Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Δεσποτοκράτης πρώτου μεγέθους ο Αρχιαιρεσιάρχης του Βοσπόρου. Οι πράξεις του αποδεικνύουν ότι μαθήτευσε παρά τους πόδας, όχι των Αγίων Πατέρων, αλλα παρά τους πόδας των Σουλτάνων και των Πασάδων της Μογγολοτουρκιάς και προσπαθεί να επιβληθή με "την φωτιά και το τσεκούρι" στους χριστιανούς της Ελλάδος!!!


Κα­τω τα Χε­ρι­α

α­πο τους Ο­μο­λο­γη­τες της Πι­στε­ως

Ε­πι­σκο­πους, Κλη­ρι­κους και Λα­ϊ­κους

Ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐ­πι­τί­θε­ται

κα­τὰ τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας

Τὸ Φα­νά­ρι ἀ­περ­γά­ζε­ται νέ­ο σχί­σμα

καὶ ἡ Ἀ­θή­να κα­θεύ­δει




1. Ἑ­ά­λω ἡ Ὀρ­θό­δο­ξος Ἐκ­κλη­σί­α, ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φοί.

Ὑ­πού­λως καὶ δο­λί­ως ἐ­ξώ­σθη ὁ Τρι­α­δι­κὸς Θε­ός, ἡ Ἀ­λή­θει­α Του, οἱ Ἅ­γι­οί Του, ἀ­πὸ τὴν στρα­τευ­ο­μέ­νη Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ· με­θο­δεύ­ε­ται δὲ καὶ ἡ ἔ­ξω­ση τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ Του. Οἱ κα­τὰ τοὺς ἁ­γί­ους καὶ θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες καὶ κα­τὰ τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση ὀρ­θό­δο­ξοι χρι­στι­α­νοὶ βρί­σκον­ται πλέ­ον ὑ­πὸ ἀ­προ­σχη­μά­τι­στο καὶ ἀ­πη­νῆ δι­ωγ­μόν.


Ἡ ἐ­κτὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως εὑ­ρι­σκο­μέ­νη, αἱ­ρε­τι­κὰ καὶ ἀλ­λό­τρι­α πρε­σβεύ­ου­σα, ἀλ­λὰ ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας κυ­ρι­αρ­χοῦ­σα ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ συμ­μο­ρί­α τῶν λα­τι­νο­φρό­νων πα­τρι­αρ­χῶν καὶ ἀρ­χι­ε­ρέ­ων ―φι­λο­πα­πι­στῶν, οἰ­κου­με­νι­στῶν, συγ­κρη­τι­στῶν καὶ θι­α­σω­τῶν πά­σης κα­τὰ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως αἱ­ρέ­σε­ως καὶ ἀλ­λο­δό­ξου δαι­μο­νο­πλη­ξί­ας― μὲ ἐ­πὶ κε­φα­λῆς τὸν αἱ­ρε­σι­άρ­χη κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο Ἀρ­χον­τώ­νη, ἐ­πι­βάλ­λει δι­οι­κη­τι­κὴ κα­το­χὴ καὶ πνευ­μα­τι­κὴ τρο­μο­κρα­τί­α, χρη­σι­μο­ποι­ών­τας τὸ ἐ­ξου­σι­α­στι­κό, ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κό, αὐ­ταρ­χι­κὸ καὶ αὐ­θαί­ρε­το κα­θε­στὼς τῆς δε­σπο­το­κρα­τί­ας γι­ὰ νὰ φι­μώ­σει καὶ ἐ­ξον­τώ­σει τοὺς ἀ­γω­νι­ζο­μέ­νους ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στές, μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος· δη­λα­δὴ τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ καὶ αὐ­θεν­τι­κὴ ὀρ­θο­δό­ξως φρο­νοῦ­σα συ­νεί­δη­σή της: ἐ­πι­σκό­πους, κλη­ρι­κοὺς καὶ λα­ϊ­κούς.


Εἶ­ναι αὐ­τοὶ οἱ ἀρ­νη­σί­χρι­στοι αἱ­ρε­τι­κοί, ποὺ ἀν­τι­κα­τέ­στη­σαν τὴν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Χρι­στοῦ μὲ τὴν Ἐ­ξου­σί­α τοῦ Δι­α­βό­λου, καὶ τὸ ἱ­ε­ρὸ μυ­στή­ρι­ο τῆς Πί­στε­ως μὲ τὴν δυ­τι­κὴ καὶ δυ­τι­κό­τρο­πη ἐ­πι­στη­μο­νι­κὴ δι­α­στρο­φὴ τῆς Θε­ο­λο­γί­ας· εἶ­ναι αὐ­τοὶ ποὺ ἀν­τι­κα­τέ­στη­σαν τὴν ἁ­γι­ό­τη­τα μὲ τὰ πα­νε­πι­στη­μι­α­κὰ πτυ­χί­α καὶ τὴν ἔ­ρη­μο τῶν ἀ­σκη­τῶν μὲ τοὺς ὑ­πὸ τῶν μα­σώ­νων ἐ­λεγ­χο­μέ­νους κα­θη­γη­τι­κοὺς θώ­κους. Γι’ αὐ­τὸ ἀρ­νού­με­θα νὰ δε­χθοῦ­με, νὰ ὑ­πα­κού­σου­με καὶ νὰ ἀ­πο­κα­λέ­σου­με τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο «Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­άρ­χη», εἰς τό­πον καὶ εἰς τύ­πον Χρι­στοῦ εὑ­ρι­σκό­με­νον καὶ ὀρ­θο­το­μοῦν­τα τὸν λό­γον τῆς ἀ­λη­θεί­ας Του· δι­ό­τι κα­τὰ Χρι­στὸν Πα­τρι­άρ­χην οὐκ ἔ­χο­μεν, ἀλ­λὰ αἱ­ρε­σι­άρ­χη καὶ σφε­τε­ρι­στὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ θρό­νου καὶ κα­τα­πα­τη­τὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χεί­ου ἀλ­γει­νῶς ὑ­φι­στά­με­θα, ἐγ­κά­θε­το τῆς σι­ω­νο­μα­σω­νι­κῆς παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­ας!­.­..



2. Ἡ ἀ­πὸ 16 Μαρ­τί­ου 2012 πρὸς τὸν Ἀ­θη­νῶν καὶ πρό­ε­δρο τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­μο κα­τά­πτυ­στη καὶ ἀν­τι­κα­νο­νι­κὴ καὶ κα­τα­χρη­στι­κὴ ἐ­πι­στο­λὴ τοῦ Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου κα­τα­δει­κνύ­ει ὅ­τι ὁ αἱ­ρε­σι­άρ­χης καὶ σφε­τε­ρι­στὴς καὶ κα­τα­πα­τη­τὴς ἀ­πέ­βα­λε πλέ­ον κά­θε «ἀ­γα­πο­λο­γι­κὸ» πρό­σχη­μα εἰ­ρή­νης καὶ κα­τα­λα­γῆς, κα­θὼς καὶ τὸ «ἀ­γα­θὸ» οἰ­κο­λο­γι­κὸ καὶ πλου­ρα­λι­στι­κὸ προ­σω­πεῖ­ο του.


Πράγ­μα­τι, γι­ὰ ποι­άν «ἀ­γά­πη» μι­λοῦν αὐ­τοὶ ποὺ κο­λυμ­ποῦν στὴν ἐμ­πά­θει­α καὶ στὴν ἀ­λα­ζο­νεί­α; Τί «ἀ­γά­πη» εἶ­ναι αὐ­τή, ποὺ χω­ρά­ει τοὺς πάν­τες ἐ­κτὸς ἀ­πὸ τοὺς ἐν Χρι­στῷ ὀρ­θο­δό­ξως ὀρ­θο­φρο­νοῦν­τες ἀ­δελ­φούς τους; Καὶ ποι­άν «ἀ­γα­θό­τη­τα» ὑ­πο­κρί­νον­ται ἐ­κεῖ­νοι ποὺ κα­τέ­στη­σαν ἐρ­γό­χει­ρό τους, τὴ μνη­σι­κα­κί­α καὶ τὴ σκλη­ρό­τη­τα, τὸ μί­σος καὶ τὴν ἐκ­δι­κη­τι­κό­τη­τα ἐ­ναν­τί­ον ἐ­κεί­νων τοὺς ὁ­ποί­ους ἰ­δι­αι­τέ­ρως πρέ­πει νὰ ἐ­παι­νοῦν καὶ νὰ τι­μοῦν γι­ὰ τὸ ὀρ­θό­δο­ξο φρό­νη­μά τους;­.­.. Ὁ­ποί­α «ἀ­γα­θό­της»· νὰ δι­α­λέ­γε­ται ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος καὶ οἱ σὺν αὐ­τῷ μὲ τὴν ἀ­νὰ τὴν οἰ­κου­μέ­νη «σά­ρα καὶ μά­ρα» τῶν ἑ­τε­ρο­δό­ξων, ἀλ­λο­δό­ξων, μά­γων-σα­μά­νων καὶ ἀ­πο­κρυ­φι­στῶν τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς, ἐ­νῶ ἀρ­νεῖ­ται ν’ ἀ­κού­σει τὰ πνευ­μα­τι­κὰ τέ­κνα του καὶ τοὺς ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φούς του ποὺ ὀρ­θο­δό­ξως γρη­γο­ροῦν, ἀ­νη­συ­χοῦν καὶ μά­χον­ται!.­..


Ἡ ἰ­τα­μω­τά­τη ἐ­πι­στο­λὴ τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου ―μὲ τὴν ὁ­ποί­α ἐν­τέλ­λε­ται δί­κην αὐ­θέν­του τὴ φί­μω­ση, τὴν τι­μω­ρί­α καὶ τὸν ἐ­ξο­βε­λι­σμὸ τῶν ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν με­λῶν τῆ­ς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, ἐ­πι­σκό­πων καὶ κλη­ρι­κῶν καὶ λα­ϊ­κῶν, δι­α­πράτ­των κα­τά­φο­ρη εἰ­σπή­δη­ση σὲ αὐ­το­κέ­φα­λη Ἐκ­κλη­σί­α― εἶ­ναι ἡ ἔ­ναρ­ξη μι­ᾶς γε­νι­κευ­μέ­νης καὶ με­θο­δευ­μέ­νης ἐ­πι­θέ­σε­ως τῶν ἐ­κτὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως εὑ­ρι­σκο­μέ­νων ἀλ­λὰ ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας πα­ναι­ρε­τι­κῶν οἰ­κου­με­νι­στῶν ἀ­σχη­μο­νούν­των ἐ­ναν­τί­ον τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν: ἐ­ναν­τί­ον ἐ­κεί­νων ποὺ ἐμ­μέ­νουν στὴν αὐ­θεν­τι­κό­τη­τα τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως, ὅ­πως αὐ­τὴ ὁ­ρί­ζε­ται ἀ­πὸ τὸ ἱ­ε­ρὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κὴ Δι­δα­σκα­λί­α, τὶς ἁ­γί­ες οἰ­κου­με­νι­κὲς καὶ το­πι­κὲς Συ­νό­δους, τοὺς ἱ­ε­ροὺς Κα­νό­νες· καὶ ἐ­πι­μέ­νουν στὴν ἀ­κε­ραι­ό­τη­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ ὅ­πως μᾶς τὴν πα­ρέ­δω­σαν οἱ προ­φῆ­τες, οἱ ἀ­πό­στο­λοι, οἱ ἅ­γι­οι, οἱ ὁ­μο­λο­γη­τές, οἱ μάρ­τυ­ρες, καὶ ἐν τέ­λει οἱ πα­τέ­ρες μας!­.­..


Δι­αγ­γέλ­λον­ται ἀ­σμέ­νως οἰ­κου­με­νι­στι­κὰ συ­νέ­δρι­α καὶ ἡ­με­ρί­δες μὲ ἀν­τι­χρί­στους στό­χους τὴν ἐ­ξα­πά­τη­ση καὶ τὸν ἐ­κμαυ­λι­σμὸ τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ· ἐ­κτο­ξεύ­ον­ται εὐ­σπε­σμέ­νως δη­μο­σι­εύ­μα­τα μὲ θε­ο­λο­γι­κὸ ἔν­δυ­μα καὶ ἀ­θε­ο­λό­γη­το λό­γο· ἐ­ξα­πο­λύ­ε­ται ἀ­κα­τα­σχέ­τως ὀ­χε­τὸς ὕ­βρε­ων, λοι­δω­ρι­ῶν καὶ ἀ­θλί­ων ἐμ­παιγ­μῶν ἀ­πὸ τὰ ἀ­πύ­λω­τα στό­μα­τα καὶ μὲ τὸ ἀ­λα­ζο­νι­κὸ ὕ­φος νε­ω­τε­ρι­στῶν χρι­στο­μά­χων, πα­τρο­μά­χων καὶ ἁ­γι­ο­μά­χων στὸ δι­α­δί­κτυ­ο καὶ ἀλ­λοῦ. Αὐ­τὰ εἶ­ναι τὰ ὅ­πλα καὶ τὰ πυ­ρο­μα­χι­κὰ ἑ­νὸς ―καὶ ἐ­πι­σή­μως πλέ­ον κε­κυ­ρηγ­μέ­νου― πο­λέ­μου κα­τὰ τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας. Στὰ πλαί­σι­α αὐ­τὰ ἐν­τάσ­σον­ται, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, ἡ ἐ­πι­στο­λὴ τῶν 29 οἰ­κου­με­νι­στῶν εὐ­ρυ­μα­θῶν μὲν ἀλ­λὰ ἀ­θε­ο­λο­γή­των «θε­ο­λό­γων» τῆς Θε­ο­λο­γι­κῆς Σχο­λῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης καὶ τὸ ἄρ­θρο τοῦ Χαλ­κη­δό­νος κ. Ἀ­θα­να­σί­ου, ποὺ ζη­τοῦν ἐ­πὶ πί­να­κι τὴν κε­φα­λὴ τοῦ μη­τρο­πο­λί­του Πει­ραι­ῶς ἐ­πι­σκό­που κ. Σε­ρα­φεὶμ καὶ ὅ­λων τῶν ὀρ­θο­δό­ξως φρο­νούν­των, οἱ ὁ­ποῖ­οι μά­λι­στα χα­ρα­κτη­ρί­ζον­ται ἀ­πὸ ἐ­πι­σκο­πι­κὰ χεί­λη ὡς «θε­ο­λο­γι­κὴ ἀ­λη­τεί­α»­!.­..


Ἀλ­λὰ ἐ­ὰν οἱ ἐ­πι­κα­λού­με­νοι τοὺς ἁ­γί­ους καὶ θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας εἶ­ναι «θε­ο­λο­γι­κὴ ἀ­λη­τεί­α», τό­τε μή­πως καὶ οἱ ἴ­δι­οι οἱ Πα­τέ­ρες εἶ­ναι «θε­ο­λό­γοι-ἀ­λῆ­τες»; (Θοῦ, Κύ­ρι­ε, φυ­λα­κὴν τῷ στό­μα­τί μου! Ἅ­γι­οι τοῦ Θε­οῦ, συγ­χω­ρέ­στε μας!) Ἄλ­λω­στε αὐ­τὸ δὲν ἰ­σχυ­ρί­στη­κε ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος (καὶ μά­λι­στα δη­μο­σι­εύ­θη­κε στὸ πα­τρι­αρ­χι­κὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ «Ἐ­πί­σκε­ψις», 1998); Ὅ­τι οἱ Ἅ­γι­οι τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, οἱ ὑ­πὸ τῆς Θεί­ας Χά­ρι­τος μὲ ση­μεῖ­α στε­φα­νω­μέ­νοι καὶ μὲ πλεῖ­στα θαυ­μα­τουρ­γι­κὰ χα­ρί­σμα­τα κε­χα­ρι­τω­μέ­νοι, εἶ­ναι ἑ­ω­σφο­ρι­κῶς πλα­νε­μέ­νοι καὶ ὅ­τι ὁ ἴ­δι­ος ―φεῦ, «πα­να­γι­ώ­τα­τος» ὦν― προ­σεύ­χε­ται γι­ὰ τὴ σω­τη­ρί­α τους!­!­!­.­..
Ὄ­χι, ἀ­δελ­φοί μου, δὲν πρό­κει­ται πε­ρὶ ἀ­λα­ζο­νεί­ας μό­νον· καὶ πε­ρὶ βλα­κεί­ας πρό­κει­ται!­.­..



3. Ὁ κα­τα­πα­τη­τὴς τοῦ πα­λαι­φά­του καὶ μαρ­τυ­ρι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, ἀν­τι­κα­τέ­στη­σε τὴν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ Θε­οῦ μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ ―τὴν ὁ­ποί­α ἐ­κλή­θη ὡς λει­τουρ­γός Του νὰ ὀρ­θο­το­μεῖ καὶ ὡς ἐ­πί­σκο­πος τοῦ λο­γι­κοῦ ποι­μνί­ου Του νὰ δι­α­φυ­λάτ­τει― μὲ τὴν ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ ἐ­ξου­σί­α τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου, ὑ­πο­κύ­πτον­τας στὶς τρεῖς προ­κλή­σεις τοῦ δι­α­βό­λου καὶ ἀ­πο­δε­χό­με­νος τὶς ἐ­πὶ γῆς «δω­ρε­ές» του: τὴν κο­σμι­κὴ ἐ­ξου­σί­α, τὴ βρω­τὴ δό­ξα καὶ τὰ ὑ­λι­κὰ ἀ­γα­θά. Ἐ­ξε­δί­ω­ξε τὸν Χρι­στὸ καὶ τὴν ἀ­λή­θει­α Του καὶ τοὺς ἁ­γί­ους Του καὶ τοὺς μάρ­τυ­ρές Του· ἀ­πέ­βα­λε τὴ χά­ριν τοῦ ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος!­.­..


Ἀ­πὸ τὸ ὄν­τως ἐμ­πε­ρί­στα­το Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο κρά­τη­σε τὸν ἱ­στο­ρι­κὸ-πο­λι­τι­κὸ θε­σμὸ καὶ ―γι­ὰ τὴ δι­α­τή­ρη­ση τῆς προ­σω­πο­πα­γοῦς ἐ­ξου­σί­ας τοῦ ἑ­κά­στο­τε πα­τρι­άρ­χη― κα­τάρ­γη­σε τὸν ρό­λο τοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου ὡς φύ­λα­κα καὶ φά­ρο καὶ ἀ­να­φο­ρὰ τῆς αὐ­θεν­τι­κό­τη­τος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας καὶ τῆς ἀ­κε­ραι­ό­τη­τος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ, προ­κει­μέ­νου νὰ βρεῖ στή­ρι­ξη καὶ συμ­μά­χους στοὺς ἑ­ω­σφο­ρι­στὲς σι­ω­νι­στο­μα­σώ­νους οἰ­κο­νο­μι­κοὺς καὶ πο­λι­τι­κοὺς παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες τοῦ κό­σμου τού­του!­.­.. Ἀλ­λὰ ὁ π. Ἐ­πι­φά­νι­ος Θε­ο­δω­ρό­που­λος εἶ­χε ἤ­δη ἀ­πὸ δε­κα­ε­τι­ῶν ὑ­πο­δεί­ξει στὸν προ­κά­το­χο τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου, ἐ­πί­σης αἱ­ρε­τι­κό, Ἀ­θη­να­γό­ρα καὶ σὲ κά­θε ἐ­πί­δο­ξο λα­θρε­πι­βά­τη τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας: Κα­λύ­τε­ρα νὰ κα­τα­βυ­θι­στεῖ ὁ πα­τρι­αρ­χι­κὸς θρό­νος στὰ ἐ­ρέ­βη τοῦ Βο­σπό­ρου, πα­ρὰ νὰ πα­ρα­σα­λευ­τεῖ στὸ ἐ­λά­χι­στο ἡ Ὀρ­θό­δο­ξος Πί­στη μας!­!!


Ἀλ­λὰ ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἀρ­νή­θη­κε τὴν ἀ­κα­τα­μά­χη­τη καὶ ἀ­κα­τά­λυ­τη παν­το­δυ­να­μί­α τοῦ Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ μας, γι­ὰ τὴν προ­στα­σί­α τοῦ ὄν­τως ―ἀλ­λὰ ἀ­πο­κλει­στι­κὰ καὶ μό­νον ἐκ τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν μας― ἐμ­πε­ρι­στά­του Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου τῆς Κω­σταν­τι­νου­πό­λε­ως· ὀρ­θο­λο­γι­στι­κῶς σκε­πτό­με­νος καὶ πα­ρα­λό­γως φε­ρό­με­νος ἀ­πο­δέ­χθη­κε καὶ προ­σέ­φυ­γε στὴ δύ­να­μη τῶν προ­σκυ­νούν­των τὸν Μέ­γα Ἀρ­χι­τέ­κτο­να τοῦ Σύμ­παν­τος (τὸν Μ.Α.Τ.Σ.­), δη­λα­δὴ τὸν Σα­τα­νᾶ!­!! Τὰ κεί­με­να, οἱ λό­γοι καὶ τὰ ἔρ­γα του αὐ­τὸ μαρ­τυ­ροῦν· κι ἂς προ­σπα­θεῖ νὰ μᾶς μπερ­δέ­ψει καὶ νὰ μᾶς ἐ­ξα­πα­τή­σει χα­μαι­λε­ων­τί­ζον­τας, κα­θὼς ἐμ­φα­νί­ζε­ται στοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς αἱ­ρε­τι­κός, στοὺς ἀλ­λο­δό­ξους ἀλ­λό­δο­ξος-συγ­κρη­τι­στὴς καὶ στοὺς ὀρ­θο­δό­ξους «ὀρ­θό­δο­ξος»· ἀ­σκών­τας τά­χα ὑ­ψη­λὴ πο­λι­τι­κὴ καὶ πε­ρί­τε­χνη δι­πλω­μα­τί­α!­.­.. Ἀλ­λὰ τὸ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὸ τοῦ Δι­α­βό­λου εἶ­ναι τὸ ψέμ­μα καὶ ἡ δι­α­βο­λή· κι αὐ­τὸ εἶ­ναι τὸ ἐρ­γό­χει­ρο τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου!­!!


Ὅ­μως καὶ ἡ πνευ­μα­τι­κὴ τύ­φλω­ση δι­α­κα­τέ­χει τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο: πῶς ἐλ­πί­ζει ὅ­τι θὰ δι­α­σώ­σει χω­ρὶς τὸν Χρι­στὸ τὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο, τὸ ὁ­ποῖ­ο ὑ­φί­στα­τα­ται ἐ­λέ­ῳ Χρι­στοῦ καὶ γι­ὰ τὸν Χρι­στό; Τὸ ἐλ­πί­ζει γι­α­τὶ δὲν ἀ­γα­πᾶ τὸν Χρι­στό, γι­α­τὶ μι­σεῖ καὶ κα­τα­δι­ώ­κει τὸν Χρι­στό· γι­α­τὶ ἀ­γα­πᾶ καὶ ὁ­μνύ­ει στὸν Ἀν­τί­χρι­στο, τοῦ ὁ­ποί­ου ἑ­τοι­μά­ζει τὴν πα­νη­γυ­ρι­κὴ εἴ­σο­δο καὶ ἐγ­κα­τά­στα­ση στὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο, με­τα­τρέ­πον­τάς το ἀ­πὸ φω­λι­ὰ καὶ γι­άφ­κα τῆς μα­σω­νί­ας, ὅ­πως τὸ ἔ­χουν κα­ταν­τή­σει οἱ οἰ­κου­με­νι­στὲς τὶς τε­λευ­ταῖ­ες δε­κα­ε­τί­ες, σὲ ἄν­τρο τῆς Παν­θρη­σκεί­ας!­!!


Ἀ­πὸ τὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως πέ­ρα­σαν ἅ­γι­οι καὶ θε­ο­φό­ροι Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ, γί­γαν­τες τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας, ὅ­πως ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Χρυ­σό­στο­μος· ἀλ­λὰ πέ­ρα­σαν καὶ νά­νοι αἱ­ρε­τι­κοί, ὅ­πως ὁ Ἰ­ω­άν­νης Κα­λέ­κας καὶ ὁ Ἰ­ω­άν­νης Βέκ­κος: πλά­νοι κι ἐ­κμαυ­λι­στές, προ­βα­τό­σχη­μοι λύ­κοι βα­ρεῖς, προ­δό­τες καὶ ρι­ψά­σπι­δες, δι­ῶ­κτες καὶ δή­μι­οι, ἐ­ξω­μό­τες καὶ αὐ­το­μό­λοι.­.. Δυ­στυ­χῶς, ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος δὲν ἐ­πέ­λε­ξε νὰ μι­μη­θεῖ τὸν ἡ­ρω­ϊ­κὸ καὶ μαρ­τυ­ρι­κὸ ἱ­ε­ρὸ Χρυ­σό­στο­μο καὶ τοὺς ἄλ­λους ἁ­γί­ους προ­κα­τό­χους του· ἐ­ζή­λω­σε δό­ξαν Βέκ­κου!­!!


4. Πλεῖ­στες οἱ θε­ό­πνευ­στες το­πι­κὲς καὶ οἰ­κου­με­νι­κὲς Σύ­νο­δοι, ἀλ­λὰ καὶ εὐ­ά­ριθ­μες οἱ κα­κο­δο­ξοῦ­σες καὶ λη­στρι­κὲς ὀ­νο­μα­ζό­με­νες! Τὴν Ἀ­λή­θει­α Του, ὅ­μως, μό­νον ἡ ἁ­γι­ό­τη­τα ―μὲ τὴν οἰ­κο­νο­μί­α τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ ἐν ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι― ἀ­να­δεί­κνυ­ε· καὶ ἡ συ­νεί­δη­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ὁ πι­στὸς λα­ός Του, τὴ δι­α­σφά­λι­ζε. Ὅ­πως τό­τε καὶ τώ­ρα καὶ πάν­το­τε!­!! Ἡ ἐ­πί­κλη­ση σή­με­ρα ἀ­πο­φά­σε­ων πα­νορ­θο­δό­ξων Συ­νό­δων καὶ τῆς αὐ­θεν­τί­ας τῶν «ἁρ­μο­δί­ων» ἱ­ε­ραρ­χῶν-ἡ­γε­τῶν, μό­νον πο­νη­ρῶν ἐ­πι­χεί­ρη­μα γι­ὰ ἀ­πλη­ρο­φό­ρη­τους, μι­κρό­νο­ες καὶ μω­ροὺς ἀ­πο­τε­λεῖ.


Οἱ συ­νο­δι­κὲς ἀ­πο­φά­σεις καὶ ἡ αὐ­θεν­τί­α ἐ­κεί­νων ποὺ τὶς λαμ­βά­νουν ἔ­χουν ἰ­σχὺ καὶ ὑ­πο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα γι­ὰ ὅ­λα τὰ μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μό­νον ἐ­ὰν ὀρ­θο­το­μοῦν τῆν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Χρι­στοῦ καὶ συ­νά­δουν μὲ τὸ ἱ. Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τὴν ἱ. Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κὴ Δι­δα­σκα­λί­α, τὶς ἁ­γί­ες Συ­νό­δους, τοὺς ἱ. Κα­νό­νες. Ἄλ­λω­στε γι­ὰ κά­θε ζή­τη­μα ποὺ ἔρ­χε­ται σὲ Σύ­νο­δο πρέ­πει νὰ ἔ­χει τε­θεῖ καὶ νὰ ἔ­χει προ­η­γη­θεῖ συ­ζή­τη­ση ἐ­π’ αὐ­τοῦ, νὰ ἔ­χει λη­φθεῖ σχε­τι­κὴ ἀ­πό­φα­ση στὴν το­πι­κὴ Ἐκ­κλη­σί­α τῆς ὁ­ποί­ας οἱ ἀν­τι­πρό­σω­ποι συμ­με­τέ­χουν στὴ Σύ­νο­δο. Ὁ πι­στὸς λα­ὸς τοῦ Θε­οῦ πρέ­πει νὰ ἔ­χει ἐ­νη­με­ρω­θεῖ καὶ ἐκ­φρα­στεῖ. Σή­με­ρα οἱ συμ­με­τέ­χον­τες στὶς δι­ά­φο­ρες Συ­νό­δους (ἀ­κό­μη καὶ δι­α­λό­γους, συ­ναν­τή­σεις κ.λπ.) «προκα­θή­με­νοι» καὶ «ἡ­γέ­τες» τῶν δι­οι­κου­σῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Ἐκ­κλη­σι­ῶν ―καὶ ὄ­χι Ποι­με­νάρ­χες καὶ Τα­γοὶ τοῦ λο­γι­κοῦ ποι­μνί­ου τοῦ Κυ­ρί­ου― ἐκ­προ­σω­ποῦν μό­νον τὸν ἑ­αυ­τό τους, τὸ κα­θε­στὼς τῆς δε­σπο­το­κρα­τί­ας ποὺ τοὺς ἀ­νέ­δει­ξε καὶ τὶς πά­σης φύ­σε­ως ἐ­λὶτ στὶς ὁ­ποῖ­ες ἀ­νή­κουν καὶ ὑ­πη­ρε­τοῦν· αὐ­τοὶ ὅ­μως, ὡς μὴ ὀρ­θο­το­μοῦν­τες τὸν λό­γον τῆς Ἀ­λη­θεί­ας Του ἀλ­λὰ και­νο­το­μοῦν­τες τὶς δι­κές τους κα­κο­δο­ξί­ες καὶ αἱ­ρέ­σεις, δὲν εὑ­ρί­σκον­ται εἰς τό­πον καὶ τύ­πον Χρι­στοῦ καὶ ὡς ἐκ τού­του, μὴ δι­α­θέ­τον­τες ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ἐ­λέ­ῳ Χρι­στοῦ δι­και­ο­δο­σί­α, ἀ­πο­φα­σί­ζουν καὶ ἐ­νερ­γοῦν γι­ὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α ὡς σφε­τε­ρι­στὲς τῆς ἀρ­χι­ε­ρω­σύ­νης πα­ρα­νό­μως (δι­α­λό­γους, συ­ναν­τή­σεις, συμ­με­το­χές, συμ­προ­σευ­χὲς κ.λπ.­)!­!­!.­..


Ὑ­πὸ αὐ­τὸ τὸ κα­θε­στώς, ὡ­στό­σο, μέλ­λει νὰ συγ­κλη­θεῖ ἡ ἐκ τοῦ Φα­να­ρί­ου με­τὰ ἐ­ξου­σι­α­στι­κοῦ πά­θους καὶ ἀ­λα­ζο­νι­κῆς ἐμ­μο­νῆς ἀ­περ­γα­ζο­μέ­νη Με­γά­λη Σύ­νο­δος, προ­κει­μέ­νου νὰ ἐ­πι­βά­λει τὴν και­σα­ρο­πα­πι­κὴ ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κὴ-φα­σι­στι­κὴ ἐ­ξου­σί­α τοῦ οἰ­κου­με­νι­κοῦ πα­τρι­άρ­χη Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως ὡς πά­πα-Σα­τρά­πη τῆς Ἀ­να­το­λῆς ἐ­πὶ ὅ­λων τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Ἐκ­κλη­σι­ῶν, νὰ ἐ­πι­ση­μο­ποι­ή­σει τὴν οὐ­νι­τι­κὴ ἕ­νω­ση τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας μὲ τὸν ἀ­με­τα­νό­η­το Πα­πι­σμὸ καὶ νὰ ἀ­να­γο­ρεύ­σει τὸν Οἰ­κου­με­νι­σμὸ καὶ τὸν Συγ­κρη­τι­σμὸ σὲ δόγ­μα­τα καὶ μά­λι­στα κεν­τρι­κὰ τῆς «Ὀρ­θο­δο­ξί­ας»­!­.­..


Εἶ­ναι πλέ­ον τοῖς πᾶ­σι φα­νε­ρὸν ὅ­τι ὁ ἐ­ξου­σι­ο­κρά­της κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐ­νερ­γεῖ ὡς ὁ πά­πας-Σα­τρά­πης τῆς Ἀ­να­το­λῆς, ὑ­πο­τε­λὴς ὡ­στό­σο στὸν πά­πα-Αὐ­το­κρά­το­ρα τῆς Δύ­σε­ως ―ἀμ­φο­τέ­ρων ὑ­πο­λό­γων στοὺς σι­ω­νι­στο­μα­σώ­νους παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς― οἱ ὁ­ποῖ­οι πά­πες, στὰ πλαί­σι­α τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως, ἔ­χουν ἐ­πι­φορ­τι­σθεῖ ἐρ­γο­λα­βι­κὰ μὲ τὴν ἐ­πι­βο­λὴ τῆς Παν­θρη­σκεί­ας γι­ὰ τὴν προ­ε­τοι­μα­σί­α τῆς ἐ­λεύ­σε­ως τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου. Ἡ ἀ­πο­στο­λὴ τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου καὶ τῶν σὺν αὐ­τῷ φι­λο­πα­πι­στῶν, οἰ­κου­με­νι­στῶν καὶ συγ­κρη­τι­στῶν εἶ­ναι νὰ ἐ­πι­βά­λουν ―δί­κην ἀ­ναι­δῶν καὶ φορ­τι­κῶν «πλα­σι­ὲ» τοῦ σι­ω­νι­σμοῦ καὶ τῆς μα­σω­νί­ας― τὴ λα­τρεί­α τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου ἐν­τὸς τῶν ὀρ­θο­δό­ξων να­ῶν μας μὲ τὸ με­ταλ­λαγ­μέ­νο ὀρ­θό­δο­ξο λα­τρευ­τι­κὸ τυ­πι­κὸ (λει­τουρ­γι­κὴ «ἀ­να­γέν­νη­ση», με­τα­φρά­σεις, νε­ω­τε­ρι­σμοί)· δη­λα­δὴ νὰ ἐ­πι­βά­λουν ἕ­να νέ­ου τύ­που οὐ­νι­τι­κὸ καὶ ἀν­τὶ-Χρι­στο κα­θε­στώς.


5. Τὸν Ὀ­κτώ­βρι­ο τοῦ 2008 στὸ Φα­νά­ρι ὁ Ἀ­θη­νῶν κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος δέ­χθη­κε δη­μο­σί­ως τὴν αὐ­θαί­ρε­τη καὶ ἄ­τυ­πη ἀλ­λὰ οὐ­σι­α­στι­κὴ κα­τάρ­γη­ση ―μὲ τὴ σι­ω­πη­ρὴ καὶ κα­θο­λι­κὴ συ­ναί­νε­ση ἢ ἀ­δι­α­φο­ρί­α τῆς ἑλ­λα­δι­κῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας― τοῦ Αὐ­το­κε­φά­λου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος καὶ τὸν ὑ­πο­βι­βα­σμό της ἀ­πὸ ἀ­δελ­φὴ-Ἐκ­κλη­σί­α σὲ κό­ρη-Ἐκ­κλη­σί­α. Ἔ­κτο­τε συ­στη­μα­τι­κὰ ἡ τα­κτι­κὴ καὶ αὐ­θαί­ρε­τη καὶ κα­τα­χρη­στι­κὴ ἀλ­λὰ κα­τὰ πάν­τα με­θο­δευ­μέ­νη ―πρό­σκλη­ση καὶ ὑ­πο­δο­χὴ ὡς ἀρ­χη­γοῦ κρά­τους μὲ πρω­το­βου­λί­α κυ­ρί­ως οἰ­κο­νο­μι­κῶν πα­ρα­γόν­των (ἐ­πι­με­λη­τή­ρι­α κ.λπ.) καὶ αὐ­το­δι­οι­κη­τι­κῶν φο­ρέ­ων σὲ δι­ά­φο­ρα μέ­ρη τῆς χώ­ρας καὶ στα­νι­κῶς ἐ­πι­βαλ­λο­μέ­νη στὶς οἰ­κεῖ­ες μη­τρο­πό­λεις― πα­ρου­σί­α τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου στὴν Ἑλ­λά­δα, ὡς σὲ ἐ­παρ­χί­α τῆς δι­και­ο­δο­σί­ας του, στὴν πρά­ξη ἐμ­πέ­δω­σε τὴν κα­τάρ­γη­ση τῆς αὐ­το­κε­φα­λί­ας καὶ ἐ­πέ­βα­λε τὸν ὑ­πο­βι­βα­σμὸ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος σὲ «ὑ­πη­ρέ­τρι­α»-Ἐκ­κλη­σί­α!­.­..



Μὲ τὴν ἐν λό­γῳ ἐ­πι­στο­λή του ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐν­τέλ­λε­ται «ὀ­φει­λε­τι­κῶς» (δι­και­ω­μα­τι­κῶς, ὡς ἐ­πι­κυ­ρί­αρ­χος) ἐ­νέρ­γει­ες καὶ ἀ­πο­φά­σεις στὴν Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος, ἡ ὁ­ποί­α ὑ­πο­χρε­οῦ­ται «ὀ­φει­λε­τι­κῶς» (κα­θη­κόν­τως, ὡς ὑ­πο­τε­λὴς) νὰ ἐ­κτε­λέ­σει ―νὰ δι­κά­σει καὶ νὰ κα­τα­δι­κά­σει μέ­λης της: ἐ­πι­σκό­πους, κλη­ρι­κοὺς καὶ λα­ϊ­κοὺς―, ἐ­πι­βάλ­λον­τας ἀ­νοι­κτὰ καὶ ἀ­προ­σχη­μά­τι­στα σχέ­σεις πλή­ρους ὑ­πο­τέ­λει­ας καὶ ρα­γι­α­δι­σμοῦ. Ἀ­πει­λεῖ δέ, σὲ πε­ρί­πτω­ση μὴ συμ­μορ­φώ­σε­ως, νὰ ἐ­γεί­ρει θέ­μα ―βλέ­πε: κα­τα­δί­κες, δι­ωγ­μούς, ἀ­φο­ρι­σμοὺς― σὲ πα­νορ­θό­δο­ξο ἐ­πί­πε­δο, ἐ­φό­σον θε­ω­ρεῖ ὅ­τι οἱ ἄλ­λες δι­οι­κοῦ­σες Ὀρ­θό­δο­ξες Ἐκ­κλη­σί­ες δι­ὰ τῶν «προ­κα­θη­μέ­νων» τους «εἶ­ναι τοῦ χε­ρι­οῦ του»· ἡ κα­τ’ ἀ­να­το­λὰς Ἱ­ε­ρὰ Ἐ­ξέ­τα­ση, ἑ­τε­ρο­χρο­νι­σμέ­νη με­ρι­κοὺς αἰ­ῶ­νες, βρί­σκε­ται ἐ­πὶ θύ­ραις μὲ τοὺς δαυ­λοὺς ἕ­τοι­μους ν’ ἀ­νά­ψουν τὶς πυ­ρὲς τῆς «κα­θάρ­σε­ως» κα­τὰ τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν!­.­..



6. Τὸ ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κὸ πρα­ξι­κό­πη­μα τοῦ 2008 κα­θί­στα­ται πα­τρι­αρ­χι­κὴ κα­το­χή τὸ 2012. Ἔτ­σι ἐμ­πε­δώ­νε­ται καὶ πα­γι­ο­ποι­εῖ­ται ἔ­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο ὁ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸς κα­τα­κερ­μα­τι­σμὸς τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς ἐ­πι­κρά­τει­ας, ὅ­που, ἀν­τὶ ἡ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ δι­και­ο­δο­σί­α νὰ κα­τα­στεῖ ὡς εἴ­θι­σται ἑ­νι­αί­α καὶ ν’ ἀ­κο­λου­θή­σει τὴν ἐ­θνι­κὴ-πο­λι­τι­κὴ-κρα­τι­κὴ δι­α­μόρ­φω­ση (κα­τὰ τοὺς ἱ. κα­νό­νες 8ο τῆς Γ΄ Οἰκ. Συ­νό­δου τὸ 431 καὶ 17ο τῆς Δ΄ Οἰκ. Συ­νό­δου τὸ 451, τὸν Μέ­γα Φώ­τι­ο, τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ κα­νο­νι­κὴ-πρα­κτι­κὴ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας), ἐ­πι­βάλ­λε­ται τε­τρα­πλὸς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸς κα­τα­κερ­μα­τι­σμὸς τῆς Ἑλ­λά­δος, ποὺ ἐν τοῖς πράγ­μα­σι ἀμ­φι­σβη­τεῖ ἐξ ἀρ­χῆς τὴν ἐ­θνι­κὴ ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­α καὶ κυ­ρι­αρ­χί­α τοῦ ἑλ­λη­νι­κοῦ Κρά­τους. Ἔτ­σι ἔ­χου­με:


(α) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος· στὴν ὁ­ποί­α ἐν­σω­μα­τώ­θη­καν κα­νο­νι­κὰ μό­νον ἡ Θεσ­σα­λί­α καὶ ἡ Ἑ­πτάν­νη­σος με­τὰ τὴν ἀ­πε­λευ­θέ­ρω­σή τους.


(β) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Κρή­της· ὅ­που ὑ­πο­βό­σκουν αὐ­το­νο­μι­στι­κὲς τά­σεις ὑ­πο­κι­νού­με­νες ἀ­πὸ τὸν σι­ω­νι­σμὸ καὶ οἱ μη­τρο­πο­λί­τες της ἔ­γι­ναν τοῦρ­κοι ὑ­πή­κο­οι πρὸς «πα­τρι­αρ­χο­ποί­η­σή» τους, δι­α­τη­ρών­τας ὡ­στό­σο τοὺς μη­τρο­πο­λι­τι­κοὺς θρό­νους τους στὴν Ἑλ­λά­δα!­.­..­


(γ) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Δω­δε­κα­νή­σου· ὅ­που νη­σι­ά της ὀ­ρέ­γε­ται μο­νί­μως ἡ τουρ­κι­κὴ βου­λι­μί­α καὶ προ­σφά­τως «ἀ­να­κα­λύ­πτον­ται» (μου­σουλ­μά­νοι) ἢ «ἐ­πι­και­ρο­ποι­οῦν­ται» (πα­πι­στὲς) μει­ο­νό­τη­τες.


(δ) Μη­τρο­πό­λεις «Νέ­ων Χω­ρῶν»· ὅ­ρος κα­θ’ ἑ­αυ­τὸν ὕ­πο­πτος, ποὺ ὑ­πο­νο­εῖ προ­σω­ρι­νῶς κα­τα­κτη­μέ­νες πε­ρι­ο­χὲς καὶ ὄ­χι ὁ­ρι­στι­κῶς ἀ­πε­λευ­θε­ρω­μέ­να πά­λαι πο­τε ἑλ­λη­νι­κὰ ἐ­δά­φη σὲ Ἤ­πει­ρο, Μα­κε­δο­νί­α, Θρά­κη, ἐ­νῶ ἡ ἑλ­λη­νι­κό­τη­τά τους καὶ ἡ ἑλ­λη­νι­κὴ κυ­ρι­αρ­χί­α ἐ­κεῖ μο­νί­μως ἀμ­φι­σβη­τεῖ­ται ἀ­πὸ τοὺς γεί­το­νες, καὶ ὅ­που ὑ­πάρ­χει ἱ­στο­ρι­κὸ αὐ­το­νο­μι­στι­κῶν καὶ ἀ­πο­σχι­στι­κῶν κι­νη­μά­των: ὅ­πως λ.χ. ὁ ἔ­χων μέλ­λον σκο­πι­α­νὸς ἀ­λυ­τρω­τι­σμός, μὲ τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ δι­ά­στα­σή του τὸν Ἀ­χρί­δος Ἰ­ω­άν­νη ποὺ ἔ­χει τὴν ἕ­δρα του στὴ Θεσ­σα­λο­νί­κη (γι­ὰ τὸν ὁ­ποῖ­ον οὐ­δὲν λέ­γε­ται ἀ­πὸ τὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο καὶ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος), ἀλ­λὰ καὶ τὸ πα­ρὸν τῆς ἀ­νοι­κτῆς τουρ­κι­κῆς ἐ­πι­κυ­ρι­αρ­χί­ας στὴ Θρά­κη (προ­ξε­νεῖ­ο καὶ μου­λά­δες)!­.­..


Εἶ­ναι γνω­στὸ ἄλ­λω­στε στὴν παγ­κό­σμι­α ἱ­στο­ρί­α, ἀλ­λὰ καὶ ἰ­δι­αι­τέ­ρως στὰ Βαλ­κά­νι­α (λ.χ. Βουλ­γα­ρί­α), ὅ­τι ἡ με­τα­βο­λὴ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν δι­και­ο­δο­σι­ῶν προ­η­γεῖ­ται καὶ προ­ε­τοι­μά­ζει αὐ­το­νο­μί­ες καὶ ἀ­πο­σχί­σεις ἐ­δα­φῶν, κρα­τι­κὰ μορ­φώ­μα­τα καὶ γε­ω­πο­λι­τι­κὲς-γε­ω­στρα­τη­γι­κὲς ἀ­να­κα­τα­τά­ξεις!­.­.. Τί συμ­βαί­νει, λοι­πόν, μὲ τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο καὶ τοὺς σὺν αὐ­τῷ; Εἶ­ναι τυ­χαῖ­ο ὅ­τι ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς φα­να­ρι­ώ­της ἐ­ξου­σι­α­στὴς ἔ­χει κα­τα­φερ­θεῖ κα­τὰ τῆς Ἐ­θνε­γερ­σί­ας τοῦ 1821 καὶ τῶν ἡ­ρω­ϊ­κῶν ἀ­γω­νι­στῶν της, ὑ­βρί­ζον­τάς τους ὡς «ξυ­πό­λυ­τους ἀ­λῆ­τες» (κι ἔ­χει δη­μο­σι­ευ­θεῖ), ποὺ δι­α­τά­ρα­ξαν τὴν ἀ­γα­στὴ καὶ φι­λι­κὴ συμ­βί­ω­ση τῶν τούρ­κων κα­τα­κτη­τῶν μὲ τοὺς ὑ­πο­δού­λους Ἕλ­λη­νες; Ὄ­χι, ἀ­δελ­φοί μου, δὲν πρό­κει­ται πε­ρὶ ἀ­λα­ζο­νεί­ας οὔ­τε πε­ρὶ βλα­κεί­ας· πε­ρὶ προ­δο­σί­ας πρό­κει­ται!­.­..


Ἡ Παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­α προ­ω­θεῖ μὲ ὅ­λα τὰ μέ­σα τὴ Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των στὸν κό­σμο καὶ στὴ Βαλ­κα­νι­κή· ἀ­φαι­ρεῖ ἀ­πὸ τὸν ὀρ­θό­δο­ξο ἑλ­λη­νι­κὸ λα­ὸ ὄ­χι μό­νον τὴν ἐ­θνι­κὴ ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­α του καὶ τὴν κρα­τι­κὴ κυ­ρι­αρ­χί­α του, τὴν οἰ­κο­νο­μι­κὴ καὶ πο­λι­τι­κὴ αὐ­το­νο­μί­α του, τὴν ἱ­στο­ρι­κὴ καὶ πο­λι­τι­σμι­κὴ ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­α του, ἀλ­λὰ ἀ­κό­μη καὶ τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ αὐ­το­κε­φα­λί­α του· ἐ­νῶ συ­στη­μα­τι­κὰ προ­ω­θοῦν­ται ἡ πα­ρα­χά­ρα­ξη τῆς ἱ­στο­ρί­ας του, ἡ δι­α­στρο­φὴ τῆς ἐ­θνι­κῆς συ­νει­δή­σε­ώς του, ἡ πλη­θυ­σμι­α­κὴ ἀλ­λοί­ω­σή του, ἡ φαλ­κί­δευ­ση τῶν ἀν­θρω­πί­νων δι­και­ω­μά­των του καὶ ἡ κα­τάρ­γη­ση τῶν πο­λι­τι­κῶν ἐ­λευ­θε­ρι­ῶν του. Καὶ ὄ­χι μό­νον: ἐ­πι­χει­ρεῖ­ται καὶ αὐ­τὴ ἀ­κό­μη ἡ βι­ο­λο­γι­κὴ καὶ δη­μο­γρα­φι­κὴ ἐ­ξόν­τω­σή του· χω­ρὶς νὰ τὸ συ­νει­δη­το­ποι­οῦ­με ἐν­δε­χο­μέ­νως νὰ βι­ώ­νου­με μί­αν ὑ­πού­λως «ἐκ­κλε­πτυ­σμέ­νη» γε­νο­κτο­νί­α του!­!!
«Στὴν ἀ­ναμ­πουμ­πού­λα ὁ λύ­κος χαί­ρε­ται», λέ­ει ὁ λα­ός· καὶ ὁ αἱ­ρε­σι­άρ­χης κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, ἐν­τε­ταγ­μέ­νος στοὺς παγ­κο­σμι­ο­κρα­τι­κοὺς σχε­δι­α­σμούς, εἶ­ναι ὁ προ­βα­τό­σχη­μος καὶ βα­ρὺς λύ­κος ποὺ κα­τα­σπα­ράσ­σει πνευ­μα­τι­κα, καὶ ὄ­χι μό­νον, τὸ λο­γι­κὸ ποί­μνι­ο τοῦ Θε­οῦ ―ἐν προ­κει­μέ­νῳ τὸν ἑλ­λη­νι­κὸ λα­ὸ― τοῦ ὁ­ποί­ου κα­κο­βού­λως καὶ δο­λί­ως ὑ­φήρ­πα­σε τὴν «ἡ­γε­σί­α», προ­φα­σι­ζό­με­νος ὅ­τι τά­χα τὸν ποι­μαί­νει!­.­..


7. Προ­τεί­νου­με στὸν σφε­τε­ρι­στὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ θρό­νου καὶ κα­τα­πα­τη­τὴ τοῦ πα­λαι­φά­του καὶ μαρ­τυ­ρι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου Κων­σταν­τι­νου­πό­λως κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο Ἀρ­χον­τώ­νη νὰ συ­νέλ­θει καὶ νὰ ἔλ­θει σὲ συ­ναί­σθη­ση, ὅ­τι κα­νεὶς δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἐμ­παί­ζει τὸν Κύ­ρι­ο καὶ Θε­ό μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, νὰ κα­τα­κρε­ουρ­γεῖ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α Του, νὰ δι­α­στρέ­φει τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη μας καὶ νὰ ἐ­κμαυ­λί­ζει τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ· οὔ­τε κι αὐ­τὸς ἀ­κό­μη ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς καὶ οἰ­η­μα­τί­ας πά­πας-Σα­τρά­πης τῆς Ἀ­να­το­λῆς, ποὺ «ἀ­να­γό­ρευ­σε» τὸν ἑ­αυ­τό του θε­ὸ καὶ «κα­θαί­ρε­σε» τὸν Τρι­α­δι­κὸ Θε­ό μας σὲ ὑ­πο­τε­λή του!­!!


Τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη μας μᾶς τὴν προ­α­νήγ­γει­λαν οἱ δί­και­οι καὶ οἱ προ­φῆ­τες Του, μᾶς τὴν ἀ­πο­κά­λυ­ψε ὁ ἴ­δι­ος ὁ Χρι­στός, μᾶς τὴν ἐ­δί­δα­ξαν οἱ ἀ­πό­στο­λοί Του, μᾶς τὴν στε­ρέ­ω­σαν οἱ μάρ­τυ­ρές Του, μᾶς τὴν δι­α­φύ­λα­ξαν οἱ ἅ­γι­οί Του, μᾶς τὴν πα­ρέ­δω­σαν οἱ Πα­τέ­ρες μας!
Ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, πα­ρ’ ὅ­λες τὶς κομ­πορ­ρη­μο­σύ­νες του καὶ τοὺς κορ­δα­κι­σμούς του, πα­ρὰ τὴν τρο­μο­κρα­τί­α καὶ τὶς ἀ­πει­λὲς ποὺ ἐ­ξα­πο­λύ­ει ἐ­ναν­τί­ον μας, πα­ρὰ τοὺς ἑ­ω­σφο­ρι­κοὺς βρυ­χηθ­μούς του, εἶ­ναι πο­λὺ μι­κρός, ἐ­λα­χι­στό­τα­τος, σχε­δὸν ἀ­νύ­παρ­κτος χω­ρὶς τὴν ἐ­ξου­σί­α ποὺ ἔ­χει ὑ­φαρ­πά­σει ἀλ­λὰ καὶ ἀ­πο­λύ­τως ἀ­δύ­να­μος ἀ­κό­μη καὶ μὲ αὐ­τήν, γι­ὰ νὰ μπο­ρέ­σει νὰ μᾶς χω­ρί­σει ἀ­π’ τὸν Χρι­στὸ καὶ τὴν Ἀ­λή­θει­α Του· ἡ ὁ­ποί­α ἐμ­πε­ρι­έ­χει τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Ἀ­γά­πη, τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Ἑ­νό­τη­τα, τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Εἰ­ρή­νη· καὶ ποὺ ―κυ­ρί­ως― ἐ­ξα­σφα­λί­ζει τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Σω­τη­ρί­α μας.
Στὴν προ­σω­πι­κή τους πτώ­ση καὶ ἀ­πώ­λει­α, ποὺ ἔ­χουν ἐ­πι­λέ­ξει ν’ ἀ­κο­λου­θή­σουν ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος καὶ οἱ σὺν αὐ­τῷ λα­τι­νό­φρο­νες φι­λο­πα­πι­στές, πα­ναι­ρε­τι­κοὶ οἰ­κου­με­νι­στὲς καὶ νε­ο­ε­πο­χί­τες συγ­κρη­τι­στὲς μή­τε θὰ τοὺς ἀ­κο­λου­θή­σου­με μη­δὲ θὰ μᾶς πα­ρα­σύ­ρουν.
Ζεῖ ὁ Κύ­ρι­ος καὶ Θε­ός μας Ἰ­η­σοῦς Χρι­στὸς ὁ σαρ­κω­θεὶς καὶ ὁ σταυ­ρω­θεὶς καὶ ὁ ἀ­να­στὰς γι­ὰ τὴ σω­τη­ρί­α ἡ­μῶν τῶν ἁ­μαρ­τω­λῶν.

Κα­λὸ Πά­σχα καὶ κα­λὴν Ἀ­νά­στα­ση. Ἀ­μήν.
Δρο­σε­ρὸ Τρι­κά­λων, 6 Μαρτίου 2012
Λ. Ντετζιόρτζιο

2 σχόλια:

  1. Ο αείμνηστος διακεκριμένος νομομαθής υπουργός στην πρώτη κυβέρνηση Βενιζέλου Νικόλαος Δημητρακόπουλος σκοπούσε να απαλείψει το από πλευράς κανονικού δικαίου αίσχος,κατά Αμίλκα Αλιβιζάτο,της υπάρξεως τεσσάρων εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών εντός του ελλαδικού χώρου που απέβη πηγή τεραστίων προβλημάτων για την ομαλή πορεία της αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος.Δυστυχώς η εξ αιτίας των βαλκανικών πολέμων δημιουργηθείσα κατάσταση απέτρεψε την εν λόγω ρεαλιστική λύση.Η Ελλαδική Εκκλησία ειδικά σήμερα οπότε και η οικουμενιστική λαίλαπα που εκπορεύεται κυρίως απ το Φανάρι απειλεί να ισοπεδώσει τα πάντα έχει χρέος να αναθεωρήσει την έως τούδε σχέση της με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και να την προσαρμόσει προς περισσότερο κανονικές και λιγότερο γέμουσες εθνικών σκοπιμοτήτων κατευθύνσεις και προσανατολισμούς.Η χούντα της 21ης Απριλίου 1967 παρά το γεγονός ότι είχε επιβάλλει αυταρχικό και στερητικό των ελευθεριών του λαού καθεστώς ενεφορείτο εν προκειμένω από ορθές κατά τη γνώμη μου απόψεις.Οι εκκλησιαστικές διαρρυθμίσεις με βάση κανόνα του μεγάλου Φωτίου θα πρέπει να ακολουθούν τις α;ντίστοιχες πολιτικές.
    ΥΓ:Αναγκαία διευκρίνηση:Οι παραπάνω απόψεις επ ουδενί διεκδικούν το αλάθητο.Θεωρώ πάντως ότι εκφράζουν ικανή μερίδα του πιστού λαού και στοιχούν στις επιταγές του κανονικού δικαίου.
    Λυκούργος Νάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάποιες λίγες και σύντομες παρατηρήσεις πάνω στο ανωτέρω κείμενο:

    1/ Είναι παράδοξο να σπεύδουμε να απαντήσουμε εμείς στην επιστολή Βαρθολομαίου προς Ιερώνυμο, πριν καν απαντήσει ο ίδιος και η υπ' αυτόν ΔΙΣ, στην οποίαν απευθύνεται η επιστολή.

    2/ Είναι παράδοξο επίσης να συμβουλεύουμε εμείς τον Αρχιεπίσκοπο, το τι θα έδει να πράξει, αντί να μας συμβουλεύει εκείνος, ως "εις τύπον και τόπον Χριστού" ιστάμενος. Αν σ' αυτό το θέμα δείχνει ανικανότητα και δεν έχει "νουν Χριστού", τότε θα πρέπει η Σύνοδος να τον καθαιρέσει.

    3/ Από πότε είναι καταπατητής του Οικουμενικού θρόνου ο Βαρθολομαίος. Η εκλογή του επικυρώθηκε και από τις άλλες 13 εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες. Άλλο καταπατητής και άλλο αιρετίζων. Καταπατητές του Οικουμενικού θρόνου υπήρξαν αρκετοί στη μακραίωνη ιστορία του Πατριαρχείου, οι οποίοι "εξελέγοντο" ελέω αυτοκράτορος και όχι από Σύνοδο, αλλά όχι ο Βαρθολομαίος.

    4/ Ναι, από τον Οικουμενικό θρόνο πέρασαν άγιοι και θεοφόροι Πατέτρες, αλλά και άγιοι "προβατόσχημοι λύκοι", όπως οι Αρσάκιος και Αττικός (κατά τον Ιω. Χρυσόστομο), όπως και ο ορθοδοξώτατος (κατά τον άγιο Νεκτάριο) Ιωάννης ΙΑ΄ Βέκκος. Μήπως κάπου μπλέκουμε τα πράγματα ή δεν γνωρίζουμε καλά την ιστορία;

    5/ Αν ο Βαρθολομαίος επιτύχει να επιβάλει παπική ολοκληρωτική-φασιστική εξουσία ως πάπας-Σατράπης της Ανατολής στον άλλο πάπα-Σατράπη της Ανατολής Μόσχας Κύριλλο, τότε θα έχει συντελεστεί ένα μέγα θαύμα! Ίδωμεν.

    6/ Είναι γνωστόν, ότι οι Εκκλησίες ΚΠόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων και Κύπρου έχουν καταστεί και υφίστανται με Κανονικές αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων και κανείς δεν μπορεί να τις καταργήσει, παρά μόνον Οικουμενική Σύνοδος. Οι υπόλοιπες Εκκλησίες, Ρωσίας, Γεωργίας (από το Αντιοχείας), Σερβίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ελλάδος, Αλβανίας, Τσεχίας έχουν καταστεί αυτοκέφαλες, κατά παραχώρηση του Οικουνικού Πατριαρχείου με έκδοση αντίστοιχων Τόμων αυτοκεφαλίας. Οι Εκκλησίες αυτές υπάρχουν ελέω Πατριαρχείου και όχι Οικουμενικής Συνόδου και η Αυτοκεφαλία τους μπορεί να αρθεί με απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου (ακόμη και της Μόσχας), καθότι δεν υπάγονται στο Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας και έχουν δοθεί κατά παραχώρηση. Κάτι τέτοιο απειλήθηκε, προ ημερών, να γίνει με την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Τσεχίας.

    7/ Δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί η προτεσταντική αντίληψη: «cujus regio, ejus religio» (ούτινος το κράτος, εκείνου και η θρησκεία). Ο η΄ κανόνας της Γ΄ Συνόδου δίδει αυτοκεφαλία στην Κύπρο από την Αντιόχεια και δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, αλλά ούτε και ο ιζ΄ της Δ΄. Αντίθετα, έχουμε το παράδειγμα του Μ. Βασιλείου: Ο βασιλιάς Ουάλης θέλησε να χωρίσει την επαρχία της Καππαδοκίας σε δύο επαρχίες, με έδρα την Καισάρεια στη μία και τα Τύανα στην άλλη. Οι επίσκοποι αιρετικοί όπως ήταν βρήκαν ευκαιρία, γιατί συνέχεια φιλονικούσαν με τον Άγιο Βασίλειο να χωρίσουν και τις Μητροπόλεις σε δύο, ορίζοντας δικό τους Μητροπολίτη στα Τύανα. Τότε ο Άγιος με ταπείνωση τους είπε ότι η Εκκλησία δεν έχει υποχρέωση να ακολουθεί την βασιλεία, αλλά η βασιλεία την Εκκλησία, ούτε είναι πρέπον να χωρίζουν οι Μητροπολίτες, οι μιμητές του Χριστού επειδή χώρισαν οι έπαρχοι.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου