ΑΠΕΚΔΥΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥ ΧΙΤΩΝΟΣ
Αγαπητή Χριστοϋφαντη,
Αλήθεια, δεν είναι περίεργο να σου μιλά κάποιος που δεν σε γνωρίζει και να σε «υβρίζει» και μετά να σε αποκαλεί αγαπητή;
Αλήθεια, τί ανοησία και πεζότητα ειν’ αυτή να επιστρατεύεις την Παλαιά Διαθήκη, τους Προφήτες, τους Αποστόλους και Πρωτοκορυφαίους, τον Μέγα Χρυσόστομο, τον Αριστοτέλη, δικαίως να αποκαλείς τους ψευδομένους «υιούς διαβόλου με πατέρα τον διάβολο, σαλιολόγους που ομιλούν με τα σάλια του διαβόλου, που κόπτουν και ράπτουν κατά το δοκούν την αλήθειαν, αρρωστημένους που νοσούν από σκώληκας-ψεύδη, με ψυχολογικο-σωματικο-οργανικές εμπλοκές»… και να ΕΜΠΛΕΚΕΣΑΙ εσύ η ίδια συνειδητώς σε αυτό το Μέγα της Παναιρέσεως το ΨΕΜΜΑ;
Να επιδίδεσαι ως «Αμέθυστη» στην απέκδυση προσωπικής ευθύνης και ενοχής, και να μεθάς από τα ξυλοκέρατα της συμπορεύσεως, ενώ καλύπτεις τα εκκλησιολογικά «ευαίσθητα σημεία» με φύλλα συκής συμβιβασμού;
Εμμέσως πλην σαφώς να προωθείς την διαιώνιση της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού και να αποκλίνεις και συ στης Πανθρησκείας τον άπατο πάτο με όλους τους «αποκλίνοντες εκ της αποστολής των»;;
Έπειτα να διατυμπανίζεις προς αποκόμιση φθηνών εντυπώσεων την προειδοποιητική σου διακήρυξη: «η εκ του ψεύδους μόλυνσις, εάν δεν θεραπευθή, εξαπλούται και μολύνει και τον πλησίον και το κοινωνικόν σύνολον».
Και εφ’ όσον ο Οικουμενισμός συνιστά απροκάλυπτο ΕΩΣΦΟΡΙΚΟ ΨΕΥΔΟΣ, αυτό το σατανικό ψεύδος διά της στενής, Δογματικής, Λειτουργικής και Μυστηριακής ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ που επιτελείς, ΔΕΝ μολύνει ΕΣΕΝΑ, τον ιερέα σου «και τον πλησίον και ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ το κοινωνικόν σύνολον»;;;
«Αξιότιμη» κυρία Χριστοϋφαντη
Πως υφαίνεις αμέριμνα στο Αργαλειό της Κακομοίρας της Οικουμενιστικής, τις μεταξωτές κλωστές της αληθείας με τις βέβηλες βελόνες του Βελίαρ;
«Τις γαρ συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαρ; Ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου;» (Β΄ Κορ. 6, 15). «Ουδεμία κοινωνία φωτί προς σκότος.
Δια τούτο γουν ουδέ τοις αιρετικοίς ή τοις Ιουδαίοις Χριστιανός συνεορτάζει» (ΛΘ΄ Κανόνα της εν Λαοδικεία, PG 137, 1393Β).
Σήμερα δεν έχουμε απλό «συνεορτασμό» αλλά ΕΝΩΣΗ Δογματική, Μυστηριακή διά Μνημονεύσεως Αιρεσιάρχου εν πλήρη καταστολή!
Πως συμβιβάζονται αυτά στην αγαπώσα υμών καρδία;
Πως συγχρώνται τα χνώτα τα δικά σας με τα χνώτα του Πατριάρχου εν τη Κοινή Μνημονεύσει και τω Κοινώ Ποτηρίω, που είναι διαποτισμένα από αυτά τα ως άνω μολυσματικά σάλια που αναφέρθηκες, τα Παπικά;
Είσαστε όλοι σας ΚΑΛΑ;;; Ακούτε καλά;;;
«Ακούων δε του Κανόνος του λέγοντος ακοινωνήτους είναι τους επισκόπους και λοιπούς ιερωμένους τους συνευχομένους τοις ακοινωνήτοις, ΜΗ ΕΙΠΗΣ εξ αντιδιαστολής ανευθύνους είναι (τάχα) τους λαϊκούς παρά τον κανόνα ποιούντας.
ΚΑΙ ΟΥΤΟΙ ΓΑΡ ΑΦΟΡΙΣΘΗΣΟΝΤΑΙ κατά τον Ι΄ Αποστολικόν Κανόνα τον μη διαστέλλοντα κληρικούς και λαϊκούς». (Ερμηνεία στον Β΄ Κανόνα της εν Αντιοχεία, PG 137, 1281Β).
ΕΥΘΥΝΕΣΤΕ λοιπόν, που συγκοινωνείτε. Ευθύνεστε που συμπορεύεσθε, συνυπάρχετε και συλλειτουργείτε. Μη μου πείτε, η δική τους ευθύνη είναι μεγάλη ενώ η δική μας «μικρή»… Δες αυτόν τον Κανόνα και εσύ:
«Αιρετικός, εστί … ο μικρόν γουν εκκλίνων της Ορθοδόξου πίστεως. Επεί γουν πάντες οι απαριθμηθέντες εις την παρούσαν ερώτησιν (Λατίνοι, Αρμένιοι, Νεστοριανοί, Μονοθελήτες), {προσθέτω και εγώ Οικουμενιστές} ου δια μικρόν τι αλλά δια πλάτος μέγα δυσδιεξίτητον εκ της των Ορθοδόξων Εκκλησίας απεξενώθησαν, πάντως ουδέ χάριν αναδοχής παίδων πνευματικών, μεσιτευομένης δι’ αγίων ευχών και αγιασμάτων πολλών, ημίν συγκοινωνήσουσιν, ίνα μη και αυτοί ακοινωνησία κατακριθώμεν κατά τον κανόνα τον λέγοντα ο κοινωνών ακοινωνήτω και αυτός ακοινώνητος εστίν». (ΛΕ΄ ερώτησις του Αγιωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας Κυρίου Μάρκου και απόκρισις Θεοδώρου Βαλσαμών, εις Ράλλη-Ποτλή, Σύνταγμα των Θείων και Ι. Κανόνων, εν Αθήναις 1859, τ. 4ος Σελ. 476).
Σαν πολύ τους παρα-αγαπούμε τους Οικουμενιστές επισκόπους, και προτιμούμε την άθεον ομονοίαν μετ’ αυτών η οποία μας χωρίζει από το Θεό! Δεν είναι αυτό αγάπη!
«Αγάπην δείκνυσιν γνησίαν ου κοινωνία τραπέζης, ουδέ πρόσρησις υψηλή, ουδέ κολακεία ρημάτων, αλλά το διορθώσαι και σκοπήσαι το συμφέρον του πλησίον και τον πεπτωκότα διαναστήναι» (Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος PG 54, 623).
Τι μας λέγουν επίσης οι Πατέρες;
«Τους αιρετικούς και τας εκείνων τελετάς (τα Μυστήριά τους) υπό των Ορθοδόξων βδελύττεσθαι χρη!!!» (Ιωάννης Ζωναράς, Ερμηνεία στον ΜΣτ΄ Αποστολικό Κανόνα, PG 137, 129C).
Να τους σιχαινόμαστε πρέπει και να απέχουμε από την κοινωνία μαζί τους!
Να Αποτειχιζόμαστε από αυτούς, παραμένοντες οι ίδιοι στην Αληθινή Εκκλησία του Χριστού, την «διά δύων και τριών οριζομένην!»
Μην πέφτετε λοιπόν θύματα της μεγίστης πλάνης και αιρέσεως της «Επισκοποκεντρικότητος» της Εκκλησίας.
Χριστοκεντρική και Αληθοκεντρική εστί! Ο Χριστός είναι στο Κέντρο, και ΣΚΛΗΡΟΝ σοι προς Κέντρα λακτίζειν, Πατριάρχα Βαρθολομαίε! (Πραξ. 26, 14).
Δυστυχώς, και συ Χριστοϋφαντη, επιδίδεσαι σε ένα πυροτεχνηματικό, παραληρηματικό ψυχαναγκασμό να πείσεις τον εαυτό σου και τους άλλους με εμφανή πλέον παραληρηματική ψύχωση και συνειδησιακή διαταραχή, πως από αυτά νοσούν μόνο οι άλλοι ενώ την τεραστία τσιμεντοκολόνα-δοκάρι στον εκκλησιολογικώς αλλήθωρο πνευματικό σας οφθαλμό, εσείς οι Αντιοικουμενιστές δεν το βλέπετε! Δεν αντιλαμβάνεσαι πως εξετάζοντας εμπαθώς τον αλλότριο οφθαλμό, φθείρεις ανεπανόρθωτα την ίδια σου την κόρην! Αχ, κόρη….
Και αντί να λέγεις για τους άλλους πως ο διάβολος «διπλά τους χειροκροτεί» δεν βλέπεις πως με τους Οικουμενιστές επισκόπους Ζεϊμπέκικο Θριαμβικό χορεύει, Απτάλικο του κερατά και σας κερνά κρυφής υπερηφανείας βέλη;
Τι σε μέλει εσένανε για την Αλήθεια;
Αν την ποθούσες δεν θα την κλείδωνες στα Ντουλάπια της αγνωσίας και αγνωμοσύνης, (και δεν επιτρέπεται εσύ να μην γνωρίζεις) πετώντας μάλιστα και το κλειδί μέσα πριν καν τις θύρες της ψυχής σου κλειδώσεις….
Αν αγαπούσες την Αλήθεια, δεν θα την προσπερνούσες και δεν θα βουτούσες «κατακούτελα» στα αδειανά κιτάπια της αυτοκατάκριτης κοινωνίας των κουτοπόνηρων αντι-οικουμενιστών απάντων.
Μιλάς για συνειδησιακόν «πάρκινσον», τρομάρα σου, και δε σε τρομάζουν οι ατσάλινες και βαριές αλυσίδες της πολλαπλής πνευματικής σκληρύνσεως των Αντι-οικουμενιστών κατά πλάκας, και μας κάνεις «πλάκα» με το «πύον» και «το μεγαλείον της αυτοαποκαλύψεώς των…»
Θέλεις αποκαλύψεις;
Ποθείς ξεσκεπάσματα κάτω από τα Μοιχειακά σας τα σκεπάσματα ενώ με αγαπολογίας καταπλάσματα μπολιάζετε όλοι την πληγωμένη σας συνείδηση; Τι τραγική ειρωνεία και τραγελαφική νέο-τραγωδία, όχι μόνο να αυτοαποκαλύπτεσαι η ίδια, αλλά να ξεγυμνώνεσαι παντελώς, «τσίτσιδη» εκκλησιολογικώς, ξεπετώντας προκλητικά από πάνω σου την Χριστοϋφαντη στολή την πρώτη και ενδεδυμένη πλέον με το συμβατικό-συμβιβαστικό χιτώνα τον σιγονταρο-οικουμενιστικό, «Χορεύοντας με τους Λύκους» της Πανθρησκείας-Ιεζάβελ το Χορό και να ζητάς επί πίνακι την κεφαλήν των Αποτειχισθέντων εν Χριστώ αδελφών σου…
Τί ξεπεσμός, Θεέ μου, τι κατάντια!
Τι τον ήθελες τον Μολιέρο;
Αχ, Θεέ μου δεν τη μπορώ, να τη θωρώ με Δίχρωμο δαντελένιο μπολερό, διπλωματικά να το παίζει σε δύο ειδών εκκλησίας ταμπλώ και να τολμά έπειτα να μιλά για «πηδάλιο υπάρξεως» και «πυξίδα του νοός»…. Κάθισε σάτυρος θηλυκός και δαίμων θρυλικός ως θεολογίζων κώνωψ επί κέρατος Οικουμενιστικού Βοός!
Δεν σε θεωρώ εγώ «κώνωπα» αλλά αυτοί σε θεωρούν αδύναμη σα κουνούπι…
Αυτοί δεν σε φοβούνται, εφ’ όσον δεν σέβονται τον Ίδιο το Χριστό τον Οποίο ντύθηκες με Χριστοϋφαντη Στολή κατά τη Βάπτισή σου.
Μου θυμίζετε, εσείς των Πατέρων οι καταφρονητές, το χάρτινο καραβάκι στη Τελετή Ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων. Ρίξτε και κάνα χάρτινο αεροπλανάκι, πετάξτε και κάνε λευκό περιστεράκι να ξορκίσουμε το κακό!
Τα αιμοβόρα γεράκια του Πάπα «την έχουν στήσει για καλά» και παραμονεύουν στα Παντζούρια του Βατικανού να ξεπουπουλιάσουν κάθε λευκή περιστερά που μας κάνει τα γλυκά μάτια και όποιον πάρει ο χάρος…
Μη λοιπόν άδεις δολίως περί φαυλότητος και ψιθυρίζεις το άκρως κουραστικό πια διάψαλμα περί «νομιμόμητος του αγώνος» ενώ παράλληλα διατείνεσαι πως ο αγώνας πρέπει να γίνεται εν «ασφαλεί τειχίω…»
Το ΜΟΝΟ ασφαλές Τειχίω είναι ομοφώνως το Αγιοπατερικό «Από – τειχίω».
Βυθιζομένη δε εν οικουμενιστικώ Υποβρυχίω, ξεκινάς έξαλλη να μας εκτοπίζεις εκτός της Κιβωτού.
Στη ουρά και συ, του Εκκλησιαστικού του ΙΚΑ, με τους τόσους άλλους εκλεκτούς και εξαιρέτους μαζί, να δακτυλοδεικνύεις ως άφρων μια υποτιθέμενη δημιουργία σχισμάτων, πατώντας μάλιστα επί πτωμάτων που κάποτε εφίλεις.
Χριστοϋφαντη…. μην είναι τόσο σίγουρη πως οι Οικουμενιστές επίσκοποι αποτελούν την Εκκλησία του Χριστού και συ κοινωνείς μαζί τους.
«Ού γαρ ούτοι εκκλησία Κυρίου!»
Δεν το λέγουμε εμείς.
Το βροντοφωνάζει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης! Αντιλαλεί και Αναφωνεί την Διαχρονική Φωνή των Πατέρων, την γνώριμη Φωνή της Απανταχού Ορθοδοξίας.
Δεν απηχεί τον ειδωλοποιημένο ορθολογισμό των σημερινών καθηγητών θεολογίας-θολολογίας, οι οποίοι όχι μόνο βοηθούν αλλ’ επεκτείνουν και προωθούν συστηματικώς την Παναίρεση διά της επικρατήσεως των σκάρτων σκευωριών – θεωριών τους, τις οποίες με πώρωση παπαγαλίζουν οι «λεόντιοι» Αντιοικουμενιστές.
Ιδού τι λένε οι Άγιοι Πατέρες και οι Κανόνες για τους οικουμενιστές Αρχιερείς!
«Οι αιρέσει περιπεσόντες και μένοντες εν αυταίς, της Εκκλησίας εξοστρακίζονται, ως ταύτης αλλότριοι. Πως ουν εις τον οίκον του Θεού συγχωρηθήσονται εισιέναι;» (Στ΄ Κανόνα της εν Λαοδικεία, PG 137, 1349Β).
Ξεπετιούνται ΕΞΩ και εκσφενδονίζονται στην άβυσσο, ως ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΙ!
Εσύ, τι δουλειά έχεις να τηρείς κοινωνία μετ’ αυτών των αλλοτρίων, να ενώνεσαι με αυτούς;
Και αποκαλείς εμάς «σχισματικούς»;
«Έξω της Κιβωτού;»
Μιλάτε μ’ όλους και γελάτε, τρώτε πίνετε και κοινωνάτε «και μείς απ’ έξω;»
Η Ελλαδική και Βοσπορίτισσα εκκλησία ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ λειτουργικώς και ΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΣ με το ΒΛΑΣΦΗΜΟ συνονθύλευμα του Π.Σ.«ε», για τα μάτια της Παπικής Ερωμένης.
«Για αυτά τα μάτια καίει το καντήλι» το Πατριαρχικό! «Ανυπομονώ, τγουιτεράκι μου, αύριο να σε δω!» «Εδώ μιλάμε για έναν έρωτα μεγάλο» όπως γράφει και ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος.
Εσείς κάθεστε απαθείς και «φιλάτε τσίλιες».
Είστε συμμέτοχοι και άρα συνένοχοι!
Σας εκπροσωπούν και σας ενώνουν μαζί τους!
Οι ιερείς σας έχουν υποχρέωση συνειδησιακή να ΑΠΟΤΡΑΒΗΧΤΟΥΝ πάραυτα από αυτόν τον Εωσφορικό Συρφετό!
Αγαπητή Χριστοϋφαντη,
Βαφτίζεις τον αγώνα μας ως «αγώνα υπέρ των εχθρών της Εκκλησίας», ενώ η ίδια στέκεσαι στο σιχαμερό πλευρό ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Ποιοι είναι αυτοί;
Θα αφήσω τον Μέγα Χρυσόστομο να σου το πει, αφού θέλεις τόσο πολύ να τον επικαλείσαι και εσύ…
«Εχθρούς γαρ Θεού ο Χρυσόστομος, ού μόνον τους αιρετικούς, αλλά και τους τοις τοιούτοις κοινωνούντας, μεγάλῃ και πολλή τη φωνή απεφήνατο!!!»
Μου κάνει εντύπωση τρομερή, το ότι κανείς να μας εξηγήσει δεν μπορεί, από όλους αυτούς τους υπέρμαχους στρατηγούς, στρατηγίνες και δημογεροντίνες του Νεο-Αντιοικουμενισμού, αυτό το αστραποβόλο και σεισμοποιό, Αγιοπατερικό χωρίο. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, μα όλοι «κάνουν το κουτό», «τα στραβά μάτια» ενώ αποδεικνύονται όντως στραβοί και Θεότυφλοι!
Αλήθεια, Χριστοϋφαντη,
Μήπως μπορείς εσύ;
Ή μήπως και σύ απαξιείς να επεισέλθεις σε διάλογο με έναν υβριστή και κοπανιστή από «σκαμπίλια» πνευματικά που μέχρι τώρα δεν σου έδωσε κανείς; ΚΑΙ ΟΜΩΣ δεν σε μισώ, ούτε ασεβώ στο πρόσωπό σου.
Αν γλυκοχάϊδευε πλαδαρά ο Μωυσής τη πέτρα εν τη ερήμω, δεν θα’ βγαινε το ύδωρ…
Χτυπώ τις ιδέες σου και όχι την υπόληψή σου. Πολεμώ την συμβιβαστική και υποδουλωτική σου νοοτροπία της αβλαβούς τάχα κοινωνίας μετά αιρετικών και όχι την κοινωνική αξιοπρέπειά σου.
Δεν έμαθα να χαϊδεύω, να κολακεύω και να αγαπολογώ.
«Προτιμώ τα χτυπήματα του φίλου παρά τα φιλήματα του εχθρού!» (τάδε έφη ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ).
Και εάν σε έθιξα, ζητώ δημοσίως συγγνώμη.
Δεν είχα τέτοια διάθεση.
Αν γνώριζες τα κίνητρά μου, μισά τουλάχιστον απ’ όσα γνωρίζει ο Θεός, θα στεκόσουν τώρα στο πνευματικό πλευρό μου.
Όχι στο πρόσωπό μου.
Στην Οδό που ακολουθώ, η οποία δεν είναι καθόλου δική μου μα των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΔΟΣ.
Εάν θέλεις να προκαλέσεις οριστικό πλήγμα στον Οικουμενισμό, παρακάλεσε με την σεμνότητα και ταπεινότητα που σε διακρίνει, αλλά και με την Ανδροπρεπή δύναμη μιας «γυνής ανδρείας», εξάσκησε πίεση συνειδησιακή στον πνευματικό σου να ΠΑΥΣΕΙ τη Μνημόνευση του Επισκόπου του, η οποία ΕΝΩΝΕΙ εσένα και αυτόν μαζί με τον Αιρεσιάρχη Πατριάρχη και κατ’ επέκτασιν με τον Αντίχριστο Πάπα.
Εάν έπαυαν τη Μνημόνευση ΟΛΩΝ των Επισκόπων τους, ΑΠΑΝΤΕΣ οι πιστοί συνειδητοί Ιερείς, όπως ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ και όπως επιτάσσουν οι Ιεροί Κανόνες, χωρίς να προχωρήσουν σε δημιουργία νέων συνόδων, τότε θα βλέπαμε άμεσα Σύνοδο Ορθόδοξη Αληθινή, η οποία θα κατεδίκαζε και θα αναθεμάτιζε τον Οικουμενισμό και τους φορείς της και θα αγκάλιαζε τους Αποτειχισθέντες υπό τας πτέρυγάς αυτής! Και ουκ ηθελήσατε…
Τότε θα βλέπαμε αυτό που βλέπει το «Ακοίμητον Όμμα» και φωτίζει ούτω τους Πατέρες προς Διακοπή Μνημονεύσεως και Αποτείχισιν.
Και όπως επεξηγεί, τονίζει και υπογραμμίζει ο Μέγας Φώτιος διά Πνεύματος Αγίου:
«ΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙ την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι!»
Μη, ψυχούλα μου, και να με συγχωρείς, μη μας κατηγορείς και συ για «σχισματικούς» όταν το Άγιο Πνεύμα δεν το κάνει, όχι Χριστοϋφαντη και συ, δεν κάνει…
Ζύγισε πιο δίκαια τα πράγματα εσύ.
Και σε παρακαλώ ιδιαιτέρως.
ΔΙΑΒΑΣΕ προσεκτικά ολόκληρο το Βιβλίο του π. Ευθυμίου.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ μαζί του, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς και ΠΟΛΛΑ να ωφεληθείς.
Θα εκπλαγείς…
Ζύγισέ τους όλους, ακόμη και τους γέροντές σου, όπως σου επιτάσσουν και προστάζουν ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος και ο νυν παναξίως και πρεπόντως Αγιοκαταταχθείς Γέροντας Παϊσιος, ζύγισέ τους με το κόσκινο και το ζυγό της Διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων!
Με αυτούς κλείνεις και συ, κάθε σου προσευχή. Με το «Δι’ ευχών» το δικό τους να προσανατολίζεσαι και όχι το «δεν πειράζει» των συγχρόνων ημών Μεταπατέρων.
Ο Θεός να σε φωτίζει και να σε ντύνει ΠΑΤΡΟΎΦΑΝΤΗ!
Κλείνω και εγώ διατελών
Με Αγάπη, ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΑΛΗΘΟΥΦΑΝΤΟΣ.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου