ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΠΛΑΝΑΤΑΙ Ή ΨΕΥΔΕΤΑΙ;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: ΔΕΝ ΠΛΑΝΑΤΑΙ! ΨΕΥΔΕΤΑΙ!
ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΤΟΥ ΑΠΛΩΣ
ΚΟΛΑΚΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ!
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
________Με οδύνη ψυχής αναγνώσαμε την Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου, ότι ο επιβληθείς Αφορισμός είναι μιά "ανυπόστατη και ανίσχυρη" απόφαση!!!!!!
________Η ανάγνωση της ανακοινώσεως ταύτης ώθησε την πέννα μου να γράψει ένα πολύ καυστικό κείμενο προς τους Ιεράρχες-Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, τους οποίους καλώ να σκεφθούν και να διορθώσουν την ψευδέστατη και ανυπόστατη Ανακοίνωση.
________Το κείμενο αυτό απευθύνεται βεβαίως και προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, με ιδιαίτερο δέ ενδιαφέρον θά αναμένω την "ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ" περιεχομένου απάντησή του. Εκ προοιμίου όμως του υπενθυμίζω δημοσίως την παροιμία: "Γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος"
____________Στη συνέχεια λοιπόν, αγαπητοί μου αναγνώστες, παραθέτω: - Την Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου,
- Τα σχόλια του Σεβ. Μεσσηνίας, και
- Μια προσωπική επιστολή προς έκαστον από τους Ιεράρχες - Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, όπου διατυπώνω ερωτήσεις και απορίες θεολογικού περιεχομένου και θα αναμένω την απάντηση ενός εκάστου για τα περαιτέρω.
+ Ο πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
1. Ανακοίνωση για την ποινή του αφορισμού
(17/5/2020).
Κατόπιν σχετικών ερωτημάτων δημοσιογράφων ανακοινώνεται ότι μόνο η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλαδή η Ολομέλεια των Μητροπολιτών Της, έχει την αρμοδιότητα επιβολής του αφορισμού σε βάρος μέλους της ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος.
Κατά το άρθρο 4 περίπτωση θ’ του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (νόμος 590/1977, ΦΕΚ Α’ 146/31.5.1977) : «Η Ι.Σ.Ι. της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφαίνεται επί παντός ζητήματος αφορώντος εις την Εκκλησίαν. Ειδικώτερον αύτη: … θ) Αποφασίζει διά την επιβολήν ποινής αφορισμού κατά τα υπό των Ιερών Κανόνων οριζόμενα»
Κάθε απόφαση καταγνώσεως του αφορισμού εναντίον μέλους της ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία δεν εκδόθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας Της, είναι ανυπόστατη και ανίσχυρη. Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου
**************************************************************
2. ΑΔΕΛΦΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΑΓΙΕ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ
ΕΞΗΓΕΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ,
ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ "ΝΑ ΓΕΛΑΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ" ;
"Σε ερώτηση δημοσιογράφου για τον αφορισμό του Πρωθυπουργού, της Υπουργού Παιδείας και του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη ο Σεβασμιώτατος δήλωσε χαρακτηριστικά:
"Παιδιά, έχουμε να συζητήσουμε σοβαρά πράγματα, όχι να γελάμε μεταξύ μας".
ΚΑΙ Η ΗΜΕΤΕΡΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
β) Η τοποθέτηση του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, σε δημοσιογράφο της Καλαμάτας, όταν τον ερώτησε για τον αφορισμό ότι "Έχουμε να συζητήσουμε σοβαρά πράγματα, όχι να γελάμε μεταξύ μας" επαναλαμβάνω, ότι η τοποθέτηση αυτή είναι για κλάμματα! Εάν η Εκκλησία της Ελλάδος έχει στους κόλπους Της όχι μόνο τόσο αφιλάδελφους, αλλά και τόσο επιπόλαιους Αρχιερείς, να τους χαίρεται! Εάν δε και η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει ανάμεσά της τέτοιους Καθηγητές αθεολόγητους, σαν τον προαναφερθέντα "Αδελφό" Μητροπολίτη, τότε ας δεχθεί τα συλλυπητήρια μας!
***************************
Δευτέρα, 18η Μαΐου 2020
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΕΒ. ΣΥΝΟΔΙΚΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΣ
ΜΕΛΗ ΤΗΣ Δ.Ι.Σ. ΤΗΣ 163ης ΠΕΡΙΟΔΟΥ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΔΡΑΝ ΕΚΑΣΤΟΥ
ΗΤΟΙ:
- Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμον,
- Παραμυθίας, Φιλιατῶν καί Γηρομερίου κ. Τίτον,
- Μηθύμνης κ. Χρυσόστομον,
- Τριφυλίας καί Ὀλυμπίας κ. Χρυσόστομον,
- Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομον,
- Λευκάδος καί Ἰθάκης κ. Θεόφιλον,
- Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Γεώργιον,
- Παροναξίας κ. Καλλίνικον,
- Φωκίδος κ. Θεόκτιστον,
- Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς κ. Ιουστῖνον,
- Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανον,
- Σισανίου καί Σιατίστης κ. Ἀθανάσιον. _______________________________________
ΘΕΜΑ:
Τό Ἀνακοινωθέν τῆς Δ.Ι.Σ. τῆς Κυριακῆς 17ης.05.2020, τό ὁποῖον καταλήγει ὡς ἑξῆς: «Κάθε απόφαση καταγνώσεως του αφορισμού εναντίον μέλους της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία δεν εκδόθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας Της, είναι ανυπόστατη και ανίσχυρη».
Σεβασμιώτατε καί Ἀγαπητέ μοι ἐν Χριστῷ Ἀδελφέ,
Διά τῆς παρούσης τολμῶ νά ἐκφράσω πρός Ὑμᾶς τήν ἀπορίαν μου, ἐν ταὐτῷ δέ καί τήν ἀγανάκτησιν τῆς ψυχῆς μου διά τήν ὕπερ-
θεν μνημονευομένην ψευδεστάτην καί συγχρόνως κακόβουλον Ἀνακοίνωσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου! Τό λιβανίζειν τά Πολιτικά Πρόσωπα δέν συνάδει πρός τήν φύσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἥτις ὑπηρετεῖ τήν ΑΛΗΘΕΙΑΝ καί μόνον τήν ἀλήθειαν! Ὅθεν απεθυνόμενος πρός Ὑμᾶς σήμερον Σᾶς ἱκετεύω, ἵνα ἐπιληφθῆτε ἐν Συνόδῳ τοῦ θέματος καί ἀποκαταστήσετε τήν ἀλήθειαν. Τό θέμα, ὅπερ τίθεται ἐνώπιον Ὑμῶν σήμερον εἶναι: Ἐξ ὁρισμοῦ δύναται ὁ Ἀρχιερεύς νά ἐπιβάλῃ Ἀφορισμόν τινα; Ἐάν δέ καί τό ἐπιχειρήσῃ, ὁ ἐπιβληθείς Ἀφορισμός τυγχάνει ἀνυπόστατος καί ἀνίσχυρος;
Σημειώσατε, παρακαλῶ, ὅτι ἀπευθύνομαι πρός Ὑμᾶς τά Μέλη τῆς Δ.Ι.Σ. καί ὄχι πρός τόν πολυσέβαστόν μοι Μακαριώτατον Ἀρχιεπί-σκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος καί Πρόεδρον τῆς Δ.Ι.Σ. κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ ἐκ σεβασμοῦ πρός Αὐτόν, ὡς καί διά τόν πρόσθετον λόγον, ὅτι ἐνώπιόν Του ἔχει τόσα καί τόσα προβλήματα πρός ἐπίλυ-σιν, ὁπότε δέν θά ἠδυνάμην νά προσθέσω καί τό ὡς ἄνω, ἄκρως δέ σοβαρόν, ζήτημα, ὅπερ ἀφορᾷ τήν ἀλλοίωσιν καί παραχάραξιν τοῦ περιεχομένου τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως!
Ἀπεφάσισα, ὅθεν, νά ἀπευθυνθῶ ἀδελφικῶς πρός ἕνα ἕκαστον ἐξ Ὑμῶν τῶν συγκροτούντων τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον τῆς τρεχού-σης περιόδου δεδομένου, ὅτι ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία διοικεῖται συνοδικῶς καί οὐχί αὐταρχικῶς καί, διαμαρτυρόμενος, νά θέσω ἕκαστον Ὑμῶν ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν Του
ΠΡΩΤΟΝ, διά τήν ἀποτολμηθεῖσαν ἀλλοίωσιν τῆς διδασκαλίας τῆς ἀμωμήτου Ἡμῶν Πίστεως, καί
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, διά τήν συντελεσθεῖσαν δημοσιογραφικήν ἀπρέπειαν πρός κολακείαν τῶν ὑπό τῆς ἐμῆς ἐλαχιστότητος ἀφορισθέντων Προσώπων.
Ὅθεν προσπίπτων γονυκλινῶς ἐνώπιον Ὑμῶν
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΙ ΙΚΕΤΕΥΩ ΥΜΑΣ,
ὅπως τό συντομώτερον δυνατόν συνεδριάσητε καί προέλθητε εἰς τήν ἀναίρεσιν τοῦ πεπλανημμένης ἐμπνεύσεως μνημονευθέντος Ἀνακοι-νωθέντος τῆς Κυριακῆς 17ης Μαΐου, διά τοῦ ὁποίου ἠλλοιώθη ἡ Ὀρθόδοξος Διδαχή καί Παράδοσις! Κατεπατήθη καί ἀπερρίφθη ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ πρός τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί Μαθητάς, ἐν συνεχείᾳ δέ καί πρός τούς Διαδόχους των, τούς ἁγίους Ἀρχιερεῖς: «λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον∙ ἄν τινων ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε κεκράτηνται»!
Ἀπεφάσισα, λοιπόν, ἐπικαλούμενος τήν ἐπί τεσσαράκοντα καί τρία (43) ἔτη ταπεινήν διακονίαν μου ὡς Ἀρχιερέως, νά θέσω ἐνώπιον Ὑμῶν σοβαρά τινά ἐρωτήματα, ἐπί τῶν ὁποίων ὀφείλετε νά ἀποφαν-θῆτε Συνοδικῶς καί μάλιστα ὡς οἶόν τε τάχιον!
Ἐρώτησις 1η: Ὡς προοίμιον τῆς πεπλανημμένης ἐνεργείας:
Ὡς θεοσύστατος Ὀργανισμός Ὑμεῖς, οἱ συγκροτοῦντες τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον, ἔχετε τό δικαίωμα, «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», νά καταπατῆτε τήν Ἑβδόμην Ἐντολήν τοῦ Θεοῦ, δηλ. νά ἐργάζεσθε τήν Κυριακήν, προκειμένου νά συντάξετε Ἀνακοινώσεις ἐπί τρεχούσης φύσεως ζητημάτων; Πῶς, λοιπόν, καί διατί ἐξεδόθη ἡ Ἀνακοίνωσις τῆς Κυριακῆς 17ης Μαΐου καί μάλιστα περί τήν 11ην πρωϊνήν ὥραν; Διατί δέν ἀνεμένετο ἡ Δευτέρα; Ἐργάζονται αἱ Συνοδικαί Ὑπηρεσίαι κατά τήν ἡμέραν τῆς Κυριακῆς; Ἀσφαλῶς ὄχι! Πρός τί ἡ σπουδή αὕτη; Ἄρα πῶς καί διατί ἐκυκλοφορήθη ΑΜΕΣΩΣ ἡ «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΝΗ ΤΟΥ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ»;
Προφανῶς, διά νά καθησυχάσουν τά θιγόμενα Πολιτικά Πρόσωπα, κατεπατήθη ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ», ἡ διαλαμβάνουσα τά γνωστά λόγια: «Μνήσθητι την ημέραν του Σαββά-του αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου».
Ἐρώτησις 2 α:
Ἡ διάταξις τοῦ ἄρθρου 4 παράγρ. θ΄ τοῦ Ν. 590/1977 διαλαμβάνει τά ἑξῆς: Ἡ Ι.Σ.Ι. «Ἀποφασίζει διά τήν ἐπιβολήν ποινῆς ἀφορισμοῦ κατά τά ὑπό τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὁριζόμενα».
Σᾶς ἐρωτῶ, λοιπόν, εὐθέως: Πῶς καί διατί οἱ συντάξαντες τό κεί-μενον τῆς Ἀνακοινώσεως ἀποφαίνονται περαιτέρω, ὅτι «κάθε ἀπό-φαση ...πού δέν ἐκδόθηκε ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας.... εἶναι ἀνυπόστατη καί ἀνίσχυρη»; Τά λόγια ταῦτα ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ εἰς τό κείμενον τοῦ σχετικοῦ Νόμου! Ἄρα τό συμπέρασμα εἶναι αὐθαίρετον! Ἀποτελεῖ μίαν προσωπικήν κρίσιν καί στοχεύει εἰς τήν ἀπόρριψιν τοῦ ἐπιβληθέντος Ἀφορισμοῦ, εἰς τήν ἐξουθένωσιν καί τόν εὐτελισμόν τοῦ ἀποτολμήσαντος τόν Ἀφορισμόν Ἀρχιερέως!
Παρακαλῶ, συλλογισθῆτε ἐν ἠρεμίᾳ ψυχῆς: Κατά τινα διαφορετικήν ἑρμηνείαν, ἡ Διάταξις τῆς παρ. θ΄ τοῦ ἄρθρου 4 ἀναφέρε-ται εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ὡς Νομικόν Πρόσωπον καί οὐχί εἰς τόν Ἐπίσκοπον. Δηλ. ἐάν καί ὅταν ἡ Ἐκκλησία, ὡς Οργανισμός, ἀποφασίσῃ τήν ἐπιβολήν Ἀφορισμοῦ, τότε ἡ Ἀπόφασις πρέπει νά ληφθῇ ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας.
Διά νά εἶναι ἀληθής ὁ προβαλλόμενος εἰς τήν Ἀνακοίνωσιν ἰσχυρισμός, ὅτι δηλ. ὁ ἐπιβληθείς Ἀφορισμός τυγχάνει «ἀνίσχυρος καί ἀνυπόστατος» ἡ ἐπίμαχος Διάταξις ὤφειλε ἔχῃ τήν ἀκόλουθον ἤ τινα παρεμφερῆ διατύπωσιν: «Οὐδείς τῶν ἐν ἐνεργείᾳ Ἀρχιερέων δύναται νά ἐπιβάλῃ Ἀφορισμόν, ἐάν προηγουμένως δέν λάβῃ τήν ἔγκρισιν τῆς Ι.Σ.Ι.». Στασιάζεται, λοιπόν, τό περιεχόμενον τῆς διατάξεως τοῦ ἄρθρου 4, παράγρ, θ΄ τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου, τήν ὁποίαν ἐπικαλεῖται ἡ μνημονευθεῖσα Ἀνακοίνωσις καί τήν ὁποίαν ἐπίσης ἑρμηνεύει ὅλως αὐθαιρέτως! Τοῦτο ἄλλωστε θά ἀποδειχθῇ διά τῶν περαιτέρω ἀναπτυσ-σομένων ἡμετέρων θέσεων καί ἀπόψεων.
Προφανῶς, λοιπόν, οἱ συντάξαντες τήν Ἀνακοίνωσιν καί ἐπισπεύσαντες τήν δημοσιοποίησιν αὐτῆς ἐπεθύμουν νά ἐξευμενί-σουν τά Πολιτικά Πρόσωπα, ἅτινα παρά ταῦτα εἶναι καί παραμέ-νουν ἀφωρισμένα!
Ἀδελφοί μου, ἐπιμένων ἐπί τοῦ προκειμένου, Σᾶς ἐρωτῶ καί πάλιν εὐθέως: Εἰς τόν Καταστατικόν Χάρτην τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπάρχει κάπου σαφής διάταξις, ὅτι ὁ Ἀρχιερεύς κωλύεται νά ἀπαγγείλῃ Ἀφορισμόν; Ἀσφαλῶς ὄχι! Ἐμμέσως δύναται ἴσως νά νοηθῇ, οὐχί ὅμως σαφῶς καί ΑΜΕΣΩΣ! Ἄρα μία διπλωματικοῦ χαρακτῆρος διατύπωσις τοῦ Ἀνακοινωθέντος ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου θά ἠδύνατο νά ἔχῃ ὡς ἑξῆς: «Τό γεγονός τῆς ἐπιβολῆς ἀφορισμοῦ ἀπό τόν Ἀρχιερέα μιᾶς Ἐπισκοπῆς στασιάζεται! Ἴσως, λοιπόν, καί νά θεωρηθῇ ἀκόμη καί ἄκυρος μία τοιαύτη ἐνέργεια, ἐάν καί ἐφ’ ὅσον δέν ἐζητήθη ἡ ἄδεια τῆς Ι.Σ.Ι. Ἀσφαλῶς τό ζήτημα αὐτό θά ἀπασχολήσῃ τήν Δ.Ι.Σ. κατά τήν προσεχῆ Συνεδρίασιν τῶν Μελῶν Αὐτῆς». Μία τοιαύτη διατύπωσις θά ἠδύνατο νά ἱκανοποιήσῃ τά θιγόμενα Πολιτικά Πρόσωπα, ἐκ παραλλήλου δέ θά ἦτο καί ἐκ μέρους μας ἀποδεκτή! Οὐχί ὅμως καί ἡ ἄνευ Συνοδικῆς Ἀποφάσεως ἠθική ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ἑνός σεβασμίου, τοὐλάχιστον κατά τήν ἡλικίαν, Ἀδελφοῦ Σας Ἀρχιερέως!
Σᾶς ἐρωτῶ και πάλιν μετ’ἐπιμονῆς: Ἡ διατύπωσις τοῦ σχετικοῦ ἄρθρου, καθ’ἥν «Η ΙΣΙ .....ἀποφασίζει διά τήν ἐπιβολήν ἀφορισμοῦ...», ἀποκλείει τό ἐνδεχόμενον, ὅτι ἕνας Ἀρχιερεύς δύναται νά ὑποβάλῃ πρός τήν ΙΣΙ τό αἴτημα ἀπαγγελίας Ἀφορισμοῦ, ὥστε νά λαβῃ τήν σχετικήν ἄδειαν; Ἀσφαλῶς, ὄχι! Καθ’ ὅσον ὁ Νόμος χρησιμοποιεῖ τόν ὅρον «ἡ ΙΣΙ ἀποφασίζει», καί δέν λέγει, ὅτι «ἡ ΙΣΙ καί μόνον Αὕτη ἔχει τό προνόμιον ἤ τό ἀποκλειστικόν δικαίωμα...» κλπ.
Ἐρώτησις 3η:
Κατά τήν ὥραν τῆς χειροτονίας τοῦ Ἀρχιερέως ὁ τελῶν τήν χειροτο-νίαν Ἀρχιεπίσκοπος, περί τό τέλος ἐγχειρίζει πρός τόν χειροτονούμενον τήν ἀρχιερατικήν ράβδον καί λέγει πρός αὐτόν: «Λάβε τήν Ράβδον, ἵνα ποιμαίνῃς τό ἐμπιστευθέν σοι Ποίμνιον τοῦ Χριστοῦ∙ καί τοῖς μεν εὐπει-θέσιν, ἔστω αὐτοῖς ὑπό σοῦ βακτηρία, καί ἐπιστηριγμός∙ τοῖς δέ ἀπειθέσι καί εὐτραπέλοις, χρῷ αὐτῇ, ράβδῳ ἐπιστυπτικῇ, ράβδῳ παιδεύσεως»!!!
Ἀδελφοί μου, Σᾶς ἐρωτῶ: ὑπερισχύει ἄραγε ὁ ἀνθρώπινος Νόμος (Ν.590)/1977) τῆς ἐκ Θεοῦ παρεχομένης ἐξουσίας πρός τόν χειρο-τονούμενον Ἀρχιερέα; Ὁ Ἀφορισμός, λοιπόν, δέν εἶναι ἡ ἐφαρμογή αὐτῆς τῆς ἐντολῆς; Δέν ἐκφράζει τήν ἐπιστυπτικήν ράβδον, τήν ὁποίαν μᾶς ἐνεπιστεύθη ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦς Χριστός κατά τήν ὥραν τῆς χειροτονίας μας; Διατί, λοιπόν, ἀλλοιώνετε τό περιεχόμενον τῆς χριστιανικῆς παραδόσεως καί διδαχῆς; Καί συγχρόνως, διατί εὐτελίζετε ἕναν ποληόν Ἀδελφόν Σας;
Τελικῶς ἰσχύει ἤ ὄχι καί δι’ ἡμᾶς τούς Ἀρχιερεῖς ὁ λόγος τοῦ Ἀπ. Πέτρου, τό «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις»; (βλ. Πράξ. κεφ. 5, 29)
Ἐρώτησις 4η:
Εἶμαι βέβαιος, ὅτι πολλάκις ἔχετε λάβει μέρος εἴτε εἴς τινα νεκρώσιμον ἀκολουθίαν, εἴτε εἰς μνημόσυνον κεκοιμημένου τινός πιστοῦ. Ἐκεῖ, λοιπόν, ἀναγιγνώσκοντες τήν σχετικήν συγχωρητικήν εὐχήν, ἐκ τοῦ στόματος Ὑμῶν ἐξῆλθον καί τά ἑξῆς λόγια: «Ναί, Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, νικησάτω Σου τό ἄμετρον ἔλεος καί ἡ φιλανθρωπία ἡ ἀνείκαστος∙ καί εἴτε ὑπό κατάραν πατρός ἤ μητρός ....ὑπέπεσεν ὁ δοῦλος Σου οὗτος,...... εἴτε ὑπό Ἀρχιερέως βαρυτάτῳ ἀφορισμῷ περιέπεσεν, καί ἀμελείᾳ καί ραθυμίᾳ χρησάμενος, οὐκ ἔτυχε συγχωρήσεως, συγχώ-ρησον αὐτῷ δι’ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ ......»!!!
Ἀδελφοί μου, Σᾶς ἐρωτῶ: ποῖον ἐμπαίζομεν; ποῖον κοροϊδεύο-μεν; Τόν Θεόν ἤ τούς ἀνθρώπους;
Διότι, ἀφοῦ ὁ Ἀρχιερεύς δέν δύναται νά ἐπιβάλῃ τόν Ἀφορι-σμόν, εἰ μή μόνον ἡ Ι.Σ.Ι., καί ἀφοῦ, ἐάν Ἀρχιερεύς τις τολμήσῃ καί ἐπι-βάλῃ Ἀφορισμόν, αὐτός εἶναι «ἀνυπόστατος καί ἀνίσχυρος» κατά τόν ἰσχυρισμόν τῆς Συνοδικῆς Ἀνακοινώσεως, τότε Ὑμεῖς διατί ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΕ τήν πρότασιν ταύτην ἐκ τῆς σχετικῆς εὐχῆς, ἀλλ΄ ἐξακο-λουθεῖτε νά ἀναγιγνώσκετε τά λόγια τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς «εἴτε ὑπό Ἀρχιερέως βαρυτάτῳ ἀφορισμῷ περιέπεσεν» ;;;;
Ἐρώτησις 5η:
Κατά τήν διάρκειαν τῆς πολυετοῦς ταπεινῆς ἀρχιερατικῆς μου ἱερᾶς Διακονίας πολλάκις ἐκλήθην, ἵνα ἀναγνώσω ἐπί τοῦ τάφου κεκοι-μημένου τινός χριστιανοῦ τήν συγχωρητικήν εὐχήν, διότι οὗτος μετά παρέλευσιν ἐτῶν ἀπό τῆς ἡμέρας τῆς ταφῆς του εὑρέθη «τυμπανιαῖος καί ἄλυωτος», κατά τήν ἔκφρασιν τῶν συγγενῶν του! Συνεπῶς, παρακαλῶ, μή σπεύδετε νά χαρακτηρίσετε ὡς «ἀνυπόστατον καί ἀνίσχυρον», τόν ὑπό τῆς ἐμῆς ἐλεεινότητος ἐπιβληθέντα Ἀφορισμόν, καθ’ ὅσον, ἐφησυχάζοντες οἱ ὑφ’ Ἡμῶν ἀφορισθέντες Πολιτικοί, δέν πρόκειται νά συνέλθουν, νά μεταννοήσουν καί νά σωθοῦν! Δυστυχῶς διά τοῦ ὑφ’ Ὑμῶν ἐκδοθέντος Ἀνακοινωθέντος τῆς 17ης Μαΐου παραδί-δετε τούτους ὁριστικῶς καί ἀμετακλήτως εἰς τήν ἀγκάλην τοῦ Διαβό-λου! Τούς δίδετε τό εἰσιτήριον τῆς κολάσεως! Ὥστε «τό κρῖμα θά εἶναι ἐπάνω Σας»!
Ἀδελφοί μου, Σᾶς ἱκετεύω: ἐπανορθώσατε ΑΜΕΣΩΣ τό συντε-λεσθέν ἔγκλημα! Ἐνημερώσατε ἄνευ χρονοτριβῆς τούς ἀφωρισμένους,
ἤτοι:
α) Τον Κυριάκον Μητσοτάκην,
β) Την Νίκην Κεραμέως καί
γ) τόν Νικόλαον Χαρδαλιᾶν,
· ὅτι ὁ ἐπιβληθείς Ἀφορισμός ἰσχύει καί ὅτι μόνον ἡ μετάνοια καί ἡ συντριβή τῆς καρδίας των δύναται νά τόν ἀκυρώσῃ!
· ὅτι ἐπίσης ὁ μόνος, ὅστις δύναται νά τόν ἀκυρώσῃ, εἶναι ὁ ἐπιβαλών τόν Ἀφορισμόν Ἀρχιερεύς, δηλ. ἡ ταπεινότης μου!
Ἀδελφοί μου, ἐάν δέν ἀντιδράσετε εὐθαρσῶς κατά τήν προσεχῆ Συνεδρίαν τοῦ Σώματος τῆς Δ.Ι.Σ., θά ἔχετε μεγάλην εὐθύνην ἐνώπι-ον τοῦ Κυρίου Παντοκράτορος διά τό συντελεσθέν ἔγκλημα! Ἡ Συνοδική Ἀνακοίνωσις τῆς Κυριακῆς 17ης Μαΐου, διά τοῦ ψευδεστάτου περιεχομένου της, παρέδωσε τάς ψυχάς τῶν ἀφορισθέντων εἰς τήν ἀγκάλην τοῦ Διαβόλου. Παρακαλῶ, λοιπόν, Ὑμᾶς νά στοχασθῆτε μετά συνέσεως!
Ἐρώτησις 6η:
Μήπως θέλετε ἀποδείξεις περί τῶν ἀνωτέρω; Ὅ, τι δηλ. οἱ ἀφορισθέντες ἐφησυχάζουν, ὅτι κοιμοῦνται τόν ὕπνον τοῦ δικαίου; Ἰδού, λοιπόν:
α) Ἡ αφορισθεῖσα Νίκη Κεραμέως προέβη εἰς τήν Δήλωσιν:
«Ἔχω ἤρεμον τήν συνείδησίν μου! ...Ο καθένας μπορεί να λέει και να πράττει όπως κρίνει...», ἐδήλωσε εἴς τινα συνέντευξίν της πρός τήν Τηλεόρασιν τοῦ ΑΝΤ1 (18.05.2020).
β) Ὁ ἕτερος των ἀφορισθέντων Νικόλαος Χαρδαλιᾶς, ἀπο-φεύγων νά ἀπαντήσῃ εἰς τό περιεχόμενον τῆς γνωστοποιηθείσης ἤδη ἁμαρτωλῆς ἐπικοινωνίας του μέ τόν Πρωθυπουργόν διά τοῦ Facebook, ἀνεφέρθη εἰς τό ταπεινόν πρόσωπόν μου, λέγων τά ἑξῆς: «κανένας κήρυκας μίσους δεν μπορεί να χαλάσει αυτή τη μέρα χαράς»!!! (Βλ. “www.pentapostagma.gr/politiki/6941297_kerameos....”18.05.2020)
Ἀδελφοί μου, μέ τό περιεχόμενον τῆς Συνοδικῆς Ἀνακοινώσεως, ἥτις συνεχῶς προβάλλεται εἰς τόν ἱστότοπον «ECCLESIA.GR τῆς Κυρια-κῆς 17ης Μαΐου, ἔχετε καταστρέψει ψυχάς ἀνθρώπων! «Εἶπον καί ἐλάλη σα! Ἁμαρτίαν οὐκ ἔχω»!
Ἰδού τί γράφουν σχετικῶς κοσμικοί παράγοντες:
«Δεν είναι γνωστό αν οι κύριοι Μητσοτάκης και Χαρδαλιάς, αλλά η κυρία Κεραμέως “ανησύχησε” με τον “αφορισμό” τους από τον Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων Αμβρόσιο, όμως η Ιερά Σύνδος με ανακοίνωσή της βάζει τα πράγματα στη θέση τους»
(Βλ.www.newsit.gr/ellada/i_iera_synodos_adeiazei....17.05.2020)
Ἐρώτησις 7η:
Τά λόγια τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἷναι σαφέστατα! Σᾶς τά ὑπενθυμίζω:
15 ᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου·
16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ρῆμα.
17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ Έκκλησίᾳ (= ὁ Ἁφορισμός)· ἐὰν δὲ καὶ τῆς Ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης». (βλ. Ματθ. ιη΄15-17)
Ἀδελφοί μου, ὥστε Ὑμεῖς ἔχετε τήν δύναμιν νά τροποποιῆτε τόν λόγον τοῦ Κυρίου ἡμῶν; Ἡ σαφεστάτη ἐντολή: «εἰπὲ τῇ Έκκλησίᾳ», δηλ. ποιήσατε Ἀφορισμόν, δι’ Ὑμᾶς δέν ἰσχύει;
Ὡσαύτως καί ἡ ἐντολή: «ἐάν δέ παρακούσῃ ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης» δέν ἰσχύει δι Ὑμᾶς; Παρακαλῶ νά ξεκαθαρίσετε τά πρά-γματα! Νά σκεφθῆτε καί νά ἀποφασίσετε: Διά τόν Ἀρχιερέα τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ὅστις εἶναι «εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ» τί ἰσχύει; Τά εἰς τό ἄρθρον 4 παρ. θ’ τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας ἤ τά ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ;
Διά τῆς ἐπιμάχου Συνοδικῆς Ἀνακοινώσεως τῆς Κυριακῆς 17ης Μαΐου ἀπερρίφθησαν εἰς τόν κάλαθον τῶν ἀχρήστων τά λόγια τοῦ Κυρίου! Παρακαλῶ, σπεύσατε νά διορθώσετε τό συντελεσθέν ἔγκλημα!
Ἐρώτησις 8η:
Ἐάν δέν Σᾶς ἔπεισα εἰσέτι παρακαλῶ, ἀκούσατε τό Ἀπόστολον Παῦλον, πῶς ἐπιτιμᾷ τούς ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ αἰχμαλωτισθέντας:
«Ἔγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις,
καὶ οὐ πάντως τοῖς πόρνοις τοῦ κόσμου τούτου ἢ τοῖς πλεονέ-
κταις ἢ ἅρπαξιν ἢ εἰδωλολάτραις· ἐπεὶ ὀφείλετε ἄρα ἐκ τοῦ κό-
σμου ἐξελθεῖν· .....Καὶ ἐξαιρεῖτε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν»
(βλ. Α΄Κορ. κεφ. ε΄, στ. 9-13) .
Ἀδελφοί, ἠκούσατε τί μᾶς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος; «Διώξτε τόν πονηρόν, τόν κακόν ἄνθρωπον, ἀπό ἀνάμεσά σας»! Πολλῷ μᾶλλον τούς διώκτας τῆς Ἐκκλησίας! Τούς καταφρονητάς τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ! Διατί, λοιπόν, Ὑμεῖς, ἐν σιγῇ ὄντες, ἐμμέσως πλήν σαφῶς τούς χαϊδεύετε, τούς κολακεύετε, τούς «κανακεύετε» καί, τέλος, τούς ἀμνηστεύετε; Διατί καταφρονήσατε τήν ἀργίαν τῆς Κυριακῆς καί ἐσπεύσατε νά ἐκδώσητε τήν δαιμονικήν Σας Ἀνακοίνωσιν διά τῆς ὁποίας ἀμνηστεύσατε τά συντελεσθέντα ἐγκλήματά των;
Ἁσφαλῶς Ὑμεῖς δέν ἤσασταν παρόντες κατά τήν σύνταξιν καί δημοσίευσιν τῆς ἀπαραδέκτου Ἀνακοινώσεως! Πλήν ὅμως τό ἐκδοθέν Ἀνακοινωθέν ἐκυκλοφορήθη ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ὑμεῖς δέν ἐκφράζετε, Ὑμεῖς δέν συναποτελεῖτε τήν Ἱεράν Σύνοδον;
Ἐνδεχομένως νά μέ ἐρωτήσετε: Ποῖα, λοιπόν, εἶναι τά συν-τελεσθέντα ἐγκλήματα κατά τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως καί τῆς Μητρός Ἐκκλησίας; Ἡμεῖς τά ἀπηριθμήσαμεν κατά τήν ἐκφώνησιν τοῦ Ἀφορισμοῦ! Ἰδού ταῦτα:
Ὅθεν δή τῇ αἰωνοβίῳ ταύτῃ τῆς Ἐκκλησίας πράξει κατα-στοιχοῦσα καί ἡ Μετριότης ἡμῶν, ἔγνωμεν, καταδικάσαι:
1) τάς ἀπό 30ῆς Ἀπριλίου 2020 δημοσίως γενομένας ἀσεβεῖς Δηλώσεις τῆς κας Νίκης Κεραμέως, Ὑπουργοῦ Παιδείας, περί τῆς Θείας Κοινωνίας, ὅτι δηλ. ὁ ἰός μεταδίδεται μέ «τό σάλιο», συνεπῶς δέ οἱ πιστοί πρέπει νά ἀποφεύγουν τήν Μετάληψιν τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ,
2) τό γεγονός, ὅτι ἡ κα Κεραμέως κληθεῖσα, ἵνα διά νεωτέρας Δηλώσεως αὐτῆς διορθώσῃ τό συντελεσθέν ἔγκλημα κατά τῆς ἀμωμήτου Ἡμῶν πίστεως, ἐπέδειξε πλήρη ἀδιαφορίαν,
3) τάς Πράξεις Νομοθετικοῦ Περιεχομένου τῶν ὕπερθεν μνημο-νευομένων τριῶν Κυβερνητικῶν Προσώπων, ἀπό τῆς πρώτης στιγμῆς ἀποδοκιμασθείσας καί κατακριθείσας ὡς παρανόμους καί ἀντισυνταγματικάς, ἤτοι περί:
· ἀπαγορεύσεως τῆς τελέσεως τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν κατά τήν Μεγάλην Ἑβδομάδα καί τήν Κυριακήν τοῦ Ἁγίου Πάσχα τοῦ ἔτους 2020 καί τοῦ κατ’ οἶκον περιορισμοῦ τῶν εὐσεβῶν καί Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Χριστιανῶν,
· τῆς ἀποστερήσεως τῶν βουλομένων, ἵνα γένωσι κοινωνοί τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
· τῆς ἀπαγορεύσεως τῆς προσελεύσεως τῶν πιστῶν κατά τήν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἤτοι τῆς Παναγίας Τρυπητῆς, τῆς καί Πολιούχου καί προστάτιδος τοῦ Αἰγίου καί
· τῆς διά πρώτην φοράν ἀπαγορεύσεως τῆς ἀείποτε τελουμέ-νης πανδήμου καί ἐπισήμου Λιτανεύσεως τῆς Θαυματουργοῦ Ἱε- ρᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας τῆς Τρυπητῆς ἀνά τάς ὁδούς καί τάς ρύμας τοῦ Αἰγίου,
προσέτι δέ
· τήν ἀποκαλυφθεῖσαν μυστικήν, διά τοῦ Facebook, ἐπικοινω-νίαν τῶν κ.κ. Μητσοτάκη καί Χαρδαλιά, ὅπου ὁ δεύτερος βεβαιώ-νει τόν Πρωθυπουργόν διά τήν ἤδη γενομένην παραγγελίαν δέκα ἑκατομμυρίων (10.000.000) τσίπς, «τά τσιπάκια» κατά τήν ὁρολογίαν τοῦ Πρωθυπουργοῦ, προκειμένου νά ἐφαρμοσθῇ ἐν Ἑλλάδι τό «σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου»,
· τόν βλάσφημον καί συνεπῶς παντελῶς ἀπαράδεκτον τρόπον ἐκφράσεως τοῦ κ. Μητσοτάκη, εἰπόντος ἐπί λέξει: «Έχω κουραστεί, ...Μου έχουν πρήξει τα π.π..ρια μέ τόν Χριστό τους»,
· καί, τέλος, τόν παντελῶς ἀπαράδεκτον χαρακτηρισμόν, τόν ἀναφερόμενον προφανῶς εἰς τούς Ἀρχιερεῖς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψί-στου: «Πάλι καλά, που οι περισσότεροι είναι κότες καί κάθονται στά κλουβιά τους».
Τούτων οὕτως ἐχόντων
καί μέχρι σήμερον μή ἀνακληθέντων ἤ διαψευσθέντων,
ἔγνωμεν καταδικάσαι
τήν ἀνίερον ταύτην πολεμικήν διάθεσιν καί ἀσεβεστάτην συμπε-ριφοράν τῶν ἐξονομασθέντων Πολιτικῶν Προσώπων, ἅτινα Κυ-βερνοῦν καί Ἐξουσιάζουν σήμερον τήν δύστυχον Χώραν Ἡμῶν, τήν ἀνεγνωρισμένην ὡς κοιτίδα τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας, ἤτοι:
α) τῆς Νίκης Κεραμέως, Ὑπουργού Παιδείας,
β) τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος καί
γ) τοῦ Νικολάου Χαρδαλιά, Ὑπουργοῦ Πολιτικῆς Προστασίας,
καί δημοσία νῦν ἀποκηρῦξαι καί καταδικάσαι αὐτούς
· ἐπί ὑπερβάσει τῶν δικαιωμάτων αὐτῶν ὡς Κυβερνώντων τήν Χώραν,
· καί ἐπεμβάσει εἰς τά ἐσώτερα τῆς Πίστεως καί τῆς Όρθοδό-ξου Ἐκκλησίας ζητήματα,
· ἐπί σκανδαλισμῷ τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας τέκνων,
· ἐπί προτροπῇ τῶν πιστῶν εἰς ἀπείθειαν,
· ἐπί καταφρονήσει τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Διδαχῆς, ἥν δημο-σίᾳ καί ἐν τῇ πράξει διεκήρυξαν καί ἐπέδειξαν,
ἐνῶ ἀντιθέτως ἐπέτρεψαν
κατά τήν 25ην Ἀπριλίου 2020, ἡμέραν Σάββατον, τήν ἐπί ἀνοικτοῦ ὀχήματος ἐμφανισθεῖσαν καί τήν ἀνά τάς ὁδούς τῶν Ἀθηνῶν περιφερομένην γνωστήν καλλιτέχνιδα, ἥτις, ἅδουσα, ἐπεδείκνυε τά φωνητικά αὐτῆς προσόντα, ἐμφανισθεῖσαν δέ καί ἐνώπιον τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Χώρας, τοῦ καί καταχειροκροτήσαν-τος αὐτήν
ὀφειλετικῶς προνοούμενοι
τοῦ πνευματικοῦ συμφέροντος σύμπαντος τοῦ Ὀρθοδόξου Πληρώματος,
ἀφορίζομεν
καί ἐκκόπτομεν τούτους τέλεον
τοῦ Σώματος τῆς Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας!
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί, Συνοδικοί Σύνεδροι τῆς 163ης Συνοδική περιόδου, Σᾶς ἱκετεύω:
Ἀναλογισθεῖτε τάς εὐθύνας Σας! Ὥστε, λοιπόν, μέ τήν δαιμο-νικῆς ἐμπνεύσεως Ἀνακοίνωσιν Ὑμῶν (Ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀναγράφεται) τῆς Κυριακῆς 17ης Μαΐου 2020 ἀμνη-στεύετε τά ὕπερθεν ἀναγραφόμενα ἐγκλήματα κατά τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως; Καί ἐάν ἀκόμη ἡ ἀναξιότης ἡμῶν εἶχεν ὑπερβῆ τά ἐσκαμμένα, καί τότε ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΕΤΡΕΠΕΤΟ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΨΕΥΣΕΤΕ μέ ἕναν τόσον χονδροειδῆ τρόπον! Δέν ἐσεβάσθητε τοὐλάχιστον τήν ὑπερ-τεσσαρακονταετῆ ἀνάλωσίν μου εἰς τόν βωμόν τῆς λαχούσης μοι ταπεινῆς Ἐπισκοπῆς; Εἶναι παντελῶς ἀπαράδεκτος ἡ ἀνακοινωθεῖσα ἄποψις: «Κάθε απόφαση καταγνώσεως τοῦ Ἀφορισμοῦ, ...ἡ ὁποία δέν ἐκδόθηκε ἀπό τήν Ιερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας Της, εἶναι ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΑΝΙΣΧΥΡΗ!»! Μή ἀντιτάξητε τήν ἔνστασιν! «Ἡμεῖς δέν ἠρωτήθημεν! Ἄλλοι τά ἔγραψαν!», διότι θά ἐρωτήσω Ὑμᾶς: Μετά τήν ἐπίμαχον Ἀνακοίνωσιν ἀντιδράσατε; Διεμαρτυρήθητε; Ἐξεφράσατε τήν διαφω-νίαν Σας; Ἐάν ὄχι, τότε σιωπηρῶς, καί ἐμμέσως πλήν σαφῶς, εἶσθε συν-υπεύθυνοι! Διό καί Σᾶς γράφω τήν παροῦσαν. Σᾶς δίδω την ἀφορμήν νά ἀντιδράσετε καί νά διορθώσετε ὅ,τι εἶναι δυνατόν!
Ἕνας διπλωματικός τρόπος ἀπαντήσεως πρός τούς ἐρωτῶντας δημοσιογράφους θά ἦτο ὁ ἑξῆς: «Ἡ Ἱερά Σύνοδος δέν ἠρωτήθη περί τοῦ Ἀφορισμοῦ, διό καί δέν γνωρίζει τό ζήτημα. Ἀσφαλῶς ὅμως θά τό ἐξετάσῃ μέ τήν πρώτην εὐκαιρίαν, ὁπότε καί θά ἐκδοθῇ ἀνακοίνωσις!»
Ἀντιθέτως ἡμεῖς ἐμφανίζεσθε ὡς νά λέγετε: «Δυστυχῶς τά ἐκκλησιαστικά ἤθη ἔχουν παραφθαρῆ! Στόχος ἡμῶν, δηλ. τῆς ἐκκλησια-στικῆς Διοικήσεως, συνεπῶς δέ καί τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου σήμερον εἶναι «νά μή στενοχωρηθοῦν οἱ Κυβερνητικοί Παράγοντες»! Διά τόν λόγον αὐτόν ἄλλωστε ἐφαρμόζομεν τήν ἀρχήν τῆς τυφλῆς ὑπακοῆς εἰς τά παραγγέλματά των! Δι’ αὐτόν τόν λόγον ἐπίσης ἐκλείσαμε τούς Ναούς! Δέν ἐκρούσθησαν οἱ κώδωνες τῶν Ἐκκλησιῶν! Ἐσιώπησαν τά μεγάφωνα! Δέν ἐγένετο ἡ καθιερωμένη περιφορά τοῦ Ἐπιταφείου! Δέν ἐτελέσθη ἡ τελετή τῆς Ἀναστάσεως! Δέν ἠκούσθη τό Χριστός Ἀνέστη.... Ὑπετάγημεν «αὐθωρεί καί παραχρῆμα» εἰς τά κελεύσματα τῆς Κυβερνήσεως, τῆς Κυρίας Κεραμέως, τοῦ κ. Χαρδαλιά καί ὅλων τῶν ἄλλων! Ὑπετάγημεν «ψυχῇ τε καί σώματι» εἰς τά κελεύσματά των, διότι θέλομεν νά ἔχωμεν τήν φιλίαν των καί τήν συμπάθειάν των! ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ! Ναί, Σεβ. Ἀδελφέ Μητροπολίτα πρ. Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιε, ἠρνήθημεν ἐν πολλοῖς τόν Χριστόν, διά νά μή χάσωμεν τόν χρυσόν!!! Δι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον, Ἀδελφέ μας, μέ τήν γνωστήν Ἀνακοίνωσιν Ἡμῶν ἀπερρίψαμεν ὑμᾶς εἰς τόν Καιάδα τῆς ἀνυποληψίας, ὥστε νά διατηρήσωμεν τήν συμπάθειαν τῶν Κυβερνώντων!». Ἄλλωστε «συμφέρει ἕνα ὑπέρ τοῦ ὅλου ἀπωλέσθαι»! Δέν τό ἀντιλαμβάνεσθε;»........
Ἐρώτησις 9η:
Ἄς καταφύγωμεν τώρα καί εἰς τήν ἱστορίαν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας.
Ἐπιτρέψατέ μοι νά ἐπικαλεσθῶ τόν Ἅγιον Ἀμβρόσιον, Ἐπίσκο-πον Μεδιολάνων, τοῦ Ὁποίου τό ὄνομα ἀναξίως φέρω, τοῦ Ὁποίου ὅμως ἡ ζωή μέ διδάσκει!
Γνωρίζετε ἀσφαλῶς τό περιστατικόν μέ τόν Αὐτοκράτορα Θεοδόσιον, ὁ ὁποῖος ἐβαρύνετο μέ τόν θάνατον μερικῶν χιλιάδων ἀθώων Θεσσαλονικέων εἰς τήν προσπάθειάν του πρός καταστολήν τῆς «στάσεως τοῦ Νίκα»!!! Ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος, λοιπόν, μέ πολύ σκληράν γλῶσσαν ἤλεγξε τόν Αὐτοκράτορα διά τό κατόπιν τῆς αὐτοκρατορικῆς ἐντολῆς συντελεσθέν κακούργημα, συνέστησε δέ εἰς Αὐτόν νά μή τολμήσῃ καί προσέλθῃ πλέον εἰς τόν Ναόν πρός ἐκκλησιασμόν, ἀλλά νά ἀποσυρθῇ κάπου καί νά μετανοήσῃ πικρά, ὥστε νά τύχῃ τῆς συγχωρήσεως καί τοῦ ἐλέους τοῦ Φιλευσπλάγχνου Θεοῦ.
Ἰδού πῶς ἐξεφράζετο καί τί ἔγραφεν ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος πρός τόν Θεοδόσιον:
«Τὸ ἁμάρτημά σου δὲν ἐξαλείφεται παρὰ μὲ δάκρυα καὶ εἰλικρινῆ μετάνοιαν, ἔγραφεν. Οὔτε αὐτοὶ οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι δύνανται νὰ τὸ συγχωρήσουν μὲ ἄλλον τρόπον. Αὐτὸς ὁ Κύριος δέν συγχωρεῖ παρὰ μόνον τοὺς μετανοοῦντας. Σὲ συμβουλεύω, σὲ προτρέπω, σὲ παραινῶ! Δὲν τολμῶ νὰ τελέσω τὸ Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἐὰν θελήσῃς νὰ παραστῇς κατ᾿ αὐτό».
Παρά ταῦτα ὁ Αὐτοκράτωρ, χρώμενος καί τῆς κορυφαίας ἡγετικῆς θέσεώς του, δέν ὑπήκουσεν εἰς τά λόγια τοῦ Ἐπισκόπου Μεδιο-λάνων, ἀλλά τελικῶς ἐνεφανίσθη εἰς τόν ἱερόν Ναόν, προκειμένου νά ἐκκλησιασθῇ!
«Ἀπεφάσισε νὰ μὴ λάβῃ ὑπ᾿ ὄψιν τὰς συστάσεις τοῦ ἐπισκόπου καὶ νὰ μεταβῇ εἰς τὸν ναόν. Ἀλλ᾿ ὁ Ἀμβρόσιος, πλήρης ζήλου ἱεροῦ καὶ ἄτεγκτος εἰς τὰς ἀποφάσεις του ἐξῆλθεν εἰς τὴν θύραν τοῦ ναοῦ καὶ ἀπηγόρευσε τὴν εἴσοδον εἰς τὸν αὐτοκράτορα· «δὲν ἐννοεῖς φαίνεται, ὦ βασιλεῦ, τῷ εἶπε, τὸ μέγεθος τῆς μιαιφονίας, τὴν ὁποίαν διέπραξας, οὔτε δὲ καὶ μετὰ τὴν πάροδον τοῦ θυμοῦ σου ἀνελογίσθης τὸ τολμηθέν, διότι ἴσως τὸ βασιλικόν σου ἀξίωμα σὲ ἐμποδίζει νὰ ἐννοήσῃς τὴν ἁμαρτίαν..... Φύγε λοιπὸν καὶ μὴ ἐπιχειρῇς δευτέραν παρανομίαν νὰ προσθέσῃς εἰς τὴν πρώτην καὶ δέξου τὸ ἐπιτίμιον, τὸ ὁποῖον μετ᾿ ἐμοῦ σοὶ ἐπιβάλλει ἄνωθεν ὁ Θεός, ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης! Τὸ ἐπιτίμιον τοῦτο θὰ σὲ θεραπεύσῃ καὶ θὰ σοὶ ἀποδώσῃ τὴν ὑγείαν της ψυχῆς»!
«....Καὶ ὁ αὐτοκράτωρ ..... ὑπετάγη εἰς τὸ παράγγελμα τοῦ ἐπισκόπου· ἀνεχώρησε· καὶ μετὰ ὀκτὼ μῆνας μετανοίας καὶ δακρύων ἐγένετο δεκτὸς εἰς τὴν θείαν κοινωνίαν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστου-γέννων, ἀφ᾿ οὗ ἐξωμολογήθη δημοσίᾳ ἐν τῷ ναῷ τὸ ἁμάρτημά του καὶ ἐζήτησε πρηνὴς συγγνώμην παρὰ τοῦ ἐπισκόπου»! (Βλ. Βίος καὶ Πολιτεία τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἀμβροσίου Ἐπισκόπου Μεδιολάνων,
Ἅγιοι Ἀδελφοί, Σᾶς ἐρωτῶ: Ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος, προκειμένου νά ἰσχυροποιήσῃ τήν θέσιν Του, ἐπεκαλέσθη τόν Θεόν! «Δέξου τὸ ἐπιτίμι-ον, τὸ ὁποῖον μετ᾿ ἐμοῦ σοὶ ἐπιβάλλει ἄνωθεν ὁ Θεός, ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης», εἶπεν μετά παρρησίας! Ὑμεῖς, λοιπόν, ἀποφαίνεθε ex cathe-dra καί τίθεσθε ὑπεράνω τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ; Ὁ Κύριός μας, εὐλογῶν καί χρίων διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τούς ἁγίους Μαθητάς καί Ἀποστό-λους Του εἶπε τά ἑξῆς λόγια: «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον∙ ἄν τινων ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται»! (βλ. ’Ιωάνν. Κεφ. κ΄,22-23)
Ὥστε, λοιπόν, Ὑμεῖς οἱ Συνοδικοί Σύνεδροι, καταπατῶντες τούς λόγους τοῦ Νυμφίου μας Ἰησοῦ Χριστού, ἀρνεῖσθε εἰς τόν ὑποσημει-ούμενον Ἀδελφόν Σας τό θεόσδοτον καί προνόμιον καί δικαίωμα τοῦ ἀφιέναι ἤ μή τάς ἁμαρτίας τῶν ἀνθρώπων; Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἄραγε εἶναι ὑπεράνω τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ; Ἐάν ὄχι, τότε πῶς ἀπεφάνθη, ὅτι ὁ ἐπιβληθείς Ἀφορισμός εἶναι «ἀνυπόστατη καί ἀνίσχυ-ρη» ἐνέργεια; Θά ἀναμένωμεν, λοιπόν, πλήν τῆς γενικῆς ἀποκαταστά-σεως τῆς θεολογικῆς διδαχῆς τῆς Ἐκκλησίας περί Ἐπισκόπων καί τῆς ἰσχύος αὐτῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, καί μίαν ἐπί πλέον -ἔστω καί ὑποτυπώδη- ἐπανόρθωσιν τοῦ συντελεσθέτος ἐγκλήματος, δηλ. τοῦ δημοσίως συν-τελεσθέντος εὐτελισμοῦ μου, ἔστω μερικάς ἐξηγήσεις ἀδελφικῷ τῷ τρόπῳ παρεχομένας μοι.
Ἐρώτησις 10η:
Ἡ ἐπιβολή τοῦ Ἀφορισμοῦ εἶχεν προαναγγελθῆ πρό δύο (2) περίπου ἑβδομάδων καί εἶχεν ἐπίσης ἐπαναληφθῆ ὡς προειδοποίησις πρό τριῶν ἡμερῶν ἀκόμη καί διά τοῦ διαδικτύου! Δέν θά ἦτο, λοιπόν, μία πρᾶξις ἀδελφικῆς ἀγάπης, ἐάν κάποιος ἐκ τῶν Συνοδικῶν ὑπεβάλλετο εἰς τόν κόπον νά μέ ἐνημερώσῃ καί συγχρόνως νά μέ προειδοποιήσῃ, ὅτι ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ τῆς ἐπιβολῆς τοῦ Ἀφορισμοῦ καί ὅτι τό δικαίωμα αὐτό τό ἔχει μόνον ἡ ΙΣΙ; Ἡ σημειωθεῖσα παράλειψις δέν ἐκθέτει τό ἱερόν Σῶμα;
Ἐντίμως Σᾶς πληροφορῶ, ὅτι οὐδείς τῶν Σεβ. Ἀδελφῶν Ἀρχιε-ρέων μέ ἐκάλεσεν εἰς τό τηλέφωνον, διά νά μοῦ ἐπιστήσῃ τἠν προσοχήν, πλήν ἑνός μόνον ἐκ τῶν πρεσβυτέρων Ἀδελφῶν, ὅστις μέ παρεκάλεσε τηλεφωνικῶς, λέγων: «Καλόν θά εἶναι νά μή εἴμεθα πολύ σκληροί πρός τούς Κυβερνῶντας τήν Χώραν»!
Σᾶς ἐρωτῶ, λοιπόν, Ἀδελφοί μου: Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἄλλοτε μεν ἀδρανεῖ καί ἄλλοτε σπεύδει νά ἐκδηλωθῇ, ἀκόμη καί τήν ἡμέραν τῆς Κυριακῆς;
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί,
Ἐξαιτοῦμαι τήν ἐπιείκειάν Σας διά τήν μακροσκελῆ ταύτην ἀναφοράν μου πρός Ὑμᾶς. Προτίθεμαι ὅμως νά ἐπισφραγίσω ταύτην, ἐπικαλούμενος καί παραθέτων πρός Ὑμᾶς μερικἀ ἐπιστημονικῆς φύσε-ως ἐπιχειρήματα, τά ὁποῖα καί ἀντλῶ ἀπό την ἐπιστημονικήν πραγμα-τείαν «ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ» τοῦ κ. Παναγιώτου Η. Μιχαηλάρη, ἥτις ἐξεδόθη ὑπό τοῦ Ἐθνικοῦ Ἱδρύματος Ἐρευνῶν, ἐν Ἀθήναις κατά τό 2004, ἀποτε-λεῖται δέ ἐκ πεντακοσίων δέκα (510) σελίδων.
Ἰδού, λοιπόν, μερικά ἀποσπάσματα, βεβαιωτικά τοῦ δικαιώμα-τος τῆς ἐπιβολῆς ἐπιτιμίων ἀπό τόν Ἐπίσκοπον:
1ον. «Σύμφωνα λοιπόν μέ τήν τεκμηρίωση αὐτή, ἡ συνεχής παραμονή τῶν ἐπιτιμίων στό προσκήνιο τῆς κοινωνικῆς δράσης καί ἡ προσαρμογή τους, ἐνίοτε, πρός τούς ὅρους πού ἐπιβάλλουν οἱ χρονικές καί κοινωνικές ἀναγκαιότητες εἶναι στοιχεῖα διαπιστωμένα καί ἀδιαμφισβήτητα» (βλ. σελ. 81).
2ον. «Κατά κοινή ἀποδοχή ἡ ἀπονομή τῶν ἐπιτιμίων καθώς καί ἡ ἄρση τους στηρίζεται στο ἀποστολικό χωρίο: «καθώς ἀπέσταλκέ με ὁ Πατήρ κἀγώ πέμπω ὑμᾶς∙ καί τοῦτο εἰπών ἐνεφύσησε καί λέγει αὐτοῖς∙ λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον∙ ἄν τινων ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε κεκράτηνται» (βλ. σελ. 82).
3ον. «Ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους ...τό δικαίωμα τοῦ ἀφορίζειν ἀποτελεῖ μέρος τῆς διοικητικῆς καί πνευματικῆς ἐξουσίας τῶν ἐπισκόπων...Οἰκουμενικές Σύνοδοι, πατερικά κείμενα, κανόνες ἐκκλη-σιαστικοί...ἐπιβεβαιώνουν συχνά τό δικαίωμα αὐτό. Ἀπό τή μελέτη τῶν κειμένων αὐτῶν συνάγεται, ὅτι τό ἐπισκοπικό αὐτό προνόμιο θεωρεῖται δεδομένο∙ οὐδέποτε τίθεται θέμα ἀμφισβήτησής του»! (βλ. σελ. 8).
4ον. «Σύμφωνα λοιπόν μέ τίς δογματικές καί κανονικές ἀποφά-σεις τῆς Ἐκκλησίας, τό δικαίωμα ἐπιβολῆς τοῦ ἀφορισμοῦ ἀνήκει στούς ἐπισκόπους τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας» (βλ. σελ. 84).
5ον. «Τό δικαίωμα τοῦ ἀφορίζειν, πού ἔλαβαν οἱ Ἀπόστολοι ἀπό τόν Χριστό, φθάνει ἀλληλοδιαδόχως ὡς τούς προϊσταμένους τῶν ἐκκλη-σιαστικῶν περιφερειῶν καί νομιμοποιεῖ κάθε ἐνέργειά τους∙ ἡ ἐξουσία τους αὐτή ἀνάγεται στό Χριστό καί κατά συνέπεια δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ μέ κανένα τρόπο» (βλ. σελ. 85). Καί, τέλος,
6ον. «...Ὁ ἀφορισμός πρέπει νά κοινοποιηθεῖ στούς χριστιανούς, νά διαβαστεί δηλαδή στήν ἐκκλησία, συνήθως κάποια μεγάλη γιορτή ἤ τουλάχιστον Κυριακή, προκειμένου νά γίνει ἄμεσα γνωστός σέ ὅσον τό δυνατόν περισσοτέρους χριστιανούς» (βλ. σελ. 111-112).
Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Σύνεδροι,
«Γέγονα ἄφρων», οὐχί ἁπλῶς ἀπολογούμενος καί ὑπερασπίζων ἐμαυτόν, ἀλλ’ ὑπερμαχῶν ὑπέρ τῆς ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδοξίας καί τῆς Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας, ὑπέρ τοῦ τήν ἀποστολικήν διαδοχήν κεκτη-μένου Ἐπισκόπου, τοῦ ὄντος «εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ», καί τέλος, ὑπέρ τοῦ κύρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τοῦ καταρρακωθέντος μετά τήν ἔκδοσιν τῆς Ἀνακοινώσεως τῆς Κυριακῆς 17ης Μαΐου 2020, τῆς ὁποίας (Ἀνακοινώσεως) στόχος ἦτο τό πεπλανημμένης ἐμπνεύ-σεως ἐγχείρημα, ἤτοι ὁ ἐφησυχασμός καί ἡ κολακεία τῶν ἀφορι-σθέντων ἰσχυρῶν τῆς ἡμέρας Πολιτικῶν Προσώπων. Οἱ συντάξαντες τήν ἀπαράδεκτον ταύτην δαιμονικήν Ἀνακοίνωσιν ἐλησμόνησαν τόν λόγον τοῦ Ἀπ. Παύλου: «εἰ γάρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἄν ἤμην» ( βλ. Γαλ. κεφ. α’, 10).
Εὐχαριστῶ Ὑμᾶς θερμότατα διά τε τήν προσοχήν Σας καί διά τήν πρός με ἀνοχήν Σας. Τά ἐφ’ἑξῆς θά βαρύνουν πλέον Ὑμᾶς.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενος Ὑμᾶς ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι, διατελῶ
+ Ο πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἰω. Γενναδίου, 14
115 21 ΑΘΗΝΑΣ
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου