καραβάς μαζί με τους Πατέρες της Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής Εορδαίας, ο Γέροντας Γαβριήλ του Ι. Κουτλουμουσιανού Κελλίου Οσίου Χριστοδούλου της Πάτμου Αγίου Όρους, Κελλιώτες μοναχοί στο Άγιο Όρος και ευλαβείς ιερείς και μοναχοί.
Φύλακας της Πίστεως και της Παραδόσεως της Εκκλησίας είναι το πλήρωμα όλης της Εκκλησίας. Στις κακοδοξίες των αιρετιζόντων επισκόπων, η Ορθόδοξη Εκκλησία δια του 15ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου του Μ. Φωτίου, ορθώνει τείχος στην αίρεση και τους αιρετίζοντες επισκόπους, ανοίγοντας τους Ουρανούς και δοξάζοντας τον Άγιο Τριαδικό Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου