Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ - ΠΟΛΗΣ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, το Αλησμονητο Λιονταρι της Μακεδονιας.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ - ΠΟΛΗΣ
κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, το Αλησμονητο Λιονταρι της Μακεδονιας.




Νοσταλγουμε τους Προαπελθοντας Πατερας και Αδελφους Ημων, που αφησαν εποχη στην εποχη τους και που χαραξαν με την διελευσι τους παραδειγμα ηρωισμου, θαρρους και μαχητικοτητας, βαδιζοντες επι της γραμμης των Αγιων Πατερων της Εκκλησιας μας, που αγωνιζονταν και παλευαν στηθος με στηθος στην εποχη τους, με τα λυσσαλεα οργανα του αρχεκακου Οφεως ολων των χρωματων. 
Kαι ενας απο αυτους ειναι και ο Μητροπολιτης και επισκοπος της κωμης της Ελευθερουπολεως, ο γενναιοτατος Αμβροσιος.
Δεν υπολογιζε σε ολη του τη ζωη καμμια συνεπεια γιατι στους αγωνες του πιστευε οτι ειχε συμμαχο και συμπαραστατη του τον Κυριο και Ηγητορα της Εκκλησιας που τον ενθαρρυνε και τον ευτονωνε. 
Ο μητροπολιτης Ελευθερουπολεως Αμβροσιος εμεινε στην ιστορια ως θρυλικος Ιεραρχης. 
Εας ΘΡΥΛΟΣ πραγματικος.
Γενναιος και μαχητικός οσον ολιγοι που περασαν, ιδιαιτερα απο την νεωτερη ιστορια του Ελληνικου Εθνους. 
Ηρθε η εποχη που ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΗΚΕ απο τον Αιρεσιαρχη πατριαρχη Αθηναγορα τον μεγαλο και θρασυτατο Αιρετικο της εποχης του, μη υπολογιζοντας τις τυχον συνεπειες. 
Εγραφε σε επιστολη του μετα την τολμηρη του Αποτειχισι απο αυτον, που σαν ιεραρχης των Νεων Χωρων, οπως λεγονται, ηταν υποχρεωμενος να μνημονευει παντοτε: 
Δι ημας φευ, ο κυβος ερριφθη. 
Και ανεμενε, χωρις ιχνος δειλιας και λιποψυχιας, την καρατομησι του απο τον θρονον της Ελευθερουπολεως. 
Ομως ο Θεος των Χριστιανων, δεν το επετρεψε γιατι Εκεινος εκρινε οτι θα ηταν ακομα πολλη χρησιμος για την Εκκλησια Του. 
Ο μητροπολιτης Αμβροσιος δεν το εβαζε κατω ποτε. εφθανε παντοτε μεχρι το τελος, οταν πιστευε οτι θα επρεπε οπωσδηποτε να κερδιθη η μαχη που διεξηγαγε.
Διατηρουσε παντοτε το φρονημα του οχι απλα ακμαιο, αλλα αταραχο και αταλαντευτο, σε βαθμο σθεναρο ενος αρχοντα και ενος αρχηγετη.
Ο μητροπολιτης Αμβροσιος αγαπήθηκε οσον ολιγοι Ιεραρχες, παρα την ανυποχωρητη γλωσσα, που την  χρησιμοποιουσε σαν ...λεπιδι.
Ολη η ζωή του ηταν ενας συνεχής αγώνας και μια ατελειωτη μαχη, με ηρωικές πράξεις και θυσίες.
Απειληθηκε οσον ολιγοι γιατι μαχονταν ηρωϊκα και αταλαντευτα, κατα του παφλαζοντος κακου και των κακων που υπερεχουν της κοινωνικης μας ζωης. 
Ετσι τον γνωρίσαμε και εμεις στην εποχη των σπουδων μας στην Αθηνα, αλλα και της στρατιωτικης μας θητειας, που θεια προνοια μας ελαχε να υπηρετησουμε στην Ελευθερουπολι επι ολοκληρον διετιαν, στην μικρη αλλα ενδοξη πολι, λογω του περιφανους και ατρομητου Ιεραρχη της.
Ειναι αληθεια οτι τον θυμόμαστε και τον νοσταλγουμε υπερμετρως, διοτι σημερα εποχη μιας πολυχρονιας και  υπερμετρης λειψανδριας δεν εχουμε ανδρας ηρωϊκους και ατρομους να πολεμησουν στις μαχες της Εκκλησιας και ετσι η μια μαχη χανεται μετα απο την αλλη, με συνεπεια να θρηνουμε ,με θρηνους Ιερεμια επανω στα ερειπια που καταλειπουν οι ανικανοι και οι φθοροι επισκοποι και αναγκαζομαστε να κραυγαζουμε προς τον Ουρανο για να μας στειλη ο Θεος, εναν νεο Αμβροσιο ή εναν νεο Αυγουστινο.
Ο μητροπολιτης Αμβροσιος εσεμνυνε και δοξαζε τον τοπον απο τον οποιον περασε και δεν εσεμνυνετο απο τον ασημον και πτωχικον τοπον της Ελευθερουπολεως.
Ετσι συμβαινει παντοτε, οταν διερχονται απο αγνωστους και ασημους τοπους ανδρες μεγαλοι και περιφανεις  να αφηνουν κενο δυσαναπληρωτο και φημη ου την τυχουσαν, σεμνυνοντες οχι μονο την προσωπικη τους ιστορια, αλλα και τον τοπο απο τον οποιο περασαν.
Οπως ακριβως συνεβη και με τον Μαχητικοτατο και Δυναμικοτατο Ιεραρχη της Ελευθερουπολεως κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟ Νικολαου.

Ο μητροπολιτης Αμβροσιος μας αγαπουσε ιδιαιτερα και απο την νεοτητα μας. 
Οταν τον συναντουσαμε, φευγαμε απο κοντα του σθεναροτεροι και δυναμικοτεροι απο την καθε συνομιλια, συναναστροφη, κοινωνια και επικοινωνια.
Καποτε χρειαστηκαμε την συμπαραστασι του σε δικαστικους αγωνες που μας ταλαιπωρουσαν ανθρωποι σκοτεινοι και εμπαθεις και κακοτατοι που δεν ανεχονταν να υποστηριζαμε τα δικαια της Εκκλησιας. 
Ομως ο ανδρειος ιεραρχης Αμβροσιος ηταν παντα παρων και διπλα μας και μας βοηθουσε ειτε καλουμενος απο εμας, ειτε και απο μονος του, οταν εκεινος εκρινε οτι επρεπε να το κανη. 
Ετσι, λοιπον, επειδη ευμοιρουμε να διατηρουμε στα αρχεια μας τρεις καταθεσεις του, δημοσιοποιουμε σημερα την πρωτη και αυτο το κανουμε για να μην χαθουν αυτα τα νευρωδη και μνημειωδη κειμενα που πιστευουμε οτι αποτελουν μνημεια συμπαραστασεως μας στους αγωνες που διεξηγαμε.
Αποτελουν αναμφισβητητα κειμενα ηρωικων Πατερων και Διδασκαλων, που αφησαν εποχη μεσα στον εκκλησιαστικο μας χωρο και εμειναν στην ιστορια μας ως φωτεινα μετεωρα.
Μνησθειη Κυριος ο Θεος του Νοσταλγικου αυτου Αγωνιστου και πραγματικου Λεοντος Ιεραρχου της Εκκλησιας μας και της Αιμματοβαμενης γης της Μακεδονιας μας.

6 σχόλια:

  1. Πραγματικά που είναι ΣΗΜΕΡΑ ένας Ελευθερουπόλεως ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ. Δεν υπάρχει εδώ και χρόνια κανένας. Μετά και τον Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ δεν υπάρχει φως στο τεράστιο εκκλησιαστικό ελλαδικό τούνελ. Στην αρχή πίστευα πως την θέση τους θα έπαιρνε ο Κονίτσης Ανδρέας δυστυχώς έπεσα έξω. Προτίμησε να μαραζώνει με την σκέψη του για στον Σεβαστιανό αντί να γίνει υπέρμαχος της αλήθειας.
    Δυστυχώς επτωχεύσαμεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επτωχεύσαμεν διττώς.
      Διότι όχι μόνον "Αμβρόσιοι" αλλά ούτε "Φύλακες" (παράδειγμα τα γλυκανάλατα θρησκευτικά ιστολόγια) υπάρχουν, η δε αλήθεια θεωρείται "αναχρονισμός". Μόνο στο θέμα του αντιοικουμενισμού, που -καλώς- επικεντρώθηκαν κάποιοι υπάρχει έλάχιστος αναλογικά, μέγιστος εννοιολογικά, έλεγχος, στα δε άλλα, πτωχεία και διαστροφή εννοιών. Το δηλητήριο έγινε αποδεκτό τοις πάσι (πλην Θεού) αφού θεωρείται ...σιρόπι.

      Διαγραφή
  2. Αγαπητέ μας κε Οδυσσέα, μας παρουσιάζετε μνημειώδη κείμενα και ντοκουμέντα μιας άλλης ηρωϊκής εποχής. Δε χαρακτηρίζω ως "νοσηρή" μόνο εκείνη την εποχή, διότι έχω τη διαίσθηση πως τα τότε παντοειδή σκάνδαλα, κλήρου, λαού κι Εκκλησιαστικής διοίκησης, ηθικά, δεσποτοκρατικά, οικονομικά, δογματικά, ωχριούν μπροστά στα σημερινά, τα οποία όμως από την πλειοψηφία του ποιμνίου, του εκκλησιαστικού τύπου και της ποιμένουσας Εκκλησίας δεν αντιμετωπίζονται ως «σκάνδαλα» διότι ή έχουν γενικευτεί τόσο πολύ, ή έχουν απενοχοποιηθεί ώστε και οι σημερινοί αντίστοιχοι «Φύλακες» φυλάσσουν με μεγαλυτέρα … ελαστικότητα αν δεν επευλογούν την έλευση του εχθρού.
    Ο Θεός όμως δεν έχει αλλάξει τα κριτήριά του.

    Μεγάλος ιεράρχης ο αείμνηστος Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος! Τι διαβάζουμε; Σας προώριζε για ενεργεία κληρικό, ή απλά σας αναφέρει ως δυνάμει κληρικό, «μέλος του βασιλείου ιερατεύματος»;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παρακαταθήκες Αμβροσίου επισκόπου Ελευθερουπόλεως προς εκδότη και εκκλησιαστικό δημοσιογράφο κύριο Οδυσσέα Τσολογιάννη
    (επιλογή αποσπασμάτων -2)

    «... Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μέ τό ἀποκαλυφθέν φρικαλέον σκάνδαλον τῶν «δύο Ἀθανασίων» ὑπέστη ὄχι ἁπλῶς ῥῆγμα, ἀλλά καθίζησιν παρομοίαν τῆς γνωστῆς πολυκατοικίας τῆς Πλατ. Ἱπποδρομίου Θεσσαλονίκης…

    …Ἑπόμενον εἶναι ν’ἀδημονῇς, ἐπειδή τά Μητροπολιτικά “τερτίπια” θά “πάρουν καί θά δώσουν”…
    Ἄν μοί ἦτο δυνατόν νά φθάσω μέχρι τοῦ Ἐφετείου τῶν Πατρῶν θά κατέθετον ἐπί τῇ Ἀρχιερωσύνῃ μου, ὅτι τό δημοσιογραφικόν λειτούργημα ἀσκεῖς μετ’ εὐσυνειδησίας καί ἐν φόβῳ Θεοῦ. Ὅτι ἐάν ὑπῆρχον περιοδικά καί ἐφημερίδες Ἐκκλησιαστικαί ᾧν οἱ συνεργάται θά εἶχον τά φρονήματα ὑφ’ᾧν ἐμφορεῖσαι, ὁπωσδήποτε τά λιμνάζοντα νοσογόνα τέλματα καί ὁ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ὑπάρχων Βοῦρκος θα διελύετο καί ἡ δυσωδία ἡ ὁποία σήμερον άναδύεται ἐκ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας προκαλοῦσα ναυτίαν καί ἀηδία θά ἐξέλιπεν ὁριστικῶς∙ ἀντί δέ τῆς σημερινῆς δυσοσμίας ἄρωμα ὑγιείας εὐρωστίας και εὔοσμον μῦρον ἀρετῆς καί ἁγιότητος θά διεχέετο πρός ἁπάσας τάς κατευθύνσεις διά νά χαίρεται ὁ Χριστεπώνυμος λαός, ν’ ἀγάλλεται ὁ Ουρανός καί νά πενθῇ ὁ Ἀδης…»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παρακαταθήκες Αμβροσίου επισκόπου Ελευθερουπόλεως προς εκδότη και εκκλησιαστικό δημοσιογράφο κύριο Οδυσσέα Τσολογιάννη (επιλογή αποσπασμάτων -τελευταίο)

    «’Αγαπητέ Κύριε Τσολογιάννη∙

    Εἰς τήν περιπέτειάν σας δέν εἶσθε μόνος. Προσευχόμεθα πολλοί καί πάνω ἀπ’ὅλους ὁ Πυρφόρος Προφήτης ὁ ἔνσαρκος Ἀγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ Δεύτερος Πρόδρομος τῆς Παρουσίας Χριστοῦ, ὁ ἔνδοξος και Ζηλωτής Προφήτης Ἠλίας, τοῦ ὁποίου τήν Ἱεράν Μνήμην πανηγυρίζει τήν ἡμέραν τῆς δίκης σου ἡ Ἁγία Ἐκκλησία.

    Ὅπως γνωρίζεις, ὁ Ἠλίας ἐδιώχθη ἀπεινῶς ὑπό τοῦ ἀπίστου βασιλέως Ἀχαάβ καί τῆς παμπονήρου καί αἰσχρᾶς βασιλίσσης Ἰεζάβελ, ἐπειδή ἐτόλμησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ νά ἐλέγξῃ τον ἁμαρτωλόν, τόν πλήρη ἀνατριχιαστικῶν ἀδικιῶν και τον φαυλεπίφαυλον βίον των.
    Οἱ διῶκται εἶχον ἀνατριχιαστικόν καί ἐπονείδιστον τέλος. Ένῷ ὁ Διωχθείς Ἠλίας ἀνεδείχθη νικητής και θριαμβευτής, διότι εἶχε τήν συμπαράστασιν καί δαψιλῆ εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ.
    Τό χέρι τοῦ Δικαστοῦ τοῦ ὁρίσαντος αὐτήν τήν ἡμερομηνίαν διά νά διεξαχθῇ ἡ δίκη σου ὠδηγήθη, τό πιστεύω ἀκραδάντως, ὑπό τοῦ Θεοῦ.

    Κατά τήν ἡμέραν ἐκείνην θά εἶσαι ὁ προστατευόμενος τοῦ Οὐρανοβάμονος Προφήτου Ἠλία ὁ ὁποῖος θά σοί συμπαρίσταται καί θά σέ ἐνισχύῃ διά νά βροντοφωνήσῃς ἐνώπιον τοῦ Δικαστηρίου, ὅτι ὁ ἔλεγχος τόν ὁποῖον ἤσκησες εἰς τήν συγκεκριμένην αὐτήν περίπτωσιν τοῦ Ἠλείας, ἦτο ἀπολύτως ἐπιβεβλημένος, ἐγένετο δέ οὖτος οὐχί διότι οὕτω συνέφερεν εἰς την “Φατρίαν” εἰς την ὁποίαν οὐδέποτε ἀνῆκες, ἀλλ’ ἐπειδή οὕτω σοί ὑπηγορεύθη ὑπό τῆς φωνῆς τῆς συνειδήσεως.

    Ὁ Θεός μαζύ σου. Εἴθε νά θριαμβεύσῃ τό Δίκαιον, διά νά δοξασθῇ τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί να καταισχυνθοῦν οἱ ἀντικείμενοι.

    Μετ’ εὐχῶν ἐνθέρμων

    Ὁ Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιος».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το κείμενο "η Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη" που υπάρχει στους "Φύλακες" είναι και ως ύφος και ως περιεχόμενο, όσο τουλάχιστον μπορούμε να διαβάσουμε, φοβερό ενώπιον της αιωνιότητος. Αντί καθάρσεως ανοχή και αντί επαίνου τιμωρία και η ιστορία επανανελήφθη αρκετές φορές ως τις μέρες μας. Διαβάσαμε πως είχε πει ο Σεραφείμ: "εγινα αρχιεπίσκοπος π....δων". Παρά ταύτα όχι τους τοιούτους αλλά τους 12 εκθρόνισε. Τον δε Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο ο οποίος τον έλεγχε για πολλά και για το μεταθετό που "ευλογούσε" και για την άδικη άνευ απολογίας και αιτίας εκθρόνιση των 12 και για να μην ισχυρίζεται ότι τον εξέλεξε η ... δεξιά του Κυρίου (!), ο Σεραφείμ κάποτε του όρμησε και χειροδίκησε εναντίον του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου