ΙΔΟΥ, ο Μεγας εν Ιεραρχαις Βασιλειος, πως αντιμετωπιζε τους Αιρετικους και οχι σαν εμας τους μισοβεζικους ψευτοορθοδοξους: με ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ και μονο με ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ.
H
αποφυγη Ομολογιας δια της σιωπης, ακομα και δια νευματος.
Η
σιωπη σε θεματα Πιστεως είναι αποδεικτικη του φρονηματος.
Λεγει
ο Μεγας Βασιλειος: Και μονο να σιωπησει κανεις (εναντι της ασεβειας, της αιρεσεως) θα βρεθει
σε θεσι ενοχης για το αιμα των αμαρτανοντων( P.G. 31,1257).
Ο
Μεγας Βασιλειος ειχε έναν φιλο, τον Ευσταθιο Επισκοπο Σεβαστειας.
Οι αποψεις
του Ευσταθιου για το Συμβολο της Νικαιας ηταν υποπτες και ο Βασιλειος απαιτουσε
από τον Ευσταθιο να ξεκαθαρισει την θεσι του γραπτως.
Ο
Ευσταθιος απεφευγε την ευθεια απαντησι.
Ο
Βασιλειος δηλωσε ότι μεχρι ο Ευσταθιος να δηλωσει την ορθοδοξη του θεσι δεν
μπορει ο Βασιλειος να στεκεται στο θυσιαστηριο υποκριτικως (δηλαδη να τον
μνημονευει), και θα πραξει ότι επραξε και με τον Επισκοπο Ευιππο με τον οποιο
διεκοψε κάθε εκκλησιαστικη κοινωνια και φιλια.
Μια
τετοια ειδους φιλια ηταν για τον Βασιλειο «γελοια».(επιστ.128 προς πρεσβυτερον
Σαμοσατων, παρ.2).
Ακομα
και η υποψια ότι ενας επισκοπος μπορει να είναι Αιρετικος αρκουσε για τον Αγιο,
ώστε να διακοψει την κοινωνια, μεχρι τουλαχιστον ο εν λογω Επισκοπος αποδειξει
τα Ορθοδοξα φρονηματα του .
Ηταν
σταθερη και αταλαντευτη αυτή η στασι του
Αγιου και φαινεται και από αλλα περιστατικα όπως αυτό της μη αναγνωρισης του
επισκοπου Παυλινου ως υποπτου Σαβελλιανιστη( ΕΠΕ 1,σελ.313).
Από
το νεο ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ βιβλιο του κ. Ιωαν. Ριζου «ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ» μερος β΄Δοκιμιο
στην Αποτειχισι. Προτεινουμε να το διαβασετε για να ανοιξουν τα ματια της ψυχης σας και για να παψετε για παντα να ακουτε τους Ψευτοορθοδοξους πνευματικους και γερονταδες σας, που κατα πασαν πιθανοτητα να ειναι πλανοι και ψευτοδιδασκαλοι. Λεγει ο αγιος Συμεων ο νεος ο Θεολογος:
«Ευχαίς και δάκρυσι τον Θεόν καθικέτευσον
πέμψαι σοι οδηγόν απαθή τε και άγιον.
Ερεύνα δε και αυτός τας Θείας Γραφάς,
και μάλιστα τας των Αγίων Πατέρων πρακτικάς συγγραφάς,
ίνα ταύταις αντιπαρατιθείς τα παρά του διδασκάλου και προεστώτος σοι διδασκόμενα και πραττόμενα,
ως εν κατόπτρω δύνασαι βλέπειν ταύτα και καταμανθάνειν
και τα μεν συνάδοντα ταις Γραφαίς,
εγκολπούσθαι κατέχειν τη διανοία.
Τα δε νόθα και αλλότρια,
διακρίνειν και αποπέμπεσθαι,
ίνα μη πλανηθής.
Πολλοί γαρ, ίσθι, πλάνοι και ψευτοδιδάσκαλοι,
εν ταις ημέραις ταύταις γεγόνασιν»
(Ρ.G. 120, 617).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου