Ομολογία

---

---

ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ 

• Δύο μεγάλες προδοσίες της Πίστεως- Αυτό που καταλάβαιναν πάντως όλοι οι Άγιοι Διδάσκαλοι, Απόστολοι και Πατέρες, δεν το καταλαβαίνουν οι διάδοχοί τους σήμερα, οι επίσκοποι και λοιποί κληρικοί, στην πλειονότητά τους. Εχθροί της Ορθοδοξίας, και κατά συνέπεια, εχθροί του Θεού, αποδεικνύονται οι περισσότεροι των επισκόπων, μερικοί από τους οποίους βέβαια χύνουν κροκοδείλεια δάκρυα, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ορθώς για την μεγάλη προδοσία της Πίστεως που επισυμβαίνει με το νέο πολυθρησκειακό, συγκρητιστικό μάθημα των Θρησκευτικών, αντί του ομολογιακού ορθοδόξου μαθήματος, σιωπούν όμως ενόχως για την άλλη μεγάλη προδοσία της Πίστεως, που έγινε με την υπογραφή τους ή με την συμφωνία τους στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου της Κρήτης, η οποία είναι η μήτρα που γέννησε το συγκρητιστικό μάθημα των Θρησκευτικών.

• Αν ανοίξει κανείς τους «Φακέλλους Μαθήματος» όπως ονομάσθηκαν παραπλανητικά τα νέα βιβλία των Θρησκευτικών, αυτές οι «παλιοφυλλάδες», όπως τα ονόμασε προσφυέστατα ο μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας, παρατηρεί ότι είναι γεμάτα από κείμενα της ψευδοσυνόδου, λες και περίμεναν οι συγγραφείς και το Υπουργείο Αθείας και Αντιπαιδείας, με ένα εντυπωσιακό και καλά σχεδιασμένο συγχρονισμό, να προηγηθεί και να καρπίσει η ψευδοσύνοδος, να περάσει την παναίρεση του Οικουμενισμού στην Εκκλησία και στην Θεολογία, για να την διαφημίσουν κατόπιν και να δώσουν στα παιδιά των σχολείων να γευθούν τον πικρό αυτό και δηλητηριώδη καρπό της. Αφού η Εκκλησία αποφάσισε συνοδικά υπέρ του Οικουμενισμού, γιατί τώρα διαμαρτύρονται κάποιοι επίσκοποι εναντίον της άθεης πολιτείας, που εφαρμόζει τις αποφάσεις της Εκκλησίας στα σχολικά βιβλία; 
•  
•  Ο Υπουργός Παιδείας ισχυρίζεται, ότι όλα έγιναν σε συμφωνία με την Εκκλησία και επαινεί ως σπουδαίο καπετάνιο τον μητροπολίτη Ύδρας για την άριστη συνεργασία που είχαν στην εκδίωξη της Ορθοδοξίας από τα σχολεία, και στην παράδοση των νέων μας στο σκότος των άλλων πίστεων, στα χέρια του Διαβόλου, κατά τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και όλους τους Αποστόλους και τους Αγίους.
• Εδώ και πολλά χρόνια, αγωνιζόμενοι εναντίον του Οικουμενισμού, παρουσιάσαμε την μεγάλη διάβρωση που έχει προκαλέσει η παναίρεση στο σώμα των Ιεραρχών, στις Θεολογικές Σχολές, ακόμη και στο Άγιον Όρος. Τώρα διαβρώνει καταστροφικά και τις τρυφερές ψυχές των μικρών παιδιών και των εφήβων στα σχολεία.. Αυτή η διάβρωση δεν πρόκειται να σταματήσει, αν δεν κλείσουμε την πηγή, την γενεσιουργό αιτία. Πηγή του νέου μαθήματος των Θρησκευτικών, του πολυθρησκειακού και συγκρητιστικού, είναι η παναίρεση του Οικουμενισμού, και τώρα η συνοδική κατοχύρωσή του από την ψευδοσύνοδο της Κρήτης. Πυροβολούν στα τυφλά, στον αέρα, κατά την ωραία εικόνα του ιστολόγου Παναγιώτη Τελεβάντου, όσοι θεολόγοι της ΠΕΘ ψάχνουν εδώ και εκεί να βρούν τους αιτίους της μεταλλαγής του μαθήματος των Θρησκευτικών. Πρωτεργάτης και κατ᾽ εξοχήν υπεύθυνος είναι ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ο οποίος επί έτη συνεργάζεται με την ελάχιστη μειοψηφία των θεολόγων του «Καιρού».
• Καθησύχασε για λίγο την συντριπτική πλειοψηφία των θεολόγων της ΠΕΘ (=Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων) και το σώμα της Ιεραρχίας, λέγοντας πως τα νέα Προγράμματα είναι απαράδεκτα και επικίνδυνα, άφησε όμως (και επευλόγησε;) την ορισθείσα Επιτροπή Ιεραρχών, με επί κεφαλής τον μητροπολίτη Ύδρας, να ενεργεί αντίθετα προς τις αποφάσεις της Ιεραρχίας περί διαλόγου με το Υπουργείο από μηδενική βάση. Συμπορεύθηκε με τις ήδη ληφθείσες αποφάσεις του Υπουργείου, περί του νέου πολυθρησκειακού και συγκρητιστικού μαθήματος. Την ίδια ακριβώς τακτική κράτησε και με την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου. Άφησε προ της Συνόδου, στην σύνοδο της Ιεραρχίας, του Μαίου του 2016, να ληφθούν ομόφωνα ορθόδοξες αποφάσεις με προτάσεις που αποδομούσαν τον Οικουμενισμό, τις οποίες εύκολα παρέβη και επρόδωσε κατά τη διάρκεια των εργασιών της «συνόδου» μετά από ένα μήνα, χωρίς να ελεγχθεί ούτε να απολογηθεί γι᾽ αυτήν του την στάση.
• Διαβάστε εδώ:  Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης: Οικουμενισμός
• Ποιες άραγε υποχρεώσεις και ποιες δεσμεύσεις αναγκάζουν τον αρχιεπίσκοπο να κάνει τα θελήματα του Φαναρίου στα μείζονα θέματα Πίστεως και Δόγματος και τον δήθεν αντίπαλο στα ελάσσονα θέματα της εξουσίας, των δικαιοδοσιών στις «Νέες Χώρες» και τινα άλλα; Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για την ηγεσία της Εκκλησίας της Ρωσίας, η οποία συναγωνίζεται την Κωνσταντινούπολη στα οικουμενιστικά ανοίγματα, ερίζει όμως μαζί της για το θέμα της αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία και για άλλα παρεμφερή.
• Έχει απόλυτο δίκαιο ο καλός εκπαιδευτικός (δάσκαλος) από το Κιλκίς Σάββας Ηλιάδης, ο οποίος σε άρθρο του στο Διαδίκτυο (29 Σεπτεμβρίου) με τίτλο «Σχολικά βιβλία: Πότε και για ποιο πράγμα έπρεπε να διαμαρτυρηθείτε άγιοι Ποιμένες;», συγχαίρει όσους γονείς και άλλους, παλληκαρίσια και με τη λεβεντιά του Ρωμιού, ως και την αγωνία για την ανατροφή των παιδιών, ξεσηκώθηκαν εναντίον του νέου μαθήματος. Πιστεύει, όμως, ότι είναι όψιμο το ενδιαφέρον και οι διαμαρτυρίες κάποιων επισκόπων, διότι και αυτοί συνδημιούργησαν και συνδιαμόρφωσαν αυτήν την κατάσταση. Γράφει: «Όμως μας πνίγει ο λογισμός, όταν βλέπουμε μέσα σ᾽ αυτήν την “εξέγερση” να ορθώνουν φωνή και κάποιοι, οι οποίοι θα έπρεπε, όχι να είχαν φωνάξει, αλλά να είχαν διαρρήξει τα ιμάτιά τους, μάλλον… τα ράσα τους, όταν στηνόταν η βασική αιτία αυτής της διαμορφωθείσας κατάστασης. Αιτία της οποίας δημιουργοί, αμέσως η εμμέσως ήταν αυτοί οι ίδιοι. Οι ποιμένες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Και δεν χρειάζονται περιστροφές στο λόγο, καθώς η σύνοδος του Κολυμπαρίου ήταν αυτή που διέλυσε την πιθανή διστακτικότητα των εχθρών της Εκκλησίας και τους έδωσε πλέον το ελεύθερο να κάνουν ο,τι θέλουν…
• Αυτά τα βιβλία είναι κατ᾽ ουσία γεννήματα της Οικουμενιστικής κίνησης, με εγγυητή και επιβεβαιωτικό συνήγορο την «αψευδή σύνοδο» του Κολυμπαρίου. Τώρα ενδιαφέρεστε για τα παιδιά; Ακόμη και ο πιο άσχετος, αλλά καλοπροαίρετος Χριστιανός μπορούσε να προβλέψει τα επακόλουθα του Κολυμπαρίου. Εσείς δεν το περιμένατε; Ε, λοιπόν, είναι απίστευτο!».
•  Ἡ Ἱεραρχία νὰ ἀπαιτήσει νὰ ἐπανέλθει ἡ Ὀρθοδοξία στὰ σχολεῖα καὶ σὲ νέα ἔκτακτη συνεδρία νὰ ἀπορρίψει τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης.
  
  
  Ἐπειδὴ στὴν χριστιανικὴ ζωὴ εἶναι δυνατὸν ἀπὸ ἀκηδία, ἀπὸ ἀμέλεια καὶ ἀφροντιστιά, ἤ ἀπὸ ἐπιπολαιότητα νὰ συμβοῦν πνευματικὰ ἀτυχήματα, τὴν ἐπικινδυνότητα τῶν ὁποίων ἀντιλαμβανόμαστε ἐκ τῶν ὑστέρων, ὑπάρχει ἀκόμη καιρὸς διορθώσεως τῶν πραγμάτων ἀπὸ ὅσουςσυνειδητὰ δὲν ἔχουν προσχωρήσει στὸ στρατόπεδο τῶν προδοτῶν τῆς Πίστεως, ποὺ εἶναι οἱ ἴδιοι καὶ στὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου καὶ στὴν μεταλλαγὴ τοῦ ὀρθοδόξου μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ πολυθρησκειακό, συγκρητιστικό, οἰκουμενιστικό. 
  
  
  Στὴν τακτικὴ σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας ποὺ συνεδριάζει αὐτὴν τὴν ἑβδομάδα, νὰ ζητήσουν ἐπίμονα ἀπὸ τὸν ἀρχιεπίσκοπο νὰ ἐγγραφεῖ στὴν ἡμερήσια διάταξη ἡ ἀπαίτηση νὰ ἀποσύρει ἡ Κυβέρνηση ἀπὸ τὰ σχολεῖα τὰ νέα αἱρετικὰ, ἀπαράδεκτα καὶ ἐπικίνδυνα βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν, καὶ νὰ ἐπανέλθει τὸ ὀρθόδοξο ὁμολογιακὸ μάθημα μὲ τὰ παλαιὰ βιβλία, ὅπως πράττουν ἤδη πολλοὶ γονεῖς ἀπὸ μόνοι τους, ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένας. 
  
  
  Νὰ ζητήσουν ἐπίσης νὰ συγκληθεῖ τὸ Νοέμβριο ἔκτακτη Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας, γιὰ νὰ πράξουν ὅ,τι δὲν ἔπραξαν τὸν περασμένο Νοέμβριο τοῦ 2016: Νὰ ἀπορρίψουν καὶ νὰ καταδικάσουν τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ποὺ ἐπεκύρωσε καὶ εἰσήγαγε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ τώρα μέσα στὰ σχολεῖα. Γνωρίζουμε τώρα καλύτερα τοὺς πικροὺς καὶ δηλητηριώδεις καρποὺς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ προσφέρονται στὰ παιδιά μας. Θὰ ἀφήσουμε τὸ δένδρο τοῦ Κολυμπαρίου νὰ τοὺς παράγει; Ἐπειδὴ εἶναι ἀψευδὴς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὅτι «ἐκ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται», δὲν ἔχουμε ἄλλη ἐπιλογὴ ἀπὸ τὸ νὰ ξερριζώσουμε ἤ νὰ καύσουμε τὸ σαπρὸ δένδρο τοῦ Κολυμπαρίου. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ διδάσκει ἡ «σύνοδος» ὀρθόδοξα, ἐνῶ εἶναι οἰκουμενιστική. «Πῶς δύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν πονηροὶ ὄντες;»[8]. Δὲν μαζεύουμε σταφύλια ἀπὸ τὰ ἀγκάθια οὔτε ἀπὸ τὰ τριβόλια σύκα. Γι᾽ αὐτὸ στὶς περιπτώσεις αὐτές «πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. Ἄραγε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς». 
  
  
  Εἶναι μάλιστα ἐντυπωσιακὸ ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ λέγει ὁ Κύριος γιὰ τοὺς ψευδοπροφῆτες, τοὺς ψευδοποιμένες δηλαδὴ καὶ ψευδοδιδασκάλους, «οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες»[9]. Εἴμαστε πρόθυμοι νὰ ἀκολουθήσουμε καὶ νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στοὺς καλοὺς ποιμένες, οἱ ὁποῖοι σὲ ὀρθόδοξες συνόδους θὰ λαμβάνουν ὀρθόδοξες ἀποφάσεις, ὅπως σταθερὰ καὶ ἀδιάκοπα μᾶς διδάσκει ἡ Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ Παράδοση καὶ ἡ ἀδιάκοπη συνέχεια καὶ διαδοχὴ τῶν ὀρθοδόξων συνόδων, ποὺ ἀπορρίπτουν καὶ καταδικάζουν τὶς αἱρέσεις καὶ δὲν τὶς μεταμορφώνουν βλάσφημα καὶ σατανικὰ σὲ ἐκκλησίες, ὅπως ἔπραξε ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου, ἡ ὁποία διακόπτει τὴν συνέχεια τῶν Ὀρθοδόξων συνόδων.
  
  
  [1] Ἀκηδία = ἀφροντισιά, ἀμέλεια, ἀδράνεια.
  [2]. Βλ. Λουκ. 8, 10.
  [3]. Ματθ. 23, 37: «Ἱερουσαλήμ, Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! Ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. Ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος».
  [4]. Φιλιπ. 3, 20.
  [5]. Α´ Πέτρου 2, 11.
  [6]. Πρὸς τοὺς νέους 2, ΕΠΕ 7, 318.
  [7]. Βλ. Ιω. Μενουνου, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχές, Ἀθήνα 1979, σελ. 142-143. Τὰ ἴδια, λίγο διαφοροποιημένα, καὶ σὲ ἄλλη παραλλαγὴ τῆς ἴδιας Διδαχῆς, Αὐτόθι, σελ. 175-176.
  [8]. Ματθ. 12, 33-34.
  [9]. Ματθ. 7, 13-20.