Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

«Καταπεφρόνηται τα των Πατέρων δόγματα» -- Η «νέα οριοθέτηση» της εκκλησίας! (Μ. Βασίλειος, Επιστολή 90) Αποτέλεσμα εικόνας για αγια συνοδοσ ψευτοσυνοδοσ Νίκος Σακαλάκης, Μαθηματικός

«Καταπεφρόνηται τα των Πατέρων δόγματα» -- Η «νέα οριοθέτηση» της εκκλησίας!

(Μ. Βασίλειος, Επιστολή 90)

Αποτέλεσμα εικόνας για αγια συνοδοσ ψευτοσυνοδοσ

Νίκος Σακαλάκης, Μαθηματικός

Ο απληροφόρητος Ορθόδοξος Ελληνικός λαός δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει τη «νέα οριοθέτηση» της εκκλησίας από την λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» της Κρήτης (Ιούνιος 2016).
Οι απαντήσεις πολλών πνευματικών–ιερέων στα πνευματικά τους παιδιά για τη σύνοδο αυτή, δεν εκφράζουν συνειδητή Ορθόδοξη στάση ζωής. Είναι μια στάση που χωρίζεται από τη στάση ζωής των Αγίων της Εκκλησίας μας, που έδωσαν και τη ζωή τους για τη διαφύλαξη της Ορθόδοξης αλήθειας (ομολογητές, μάρτυρες).
Για την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος, η θεολογική ενημέρωση του πιστού λαού για τη σύνοδο της Κρήτης, ποτέ δεν ήταν θέμα προτεραιότητος.
Βιώνουμε μια φοβερή διάψευση των ελπίδων μας, σε ότι αφορά την στάση της Εκκλησίας μας έναντι του οικουμενισμού.
Η Συνοδική  εξουσία, σεβαστοί Ιεράρχες, δεν στηρίζεται σε προσωπική δύναμη ή στη πραγματικότητα μιας πλειοψηφίας. Στηρίζεται  στην διαχρονική ορθόδοξη αλήθεια.
Η εξουσία αυτή παρέχεται ως χάρη και αποστολή και οφείλεται στη θυσία του ίδιου του Χριστού.
Η Εκκλησία διοικείται με βάση το Θεανθρώπινο δίκαιο, χωρίς εγωισμούς και πολιτικοθρησκευτικές σκοπιμότητες.
Η επιλογή της Εκκλησίας της Ελλάδος να μην πραγματοποιήσει διευρυμένο και βαθύ θεολογικό διάλογο για τη σύνοδο της Κρήτης, σε επίπεδο απρόσβλητης ελευθερίας, είναι πράξη μη συμβατή με τα ορθόδοξα όρια της Συνοδικής εξουσίας, που εν συντομία αναφέραμε.
Οι θεολογικοί διάλογοι, συνοδικοί ή μη, όταν βιώνουν την αλήθεια της Ορθοδοξίας, τότε συγκρατούν και οικοδομούν την πνευματική υγεία του πληρώματος.
Αναμφίβολα, οι Οικουμενικές σύνοδοι, που καθόρισαν το Εκκλησιαστικό «είναι» σε επίπεδο θεολογικού διαλόγου, είχαν χαρισματικά μέγιστο ύψος ορθόδοξης συνειδητότητας και πνευματικής ποιότητας (Θεολογικής και Διοικητικής).
Πηγές τους ο ίδιος ο Χριστός, οι Άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας.
Η σαφήνεια, η αρτιότητα – ορθοδοξότητα της θεολογικής αντίληψης και, ιδιαίτερα, η πνευματική ωρίμανση των Πατέρων, ένωσαν το πλήρωμα δογματικά έναντι των αιρέσεων.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αχελώου (Ευθύμιος Στύλιος) σημειώνει: «Ο Χριστός δεν ήλθε να μας διδάξει μόνο, αλλά και να συζητήσει μαζί μας. Ιδρυταί ανθρωπίνων θρησκευμάτων, ακόμη και οι Προφήται της Π. Διαθήκης, χρησιμοποίησαν αποκλειστικά τον μονόλογο.
Ο Κύριος, δεν ήταν απλώς Διδάσκαλος, ήταν και άριστος συζητητής. Ο διδάσκαλος διδάσκει ενώ ο συζητητής ενδιαφέρεται για το συνομιλητή του.
Ο Κύριος απαντούσε στα ερωτήσεις, συμμετείχε στις αγωνίες και τα προβλήματα των ανθρώπων, συμμεριζόταν τις παθήσεις τους και έκλαιε στις δοκιμασίες τους». Άριστος συζητητής! Σήμερα, μετά από δεκαετίες έντονης μυστικής οικουμενιστικής δραστηριότητας, είδαμε στην Κρήτη μια συνοδική προσπάθεια αλλαγής της συνειδητότητας των Ορθοδόξων χωρίς Αγιοπνευματικό, αντιρρητικό διάλογο – συζήτηση και με περιφρόνηση της δογματικής γραμμής των Πατέρων.
Οι αμήχανες – ένοχες σιωπές στην Κρήτη μετασχηματίσθηκαν σε μήνυμα «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ», για αποδοχή των αποφάσεών της. Σε όλα τα επίπεδα έχουμε παραβίαση των ορίων της Εκκλησίας, τόσο σε θεολογικό επίπεδο όσο και σε τεχνικό – διοικητικό.
Να θυμίσουμε, σεβαστοί Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, ότι μια συνοδική απόφαση επιδέχεται συμφωνία και αποδοχή αλλά, επίσης, ασυμφωνία και απόρριψη, όταν δεν ορθοτομεί τον λόγο της Αλήθειας, όταν περιφρονεί τον δογματικό άξονα των Πατέρων.
Να θυμίσουμε επίσης, ότι ο Τριαδικός Θεός εκφράζεται προς τα έξω δημιουργήματά του, ως δημιουργικός λόγος, ως σωτηριολογικός λόγος και ως αγιαστικός λόγος (δια του Αγίου Πνεύματος εν τη Εκκλησία).
Τρεις πνευματικοί άξονες, στους οποίους δεν κινήθηκαν πιστά ούτε η σύνοδος της Κρήτης, ούτε και η σύνοδος της Ιεραρχίας της Ελλάδος στις εκτιμήσεις τους για τον οικουμενισμό.
Τέλος, να θυμίσουμε (σύντομα) τα όρια της Εκκλησίας, όπως αυτά έχουν βιωθεί – καταγραφεί στην Εκκλησιολογία της Ορθοδοξίας. Πιο συγκεκριμένα, η μοναδική και αληθινή Εκκλησία του Χριστού:
α) Είναι συνέχεια του Υπερώου της Πεντηκοστής (Αποστολική διαδοχή και Αποστολική διδαχή).
β) Τροφοδοτεί με θεία χάρη από τα μυστήρια του Χριστού.
γ) Δεν έχει αλλοιωθεί από αιρέσεις – πλάνες, διότι κινείται στα όρια των Αποστολικών διδαχών και των Οικουμενικών Συνόδων.
δ) Παραδέχεται όλα τα δόγματα – αποφάσεις των εννέα Οικουμενικών Συνόδων.
Ερώτημα: Στην λεγόμενη «αγία και Μεγάλη σύνοδο», στα κείμενά της περί Εκκλησίας, σε ποια σημεία τους εκφράζονται με σαφήνεια τα όρια της Εκκλησίας, τα οποία αβίαστα να χαρακτηρίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία ως Σώμα Χριστού;
Σε ποια σημεία υπογραμμίζονται ως αιρέσεις ο παπισμός, ο προτεσταντισμός και ο οικουμενισμός;
Αντίθετα, στις αποφάσεις – κείμενά της καθώς και στο μήνυμα «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ», διακρίνουμε την έντονη οικουμενιστική φόρτισή τους από τη συχνότητα του Π.Σ.Ε.
Στην πρώτη συνέλευση του Π.Σ.Ε. (Άμστερνταμ), ο ομιλητής ΓουσταύοςΏλλεν είπε: «Η Εκκλησία είναι σύνθεση όλων των Εκκλησιών» και «πάντες οι Χριστιανοί είναι μέλη αυτής της Εκκλησίας».
Επίσης, ο καθηγητής Ιωάννης Γκρέγκ, χτύπησε τα όρια της Εκκλησίας λέγοντας: «Η Μεγάλη Εκκλησία του Χριστού περιλαμβάνει όλους τους Χριστιανούς, όλων των πεποιθήσεων».
Ιδού η «διευρυμένη» Εκκλησία του οικουμενισμού και η σκοπιμότητα του όρου «ετερόδοξες Εκκλησίες», που χρησιμοποίησαν στην σύνοδο της Κρήτης!
Δανειζόμενοι τα λόγια κάποιου Γέροντα, ερωτούμε: Από τις διατυπώσεις των συνοδικών κειμένων της Κρήτης (και Ελλάδος), μπορεί ένας απλός πιστός να διακρίνει τι είναι Ορθόδοξο και γιατί είναι Ορθόδοξο; Τι είναι μη Ορθόδοξο και γιατί δεν είναι Ορθόδοξο; Δυστυχώς όχι, διότι «καταπεφρόνηται τα των Πατέρων δόγματα» (Μ. Βασίλειος Επιστ. 90). 

8 σχόλια:

  1. Ἐνας απλός πιστός, μπορεί να διακρίνει τι δεν είναι ορθόδοξο και τι δεν είναι Ορθόδοξο, (τίποτε) όχι μόνο από τη μελέτη των ψευτοσυνοδικών κειμένων της Κρήτης (και Ελλάδος) -η Κρήτη δηλαδή δεν είναι Ελλάδα κατά τις "Εκκλησίες" ΤΟΥΣ;- αλλά καί πρό και κατά και μετά την ψευτοσύνοδο. Παρωδία συνόδου. Έχουν χιλιογραφεί και χιλιοειπωθεί τα γιατί.

    Γιατί ο γέροντας διδάσκει πως κι ένας απλός πιστός δεν μπορεί να διακρίνει; Εκτός αν ως πιστούς θεωρεί τα 10.000.000 λαμπαδούριους και ταυτότιους νηπιοβαπτίστιους. Μη ορθώς στο κείμενο γράφεται για "συνοδική προσπάθεια" και για "συνοδικά κείμενα" αντί του ορθού ψευτοσυνοδική και ψευτοσυνοδικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διότι στην προτελευταία παράγραφο διαβάζουμε: "Ιδού η «διευρυμένη» Εκκλησία του οικουμενισμού και η σκοπιμότητα του όρου «ετερόδοξες Εκκλησίες», που χρησιμοποίησαν στην σύνοδο της Κρήτης!".

      Αν αρχίσουμε και παραδεχόμαστε την ψευτοσύνοδο σαν γνήσια, σαν σύνοδο, τότε, εις μάτην κάθε επιχείρηση επί μέρους αναιρέσεων των κακοδοξιών της.

      Διαγραφή
    2. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ14 Φεβρουαρίου 2017 στις 9:47 μ.μ.

      Αγαπητό και μαχητικό Ορθόδοξο ιστολόγιο «ΟΜΟΛΟΓΙΑ»
      Στο άρθρο μου «Καταπεφρόνηται τα των Πατέρων δόγματα» σημειώθηκε κάποιο σχόλιο «Ανωνύμου» και στο οποίο απαντώ.
      Απάντηση
      Εκλαμβάνω τα γραφόμενά σου ως ειλικρινή φωνή και απαντώ:
      1) Η υπογραφή «Ανώνυμος» δεν ταιριάζει σε Ορθόδοξο Χριστιανό, βαπτισμένο. Όταν κάποιος υπογράφει ως «Ανώνυμος» είναι ισοδύναμο με το «δεν έχω όνομα», που είναι ψεύδος. Όταν κινδυνεύει η πίστη, η Ορθοδοξία, φανερά – επώνυμα ομολογούμε.
      2) Στατιστικά διαπίστωσα, ότι τα κείμενα τόσο της «Συνόδου της Κρήτης», όσο και της Ιεραρχίας της Ελλάδος «μπερδεύουν» τους απλούς πιστούς που δεν έχουν άλλη πατερική πληροφόρηση. Αυτό βέβαια, δεν τους απαλλάσσει από την αναλογούσα ευθύνη τους. Δεν κατανοούν τι σημαίνει, έγινε «συνοδική κατοχύρωση του Οικουμενισμού». Στα κείμενα, πολλοί δεν βλέπουν το μέγεθος της αποστασίας, τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψεύδους.
      3) Όταν γράφω «Σύνοδος της Κρήτης» σημαίνει τη σύνοδο της αποστασίας στην Κρήτη και όχι τη σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης. Άλλο βέβαια σύνοδος της Ιεραρχίας της Ελλάδος. Απορώ πως δεν το κατανόησες.
      4) Ο Πατερικός λόγος ορθοτομεί και δεν χρησιμοποιεί λέξεις με χρώμα ειρωνείας όπως «λαμπαδούριους», «ταυτότιους» κτλ.
      5) Όταν γράφω «συνοδικά κείμενα» εννοώ από συνάθροιση ιεραρχών. Δεν δίνω νομιμότητα στη σύνοδο αυτή, που «λάλησε το ψεύδος αφόβως» (Μ. Βασίλειος, επιστολή 2,26).
      Αυτά αγαπητέ. Δίκαια πιστεύεις ότι πλέον είναι καιρός αληθείας και όχι οικονομίας.
      ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
      ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
      ΥΓ. Αν σε κάτι επανέλθεις, να γράψεις επωνύμως.

      Διαγραφή
    3. Ιωάννης Μ. είμαι, ο ανώνυμος. Τα πλήρη στοιχεία του επωνύμου μου στη διάθεσή σας κύριε Σακαλάκη (αν το ζητήσετε από τον κο Οδυσσέα το γνωρίζει) και ζητάω συγνώμη που σας στενοχώρησα όπως και από τον γέροντα (γιατί το γράφετε με Γ κεφαλαίο;) όπως κι από τον κο Οδυσσέα. Πολλές φορές στο φιλόξενο αυτὀ ιστολόγιο, που είναι ένα από τα ελάχιστα αληθώς Χριστιανικά, έχω έρθει σε αντιπαράθεση με αναγνώστες και αρθρογράφους κι επιμένω στις απόψεις μου, που τις υποστηρίζω τεκμηριωμένα. Αυτή τη φορά όμως όχι. Πώς να επανορθώσω; Μια λύση είναι να σβήσει ο κ. Οδυσσέας τα σχόλια. Θέλησα έστω και με απαράδεκτα σκωπτικό ύφος να καυτηριάσω την γραφή "σύνοδος" αντί του σωστού "ψευτοσύνοδος". Αυτό το έκανα και σε επόμενο άρθρο θεολόγου, πάλι εδώ στην "ομολογία". Δεν αμφισβητώ και μάλιστα μετά τη διευκρίνισή σας, ότι την θεωρείτε ψευτοσύνοδο αλλά, ως ανεπηρέαστος αναγνώστης που δεν σας γνωρίζω, πιστέψτε με, χωρίς το δηκτικό, έστω, σχόλιό μου και χωρίς τις διευκρινίσεις σας, ειλικρινά, σε έναν απλό αναγνώστη του άρθρου σας, θα έμενε πιθανώς η αμυδρή υποψία ότι θεωρείτε έγκυρη τη δήθεν σύνοδο και ότι απλά θέτετε υπό επεξεργασίαν ως δήθεν συνοδικά τα ψευτοσυνοδικά κείμενά της.

      Ας το καταλάβουμε πλέον όλοι μας, δεν πρόκειται για απόψεις ενός δεσπότη ή ενός πατριάρχη αλλά θέλουν να μας τις επιβάλλουν ως δήθεν "συνοδικές". Ή είναι κανονική σύνοδος και πρέπει να την αποκαλούμε Σύνοδο ή δεν είναι, δεν αποδεχόμαστε τους όρους της και την εγκυρότητά της και πρέπει να την αποκαλούμε ψευτοσύνοδο, ληστρική, άκυρη, δήθεν σύνοδο. Όπως, ή είναι εκκλησία ο παπισμός και πρέπει να τον αποκαλούμε αδελφή εκκλησία ή είναι αίρεση και δε πρέπει να τον απολαλούμε εκκλησία. Τα ήξεις αφίξεις της ψευτοσυνόδου του Κολυμπαρίου, (ναι μεν ο παπισμός είναι αίρεση αλλά είναι και αδελφή εκκλησία), δεν μπορούν να γίνονται ανεκτά από κανένα Χριστιανό Ορθόδοξο, ή αν γίνονται, δεν μπορεί να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.

      Πριν από τη σύγκλησή της ψευτοσυνόδου είχα γράψει στην "ομολογία" σχόλιο με 10 λόγους που είναι άκυρη. Και όταν ανακοινώθηκε το κείμενο της ΔΙΣ πάλι, δικό μου ήταν το ανώνυμο επικριτικό σχόλιο που ο κ. Οδυσσέας χαρακτήρισε ευστοχότατο.

      Αν είστε βέβαια μεταξύ της πλειοψηφίας εκείνων των αναγνωστών του ιστολογίου που με θεωρούν "αιρετικό" ένας παραπάνω λόγος να μη δώσετε σημασία στο σχόλιό μου. Μη δίνετε όμως γενικά, τόση μεγάλη σημασία σε κάθε προχειρότατο και στιγμιαίο, απροετοίμαστο, πιθανώς εσφαλμένο σχόλιο, όπως όλα σχεδόν τα ανώνυμα ή και ημιεπώνυμα ή επώνυμα σχόλια. Αντίθετα όλοι οι αναγνώστες οφείλουμε να δίνουμε μεγάλη σημασία στα επίσημα επώνυμα ή ανώνυμα άρθρα, όπως και στο δικό σας.

      Στα υπόλοιπα, περί υποχρεωτικής επωνυμίας, περί "σαβουάρ βίβρ" δήθεν κατά τους πατέρας, διαφωνούμε πλήρως. Και πάλι συγνώμη.

      Ιωάννης Μ.

      Διαγραφή
  2. Κυριε Σακαλακη Αγωνιστα αδελφε.
    Φοβερο το φαινομενο της ανωνυμογραφιας.
    ΟΙ σημερινοι χριστιανοι τρεμουν την επωνυμια και παρα ταυτα νομιζουν οτι ειναι ομολογητες.
    Ανωνυμος και ομολογητης δεν γινεται.
    Μια ολοκληρη ζωη εγραφα επωνυμα και ουδεποτε φοβηθηκα, ή επαθα κατι.
    Απλα .....γρατσουνισματα μου εμειναν.
    Αυτη ηταν η ....κακοπαθεια μου εν Χριστω.
    Θαπρεπε να ντρεπομαι γιατι ο Θεος δεν με εκρινε αξιο να κακοπαθησω γι Αυτον που ανεβηκε για ΜΕΝΑ επανω στο Σταυρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ταπεινοφροσύνη σας κε Οδυσσέα δεν σας επιτρέπει να σκεφτείτε ότι, κακοπάθεια δεν είναι μόνο τα σωματικά βασανιστήρια (αν και έχετε κάποιες ταλαιπωρίες κι από αυτά λόγω των αγώνων σας). Είναι και τα πνευματικά μαρτύρια, τα ψυχικά, οι αυτοθυσίες, οι αγωνίες, οι ταλαιπωρίες, τα δικαστήρια, οι συκοφαντίες, οι διωγμοί εκ μέρους των "εκκλησιαστικών" και πολλά άλλα που υποστήκατε ως πιστός, θεολόγος, εκδότης, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ιστολόγος, αγωνιστής των συγκεντρώσεων και του αντιαιρετικού αγώνα, για την υπεράσπιση της Αλήθειας, του Ευαγγελίου και των πιστών. Έχετε περάσει αρκετά και συνεχίζετε αγωνιστικότατος και άκαμπτος ως προς την Αγία Γραφή και την Ορθοδοξία. Αυτἀ τα μαρτύρια, ταπεινώσεις, διωγμούς, αδικίες, εννοεί ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός όταν λέει "αράτω τον σταυρόν αυτού". Εσείς ξεχάσατε τους αγώνες και τις θυσίες σας, εμείς θυμόμαστε, σας θαυμάζουμε και ντρεπόμαστε που είμαστε ανάξιοι να σας μοιἀσουμε. "Αντί του μάνα χολήν" είμαστε εμείς οι χριστιανούληδες. Επιχειρείτε και σήμερα να υπερασπιστείτε την αλήθεια και την Εκκλησία και σας συκοφαντούμε, σας στενοχωρούμε, σας κακολογούμε. Αναδειχθήκατε και άξιος πολύτεκνος οικογενειάρχης εν μέσω δυσκολιών που μόνο εσείς γνωρίζετε, και, αν δεν υπήρχατε τόσο ηθικός, τίμιος, σεμνός, δίκαιος, αλλά ήσασταν διαπλεκόμενος και πολιτικάντης, θα είχατε τουλάχιστον θέση διευθυντού κρατικής τηλεοράσεως ή ραδιοφώνου, ή εκκλησιαστικών θέσεων εκπροσώπου γραφείων τύπου μητροπόλεων, συνόδων, μονών, διευθυντής ιδρυμάτων, κ.α.. Αλλά εσείς τους πάτε κόντρα, πώς να σας ευνοήσουν;

      Διαγραφή
  3. Καταρτισμένοι θεολόγοι όπως ο π. Θ.Ζήσης χρησιμοποιούν τις λέξεις ψευδο-σύνοδος αλλά και ψευδο-επίσκοποι. https://apotixisi.blogspot.gr/2017/02/blog-post_45.html#comment-form

    Ο κ. Νικόλαος Σακαλάκης απευθυνόμενος με άλλα άρθρα του και σε αρχιερείς, χρησιμοποιεί πιο ανώδυνη ορολογία. Οι δε χριστιανοί είναι έρμαια των πνευματικών τους, εκεί έγκειται το ζήτημα. ποια θέση παίρνουν.

    Αν και δεν τον πάω τον Ιωάννη διότι αμφισβητεί τα σημεία των καιρών αυτή τη φορά δε θα του κανω τη χάρη να αντιπαρατεθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μετεωρογικά σημεία των καιρών; Ἠ τα πνευματικά;

      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου