Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

ΤΑ ΠΕΡΙ ΠΡΩΤΕΙΟΥ ‘’ΠΡΩΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ’’ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
=====

Παρεμηνευτική αναφορά στην ‘’πρώτη χιλιετία’’, έγινε από τους παπικούς  κατά την 14η (XIV) συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου, που πραγματοποιήθηκε από 16 μέχρι 22 Σεπτεμβρίου 2016 στην Ιταλική πόλη Κιέτι.
Οι αναφορές στην ‘’πρώτη χιλιετία’’ δεν έχουν μόνο ιστορική χροιά. Η αναφορά στην Αρχαία Εκκλησία και στην πρώτη χιλιετία δεν έχει την ιστορική μόνο χροιά, αλλά σκοπό έχει να προβληθεί από τους παπικούς η εξουσιαστική παρερμηνεία για το πρωτείο.
Οι παπικοί όταν αναφέρονται στην πρώτη χιλιετία, τη δική τους εξουσιαστική  παρερμηνεία προτάσσουν. Η σκοπιμότητα των βατικάνειων αναφορών στην πρώτη χιλιετία, είναι ενδεικτική του τι επιδιώκεται. Ο διευθύνων σύμβουλος στο Καθολικό (Παπικό) Ίδρυμα Μέσων Ενημέρωσης στον Καναδά, ‘’πατέρας’’ Thomas Rosica, ανέφερε παλαιότερα ότι «οι  Ορθόδοξοι Χριστιανοί μαθαίνουν από τη μοναδική μαρτυρία του Πάπα Φραγκίσκου. Είναι από πολλές απόψεις ένας ‘’επίσκοπος’’ που αντικατοπτρίζει το Χριστιανισμό της πρώτης χιλιετίας, όταν η Εκκλησία ήταν αδιαίρετη». 
«Ο Πάπας Φραγκίσκος δίδει το μοντέλο της μορφής ηγεσίας που είναι απολύτως αναγκαία για την Ορθοδοξία σήμερα», ανέφερε επίσης στη Vatican insider (www.lastampa.it) ημερομηνίας 23/2/2015. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αναφορά των παπικών στην πρώτη χιλιετία, προωθεί στρεβλές εκκλησιολογικές θέσεις για το πρωτείο. 
Η Συνοδική απόφαση της Εκκλησίας της Ρωσίας αναφορικά με το παπικό πρωτείο αλλά και το πρωτείο του Οικουμενικού Πατριάρχη σημειώνει μεταξύ άλλων τα εξής: «Έκτοτε (εννοεί την περίοδο μετά το Σχίσμα του 1054μ.Χ.) και έως σήμερα  τα πρωτεία τιμής σε παγκόσμιο επίπεδο στην Ορθόδοξη Εκκλησία ανήκουν στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ως πρώτο μεταξύ ίσων Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών». Η θέση της Εκκλησίας για το πρωτείο, είναι ότι τούτο αποτελεί πρωτείο τιμής και όχι εξουσίας. Οι παπικοί δυστυχώς δεν πρόκειται εύκολα να εγκαταλείψουν την εξουσιαστική μάνητά τους. Ο παρερμηνευθείς  από τους προβάλλοντες τον οικουμενισμό, Άγιος Πορφύριος αναφέρει πως «είναι φως φανάρι ότι τον ενδιαφέρει να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξοι κεφαλήν τον Πάπα και τίποτε περισσότερο»

9 σχόλια:

  1. Παραδοχή του πρωτείου εξουσίας του πάπα Ρώμης (ως διαδόχου του Πέτρου), από τον Αλεξανδρείας Κύριλλο (από το βιβλίο του καθ. Παπαδόπουλου Στ. "ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας", αποθανόντα ως μοναχός Γρηγόριος στο άγιον Όρος):

    α/ Αποδοχή της δήλωσης του Ρώμης Κελεστίνου, δια του αντιπροσώπου του στην Γ΄ Οικουμενική, ότι «κεφαλή όλης της πίστης ή και των αποστόλων ο μακάριος Πέτρος ο απόστολος», χωρίς αντίρρηση, παρότι ήταν Πρόεδρος της Συνόδου (ACO I, I 3, σ. 58). (ως ανωτέρω, σελ. 355).

    β/ Στον Πέτρο, επρόκειτο να θεμελιώσει την Εκκλησία του ο Κύριος: «επ’ αυτώ γαρ έμελλε την αυτού θεμελιούν Εκκλησίαν» (PG 73, 220AB). Όχι επ’ αυτής της πέτρας της πίστης, αλλ’ επ’ αυτώ, δηλ. τω Πέτρω. (ως ανωτέρω, σελ. 370).

    γ/ Ο Κύριος τοποθέτησε τον Πέτρο ως ποιμένα της Εκκλησίας: «….. ως αυτός υπάρχων των δυνάμεων Κύριος και ταύτη (τη Εκκλησία) ποιμένα τον Πέτρον εφίστησιν» (PG 72, 424B). (ως ανωτέρω, σελ. 370).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι αλάνθαστος κανένας άγιος, ως άτομο.

      Στο β ο Κύριλλος μετέρχεται ερμηνευτικού σφάλματος, στο α και γ΄ άγνωστο για ποιες σκοπιμότητες αυθαιρετεί ασύστολα σαν εκείνους που διδάσκουν ότι ο Πέτρος έχει τα κλειδιά. Ποια κλειδιά; Του Παραδείσου...

      Διαγραφή
    2. Τα κείμενα προέρχονται από το βιβλίο του καθηγητή και μοναχού και δεν είναι δικά μου.

      Να μην συγχέουμε τα του Κυρίλλου με τα του Πέτρου.
      Άλλα για τα των κλειδιών του Παραδείσου, δίνουμε μια πληροφορία:
      Πάντως αυτά τα κλειδιά υπήρχαν στη Ρώμη και τα προσκυνούσαν οι Ρωμαίοι και όσοι βρίσκοντανα εκεί.
      Πάντως η προσκύνηση των κλειδιών δείχνει την μεγάλη ευλάβεια, κατά τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη, που δείχνει τον φιλοπαπισμό του και που ο άγιος Νεκτάριος χαρακτηρίζει ως "ρουφιάνο του Πάπα".

      Διαγραφή
    3. Νομίζω ότι ο Πειραιώς είχε υιοθετήσει την πρόταση για εκλογή επιτέλους ορθόδοξου πατριάρχη Ρώμης .
      Αν κάτι τέτοιο γινόταν όλοι όσοι μιλάνε σήμερα για πρωτείο θα έβγαζαν τον σκασμό τους . Και αυτό γιατί όλοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο πέρα απο την στήριξη του ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΑΠΑ . Είναι αντίχριστοι και στηρίζουν τον Αντίχριστο σαν παγκόσμιο "διαχριστιανικό" και "δια θρησκευτικό ηγέτη .
      Αν λοιπόν εκλεγόταν Ορθόδοξος πατριάρχης στο πατριαρχείο Ρώμης ΟΛΟΙ αυτοί οι αντίχριστοι αφενός δεν θα αναγνώριζαν το πρωτείο του και αφετέρου θα χτυπούσαν τον ορθόδοξο με όλη τους την δύναμη . Εχουν πλάκα όταν τους τίθεται το ερώτημα : Γιατί αφου οι παπικοί έχουν παπικό επίσκοπο στα Ιεροσόλυμα , Κωστ/πολη , Αθήνα κτλ γιατί να μην έχουμε επίσκοπο Ρώμης ? Μα δεν είναι ΠΑΠΑΣ ο Ιταλίας ... είναι του κλήματος του Βαρθολομαίου .... εμεις σας προτείνουμε την ανασύσταση ορθόδοξου πατριαρχείου στην Ρώμη ... Ε κάπου εκεί κόβουν την συζήτηση ....

      Διαγραφή
    4. Το άν λέει έτσι ο άγιος Νεκτάριος, μάλλον εσύ τον παρερμηνεύεις, δεν λέει ρουφιάνος αλλα εγκαθετος, που μάλλον ερμηνεύεται ως ανθρωπος δικός του και όχι ρουφιάνος. Είσαι ανευλαβής μου φαίνεται.

      Διαγραφή
  2. Διαβαζω και θαυμάζω! "... κλειδιών του Παραδείσου, δίνουμε μια πληροφορία:
    Πάντως αυτά τα κλειδιά υπήρχαν στη Ρώμη και τα προσκυνούσαν οι Ρωμαίοι και όσοι βρίσκοντανα εκεί....." Μήπως μπορείτε αν θέλετε να μας το κάνετε ποιό λιανά να το καταλάβουμε ?
    Εγώ τα ήξερα πνευματικά κλειδιά . Εσείς λέτε οτι υπάρχουν κατασκευασμένα απο κάποιο υλικό πχ μέταλλο κάποια κλειδιά τα οποία εκτίθενται σε προσκύνηση ? Και αν ναι ... δεν μας λέτε λίγα λόγια για αυτά ? Που είναι πχ . Απο τί είναι κατασκευασμένα , ποιά η ιστορία τους ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1/ Επιστολή ΛΓ’ προς Λέοντα Γ΄ πάπα Ρώμης:

      «Τω αγιωτάτω και κορυφαιοτάτω Πατρί Πατέρων Λέοντι τω δεσπότι μου και αποστολικώ πάπα, Θεόδωρος ελάχιστος πρεσβύτερος και ηγούμενος των Στουδίου.
      Γέγονε τοίνυν, ω θειοτάτη των όλων κεφαλών κεφαλή, σύνοδος ως αληθών αθετούντων […]
      Τούτων ήδη αψευδώς υπό της ευτελείας ημών ανενεχθέντων, εκείνην την φωνήν, ην ο κορυφαίος συν τοις λοιποίς αποστόλοις προσήγαγε Χριστώ, ηνίκα ο της θαλάσσης κλύδων επεγείρετο, προσφέρομεν τη Χριστομιμήτω σου μακαριότητι: Σώσον ημάς, αρχιποίμην της υπ’ ουρανόν Εκκλησίας, απολλύμεθα. Μίμησαί σου τον διδάσκαλον Χριστόν, και όρεξον χείρα τη καθ’ ημάς Εκκλησία, ως εκείνος Πέτρω […].
      Πόσω γε μάλλον εύλογον και αναγκαίον αν είη, υπομιμνήσκομεν φόβω, υπό της θείας πρωταρχίας σου, έννομον κροτηθήναι σύνοδον, ως αν το ορθόδοξον της Εκκλησίας δόγμα, το αιρετικόν αποκρούσηται· και μήτε η κορυφαιότης σου συν άπασι τοις ορθοδόξοις αναθεματίζοιτο παρά των νέων κενοφώνων […].
      Ταύτα, ως το ανήκον τη ουθενότητι ημών, ανηγγελκότες, ως ελάχιστα μέλη της Εκκλησίας, και τη υφ’ υμών υπείκοτες θεία ποιμεναρχία […]».

      Διαγραφή
    2. 2/ Επιστολή ΛΔ’ προς Λέοντα Γ΄ πάπα Ρώμης:

      «Τω ισαγγέλω μακαριοτάτω και Αποστολικώ Πατρί Λέοντι πάπα Ρώμης, Θεόδωρος πρεσβύτερος και ηγούμενος των Στουδίου.
      […] αξιωθείσι δέξασθαι παρά της αποστολικής υμών μακαριότητος πρόσρησιν προσαγορευτικήν […].
      Σύνοδος γέγονεν εν τοις καθ’ ημάς, ω μακαριώτατε, πάνδημος συγκαθεστέντων και αρχόντων των εν τέλει· και η σύνοδος επ’ αθετήσει του Ευαγγελίου του Χριστού, ου συ τας κλεις εδέξω προς αυτού, διαμέσω του των αποστόλων πρωτοστάτου, και των αμοιβαδόν, μέχρι του προηγησαμένου την ιεροτάτην σου κεφαλήν. Και όπως ανάσχοιτο επακηκοέναι η θεομίμητος επιείκιά σου;
      Πάλιν δε και όλον το Ευαγγέλιον δια των φθασάντων παρανομιών ηθετήκασιν, ω ιερά και θεία κορυφή.
      Και ταύτα ως ελάχιστα τέκνα της καθολικής Εκκλησίας, σοι τη πρωτίστη ημών αποστολική κεφαλή αναγγείλαι, κατά το αναγκαίον προεθυμήθημεν.
      Απήγγειλε δε ημίν ο αυτός αδελφός ημών Επιφάνιος, ω θειοτάτη κορυφή, ως έγκλησιν εδέξατο παρ’ αυτής […].
      Επιστείλαι ημάς τη αγία σου κορυφή δι’ Επιφανίου […].
      Ο αδελφός ημών και αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, υπτίαις καρδίας χερσί και εδέξατο την της μακαριότητός σου προσηγορίαν, και δι’ ημών προσκυνητώς κατασπαζόμενός εστι την ιερωτάτην σου κορυφήν».

      Διαγραφή
    3. Με όλη αυτή την κατάσταση, δικαιολογείται ο άγιος Θεόδωρος να καταγράφει, ότι στη Ρώμη «είναι μεγάλη η πίστης τους», επειδή μάλιστα «κατασκεύασαν αργυρά κλειδιά και τα προσκυνούν!»; Και ότι «εκεί ευρίσκεται τώρα η άρρηκτος πέτρα της πίστεως, η οποία εθεμελιώθη σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου!»; (Κατήχησις 15). Δηλαδή, η προσκύνηση ειδώλων (των αργυρών κλειδιών) αποδεικνύει τη μεγάλη πίστη των προσκυνούντων; Ήμαρτον Κύριε!

      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου