Ομολογία

Ένας λαός 

που αρνείται 

τον εαυτό του

Οι Σκοπιανοί μας νίκησαν γιατί τους περισσότερους υποστηρικτές τους βρήκαν στην Ελλάδα

Από τον Σαράντο Ι. Καργάκο, Ιστορικό -συγγραφέα

Πρό καιροῦ ἐπισκέφθηκε τά Σκόπια καί ὁ ἐπανεκλεγείς πρόεδρος τῆς Οὑγγαρίας καί συνετάχθη, ὅπως καί πλεῖστοι ἄλλοι ἀρχηγοί κρατῶν, μέ τίς ἀπόψεις τῶν Σκοπιανῶν. Ἀπορῶ καί ρωτῶ, ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος δέν ἔχει ταχθεῖ κανείς; Ἀπό τό 1912-13 ἡ ἱστορική Μακεδονία σέ ἔκταση χώρου περί τό 70% εἶναι ἀναπόστατο τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. Ὅλες οἱ ἀρχαῖες ἱστορικές μαρτυρίες καί οἱ νεώτερες ἀρχαιολογικές ἔρευνες δείχνουν ὅτι οἱ Μακεδόνες ἦσαν ἀείποτε τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου. Αὐτά δέν μετρᾶνε στίς ἐκτιμήσεις τῶν τωρινῶν πολιτικῶν; Ὁ πρωθυπουργός μας κάποτε εἶχε πεῖ ὅτι ἡ ἀρχαιολογία εἶναι τό βαρύ πυροβολικό μας. Γιατί αὐτό τό πυροβολικό ἔχει σιγήσει; Γιατί δέν λαλοῦν οἱ ἀρχαιολόγοι μας καί οἱ ἐπίσημοι ἱστορικοί μας; Μήπως οἱ δύο ἀρχαῖες πρωτεύουσες τῆς Μακεδονίας καθώς καί τά λοιπά κέντρα τῶν Μακεδόνων δέν βρίσκονται ἐπί ἑλληνικοῦ ἐδάφους; Καί μέ τό ἔδαφος αὐτό δέν σχετίζονται οἱ σημαντικώτερες σελίδες τῆς μακεδονικῆς ἱστορίας;

Γιατί λοιπόν οἱ πολιτικές ἡγεσίες τοῦ πλανήτη μας δέχονται ὡς Μακεδονία τά Σκόπια καί ὄχι τή Βόρεια Ἑλλάδα; Γιά νά μήν ἐπανέλθουμε στά προπολεμικά καί ἐμφυλιοπολεμικά, θά σταθῶ σέ κάτι πού δέν κάναμε μεταπολεμικά. Καί ἐννοῶ ὅτι δέν ἀντιδράσαμε δυναμικά στήν «μακεδονοποίηση» τῆς Νότιας Σερβίας ἀπό τόν Τίτο, τότε πού δημιουργήθηκε τό ὁμόσπονδο κράτος τῆς «Μακεδονίας» ἀλλά καί οὔτε ὅταν τούτη ἡ «Μακεδονία» μετά τήν κατάρρευση τῆς Γιουγκοσλαβίας διεκδίκησε μονοπωλιακά τήν παγκόσμια ἀναγνώριση. Ἔγινε δηλαδή ἀπό ἔννοια μέρους, ἔννοια ὅλου. Δυστυχῶς, ἡ ἑλληνική πολιτική καί πνευματική μας ἡγεσία βολεύτηκε μέ ἐκεῖνο τό ἐνδιάμεσο FYROM καί παθητικοποιήθηκε. Ἔτσι οἱ Σκοπιανοί σιγά-σιγά στίς ἀθλητικές, στίς πολιτικές καί τις πολιτιστικές ἐκδηλώσεις, χωρίς οὐσιαστική ἀντίδραση δική μας, νοσφίστηκαν τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας, παρότι ἡ χώρα τους εἶναι μόνο κατά ἐλάχιστο μέρος Μακεδονία. Ἄρα ἡ ἐπιτυχία τῶν Σκοπιανῶν ὀφείλεται στή δική τους προσπάθεια καί στή δική μας ἀπάθεια ἤ πνευματική καί πολιτική δειλία.

Οτι ὅμως γίνεται παρά τήν ἱστορία καί παρά τό δίκαιο μακροχρονίως δέν εὐδοκιμεῖ. Ὑπάρχει στά Σκόπια μιά ἰντελιγκέντσια πολλαπλῆς καταγωγῆς, ἀλλά ἡ συμπαγέστερη μᾶζα εἶναι ἀλβανική. Ὁ λοιπός πληθυσμός ἀπό ἐθνική ἄποψη εἶναι ρευστός. Ὑπερισχύουν οἱ σλαβόφωνοι ἀλλά κατά μεγάλο μέρος τοῦτος ὁ σλαβόφωνος πληθυσμός ἔχει βουλγαρική σύσταση. Καί ἤδη κατά χιλιάδες οἱ τωρινοί «Μακεδόνες» ἔχουν ἀρχίσει νά ζητοῦν τή βουλγαρική ὑπηκοότητα. Τήν τελευταία διετία 18.000 Σκοπιανοί ἔχουν ἀποκτήσει βουλγαρική ταυτότητα. Ἄλλωστε τό ἰσχυρότερο κόμμα τοῦ κρατιδίου, τό V.M.R.O. μήπως δέν ἔχει βουλγαρική καταγωγή; Ἀκόμη καί τό Ἠλί-Ντέν, πού τό τιμοῦν ὡς ἐθνική τους γιορτή, ἦταν βουλγαρικό ἐνέργημα. Τί τό γνήσιο ὑπάρχει στίς ἐπίσημες ἐκφράσεις τοῦ κράτους αὐτοῦ; Μήπως καί ἡ σημαία τους δέν εἶναι παραλλαγή τῆς ἰαπωνικῆς;

Τότε γιατί ἡ διεθνής κοινότητα εἶναι μέ τό μέρος τῶν Σκοπιανῶν; Κατά πρῶτο λόγο γιατί δέν εἶναι μέ τό μέρος τῆς Ἑλλάδος οἱ Ἕλληνες καί κατά κύριο λόγο δέν εἶναι καλοί πρόμαχοι τῶν ἑλληνικῶν συμφερόντων αὐτοί πού κατά κανόνα ἐκπροσωποῦν στά ἐπίσημα «φόρα» τή χώρα πού σηκώνει τή βαριά ὀνομασία Ἑλλάς. Καί ἐννοῶ τόν πολιτικό καί τόν πνευματικό μας κόσμο. Ἄς ἀφήσουμε ἀπέξω τούς πολιτικούς. Ποῦ εἶναι ὁ λόγος τῶν ἀρχαιολόγων καί τῶν ἱστορικῶν μας; Σέ κάποιο πανεπιστήμιό μας διδάσκονται ἱστορία Ἄγγλου ἱστορικοῦ πού κάνει διαχωρισμό ἀνάμεσα στούς Ἕλληνες καί στούς Μακεδόνες. Ἄρα, ἐμεῖς δίνουμε ὅπλα στούς Σκοπιανούς, καίγοντας τά χαρτιά μας, ὅπως καῖμε τή σημαία μας.

Τό Σκοπιανό ζήτημα δυστυχῶς ἀπό τή μεριά μας παίζεται σάν μπάλλα στό γήπεδο τῆς προεκλογικῆς διαμάχης. Κανονικά ἀφοῦ δέν ὑπάρχει ἑνιαία γραμμή καί ἐφόσον ἡ παροῦσα Βουλή δέν ἔχει γιά τό ζήτημα αὐτό λαϊκή ἔγκριση, δέν ἔπρεπε νά προχωρήσει ἀπό τήν κυβέρνηση καμμία συζήτηση μέ τούς ἐκπροσώπους τῆς FYROM. Χωρίς νά λυθεῖ ἐπιτυχῶς τό πρόβλημα γιά μᾶς, ὁ πολιτικός μας κόσμος θά προσθέσει στό πολιτικό του μητρῶο καί ἄλλα στίγματα ἐνοχῆς. Χωρίς ἐθνική συνεννόηση δέν πρέπει κανένα ζήτημα νά προωθεῖται. Καί τοῦτο γιατί ἡ ὑπό τέτοιες συνθῆκες προώθηση δέν γίνεται πρός τά ἐμπρός· γίνεται πρός τά πίσω. Μέ ἄλλα λόγια ὀπισθοδρομοῦμε χωρίς νά προχωροῦμε. Καί τελικά θά μᾶς μείνει τό erga omnes σάν γλειφιτζούρι παρηγοριᾶς. Οἱ Σκοπιανοί ἀφοῦ θά ἔχουν τό ὄνομα ὑπό κάποιον λεκτικό φερετζέ (Βόρεια ἤ Νότια) θά ἔχουν τά πάντα. Μᾶς νίκησαν γιατί τούς περισσότερους ὑποστηρικτές τούς βρῆκαν πάλι ἐδῶ στήν Ἑλλάδα! Γίναμε ἕνας λαός πού ἀρνεῖται τόν ἑαυτό του...