Ομολογία

Εξέλθετε εκ μέσου αυτών



του Κολοσσιαίων Διαστασεων Γέροντος ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ


«Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε και ακαθάρτου μη άπτεσθε» (Β΄Κορ.6,17).




Ηκούσατε αγαπητοί μου Χριστιανοί τον απόστολο το σημερινό.
Θα σας ομιλήσω απλά και λίγα.
Σήμερα ο Απόστολος Παύλος μας βάζει σε ένα δίλημμα.
Μας δείχνει δυο δρόμους.
Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Όποιος λέγει ότι υπάρχει τρίτος δρόμος, δεν εγνώρισε το Ευαγγέλιο του Χριστού.


Δυο δρόμοι υπάρχουν.
Ένα από τους δυο δρόμους θα ακολουθήσει ο άνθρωπος.
Ο ένας δρόμος είναι του Χριστού κι ο άλλος δρόμος είναι του διαβόλου.
Ή θα είναι ένας με το φως ή με το σκοτάδι.
Ή με την ημέρα ή με τη νύχτα.
Ή με το ψεύδος ή με την αλήθεια.
Ή με το Χριστό ή με το διάβολον.
Ή να είσαι Χριστιανός, ή να μην είσαι Χριστιανός!
Συμβιβασμοί εις ζητήματα της Πίστεως δεν χωρούν.
Υποχωρήσεις εις ζητήματα ηθικής δεν επιτρέπονται.


Στρατιώτης είναι ο Χριστιανός.
Επιτρέπεται ο στρατιώτης, ο φρουρός, να εγκαταλείψει την θέσιν του, να υποχωρήσει;
Εάν επιτρέπεται ο στρατιώτης να υποχωρήσει, να εγκαταλείψει την θέσι του, τότε επιτρέπεται και ο Χριστιανός να κάνει υποχώρηση!
Ούτε ένα βήμα!
Σε κάθε εχθρό θα πούμε: άλτ!
Και θα προτιμήσωμε να πέσωμε παρά να προδώσωμε την ιεράν Πίστιν μας.


Ο Χριστιανός δεν είναι ανεμοδείκτης, που μπορεί να στρέφεται προς όλας τας πνοάς των ανέμων, ο Χριστιανός είναι στρατιώτης!
Η θέση του είναι υψηλή στον κόσμο∙ από την ώρα που επίστευσε στο Χριστό, από την ώρα που εβαπτίσθη μέσα εις τα Ιορδάνεια ρεύματα, μέσα εις την ιεράν κολυμβήθρα, γιατί κάθε κολυμβήθρα είναι Ιορδάνης ποταμός, από την ώρα που εβαπτίσθηκε και επήρε όνομα Χριστιανικό, δεν είναι πλέον παιδί του Αδάμ και της Εύας, δεν είναι πλέον γήινος αλλ’ είναι Ουράνιος άνθρωπος, ανήκει εις την μεγάλην Οικογένειαν, την Οικογένειαν του Χριστού, υιοθετήθηκε, είναι παιδί όχι του α΄ ή του β΄ βασιλέως του κόσμου, αλλ’ είναι παιδί του Βασιλέως των βασιλευόντων και Κυρίου των κυριευόντων, είναι πρίγκηψ του Ουρανού, πραγματικός πρίγκηψ του Ουρανού, εμπρός εις τον οποίον οι πρίγκηπες της γης είναι ένα πελώριο μηδενικό, είναι παιδί του Θεού και θυγάτηρ του Ουρανού λέγει σήμερα ο απόστολος, και δι αυτό πρέπει να κρατήση τη θέσιν του υψηλά. Όπως είπα, συμβιβασμοί δεν επιτρέπονται, υποχωρήσεις δεν επιτρέπονται, ακρίβεια!
Κι όπως τα ωρολόγια είναι ακριβή, κι όπως το ωρολόγι που έχομε στην τσέπη μας πρέπει να έχει ακρίβειαν, κατά παρόμοιον τρόπον και ο Χριστιανός πρέπει να είναι ωρολόγιον ακριβείας, να δεικνύει την ώραν του Χριστού.


Δι’ αυτό σήμερον φωνάζει ο απόστολος και λέγει:
«Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε και ακαθάρτου μη άπτεσθε».
Δεν επιτρέπεται, λέγει, ο Χριστιανός να πηγαίνει εκεί όπου είναι τα κέντρα του διαβόλου, δεν επιτρέπεται ο Χριστιανός να έχει σχέσεις και επικοινωνίας με ανθρώπους οι οποίοι έχουν προδώσει την πίστην των την ιεράν.
Κέντρα δαιμονικά, κέντρα του διαβόλου στην εποχή του αποστόλου Παύλου ποια ήσαν;
Ήσαν οι ναοί!
Οι ναοί των ειδώλων!
Οι ναοί των αισχρών θεών, οι ναοί της Αφροδίτης και του Βάκχου, οι ναοί μέσα εις τους οποίους ετελούντο όργια των αρχαίων προγόνων μας.
Μέσα στους ναούς αυτούς δεν επιτρέπετο ο Χριστιανός να πατήσει, ούτε να λάβει μέρος εις τας πομπάς και τελετάς των ειδωλολατρών.


Αλλά σήμερα θα μου πείτε, υπάρχουν τέτοια κέντρα του διαβόλου;
Σήμερα με την βοήθεια του Θεού, επάνω στην γη της Ελλάδος δεν λειτουργεί, δεν λειτουργεί ούτε ένας ναός της Αφροδίτης, ούτε ναός του Βάκχου, και η Ακρόπολις νεκρά είναι και δεν υπάρχουν επάνω εις την ακρόπολη ιερείς της Αφροδίτης, του Βάκχου και του Διός.
Θα επροτιμούσα να υπάρχουν!
Θα επροτιμούσα να υπάρχουν!
Διότι αν δεν υπάρχουν οι ναοί της Αφροδίτης και του Βάκχου και των αισχρών θεών του αρχαίου Ολύμπου, υπάρχουν όμως άλλοι ναοί, ναοί του διαβόλου.
Ας γελούν οι άπιστοι, ας μας εμπαίζουν οι άπιστοι, είπα ότι η ζωή η χριστιανική απαιτεί ακρίβειαν!
Ποια είναι τα κέντρα αυτά;
Εμένα ρωτάτε, τον καλόγηρο;
Δεν βουϊζει ολόκληρος η πόλις;
Δεν βουϊζει ολόκληρος η πόλις; τι;
Είμεθα Χριστιανικόν Κράτος;
Ερωτώ! Ερωτώ!
Είναι χριστιανικόν κράτος;
Ορίστε! Αντέστε εις τα θέατρα, στους κινηματογράφους, τι έργα παίζονται εκεί; Παίζονται έργα αγγέλων και αρχαγγέλων;
Οπότε θα λέγαμε κι’ εμείς:
Να πάμε όλοι!


Ποία είναι τα έργα τα οποία παίζονται μεσ’στους κινηματογράφους;
Παίζεται ένα έργον αυτές τις ημέρες, ένα έργον τέτοιο που και οι κογκολέζοι, κάτω, οι κογκολέζοι, θα τον έπιαναν αυτόν, και θα τον έσκιζαν.
Ένα έργον που φέρνει το ερύθημα και εις τας παρειάς ακόμα των πιθήκων.
Και οι πίθηκοι ακόμα που είναι τα αισχρότερα ζώα θα εκοκκίνιζαν από εντροπήν.
Και όμως μέσα εις το Χριστιανικό μας βασίλειον, με εβδομήντα αρχιερείς, με οκτώ χιλιάδας ιερείς, με ιεράν Σύνοδον, και με πολυχρόνια του βασιλέως ημών, μέσα στο χριστιανικό μας αυτό βασίλειο επιτρέπονται να προβάλλονται έργα καταισχύνης και ονείδους και αίσχους της Χριστιανικής μας πατρίδος.
Στα κέντρα αυτά δεν έχεις καμμία θέση, δεν μπορείς Χριστιανέ να έρχεσαι εδώ, εδώ στην εκκλησία το πρωί και ν’ακούς:
«Λάβετε, φάγετε, πίετε», δεν μπορείς να λαμβάνεις μέρος στο Θέατρον αυτό διότι εδώ είναι Ουράνιον Θέατρον, δεν μπορείς να λαμβάνεις μέρος στο Θέατρον αυτό και το βράδυ να πηγαίνεις μεσ’ στο στάβλο του διαβόλου και μεσ’ στο κέντρον του διαβόλου.


«Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε»!
Βγήτε έξω Χριστιανοί μέσα από τα κέντρα αυτά της αισχύνης και του ονείδους!

Άλλο κέντρο ποιο είναι;
Κέντρα άλλα είναι τα χαρτοπαίγνια, τα οποία οργίασαν τις ημέρες της Πρωτοχρονιάς, χαρτοπαίγνια που μετέβαλαν την Ελλάδα μας σε μπακαρά, χαρτοπαίγνια που ξαφρίζουν τα πορτοφόλια των πτωχών, χαρτοπαίγνια που ατιμάζουν το έθνος μας, χαρτοπαίγνια εις τα οποία όχι μόνον το πορτοφόλι… όπου κλέβουν, ληστεύουν …!
Κυνηγούμε τους ληστάς επάνω στα ψηλά βουνά, αλλά αυτοί οι λησταί των ορέων είναι αθώοι μπροστά στους άλλους ληστάς με το γάντι, που’ναι μεσ’στην κοινωνία και μεσ’στις κοινωνίες και ληστεύουν μέσα εις τα ρετιρέ και μέσα εις τα σπίτια της πολυτελείας και μέσα εις το Κολωνάκι τους ανθρώπους οι οποίοι πέφτουν εις τας παγίδας των αισχρών αυτών υποκειμένων που ληστεύουν τον κόσμο.

Εξέλθετε εκ μέσου αυτών!
Δεν μπορείς να είσαι Χριστιανός, να έρχεσαι εδώ στην εκκλησία και το βράδυ να παίζεις μέσα εις τον ναόν του κέρδους, του αισχρού κέρδους.


Άλλο κέντρον ποιο είναι;
Είναι τα μηχανάκια, τα μηχανάκια που δεν παίζονται ούτε στη Ρωσία στη Μόσχα, ούτε στην Αγγλία δεν παίζονται, τα μηχανάκια που τα βρήκαν εδώ μέσα και ξαφρίζουν τα πορτοφόλια των μαθητών, των παιδιών του πτωχού μας λαού.


Κέντρα είναι αι στοαί των μασόνων!
Κέντρα είναι τα μέντιουμ!
Κέντρα είναι τα αισχρά κέντρα!
Γέμισε η πατρίδα μας.
Για μετρήστε:
Πόσες είναι οι εκκλησιές;
Οι εκκλησιές πόσες είναι;
Διακόσιες εκκλησιές έχει η Αθήνα.
Μετρήστε μόνο τα κέντρα. Ποια κέντρα;
Τα πρώτα κέντρα που είπα, τους κινηματογράφους, φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.
Όπως τα μανιτάρια φυτρώνουνε επάνω στην κοπριά, έτσι φυτρώνουν κάθε μέρα μεσ’στο λεκανοπέδιο της Αττικής τα μανιτάρια του διαβόλου, για μετρήστε:
Μου είπαν, κάποιος, ότι τετρακόσιοι κινηματογράφοι υπάρχουνε.
Κι εδώ στην εκκλησία δέκα χριστιανοί έρχονται, εκεί πάνε χίλιοι.


Στα κέντρα αυτά δεν έχεις ουδεμίαν θέση, αν είσαι Χριστιανός, για να πας σ’ ένα τέτοιο κέντρον Χριστιανέ, για να πας σε τέτοιο κέντρο Χριστιανέ, έχεις δικαίωμα, ελεύθερος είσαι, δεν κρατάει η Εκκλησία μας, δεν έχει η Εκκλησία μας μαστίγιο ούτε ξίφη, η Εκκλησία μας, είσαι ελεύθερος, μπροστά σου είναι η φωτιά και το νερό, όπου θέλεις απλώνεις το χέρι σου, αν ξαπλώσεις το χέρι σου στην φωτιά θα καείς, αν ξαπλώσεις το χέρι σου στο νερό θα δροσιστείς, διάλεξε και πάρε! Ελεύθερος είσαι, αλλά η Εκκλησία σε προειδοποιεί, για να πας μέσα σ’ένα τέτοιο κέντρον, τέτοιο κέντρο που τα είπα, πρέπει προηγουμένως τι να κάνεις; να φτύσεις την κολυμβήθρα σου.
Πρέπει προηγουμένως να λερώσεις το δισκοπότηρο.
Πρέπει προηγουμένως να πατήσεις τον Τίμιο Σταυρό.
Ποιος από σας αγαπητοί μου, φτύνει στην κολυμβήθρα του;
Ποιος λερώνει το δισκοπότηρο που κρατούν οι ιερείς;
Ποιος πατάει τον τίμιο σταυρό;
Εάν λοιπόν για να πας στα κέντρα αυτά, επαναλαμβάνω, πρέπει να πατήσεις τον τίμιο σταυρό, μόνο έτσι μπορείς να πας στα κέντρα αυτά της διαφθοράς και της καταισχύνης!


Ναι, και αν πας, και μπεις μέσα, μέσα εσύ ο Χριστιανός, συ που κοινωνάς, συ που εξομολογείσαι, δεν ομιλώ για τους απίστους, εσύ που πλησιάζεις εις την εκκλησίαν του Χριστού και αν πας μέσα εις τα κέντρα αυτά κάποιο κάρβουνο, ένας άγγελος θα φωνάζει:
Τι θες μέσα εσύ Χριστιανέ;
Χριστιανέ, τι θες εδώ μέσα;
Έξελθε, εξέλθετε εξ αυτών και αφορίσθητε και ακαθάρτου μη άπτεσθε.
Και όχι μόνον μεσ’ στα κέντρα αυτά μας απαγορεύει η αγία ημών θρησκεία να μεταβαίνομεν, αλλά μας απαγορεύει ακόμα κάτι άλλο:
Να μη λέμε καλημέρα!
Να μην έχομε σχέσεις φιλίας και αγάπης και συγγενείας με πρόσωπα τα οποία είναι αμετανόητα.
Όλοι είμεθα αμαρτωλοί.
Όλοι μας, είμεθα αμαρτωλοί ενώπιον του Κυρίου, για αυτό όταν ακούστε μετ’ολίγον «τα Άγια τοις αγίοις», απαντούμε εμείς «Χριστέ μου, κανείς εδώ μέσα δεν είναι άγιος, εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός». Είμεθα αμαρτωλοί.
Αλλά υπάρχουν αμαρτωλοί αμετανόητοι, υπάρχουν αμαρτωλοί οι οποίοι καυχώνται για την απιστία τους, καυχώνται για την αθεϊα τους, καυχώνται για τας βλασφημίας των, καυχώνται για τας πορνείας των, καυχώνται για τα διαζύγιά των, καυχώνται για την ατιμία τους, καυχώνται για όλα, με αυτούς τους χριστιανούς, μ’ αυτούς τους ανθρώπους, εσύ ο Χριστιανός δεν πρέπει να έχεις καμιά κουβέντα. Ακούς;
Γι’αυτές τις περιπτώσεις ισχύει «Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε και ακαθάρτου μη άπτεσθε».


Δηλαδή; Πιο λιανά.
Πιο λιανά; Θα με ακούσετε;
Έχεις παιδί να βαπτίσεις; έ;
Έχεις παιδί να βαπτίσεις;
Πρόσεξε! Πρόσεξε!
Να μην το δώσεις το παιδί να το βαπτίσει κάποιος πλούσιος μπουρζουάς της ατίμου και διεφθαρμένης κοινωνίας μας, να μην το δώσεις το παιδί σου να το βαπτίσει υπουργός η δεν ξέρω ποιος, να μην το βαπτίσει άνθρωπος που βλαστημάει τον Θεό!
Όχι! είναι ανάξιος να είναι κουμπάρος, καν νομάρχης, καν υπουργός, καν ό,τι νά’ναι.
Δώστε το παιδί να το βαπτίσει ένα πτωχαδάκι, που δακρύζει μπροστά στο Χριστό, γιατί ένα πτωχαδάκι είναι ανώτερος από ένα βασιλιά του κόσμου τούτου!

Αυτά πιστεύομεν, αυτά κηρύττομεν.
Δεν μ’άκουσες;
Έβαλες στο σπίτι σου νουνό κάποιον τέτοιο;
Θα σου τινάξει το σπίτι στον αέρα!
Είναι ώρα να παντρευτείς;
Είναι ώρα να δώσεις το κορίτσι σου;
Να μην το δώσεις το κορίτσι σου ούτε σε γιατρό, ούτε σε δικηγόρο, ούτε σε μηχανικό, ούτε σε πλούσιο! ούτε σε πλούσιο! εάν αυτός δεν πιστεύει στο Χριστό και εμπαίζει τα ιερά και τα όσια της αγίας ημών θρησκείας.
Προτίμησε το παιδί σου, την κόρη σου, να την δώσεις σ’ ένα εργάτη που εργάζεται τίμια και ειλικρινά, παρά να δώσεις σε ένα ο οποίος τρέχει με λιμουζίνες μέσα εις τους δρόμους, γιατί αυτός ο εργάτης έχει αξία μεγαλύτερη από κάθε άλλο.
Τον έβαλες μέσα, τον έκαμες γαμπρό;
Τον έκαμες γαμπρό;
Θα σε στίψει!
Θα σε στίψει, αν έβαλες κι’έκανες γαμπρό έναν άπιστο και άθεο, θα σε στίψει όπως στίβουν τη λεμονόκουπα, θα σε πετάξει μέσα εις τον κάλαθο των αχρήστων, θα τινάξει το σπίτι σου στον αέρα.
Προτιμότερο να βάλεις δυναμίτη, δυναμίτη, στα θεμέλια του σπιτιού σου, παρά να βάλεις μέσα εις το σπίτι σου αθέους και απίστους και βλασφήμους.


Κλείσε την πόρτα σου, κλείσε την πόρτα σου Χριστιανέ μου, σ’αυτά εδώ τα υποκείμενα, καν διπλώματα, καν γλώσσες, καν αξιώματα, ό,τι να’χουν μέσα.
Δεν τα λέγω εγώ! Δεν τα λέγω εγώ!
Εγώ πήρα ένα χιλιάρικο, πήρα μία λίρα, και την έκανα λιανά.
Ποια είναι η λίρα;
Είναι αυτό που λέει ο Παύλος:
«Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε και ακαθάρτου μη άπτεσθε».
Τα λέγει ο Παύλος! Αυτά που σας είπα είναι τα λιανά.
Τα ΄κανα λιανά για να τα καταλάβετε όλοι εδώ μέσα, που είναι.


Και τώρα; Μα θα μου πούνε:
Έ χριστιανέ, έ ρε καλόγηρε, ήρθες πάλι στην εκκλησιά μας και μας τάραξες. Αυτά που μας λες είναι κορσές, είναι κορσές, είναι μια περιορισμένη ζωή, κινηματογράφο γιοκ, θέατρα γιοκ, γήπεδα γιοκ, μας έκλεισες λοιπόν, αναπνοή να μην πάρωμε;
Εσύ είσαι καλόγηρος.
Όχι, Χριστιανέ μου!
Αν θέλεις να είσαι Χριστιανός, ο Χριστός δεν έκανε δύο Ευαγγέλια, ένα για τους καλογέρους κι ένα για τους κοσμικούς.
Ένα Ευαγγέλιον έκανε.
Ένα Ευαγγέλιον, για τους αρχιερείς, ένα Ευαγγέλιον, για τους ιερείς, ένα Ευαγγέλιον, για τους διακόνους, ένα Ευαγγέλιον, για τους καλογήρους, ένα Ευαγγέλιον, για τους βασιλιάδες, ένα Ευαγγέλιον, για τον λαό, ένα είναι το Ευαγγέλιον.
Είμεθα υποχρεωμένοι όλοι, όσοι περάσαμε από τον Ιορδάνην ποταμόν, όσοι περάσαμε από την ιεράν κολυμβήθραν, είμεθα υποχρεωμένοι να το τηρήσωμεν μέχρι ιώτα, μέχρι ιώτα, εάν είμεθα Χριστιανοί.
Άλλο το ζήτημα εάν θέλουμε να μην είμεθα Χριστιανοί.


Είσαι υποχρεωμένος… δεν μου λες σε παρακαλώ, εάν μη γένοιτο, μη γένοιτο, πω πω, το φοβάμαι, το φοβάμαι, εάν μη γένοιτο, έρθει μια επιδημία, που τράβηξε απάνω από τα Ουράλια όρη, από το Σταλινγκράντ, εάν έρθει μια επιδημία, όλοι εσείς που είστε εδώ δεν θα λάβετε προφυλακτικά μέτρα;
Δε βλέπετε στη Μόσχα;
Στη Μόσχα αν πάτε, όλοι οι Ρώσοι μεσ’στη Μόσχα έχουνε μάσκες αντιγριπικές. Για να προφυλαχτούνε από τον κατηραμένο ιόν της γρίπης που έρχεται να σαρώσει την οικουμένην όλην.
Λοιπόν;
Όταν είναι γρίπη, λαμβάνεις τα μέτρα σου.
Εάν σου πει ένας, εάν σου πει ένας, ότι: αυτός ο άνθρωπος είναι λεπρός, τον πλησιάζεις, τον βάζεις στο σπίτι σου μέσα;
Εάν δεις ένα κάθισμα με πίσσα, κι είν’απάνω πίσσα το κάθισμα, κάθεσαι στο κάθισμα αυτό;
Χριστιανέ, προσέχεις την υγείαν σου, προσέχεις τα ρούχα σου, και συ θα προσέξεις την ψυχήν σου!
Δεν μου λες σε παρακαλώ, μια νύφη, μια νύφη που είναι μεσ’στα άσπρα σαν αμυγδαλιά, μια νύφη με τα άσπρα, τη βάζεις μια νύφη, πηγαίνει μέσα στο καρβουνιάρικο εκεί που δίνουν τα κάρβουνα;
Μια νύφη, όποιος έχει άσπρα ρούχα, δεν πηγαίνει στα καρβουνιάρικα.
Και οι Χριστιανοί έχουν άσπρα ρούχα.


Άσπρο ρούχο, έχει μεγάλη σημασία Χριστιανέ την ώρα που βαπτίστηκες δεν σου έβαλε μαύρα η Εκκλησία, δεν σου έβαλε κόκκινα, ούτε κίτρινα, σου έβαλε άσπρα σαν το χιόνι, τι να σου πεί;
Ότι ήσουν αμαρτωλός, ότι ήσουν κολασμένος, σε πήρε στο πλυντήριόν του, δεν είναι παραμύθι ο Χριστιανισμός, είναι μια ζωή ολόκληρος, σε πήρε εσένα το κουρέλι το μαύρο και σε πήρε μεσ’στην κολυμβήθρα και σ’έβγαλε άσπρο σαν το χιόνι, άσπρο, λοιπόν;
Είσαι νύφη του Χριστού, να μη λερώσεις αυτό που φοράς, «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε».


Λοιπόν Χριστιανοί μου, μακράν από τα κέντρα της διαφθοράς, μακράν από τους αμετανοήτους, μακράν από τους βλαστήμους, μακράν… χωρισμένοι, χωρισμένοι, χίλιες φορές, χίλιες φορές χωρισμένοι, χωρισμένοι από τον κόσμο, χίλιες φορές χωρισμένοι από τον κόσμο κι’ ηνωμένοι με το Χριστό, που’ ναι η Ζωή του κόσμου!
Έτσι ηνωμένοι με το Χριστό, θα είμεθα πάντα κοντά στο Χριστό, και θα μπορούμε και εμείς να εκτελέσωμε στα αυτιά μας να ακούεται πάντοτε η φωνή του Χριστού μας, η φωνή του αποστόλου λέγοντος: εξέλθετε εκ μέσου αυτών και ακαθάρτου μη άπτεσθε.