Η ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ “ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ!”
Β’ Κυριακή του Ματθαίου, 3 Ιουλίου
Αγίου Πατριάρχου Ανατολίου του ακυρώσαντος, συντρίψαντος
και εξευτελίσαντος την Ληστρικήν Σύνοδον
της Εφέσου το 449 μ.Χ.
“Η επομένη ημέρα” – “The Day After“
Άπαντα τα δρώμενα της συνωμοτικής συνάξεως της δεσποτοκρατικής μαφίας, μοιάζουν με ταινία φαντασίας σινεμά με φόντο συναυλίας επικουρικής Μίκη Θοδωράκη… Η σχετική ως άνω ταινία “The Day After” επικεντρώνεται στις καταστρεπτικές επιπτώσεις ενός πυρηνικού πολέμου, διαδραματίζοντας τις νεκρικές, ανατριχιαστικές συνέπειες για τους κατοίκους τους επιζώντες της επομένης ημέρας…
Ζούμε στην επόμενη ημέρα της λαίλαπας εν Κολυμπαρίω. Τα πνεύματα των πιστών παγωμένα. Οι ψυχές συνεσταλμένες, οι καρδιές φοβισμένες και τα θεολογικά άρθρα “δίνουν και παίρνουν…” Σύγχυση μάλλον φέρνουν και παραδέρνουν αλύπητα το νου των εβρισκομένων σε ενδοιασμό, κλονισμό πίστεως και σκανδαλισμό.
Οι υποσχέσεις των γνωστών αγωνιστών “αντι-οικουμενιστών” για “Αποτείχιση” αποδεικνύονται ψευδείς και οι απειλές τους απολύτως ανίσχυρες και απελπιστικά απραγματοποίητες καθώς λογίζονται “κρητικές μπαλοθιές στον κολυμπαρίσιο αέρα…” Η αίρεση του “Αχρι-καιρισμού” αποδείχτηκε “γιαχοβίτικη” απάτη καθώς ήλθε εν τέλει ο καιρός – ο “καιρός του ποιήσαι” – και ποιήθηκε ουδέν, “μηδέν εις το πηλίκο”…
Μελετώ με ιδιαίτερη προσοχή όλα γενικώς τα άρθρα περί της λεγομένης “μεγάλης” συνόδου. Ερευνώ τα “πριν”, τα “κατά την διάρκεια” και τα “μετά”… Διαβάζω από καιρό προσεκτικά, τις πρώτες, επίσημες “παρατηρήσεις”, τις “ακαδημαϊκές” γνωματεύσεις και τις ατέρμονες “θεολογικές” αναλύσεις. Προσέχω τους προσελκυστικούς τίτλους της ανατρεπτικής επιχειρηματολογίας με τους επιτυχείς όντως εντοπισμούς των κυριαρχουσών κακοδοξιών, οι οποίες προαποφασίσηθησαν και εγκρίθηκαν παρασκηνιακώ τω τρόπω. Επαυξάνω τους σχετικούς αναθεματισμούς και προσυπογράφω τις καίριες, αναγκαιότατες καταδίκες. Επικροτώ τις ακριβείς στηλιτεύσεις των πλείστων αιρέσεων και πλανών της “μεγάλης” συνόδου αυτής, όμως της μηδαμινής, της λιλιπούτειας και ουτιδανής. Της εν παντί και κατά πάντα ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ.
Οι παρόντες “μαριονέτες” και “πιόνια” άβουλα της μασονικής σκακιέρας, κουρδισμένοι εκ των προτέρων υπάρχοντες και υπόδουλοι εγκάθετοι της σιωνιστικής CIA, δεν είχαν ουδεμία δυνατότητα να διαφωνήσουν, ούτε να καταστήσουν τον πρόεδρο της συνόδου υπόδικο επί δημοσίας διακηρύξεως της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Δεν είχαν τη δύναμη να εγκαλέσουν τον Πάπα και να τον καταδικάσουν ως Αιρεσιάρχη!
Οι απεσταλμένοι υποτιθέμενοι “παρατηρητές” – στην ουσία πράκτορες και ελεγκτές του Πάπα – στάθηκαν παρασκήνιοι εγγυητές της ομαλής, καλοστημμένης παρωδίας συνόδου, προς αποφυγήν οποιασδήποτε αναφοράς στις λέξεις “Οικουμενισμός”, “αίρεση” και “Ουνία”. Αντίδραση καμία.
Η συστηματική απάτη η οποία επιτελείται από τους θεατρίνους ιεράρχες και ψευδεπισκόπους, ότι τάχα “η σύνοδος αυτή συνιστά το μεγαλύτερο εκκλησιαστικό γεγονός εδώ και 1200 έτη”, στέκεται άκρως ενδεικτική της “απατεωνιάς” και “σκαρτοσύνης” της “μεγαλοσύνης” των παμμεγίστων απατεώνων οικουμενιστών.
Ντροπή και κατάντια τραγική για τον εξαγγείλαντα την θρασύδειλη δήλωση αυτή, τον Προικονήσου λέγω Ιωσήφ, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά πως υπάρχουν η 8η και 9η Οικουμενική Σύνοδος, οι οποίες βεβαίως επέχουν θέση ανωτέρα, υπερτέρα και ασυγκρίτως εγκυρωτέρα, πάνυ δε μεγαλυτέρα από αυτή την Κολυμπαριανήν συναγωγήν του Σατανά!
Επί πλέον, αυτή και μόνο η δήλωση η εωσφορική, ανατινάζει στον αέρα και κονιορτοποιεί την παντελώς ανύπαρκτη “εγκυρότητα” της Ληστρικής συνόδου των Ληστών της Θείας Χάριτος και διαστρεβλωτών της Αληθείας. Των πνευματικών Μοιχών και Δογματικών Κτηνοβατών μετά των παπικών κτηνών στον Ζωολογικό Κήπο του Παγκοσμίου Συμβουλίου ΒΛΑΣΦΗΜΙΩΝ.
Οι αγαπολόγοι Κολυμπάρηδες κι αναστενάρηδες της δαιμονιώδους Πανθρησκείας, αγκαλιάζουν με αγάπη περισσή τους Μουσουλμάνους, ενώ μισούν τους Ορθοδόξους Ομολογητές και Αρνητές των Αποφάσεών τους. Συντρώγουν και συμπίνουν με τους αιρετικούς, ενώ στους συνειδητούς πιστούς επικολλούν την αισχρή ρετσινιά του “εκκλησιαστικού ταλιμπάν!” Έχουν την τύχη να ζουν, επειδή ακριβώς δεν είμαστε αυτό που μας κατηγορούν…
Απειλούν με καθαίρεση και αφορισμό όσους δεν αποδεχτούν αδιαμαρτύρητα τις αντίθεες και αντορθόδοξες αποφάσεις τους. Προσκαλούν και συμπροσεύχονται με τους δεινούς εχθρούς του Θεού και της Θεοτόκου, ενώ μισούν τους Απομακρυνομένους από την κολάσιμη κοινωνία μετά ακοινωνήτων. Είναι πολύ μεγάλη η κακία και το μίσος των Οικουμενιστών! “Mεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ (αιρετικού – οικουμενιστού), ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχῃ ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους!” (Ιωσήφ Βρυένιος).
Προειδοποιούν με έπαρση εωσφορική πως “οι αποφάσεις της “Πανορθόδοξης Συνόδου (μόνο Πανορθόδοξη δεν ήταν) είναι δεσμευτικές για όλες τις τοπικές εκκλησίες – συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δεν συμμετείχον εις αυτήν!
” Τάδε έφη ο θεολογικός Σύμβουλος του Οικουμενικού Πατριάρχη, Αρχιδιάκονος Ιωάννης Χρυσαυγής. “Σύμβουλος να σου πετύχει!” Συμβουλάτορας του Αρχεκάκου Όφεος! Και μάλιστα Αρχιδιάκονος-αρχιδιάβολος, αρχιμάστορας και ενορχηστρωτής των εντολών του Πλανητάρχη! “Με το αζημίωτο” φυσικά…. Όλα για το Μαμωνά!
Από τους γνωστούς κύκλους τους σιγονταρο-οικουμενιστικούς, προβάλλει ως “είδηση μεγάλη” η πρόχειρη, εύκολη και ανώδυνη Ορθοδοξολογία πως “η Εκκλησία του Χριστού είναι ΜΙΑ”, (λες κι’ είμαστε αβάπτιστοι και δεν γνωρίζουμε το Σύμβολο της Πίστεως…) και ότι “οι αιρέσεις δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρούνται ούτε καν να αποκαλούνται “Εκκλησίες!” Μα, κύριοι, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!! Βεβαίως, και δεν πρέπει!
Δεν είναι όμως το θέμα εκεί, στο “τί πρέπει ή δεν πρέπει…” Αυτά ‘ναι όλα εκκλησιολογικές λαϊκούρες και εκφάνσεις μοιχειακών ασμάτων αποθεώσεως του Πανθρησκειακού αμαρτωλού έρωτα: “Τί πρέπει, τί δεν πρέπει”, στιγμή δεν σκέφθηκαν, οι ερωτοχτυπημένοι μέχρι θανάτου και παποφιλοβαρεμένοι ιεράρχες του Κολυμπαρίου…
Έχουμε και τους αναποφάσιστους, χρονιούντες και δειλιώντες “αντι-οικουμενιστές”.
Έχουμε και τους αργόσχολους φιλοσοφούντες και τη σοφιστεία προσκαρτερούντες νεωτεριστάς:
Και μεις αποδεχόμαστε την πρωταρχική, ιστορική ονομασία του Εωσφόρου μα δεν τον αναγνωρίζουμε μαζί με τους αγγέλους αυτού ως Εκκλησία του Χριστού, ούτε τον Μνημονεύουμε ως Κανονικό Επίσκοπο και Ποιμένα της Ορθοδοξίας! Καταραμένο και αυτοκατάκριτο το τρίπτυχο αυτό:
1. Μνημόνευση,
2. Αναγνώριση,
και 3. Αποδοχή!
Μνημονεύεις μόνο αυτόν τον οποίο αναγνωρίζεις ως αληθινό ποιμένα και αποδέχεσαι το πιστεύω του!
Αν είναι αυτό το πιστεύω” του αιρετικό, τότε υποτάσσεσαι σε αυτό διά της Μνημονεύσεως και ενσωματώνεσαι με τον αιρετικό διά της Κοινωνίας σου. Έτσι, γίνεσαι και συ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ!
Έχουμε λοιπόν τις “σιγανο-παπαδιές”, τους ΣΙΓΟΝΤΑΡΟ-οικουμενιστές, που αρνούνται θεωρητικώς τους Οικουμενιστές μα ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ και ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ιεραρχικώς – μυστηριακώς μαζί τους! Τους ακούμε να μιλούν εναντίον του Οικουμενισμού, εναντίον του πατριάρχη και του Πάπα, αλλά τους βλέπουμε παράλληλα να συλλειτουργούν και να ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ μαζί τους! Να συνυπάρχουν μαζί τους και να συμπορεύονται σε ΝΕΑ, διαφορετική πλέον ποίμνη και όχι την Αληθινή και Διαχρονική Εκκλησία του Χριστού.
Έχουμε φθάσει σήμερα στο φοβερό θεολογικό ξεπεσμό να θεωρούμε τα αυτονόητα, τα δεδομένα και γνωστά, ως αποκλειστικά νέα τρανταχτά και είδηση “μεγάλη”, ισομεγέθη της μεγαλοσύνης της “μεγάλης” συνόδου των “μεγάλων” ημών οι οποίοι μεγαλοφώνως αυτομεγαλύνονται και επευλογούνται στου “παμμεγίστου” πάπα το μεγαλόπνοο “δι’ ευχών!”
Μας λένε: “Η Εκκλησία είναι Μία!” – Χαίρω πολύ-χαιρόπουλος, τους απαντώ. Και Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ σας με όλους τους αιρετικούς είναι ΜΙΑ, και η ενσωμάτωσή σας με το Εωσφορικό Π.Σ.”ε” είναι Μία, και η Ένωσή σας με τους Αρχι-Οικουμενιστές είναι Μία! Και είστε όλοι “ούνα φάτσα-ούνα ράτσα!” Και το βιολί, βιολάκι. “Διαφωνώ και αποστασιοποιούμαι…” Για ποια “απόσταση” μου μιλάς; Τις υπογραφές; Τα άρθρα;
Όλα όσα καταγράφονται σε όλα τα γνωστά και περισπούδαστα άρθρα των ποικίλων και σεβαστών προσωπικοτήτων, “αντιστεκομένων” Αγιορειτών και “αποστασιοποιουμένων” Ομολογιών, των οπαδών συλλογής υπογραφών και περισυλλογής βαθυτάτης εκ βαθέων γερόντων και βριθωμένων πνευματικών τύπου συνάξεως της Γαζέας, του Συλλόγου Ιερέων (άντε και Ιεροψαλτών), του “Γραφείου Αιρέσεως, Μητροπόλεως Πειραιώς και των διαφόρων θεολόγων και γνωστών καθηγητών, είναι όλα γνωστά και δεδομένα! Αναμενόμενα και παγιωμένα.
ΔΕΝ χρειάζεται να είναι κανείς θεολόγος για να γνωρίζει πως η Εκκλησία του Χριστού είναι ΜΙΑ διότι απλούστατα, ο Χριστός είναι ΕΝΑΣ και Αυτός ως Κεφαλή είναι ΜΙΑ άρα και το Σώμα Του είναι ΕΝΑ και η Κιβωτός Του ΜΙΑ. Και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να γνωρίζει ο Ορθόδοξος Πιστός πως οι “αιρέσεις απωλείας” (Β΄ Πέτρ. β΄ 1) δεν είναι η Εκκλησία του Χριστού και δεν αποτελούν ιστορικές “Εκκλησίες” (βλάσφημος εξ’ ολοκλήρου ο Πληθυντικός αυτός καθώς και αυτός στην Παναιρετική ονομασία Π.Σ.”ε”).
Μία απλή, στοιχειώδη Αγιογραφική γνώση και Αγιοπατερική λογική αρκεί για να μάθει κανείς ότι “Εἷς Κύριος (και Θεός), Μία (Αληθινή) Πίστις, ἓν (Ορθό και αποδεκτό) Βάπτισμα!” (Εφ. δ’ 5).
Όχι πολλές “εκκλησίες” δήθεν “ιστορικές”, τάχα “βαπτισματικές”, χριστεπώνυμες και σωτηριολογικές! Σαφέστατα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ομολογεί: “Η των Γραφών άγνοια, πασών των αιρέσεων αιτία!” Και ο υποφαινόμενος ταπεινώς προσθέτω: “Οι δικαιολογίες και προφάσεις των δήθεν “αντι-οικουμενιστών”, πάσης παρατάσεως της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού αιτία!”
ΈΝΑΣ ειν’ ο Κύριος, Χριστός Κύριος, Θεάνθρωπος Ιησούς, Κύριος Παντοκράτωρ! Ένα και μόνο ένα, Βάπτισμα Ορθό, Βάπτισμα Θεάρεστο και Αποστολικό, Κανονολογικό, Χριστολογικό και Σωστικό, που σε ντύνει το Χριστό, που σε κάνει Μέλος Οργανικό και Ζωντανό του Ενός και Μοναδικoύ Σώματος του Χριστού. ΟΧΙ του Σώματος του Βασφλήμου και Μοιχειακού του Π.Σ.”ε”.
ΜΙΑ Αληθινή Πίστη, ΜΙΑ Ορθή Πίστη, ΜΙΑ Ορθή Δόξα και ΜΙΑ Αληθινή Λατρεία, Η ΑΓΙΑ ΜΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Όλα τα άλλα δόγματα είναι αιρέσεις, διαιρέσεις, δόγματα διεστραμμένα, πωρωμένα, σφαλερά. Δόγματα παραπλανητικά και καταστρεπτικά. Αιρέομαι – αιρούμαι και διαφοροποιούμαι. Φθείρω, αλλάζω και παραχαράζω την Αλήθεια του Χριστού.
Ο Χριστός είναι η Μία και Μόνη ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ Αλήθεια. Απο-κλείει άλλα ψεύτικα δόγματα, δαιμονικά και ειδωλολατρικά! Εξω-κλείει το Ψεύδος, την Πλάνη και την Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Εσω-κλείει και εμπεριέχει ολόκληρη και ανόθευτη την ΜΙΑ ΟΡΘΗ ΔΟΞΑ.
Έχουμε έπειτα και το μετέπειτα, τον δαιμονόπληκτο Αβύδου Κύριλλο με θεολογικό έρπητα και εκκλησιολογικό ιεζάβελ AIDS, να διατείνεται με ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ έκδηλη και υπερηφάνεια περισσή, πως είναι “αλαζονεία η αποκλειστικότητα” να κηρύττουμε δηλαδή την Αγία μας Ορθοδοξία και την Αλήθεια του Χριστού ως Αποκλειστική!
Ναι, ο Χριστός είπε: “καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω” αλλ’ ουδέποτε είπε: “και άλλες Ποίμνες έχω!” Ας πάψουν πια οι διαβολεμένοι-βολεμένοι οικουμενιστές να “πετσοκόβουν” το χωρίο τούτο… Ας το δούμε ολόκληρο: “Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς Μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται (πάλι) Μία Ποίμνη, Εἷς Ποιμήν!” (Ιωάν. ι’ 16). Ιδού η Αποκλειστικότητα! Είναι ο Χριστός αλαζόνας; Μη γένοιτο!
Όλα τα άλλα παναιρετικά τσοπαναριά, που μας “τσαμπουνάτε” είναι άφρακτες κι’ ανασφαλείς αυλές, παραφυάδες και αποχρώσεις παραεκκλησιαστικές, κοινότητες τάχα “χριστιανικές”, στάνες και συναγωγές του σατανά. Κοινότητες του κερατά, φατρίες του Εωσφόρου!
Όποιος λοιπόν λύκος έρχεται με ένδυμα προβάτου να μας πει πως “η Εκκλησία δεν είναι ΜΙΑ αλλά πολλές και “αδελφές” και “βαπτισματικές”, τί τα θες, χαραμίζει τη ψυχή του βουτώντας στο πάτο του πυρίνου ποταμού με λίθο στο λαιμό. Σχίζει τον άραφο Χιτώνα του Χριστού και ακυρώνει τη Θυσία του Σταυρού! «Προσέχετε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε εισί λύκοι άρπαγες» (Ματθ. ζ΄ 15).
Ο κάθε επίσκοπος ενώνεται ΠΟΡΝΙΚΑ και ΜΟΙΧΕΙΑΚΑ με το Πανβέβηλο και βλάσφημο Π.Σ.”ε” διά του εκκλησιαστικού του προέδρου και έχει το θράσος έπειτα ο Πειραιώς να μιλά για “κοινωνικές σχέσεις” τάχα σε διαλογικό μόνο επίπεδο και στόχο “ευαγγελισμού”. Ποιούς πάνε να κοροϊδέψουν, οι αλήτες του οικουμενισμού, και σε ΠΟΙΟΝ “Θεό” πιστεύουν, εκτός από τον “θεό” της επιφωσκούσης επισκοπικής τους κοιλίας η οποία καλά κρατεί το πολλών καρατίων βάρος του εμβλήματος του χρυσοποίκιλτου και διαμαντοστόλιστου δεσποτικού σταυρού;
Η Ληστρική και Μιαρή σύνοδος, ήλθε και παρήλθε. Επήλθε και επικράτησε επισήμως πλέον η Συνοδική Αναγνώριση των Αιρέσεων ως “Εκκλησία του Χριστού”. Αποθεώθηκε συνοδικώς η επικράτηση του Οικουμενισμού. Δεν αναφέρθηκαν καν στις “αιρέσεις” αλλά στην άστοχη και αφηρημένη έννοια “ετεροδοξία”. Ορθοδοξολογία κατά κόρον και αποπροσανατολισμός των ανυπόπτων. Δεν κατεδίκασαν για παράδειγμα την Μασονία, την Ουνία, την Ομοφυλοφιλία αλλά έλαβαν μάλιστα και Ειδική Επιστολή οι Διαλεχτοί Συνοδικοί, από τους ανώμαλους κίναιδους και αρσενοκοίτες όλου του κόσμου! Δεν φανερώθηκε εν τέλει τί απέγινε αυτή η περιβόητη επιστολή και ποιές αποφάσεις πάρθηκαν εν σχέσει με τον κλήρο…
Φοβήθηκαν και αρνήθηκαν την Θεία τους Αποστολή, δειλίασαν να επικεντρώσουν την προσοχή των αμετανοήτων ομοφυλοφίλων στην Αγιογραφική, διαχρονική Προειδοποίηση και Θεϊκή ΑΠΕΙΛΗ: “Ουκ οίδατε ότι άδικοι βασιλείαν Θεού ΟΥ κληρονομήσουσι! Μή πλανάσθε! Ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ΟΥΤΕ αρσενοκοίται!” (Α’ Κορ. στ’ 9) Και δεν το έκαναν διότι τοιούτου είδους μεγάλη διαφθορά της τοιαύτης συνοδικής μεγαλοσύνης, υπάρχει και εις τους τοιούτους αρχιερείς, οίτινες “τοιούτοι” έπρεπον υμίν… στο “αμήν” της Δευτέρας Παρουσίας.
“Ούτε πόρνοι”. Είναι ΠΟΡΝΕΙΑ δογματική, η ετερόκλητος Ένωσις της Αληθείας μετά του Ψεύδους, της Ορθοδοξίας μετά της Αιρέσεως και της Αγιοπατερικής Οδού μετά της πλάνης.
“Ούτε ειδωλολάτραι!” Είναι ολοφάνερη ειδωλολατρεία η Πανθρησκεία και ωμή δαιμονολατρεία: “τα είδωλα των εθνών δαιμόνια!” (Ψαλμ. 95, 5).
“Ούτε μοιχοί!” Είναι ΜΟΙΧΕΙΑ Πνευματική ο Οικουμενισμός και βέβηλη συνουσία η Κοινωνία με το Παγκόσμιο Συμβούλιο ΒΛΑΣΦΗΜΙΩΝ!
“Ούτε μαλακοί!” Είναι όντως ΜΑΛΑΚΙΑ, μαλάκυνσις πνεύματος και ασθένεια του νοός, ο Παναιρετικός και Μολυσματικός Οικουμενισμός. Όχι, “κύριοι”, δεν είν’ αισχρός ο Πανταζής, αυτά είναι Λόγια της Γραφής και όχι δικές μου εκφράσεις!
“ΟΥΤΕ αρσενοκοίται!” “Τγιτερίτισσά μου αγάπη, ανυπομονώ να σε δώ αύριο” ν’ αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε στο Τάφο του Χριστού επάνω! Υπεράνω της Αληθείας του Θεού, η δική μας η αγάπη! Υπεράνω του Έρωτος του Θεϊκού, ο αγιάτρευτος έρωτάς μας ο οικουμενιστικός! Πάνω από την Ορθοδόξη Θεολογία η δική μας Άθεη Αγαπολογία! – “Αγαπήσωμεν αλλήλους” ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν: ίνα πάντες υπό τον Πάπα εν ώσι!
Όταν ο αιρεσιάρχης Βαρθολομαίος ατιμάζει και απιστεί στο Θε-ανδρικό (Θεός+αρσενικό) Πρόσωπο του Χριστού και το ενώνει στην ίδια Λειτουργική Κοίτη = κρεβάτι (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής) με το “ανδρικό” (αντρείκελο) πρόσωπο του Αντιχρίστου Πάπα, τότε τελεί πνευματική αρσενοκοιτία! Και όσοι συμπορεύονται και συγκοινωνούν μαζί του, όσοι τον μνημονεύουν διά της ιεραρχίας και διά των επισκόπων τους, των ηγουμένων τους, των γερόντων και πνευματικών τους, είναι ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΕΝΟΧΟΙ αυτής της ανωμάλου παρα-φύσεως αμαρτίας της πνευματικής αρσενοκοιτίας!
Οι “Άγιοι” Κολυμπαρίσιοι συνοδικοί, πιστοί του Μίκη Θεοδωράκη, αυτοστεφανώνονται ως οικουμενιστικών “τρόπων μέτοχοι” και λατινοφρόνων πατριαρχικών θρόνων διάδοχοι. Η αλήθεια είναι όμως ότι διαδέχονται τους προγενέστερους Λατινόφρονες στον ίδιο κολασμό, κηρύσσοντας “γυμνή τη κεφαλή” (δημοσίως-αναισχύντως) τον Οικουμενισμό!
Τί κι αν διαφωνείτε σεις θεωρητικώς με τον Οικουμενιστή σας πατριάρχη; Τί κι’ αν “το κήρυγμα των ετεροδόξων έχει χαρακτήρα ασυμβίβαστο προς την Ορθόδοξη Πίστη;” Αφού αποτελούν κι αυτοί “Εκκλησία” με “ιστορική ονομασία” και μάλιστα Συνοδικώς ανεγνωρισμένη, τότε ουδέν πρόβλημα, ας κλείσει το Γραφείο της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων! Ας κλείσει και η Μητρόπολη Πειραιώς το Γραφείο Αιρέσεων…. Η Μεγαλομανής Σύνοδος απεφάνθη: Η ετεροδοξία εστί Εκκλησία του Χριστού! “Οι εκκλησιαστικοί ταλιμπάν” του λοιπού, να το βουλώσουν!
Αγαπητοί αμφιδρομούντες, διπροσωπούντες και φωνασκούντες αντι-οικουμενιστές,
δεν έχει καμία σημασία ποιά Εκκλησία πήγε, ποιά δεν πήγε, ποιά αρνήθηκε να πάει και ποιός επίσκοπος αρνήθηκε να υπογράψει… Αυτά είναι όλα προς το θεαθήναι, κήρυγμα αδειανό! Ομολογία κουφή. Διάβημα κουφό. Βήμα υποκριτικό. Όλα “μια τρύπα στο νερό!” Προσπαθούν κι από πάνω να το παίξουν και ήρωες της Πίστεως: “Γιατί δεν υπέγραψα…” Αντιθέτως, οι ιερείς πρέπει να μας απαντούν: “Γιατί δεν παύω την Μνημόνευση…” και οι λαϊκοί: “γιατί δεν Αποτειχίζομαι…”
Τί να το κάνω εγώ, από τη μια να διαφωνώ, ν’ αρνούμαι να υπογράψω κείμενο βλάσφημο κι αιρετικό και από την άλλη να ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΩ, να ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΜΑΙ, να ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ και να ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΩ με τον μέγιστο αιρετικό ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ του κειμένου αυτού και με τους συμβιβασμένους οικουμενιστές υπασπιστές του!
Τί να το κάνω να πολεμώ, με χαρτοπόλεμο ανώφελο και ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ αυτούς τους οποίους ΜΝΗΜΟΝΕΥΩ, με αυτούς τους οποίους ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ και ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ως κανονικούς Ποιμένες μου ενώ είναι στην ουσία στυγνοί ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ και μανιακοί ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ! Δεν είναι αυτά λόγια δικά μου, μα λόγια Θεόπνευστα, ΣΥΝΟΔΙΚΑ, λόγια του Παναγίου Πνεύματος!
Πάψτε να βλασφημείτε το Θεό και την φήμη του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο επιφοίτησε και φώτισε τον Φώτιο τον Μέγα και Ιερό να θεσπίσει εν Αγία, Αποστολική Πρωτοδευτέρα ΣΥΝΟΔΩ, την Θεία και Αγιοπατερική Αποτείχιση! Η Απομάκρυνση από τους αιρετικούς ποιμένες είναι θέλημα Θεού! “Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος…”
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΩΡΑ!
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΡΑ!
Αγίου Πατριάρχου Ανατολίου του ακυρώσαντος, συντρίψαντος
και εξευτελίσαντος την Ληστρικήν Σύνοδον
της Εφέσου το 449 μ.Χ.
“Η επομένη ημέρα” – “The Day After“
Άπαντα τα δρώμενα της συνωμοτικής συνάξεως της δεσποτοκρατικής μαφίας, μοιάζουν με ταινία φαντασίας σινεμά με φόντο συναυλίας επικουρικής Μίκη Θοδωράκη… Η σχετική ως άνω ταινία “The Day After” επικεντρώνεται στις καταστρεπτικές επιπτώσεις ενός πυρηνικού πολέμου, διαδραματίζοντας τις νεκρικές, ανατριχιαστικές συνέπειες για τους κατοίκους τους επιζώντες της επομένης ημέρας…
Ζούμε στην επόμενη ημέρα της λαίλαπας εν Κολυμπαρίω. Τα πνεύματα των πιστών παγωμένα. Οι ψυχές συνεσταλμένες, οι καρδιές φοβισμένες και τα θεολογικά άρθρα “δίνουν και παίρνουν…” Σύγχυση μάλλον φέρνουν και παραδέρνουν αλύπητα το νου των εβρισκομένων σε ενδοιασμό, κλονισμό πίστεως και σκανδαλισμό.
Οι υποσχέσεις των γνωστών αγωνιστών “αντι-οικουμενιστών” για “Αποτείχιση” αποδεικνύονται ψευδείς και οι απειλές τους απολύτως ανίσχυρες και απελπιστικά απραγματοποίητες καθώς λογίζονται “κρητικές μπαλοθιές στον κολυμπαρίσιο αέρα…” Η αίρεση του “Αχρι-καιρισμού” αποδείχτηκε “γιαχοβίτικη” απάτη καθώς ήλθε εν τέλει ο καιρός – ο “καιρός του ποιήσαι” – και ποιήθηκε ουδέν, “μηδέν εις το πηλίκο”…
Μελετώ με ιδιαίτερη προσοχή όλα γενικώς τα άρθρα περί της λεγομένης “μεγάλης” συνόδου. Ερευνώ τα “πριν”, τα “κατά την διάρκεια” και τα “μετά”… Διαβάζω από καιρό προσεκτικά, τις πρώτες, επίσημες “παρατηρήσεις”, τις “ακαδημαϊκές” γνωματεύσεις και τις ατέρμονες “θεολογικές” αναλύσεις. Προσέχω τους προσελκυστικούς τίτλους της ανατρεπτικής επιχειρηματολογίας με τους επιτυχείς όντως εντοπισμούς των κυριαρχουσών κακοδοξιών, οι οποίες προαποφασίσηθησαν και εγκρίθηκαν παρασκηνιακώ τω τρόπω. Επαυξάνω τους σχετικούς αναθεματισμούς και προσυπογράφω τις καίριες, αναγκαιότατες καταδίκες. Επικροτώ τις ακριβείς στηλιτεύσεις των πλείστων αιρέσεων και πλανών της “μεγάλης” συνόδου αυτής, όμως της μηδαμινής, της λιλιπούτειας και ουτιδανής. Της εν παντί και κατά πάντα ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ.
Οι παρόντες “μαριονέτες” και “πιόνια” άβουλα της μασονικής σκακιέρας, κουρδισμένοι εκ των προτέρων υπάρχοντες και υπόδουλοι εγκάθετοι της σιωνιστικής CIA, δεν είχαν ουδεμία δυνατότητα να διαφωνήσουν, ούτε να καταστήσουν τον πρόεδρο της συνόδου υπόδικο επί δημοσίας διακηρύξεως της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Δεν είχαν τη δύναμη να εγκαλέσουν τον Πάπα και να τον καταδικάσουν ως Αιρεσιάρχη!
Οι απεσταλμένοι υποτιθέμενοι “παρατηρητές” – στην ουσία πράκτορες και ελεγκτές του Πάπα – στάθηκαν παρασκήνιοι εγγυητές της ομαλής, καλοστημμένης παρωδίας συνόδου, προς αποφυγήν οποιασδήποτε αναφοράς στις λέξεις “Οικουμενισμός”, “αίρεση” και “Ουνία”. Αντίδραση καμία.
Η συστηματική απάτη η οποία επιτελείται από τους θεατρίνους ιεράρχες και ψευδεπισκόπους, ότι τάχα “η σύνοδος αυτή συνιστά το μεγαλύτερο εκκλησιαστικό γεγονός εδώ και 1200 έτη”, στέκεται άκρως ενδεικτική της “απατεωνιάς” και “σκαρτοσύνης” της “μεγαλοσύνης” των παμμεγίστων απατεώνων οικουμενιστών.
Ντροπή και κατάντια τραγική για τον εξαγγείλαντα την θρασύδειλη δήλωση αυτή, τον Προικονήσου λέγω Ιωσήφ, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά πως υπάρχουν η 8η και 9η Οικουμενική Σύνοδος, οι οποίες βεβαίως επέχουν θέση ανωτέρα, υπερτέρα και ασυγκρίτως εγκυρωτέρα, πάνυ δε μεγαλυτέρα από αυτή την Κολυμπαριανήν συναγωγήν του Σατανά!
Επί πλέον, αυτή και μόνο η δήλωση η εωσφορική, ανατινάζει στον αέρα και κονιορτοποιεί την παντελώς ανύπαρκτη “εγκυρότητα” της Ληστρικής συνόδου των Ληστών της Θείας Χάριτος και διαστρεβλωτών της Αληθείας. Των πνευματικών Μοιχών και Δογματικών Κτηνοβατών μετά των παπικών κτηνών στον Ζωολογικό Κήπο του Παγκοσμίου Συμβουλίου ΒΛΑΣΦΗΜΙΩΝ.
Οι αγαπολόγοι Κολυμπάρηδες κι αναστενάρηδες της δαιμονιώδους Πανθρησκείας, αγκαλιάζουν με αγάπη περισσή τους Μουσουλμάνους, ενώ μισούν τους Ορθοδόξους Ομολογητές και Αρνητές των Αποφάσεών τους. Συντρώγουν και συμπίνουν με τους αιρετικούς, ενώ στους συνειδητούς πιστούς επικολλούν την αισχρή ρετσινιά του “εκκλησιαστικού ταλιμπάν!” Έχουν την τύχη να ζουν, επειδή ακριβώς δεν είμαστε αυτό που μας κατηγορούν…
Απειλούν με καθαίρεση και αφορισμό όσους δεν αποδεχτούν αδιαμαρτύρητα τις αντίθεες και αντορθόδοξες αποφάσεις τους. Προσκαλούν και συμπροσεύχονται με τους δεινούς εχθρούς του Θεού και της Θεοτόκου, ενώ μισούν τους Απομακρυνομένους από την κολάσιμη κοινωνία μετά ακοινωνήτων. Είναι πολύ μεγάλη η κακία και το μίσος των Οικουμενιστών! “Mεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ (αιρετικού – οικουμενιστού), ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχῃ ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους!” (Ιωσήφ Βρυένιος).
Προειδοποιούν με έπαρση εωσφορική πως “οι αποφάσεις της “Πανορθόδοξης Συνόδου (μόνο Πανορθόδοξη δεν ήταν) είναι δεσμευτικές για όλες τις τοπικές εκκλησίες – συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δεν συμμετείχον εις αυτήν!
” Τάδε έφη ο θεολογικός Σύμβουλος του Οικουμενικού Πατριάρχη, Αρχιδιάκονος Ιωάννης Χρυσαυγής. “Σύμβουλος να σου πετύχει!” Συμβουλάτορας του Αρχεκάκου Όφεος! Και μάλιστα Αρχιδιάκονος-αρχιδιάβολος, αρχιμάστορας και ενορχηστρωτής των εντολών του Πλανητάρχη! “Με το αζημίωτο” φυσικά…. Όλα για το Μαμωνά!
Από τους γνωστούς κύκλους τους σιγονταρο-οικουμενιστικούς, προβάλλει ως “είδηση μεγάλη” η πρόχειρη, εύκολη και ανώδυνη Ορθοδοξολογία πως “η Εκκλησία του Χριστού είναι ΜΙΑ”, (λες κι’ είμαστε αβάπτιστοι και δεν γνωρίζουμε το Σύμβολο της Πίστεως…) και ότι “οι αιρέσεις δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρούνται ούτε καν να αποκαλούνται “Εκκλησίες!” Μα, κύριοι, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!! Βεβαίως, και δεν πρέπει!
Δεν είναι όμως το θέμα εκεί, στο “τί πρέπει ή δεν πρέπει…” Αυτά ‘ναι όλα εκκλησιολογικές λαϊκούρες και εκφάνσεις μοιχειακών ασμάτων αποθεώσεως του Πανθρησκειακού αμαρτωλού έρωτα: “Τί πρέπει, τί δεν πρέπει”, στιγμή δεν σκέφθηκαν, οι ερωτοχτυπημένοι μέχρι θανάτου και παποφιλοβαρεμένοι ιεράρχες του Κολυμπαρίου…
Έχουμε και τους αναποφάσιστους, χρονιούντες και δειλιώντες “αντι-οικουμενιστές”.
- “Πρέπει ή δεν πρέπει Αποτείχιση;”
- “Να ζει κανείς (Ορθοδόξως) ή να μη ζει;”
- Είναι του Χριστού ή εντολή “ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ τα πρόβατα” ή είναι απλά του Πανταζή;
Έχουμε και τους αργόσχολους φιλοσοφούντες και τη σοφιστεία προσκαρτερούντες νεωτεριστάς:
- “Είναι υποχρεωτική η Εντολή ή είναι δυνητική, επιλεκτική, όποιος θέλει κι’ όποιος μπορεί;
- Υπάρχει ο Οικουμενισμός ή δεν υπάρχει;
- Υπάρχουν οι ετερόδοξοι ή απλώς αποδεχόμαστε την ιστορική τους ονομασία και τους αποκαλούμε Εκκλησία;
Και μεις αποδεχόμαστε την πρωταρχική, ιστορική ονομασία του Εωσφόρου μα δεν τον αναγνωρίζουμε μαζί με τους αγγέλους αυτού ως Εκκλησία του Χριστού, ούτε τον Μνημονεύουμε ως Κανονικό Επίσκοπο και Ποιμένα της Ορθοδοξίας! Καταραμένο και αυτοκατάκριτο το τρίπτυχο αυτό:
1. Μνημόνευση,
2. Αναγνώριση,
και 3. Αποδοχή!
Μνημονεύεις μόνο αυτόν τον οποίο αναγνωρίζεις ως αληθινό ποιμένα και αποδέχεσαι το πιστεύω του!
Αν είναι αυτό το πιστεύω” του αιρετικό, τότε υποτάσσεσαι σε αυτό διά της Μνημονεύσεως και ενσωματώνεσαι με τον αιρετικό διά της Κοινωνίας σου. Έτσι, γίνεσαι και συ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ!
Έχουμε λοιπόν τις “σιγανο-παπαδιές”, τους ΣΙΓΟΝΤΑΡΟ-οικουμενιστές, που αρνούνται θεωρητικώς τους Οικουμενιστές μα ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ και ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ιεραρχικώς – μυστηριακώς μαζί τους! Τους ακούμε να μιλούν εναντίον του Οικουμενισμού, εναντίον του πατριάρχη και του Πάπα, αλλά τους βλέπουμε παράλληλα να συλλειτουργούν και να ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ μαζί τους! Να συνυπάρχουν μαζί τους και να συμπορεύονται σε ΝΕΑ, διαφορετική πλέον ποίμνη και όχι την Αληθινή και Διαχρονική Εκκλησία του Χριστού.
Έχουμε φθάσει σήμερα στο φοβερό θεολογικό ξεπεσμό να θεωρούμε τα αυτονόητα, τα δεδομένα και γνωστά, ως αποκλειστικά νέα τρανταχτά και είδηση “μεγάλη”, ισομεγέθη της μεγαλοσύνης της “μεγάλης” συνόδου των “μεγάλων” ημών οι οποίοι μεγαλοφώνως αυτομεγαλύνονται και επευλογούνται στου “παμμεγίστου” πάπα το μεγαλόπνοο “δι’ ευχών!”
Μας λένε: “Η Εκκλησία είναι Μία!” – Χαίρω πολύ-χαιρόπουλος, τους απαντώ. Και Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ σας με όλους τους αιρετικούς είναι ΜΙΑ, και η ενσωμάτωσή σας με το Εωσφορικό Π.Σ.”ε” είναι Μία, και η Ένωσή σας με τους Αρχι-Οικουμενιστές είναι Μία! Και είστε όλοι “ούνα φάτσα-ούνα ράτσα!” Και το βιολί, βιολάκι. “Διαφωνώ και αποστασιοποιούμαι…” Για ποια “απόσταση” μου μιλάς; Τις υπογραφές; Τα άρθρα;
Όλα όσα καταγράφονται σε όλα τα γνωστά και περισπούδαστα άρθρα των ποικίλων και σεβαστών προσωπικοτήτων, “αντιστεκομένων” Αγιορειτών και “αποστασιοποιουμένων” Ομολογιών, των οπαδών συλλογής υπογραφών και περισυλλογής βαθυτάτης εκ βαθέων γερόντων και βριθωμένων πνευματικών τύπου συνάξεως της Γαζέας, του Συλλόγου Ιερέων (άντε και Ιεροψαλτών), του “Γραφείου Αιρέσεως, Μητροπόλεως Πειραιώς και των διαφόρων θεολόγων και γνωστών καθηγητών, είναι όλα γνωστά και δεδομένα! Αναμενόμενα και παγιωμένα.
ΔΕΝ χρειάζεται να είναι κανείς θεολόγος για να γνωρίζει πως η Εκκλησία του Χριστού είναι ΜΙΑ διότι απλούστατα, ο Χριστός είναι ΕΝΑΣ και Αυτός ως Κεφαλή είναι ΜΙΑ άρα και το Σώμα Του είναι ΕΝΑ και η Κιβωτός Του ΜΙΑ. Και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να γνωρίζει ο Ορθόδοξος Πιστός πως οι “αιρέσεις απωλείας” (Β΄ Πέτρ. β΄ 1) δεν είναι η Εκκλησία του Χριστού και δεν αποτελούν ιστορικές “Εκκλησίες” (βλάσφημος εξ’ ολοκλήρου ο Πληθυντικός αυτός καθώς και αυτός στην Παναιρετική ονομασία Π.Σ.”ε”).
Μία απλή, στοιχειώδη Αγιογραφική γνώση και Αγιοπατερική λογική αρκεί για να μάθει κανείς ότι “Εἷς Κύριος (και Θεός), Μία (Αληθινή) Πίστις, ἓν (Ορθό και αποδεκτό) Βάπτισμα!” (Εφ. δ’ 5).
Όχι πολλές “εκκλησίες” δήθεν “ιστορικές”, τάχα “βαπτισματικές”, χριστεπώνυμες και σωτηριολογικές! Σαφέστατα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ομολογεί: “Η των Γραφών άγνοια, πασών των αιρέσεων αιτία!” Και ο υποφαινόμενος ταπεινώς προσθέτω: “Οι δικαιολογίες και προφάσεις των δήθεν “αντι-οικουμενιστών”, πάσης παρατάσεως της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού αιτία!”
ΈΝΑΣ ειν’ ο Κύριος, Χριστός Κύριος, Θεάνθρωπος Ιησούς, Κύριος Παντοκράτωρ! Ένα και μόνο ένα, Βάπτισμα Ορθό, Βάπτισμα Θεάρεστο και Αποστολικό, Κανονολογικό, Χριστολογικό και Σωστικό, που σε ντύνει το Χριστό, που σε κάνει Μέλος Οργανικό και Ζωντανό του Ενός και Μοναδικoύ Σώματος του Χριστού. ΟΧΙ του Σώματος του Βασφλήμου και Μοιχειακού του Π.Σ.”ε”.
ΜΙΑ Αληθινή Πίστη, ΜΙΑ Ορθή Πίστη, ΜΙΑ Ορθή Δόξα και ΜΙΑ Αληθινή Λατρεία, Η ΑΓΙΑ ΜΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Όλα τα άλλα δόγματα είναι αιρέσεις, διαιρέσεις, δόγματα διεστραμμένα, πωρωμένα, σφαλερά. Δόγματα παραπλανητικά και καταστρεπτικά. Αιρέομαι – αιρούμαι και διαφοροποιούμαι. Φθείρω, αλλάζω και παραχαράζω την Αλήθεια του Χριστού.
Ο Χριστός είναι η Μία και Μόνη ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ Αλήθεια. Απο-κλείει άλλα ψεύτικα δόγματα, δαιμονικά και ειδωλολατρικά! Εξω-κλείει το Ψεύδος, την Πλάνη και την Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Εσω-κλείει και εμπεριέχει ολόκληρη και ανόθευτη την ΜΙΑ ΟΡΘΗ ΔΟΞΑ.
Έχουμε έπειτα και το μετέπειτα, τον δαιμονόπληκτο Αβύδου Κύριλλο με θεολογικό έρπητα και εκκλησιολογικό ιεζάβελ AIDS, να διατείνεται με ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ έκδηλη και υπερηφάνεια περισσή, πως είναι “αλαζονεία η αποκλειστικότητα” να κηρύττουμε δηλαδή την Αγία μας Ορθοδοξία και την Αλήθεια του Χριστού ως Αποκλειστική!
Ναι, ο Χριστός είπε: “καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω” αλλ’ ουδέποτε είπε: “και άλλες Ποίμνες έχω!” Ας πάψουν πια οι διαβολεμένοι-βολεμένοι οικουμενιστές να “πετσοκόβουν” το χωρίο τούτο… Ας το δούμε ολόκληρο: “Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς Μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται (πάλι) Μία Ποίμνη, Εἷς Ποιμήν!” (Ιωάν. ι’ 16). Ιδού η Αποκλειστικότητα! Είναι ο Χριστός αλαζόνας; Μη γένοιτο!
Όλα τα άλλα παναιρετικά τσοπαναριά, που μας “τσαμπουνάτε” είναι άφρακτες κι’ ανασφαλείς αυλές, παραφυάδες και αποχρώσεις παραεκκλησιαστικές, κοινότητες τάχα “χριστιανικές”, στάνες και συναγωγές του σατανά. Κοινότητες του κερατά, φατρίες του Εωσφόρου!
Όποιος λοιπόν λύκος έρχεται με ένδυμα προβάτου να μας πει πως “η Εκκλησία δεν είναι ΜΙΑ αλλά πολλές και “αδελφές” και “βαπτισματικές”, τί τα θες, χαραμίζει τη ψυχή του βουτώντας στο πάτο του πυρίνου ποταμού με λίθο στο λαιμό. Σχίζει τον άραφο Χιτώνα του Χριστού και ακυρώνει τη Θυσία του Σταυρού! «Προσέχετε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε εισί λύκοι άρπαγες» (Ματθ. ζ΄ 15).
Ο κάθε επίσκοπος ενώνεται ΠΟΡΝΙΚΑ και ΜΟΙΧΕΙΑΚΑ με το Πανβέβηλο και βλάσφημο Π.Σ.”ε” διά του εκκλησιαστικού του προέδρου και έχει το θράσος έπειτα ο Πειραιώς να μιλά για “κοινωνικές σχέσεις” τάχα σε διαλογικό μόνο επίπεδο και στόχο “ευαγγελισμού”. Ποιούς πάνε να κοροϊδέψουν, οι αλήτες του οικουμενισμού, και σε ΠΟΙΟΝ “Θεό” πιστεύουν, εκτός από τον “θεό” της επιφωσκούσης επισκοπικής τους κοιλίας η οποία καλά κρατεί το πολλών καρατίων βάρος του εμβλήματος του χρυσοποίκιλτου και διαμαντοστόλιστου δεσποτικού σταυρού;
Η Ληστρική και Μιαρή σύνοδος, ήλθε και παρήλθε. Επήλθε και επικράτησε επισήμως πλέον η Συνοδική Αναγνώριση των Αιρέσεων ως “Εκκλησία του Χριστού”. Αποθεώθηκε συνοδικώς η επικράτηση του Οικουμενισμού. Δεν αναφέρθηκαν καν στις “αιρέσεις” αλλά στην άστοχη και αφηρημένη έννοια “ετεροδοξία”. Ορθοδοξολογία κατά κόρον και αποπροσανατολισμός των ανυπόπτων. Δεν κατεδίκασαν για παράδειγμα την Μασονία, την Ουνία, την Ομοφυλοφιλία αλλά έλαβαν μάλιστα και Ειδική Επιστολή οι Διαλεχτοί Συνοδικοί, από τους ανώμαλους κίναιδους και αρσενοκοίτες όλου του κόσμου! Δεν φανερώθηκε εν τέλει τί απέγινε αυτή η περιβόητη επιστολή και ποιές αποφάσεις πάρθηκαν εν σχέσει με τον κλήρο…
Φοβήθηκαν και αρνήθηκαν την Θεία τους Αποστολή, δειλίασαν να επικεντρώσουν την προσοχή των αμετανοήτων ομοφυλοφίλων στην Αγιογραφική, διαχρονική Προειδοποίηση και Θεϊκή ΑΠΕΙΛΗ: “Ουκ οίδατε ότι άδικοι βασιλείαν Θεού ΟΥ κληρονομήσουσι! Μή πλανάσθε! Ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ΟΥΤΕ αρσενοκοίται!” (Α’ Κορ. στ’ 9) Και δεν το έκαναν διότι τοιούτου είδους μεγάλη διαφθορά της τοιαύτης συνοδικής μεγαλοσύνης, υπάρχει και εις τους τοιούτους αρχιερείς, οίτινες “τοιούτοι” έπρεπον υμίν… στο “αμήν” της Δευτέρας Παρουσίας.
“Ούτε πόρνοι”. Είναι ΠΟΡΝΕΙΑ δογματική, η ετερόκλητος Ένωσις της Αληθείας μετά του Ψεύδους, της Ορθοδοξίας μετά της Αιρέσεως και της Αγιοπατερικής Οδού μετά της πλάνης.
“Ούτε ειδωλολάτραι!” Είναι ολοφάνερη ειδωλολατρεία η Πανθρησκεία και ωμή δαιμονολατρεία: “τα είδωλα των εθνών δαιμόνια!” (Ψαλμ. 95, 5).
“Ούτε μοιχοί!” Είναι ΜΟΙΧΕΙΑ Πνευματική ο Οικουμενισμός και βέβηλη συνουσία η Κοινωνία με το Παγκόσμιο Συμβούλιο ΒΛΑΣΦΗΜΙΩΝ!
“Ούτε μαλακοί!” Είναι όντως ΜΑΛΑΚΙΑ, μαλάκυνσις πνεύματος και ασθένεια του νοός, ο Παναιρετικός και Μολυσματικός Οικουμενισμός. Όχι, “κύριοι”, δεν είν’ αισχρός ο Πανταζής, αυτά είναι Λόγια της Γραφής και όχι δικές μου εκφράσεις!
“ΟΥΤΕ αρσενοκοίται!” “Τγιτερίτισσά μου αγάπη, ανυπομονώ να σε δώ αύριο” ν’ αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε στο Τάφο του Χριστού επάνω! Υπεράνω της Αληθείας του Θεού, η δική μας η αγάπη! Υπεράνω του Έρωτος του Θεϊκού, ο αγιάτρευτος έρωτάς μας ο οικουμενιστικός! Πάνω από την Ορθοδόξη Θεολογία η δική μας Άθεη Αγαπολογία! – “Αγαπήσωμεν αλλήλους” ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν: ίνα πάντες υπό τον Πάπα εν ώσι!
Όταν ο αιρεσιάρχης Βαρθολομαίος ατιμάζει και απιστεί στο Θε-ανδρικό (Θεός+αρσενικό) Πρόσωπο του Χριστού και το ενώνει στην ίδια Λειτουργική Κοίτη = κρεβάτι (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής) με το “ανδρικό” (αντρείκελο) πρόσωπο του Αντιχρίστου Πάπα, τότε τελεί πνευματική αρσενοκοιτία! Και όσοι συμπορεύονται και συγκοινωνούν μαζί του, όσοι τον μνημονεύουν διά της ιεραρχίας και διά των επισκόπων τους, των ηγουμένων τους, των γερόντων και πνευματικών τους, είναι ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΕΝΟΧΟΙ αυτής της ανωμάλου παρα-φύσεως αμαρτίας της πνευματικής αρσενοκοιτίας!
Οι “Άγιοι” Κολυμπαρίσιοι συνοδικοί, πιστοί του Μίκη Θεοδωράκη, αυτοστεφανώνονται ως οικουμενιστικών “τρόπων μέτοχοι” και λατινοφρόνων πατριαρχικών θρόνων διάδοχοι. Η αλήθεια είναι όμως ότι διαδέχονται τους προγενέστερους Λατινόφρονες στον ίδιο κολασμό, κηρύσσοντας “γυμνή τη κεφαλή” (δημοσίως-αναισχύντως) τον Οικουμενισμό!
Τί κι αν διαφωνείτε σεις θεωρητικώς με τον Οικουμενιστή σας πατριάρχη; Τί κι’ αν “το κήρυγμα των ετεροδόξων έχει χαρακτήρα ασυμβίβαστο προς την Ορθόδοξη Πίστη;” Αφού αποτελούν κι αυτοί “Εκκλησία” με “ιστορική ονομασία” και μάλιστα Συνοδικώς ανεγνωρισμένη, τότε ουδέν πρόβλημα, ας κλείσει το Γραφείο της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων! Ας κλείσει και η Μητρόπολη Πειραιώς το Γραφείο Αιρέσεων…. Η Μεγαλομανής Σύνοδος απεφάνθη: Η ετεροδοξία εστί Εκκλησία του Χριστού! “Οι εκκλησιαστικοί ταλιμπάν” του λοιπού, να το βουλώσουν!
Αγαπητοί αμφιδρομούντες, διπροσωπούντες και φωνασκούντες αντι-οικουμενιστές,
δεν έχει καμία σημασία ποιά Εκκλησία πήγε, ποιά δεν πήγε, ποιά αρνήθηκε να πάει και ποιός επίσκοπος αρνήθηκε να υπογράψει… Αυτά είναι όλα προς το θεαθήναι, κήρυγμα αδειανό! Ομολογία κουφή. Διάβημα κουφό. Βήμα υποκριτικό. Όλα “μια τρύπα στο νερό!” Προσπαθούν κι από πάνω να το παίξουν και ήρωες της Πίστεως: “Γιατί δεν υπέγραψα…” Αντιθέτως, οι ιερείς πρέπει να μας απαντούν: “Γιατί δεν παύω την Μνημόνευση…” και οι λαϊκοί: “γιατί δεν Αποτειχίζομαι…”
Τί να το κάνω εγώ, από τη μια να διαφωνώ, ν’ αρνούμαι να υπογράψω κείμενο βλάσφημο κι αιρετικό και από την άλλη να ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΩ, να ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΜΑΙ, να ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ και να ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΩ με τον μέγιστο αιρετικό ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ του κειμένου αυτού και με τους συμβιβασμένους οικουμενιστές υπασπιστές του!
Τί να το κάνω να πολεμώ, με χαρτοπόλεμο ανώφελο και ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ αυτούς τους οποίους ΜΝΗΜΟΝΕΥΩ, με αυτούς τους οποίους ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ και ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ως κανονικούς Ποιμένες μου ενώ είναι στην ουσία στυγνοί ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ και μανιακοί ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ! Δεν είναι αυτά λόγια δικά μου, μα λόγια Θεόπνευστα, ΣΥΝΟΔΙΚΑ, λόγια του Παναγίου Πνεύματος!
Πάψτε να βλασφημείτε το Θεό και την φήμη του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο επιφοίτησε και φώτισε τον Φώτιο τον Μέγα και Ιερό να θεσπίσει εν Αγία, Αποστολική Πρωτοδευτέρα ΣΥΝΟΔΩ, την Θεία και Αγιοπατερική Αποτείχιση! Η Απομάκρυνση από τους αιρετικούς ποιμένες είναι θέλημα Θεού! “Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος…”
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΩΡΑ!
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΡΑ!
δυστυχως η απεραντωσυνη των αρθρων του κ πανταζη αποσπουν τον νουν και την διαθεςση να καταλαβωμε την ουσια των θεματων
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρακαλω εστενσυντομος π χαριτων αγιον ορος
Συγχώρα με π. Χαρίτων, χαριτολογώντας θα το πω: παρασύρθηκα κι εγώ από τη μεγαλοσύνη της Κολυμπαροσύνης και εμεγάλυνα τη θεματολογία. Παρακαλώ έσω σύντομος εις Αγιοπατερικήν Αποτείχισιν.
ΑπάντησηΔιαγραφή