Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ!Ι ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ καί ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ!
______Με πολύ πόνο στην ψυχή μας αναγνώσαμε το παρακάτω κείμενο, το οποίο δημοσιεύθηκε πρίν από ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ: «Δεν μπορούμε για λόγους ισότητος και συνταγματικότητας να εξαιρέσουμε τα ομόφυλα ζευγάρια από τήν αναδοχή»!!! Αυτά έγραφαν πρίν από επτά τόσα χρόνια! Το ακούτε, αγαπητοί μου φίλοι; Τα σχέδια για την ανατροπή του τρόπου ζωής είναι παλαιά! Τα σχέδια για την επικράτηση του Αντιχρίστου είναι σε εφαρμογή από καιρό!
_______Το παραπάνω απόσπασμα μας το διαβίβασε με e-mail ο εκλεκτός Εκπαιδευτικός κ. Δημήτριος Νατσιός, από το Κιλκίς, τον οποίον και ευχαριστούμε θερμότατα από τη θέση αυτή. Αποτελεί μέρος μιάς εκτενούς αναφοράς για την αποχριστιάνιση της Ελλάδος μας με την αλλαγή του Προγράμματος στα Δημόσια Σχολεία κλπ. την αλλαγή Το κείμενο αυτό, που θα αναγνώσετε στη συνέχεια, το προσυπογράφουμε ανεπιφύλακτα και σας το παραθέτουμε με την παράκληση να το αναγνώσετε με προσοχή και με στοχαστική διάθεση. Και τότε θα διαπιστώσετε, ότι η αποδόμηση και η εκθελίωση των Αρχών της εν Χριστώ ζωής, η εξαφάνιση της Ορθοδοξίας μας, η καταστροφή της Πατρίδος μας και η ανατροπή της Οικογενείας ως θεσμού προωθούνται από χρόνια τώρα με συστηματικό τρόπο, με σχέδιο! Μόλις προχθές είχαμε για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να ........θαυμάσουμε την ......μαεστρία της Υπουργού κας Θεανώς Φωτίου! «Τα κόλπα της Φωτίου για τις υιοθεσίες και από τους γκέϊ», έγραψε η εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» της 27ης Απριλίου (σελ. 13).
______Εμείς τι να πούμε; Στον μεγάλο πόνο της ψυχής μας μοναδική παρηγοριά μας είναι και παραμένει η προσευχή. Η προσευχή μας για όλους! Στην Εκκλησία προσευχόμεθα συνεχώς «υπέρ των μισούντων ημάς»! Προσευχόμεθα επίσης και «υπέρ επιστροφής των πεπλανημμένων»! Με τον τρόπο αυτό εκφράζουμε την αγάπη μας προς τον αμαρτάνοντα συνάνθρωπό μας!
_______Τήν ίδια ώρα όμως προσευχόμεθα και εναντίον των εχθρών του Χριστού μας! Διότι άλλο είναι το να μισείς ένα συνάνθρωπό σου καί εντελώς διαφορετικό τό να αντιμάχεσαι κάποιον, που πολεμάει τον Χριστό μας! Εκεί ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΑΝΟΧΗ! Έτσι, λοιπόν, στην Εκκλησία η προσευχή μας ενίοτε περιέχει σκληρά λόγια! Παρακαλούμε τον Θεό να εξαφανίσει κάθε αμαρτωλό!
______Ιδού, λοιπόν, κάποια χαρακτηριστικά λόγια προσευχής, τα οποία επαναλαμβάνουμε καθημερινώς σε κάθε Εσπερινό: «Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς» (βλέπε Προοιμιακός Ψαλμός, Ψαλμ. ΡΓ' 103). Παρακαλούμε δηλ. τον Θεό να εξαφανίσει από προσώπου της γής όλους, ώστε να μη υπάρχουν πιά! Ποιούς; Τους αμαρτωλούς! Δηλ. τους εργάτες και πρωτεργάτες της ανομίας!
______Εξ ίσου σκληρά είναι επίσης και τα προσευχητικά λόγια της περιόδου, την οποία τώρα διερχόμεθα, δηλ. της Αναστάσεως: «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί Αυτού και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες Αυτόν. Ως εκλείπει καπνός, εκλιπέτωσαν, ως τήκεται κηρός από προσώπου πυρός, ούτως απωλούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν...». Δηλ. νά λυώσουν σαν το κερί καί να εξαφανισθούν, όλοι όσοι μισούν τον Θεό! Να ευφρανθούν δε οι δίκαιοι καί όσοι λατρεύουν τον αληθινό Θεό, τον Σωτήρα Χριστο! Αμήν!
_______Γράφοντας αυτά τα λόγια, ας με συγχωρήσουν κάποιοι Αδελφοί Αρχιερείς, οι οποίοι συνηθίζουν να ομιλούν μόνο για την αγάπη του Θεού! Λέγουν δηλ., και πολύ ορθώς, ότι ο Θεός είναι αγάπη! Είναι η πηγή της Αγάπης! Ο Χριστός μας έφερε τήν διδαχή της Αγάπης στην ανθρώπινη κοινωνία! Είναι η ΚΑΙΝΗ, δηλ. η καινούργια εντολή! Όλοι αυτοί όμως ξεχνούν, ότι ο Θεός συγχρόνως είναι καί Δίκαιος Κριτής, άρα καί Τιμωρός των αμετανοήτων αμαρτωλών! Αλλοιώς δεν θά έρριχνε φωτιά από τον Ουρανό για να κάψει τα Σόδομα καί τα Γόμορρα! Αλλοιώς δεν θα είχε ορίσει μαζί με τον Παράδεισο καί τήν Κόλαση!
______Μερικοί, λοιπόν, Αρχιερείς Αδελφοί μας υπερτονίζουν τήν Αγάπη και αγνοούν τα της Δικαιοσύνης του Θεού! Γιατί άραγε; Διότι θέλουν νά εξασφαλίζουν την συμπάθεια των ισχυρών της ημέρας, των Κυβερνώντων κλπ. Πρόκειται για τους «αγαπούληδες», όπως μου αρέσει να τους αποκαλώ! Η γλώσσα της Εκκλησίας, βεβαίως είναι η γλώσσα της αγάπης. ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ! Άρα και των θρασύτατα αμαρτανόντων παραγόντων του Δημοσίου Βίου στην σύγχρονη εποχή. Γι' αυτούς η προσευχή της Εκκλησίας είναι: «Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς». Αμήν! Και αυτό γίνεται όχι από μίσος πρός τόν άνθρωπο, αλλά από τήν υπερέχουσα αγάπη μου προς τον Θεό. Συγχωρώ τον συνάνθρωπό μου, οσάκις με βλάπτει, με μάχεται, με ζημειώνει προσωπικά Αλλά μάχομαι και αντιμάχομαι τον συνάνθρωπό μου, οσάκις παραβιάζει τα δικαιώματα του Θεού! Μάχομαι και αντιμάχομαι τον εχθρό του Χριστού μου!
Αίγιον, 2 Μαΐου 2018
+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
**************************
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟΥ Κ. ΝΑΤΣΙΟΥ
Αποστολή: καταστρέψτε την οικογένεια
Το παρόν κείμενο δημοσιεύτηκε πριν από επτά χρόνια. Τώρα που οι μαγαρισιές και η ασέλγεια γίνονται νόμος- «Δεν μπορούμε για λόγους ισότητας και συνταγματικότητας να εξαιρέσουμε τα ομόφυλα ζευγάρια από την αναδοχή” δηλώνει ένα πτώμα υπουργικό –και παρακολουθούμε την μετατροπή της πατρίδας μας, σε Σόμομα και Γόμορα, τον πλήρη εξευτελισμό του θεοϊδρυτου θεσμού της οικογένειας, καλό είναι να θυμηθούμε τι γράφουν τα σχολικά βιβλία γι’ αυτήν. ‘Όπως τόσα χρόνια συμβαίνει με την γενοκτόνο μας Τουρκιά, που τα κοπροκάναλα, μας την παρουσιάζουν τάχα και «νοικοκύρη λαό», τον ίδιο λαό που έσφαζε χιλιάδες Κύπριους πριν από 40 χρόνια, κατά παρόμοιο τρόπο, και το τρισάθλιο υπουργείο Παιδείας, μαγαρίζει, με τα βλάσφημα και καρκινογόνα «πνευματικώς» βιβλία και προγράμματά του, τα παιδιά σας ΕΛΛΗΝΕΣ. Ας ακούσουμε τι μας κανοναρχεί το αθάνατο ’21 και ας πράξει ο καθείς κατά την συνείδησή του.
«Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν»
Στρατηγός Μακρυγιάννης
Κάποτε πλησίασε τον τροπαιούχο νομπελίστα μας ποιητή Γιώργο Σεφέρη, ένας ξένος διαπρεπής συνομιλητής, «πειράζων αυτόν και λέγων»: «Μα πιστεύετε σοβαρά ότι είστε πραγματικά απόγονοι του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή;». Απαντά ο Σεφέρης: «Όχι, είμαστε απόγονοι μονάχα της μάνας μας, που μας μίλησε Ελληνικά, που προσευχήθηκε ελληνικά, που μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, τον Λεωνίδα και τον Παπαφλέσσα, και ένιωσε την ψυχή της να βουρκώνει την Μεγάλη Παρασκευή, μπροστά στο ξόδι του νεκρού Θεανθρώπου».
(Το απόσπασμα περιέχεται στο βιβλίο της Μερόπης Σπυροπούλου, «Οικογένεια ώρα μηδέν», εκδ. «Αρχονταρίκι», σελ. 131). Δεν ξέρουμε αν κατάλαβε ο… «πειραστής» ξένος την απάντηση του ποιητή, ο οποίος εξυμνεί την μάνα τη Ρωμηά και την οικογένεια, πριν αυτή ανοίξει τα πορτοπαράθυρά της και εισβάλλουν στο ευλογημένο καταφύγιο του Γένους, ο μαγαρισμένος αγέρας του δήθεν εξευρωπαϊσμού μας. Και η κρίση «τηγανίζει» και ταλανίζει κυρίως την οικογένεια.
Δεν σκοπεύω να γράψω για την σπουδαιότητα και ιερότητα του οικογενειακού θεσμού. Αυτό ακόμα και οι ανίατα προοδευτικοί το κατανοούν. Το βλέπω στο σχολείο. Για τα δικά τους βλαστάρια γίνονται κέρβεροι. Απαιτούν και πειθαρχία και καλή παιδεία, επιλέγουν τα καλύτερα και ακριβότερα κολέγια. Τις προοδευτικές σαχλαμάρες και ψευτοδημοκρατικότητες τις αφήνουν για τα παιδιά του, δηκτικώς λεγόμενου, κοσμάκη. Και οι αφελείς ζητωκραυγαστές τούς πιστεύουν και τους ψηφίζουν.
Στο βιβλίο «οικογένεια σε κρίση» (συλλογικός τόμος) διαβάζω σ’ ένα κείμενο της Ντίνας Πετροπούλου. «Από την δεκαετία του 1970, το διαζύγιο είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με αυξητική τάση σε όλο τον δυτικό κόσμο. Στις ΗΠΑ για την τριετία 1977-79 ένας στους δύο γάμους κατέληγε σε διαζύγιο, ποσοστό που ανακοινώθηκε και στη χώρα μας 30 χρόνια μετά».(«Αν θέλεις να δεις την Ελλάδα του μέλλοντος επισκέψου την σημερινή Αμερική», λέει ένα επιτυχημένο ρητό). Στο ίδιο κείμενο περιέχεται και το όνειρο ενός πεντάχρονου παιδιού. Το ρώτησαν τι θα γίνει, όταν μεγαλώσει.
Απάντηση: «Ξέρεις εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω επιστήμονας… μεγάλος επιστήμονας… και θα φτιάξω μια κόλλα, την πιο δυνατή κόλλα του κόσμου… για να κολλήσω την μαμά και τον μπαμπά». Το μικρό παιδί ψάχνει την «κόλλα». Σε τούτο τον τόπο ξέρουμε, ήξεραν οι παλιότεροι – αυτό λέγεται Παράδοση – πως η μόνη «κόλλα», ατσάλινη και συμπαγής, που ένωνε δία βίου το ζευγάρι είναι ο Χριστός.
«Ένθα ανήρ και γυνή και παιδία και τοις της αρετής συνδεδεμένοι δεσμοίς, εκεί μέσος ο Χριστός», γράφει ο άγιος Χρυσόστομος. («Εις Γεν.», λόγος Ζ’, 5, ΕΠΕ 8,140). Όταν φεύγει ο Χριστός, από το «μέσον» και στην θέση του μπαίνει η καριέρα, η καλοπέραση, η ηδονοθηρία και η αδιαφορία τότε ο όμορφος και «χρηστός ζυγός» του γάμου καταλήγει σε διαζύγιο. (Και ας με συγχωρέσουν κάποιο ι -δεν μέμφομαι και δεν κρίνω κανέναν, για τα παιδιά γράφω- σπάνια βλέπουμε στα σχολεία, παιδιά διαλυμένων οικογενειών, στις οποίες υπάρχει αναφορά στο Χριστό και την εκκλησία μας.
Σπάνια βλέπουμε διαζύγια σε πολύτεκνες οικογένειες, γιατί τα παιδιά μεγαλώνουν με το «εμείς» και όχι με το καταστροφικό «εγώ» του μοσχοαναθρεμμένου μοναχογιού ή της μοναχοκόρης. Σκέφτομαι, αν θέλουν τα νέα ζευγάρια να τιμωρήσουν το ελεεινό κρατίδιο του μνημονίου, ας κάνουν πολλά παιδιά. Οι στατιστικές λένε ότι τα περισσότερα παιδιά γεννήθηκαν την περίοδο της Κατοχής, εν μέσω φρικτής και ανείπωτης σκλαβιάς. Με 5-6 παιδιά και φόρους δεν πληρώνεις και εργασία βρίσκεις και ο Θεός βοηθάει. Κατανοώ τις αντιδράσεις. Πώς θα τα μεγαλώσουμε, τι θα απογίνουν, είμαστε άνεργοι, μέλλον ζοφερό. Σε λίγα όμως χρόνια θα διδάσκουμε και θα παίρνουν τα προνοιακά επιδόματα οι οικογένειες και τα παιδιά από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν. Ή μήπως περιμένουμε να λύσει την βραδυφλεγή βόμβα της λαθρομετανάστευσης ο κ. Χρυσοχοϊδης; Όπως το έλυσε στην προηγούμενη θητεία-κοροϊδία του).
Κι αν σήμερα «μες στην ερημιά του κόσμου» έχουμε περισσότερο ανάγκη την οικογένεια, έρχονται τα τρισάθλια κουρελουργήματα «περιοδικά ποικίλης ύλης» -βιβλία γλώσσας- και ευτελίζουν πλήρως τον ιερό θεσμό. Την εποχή του άκρατου ατομισμού και… κανιβαλισμού το «Νέο Σχολείο» τους, επιδιώκει να προσβάλλει και να μειώσει την σημασία που είχε -και έχει ακόμα- ως κοινωνική αξία και πρότυπο στην πατρίδα μας η οικογένεια (με τους δύο γονείς να ζουν μαζί και να φροντίζουν τα παιδιά τους). Πουθενά στα βιβλία αυτά δεν θα βρεις αυτό το εξαιρετικό που γράφει στο βιβλίο του «χάνω το παιδί μου», ο αειθαλής δάσκαλός μας Κωνσταντίνος Γανωτής, ότι «η οικογένεια είναι μια αγκαλιά προσώπων που αγαπιούνται και αγαπιούνται γι’αυτό που είναι και είναι εικόνες Θεού, γεννημένοι για την αιώνια ζωή στη βασιλεία του Θεού». (σελ. 76). Σ’ όλο το Δημοτικό ελάχιστες αναφορές γίνονται στην οικογένεια και στον ανθρωποποιό ρόλο της. Στην Στ’ τάξη, (γλώσσα, β’ τεύχος) υπάρχει ενότητα με τίτλο «συγγενικές σχέσεις». Στο κείμενο «ώρες με την μητέρα μου», διαβάζουμε: Η μαμά μου… με τον μπαμπά μου παντρεύτηκαν από έρωτα στο άψε-σβήσε και οι ευχές που τους έδωσε ο παπάς όταν τους πάντρεψε πραγματοποιήθηκαν. Απόκτησαν καρπόν κοιλίας, δηλαδή εμένα και τον αδελφό μου». Ρηχή ειρωνεία, απαράδεκτη για σχολικό βιβλίο (σελ. 84). Στο κείμενο «πρέπει να φανώ γενναίος», το μοναχοπαίδι μιας οικογενείας, καλείται να επιδείξει την εξής γενναιότητα: να πάει διακοπές μόνο του, για να περάσουν οι γονείς του, προφανώς, καλύτερες διακοπές, χωρίς τις δεσμεύσεις από την παρουσία του μικρού τους παιδιού (σελ. 89).
Στο επόμενο κείμενο με τίτλο «μία οικογένεια ανάμεσα στις άλλες», αφού περιγράφει ένα παιδί, τρίτης δημοτικού, τα «είδη» των οικογενειών (πυρηνική, μονογονεϊκή, «ξαναπαντρεμένων») στο τέλος το παιδί αποφαίνεται: «Όταν μεγαλώσω και κάνω δική μου οικογένεια, δεν ξέρω ακόμα πώς θα μοιάζει…». (Το κείμενο είναι από το περιοδικό «ερευνητές», της εφ. «Καθημερινή»). Ολόκληρη ενότητα, χωρίς ένα κείμενο προβολής μιας φυσιολογικής οικογένειας. Πλήρης καταρράκωση του θεσμού και σαφές «δίδαγμα» στα παιδιά: δεν υπάρχει οικογένεια, «να είσαι ο εαυτός σου», μην ελπίζεις σε παρωχημένα πράγματα. Στο Γυμνάσιο τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Εδώ κυριαρχούν κείμενα καταθλιπτικά, ακατάλληλα για παιδιά, διασύρονται οι γονείς, απαξιώνεται πλήρως η παραδοσιακή, «ομαλή» οικογένεια. Στα «κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας», Α’ γυμνασίου, στο διήγημα του Λ. Τολστόι, με τίτλο «Ο παππούς και το εγγονάκι», ο γιος και η νύφη φέρονται βάναυσα και απάνθρωπα στον ανήμπορο γέρο-πατέρα, έως ότου μαθαίνουν από τον μικρό εγγονό να του φέρονται σωστά. Στην σελ. 45 στο κείμενο «Νινέτ» της Ζωρζ Σαρή περιγράφεται, κατά την εισηγητική σημείωση της συγγραφικής ομάδας, «η αδυναμία επαφής των γονιών με τα παιδιά τους και με τις ενοχές που συχνά αισθάνονται αυτοί», όπως και «η κρίση ταυτότητας, την αγωνία, δηλαδή, του παιδιού για την καταγωγή του, τους γονείς, τις ρίζες του».
Στην σελ. 49, στο απόσπασμα με τον τίτλο «Τα πράγματα στρώνουν περισσότερο», από το μυθιστόρημα «Η εποχή του υακίνθου», της Τούλας Τρίγκας, η ηρωίδα, ένα νεαρό κορίτσι, καταγράφει τις εμπειρίες της από το διαζύγιο των γονέων και το δεύτερο γάμο της μητέρας της, βλέπει θετικά το γεγονός αυτό, εκφράζει μάλιστα τις θετικές εντυπώσεις της και στον (φυσικό) πατέρα της (τηλεφωνικώς).
Στα «Κείμενα» της Β’ γυμνασίου, στο κείμενο «Από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» (σελ. 48), ο μαθητής θα διαβάσει: «περισσότερο απ’ τους άλλους, η μητέρα, με το χαρακτήρα της και τα ελαττώματά της, μου πλακώνει την καρδιά. Δεν ξέρω πια τι στάση να κρατήσω· δε θέλω να της πω βάναυσα πως είναι παράλογη, σαρκαστική και σκληρή».
Κείμενα απαισιόδοξα, παιδαγωγικά ναυάγια, που ελάχιστα συνάδουν με την δροσιά, και την χαρά που πρέπει να προσφέρουμε στην «άνοιξη» της ζωής, στην νιότη του γυμνασίου. Στην σελ. 52 «φιλοξενείται» κείμενο με τίτλο «Οι Κυριακές στην θάλασσα», πρωταγωνιστούν τρία κορίτσια, που οι γονείς τους είναι διαζευγμένοι. Ένα από τα κορίτσια εκθέτει τις αιτίες του διαζυγίου. Μιλά για τον πατέρα της: «Φαίνεται ότι στο παλιό μας σπίτι τον καιρό που ζούσανε με την μητέρα οι δουλειές του το ίδιο τον απασχολούσανε. Ήταν ίσως η κύρια αιτία που χωρίσανε. Αυτό, και το ότι μπορούσα να καταλάβω πώς ένας άνθρωπος κάνει απιστίες. Τώρα το κατάλαβα». Μάλιστα. Και εμείς καταλαβαίνουμε γιατί επιλέγονται τέτοια κείμενα για 13χρονα και 14χρονα παιδιά. Στη σελ. 42 άλλο απαισιόδοξο κείμενο με τίτλο «Η μάνα», εντελώς ακατάλληλο για παιδιά, στο οποίο ο πατέρας θύμωνε και ξυλοφόρτωνε άγρια τα παιδιά, όταν τον ξυπνούσαν πριν από την ώρα του» και η σύζυγος-μητέρα, που έκανε τα πάντα, ανεχόταν την συμπεριφορά του άντρα της και «ήταν ικανοποιημένη γιατί της έφτανε να γνωρίζει συχνά όλο τον πόθο του άντρα, να πιάνει παιδί μ’ αυτόν, να γεννάει…».
Θα μπορούσα να συνεχίσω, όπως για παράδειγμα με εκείνο το «εξαιρετικό», που περιέχεται στην «Νεοελληνική Γλώσσα», της γ’ γυμνασίου, όπου ο δύσμοιρος φιλόλογος καλείται να διδάξει το γνωστό τραγούδι των Κατσιμιχαίων «Don’t worry be happy», το οποίο είναι κατάλληλο για οινόφλυγες, μεταμεσονύκτιους θαμώνες διασκεδαστηρίου και όχι για τάξη σχολικού διδακτηρίου. Παραθέτω την πρώτη στροφή:
«Άμα ξυπνήσεις και έχεις βγάλει ουρά,
αν κοιταχτείς και έχεις βγάλει β..ζιά
don’t worry be happy.
Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά ενώ ο γιος σου
σε φωνάζει μαμά
don’t worry be happy…».
Αυτά τα «ωραία» βγαίνουν σήμερα από τα σχολεία. Πνίγονται, ασφυκτιούν τα παιδιά από τις αναθυμιάσεις. Αντί για το «μάννα» της εξαίσιας παράδοσής μας, τα ποτίζουμε χολή, τα τρέφουμε με ακαθαρσίες. Μία Πνευματική Γενοκτονία, την οποία επιτρέπουμε, γιατί από Έθνος με ήθος θυσιαστικό και αντιστασιακό, καταντήσαμε, αξιολύπητο, δειλό σκορποχώρι. Εσχάτη ώρα εστί, να βρούμε τον εαυτό μας, να καθαρίσουμε την Ελλάδα από τις ανθρωποκάμπιες που την μαραζώνουν.
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς, Μέλος ΙΗΑ
Και τώρα δείτε
πως θα είναι το «παιδί»
της επόμενης ημέρας!
_____Στην εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» της 24ης Απριλίου έ.έ. διαβάσαμε τα εξής τραγικά:
Ένα παιδάκι 12 μόλις χρόνων από την Αυστραλία είχε παρακαλέσει την Μητέρα του να πάει στο Μπαλί. Επειδή όμως εκείνη του αρνήθηκε, και πολύ σωστά, το παιδάκι της έκλεψε την πιστωτική κάρτα της Μητέρας του, βρήκε μια αεροπορική εταιρεία, που επιτρέπει σε 12χρονα παιδιά να ταξιδεύουν ασυνόδευτα, έκλεισε εισιτήριο, καθώς επίσης και ξενοδοχείο, κορόιδεψε την γιαγιά του, για να του βγάλει διαβατήριο, είπε στους γονείς του ότι πηγαίνει στο σχολείο του, πήρε το σκούτερ του, έφθασε στο αεροδρόμιο, χρησιμοποίησε ένα τερματικό self- servis για το check in, επιβιβάσθηκε σε πτήση για το Πέρθ και από εκεί στην Ινδονησία, και τελικά έφθασε στο Μπαλί! Το σχολείο και η μάννα του τον αναζητούσαν κι αυτός απολάμβανε τη ζωή του στο Μπαλί! (βλ. ΕΣΤΙΑ, 24.04.2018, σελ. 1η)
_____Παιδί έξυπνο; Τολμηρό; Ίσως! Πλήν όμως ασεβέστατο, απρόβλεπτο, απαράδεκτο! Ήδη πληροφορηθήκαμε και το εξ' ίσου τραγικό: Μια μοντερνα μάννα, επειδή εχώρισε με τον άνδρα της, κατέσφαξε τα δυό πολύ μικρά παιδάκια της, παιδάκια της αγκαλιάς ακόμη, εν συνεχεία τα έκαψε κλπ. κλπ.
Αδελφοί μου καί Αδελφές μου,
_____Αυτή είναι η κοινωνία ΧΩΡΙΣ ΘΕΟΝ!
Λοιπόν, «εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς», μήπως και σωθούμε κάτω από την σκέπη του Παναγάθου Θεού! Αλλοιώς το Κράτος του Αντιχρίστου έρχεται!«Κύριε, σώσον τους ευσεβείς», ψάλλω σε κάθε θεία λειτουργία! Δεν έχω άδικο!
+ ο Κ και Αι. Α.
*****************
Τα κόλπα της Φωτίου για τις υιοθεσίες και από τους γκέι
Επιστράτευσε στη Βουλή οργανισμούς που εποπτεύονται από την ίδια για να υποστηρίξουν την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια
► «Ξετίναξαν» τη διάταξη οι φορείς, αντίθετοι δηλώνουν οι ΑΝ.ΕΛ.
► Εξαίρεση με ηχηρό «όχι» από την Εκκλησία
Τους «δικούς της ανθρώπους» επιστράτευσε η Θεανώ Φωτίου (φωτό) για να υποστηρίξουν την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, αποφασίζοντας να καλέσει στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, όπου συζητείται η επίμαχη διάταξη-έκτρωμα, πλήθος φορέων και οργανισμών που εποπτεύονται από την ίδια και το υπουργείο Εργασίας. Λόγου χάρη, εκπροσώπους Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας σε διαφορετικές περιφέρειες της χώρας, οι οποίοι προσήλθαν… προθυμότατα να πουν «ναι» στα ομόφυλα ζευγάρια.
Όλοι σχεδόν τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ της εγκληματικής διάταξης, αδιαφορώντας για την τύχη των παιδιών που θα μεγαλώσουν σε τέτοιες «οικογένειες», μη ασκώντας καμία απολύτως κριτική και χωρίς να ακουστούν επιστημονικές απόψεις, παρά περισσότερο εκθέσεις ιδεών για ένα θέμα μάλιστα που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία και στο οποίο καταγράφονται σοβαρές ενστάσεις και διεθνώς. Να σημειωθεί, επίσης, ότι δεν έγινε ειδική συνεδρίαση για την εγκληματική διάταξη, αλλά συνολικά για το νομοσχέδιο σχετικά με τις υιοθεσίες, που σε γενικές γραμμές κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, οπότε το μείζον θέμα της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια επί της ουσίας «πνίγηκε» και «ξεπετάχτηκε» με συνοπτικές διαδικασίες.
Όσον αφορά άλλους φορείς, πέραν εκείνων που ελέγχονται από το υπουργείο Εργασίας και την κυρία Φωτίου, ο εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού Γιώργος Νικολαΐδης υπογράμμισε ότι «δεν υπάρχει πρόβλημα από πλευράς ψυχικής υγείας να μεγαλώνουν παιδιά σε ομόφυλη οικογένεια».
Την ίδια ώρα, «“όχι” στον πολυκερματισμό, “ναι” στον συντονισμό φορέων» είπε ο Κώστας Γιαννόπουλος από το «Χαμόγελο του Παιδιού», μη αποκαλύπτοντας ωστόσο τη θέση του σχετικά με την αναδοχή από ομοφυλοφίλους και αποφεύγοντας να πάρει θέση.
Στην επιτροπή πήγε και η ομοφυλόφιλη πρόεδρος της Οργάνωσης Οικογενειών «Ουράνιο Τόξο» Στέλλα Μπελιά, λέγοντας «το δικαίωμά μας στη γονεϊκότητα είναι αδιαμφισβήτητο» και δίνοντας… συμβουλές προς την ελληνική κοινωνία «να μη βλέπει την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας και να τους δοθεί η δυνατότητα όχι μόνο για ανάδοχους γονείς, αλλά και για την υιοθεσία».
«Ξετίναξαν» τη διάταξη οι φορείς, αντίθετοι δηλώνουν οι ΑΝ.ΕΛ.
Κάθετα αντίθετη με τη διάταξη εμφανίστηκε η Μαρία Περαχωρίτη της Ενωσης Γυναικών Ελλάδας (ΕΓΕ). Οπως είπε, το παιδί πρέπει να είναι ισορροπημένη προσωπικότητα, κάτι που δεν γίνεται να επιτευχθεί όταν μεγαλώνει χωρίς πρότυπο πατέρα ή μητέρας.
«Θα μου πείτε, τα παιδιά που μεγαλώνουν ορφανά; Είναι πιο φυσιολογικό να τον βλέπει στη φωτογραφία τον χαμένο γονιό, παρά να είναι ο ένας γονιός του ίδιου φύλου»υποστήριξε, για να προσθέσει ότι η οικογένεια δεν είναι μόνο νομική υπόσταση, αλλά και βιολογική και πολιτισμική. «Τόσο η γυναίκα όσο και ο άντρας δεν έχασαν ακόμα τον ρόλο τους σε αυτή την κούρσα της προόδου που καλούμαστε να τρέξουμε. Η ελληνική κοινωνία, φοβούμαστε, ποτέ δεν θα είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο» είπε.
Την ίδια ώρα, να αποσυρθεί το νομοσχέδιο ζήτησε η Μαρία Ζερβάκη, εκπρόσωπος του Νηπιοτροφείου Καλλιθέας, θέτοντας σειρά από ερωτήματα σχετικά με το νομικό πλαίσιο, το επίπεδο ελέγχων και άλλα θέματα. Η κυρία Ζερβάκη ζήτησε να υπάρξουν πρώτα αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο και να γίνει μια μεγάλη διαβούλευση με όλους τους πολίτες πριν μπουν σε νομική μορφή τέτοιες ρυθμίσεις. «Γιατί βλέπω εδώ πως υπάρχουν ειδικές αντιλήψεις που δεν είναι αντιλήψεις της κοινωνίας» τόνισε, αφήνοντας αιχμές κατά της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια.
Να σημειωθεί πως τη στιγμή που γινόταν η συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή οι ΑΝ.ΕΛ. εξέδωσαν ανακοίνωση, μέσω της οποίας εξέφρασαν τη γενική αντίθεσή τους στην αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια.
«Κάθε μορφή υιοθεσίας ή αναδοχής πρέπει να εναρμονίζεται με τις γενικώς κρατούσες στην ελληνική κοινωνία αντιλήψεις περί του θεσμού της οικογένειας, αλλά και τις παραδόσεις του λαού μας» τονίζεται στην ανακοίνωση.
Εξαίρεση με ηχηρό «όχι» από την Εκκλησία
Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσε ξεκάθαρα ο Θεόδωρος Παπαγεωργίου, νομικός σύμβουλος της Ιεράς Συνόδου, που εξέφρασε την αντίθεση της Εκκλησίας. Ο κ. Παπαγεωργίου τόνισε πως η διαφωνία της αφορά καταρχάς το σύμφωνο συμβίωσης. Όπως είπε, ο γάμος είναι σοβαρή αυτοδέσμευση, ενώ το σύμφωνο συμβίωσης με ένα απλό εξώδικο μπορεί να λυθεί.
«Παρά τα αντιθέτως αναμενόμενα, η διαφωνία της Ιεράς Συνόδου δεν έχει να κάνει πρώτα και κύρια με την αναδοχή από τα ομόφυλα. Έχουμε συνολική και δομική διαφωνία με το σύμφωνο συμβίωσης» είπε αρχικά ο κ. Παπαγεωργίου, για να προσθέσει: «Το σύμφωνο συμβίωσης δεν εξασφαλίζει το απαραίτητο περιβάλλον σταθερότητας σε ένα παιδί, διότι όποιος έχει κάνει σύμφωνο συμβίωσης μπορεί εύκολα να αποδεσμευτεί από αυτό, ενώ όποιος έχει συνάψει γάμο έχει προχωρήσει σε σοβαρή αυτοδέσμευση που εγγυάται τη σταθερότητα του περιβάλλοντος του παιδιού».
Απόρριψη
Αναφορικά με την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, ανέφερε πως το πρώτιστο είναι το συμφέρον το παιδιού. «Κι αυτό έχει να κάνει με την κοινωνική ένταξη. Η κοινωνία δεν αντιμετωπίζει τόσο άνετα το θέμα αυτό. Το πεδίο δεν είναι το κατάλληλο. Βιώνουν απόρριψη ακόμα και τα παιδιά χωρισμένων γονιών. Φαντάσου την κοινωνική διάκριση που θα βιώσουν τα παιδιά σε αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια» είπε χαρακτηριστικά.
Η διαφωνία της Εκκλησίας δεν έγκειται στην ηθική αξία των ομοφυλοφίλων ή στην καταλληλότητά τους ή μη, αλλά στην ίδια την κοινωνία, σύμφωνα με τον κ. Παπαγεωργίου. «Η κοινωνία σε πλειοψηφικό βαθμό δεν έχει αποδεχθεί την υιοθεσία» κατέληξε ο νομικός σύμβουλος της Ιεράς Συνόδου.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» 27/4/2018
*****************
Στην Εντατική (και σε κώμα) εξάχρονος από αλκοόλ
Αποσβολωμένοι έμειναν γιατροί και νοσηλευτές στο Νοσοκομείο του Ηρακλείου Κρήτης, όταν είδαν να εισάγεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ένα εξάχρονο παιδί.
Αιτία δεν ήταν κάποιας μορφής ατύχημα, αλλά η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ...
Μάλιστα, το ποσοστό του οινοπνεύματος ήταν τόσο μεγάλο, που ο εξάχρονος πήγε στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Αναλυτικότερα, το περιστατικό σημειώθηκε το βράδυ της Τετάρτης σε χωριό του Δήμου Γόρτυνας στην Κρήτη και, σύμφωνα με πληροφορίες τοπικών μέσων ενημέρωσης, ο ανήλικος δεν μεταφέρθηκε έγκαιρα σε νοσοκομείο από κάποιο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο. Οσο όμως περνούσε η ώρα, η κατάστασή του δεν παρουσίαζε βελτίωση, κι έτσι μεταφέρθηκε από τη μητέρα του, το επόμενο πρωί, στο Κέντρο Υγείας Χάρακα. Εκεί, οι γιατροί διέγνωσαν ότι το περιστατικό είναι επείγον, μια και το παιδί ήταν ακόμη σε κώμα, κι έτσι μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο του Ηρακλείου, όπου νοσηλεύεται μέχρι τώρα, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων. Πάντως, αδιευκρίνιστες παραμένουν έως τώρα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες το 6χρονο αγόρι κατανάλωσε τόσο μεγάλη ποσότητα αλκοόλ.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» 27/4/2018
*****************
«Η κόρη μου είχε παχύνει, αλλά δεν είχα καταλάβει εγκυμοσύνη»
Απολογείται σήμερα από το νοσοκομείο η 22χρονη παιδοκτόνος
Το κουβάρι των γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατο του βρέφους στη Νέα Σμύρνη ξετυλίγεται στη δικογραφία που έχει σχηματιστεί σε βάρος της 22χρονης, που σήμερα καλείται να δώσει εξηγήσεις για το κακούργημα της παιδοκτονίας. Μυστικά και ψέματα που κράτησαν κρυφή την εγκυμοσύνη της νεαρής σπουδάστριας καταγράφονται στις μαρτυρίες τόσο της ίδιας όσο και της μητέρας της.
Ο φόβος, αλλά και η ντροπή φαίνεται ότι «στοίχειωσαν» όλους αυτούς τους μήνες το μυαλό της 22χρονης, που αν και -όπως είπε στους αστυνομικούς- ήθελε να κρατήσει το μωρό, δεν τόλμησε να μιλήσει για την εγκυμοσύνη της στους δικούς της. Ο φίλος της την είχε εγκαταλείψει και εκείνη αποφάσισε να κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό την εγκυμοσύνη έως την ημέρα που θα γεννούσε.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» 27/4/2018
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου