Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ, Πανταζῆ Νικολάου, θεολόγου



Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ
Πανταζῆ Νικολάου, θεολόγου 

===========================



Ἐξαιρετικό καί πνευματικά ὠφέλιμο τό ἄρθρο τοῦ ἀγαπητοῦ κ. Πανταζῆ. 
Μία ἐπισήμανση: ἡ διακοπή κοινωνίας καί ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό κάθε αἱρετικό καί ἀλλοτριοφρονοῦντα (κυρίως ἐπίσκοπο) δέν ξεκίνησε βεβαίως οὔτε ἀπέκτησε ὑπόσταση ὡς δυνατότητα ἤ κῦρος κανονικό μέ τόν ιε΄ κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου! 
Ἀείποτε, κατά τήν διδασκαλία τῶν Γραφῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων (ἐντός ἤ ἐκτός Συνόδων), αὐτή τήν πρακτική καί τακτική ἐγνώριζε καί ἐφήρμοζε ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ! Οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί ὡς συνειδητά καί ζῶντα μέλη τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀνέμενον οὔτε (τίς χρήσιμες γιά ἄλλους λόγους) κρίσεις Συνόδων, οὔτε καταδίκες ἐπίσημες, οὔτε ἄλλες διαδικασίες γιά νά πράξουν τό αὐτονόητο. 
Γι' αὐτό θά πρέπει, κατά τήν ταπεινή μου γνώμη, νά μά περιορίζωμε ἀποκλειστικῶς τό ζήτημα τῆς διακοπῆς τῆς κοινωνίας μετά τῶν κακοδοξούντων καί διακηρυσσόντων αἱρετικά φρονήματα στόν οὕτως ἤ ἄλλως σπουδαῖο Κανόνα τῆς ἀποτειχίσεως. 
Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί συμμαρτυρεῖται ἀπό τήν πρᾶξι τῆς Ἐκκλησίας καί τήν στᾶσι τῶν ὄντως Ἁγίων Πατέρων τόσους αἰῶνες πρίν τήν Πρωτοδευτέρα Σύνοδο!
 Ἄς τό προσέξουμε, παρακαλῶ, ὅλοι αὐτό γιά νά μή αὐτο-ἐγκλωβιζώμεθα σέ ἔνα μόνο σημεῖο καί σέ μία μόνο ἀναφορά.
 Ἄλλωστε ἐμεῖς μπορεῖ νά τούς σεβόμεθα, βεβαίως, (τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες) ἀλλά οἱ ἀντιφρονοῦντες τούς καπηλεύονται καί τούς διαστρεβλώνουν, κατά τό δοκοῦν, ὡς πνευματικῶς ἀπονεκρωμένοι καί ἐστερημένοι, ἐξαιτίας τῆς κακοδοξίας των, τῆς χάριτος τοῦ ἐμπνεύσαντος αὐτούς Ἁγίου Πνεύματος. 
Μέ ἀγάπη καί ἐκτίμηση, ἐλάχιστος Δ.Ι.Κ.

 ===========================


Σήμερα, 13 Μαΐου, εορτάζει ο Όσιος Σέργιος, “ο πατήρ του Πατρός!” Είναι ο άξιος και τιμημένος βιολογικός πατέρας ενός ανταξίου και επαξίου Μεγίστου Πατρός της Εκκλησίας, του Ιερού Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος εορτάζει στις 6 Φεβρουαρίου.

 Ο Όσιος Σέργιος ήταν αδελφός του Πατριάρχου Ταρασίου (784-806 μ.Χ.) Είχε εύσχημη, διάσημη και επίσημη καταγωγή, κείνη την επίμαχη εποχή. Ολόκληρη η οικογένεια του Οσίου Σεργίου ήταν ευσεβής, Θεοσεβής και πάνυ Θεοφιλής. Θεοφιλία μέχρι αυτοθυσίας, επεκτεινομένη “επί τας πηγάς του Μαρτυρίου!”

 Η Οικογένεια του Οσίου Σεργίου συμπεριλήφθηκε στους φρικτούς διωγμούς που εξαπέλυσε ο Εικονομάχος Αυτοκράτορας Θεόφιλος, που μόνο Θεό-φιλος δεν ήταν! Η καταγγελία (το έγκλημα) εναντίον της οικογενείας του Οσίου Σεργίου ήταν ότι τόλμησαν να είναι ένθερμοι δημόσιοι υποστηρικτές των αγίων εικόνων.

 Είναι συγκινητική και συνταρακτική η απάντηση του Οσίου Σεργίου όταν κλήθηκε να απολογηθεί ενώπιον του δεινού αυτοκράτορα, ο οποίος συμπαθούσε υπερβολικά τον Σέργιο και προσπαθούσε πονηρά να τον λυγίσει και να μετατρέψει την Πίστη του.

 «Δεν δύναμαι να ευχαριστήσω εσένα τον βασιλέα μου και να προδώσω τον Μέγα Βασιλέα της Δόξης ολοκλήρου της Δημιουργίας, τον Ιησού Χριστό και Θεό μου!».

 Ο αυτοκράτωρ προσβλήθηκε, οργίσθηκε και ύστερα από εκφοβιστικά βασανιστήρια, τον φυλάκισε, ελπίζοντας πως ίσως θα άλλαζε γνώμη, έστω και την τελευταία στιγμή. Όταν όμως είδε ότι τίποτε δεν λύγιζε τον Όσιο, “τον χτύπησε εκεί που πονάει”…

 Διέταξε να συλληφθεί ολόκληρη την οικογένειά του, με τη ευλαβεστάτη σύζυγό του Ειρήνη και τα ηρωϊκά, έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο και κάθε μαρτύριο, παιδιά του. Όλοι εξορίστηκαν, τιμωρήθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν, βασανίστηκαν μα όλοι τους διακατέχονταν από μία αγία, ουράνια χαρά, μια θεία ευφροσύνη και μέγιστη τιμή να υποφέρουν και να διώκονται χάριν της Ορθοδοξίας!

 Ο Όσιος Σέργιος κοιμήθηκε εν Κυρίω στην εξορία, μακριά από τα παιδιά του, τα οποία διέφυγαν κάθε κίνδυνο και επέστρεψαν στην Πόλη.

 Διαλεχτό, σημαδεμένο και δεδοξασμένο τέκνο του Οσίου Σεργίου, ο Μέγας Φώτιος, ο Μέγας Πατήρ της Εκκλησίας και Πατήρ της Αποτειχίσεως, ως αυτός που την θέσπισε σαν Κανόνα Ιερό και τρόπο μοναδικό για την απομάκρυνσή μας από αιρετικούς επισκόπους.

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 “Ο Άγιος Φώτιος ήταν εκείνος που με τους αγώνες του έσωσε την Ορθοδοξία από την υποταγή της στον Παπισμό και επίσης, ήταν εκείνος, ο οποίος προήδρευσε της Πρωτοδευτέρας Συνόδου η οποία εξέδωσε μεταξύ άλλων και τον 15o  Ιερό Κανόνα”. (Ευθυμίου Τρικαμηνά Ιερομονάχου, «Η Διαχρονική Συμφωνία των Αγίων Πατέρων…. Σελ. 147).

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 Είναι αυτός που ηγήθηκε της Ογδόης Οικουμενικής Συνόδου (879) και κατεδίκασε τον Παπισμό ως ΑΙΡΕΣΗ, και ΟΧΙ “αδελφή εκκλησία…”

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 Είναι αυτός που εδογμάτισε την διαχρονική μας στάση ως προς τους Λυκοποιμένες:

 «Αἱρετικός ἐστιν ὁ ποιμήν; Λύκος ἐστί! ΦΥΓΕΙΝ ἐξ αὐτοῦ καί ἀποπηδᾶν δεήσει, μηδ’ ἀπατηθῆναι προσελθεῖν, κἄν ἥμερον περισαίειν δοκῇ · ΦΥΓΕ τήν κοινωνίαν αὐτοῦ (Αποτείχισον σεαυτώ) καί τήν πρός αὐτόν ὁμιλίαν ὡς ἰόν ὄφεως ἀγκίστρῳ μέν καί δελέατι ἰχθύες ἁλίσκονται, ὁμιλία δέ πονηρά καί τόν αἱρετικόν ἰόν ὑποκαθήμενον ἔχουσα πολλούς τῶν ἁπλουστέρων προσιόντας καί μηδέν βλάβος παθεῖν ὑφορωμένους ἐζώγρησε· ΦΕΥΓΕΙΝ οὖν παντί σθένει διά ταῦτα προσήκει τούς τοιούτους» (ΕΠΕ 12, 400, 31).

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 Είναι αυτός που επιπλήττει σφοδρώς τον Αρχιεπίσκοπο Καισαρείας Παύλο, διότι έγινε προδότης των δογμάτων της Πίστεως και οι Πιστοί Αποτειχίστηκαν από αυτόν, τον αποστρέφονταν τελείως και ούτε «χαίρετε» δεν του έλεγαν: «Κακός ἐγένου φίλοις καί θείου προδότης δόγματος, καί τῆς σῆς ὁμολογίας πολέμιος, εἶτα διερωτᾷς, τί δήποτέ σε οἱ εὐσεβεῖς ὡς ἐναγῆ ἀποστρέφονται, μηδέ τῆς κοινῆς ἀξιοῦντες προσρήσεως; (ὤ, τί σε δικαίως προσείπω;) φοβερόν ἡγοῦνται καί τό διά τοῦ “χαίρειν” κοινωνῆσαι τοῖς ἔργοις σου τοῖς πονηροῖς» (Ἐπιστ. ΚΣΤ΄ Παύλῳ γεγονότι ἀρχιεπισκόπῳ Καισαρείας καί ἀποστήσαντι, ΕΠΕ 13, 290,25).

 Αυτός ήταν ο πανένδοξος, Μέγας και Ιερώτατος υιός του Οσίου Σεργίου! Ο Μονομάχος, Μαχητής και Υπέρμαχος Καταπολεμιστής της Αιρέσεως του Παπισμού.

 Άξιος πατέρας ο Όσιος Σέργιος! Και εφ’ όσον ο υιός του θεωρείται Πατέρας της Αποτειχίσεως, ο Όσιος Σέργιος τότε, είναι ο «Παππούς» της Αποτειχίσεως!

 Μας θυμίζει έναν άλλον ένδοξο Σέργιο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος εφήρμοσε υποχρεωτική Αποτείχιση από τον Επίσκοπο της Ρώμης Πάπα Σέργιο (1009) ο οποίος είχε αναφέρει το Σύμβολο της Πίστεως με την αιρετική προσθήκη του Φιλιόκβε και ο Πατριάρχης Σέργιος, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς ενδοιασμούς και φοβίες, χωρίς δικαιολογίες και δειλίες περί «λόγων τάχα διακρίσεως», αλλά αυτομάτως, ενσυνειδήτως και αυτοπροαιρέτως έκανε αυτό που το επέβαλλε η συνείδησή του, αυτό που επέβαλλε η Ορθόδοξη Παράδοση: αυτοστιγμή ΠΑΥΕΙ τη Μνημόνευση του Πάπα Σεργίου και τον διαγράφει από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας ΠΡΙΝ ΚΑΝ καταδικσθεί ο Πάπας Σέργιος από κάποια Σύνοδο! Πολύ σημαντικό αυτό!

 Αυτό λέγει και στην Ερμηνεία του Κανόνα και ο Θεόδωρος Βαλσαμών: «Ας σημειωθεί αυτό διότι ίσως ωφελήσει αυτούς που λέγουν πως δεν είναι τάχα καλό να αποτειχισθούμε από το θρόνο της Ρώμης, πριν να καταδικασθούν αυτοί επισήμως ως αιρετικοί!» (Ράλλη–Ποτλῆ, Τόμ. Β΄, 695).

 Ας το προσέξουν αυτό οι συμβιβασθέντες Αντι-οικουμενιστές οι οποίοι κοινωνούν με τους Οικουμενιστές και ο Πειραιώς που συστηματικώς επικαλείται Συνοδική Διαγνώμη πρωτίστως, σε οικτρή αντίθεση με τον Μέγα Ιερό Φώτιο και τους Πατέρες που συνεκρότησαν την Αγία Θεοφώτιστη Αποστολική Πρωτοδευτέρα Σύνοδο, η οποία επί τούτου αναφέρει:

 «Προ συνοδικής διαγνώσεως εαυτούς της προς τον καλούμενον Επίσκοπον κοινωνίας αποτειχίζοντες!»

 Ο Πατριάρχης Σέργιος λοιπόν δεν ανέμενε την σύγκλιση κάποιας μελλοντικής Συνόδου αλλά διέκοψε οποιαδήποτε κοινωνία. Έκανε Αποτείχιση πριν την επίσημη Απόσχιση του 1054.

 Εάν προσέξατε, δεν αναφέρω «Σχίσμα του 1054» αλλά Απόσχιση του 1054. Στην Ουσία, δεν έχουμε Σχίσμα αλλά δύο Αποτειχίσεις, μία καλή, ορθή από πλευράς Ορθοξίας – και μία κακή, ανορθόδοξη, σχισματική.

 Η μία ήταν Αποτείχιση από την Παπική Αίρεση, η άλλη ήταν η Παπική Απόσχιση από τον επίσημο Κορμό του Δένδρου του Σώματος του Χριστού λόγω υπερηφανείας, εγωισμού και αυταρχισμού, οπότε έχουμε Κανονικό Σχίσμα του Επισκόπου Ρώμης από το Πατριαρχείο, το οποίο αυτό πρώτο διέκοψε την Κοινωνία και κατεδίκασε τον Παπισμό!

 
Ω, Όσιε Σέργιε, τι τέκνο λαμπρό εχάρισες στην Ορθοδοξία! 
Ελάλησας ημίν εν υιώ! 
Υιώ Αγίω, Μεγάλω, Ιερώ! 
Όσιε Σέργιε, σ’ ευχαριστώ! 
Σ’ ευχαριστούμε! 
Σ’ ευγνωμονούμε και σε παρακαλούμε, πρέσβευε για μας μετά της Αγίας Οικογενείας σου, για τις οικογένειές μας, αμήν!

4 σχόλια:

  1. Ἐξαιρετικό καί πνευματικά ὠφέλιμο τό ἄρθρο τοῦ ἀγαπητοῦ κ. Πανταζῆ. Μία ἐπισήμανση: ἡ διακοπή κοινωνίας καί ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό κάθε αἱρετικό καί ἀλλοτριοφρονοῦντα (κυρίως ἐπίσκοπο) δέν ξεκίνησε βεβαίως οὔτε ἀπέκτησε ὑπόσταση ὡς δυνατότητα ἤ κῦρος κανονικό μέ τόν ιε΄ κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου! Ἀείποτε, κατά τήν διδασκαλία τῶν Γραφῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων (ἐντός ἤ ἐκτός Συνόδων), αὐτή τήν πρακτική καί τακτική ἐγνώριζε καί ἐφήρμοζε ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ! Οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί ὡς συνειδητά καί ζῶντα μέλη τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀνέμενον οὔτε (τίς χρήσιμες γιά ἄλλους λόγους) κρίσεις Συνόδων, οὔτε καταδίκες ἐπίσημες, οὔτε ἄλλες διαδικασίες γιά νά πράξουν τό αὐτονόητο. Γι' αὐτό θά πρέπει, κατά τήν ταπεινή μου γνώμη, νά μά περιορίζωμε ἀποκλειστικῶς τό ζήτημα τῆς διακοπῆς τῆς κοινωνίας μετά τῶν κακοδοξούντων καί διακηρυσσόντων αἱρετικά φρονήματα στόν οὕτως ἤ ἄλλως σπουδαῖο Κανόνα τῆς ἀποτειχίσεως. Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί συμμαρτυρεῖται ἀπό τήν πρᾶξι τῆς Ἐκκλησίας καί τήν στᾶσι τῶν ὄντως Ἁγίων Πατέρων τόσους αἰῶνες πρίν τήν Πρωτοδευτέρα Σύνοδο! Ἄς τό προσέξουμε, παρακαλῶ, ὅλοι αὐτό γιά νά μή αὐτο-ἐγκλωβιζώμεθα σέ ἔνα μόνο σημεῖο καί σέ μία μόνο ἀναφορά. Ἄλλωστε ἐμεῖς μπορεῖ νά τούς σεβόμεθα, βεβαίως, (τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες) ἀλλά οἱ ἀντιφρονοῦντες τούς καπηλεύονται καί τούς διαστρεβλώνουν, κατά τό δοκοῦν, ὡς πνευματικῶς ἀπονεκρωμένοι καί ἐστερημένοι, ἐξαιτίας τῆς κακοδοξίας των, τῆς χάριτος τοῦ ἐμπνεύσαντος αὐτούς Ἁγίου Πνεύματος. Μέ ἀγάπη καί ἐκτίμηση, ἐλάχιστος Δ.Ι.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαν να μας λέει ο Πανταζής ότι η Αποτείχιση άρχισε από τον 9ο αιώνα. Ισχύει; Εσείς δεν λέτε ότι η Αποτείχιση υπήρξε από παλαιά;
    Αυτό θα πει παππους της αποτείχισης, ο αρχηγός, ο πρώτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπητέ μου Δημήτρη που σχολίασες κάτω από το άρθρο μου. Το θεωρώ τιμή μου. Αγαπώ την γραφίδα σου και εκτιμώ τον αγώνα σου.

    Βεβαίως και δέν ξεκίνησε η Αποτείχιση από τον Μέγα Φώτιο, ούτε από τον πατέρα αυτού, ούτε ΚΑΝ υπενόησα ή διενοήθηκα κάτι τέτοιο...

    Βεβαίως δεν επεξεργάζομαι τέτοια φθορά να "αυτο-εγκλωβιζόμεθα σε ένα μόνο σημείο και μία μόνο αναφορά". Η Αποτείχιση των Πιστών έχει την αναφορά της στην διδασκαλία της Αγίας Γραφής, στο κήρυγμα των Αποστόλων και τα δόγματα των Αγίων Πατέρων.

    Η αναφορά "παππούς" δεν περιείχε, στο γενεσιουργό σκεπτικό του υποφαινόμενου συγγραφέα τουλάχιστον, κάποια διάσταση "αφετηρίας" και χρονικής προελεύσεως της Αποτειχίσεως.

    Ο ανθρωπομορφικός παραλληλισμός ήταν καθαρά σχήμα λόγου εις ανάδειξη και απόδοση τιμής στον βιολογικό πατέρα του Μεγάλου Πατρός ο οποίος μεν προήδρευσε επί της Αγίας Πρωτοδευτέρας, Αποστολικής Συνόδου αλλά φυσικά δεν "εφεύρε" (φευ) την Αποτείχιση! Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν φρόνιμο εκ μέρους μου να "μουρμουρίσω". Προφανώς παρερμηνεία έλαβε χώρα κι η παρακάτω μου απάντηση στον "πικραμένο" είρωνα ανώνυμο θα το υπογραμμίσει.

    Πάντως, συμφωνώ απολύτως μαζί σου, Δημήτρη, πως "οι αντιφρονούντες καπηλεύονται και διαστρεβλώνουν τους Κανόνες κατά το δοκούν". Είμεθα σε επιφυλακή. Η αγάπη και η εκτίμηση κοινή. Και πάλι σ' ευχαριστώ πολύ.

    Μετ' ευγνωμοσύνης ο ελαχιστότατος
    Νικόλαος Πανταζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμε των 10:08

    Λυπάμαι πολύ που συμπεραίνεις αυθαίρετα ότι το άρθρο μου τάχα δηλώνει πως "η Αποτείχιση άρχισε από τον 9ο αιώνα." Όχι αυτό δεν ισχύει κι είναι δικό σου υποκειμενικό, ερμηνευτικό λάθος. Θα ήταν πιο σεμνό και συνετό να με ρωτήσεις πρώτα τι εννοώ και να μην βγάζεις δικά σου συμπεράσματα τόσο βεβιασμένα.

    Ο ανώριμος και πεζός προσδιορισμός σου για τον "παππού της Αποτείχισης" είναι σκέτη ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Κι έχεις την ευτυχία να 'σαι ανώνυμος. Μεγειά σου.

    Σε αποκαθιστώ στην τάξη, ως ανεξεταστέο. Το "παππούς της Αποτείχισης" ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ "ο αρχηγός, ο πρώτος" όπως αδικαιολόγητα και ασυνάρτητα νομίζεις. Υπάρχει και ο Προπάππους μέχρι και τον Προπάτωρα του Χριστού, και δεν αστειεύομαι καθόλου.

    Κι αν θες να ξέρεις, ο Πρώτος στην ουσία και κυριολεξία Αποτειχισθείς ήταν ο Ίδιος ο Χριστός ο Οποίος, μετά από την Βάπτισή Του, διέκοψε κάθε τελετουργική κοινωνία με τους Αρχιεπισκόπους, Γραμματείς, Αρχιερείς και "Πατριάρχες" της Μιαιφονίας, το εσκοτισμένο ιερατείο εκείνης της εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου