Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011




NAI,

O
ΘEOΣ EXEI AIMA!


τοῦ Ομολογητού Θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου



Απὸ ἄρθρο μας μὲ τὸν τίτλο «Τὸ αἷμα τοῦ Θεοῦ» ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ Πράξ. κ´ 28 ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν κ. Παναγιώτης Μπούμης ἔλαβε ἀφορμὴ καὶ δημοσίευσε ἄρθρο του στὸν «Ο.Τ.» τῆς 11ης Νοεμβρίου μὲ τὸν αὐτὸ τίτλο, ἀλλὰ μὲ ἐρωτηματικό· «ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»; Τὸ ἐρωτηματικὸ ἔθεσε ὁ κ. καθηγητής, διότι θεωρεῖ «παρακεκινδυνευμένο» νὰ λέμε, ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει αἷμα, καὶ «μᾶλλον ἀδύνατον» νὰ ἐννοῆται στὸ Πράξ. κ´ 28 τέτοιο πρᾶγμα.

Τὸ ἐν λόγῳ χωρίο κατὰ τὴν ἔκδοσι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔχει ὡς ἑξῆς· «Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τὴν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος». Στὸ χωρίο τοῦτο κατὰ τὸ κείμενο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὸ ὁποῖο ὡς ἐκκλησιαστικὸ θεωροῦμε αὐθεντικό, σαφῶς φαίνεται, ὅτι ὁ Κύριος καὶ Θεός, ὁ ὁποῖος ἀπέκτησε τὴν ᾿Εκκλησία μὲ τὸ ἴδιο του τὸ αἷμα, εἶνε ὁ Χριστός. Τὸ χωρίο δηλαδὴ εἶνε τρανὴ ἀπόδειξι τῆς θεότητος τοῦ Χριστοῦ.


᾿Αλλ᾿ ὁ κ. Μπούμης, ἐπειδὴ φαίνεται παράδοξο, ὅτι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἔχει αἷμα, δὲν δέχεται τὸ χωρίο ὅπως ἔχει στὸ κείμενο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Καὶ ἔπειτα ἀπὸ περιπετειώδη, θὰ λέγαμε, περιπλάνησι σὲ πλῆθος ἄλλες μορφὲς τοῦ χωρίου, ποὺ προῆλθαν ἀπὸ τὴ δυσκολία νὰ δεχθῇ κανείς ὅτι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἔχει αἷμα, κατέληξε στὴν ἑξῆς μορφὴ τοῦ χωρίου κατὰ τὸ δεύτερο ἥμισύ του· «…ποιμαίνειν τὴν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου». ᾿Αντὶ δηλαδὴ τῆς φράσεως «τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ» υἱοθέτησε τὴ γραφὴ ἁπλῶς «τοῦ Θεοῦ». Καὶ ἀντὶ τῆς φράσεως «διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος» υἱοθέτησε τὴ γραφὴ «διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου». Καὶ διὰ μὲν τῆς γενικῆς «τοῦ Θεοῦ» ἐννοεῖ τὸν Πατέρα, ὄχι τὸ Χριστό, διὰ δὲ τῆς φράσεως «διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου» ἐννοεῖ «μὲ τὸ αἷμα τοῦ δικοῦ του, τοῦ Υἱοῦ του ὡς ἀνθρώπου». Συνεπῶς κατὰ τὸν κ. καθηγητὴ τὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ Πράξ.κ´ 28 σημαίνει· «…νὰ ποιμαίνετε τὴν ᾿Εκκλησία τοῦ Θεοῦ Πατρός, τὴν ὁποία ἀπέκτησε μὲ τὸ αἷμα τοῦ δικοῦ του, τοῦ Υἱοῦ του ὡς ἀνθρώπου». ᾿Αλλὰ μὲ αὐτὴ τὴν ἑρμηνεία δὲν προκύπτει ἀπὸ τὸ χωρίο ἡ θεότης τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἔτσι χάνεται ἕνα ἰσχυρότατο ἐπιχείρημα ὑπὲρ αὐτῆς τῆς ὑψίστης ἀληθείας.

Διαφωνοῦμε πρὸς τὴν ἑρμηνεία τοῦ ἀγαπητοῦ κ. Μπούμη. ῾Ο λόγος «τὸ αἷμα τοῦ Θεοῦ» εἶνε παράδοξος, ἀλλ᾿ ἀνταποκρίνεται πρὸς τὴν ἀλήθεια, ὅπως καὶ ἄλλοι πολλοὶ παράδοξοι λόγοι τῆς Γραφῆς. ᾿Αναφέρουμε μερικούς.

Κατὰ τὸ Ψαλμ. μδ´ 7-8 (με´ 6-7) ὁ Θεὸς ἔχει Θεό, ὁ ὁποῖος τὸν ἔχρισε! Αἴνιγμα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὸ ὁποῖο λύεται στὴν Καινὴ Διαθήκη. ῾Ο Θεός, ὁ ὁποῖος ἐχρίσθη, εἶνε ὁ Υἱός-Χριστός (῾Εβρ. α´ 8-9). Θεὸς ὁ Χριστός, ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος. Καὶ ὡς ἄνθρωπος ἔχει Θεό, ὁ ὁποῖος τὸν ἔχρισε.

Κατὰ τὸ Λουκ. α´ 16-17 ἕνας ἄνθρωπος, ὁ υἱὸς τοῦ Ζαχαρία ὁ ᾿Ιωάννης, προπορεύεται Κυρίου τοῦ Θεοῦ (τοῦ Γιαχβὲ ᾿Ελοχείμ)! Πῶς ἐξηγεῖται ἄνθρωπος νὰ προπορεύεται τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ; ᾿Εξηγεῖται, διότι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος. Καὶ ὁ ᾿Ιωάννης προπορεύτηκε τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ ὡς ἀνθρώπου.

Κατὰ τὸ ᾿Ιωάν. α´ 15 ὁ Χριστὸς εἶνε καὶ μεταγενέστερος καὶ προγενέστερος τοῦ ᾿Ιωάννου! Προγενέστερος ὡς Θεὸς καὶ μεταγενέστερος ὡς ἄνθρωπος.

Κατὰ τὸ Α´ Κορ. β´ 8 οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου ἐσταύρωσαν τὸν Κύριον τῆς δόξης, τὸν ἔνδοξο Γιαχβέ! ᾿Εσταύρωσαν τὸν Κύριον, τὸν Γιαχβέ, ὡς ἄνθρωπο.

Στὸ Ζαχ. ιβ´ 10 ὁμιλεῖ ὁ Γιαχβέ. Καὶ κατὰ τὸ ῾Εβραϊκὸ κείμενο, πρὸς τὸ ὁποῖο συμφωνεῖ τὸ ᾿Ιωάν. ιθ´ 37, ὁ Γιαχβὲ λέγει ὅτι τὸν ἐξεκέντησαν, τὸν λόγχισαν! Οἱ ἄνθρωποι λόγχισαν τὸν Γιαχβέ, τὸν Χριστό, ὡς ἄνθρωπο. Καὶ ἀπὸ τὴν λογχισθεῖσα πλευρὰ ἔρρευσεν αἷμα καὶ ὕδωρ (᾿Ιωάν. ιθ´ 34). Καὶ ἀπὸ τοῦτο φαίνεται ὅτι δὲν εἶνε σφάλμα νὰ λέμε, ὅτι ὁ Γιαχβὲ ἔχει αἷμα.

῎Εχει αἷμα ὡς ἄνθρωπος-Χριστός. Κατὰ τὸ Α´ Τιμ. γ´ 16 ὁ Θεὸς φανερώθηκε μὲ σάρκα. Καὶ συνεπῶς δὲν εἶνε σφάλμα καὶ ἂν ποῦμε «ἡ σάρκα τοῦ Θεοῦ». Στὴν ᾿Ακολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως περιέχεται· «Θεοῦ τὸ σῶμα, καὶ θεοῖμε, καὶ τρέφει».


Συμπέρασμα· Στὸ Πράξ. κ´ 28 κατὰ τὸ κείμενο τῆς ᾿Εκκλησίας, ἡ ὁποία εἶνε «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α´ Τιμ. γ´ 15), ὀρθῶς λέγεται, ὅτι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἀπέκτησε τὴν ᾿Εκκλησία μὲ τὸ ἴδιο του τὸ αἷμα. Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἔχει ἄπειρη καθαρτικὴ καὶ σωτηριώδη δύναμι καὶ ἀξία, ἀκριβῶς ἐπειδὴ εἶνε τὸ αἷμα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου καὶ Θεοῦ.


Ορθόδοξος Τύπος, 25/11/2011

5 σχόλια:

  1. Και βέβαια ο Θεός έχει αίμα και όχι μόνον αίμα, αλλά και σάρκα.

    Και αυτή τη σάρκα και αυτό το αίμα, μας έδωσε την άδεια να το τρώμε και να το πίνουμε και μας παροτρύνει να το κάνουμε, για να ενωθούμε με Αυτόν και έτσι γινόμαστε Θεοφάγοι!

    Ασύλληπτο μυστήριο, να τρως το Θεό σου, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού!

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο στον κ. Σωτηρόπουλο, που απαντά τεκμηριωμένα και αποκρούει τις πλάνες, που είναι εκ του Διαβόλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν κατάλαβα το σχόλιο του ΙΚ. Είναι ειρωνικό ή λάθος κατάλαβα; Άκου Θεοφάγοι, δεν το ξανάκουσα αυτό. Να τρως το Θεό σου... μάλλον ειρωνικό μου φαίνεται. Αν είναι ειρωνικό καλή μετάνοια κύριε ΙΚ. Φαίνεται δεν έχεις το Θεό σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αποκλείεται ο κος Καρδάσης να εκφράσθηκε αρνητικά για τη Θεία Κοινωνία.Μπορεί σε κάποια επί μέρους θέματα να διαφωνεί κανείς μαζί του αλλά στο συγκεκριμένο νομίζω ότι εξέφρασε το θαυμασμό του για το μέγεθος της αγάπης και της κένωσης του Θεού που προσφέρεται εις βρώσιν και πόσιν στο πλάσμα Του!Σε μια εποχή που ο σύγχρονος άνθρωπος αναζητεί το Θεό και πιθανώς να μην πιστεύει στην ύπαρξή Του επειδή όπως ισχυρίζεται δεν Τον έχει δει, το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας απαντά κατά κάποιο τρόπο σ αυτήν την αναζήτηση αφού μ αυτό ενωνόμαστε και γινόμαστε ένα με το Θεό χωρίς μεν να Τον βλέπουμε με τα σωματικά μας μάτια αλλά εσθίοντες το Άχραντο Σώμα Του και το Τίμιο Αίμα Του γεγονός ασύγκριτα ανώτερο απ την απλή θέα του Προσώπου Του!
    ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επειδή έχω το Θεό μου και επειδή δεν ειρωνεύομαι και επειδή δεν το έχεις ξανακούσει, άκουσέ το και διαφορετικά:

    "ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ" (Ιω. 6. 56), δηλ.

    "εκείνος που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου είναι ενωμένος μαζί μου".

    Ποιός τρώγει; ο πιστός Χριστιανός.

    Ποιανού τρώγει τη σάρκα και πίνει το αίμα; Ασφαλώς του Χριστού.

    Τι είναι ο Χριστός; Ασφαλώς, Θεός και άνθρωπος.

    Τι τρώει ο πιστός; Ασφαλώς τον Θεό και άνθρωπο Χριστό.

    Μήπως τρώει μόνο τον άνθρωπο Χριστό και όχι και τον Θεό Χριστό; Όχι, γιατί: "ένα και τον αυτόν Χριστόν, υιόν, κύριον, μονογενή, εν δυο φύσεσιν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως γνωριζόμενον" (Δ΄ Οικουμενική).

    Διαιρείται ή χωρίζεται λοιπόν ο Χριστός; Όχι, λέει η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος ("αδιαιρέτως, αχωρίστως").

    Συμπέρασμα:

    Όταν τρως το Χριστό, τρως ταυτοχρόνως τον άνθρωπο Χριστό και το Θεό Χριστό.

    Πως ονομάζεται ο τρώγων τον άνθρωπο; Ανθρωποφάγος.

    Πως λέγεται ο τρώγων τον Θεό; Θεοφάγος.

    Καλή μετάνοια και στους δυο μας, αν και εγώ γνωρίζω ποιόν τρώγω.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου