Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Αμείλικτη Καταδίκη 

της Αισχρής και Ξεδιάντροπης 

Ανωνυμίας



Προς τους Ανωνύμους Κατηγόρους 

του Μητροπολίτου Πειραιώς 

κ. Σεραφείμ


περί Αποτειχίσεως και Ακοινωνησίας









 του Θεολογου κ. Νικολαου Πανταζη


απο τη Μελβουρνη της Αυστραλιας






Το παρόν μου αρθρο δεν περιέχει διάθεση αντιπαραθέσεως, πολεμικής ή ειρωνίας. Δεν είμαι «βαλτός» και υποκινούμενος από κανένα, αλλ’ ενεργώ ελευθέρως όπως μου επιτάσσει η συνείδησή μου. Κατηγορώ τους λογείς «Ανωνύμους» και «Αρχικονύμους» που ποζάρουν και φιγουράρουν επιφυλακτικά και ύπουλα στους διάφορους Ιστοτόπους. Καταλάβετέ το, η Ανωνυμία δεν είναι απόλυτη και εφικτή στο Διαδύκτιο αλλά φαινομενική και σχετική συνάμα. Υπάρχουν λογισμικά και «χάκερ ανωνυμίας». Δεν είναι εκεί το θέμα.






Η ουσία είναι πως δεν τους τιμά να τοποθετούνται σε θέματα Πίστεως, στο όνομα του Χριστού που Είναι Η Αλήθεια, Η Αυτο-Αλήθεια, η Υποστατική Αλήθεια, και να κρύβονται πίσω από μία αισχρή ανωνυμία. Η έκφραση της αληθείας προυποθέτει πρόσωπο και υπόσταση. Η αλήθεια ΑΠΑΙΤΕΙ Επωνυμία. Δεν σκιάζεται, δεν σκεπάζεται, διόλου δεν δειλειάζει.  Η αλήθεια δεν επιδέχεται ιδιοτέλεια, δεν υπηρετεί προσωπική υποτέλεια και δεν συμβιβάζεται με σκοπιμότητες και φιλοφρονήσεις. Η αλήθεια δεν θυσιάζεται εν ονόματι της αγάπης αλλά επιβάλλεται εν ονόματι της Δικαιοσύνης.







Η αλήθεια εν τέλει, δεν καταδέχεται να φορά αισχρές, αναρχικές κουκούλες ανωνυμίας, ούτε υποβιβάζεται σε βέβηλες «Σκοτεινἐς Στοές» Ανωνύμων σχολίων. Δεν ενεργεί παρασκηνιακά και δε φορά προσωπείο υποκρισίας και μάσκα ανωνυμίας. Σύνθημά μας λοιπόν: «Κάτω οι μάσκες!»  Στρατιωτική και αμυντική η ερώτηση: «Αλτ, τίς ει;» «Είσαι και λέγεσαι;;;» Ποιός είσαι συ κύριε με άκυρη κυριότητα, γιατί κρύβεσαι; Τί φοβάσαι; Γίνεσαι "νούμερο" και μεις νούμερα μαζί σου όταν αναγκαζόμαστε να αναφερόμαστε σε νούμερα και να προσωποιούμε τα νούμερα: Ο 6:30 είπε.... Ο 7:15 ξείπε. Στον 8:26, κι' η φαλάκρα μου να φέξει... Έτσι θα το καταντήσουμε; Τόσο δύσκολο λοιπόν, ένα σοβαρό επίπεδο διαλόγου να κρατήσουμε; 







Παράφραση της αγαπητής μας Βέμπο: «Βάζει ο Ανώνυμος τη μάσκα, και ανωνυμίας τραγιάσκα, βρε τον μασκαρααά!" Όσοι κρύβονται πίσω από τη μάσκα της Ανωνυμίας, είτε το θέλουν είτε όχι, είναι και λέγονται «μασκαράδες», για να λέγουμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους! Οι γνωστοί ανώνυμοι, κάπου βολεύονται, κάτι έχουν να κρύψουν και κάτι να φοβηθούν. Λογίζονται «κουκοσκιάχτιδες» και εξεφτελίζονται παγκοσμίως. Οι Ανώνυμοι καθίστανται δειλείας συνώνυμοι, υποκρισίας επώνυμοι και κήρυκες Θεομπαιξίας. Χάνουν αξία, στερούνται κάθε εντιμότητος και επιφέρουν την δέουσα περιφρόνιση των υπολοίπων. Ατιμάζουν τους ταλαίπωρους εαυτούς τους. Ακυρώνουν αυτομάτως τα επιχειρήματά τους. Γνώμη απρόσκλητη και ανώνυμη, βλακείας επώνυμη. Ανώνυμος κόλαξ, άφωνος κόραξ, εν δειλείας οικοπέδω.






Περαιτέρω, η απόκρυψη της Επωνυμίας αποτελεί ψεύδος και συντελεί στο σκότος. Ο Πατήρ του ψεύδους χαίρεται και ο Προαγωγός του σκότους αποκτά περισσότερα παιδιά του σκότους. Με τη κατασκότεινη Ανωνυμία, γίνεται ο Διάβολος Πολύτεκνος Πλανητάρχης. Αντιθέτως, η Επωνυμία και η Ταυτότητα είναι φως, και όσοι δεν ντρέπονται για αυτό, έρχονται προς το Φως καθίστανται υιοί του Φωτός, παιδιά και φίλοι Χριστού. Θα μπορούσε με άλλα λόγια να πει στους Ανωνύμους ο Χριστός: «Ει φίλοι Μου εστέ, επωνυμίας χρήσθαι!»






Δεν μας λένε τίποτε τα σχόλια των Ανωνύμων. Ακόμη και τα αρχικά αποτελούν πλέον Ανωνυμία, διμπλωματία και αοριστία. Η αναγαφή ΑΒ, ΓΔ, ΙΚ, ΚΝ, ΝΠ, ΧΞ χήξε, βήξε και ξεροκατάπιε, καταντά «ιερογλυφική» και δε στέκει σε τιμή, «χάριν συντομίας»... Εφ’ όσον είμαστε υπέρ της διαφάνειας, υπέρ των έργων και όχι μόνο λόγων, τότε ας κάνουμε το καλό και θαρραλέο έργο και ας βάζουμε ολόκληρο Ονοματεπώνυμο, με τίτλο και με τόπο. Πολλοί ξεχνούν ότι στο Διαδύκτιο βρισκόμαστε σε Δημόσιο, Διαπλανητικό Πάνελ και έχουμε μεγάλη ευθύνη και χριστιανική συνέπεια να παρουσιαζόμαστε πάντοτε με Ονοματεπώνυμο, κάθε φορά, ασχέτως εάν είμαστε γνωστοί σε κάποιους κύκλους και σε διαλόγους. Παρά ταύτα ομολογώ, πως υπάρχουν πράγματι αξιόλογες θέσεις και άριστες διατυπώσεις σε σχόλια ανωνύμων αλλά μακάρι να μπορούσαν να αντιληφθούν πόσο αδικούν τον εαυτό τους με το να αποκρύπτουν την θεόσδοτη ταυτότητα τους. Τί κρίμα...






Αν και δεν συνηθίζω να συνομιλώ με Ανωνύμους διότι δεν μου το επιτρέπει η αξιοπρέπειά μου, ας μου επιτρέψει κάποιος ΜΑΡ.Ν. να μοιραστώ ταπεινά μαζί του κάποιες καλόπιστες σκέψεις...

Πολύ καλά και άριστα κάνεις να κρίνεις τα λόγια δίχως έργα, όταν είναι αυτό γενικώς. Όταν όμως αναφερόμαστε προσωπικώς σε Μητροπολίτη και μάλιστα σε τόσο Σεβάσμιο, Θεολόγο, Θαρραλέο, Αντι-αιρετικό και Αντι-Οικουμενιστή που δίδει την καλή μαρτυρία και Ομολογία Πίστεως παντού και πάντοτε, τότε είναι λιγάκι επικίνδυνος ο σαρκασμός κι’ ο εμπαιγμός, η μομφή και η κατηγορία της μη Αποτειχίσεώς του, ο χλευασμός κι’ η ειρωνεία για «πολλά λόγια δίχως έργα», απλούστατα διότι δεν γνωρίζουμε τί ακριβώς έχει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κατά νου, τί λεπτομερώς σχεδιάζει (και δεν θα το κοινοποιούσε τόσο ανεπιφύλακτα στους εχθρούς του) και πόσο προτίθεται να παρατείνει ακόμη αυτήν την δικαιολογημένη, ακατηγόρητη κοινωνία.






Η Ακοινωνησία επιτρέπεται, δεν επιβάλλεται και δεν επιτελείται ποτέ ανωρίμως και αδιακρίτως. Το «φρόνιμοι ως οι όφεις» του Χριστού, αναφέρεται σε θέματα πίστεως και κοινωνίας. Και έκανε πράξη και απόδειξη ο Χριστός αυτής ακριβώς της του όφεως φρονιμάδος όταν είπε στους ανησυχούντες Αποστόλους για κάποιον (συγκεκριμένον, όχι όλους) εξορκιστή που δεν τους ακολουθούσε, ότι "ός γαρ ουκ έστι καθ' ημών, υπέρ ημών εστίν" (Μαρκ. 9, 40) "Αφήστε τον. Αν έχει καλή θέληση, θα αποκτήσει καλή πίστη, θα πλησιάσει και τελικώς θα σωθεί". Αν όμως είναι φαύλοι, κακοήθεις και "προσκυνημένοι" θα επιτρέψει ο Θεός να γίνουνε δαιμονισμένοι και να προχωρήσουν ολοταχώς προς την Ψευδοένωση! Μακάρι Θεέ μου, ας το κάνουν στα φανερά το γρηγορότερο δυνατόν, για να γνωρίζουμε καλά τους εχθρούς της Πίστεώς μας. Κάλιο αυτό χίλιες φορές παρά να μας κατηγορούν ότι παραδιδόμαστε σε "κυνήγι μαγισσών"... Η Αποτείχιση και Ακοινωνησία απαιτεί διάκριση, τακτική, κατάστρωση σχεδίου, αναμονή καταλλήλου καιρού και σοφή επιλογή χρόνου δράσεως. Αυτά τα βεβαρημένα βήματα απαιτούν απόλυτη προσοχή διότι υπάρχουν και «Κανονολογικές νάρκες», υπάρχουν κρυφοί και μοχθηροί «συνάδελφοι» και Συνοδικά, συκοφαντικά μαχαιρώματα, υπάρχουν δούλοι και δόλιοι βολευτές, «ελεύθεροι σκοπευτές» και «Εκκλησιαστικοί Γκρίζοι Λύκοι».






Για τον Μητροπολίτη και για κάθε πιστό, είναι πολύ εύκολη η διακήρυξη της Ακοινωνησίας και η Αποτείχιση. Το δύσκολο της υποθέσεως είναι η δημιουργία ισχυρού, Κανονικού Σώματος Ομοδόξων και Ομοφρόνων Επισκόπων, η ασφαλή συσπείρωση συνειδητών πιστών, η αποφυγή σχίσματος και η καταπολέμηση ακράτου ζηλωτισμού. Το δύσκολο είναι να επιβιώσει η υγιής συνείδηση στο πωρωμένο πνεύμα (αντίληψη) και να παραμείνει η φλεγομένη καρδιά και η ζωντανή ψυχή στο αρρωστημένο σώμα ώστε να αποκόψει σταδιακώς το καρκίνωμα, όχι να εγκαταλήψει το σώμα στο έλεος της μεταστάσεως του θανατηφόρου καρκινικού ιού που λέγεται Οικουμενισμός.






Άριστο και αίσχιστο παράδειγμα είναι τα φρικτά και τραγικά σχίσματα των Ζηλωτικών εν Ελλάδι Παλαιοημερολογητών που έχουν δεκάδες Αρχιεπισκόπους και ειν’ όλοι εχθροί μεταξύ τους, όλοι τοποθετημένοι και σκόρπιοι, στην αυτή και μία Ποίμνη, την ίδια Αρχιεπισκοπή της Ελλάδος, στην οποία ήδη υπάρχει Κανονικός και Νόμιμος Αρχιεπίσκοπος, ο Mακαριώτατος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (με τον οποίο μάλιστα σε πολλά διαφωνώ και απεχθάνομαι αλλά δεν είναι επί του παρόντος).




Θα μπορούσαν να παραμείνουν εντός Εκκλησίας και να καταπολεμήσουν συστηματικώς την επάρατη, σχισματοποιητική, φαύλη, ανώριμη, άχαρη και "κακόγουστη" αυτή αλλαγή, η οποία στην ουσία της δεν είναι αντιδογματική, αλλά τα ενωτικά και φιλοπαπικά της κίνητρα καταδικαστέα, όχι να αποτειχίζονται, να σχίζονται, να αποχωρίζονται, να διαμελίζονται, να κατακρεουργούνται και μετά να καταφεύγουν στο εξωτερικό για Ανώνυμες (να 'το και πάλι το προαναφερθέν και καταδικασθέν φρούτο) για Ανώνυμες λέγω Χειροτονίες τύπου "εγώ και κάποιος άλλος χειροτονούμε εις Επίσκοπον τον τάδε" κτλ. Και πάει λέγοντας το κακό κι' οι χειροτονίες χίλιες δυό, κι' διαιρέσεις και τα μίση, εκεί να δεις, οι Αρχιεπισκόποι χίλιοι δεκα-τρεις, έφυγαν οι Ρώσσοι και μείναμε εμείς...






Ο καλός και θεάρεστος ζήλος λοιπόν, που έχεις και έχω και πρέπει να έχουμε όλοι μας, πρέπει να είναι «κατ’ επίγνωσιν» μέσα στα Εκκλησιολογικά πλαίσια της Αγιο-Γραφικής, Πατερικής και Κανονολογικής λογικής. Να εχθρευόμαστε τις ιδέες και διδασκαλίες, όχι τα πρόσωπα και τους θεσμούς. Κατά το Γεροντικόν, να συμβουλευόμαστε για τη σωτηρία μας πεπειραμένους και αγιασμένους ανθρώπους, χαρισματικούς και διορατικούς, που θα εντοπίσουν τυχόν μελλοντικούς και κρισίμους κινδύνους των διακινδυνευμένων μας βημάτων. Τί θέλω να πω;






Η αγία ομύγηρις και ιερή τριάδα (των όντως ΑΓΙΩΝ και όχι «Λειτουργικώς») των Αγίων Ημών Γερόντων, Πορφυρίου, Παϊσίου και Ιακώβου, (των οποίων περιχαρώς επίκειται εν καιρώ ευθέτω η Θεόπνευστη και Παγκοσμίως Χαρμόσυνος Αγιοκατάταξή τους), είχαν και διατηρούσαν πλήρη κοινωνία με την Ελλαδική Εκκλησία και το Οικουμενιστικό Πατριαρχείο, αλλά τανάπαλι εξεσφενδόνιζαν ελέγχους, λόγια λεόντια και πυρ πνέοντα εναντίον του Οικουμενισμού και των αιρέσεων. Δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε και αυτούς για συνεχή, «ανεπίτρεπτη» κοινωνία.






Χρειαζόμαστε Ορθόδοξο φρόνημα και ζωντανές φωνές, Αγιοπατερικές, Μαχητικές Μορφές σαν τον Αγιασμένο Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο. Χρειαζόμαστε Ομολογητάς Μακαρισμένους ένεκεν του ονόματος του Χριστού Θεολόγους σαν τον κ. Νικόλαο Σωτηρόπουλο. Και τον Πειραιώς τον χρειάζεται η Εκκλησία, τον χρειάζεται η Ελλάδα, τον χρειαζόμαστε και εμείς οι Έλληνες του Εξωτερικού. Δεν είναι εναντίον μας. Ας είμαστε εμείς υπέρ του. Και εάν έχουμε κάποιες ανησυχίες για φαινομενική συν-κοινωνία του με Οικουμενιστές Αδελφούς Μητροπολίτες, καλό είναι να τις μοιραζόμαστε προσωπικώς, ευγενικώς και αγαπητικώς μαζί του και έπειτα να καταφεύγουμε σε Διαδυκτιακές καταδίκες.






Χρειαζόμαστε, μην εκπλαγείτε, και τους αιρετικούς ακόμη! "Δει (πρέπει) γαρ και αιρέσεις εν υμίν είναι, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται!" (Α' Κορ. 11, 19) Οι δόκιμοι της Ορθοδόξου Πίστεως φανερώνονται στην «αναμπουμπούλα» και στις ταραχές της πλάνης. Σχήμα λόγου, αλλ’ ευτυχώς εξ’ αιτίας του Αρείου έχουμε και το Σύμβολο της Πίστεως! Κατά κάποιο τρόπο τους «οφείλουμε χάριτας» που δίνουν την ευκαιρία να ακουστεί το Ορθό, να φανερωθεί η Αλήθεια και να ενημερωθεί, να καταρτιστεί ο πιστός Λαός του Θεού. 






Οι ανοικτές, δημόσιες διαφωνίες μου, οι Θεολογικές μου κρίσεις και κατα-κρίσεις προς τον Αρχιεπίσκοπό μας Αυστραλίας κ. Στυλιανό είναι γνωστές και κατά πρόσωπον, μη διστάζοντας να ανεβαίνω στο ίδιο Βήμα που μιλά για να τοποθετηθώ και να εκφραστώ καταλλήλως. Ενώ έχω καταδικάσει στεκόμενος δίπλα του και ενώπιον ακροατηρίου τις βλασφημίες του περί Αναμαρτησίας του Χριστού (τις οποίες συνεχίζει να αρνείται), ενώ απορρίπτω και καταρρίπτω μάλιστα τις «έντονες εντυπώσεις» και αρέσκειές του προς τις αισχρότατες βλασφημίες του Αντιχρίστου Καζαντζάκη τις οποίες ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος αποδέχεται και επιτρέπει πάντοτε «ποιητική αδεία», όμως συνεχίζω να διατηρώ μυστηριακή κοινωνία μαζί του διότι τα Μυστήρια είναι παντελώς έγκυρα και δεν ακυρώνονται από τον κάθε φιλοσοφούντα και βλασφημούντα Αρχιεπίσκοπο.






Ο Κύριός μας, γνωρίζει τα βάθη της ψυχής μου και βλέπει ότι σέβομαι τον Αρχιεπίσκοπό μας και τον αγαπώ μέχρι αυτοθυσίας, ας με έχει αδικήσει που με έχει παύσει παρατύπως από το κήρυγμα μιας δωδεκαετίας χωρίς καμία επίσημη αιτιολογία ή κλήση σε απολογία αλλά λίαν αντι-Κανονικώς στέλνοντας τηλεφωνικό μήνυμα δια μέσου υπεργήρου ιερέως, ο οποίος μου εξήγησε προσωπικώς πως δεν άρεσε καθόλου στον Αρχιεπίσκοπο (πράγμα αδιάφορο για μένα) η Ανοικτή μου Επιστολή προς τον Πατριάρχη.




Βλέπετε που φτάσαμε; Ο Μεγάλος Εργοδότης δεν έχει την αξιοπρέπεια και το θάρρος να καλέσει τον μικρό «παραβάτη» εργάτη να του υποδείξει το σφάλμα του, να του δώσει ευκαιρία να απολογηθεί και να του κοινοποιήσει προς σωφρονισμό τις διαθέσεις του, αλλά τον απολύει πάραυτα στέλνοντας μήνυμα μέσω του καθαριστή της Εταιρείας να μην ξαναπατήσει ο τάδε. Αυτά μπορεί να συμβαίνουν στο χώρο της εργασίας αλλά στο χώρο της Εκκλησίας είναι τραγελαφικά και ανεπίτρεπτα.






Και όμως, παραμένουμε στη μία Ποίμνη του Χριστού. Δεν στασιάζουμε. Δεν σχισματοποιούμε. Αποτειχιζόμαστε προσωπικώς και Θεολογικώς, αλλά «συν-τειχιζόμαστε» Μυστηριακώς. Υπάρχει:

            Α) η θεωρητική (Θεολογική) Αποτείχιση,

            Β) η Πρακτική (Προσωπική, επικοινωνιακή) Αποτείχιση και

            Γ) η Μυστηριακή Αποτείχιση.

Προσωπικώς Αποτειχίζομαι, άχρι καιρού, ως προς τις δύο πρώτες μορφές, χωρίς να πηδώ τα Τείχη της Μάνδρας ως προς τα Μυστήρια τα οποία συνεχίζουν να παραμένουν ΕΓΚΥΡΑ.

           




Τέλος, μη ξεχνούμε πως υπάρχει και το δικό μας «τέλος», η εσχάτη προσωπική για τον καθένα μας «Αποτείχιση» του θανάτου. Κανείς δεν είναι αιωνόβιος, ιδίως οι Οικουμενιστές και βλάσφημοι Αρχιερείς μας. Εάν δεν μετανοήσουν, θα έρθει και για αυτούς η καθοριστική Αποτείχιση και τελική Καθαίρεση του θανάτου. Θα επιβληθεί κάποτε και σ' αυτούς το επιτίμιο της βιοτικής Ακοινωνησίας.






Ας ευχόμαστε για την μετάνοια όλων και για την δική μου πρώτον που τα γράφω. Ας ευχόμαστε επίσης (εξ’ άλλου κατά τον Μέγα Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, «για αυτό ερχόμαστε σε γάμου κοινωνία, να προσφέρουμε Αγίους στην Εκκλησία) να βγουν από τα παιδιά μας Φωστήρες και Υπέρμαχοι της Αληθείας, Στύλοι Ορθοδοξίας και Άγιοι Ιεράρχες, Άγιοι Γέροντες, Χαρισματούχοι και Σοφοί καθοδηγητές, Θεολόγοι και Ερμηνευτές, Αντι-αιρετικοί και Αντι-οικουμενιστές, Μάρτυρες του Χριστού και Ομολογητές της Πίστεως, άχρι Δευτέρας Παρουσίας, αμήν γένοιτο!

Νικόλαος Πανταζής, Θεολόγος

Μελβούρνη, Αυστραλία
===========================

Σοβαροτατη Θεολογικη διαφωνια



Αδελφέ, πήρες φόρα. 
Ποιος πατέρας της Εκκλησίας σε δίδαξε αυτό τον σχιζοφρενικό διαχωρισμό της Αποτειχίσεως; 
Στη διπλανή στήλη ο Οδυσσέας προβάλλει το βιβλίο του π. Ευθύμιου: 
"Η διαχρονική συμφωνία των Αγίων Πατέρων για το ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ του ΙΕ΄Κανόνα...". 
Κατέβασέ το, διάβασέ το και πιστεύω (αν έχεις καλή διάθεση) θα πεισθείς ἀπό τα κείμενα των Πατέρων, ότι τουλάχιστον ο διαχωρισμός που κάνεις, δεν ισχύει.
Βέβαια, δικαίωμά σου είναι να αγωνίζεσαι με το δικό σου τρόπο. 

Ό,τι καλό κάνουμε προσωπικά προς την κατεύθυνση υπερασπίσεως της Πίστεως είναι ευπρόσδεκτο στο Θεό. 


Το ερώτημα είναι: Αυτό διδάσκουν οι Άγιοι; 
Ή κάνουμε θεολογία την προσωπική μας στάση; 
Αυτό είναι το επικίνδυνο. 
Εδώ χρειάζεται η διάκριση. 
Να κάνουμε ζωή μας την θεολογία των Αγίων Πατέρων, όσο με τη δύναμη και τη χάρη του Θεού, και τις γνώσεις μας, και τις συνθήκες στις οποίες ζούμε κατορθώσουμε.
 


Παναγιωτης Σημάτης, Θεολογος

16 σχόλια:

  1. Αδελφέ, πήρες φόρα. Ποιος πατέρας της Εκκλησίας σε δίδαξε αυτό τον σχιζοφρενικό διαχωρισμό της Αποτειχίσεως; Στη διπλανή στήλη ο Οδυσσέας προβάλλει το βιβλίο του π. Ευθύμιου: "Η διαχρονική συμφωνία των Αγίων Πατέρων για το ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ του ΙΕ΄Κανόνα...". Κατέβασέ το, διάβασέ το και πιστεύω (αν έχει καλή διάθεση) θα πεισθείς ἀπό τα κείμενα των Πατέρων, ότι τουλάχιστον ο διαχωρισμός που κάνεις, δεν ισχύει.
    Βέβαια, δικαίωμά σου είναι να αγωνίζεσαι με το δικό σου τρόπο. Ό,τι καλό κάνουμε προσωπικά προς την κατεύθυνση υπερασπίσεως της Πίστεως είναι ευπρόσδεκτο στο Θεό. Το ερώτημα είναι: Αυτό διδάσκουν οι Άγιοι; Ή κάνουμε θεολογία την προσωπική μας στάση; Αυτό είναι το επικίνδυνο. Εδώ χρειάζεται η διάκριση. Να κάνουμε ζωή μας την θεολογία των Αγίων Πατέρων, όσο με τη δύναμη και τη χάρη του Θεού, και τις γνώσεις μας, και τις συνθήκες στις οποίες ζούμε κατορθώσουμε.
    Π.Σημάτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδελφέ μου Παναγιώτη

      Σε ευχαριστώ για τα καλά και ευγενικά σου λόγια, ότι πήρα φόρα, ότι είμαι σχιζοφρενικός, ότι διδάσκω εναντίον των Αγίων Πατέρων και ότι ανασκευάζω δική μου θεολογία στα μέτρα μου, με τη στάση μου, ότι είμαι επικίνδυνος και αδιάκριτος... Δεν θα σου ανταποδώσω τους βαρείς και αδίκους χαρακτηρισμούς. Έχεις απόλυτο δίκαιο, καλοσύνη σου, όταν λες πως «ό,τι καλό κάνουμε προσωπικά προς την κατεύθυνση υπερασπίσεως της Πίστεως είναι ευπρόσδεκτο στο Θεό.» Χαίρομαι τότε. Εύχομαι να είμαι λάθος. Επίσης εύχομαι να είμαι ανάθεμα για σένα τον αδελφό μου Παναγιώτη και όλους όσους μάχεσθε εναντίον των αιρέσεων. Εύχομαι ολόψυχα ο δικός σου αγώνας, η δική σας αποτείχιση (δεν ομιλώ ειρωνικά, δεν μας πρέπει) να είναι όχι μόνο ευπρόσδεκτη στο Θεό αλλά και σωτήρια για τα αγαπητά σου πρόσωπα, την οικογένειά σου, τους φίλους και αδερφούς εν Χριστώ και όλους τους συγγενείς σου. Ας μη δίνουμε άλλο δικαίωμα στους εχθρούς μας και τους αιρετικούς μάλιστα που ίσως επισκεφτούν την ιστοσελίδα αυτή και εκπλαγούν (και χαρούν) και γελάσουν με τα αλληλοδαγκώματα και μαχαιρώματα ενώ και οι δυό πολεμούμε τις αδικίες, τις πλάνες, τον Οικουμενισμό και τις αιρέσεις. Τον ίδιο Χριστό λατρεύουμε και το αυτό μέγα έλεος επιζητούμε. Λυπούμαι που σε έθιξα τόσο πολύ και ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Θεωρώ πως το εξήγησα από την αρχή του Άρθρου μου πως δεν έχω διάθεση πολεμική μεταξύ μας και καμία διάθεση να συνεχίσω με Άρθρα και σχόλια άλλα. Χαίρετε.

      Καλόν Αγώνα, Καλό Παράδεισο
      Εύχεσθε και για μας στην ξενιτειά
      Νικόλας Πανταζἠς, Θεολόγος
      Μελβούρνη, Αυστραλία

      Διαγραφή
    2. Παλαιοημερολογίτη Πανταζή ΞΥΠΝΑ! ΚΑΤΑΝΤΙΑ είναι που ακολουθείς έναν ψευδεπίσκοπο από την Αυστραλία που είναι ψευδοκληρικός Παλαιοημερολογίτης.

      Διαγραφή
  2. "Δει (πρέπει) γαρ και αιρέσεις εν υμίν είναι, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται!" (Α' Κορ. 11, 19) Οι δόκιμοι της Ορθοδόξου Πίστεως φανερώνονται στην «αναμπουμπούλα» και στις ταραχές της πλάνης. Σχήμα λόγου, αλλ’ ευτυχώς εξ’ αιτίας του Αρείου έχουμε και το Σύμβολο της Πίστεως! Κατά κάποιο τρόπο τους «οφείλουμε χάριτας» που δίνουν την ευκαιρία να ακουστεί το Ορθό, να φανερωθεί η Αλήθεια και να ενημερωθεί, να καταρτιστεί ο πιστός Λαός του Θεού.
    (Νικόλαος Πανταζής, Θεολόγος)

    Kυπριανός X :

    Πολλά θα μπορούσαν να γραφούν, σχετικά με όσα συνιστά ο κ. Πανταζής. Αυτά που μας λέει, είναι με λίγα λόγια βελτιωμένη έκδοση των "Δύο Άκρων" του π. Επαφάνιου Θεοδωρόπουλου.

    Θα σταθούμε όμως στο απόσπασμα, που προτάσσω, στο οποίο γράφει : "Σχήμα λόγου, αλλ’ ευτυχώς εξ’ αιτίας του Αρείου έχουμε και το Σύμβολο της Πίστεως!" και το : "Κατά κάποιο τρόπο τους «οφείλουμε χάριτας»".

    Ούτε "σαν σχήμα λόγου", ούτε όμως και "κατά κάποιο τρόπο" μπορούν να λεχθούν αυτά. Είναι αδιανόητο, λαμβανομένου υπόψη ότι το "δει γαρ και αιρέσεις εν υμίν" δεν εγράφη ... σχηματικά και κατά κάποιο τρόπο. Οι αιρέσεις εν υμίν πρέπει να αναφύονται, για να φανερώνονται οι δόκιμοι, δηλαδή όσοι είναι αγαθής προαίρεσης και όχι πείσμονες και αμετακίνητοι στο εμπαθές εγωκεντρικό φρόνημά τους.

    Η αγαθή προαίρεση δηλώνει μαθησιακή διάθεση (:μαθητεύσατε πάντα τα έθνη) καθιστώντας το φρόνημα ταπεινό, άρα και δεκτικό μετανοίας, σε αντίθεση με την επηρμένη και εγωιστική αυτο-επιβεβαίωση, ότι αυτό που υποστηρίζουμε είναι αδιαμφισβήτητα σωστό. Η αίρεση και οι αιρετικοί στερούνται ταπείνωσης, δεν φρονούν είς το σωφρονείν αλλά εις το υπερφρονείν : «μη υπερφρονείν παρ' ο δει φρονείν, αλλά φρονείν εις το σωφρονείν» (Ρωμ. ιβ' 3).

    Επομένως, το "δει γαρ και αιρέσεις εν υμίν" δεν εγράφη "σαν σχήμα λόγου", ούτε και "κατά κάποιο τρόπο" για να οφείλουμε χάρη στους αιρετικούς. Ελέχθη αυτό αφ΄ενός προς ίδιον έλεγχο, αφ΄ετέρου δε, για να διακρίνονται οι ταπεινοί από τους υπερφίαλους αλάθητους ταπεινολόγους και μετανοούντες υποκριτές.

    Αν δεχτούμε το "σχήμα λόγου" ή το "κατά κάποιο τρόπο", το επόμενο βήμα είναι να αρχίσουμε "κατά κάποιο τρόπο" και "σχήματι λόγου", να μιλάμε για "καλή" προπατορική παράβαση και "κάλλιστη" προδοσία του Ιούδα. Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, η απόσταση από το "ένας θεός για όλους", ή την ωριγενική "αποκατάσταση των πάντων", δηλαδή τα καταπιστεύματα του οικουμενισμού, δεν είναι μεγάλη. Το αντιλαμβάνεται, νομίζω, ο κύριος Πανταζής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ αδερφέ Κυπριανέ

      Συμπεραίνεις αυτόματα και λες: «Επομένως, το "δει γαρ και αιρέσεις εν υμίν" δεν εγράφη "σαν σχήμα λόγου"... Κάνεις λάθος. Με παρεξήγησες. Πουθενά δεν είπα ότι το Αγιογραφικό χωρίο αποτελεί σχήμα λόγου, αλοίμονο, άπαγε! Αν προσέξεις καλά τα λόγια μου, θα δεις ότι έχω βάλει τελεία στο χωρίο καθότι είναι ξεκάθαρο. Το «σχήμα λόγου», αναφέρεται στα δικά μου λόγια που ακολουθούν, δηλαδή στο «ευτυχώς». Στην ουσία θα ήταν αντιχριστιανικό να πούμε «ευτυχώς» για την απώλεια και τον κολασμό του Αρείου διότι αυτό είναι χαιρεκακία. Αλλά «σχήμα λόγου» το «ευτυχώς» που εισήγαγε την αίρεση και βγήκαν οι Άγιοι Πατέρες να ανατρέψουν την βλασφημία, να αποφανθούν και να Θεολογίσουν άριστα! Απορώ όμως, δεν υπάρχει ταπείνωση να ρωτήσει κάποιος: «αδερφέ μου, τί εννοείς όταν λές σχήμα λόγου;» ή έστω «δε νομίζω να εννοεί το ‘σχήμα λόγου’ για το Χωρίο της Αγίας Γραφής που είναι άμεσος και όχι σχηματικός Λόγος του Θεού, μάλλον θα το εννοεί για το δικό του λόγια «ευτυχώς και χἀριτας»... Αντιθέτως προτρέχουμε σε δικά μας συμπεράσματα να ειρωνευτούμε τον αδερφό και να του επισυνάψουμε βαρύτατες κατηγορίες για παραχάραξη του Ευαγγελίου κλπ.... Είναι τελικά τόσο δύσκολο να μη βγάζουμε αυθαίρετα δικά μας συμπεράσματα;

      Χαίρε αδερφέ μου Κυπριανέ
      Καλόν Αγώνα, Καλό Παράδεισο
      Ότι καλό και χαρμόσυνο για σένα, την οικογένειά σου
      Και την ευλογημένη σου Πατρίδα!

      Νικόλαος Πανταζής, Θεολόγος
      Αυστραλία

      Διαγραφή
    2. Χαίρε εν Κυρίω αδελφέ Νικόλαε

      Χρειαζόμαστε, μην εκπλαγείτε, και τους αιρετικούς ακόμη! "Δει (πρέπει) γαρ και αιρέσεις εν υμίν είναι, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται!" (Α' Κορ. 11, 19) Οι δόκιμοι της Ορθοδόξου Πίστεως φανερώνονται στην «αναμπουμπούλα» και στις ταραχές της πλάνης. Σχήμα λόγου, αλλ’ ευτυχώς εξ’ αιτίας του Αρείου έχουμε και το Σύμβολο της Πίστεως! Κατά κάποιο τρόπο τους «οφείλουμε χάριτας» που δίνουν την ευκαιρία να ακουστεί το Ορθό, να φανερωθεί η Αλήθεια και να ενημερωθεί, να καταρτιστεί ο πιστός Λαός του Θεού"

      Τα ανωτέρω είναι δικά σας, αδελφέ Νικόλαε. Ως προς τα δικά μου, και, επί πλέον, το "Χρειαζόμαστε, μην εκπλαγείτε, και τους αιρετικούς ακόμη!", σε αναλυτικότερη μορφή το ανωτέρω σχόλιο στο δεσμό που ακολουθεί :
      http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/01/blog-post_24.html.

      Δεν χρειαζόμαστε, αδελφέ, τους αιρετικούς. Αλλά ο αρχέκακος δεν καταπαύει τον πόλεμο κατά του αγίου Θεού. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν οι ταπεινοί άγιοι της Εκκλησίας και με λόγον εκ της καρδίας αυτών, το Άγιο Πνεύμα μας προστατεύει, οι λογισμοί διορθώνονται, οι έννοιες καθαρίζονται, η Αλήθεια θριαμβεύει. Χάριτες, μετά ή άνευ εισαγωγικών, δεν οφείλουμε στους αιρετικούς.

      Διαγραφή
  3. Μπράβο στον κ.Πανταζή. Η διαίρεση του αντιοικουμενιστικού μετώπου είναι πολυτέλεια. Δεν έχουν μερικοί το μονοπώλιο στον αντιοικουμενιστικόν αγώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολυ σωστα τα γραφει ο Πανταζης περι ανωνυμιας οτι δεν πρεπει να υπαρχει . Για αυτο και γω θα μιλησω με το πραγματικο μου ονοματεπωντμο Θανασης Μπιλιας και οχι τα αρχικα ΑΜ ως συνηθως . Και μια που ειπα το ονοματεπωνυμο μου θα πω και τις ενστασεις μου στο αρθρο . Οι ενστασεις μου λοιπον ειναι οτι δεν υπαρχει πραγματκα προβλημα οικουμενισμου η ενωσης με τον Παπα γιατι οι κυριως ενδιαφερομενοι τρεμουν κατι τετοιο μια που με την επιγεια παντοδυναμια του Παπα θα χασουν τις δικαιοδοσιες τους . Θα τους καταπιει και ας λενε οτι θελουν οι διοικητικοι κανονες που βγηκαν εποχη που δεν ειχαν εκχριστιανιστει ακομη οι Σαξονες και οι Ρωσοι . Αλλο ειναι το προβλημα . Το προβλημα ειναι η γενικη αθρησκεια και απιστια των εκπροσωπων και των 2 ρευματων πλην ελαχιστων . Ενας απο αυτους τους ελαχιστους ειναι ο Σωτηροπουλος και τιμωρηθηκε απο τον γαλαζοαιματο θεσμο του Οικουμενικου Πατριαρχειου ακριβως επειδη ηταν φανερο οτι πιστευε . Τιμωρηθηκε οχι λογω αντιοικουμενισμου αλλα επειδη ελεγξε τον Αυστραλιας οχι για ανοιγματα σε ετεροδοξους αλλα επειδη δηλωσε ενωπιον Θεου και ανθρωπων την απιστια του . Ουδεις κοσμοπολιτης αντιοικουμενιστης με διπλωματα σε Γερμανια και αλλου μαθητης του εισηγητητη της αθρησκειας Ρωμανιδη τιμωρηθηκε . Γιατι και αυτοι παρα την αντιθεση τους στο δευτερευον δηλαδη καποιες συμπροσευχες με ετεροδοξους ωστοσο στο πρωτευον συνευδοκουν . Το πρωτευον ειναι η αμφισβητηση με μισολογα και πολλες φορες και ανοιχτα των ουσιωδων δογματων της εκκλησιας . Με πρωτο και κυριο την αμφισβητηση της αυθεντιας της Αγιας Γραφης εν ονοματι της Ιερας Παραδοσης που δεν εξηγουν ομως στον κοσμο οτι η Ιερα Παραδοση ειναι απλως η εκκλησιαστικη εγγυηση της αληθειας της Γραφης . Ετσι εφοσον ροκανιζεται η Γραφη εν ονοματι μαλιστα της εκκλησιας ειναι φυσικο η πατερικη γραμματεια και οι δογματικες αποφασεις των Συνοδων που βασιζονται και αυτεςστην Γραφη να μενουν ξεκρεμαστες . Σε αυτο συμφωνουσαν και ο αμερικανοσπουδαγμενος οικουμενιστης Αγουριδης και ο αμερικανοσπουδαγμενος αντιπαπικος Ρωμανιδης . Και οι 2 πανεπιστημιακοι καθηγητες θεολογιας σε ελληνικα πανεπιστημια . Ολοι οι μαθητες τους την ιδια καραμελα . Πανω απο την Γραφη η εκκλησια . Δηλαδη στην πραξη η διοικουσα εκκλησια γιατι που να ρωτησεις τα υπολοιπα μελη και που να τα βρεις στην πραξη λοιπον οι δεσποταδες πανω απο τα λογια του Χριστου . Εκει ειναι το ολο κλειδι . Εφοσον οι ορατες κεφαλες οι προκαθημενοι ειναι πανω απο τον Χριστο μετα το αν θα εχουν διαλογο με τον Παπα η με τον Δαλαι Λαμα ειναι αδιαφορο . Κατα το δοκουν θα αποφασιζουν . Για αυτο τον λογο πολλοι οπως και ο γραφων αυτες τις γραμμες αν και διαφωνουμε σε πολλα με τον Σωτηροπουλο και γενικα τις οργανωσεις ωστοσο στο θεμα του αφορισμου του απο την πομπωδη και μεσαιωνικη Μειζονα και Υπερτελη Συνοδο ειμαστε μαζι του . Γιατι στοχος τους δεν ειναι γενικα και αοριστα οι αντιοικουμενιστες αλλα ειδικα αυτοι που παρα τις ανθωπινες αδυναμιες τους ειναι πιστοι 100 τοις 100 στον Χριστο και αρα και στην εκκλησια Του . Αυτοι που δηλωνουν πιστη στην εκκλησια αλλα με μισολογα αρνουντε τον Χριστο δεν εχουν φοβο τιμωριας . Α.Μ Για το γνησιο της υπογραφης Θανασης Μπιλιας .Υστερογραφο . Εννοειται οτι με το οπλο της αθρησκειας που εδωσε ο πατερικοτατος Ρωμανιδης μπορουν ολες οι εκκλησιες να διατηρουν τα εξωτερικα της λατρειας τους αλλα μια που δεν θα υπαρχει υποβαθρο πιστης να προσκυναν τον καθε κοσμικο κυριαρχο οταν τους ζητηθει . Αμεριανο , Ρωσο δεν εχει σημασια . Εξωτερικη ενωση δεν θα γινει αυτα που γινονται ειναι σφυγμομετρησεις .

      Διαγραφή
    2. Δευτερολογια στο σεντονι και σορρυ για την πολυλογια . Αφελως ο οντως πιστος Σιαμακης μαθητης του επισης πραγματικα πιστου Καντιωτη προσχωρησε στην καταγγελια της θρησκειας του διανοουμενου Ρωμανιδη . Παρα τις κολημαρες του κατα καποιων αρχαιων συγγραφεων και κατα επωνυμων γεροντων κολημαρες που αυτον βλαψαν και οχι βεβαια τον Σωκρατη η τον Παισιο παρα αυτες λοιπον τις κολημαρες ο Σιαμακης ειναι οντως πιστος , φαινεται και χωριο που φαινεται κολαουζο δεν θελει . Ο Σιαμακης εξηγησε τον ορο θρησκεια ετυμολογικα λες και εχει σημασια τι σημαινε πριν δυομιση χιλιαδες χρονια ενω οι Ρωμανιδης και ακολουθοι του το πηγαν ψυχιατρικα . Δηλαδη ειπαν στην μουρη μας οτι οσοι πιστευουμε στην θρησκεια και οχι στην εκκλησια μας ειμαστε για δεσιμο . Αλλα το ντυσαν . Μα κυριοι η εκκλησια ειναι ορατη δεν χρειαζεται κανενος ειδους πιστη . Βλεπουμε τους ναους τις λειτανιες τους μητροπολιτες στην TV ολα τα βλεπουμε . Τα δογματα της χρειαζονται πιστη . Αυτα που δεν βλεπουμε . Η θρησκεια δηλαδη ειναι θεμα πιστης . Ε αυτη την απιστια εδω και 40 χρονια σερβιρουν οι νεοορθοδοξοι αλλα το ντυσαν με τοσο λιβανι που κανεις δεν το πηρε χαμπαρι . Και κανεις δεν βρεθηκε απο την πρωτη στιγμη να τους πει . Τι λετε βρε Ρωμανιδη , Γιανναρα , Μεταληνε κλπ ; Πως ειναι δυνατον να πιστευεις στην εκκλησια αν δεν πιστευεις στην θρησκεια που αυτη διδασκει ; Αποτελεσμα ηταν να πιστεψει ο κοσμος στο ορατο , τους δεσποταδες και αρα οχι με τον Παπα αλλα και με λεσβια επισκοπο των λουθηρανων να συμπροσευχηθουν καλως καμωμενο . Εδω ειναι το κλειδι του αφορισμου του Σωτηροπουλου . Κυρηξε την επιστροφη στην θρησκεια και οχι γενικα και αοριστα στην εκκλησια . Α.Μ η Θανασης Μπιλιας

      Διαγραφή
  4. "Η διαίρεση του αντιοικουμενιστικού μετώπου είναι πολυτέλεια"

    ΚΧ
    Δεν είναι πολυτέλεια η διαίρεση του αντιοικουμενιστικού αγώνα. Είναι η έξυπνη, αυτό με εισαγωγικά, φραγή συγκλήσεως Οικομενικής, ή έστω τοπικής, Συνόδου. Όσο βραδύνει, τόσο περισσότερο φυτρώνουν και νέα ζητήματα, ναρκώνονται οι συνειδήσεις, στο τέλος δε έχουμε "ο καθένας με την άποψή του και το θεό της τσέπης του". Όλοι αναπαυμένοι με τη συνείδησή μας. Κοινή όλων συνείδηση και συναίσθηση των ρημάτων του αγίου Θεού, δηλονότι του Αγίου Πνεύματος με το οποίο συντάχθηκαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι (: έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν), δεν υπάρχει πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τρικυμία εν κρανίω. Είναι φοβερό τί μπορεί να σκεφτεί κανείς για να ΜΗΝ διακόψει την κοινωνία με τους αιρετικούς ισχυρούς του κόσμου τούτου. Αυτοί, αγαπητοί, οι κατ' όνομα "αντιοικουμενιστές" είναι κατ' ουσίαν "φιλοοικουμενιστές" (κατά την πολύ ωραία ανάλυση που κάνει ο Γέροντας Χρύσανθος εδώ: http://zh.scribd.com/doc/58024358/%CE%A4%CE%91-%CE%A3%CE%91%CE%98%CE%A1%CE%91-%CE%95%CE%A0%CE%99%CE%A7%CE%95%CE%99%CE%A1%CE%97%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91-%CE%A4%CE%A9%CE%9D-%CE%A6%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%9F%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%A9%CE%9D ).
    Και ερωτούμε τον κ. Πανταζή; Το savoir vivre που εισάγει στην Ορθοδοξη στάση έναντι των αιρετικών έχει καμία σχέση με το Δεσποτικό παράγγελμα «Εἰ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ» (Ματθ. ιη´ 8) «Καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, ἐξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ» (αὐτ. 9), καθώς και το Αποστολικό «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ» (Τίτ. γ´ 10); Έχει καμία σχέση με τη συμπεριφορά του Μαθητού της Αγάπης, ο οποίος όταν έμαθε ότι στο λουτρό που πήγε να λουστεί, ήταν μέσα ο Κήρινθος εκραύγασε "φεύγωμεν, μήποτε συμπέσῃ τὸ βαλανεῖον ἐπάνω μας ἔνδον γὰρ Κήρινθος, ὁ τῆς ἀληθείας ἐχθρός"(Ειρηναίου, βιλ.γ., κεφ.γ);
    Το αντιπατερικότατο "Η Ακοινωνησία επιτρέπεται, δεν επιβάλλεται και δεν επιτελείται ποτέ ανωρίμως και αδιακρίτως" του κ. Πανταζή, καταρίπτεται από τα λόγια του μεγάλου μας Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως: "Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑ ΔΙΑΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΝ ΑΛΛΟΤΡΙΟΤΗΤΑ" (Σχεδίασμα περί ανεξιθρησκείας).
    Το κατά πόσον "Για τον Μητροπολίτη και για κάθε πιστό, είναι πολύ εύκολη η διακήρυξη της Ακοινωνησίας και η Αποτείχιση" ας αφήσουμε να μας το πουν οι Αποτειχισμένοι Κληρικοί και Λαϊκοί από το 1924 (έτος εφαρμογής στην πράξη του πρώτου οικουμενιστικού βήματος που είχε διακηρυχθεί στα 1920) μέχρι και σήμερα. Ας ανοίξει τα μάτια του ο κ. Πανταζής να μάθει για αυτούς που διώχθηκαν, εξορίστηκαν, μαστιγώθηκαν, φυλακίστηκαν, μαρτύρησαν, καθαιρέθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν, αποσχηματίστηκαν, "ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς" (Εβρ. ια΄, 37-38) και μετά να μας πει πόσο εύκολο είναι. Αλλά για τον κ. Πανταζή "Ὄμφακες εἰσιν" (Μύθ.Αισ. ΛΒ΄).
    (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
    Ο κ. Πανταζής χρειάζεται και τους αιρετικούς μας λέει. Τους οφείλει και χάρη, διότι κατά τη γνώμη του εξυπηρετούν την Αλήθεια (το ότι κολάζουν την ψυχή τους οι καημένοι οι αιρετικοί δεν φαίνεται να τον απασχολεί). Το ότι η Ακοινωνησία και η Αποτείχιση είναι η ύψιστη πράξη αγάπης προς αυτούς δεν νομίζω ότι πρόκειται να το συλλάβει ο ορθολογικός τρόπος σκέψης του.
    Ένας τρόπος σκέψης συνάμα και εωσφορικός, όπως φαίνεται και από την παρουσίαση της στάσης του απέναντι στον αιρετικό Επίσκοπό του. «Κοιτάξτε με, λέγει, στο ίδιο βήμα τον ελέγχω τον Στυλιανό, αλλά δεν είμαι ακραίος, κοινωνώ μαζί του, γιατί έχει… έγκυρα Μυστήρια!». Λες και η Αποτείχιση γίνεται τάχα επειδή δεν υπάρχουν Μυστήρια. Και πώς κ. Πανταζή παίρνεις μέσα σου τη Σάρκα και το Αίμα του Κυρίου μας και δεν ελέγχεσαι που είσαι ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΣΟΥ σε κοινωνία με αμετανόητο αιρετικό; Το ότι είναι έγκυρα τα Μυστήρια (και σώζοντα για το εν αγνοία διατελόν πλήρωμα, αν υπάρχει τέτοιο, και φυσικά λόγω μη Συνοδικής καταδίκης ακόμη) έπρεπε να σε τρομάζει περισσότερο γνωρίζοντας ότι λαμβάνεις μέσα σου Χριστό όχι εις σωτηρία, αλλά εις κατάκριση, πυρ τους αναξίους φλέγον. Γιατί οι Ορθόδοξοι διέκοψαν την κοινωνία με τον Νεστόριο, αφού τα Μυστήρια του ήταν ακόμη έγκυρα εφόσον δεν είχε καταδικαστεί ακόμη από Σύνοδο;
    Αθεολόγητος αποδεικνύεται επίσης ο κ. Πανταζής, εισάγοντας νέα αντιμετώπιση των αιρετικών και νέα, παγκοσμίως πρωτότυπη, θεολογική διάκριση των μορφών της… Αποτειχίσεως.
    Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς που επικαλείται ο κ. Πανταζής υπήρξε αποτειχισμένος από τον Πατριάρχη Γερμανό από το 1971 και έως της κοιμήσεώς του.
    Σύντομα θα αναρτήσω και σημαντικότατο κείμενο για την Αποτείχιση του αειμνήστου Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου που απαντά σε έναν παρόμοιο κ. Πανταζή της εποχής του.
    Στον κ. Πανταζή εύχομαι με πολύ αγάπη καλή φώτιση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Kύριε Πανταζή,
    δεν είναι κακό να ακούσετε τον συνάδελφό σας κ. Παν. Σημάτη και να διαβάσετε τα ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά.
    Το βιβλίο το παίρνετε δωρεάν.
    Και ελάτε μετά να διαλεχθήτε αν δεν πεισθήτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με πολύ λίγα λόγια:


    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ να αποκαλεί τον «αρχιαιρεσιάρχη» του Βοσπόρου «οιακοστρόφο» (δηλ. τιμονιέρη) της Ορθοδοξίας!

    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Πειραιώς Σεραφείμ να δεχτεί να χειροτονηθεί από τον (εν γνώσει του) μη «ορθοδοξότατο» Αυστραλίας Στυλιανό!

    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Πειραιώς να αποκαλείται μη «ορθοδοξότατος» από τον τιμηθέντα υπ’ αυτού Ντετζόρτζιο!

    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Πειραιώς να πολεμάει τον Οικουμενισμό, αλλά και την Αποτείχιση!

    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Πειραιώς να αποκαλεί «μοναχό» τον «ακαθαίρετο πύργο» π. Ε. Τρικαμηνά!

    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Πειραιώς να δηλώνει, ότι ο μη «ορθοδοξότατος» Μεσσηνίας Χρυσόστομος ανακάλεσε τη δήλωσή του περί «διηρημένης Εκκλησίας», ενώ ο τελευταίος δεν έχει κάνει καμία τέτοια δήλωση!

    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Πειραιώς να προσκαλεί και να συλλειτουργεί με τους μη «ορθοδοξότατους» Σύρου Δωρόθεο, Δημητριάδος Ιγνάτιο, Μεσσηνίας Χρυσόστομο, κ.ά!

    Για σκέψου, ο «ορθοδοξότατος» Πειραιώς να επιτρέπει «χορδές και όργανα» σε Ι. Ναό της περιφέρειάς του!



    Ηθικόν δίδαγμα: οι μάχες εντός των τειχών του αντι-οικουμενισμού επιτρέπονται



    Ο επώνυμος

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2013/01/blog-post_26.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου