ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Συναξιακοι της Γαζεας ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, «Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπισημαίνετε τὴν βλασφημία καὶ νὰ κοινωνειτε μὲ τοὺς βλάσφημους; Πῶς θὰ πετύχετε αὐτὸ τὸ πρωτοφανὲς κατόρθωμα στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας: νὰ δηλώνετε ὅτι τοὺς ἀπορρίπτετε καὶ τοὺς ἀποκηρύσσετε, καὶ ταυτόχρονα νὰ συλλειτουργειτε καὶ νὰ κοινωνειτε μὲ αὐτοὺς ποὺ ἀπορρίπτετε;» Δεν νομιζετε οτι κοροϊδευετε τον Θεον, τους Αγιους Του και τους λοιπους ανθρωπους;

ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ 

 

ΤΗΣ ΝΕΑΣ “ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ”

του Θεολογου Νικολαου Πανταζη


Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα πρόβατο κουτό,
ολίγον τι αθώο κι αφηρημένο κάπως.

Καμάρωνε, προσποιούμενο το σοφό,
και διετράνωνε παντού στους γύρω:

“Ααααχ το λύκο τον κακό, τον κακό, τον κακό… Εγώ θα το’νε δείρω.
Αρνάκι είμαι γω, γερό και φοβερό, ξέρω να φυλάγομαι και να πολεμώ!

Αρνάκι είμαι εγώ, σοφό καμαρωτό, σα βλέπω λύκο “δεν σου ανήκω”
του λέω, “σε λέω” κι απόσταση κρατώ!

Κι αμέριμνο περπατούσε, χασκογελούσε κι αφηρημένο τραγουδούσε:

“Αρνάκι είμαι εγώ, το λύκο σα θωρώ, του λέω “ουστ απεδώ”
τη πλάτη μου γυρίζω κι απόσταση κρατώ!

Από λυκόσκυλα πλέον δεν έχω, καμία ανάγκη εγώ.

Το άβουλο αρνί, που το ‘παιζε καρχαρίας, ενώ ηταν ΟΒΕΛΙΑΣ,
με τη σούβλα τη μισή, ήδη στο πισινό του, τούτο “για το καλό του”
κάρβουνα αναμμένα κουβαλούσε κάτω από τη κοιλιά του
σαν άλλη κοκκινοσκουφίτσα, να πάει στη γιαγιά του.

Πριν καν προλάβει το γνωστό, ρεφραίν να ξαναπεί,
να σου σε μια στιγμή, κι ο κακός λύκος!

Να ‘τος πετιέται, να ‘τος πετιέται, κι ανδρεύει και θεριεύει,
τ’ αρνί καταβροχθίζει, το κάνει μια χαψιά, φτύνει και τα κουκούτσια!

Αυτό, το έρμου, απο μέσα απ’ τη κοιλιά,

τραγούδαγε ελαφροίσκιωτο, κι ανέμελο ξανά:

“Αρνάκι είμαι εγώ, κι απόσταση κρατώ.
Αποστασιοποιούμαι, αρνούμαι, διαφωνώ.
Σε όλους το δηλώνω, “Ομολογίες” διατρανώνω, κι απόσταση κρατώ.

Διαμαρτύρομαι εγώ, με το δικό μου τρόπο,

Διαφοροποιούμαι. Αποστασιοποιούμαι!”

Κι ο λύκος μ’ ένα ρέψιμο, λέει στο αρνί:
“Βαρυστομάχιασα, και βγάλε το σκασμό, θέλω να κοιμηθώ”
Αποστασιοποίηση κι΄ υπογραφές, δε λογαριάζω εγώ…

                                                                        *              *              *



Είπα να ξεκινήσω την εργασία μου αυτή με το παραπάνω σατυρικό ευθυμογράφημα. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε για κλάματα…
Είμαστε κυριολεκτικά στο στόμα του λύκου και φωνασκούμε ότι «απόσταση κρατούμε από τους Οικουμενιστές». Τέτοια «απόσταση» να τη ζηλεύει και η ψίρα… Σφετεριστές του θρόνου, καταχραστές της εξουσίας, κήρυκες συνυπαρξίας και θιασώτες του συμβιβασμού.
Ο όφις ηνάλωσε το κυρίως γεύμα και βρίσκεται πια στο επιδόρπιο. Ο Εωσφόρος πίνει στην υγειά μας κι οι «Αντι-οικουμενιστές» περιμένουν ακόμη το «κοινό ποτήριο» όχι για να δράσουν τότε, (που θα ΄ναι πλέον αργά) αλλά «για να σκεφθούν και να δουν τότε, τι θα κάνουνε»…. Βλέποντας και κάνοντας. Και κάνουν πως δεν βλέπουν…

Θεωρώ πως ζούμε σε μίαν επάρατη εποχή με μιαν ασύγκριτη ιδιαίτερη πτυχή Εκκλησιολογικής Σχιζοφρενείας. Δεν έχουμε «σώας τας φρένας» τας δογματικάς, και έχει διασαλευθεί ο Χριστολογικός μας “νους”. «Χριστιανούς της λαμπαδούρας» παράγει η πλάνα εποχή μας και δηλώνουν όλοι αποχή από τα «νομικίστικα», τους «τύπους». Ουσία η πλάνα «αγαπολογία» κι οι απαγορευμένες συμπροσευχές, «κοινωνικές εκδηλώσεις»…

Τα δόγματα απαρχαιωμένα πια, και οι Κανόνες «κανόνια» συμφεροντολογικά της φαύλης δεσποτοκρατίας. Θυμούνται τους Κανόνες μόνον, όταν τους χρειάζονται. Τους χρώνται όταν εξυπηρετεί. Εκεί που δεν τους συμφέρει, περιττεύουν. Κι’ όταν οι Κανόνες αποκαλύπτουν τη παραβατικότητα των ιεραρχών, τους αχρηστεύουν.
Αυτή η αχρήστευση συντελεί σε αίρεση. Αίρεση, από το «αιρέομαι-αιρούμαι» διαφοροποιούμαι, ίσταμαι υπέρ άνω και εναντίον κάποιας υπάρχουσας και γενικά αποδεκτής διδασκαλίας, παραχαράσσω και διαφθείρω μια γενική, βασική αλήθεια.

Η Ένωση με βάση την Ορθόδοξη Αλήθεια έχει διαταραχθεί. Καινούργια Βάση σήμερα έχει κατατεθεί. Κοινωνία θαρρώ τη λένε αυτή και συν-ουσία πνευματική με «αδελφές εκκλησίες» τάχα «βαπτισματικές», Κοινότητες Αιρετικές και Πλάνες καταστρεπτικές. Τι τα θες.
Πρόκειται για μια Εκκλησιολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επί μέρους επισκοπικές, ενοριακές και γεροντιακές διαταραχές στην ορθή αντίληψη της θεολογικής πραγματικότητας.
Είναι οι Διαταραχές του Οικουμενισμού, οι διαταραχές των Οικουμενιστών και Αντι-οικουμενιστών. Είναι οι διαταραχές των εθνών: «Οὐαὶ πλῆθος ἐθνῶν πολλῶν· ὡς θάλασσα κυμαίνουσα οὕτω ταραχθήσεσθε, καὶ νῶτος ἐθνῶν πολλῶν ὡς ὕδωρ ἠχήσει.» (Ησαϊας 17, 12). Ουαί κι αλοίμονο στον Συγκριτιστικό Συνεταιρισμό των Εθνών. Το αλοίμονο εμπεριέχει εδώ την απειλή της κατάρας. Θα σας ταράξει ο Κύριος συθέμελα και θα σας παραδώσει σε τυραννικές ψυχοσωματικές διαταραχές. Οι διαταραγμένες προσωπικότητες και τα διχασμένα οπίσθια, ο νώτος, τα μετέπειτα, οι βρωμεροί καρποί και τα βλάσφημα τα έργα, θα ηχήσουν ως θάλασσα διεταραγμένη ανά την οικουμένη. Αυτή η «διεταραγμένη λαοθάλασσα» είναι σαφέστατα το «τσουνάμι» του Οικουμενισμού και ο Κατακλυσμός του Αντι-οικουμενισμού.

Η διαταραχή αυτή επιφέρει τη διαστροφή και τίκτει τη θρησκειολογική πώρωση. Πωρωμένες προσωπικότητες οι Οικουμενιστές και διεστραμμένοι νόες οι Αντι-οικουμενιστές οι οποίοι διαστρέφουν οδούς Κυρίου τας ευθείας. Οι δύο τούτες ομάδες, οι Οικουμενιστές και ιδίως οι Αντι-οικουμενιστές, είναι οι σύγχρονοι Μάγοι, οι μοντέρνοι Ελυμάδες, οι εξ’ ουρανού άγγελοι-σατανάδες που κηρύττουν έτερον ευαγγέλιον από αυτό πού παρελάβαμε από τους Πατέρες.
Χαρακτηριστική περίπτωση ο Μάγος ο Ελύμας στις Πράξεις των Αποστόλων. «Πατήρ» του ψεύδους, «μήτηρ» της μαγείας και Νονός της διαστροφής από την αληθινή Πίστη, Προπάτορας του Οικουμενισμού που αντιστέκεται πεισματικά στην Πίστη των Πατέρων:
«ἀνθίστατο δὲ αὐτοῖς Ἐλύμας ὁ μάγος -οὕτω γὰρ μεθερμηνεύεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ- ζητῶν διαστρέψαι τὸν ἀνθύπατον ἀπὸ τῆς Πίστεως. (από την Ορθοδοξία). Σαῦλος δέ, ὁ καὶ Παῦλος, πλησθεὶς Πνεύματος ἁγίου καὶ ἀτενίσας πρὸς αὐτὸν: εἶπεν· (ποιος το είπε πως οι Απόστολοι ήταν πάντα «γλυκομίλητοι» και «μελιστάλακτοι»; Εδώ ο Απόστολος Παύλος ξεσπά δικαιολογημένα σε ένα άκρως επιθετικό μένος και οργή, γίνεται πυρ και μανία, λέων πυρ πνέων, για θέματα Πίστεως): “ὦ πλήρης παντὸς δόλου καὶ πάσης ῥαδιουργίας, υἱὲ διαβόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, (το «δικαιοσύνης» εδώ σημαίνει «αληθείας») οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς Κυρίου τὰς εὐθείας; καὶ νῦν ἰδοὺ χεὶρ Κυρίου ἐπὶ σέ, καὶ ἔσῃ τυφλὸς μὴ βλέπων τὸν ἥλιον ἄχρι καιροῦ. παραχρῆμα δὲ ἔπεσεν ἐπ᾿ αὐτὸν ἀχλὺς καὶ σκότος, καὶ περιάγων ἐζήτει χειραγωγούς.» (Πραξ. 13, 8-11)
Η φράση «καὶ νῦν ἰδοὺ χεὶρ Κυρίου ἐπὶ σε!» δείχνει ότι το χέρι του Θεού θα πέσει πολύ βαρύ πάνω τους. Είναι η ουράνια «κατραπακιά» η εκκωφαντική και σεισμική «σφαλιάρα». Είναι το «μπάτσο» τιμωρίας το Θεϊκό, το χαστούκι της κατάρας το ιερό, που θα υποστούν οι Οικουμενιστές αλλά ΚΑΙ οι Αντι-οικουμενιστές που συνυπάρχουν και παρατείνουν την Παναίρεση. Έχει τρομερές και καταστρεπτικές συνέπειες η ΚΟΙΝΩΝΙΑ με αιρετικούς και η Διαστροφή της Αγιοπατερικής Οδού του Κυρίου της Ευθείας.
Το Αγιοπατερικό Άσπρο το λέγουν Μαύρο και την Παπική Νύκτα την βάπτισαν «ημέρα» ελπίζοντας να δούμε «άσπρη μέρα» από τα Χρυσόβουλα του Βατικανού. Εμείς είμαστε «αλλού» και ενεργούμε υστερόβουλα κατόπιν εορτής. Μοντερνισμός, νεωτερισμός και πονηρή απόπειρα απαγκιστρώσεως από τον Ορθόδοξο Ρεαλισμό. 

Ζούμε το Ρομαντισμό του Οικουμενισμού.
Πλάθουμε δική μας μέθοδο, χαράσσουμε δική μας νέα Οδό, να συνυπάρχουμε ακίνδυνα, ανώδυνα και αμόλυντα με τα θηρία, τους όφεις, τους σκορπιούς. Να παίζουμε με τη φωτιά, να περπατούμε δαιμονόπληκτοι πάνω στα αναμμένα κάρβουνα του Π.Σ.«ε» και να διατεινόμαστε πως δεν καιγόμαστε αλλά απλά αγαπιόμαστε και διατελούμε σε «κοινωνικές εκδηλώσεις» (τάδε έφη Σεραφείμ Πειραιώς).

Οι Αντι-οικουμενιστές είναι οι σύγχρονοι Αναστενάρηδες του Οικουμενισμού. Χοροπηδούν «αγαλομένω ποδί» στις φλόγες, λες κι έχουν ατσάλινες πατούσες. Είναι οι σύγχρονοι Iron Man, Super Man και Batman. Οι ψευδείς «Σούπερ-ήρωες» που διασχίζουν τους διαθρησκειακούς αιθέρες και βαστάζουν ως Νέο-άτλαντες το ελαφρότερο από βαμβάκι βάρος του συμβιβασμού. Προωθούν την αβλαβή αβαρία του βεβαρημένου Συγκριτισμού και συστήνουν ως «εμπειρία Θεογνωσίας» δήθεν, το φωτισμό» – σκοτισμό της Πανθρησκείας! Πλάθουν ψευδαισθήσεις στην Ορθόδοξη Νεολαία και διενεργούν συστηματικά την Εκκλησιολογική ΑΠΑΤΗ.
Αυτά ως εκτενέστερα εισαγωγικά για την Νέα «Ομολογία Πίστεως», λες και η Παλιά αχρηστεύτηκε (πες το ψέμματα) και υπάρχει τώρα ανάγκη «ανανεώσεως» της γαμήλιας υποσχέσεως, την Αντι-πατερικής κοινωνίας με τους αιρετικούς επισκόπους τους οποίους απερίφραστα μα ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ και ΘΕΑΤΡΙΚΑ το Κείμενο καταδικάζει.
Ας δούμε λίγα και συμβολικά από αυτά που άπτεται το θεματολόγιο. Γράφουν οι «αποστασιοποιούντες» μα αείποτε ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ Αγιορείτες, (οι παρενθέσεις του γράφοντος):
«Ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μόνο στὴν ὁποία ἑνωνόμαστε μὲ τὸν Ἀληθινὸ Θεὸ (έλα όμως που ψεύδεσθε ενσυνειδήτως διότι ΔΕΝ ενώνεστε μόνο με τον Θεό αλλά ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ενώνεστε και με τον Πατριάρχη αλλά και με τον Πάπα και με τους αιρετικούς Οικουμενιστές που καταδικάζετε) καὶ μόνο μέσα στὴν ὁποία ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ σωθεῖ, (και εδώ πατέρες ψεύδεσθε, διότι ο Πατριάρχης σας – τον οποίο μνημονεύετε – κηρύσσει πως ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί και μέσα στην αίρεση, στην ετεροδοξία, στις βαπτισματικές – αδελφές «εκκλησίες» του Π.Σ.«ε»), ἀποκηρύττουμε καὶ ἀπορρίπτουμε δημόσια τὶς ποικίλες αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες μόλυναν ἀρκετὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.»
Δυστυχώς, εδώ αιρετίζετε, αγιορείτες πατέρες. Οι ΑΓΙΟΙ Πατέρες, πουθενά δεν κήρυξαν χαρτοπολεμική «δημόσια αποκήρυξη» και «αποστασιοποίηση» δια συγγραφής θεωρητικών «Ομολογιών Πίστεως». Η αντιπαράθεσή σας αυτή, η αντίθεση και αντίπραξή σας με τους Πατέρες, συνιστά αίρεση. «Αίρεση» δεν είναι μόνο η Ευαγγελική / Δογματική διαφθορά της Αληθείας. Όπως εξήγησας παραπάνω, αίρεση, από το «αιρέομαι-αιρούμαι» διαφοροποιούμαι, ίσταμαι υπέρ άνω και εναντίον, είναι και η διαφοροποίησή σας με τους Πατέρες.
Στέκεστε ενάντια στην Αγιογαρφική απομάκρυνση (τον αυτο-αφορισμό=διακοπή κοινωνίας) με τους αιρετικούς, την Αποστολική παραίτηση «παραιτού», είναι ο τοπικός και ο τροπικός χωρισμός, η διακοπή κοινωνίας με τους «αυτοκατάκριτους» (δεν είναι ανάγκη αποκλειστική να επέλθει η καταδίκη η συνοδική, «ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος (ο αιρετικός) και αμαρτάνει (το «αμαρτάνει εδώ σημαίνει χάνει το στόχο της σωτηρίας του) ων αυτοκατάκριτος!). (Τιτον 3, 11).

Κηρύττετε λοιπόν «έτερον ευαγγέλιον» και το κάνετε αυτό ύπουλα, έντεχνα και διπλωματικά,
* κάτω από τον μανδύα του Άθω,
* με τη σημαία της Μοναχισμού,
* την πειθώ της «ασκητικότητος»,
* την «μαγεία» (από το «μαγεύω»-γοητεύω, αφήνω έκθαμβο) της χαρισματικότητος και
* την «ασφάλεια» – «εγκυρότητα» του γεροντισμού.
Όταν όμως έρθει η κρισιμοτάτη στιγμή να ορθοτομήσετε, να τέμνετε τα νόθα, να καταδικάζετε τους αιρετικούς ποιμένες, να διίστασθε από αυτούς και να προσεγγίζετε τον Θεό ποιούντες το θέλημα Αυτού, του αυτό-αφορισμού, τότε, ώ τότε επικαλείσθε «νοσούσα διάκριση» και αρρωστημμένη υπακοή στο πρώτο ποιμένα και διδάσκαλο της Οικουμένης, τον Αρχι-οικουμενιστή Βαρθολομάιο και ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ να τον μνημονεύετε, εις κόντρα των Πατέρων και εις πείσμα της συμβιβαστικής σας ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Και συνεχίζει το Κείμενό σας:
«Ἡ αἵρεση δὲν βλάπτει μόνο ἐκεῖνον, ποὺ πιστεύει σ’ αὐτήν, (πες το ντε!) ἀλλὰ καὶ τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἐφόσον ἐκεῖνοι, ποὺ ἔχουν αἱρετικὸ φρόνημα στὴν Ἐκκλησία, (οι Οικουμενιστές) διακηρύττουν τὴν αἵρεση καὶ στὰ ὑπόλοιπα μέλη λόγῳ καὶ ἔργῳ, διασκορπίζοντας ἔτσι τὸ μικρόβιο τῆς αἱρέσεως σ’ ὁλόκληρο τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. (εδώ μιλάτε για μικρόβιο, για ΜΟΛΥΝΣΗ και χωρίς να το θέλετε, από τη μια ερμηνεύετε τους Πατέρες, τους οποίους από την άλλη ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΤΕ! Είναι ΑΥΤΗ ακριβώς η ΜΟΛΥΝΣΗ για την οποία μιλούν οι ΠΑΤΕΡΕΣ «ότι μολυσμόν έχουσι τα Μυστήρια, ΚΑΝ Ορθόδοξος ει ο αναφέρων!»)

Και συνεχίζουν «εκτός εαυτού» οι υπογραφοντες ΣΥΝΑΞΙΑΚΟΙ της Γαζεας, αυτήν την σχιζοφρενική, ψυχοπαθολογική διαταραχή και διαστροφή της Οδού:
«Ἡ αἵρεση, ὅταν διακηρύττεται ἀπὸ ἐπίσκοπο ἡ ἱερέα, βλάπτει καὶ τοὺς πιστούς…. (πόσον μάλλον όταν διακηρύττεται από ολόκληρο Οικουμενικό Πατριάρχη!) Ὅπως μιὰ ἀρρώστια δὲν βλάπτει μόνο τὸ ἄρρωστο ὄργανο, ἀλλὰ ὁλόκληρο τὸν ὀργανισμό, (συ είπας!) μὲ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ἡ αἵρεση, ἐφόσον δηλητηριάζει κάποια μέλη τῆς Ἐκκλησίας, προκαλεῖ πόνο σὲ ὁλόκληρο τὸ σῶμα της καὶ τὸ βλάπτει.»
Αλλά και πάλιν, πατέρες, εδώ διαστρέφετε την Αλήθεια! Ενώ πολύ ορθώς ομιλείτε για μετάδοση της βλάβης (καρκινώματος) «του ασθενούς οργάνου σε ολόκληρο τον οργανισμό» (δικά σας λόγια), αμέσως μετά υποβιβάζετε και υποβαθμίζετε την ζημία ως απλή πρόκληση πόνου! Λέτε: «προκαλεῖ πόνο σὲ ὁλόκληρο τὸ σῶμα της καὶ τὸ βλάπτει.» Δεν είναι όμως έτσι! Δεν είναι ο πόνος και η οδύνη που προκαλούνται αλλά Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΙΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ! Αυτή είναι η ΜΟΛΥΝΣΗ, αυτή είναι η ΒΛΑΒΗ!
Διατελείτε εις Διαμυστηριακή ΕΝΩΣΙΝ και δια-επισκοπικήν ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΙΝ με τα Συλλείτουργα και τις Μνημονεύσεις. Αυτό δεν είναι απλή «πρόκληση πόνου» αλλά ΕΝΩΣΗ Αντίθεη, Αντιπατερική, Αντορθόδοξη και Αντίχριστη! Αυτό είναι το ζητούμενο, ή μάλλον το δεδομένο και συστηματικώς κεκαλυμμένο και «καμουφλαρισμένο» γεγονός, «προς το συμφέρον της αιτήσεως»!

Και συνεχίζει το Κείμενό σας:
«Ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι μέχρι σήμερα δὲν συνῆλθαν Τοπικὲς Σύνοδοι, γιὰ νὰ καταδικάσουν ἐκείνους, ποὺ παραβιάζουν ἐδῶ καὶ ἕνα περίπου αἰώνα τόσο τοὺς Ἀποστολικοὺς Κανόνες, ὅσο καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων».

Και εδώ, πατέρες, διαφθείρετε την Αποστολική Διδαχή και Αγιοπατερική Διδασκαλία διότι παρουσιάζετε την σύγκλιση Συνόδου ως την μόνη τάχα αρμοδία και αποτελεσματική να καταδικάσει τους αιρετικούς, ενώ γνωρίζετε και πολύ καλά μάλιστα πως αυτό δεν είναι αλήθεια. Γνωρίζετε πως οι Πατέρες (πχ. ΜΕΓΑΣ και Ιερός Φώτιος εδογμάτισε πως η Απομάκρυνσις = Αποτείχισις «μπορεί» και πρέπει να γίνεται, ΠΡΟ συνοδικής διαγνώμης!!» (ΙΕ’ Κανών, ΑΒ’ Αποστολικής Συνόδου).
Αντί τούτου, με τα παρακάτω, ΕΦΕΥΡΕΤΕ ΝΕΑ Οδό, μοντέρνα Μέθοδο διπλωματική, ασαφή, αντιπατερική και κοινωνιακή. Αποτελεί απλά ένα «επικοινωνιακό τρικ» θα λέγαμε η αντιμετώπισή σας, και την συστήνετε δική σας, ολόδική σας, εφεύρεσή σας και λύση υποκειμενική, εναλλακτική σας. 

Ας δούμε τι προτείνετε:
«(Για αυτό και) ἐμεῖς, ὡς ζωντανὰ μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἀπορρίπτουμε καὶ ἀποστασιοποιούμαστε ἀπὸ ὅλες τὶς πράξεις, τὶς ὁποῖες καταδικάζει ἡ Ἐκκλησία……. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο ἀποστασιοποιούμαστε ἀπὸ τὶς θέσεις ὅλων ἐκείνων, ποὺ διδάσκουν καὶ ἐφαρμόζουν τὶς προαναφερθεῖσες αἱρέσεις….»
Η Νέα λοιπόν διασκευή, ανασκευή και εφεύρεση του Αντι-οικουμενιστικού αιώνα του απατεώνα: Α) απόρριψη και Β) αποστασιοποίηση!
Δηλαδή μια τρύπα στο νερό! Είναι σαν να μας λέτε να πίνουμε ελεύθερα καρκίνο, καρκινογόνες ουσίες, δηλητήρια, ναρκωτικά, να μετέχουμε σε αιμοδοδία-αικοληψία με αίμα που περιέχει AIDS και να μας λέτε, αν όμως απορρίπτετε τις ιδέες των νοσηλευτών και τηρείτε απόσταση, τότε δεν μολύνεστε….
Είστε με ΤΑ ΣΥΓΚΑΛΑ ΣΑΣ, άγιοι-αγιορείτες πατέρες;;; Ποιος σας εβάσκανε να μην πειθαρχείτε στην Αγιοπατερική Αλήθεια;;; Ποιος σας στρατολόγησε με πλύση εγκεφάλου να μας λέτε πως μπορούμε να φάμε και να πιούμε ελεύθερα και ακίνδυνα από τον απαγορευμένο καρπό του παραδείσου, αρκεί να διαφωνούμε και να απορρίπτουμε τις ιδέες και προτροπές του όφεως; Τι σοϊ «απόσταση» είναι αυτή όταν τελείτε ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΩΤΙΚΗ;
Θεωρώ πως απλά Ελληνικά ομιλώ και περιμένω, χωρίς να απαιτώ, μιαν απάντηση! Δεν μπορείτε να εθελοτυφλείτε, να αιρετίζετε και να καινοτομείτε, και έπειτα να προσδοκείτε να συνυπογράψουμε την πλάνη σας, να εμπλακούμε σε αυτό τον ανώφελο και αναποτελεσματικό χαρτοπόλεμο, τον ανιαρό και πληκτικό… ΑΠΟΡΩ.
Και συνεχίζει το Κείμενό σας:
«Ὁ Σωτὴρ Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς παροτρύνει νὰ ἐπιπλήττουμε τοὺς ἀδελφούς μας, μὲ στόχο τὴν ἐπανόρθωσή τους, καὶ ὑποδεικνύει τὸ καθῆκον τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνάξεως νὰ συνεχίσει τὶς ἐπιπλήξεις, ὅταν χρειαστεῖ: «Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου- ἐὰν σοῦ ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθήσεται πᾶν ρῆμα»…
Εδώ είστε τελείως αδιάβαστοι, ανενημέρωτοι και αναγιογράφητοι! ΘΛΙΒΟΜΑΙ! Δεν θα σας παραθέσω αράδα παραπομπών Αγίων Πατέρων οι οποίοι ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ τονίζουν και υπογραμμίζουν πως η «επίπληξη» την οποία παροτρύνει ο Χριστός και την οποία λίαν ΑΝΕΠΙΤΥΧΩΣ, διπλωματικώς και σκοπίμως εσείς επικαλείσθε, (σε άκρα αντίθεση με το Χριστό) αφορά τα πνευματικής φύσεως αμαρτήματα!!! Δεν θα καταφύγω σε άλλα χωρία της Αγίας Γραφής, (διότι η Γραφή συχνά ερμηνεύει τον εαυτό της) αλλά θα καταφύγω στο ΙΔΙΟ το χωρίο που «χρησιμοποιείτε»: ««Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ». Μιλά για διαπροσωπικό αμάρτημα, «εις σε», αδικία εις αλλήλους. ΔΕΝ μιλά για αμαρτία εις την Πίστιν, για βλάβη εις το Δόγμα, για διαφθορά της Αληθείας και βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος! Αλοίμονο!
ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!! Πατέρες, συνέλθετε!
Και συνεχίζει το απορριπτέο Κείμενό σας:
«Ὁ ΟΕ’ (75ος) Ἀποστολικὸς Κανὼν δὲν κάνει καμιὰ διαφοροποίηση μεταξὺ λαϊκῶν καὶ κληρικῶν, ὅταν πρόκειται γιὰ μάρτυρες τῶν ἐκτροπῶν τοῦ ἐπισκόπου: «Εἰς μαρτυρίαν τὴν κατὰ Ἐπισκόπου, αἱρετικὸν μὴ προσδέχεσθαι, ἀλλὰ μηδὲ πιστὸν ἕνα μόνον· ἐπὶ στόματος γὰρ δύω ἢ τριῶν μαρτύρων σταθήσεται πᾶν ρῆμα»



Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τονίζει ὅτι ὑπάρχει ὑποχρέωση τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐπιπλήττουν τὸν κλῆρο, ποὺ διδάσκει ἀνορθόδοξα:«Πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στοὺς διδασκάλους καὶ ἱερεῖς καὶ νὰ μὴν τοὺς κατακρίνουμε, ἀκόμα κὶ ἂν ἔχουν ἀσεβῆ ζωή· ἂν ὅμως ἡ πίστη τους εἶναι λανθασμένη, τότε ὄχι μόνο δὲν πρέπει νὰ τοὺς ὑπακούσουμε, ἀλλὰ καὶ νὰ φύγουμε ἀπ’ αὐτοὺς καὶ νὰ τοὺς κατακρίνουμε».
Ομολογουμένως, «φως-φανάρι», ο Κανόνας αυτός μιλά για αιρετικούς. Και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μιλά για ιερείς ΧΩΡΙΣ να εξαιρεί αρχιερείς, αρχιεπισκόπους και Πατριάρχες ακόμη! Αλλά ΓΙΑΤΙ υπερπηδάτε και διαφεύγετε με λίαν πονηρή κι αμαρτωλή υπεκφυγή την τελευταία του εντολή;;; Είδατε τι λέγει;;; «ὄχι μόνο δὲν πρέπει νὰ τοὺς ὑπακούσουμε, ἀλλὰ καὶ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ἀπ’ αὐτοὺς!» Αυτό το “φεύγετε αυτούς ως απο  όφεως”, δεν σημαίνει να κοινωνείτε με αυτούς και να ενώνεστε μυστηριακώς-δογματικώς διά της Μνημονεύσεως! 
ΜΗΝ τρελλαθούμε και βγάλουμε σχιζοφρενείς και τους Αγίους Πατέρες! Σας παρακαλώ, λίγη «τσίπα» δεν βλάπτει, όπως έλεγε και ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος!
Να φεύγετε από αυτούς σημαίνει ΚΑΜΙΑ μα ΚΑΜΙΑ επαφή εκκλησιαστική, ΚΑΜΙΑ κοινωνία Μυστηριακή! Τι νομίζετε; Όταν η Αγία Γραφή μας εντέλλεται να «φεύγουμε την πορνεία και την ειδωλολατρία», μήπως υποννοεί, κατά το βλάσφημο σκεπτικό σας, ότι μπορούμε να κοινωνούμε εκκλησιαστικά με ειδωλολάτρες και να μετέχουμε των δαιμονικών «μυστηρίων» τους και θυσιών τους, αρκεί να «διαφωνούμε» και να «απορρίπτουμε» τις ιδέες τους;
Και συνεχίζει το πιπίλισμα της καραμέλας:
Γι’ αὐτὸ ἀποστασιοποιούμαστε ἀπὸ τὶς θέσεις τους (να το πάλι το «παραμύθι» σας, πές΄το ξανα πές΄το, «ἀποστασιοποιούμαστε» αλλά κοινωνούμε με την αίρεσή τους και ενσωματωνώμαστε με την μνημόνευσή τους) καί, προσευχόμενοι στὸν Ἀγαθὸ Θεὸ μὲ πόνο καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα ἐπανορθώσεώς τους, ἐπιπλήττουμε: (λες και μιλάμε για ηθικό παράπτωμα…)
Και συνεχίζει το παραλήρημά σας, το απελπιστικό και αποχαυνωτικό!
«Ἀποστασιοποιούμαστε από…..» «Ἀποστασιοποιούμαστε από…..» «Ἀποστασιοποιούμαστε από…..»
(Σαν πολύ αντίλαλο έχει αυτό το Διαδυκτιακό «πηγάδι!»)…
Ιδού το συμβιβαστικό και προωθητικό σας χάδι!
«Δηλώνουμε δημόσια ὅτι οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι κάνουν δογματικοὺς συμβιβασμοὺς καὶ λειτουργικὲς πράξεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ἐκπροσωποῦν μόνο τὸν ἑαυτό τους καὶ ὄχι ἐμᾶς, τοὺς πιστοὺς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, τὸ πλήρωμά της.»
ΛΑΘΟΣ και ΨΕΥΔΟΣ! Αγανάκτηση και ΑΙΣΧΟΣ! Οι εκπρόσωποι της εκκλησίας ΔΕΝ κάνουν απλώς «δογματικούς συμβιβασμούς» αλλά κηρύττουν ΑΙΡΕΣΗ!!! ΒΛΑΣΦΗΜΟΥΝ! ΔΙΑΣΤΡΕΦΟΥΝ! ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΟΤΥΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ! Αυτή είναι η ωμή Αλήθεια!
Και κάτι ακόμη:
ΛΑΘΟΣ και ΨΕΥΔΟΣ! Αγανάκτηση και ΑΙΣΧΟΣ! ΔΕΝ εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους ΑΛΛΑ ΕΣΑΣ και ΟΣΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ μαζί τους! Η εκπροσώπηση είναι Διαμυστηριακή και Διαποιμαντική, ΠΑΝΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ!  

Ο Πατριάρχης δογματικώς εκπροσωπεί την Οικουμένη και ΟΥΔΕΙΣ άλλος Πατριάρχης δεν αφαιρεί, αναιρεί και δεν αποσύρει αυτή την ΠΑΝΑΘΛΙΑ εκπροσώπηση! Όλοι οι Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι που τον μνημονεύουν, συμπεριλαμβανομένης και της ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ του Αγίου Όρους (!!!!!!!!) όλοι εκπροσωπείσθε και ΕΝΩΝΕΣΘΕ διά της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ μετ’ αυτού!
Εδώ έγκειται η διαστροφή και η ψυχοπαθολογική σας διαταραχή. Δογματίζετε ΝΕΑ ερμηνεία δική σας, κηρύσσετε ΑΙΡΕΣΗ διότι ίστασθε υπέρ άνω της διδασκαλίας των Πατέρων οι οποίοι μιλούν για απόλυτη, ολοκληρωτική, ολική Μυστηριακή αντιπροσώπευση, και ΟΧΙ «μερική», αποσπασματική, προσωπική και απομονωμένη!

Και συνεχίζετε το εκκωφαντικό κρεσέντο της υποκρισίας!
«Δηλώνουμε, ἐπίσης, ὅτι ἀποστασιοποιούμαστε (ΜΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑΤΕ ΑΥΤΟ! ΠΑΡΑΚΑΤΩ!!) ἀπὸ ὅλες τὶς οἰκουμενιστικὲς καὶ συγκρητιστικὲς ἐνέργειές τους καὶ περιμένουμε (καλημέρα Ελλάδα, καλημέρα κι έφεξε, θα περιμένετε ως τη Δευτέρα Παρουσία!) νὰ δηλώσουν δημόσια μετάνοια, ἐπειδὴ καὶ ἡ αἱρετικὴ καὶ ἑτερόδοξή τους ἐνέργεια ἔγινε δημόσια. Σὲ μία ζῶσα Ἐκκλησία, ὅταν ἕνας ἐπίσκοπος διδάσκει μιὰ διδασκαλία ἀλλότρια ὡς πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, οἱ ἱερεῖς ἐκείνης τῆς ἐπαρχίας ἔχουν τὴν δυνατότητα (τώρα μάλιστα, το βαπτίσαμε «δυνατότητα» να βγούμε μεις από τη λάσπη της ευθύνης και καταστούμε ακατηγόρητοι!) νὰ διακόψουν τὴν μνημόνευση τοῦ ἐπισκοποῦ, ὁ ὁποῖος διδάσκει δημόσια καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ τὴν αἵρεση, ἕως ὅτου θὰ κριθεῖ ἀπὸ τὴν Σύνοδο, σύμφωνα μὲ τὸν ιε’ Κανόνα τῆς ΑΒ’ Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως».
ΑΙΣΧΟΣ και πάλι ΑΙΣΧΟΣ! ): Λόγια ΟΧΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ! «ὦ πλήρεις παντὸς δόλου καὶ πάσης ῥαδιουργίας, υἱοί διαβόλου, ἐχθροί πάσης δικαιοσύνης! Εδώ διαστρέφετε Οδούς Κυρίου τας ευθείας!
Ο Κανόνας δεν λέγει «έως ότου θα κριθούν από Σύνοδο!» Μιλά για «αποτειχίζοντες εαυτούς ΠΡΟ συνοδικής διαγνώμης»… ΠΡΙΝ ΚΑΝ, γίνει και ΕΑΝ ΠΟΤΕ γίνει κάτι τέτοιο! «Πριν ή συνελθείν αυτούς!» Αυτό δεν σημαίνει πως ο Ιωσήφ είχε σαρκικές σχέσεις και μετά! Για συνέλεθετε! Κι αν θέλετε τόσο πολύ αυτό το «έως ότου», και πάλι η Θεοτόκος, η ΤΕΩΣ Προστάτις του Αγίου Όρους, θα σας συνετίσει και θα σας ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΕΙ!
Το «έως ότου» δεν σημαίνει ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΥΠΟΝΝΟΕΙ ότι δεν είχαν σαρκικές σχέσεις «ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκεν τον υιόν αυτής» (και δεν λέγει «τον υιόν αυτών») και ότι περίμεναν την γέννα και μετά συνήλθαν! Άπαγε τέτοια βλασφημία!
Ακόμη και ο κόρακας του Νώε, στάλθηκε «έως ότου» μέχρι να ξηραθούν τα νερά αλλά ακόμη και όταν ξεράθηκαν αυτά, ΠΑΛΙ ΔΕΝ ξαναεπέστρεψε! (Γεν. 8, 7).
Εάν ένας γιατρός πει σε καπνιστή, μη καπνίσεις «έως ότου πεθάνεις», τι δηλαδή, μπορεί μετά το θάνατό του να καπνίσει;; Το «έως ότου» πολλές φορές δηλώνει απαράλλακτη, απροσδιόριστη και διαρκής επ’ άπειρον κατάσταση!

Εδώ λοιπόν, ο ΙΕ’ Κανόνας και οι Άγιοι Πατέρες, σύμφωνα πάντοτε με τους Ερμηνευτές, δεν γράφει «έως ότου» γίνει κάποια καταδίκη, αλλά αναφέρεται στο επαινετό και τετιμημένο γεγονός της Διακοπής και Αποτειχίσεως ΠΡΙΝ ΚΑΝ λάβει χώρα οποιαδήποτε μέλλουσα καταδίκη! Δεν προσδιορίζει την σύγκληση Συνόδου ως χρονική περίοδο και περιθώριο διαρκείας της Διακοπής. Ο Απόστολος Παύλος ο οποίος διατάζει: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ» (Τίτον 3, 10) δεν μας λέγει να μην τον πούμε αμέσως «αιρετικό» τον καυμένο αλλά να περιμένουμε μια κάποια, κάπου, κάποτε, σύνοδο να συνέλθει, (συνέλθετε!) και να μας τον πει αυτή επισήμως αιρετικό!
Και δεν θέλω να παρεξηγθώ. Δεν είμαι εναντίον των Συνόδων ούτε τολμώ να τις υποκαθιστώ! Αλλ’ εάν περιμένετε τη «Μεγάλη και Μελετωμένη Σύνοδο του 2016» όπου θα παρευρεθεί και ο «Κανονικός Επίσκοπος της Ρώμης Πάπας» για «να μπορεί μόνο τότε να θεωρηθεί ως όντως οικουμενική» και περιμένετε η Σύνοδος αυτή να καταδικάσει τους ίδιους τους προεδρεύοντες και εμμένοντες τη παναιρέση, τότε πλανάσθαι πλάνην οικτράν!
Και κλείνει με κατακλείδα-ειρωνία τραγική, το κύκνειό σας άσμα στης συνυπάρξεώς σας το χάσμα:

«Γι’ αὐτό, ἐμεῖς, κλῆρος καὶ λαός, (μας υποχρεώσατε!) διὰ τῆς παρούσης ὁμολογίας, ἐπιπλήττουμε (κάνουμε «ντα-ντά) τοὺς πατριάρχες, τοὺς ἐπισκόπους (από τη πολλή επίπληξη γελάει μαζί μας και το παρδαλό κατσίκι!) καὶ τοὺς πιστούς, ποὺ διδάσκουν τὴν αἵρεση, μὲ πόνο καὶ μὲ ἐλπίδα ἐπανορθώσεώς τους, γιὰ τὴν ὁποία προσευχόμαστε στὸν Ἀγαθὸ Θεό. 
Ἐπίσης, ἐπιπλήττουμε (άντε γυρίστε κι από την άλλη για να΄ναι «στέρεο» οι σφαλιάρες») καὶ ἐκείνους, ποὺ δὲν προσπαθοῦν νὰ διορθώσουν τοὺς ἀδελφούς τους, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν στὴν οἰκουμενιστικὴ πλάνη, υἱοθετώντας μιὰ παθητική, ἐφησυχαστικὴ καὶ σιωπηλὴ στάση, τὴν ὁποία ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς βλέπει ὡς τὸ τρίτο εἶδος ἀθεΐας, μετὰ τὸν ἀθεϊσμὸ καὶ τὴν αἵρεση.

Πατέρες!!!!!!!!! Θα έπρεπε ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΣΥΓΚΟΡΜΟΙ και να πλύνετε το στόμα σας με θειάφι και παραθείο πριν τολμήσετε να αναφέρετε το ΜΕΓΑΛΟ ΟΝΟΜΑ αυτού του Μεγίστου Πατρός, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος ΔΕΝ ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΕ με τον ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟ του Πατριάρχη ούτε με όσους τον μνημόνευαν και όχι ως «δυνητική» αλλ’ ως υποχρεωτική, συνειδησιακή εντολή ΔΙΕΚΟΨΕ αυτομάτως και ισοβίως την Μνημόνευσή του, ΧΩΡΙΣ να περιμένει να συνέλθει κάποια σύνοδος, και μάλιστα αναθεματίστηκε εις αιωνίαν κόλασιν από την Πατριαρχική Σύνοδο για αυτό το ΘΕΙΚΟ του ΤΟΛΜΗΜΑ, το οποίο σεις ΑΡΝΕΙΣΘΕ να ΜΙΜΗΣΘΕ αλλά τον τιμάτε μόνον εν ταις χείλεσιν υμών….

ΕΣΕΙΣ, πατέρες και όσοι υπογράφετε τη Νέα αυτή θεωρητική Ομολογία και χαριεντίζεσθε με το χαρτοπολεμικό «τα παδία παίζει», είστε ένοχοι του τρίτου είδους αθεϊας διότι ως προς την ΠΡΑΞΗ, ΣΙΩΠΕΙΤΕ, καταφρονείτε και καταπατείτε την Μόνη Μέθοδο την οποία εφήρμοσε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, την οποίαν εσείς αρνείστε να ακολουθήσετε!

Κλείνω, με δύο καίριες και καταλυτικές ερωτήσεις του φιλτάτου μου συναδέλφου και συναποτειχισθέντος αδελφού, Παναγιώτου Σημάτη:

«Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπισημαίνουν τὴν βλασφημία καὶ νὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς βλάσφημους;
Πῶς θὰ πετύχουν αὐτὸ τὸ πρωτοφανὲς κατόρθωμα στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας: νὰ δηλώνουν ὅτι τοὺς ἀπορρίπτουν καὶ τοὺς ἀποκηρύσσουν, καὶ ταυτόχρονα νὰ συλλειτουργοῦν καὶ νὰ κοινωνοῦν μὲ αὐτοὺς ποὺ ἀπορρίπτουν;»