Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ




“16.1 Περὶ δὲ τῆς λογείας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους͵ ὥσπερ διέταξα ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας͵ οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιήσατε. 16.2 κατὰ μίαν σαββάτου ἕκαστος ὑμῶν παρ΄ ἑαυτῷ τιθέτω θησαυρίζων ὅ τι ἐὰν εὐοδῶται͵ ἵνα μὴ ὅταν ἔλθω τότε λογεῖαι γίνωνται.” (Α’ Κορ. ιστ’ 1-2).


Του Θεολόγου κ. Ιωάννη Ρεντζίδη

=================


i. Ένα Ρωμαίικο περιμένει κοιμισμένο, απέναντί μας, δεξιά στο χάρτη της Ελλάδος (και άλλο αριστερά πέρα από την Αδριατική)!

ii. Εκεί βρίσκεται μέρος από το αίμα μας, την ψυχή μας (πολιτισμό) και την πίστη μας.

iii. Ο Ελληνοχριστιανισμός έχει μία ανεξάντλητη, κατά Θεόν δύναμη. Τα παιδιά του!

iv. Πώς πρέπει να μεταβούν οι Μητροπολίτες της Ανατολής στη θέση τους;


Μα έχουν πίσω τους τον ευσεβή λαό πού θα τους βοηθήσει και θα τους παράσχει κάθε ασφάλεια.


Το ποίμνιο της Νέας Σμύρνης είναι σίγουρα πρόθυμο να βοηθήσει τον Μητροπολίτη της Νέας Σμύρνης.


Το ποίμνιο της Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδελφείας είναι έτοιμο για τη δική του προσφορά στις αντίστοιχες Μικρασιατικές Μητροπόλεις


Το ποίμνιο των Ποντίων, με όλους τους συλλόγους και σε όλο τον κόσμο, πού ακμάζει, φλέγεται από τον πόθο της βοηθείας προς τους Μητροπολίτες του Πόντου.


[Βλέπε και σχετικά άρθρα μας: “Όλοι οι Μητροπολίτες να μεταβούν στις Μητροπόλεις τους” και “Σήμερα χαράσσεται η “Νέα Γεωγραφία” και χρειάζεται Η “Νέα Αγιογραφία”” και “Οι Προφητείες λένε για στρατό που θα πιστεύει Χριστό, χωρίς εμείς να το ξέρουμε” και “Να χειροτονηθούν Μητροπολίτες Σμύρνης, Τραπεζούντος, Σαμψούντος, Κερασούντος κ.τ.λ..”.].


  1. Ρώτησαν Μητροπολίτη σε περιοχή προσφύγων


Υπάρχουν άνθρωποι πού κρύωσε η ψυχή τους. Έσβησε η φωτιά πού είχαν μέσα τους.


Κάποιοι μετέβησαν σε περιοχές της Μικράς Ασίας πού έχουν αντίστοιχο σφύζοντα Ελληνισμό στην ελεύθερη Ελλάδα. Ήλθαν σε επαφή με τον αντίστοιχο Μητροπολίτη της Ελλάδος. Τον παρεκάλεσαν να παράσχει στοιχεία για την μητρική Ασιατική Πατρίδα της Μητροπόλεώς του. Να τους καθοδηγήσει σχετικά με τα μνημεία, με τους Ναούς, με τους εκεί χριστιανούς. Και τι απάντηση έλαβαν; Είναι να θλίβεται κανείς.!


-“Δεν γνωρίζω τίποτε”, και φαινόταν μέσα στα μάτια του η δειλία και ο φόβος.! “Δεν με ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα”, προσέθεσε..!

Πλήρης ψυχρότης και αδιαφορία και ανικανότης για πνευματικά πετάγματα.!


2. Ζητήθηκε από Μοναστήρι να δοθούν στοιχεία, για το προσκύνημά μας στον Πόντο της Ρωμιοσύνης.


Ανάλογη αντιμετώπιση υπήρξε και από Μοναστήρι πού δεν θέλησε να παράσχει στοιχεία για ένα προσκύνημα στον Πόντο.!


Αναρωτιέται κανείς· γιατί άραγε εκδηλώνεται μία τέτοια συμπεριφορά; Γιατί προβάλλει η κυριαρχία του φόβου, παίρνοντας την απατηλή μορφή της συνέσεως;


Μερικοί σκέπτονται σαν φοβισμένοι δούλοι. Είναι γνωστό πώς, “κανένας δεν μπορεί να γίνει αφεντικό, εάν δεν συγκατατεθεί σ’ αυτό ο δούλος του”, και ακόμη, “το αφεντικό είναι τόσο αφεντικό, όσο θέλει ο δούλος του”.


Δυστυχώς, μερικοί ρασοφόροι της Εκκλησίας μας νικώνται από το φόβο, πριν ακόμη δώσουν την μάχη.

Ας γνωρίζουμε πώς, “κατά την ώρα της μάχης ο φόβος πρέπει να φεύγει μακριά”.


Οι σοφοί έχουν κάνει μια βαθειά ψυχολογική ανάλυση στο ζήτημα του φόβου: “Ο δειλός (λένε) φοβάται πριν από τη μάχη. Ο άνανδρος τρέμει κατά τη διάρκεια τής μάχης. Και ανδρείος φοβάται…, αλλά …, πάντοτε μετά τη μάχη”!!!


Μία υπέροχη αφυπνιστική τοποθέτηση, για όσους δειλιάζουν.


3. Ζητήθηκε βοήθεια από τον τότε Πρέσβυ μας στην Άγκυρα.


Κάποιοι, πριν να επισκεφθούν τον Πόντο πέρασαν από την Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα. Συνάντησαν τον τότε Πρέσβη και τον ρώτησαν τι έπρεπε να κάνουν ή να προσέξουν στα μέρη πού πηγαίνουν.


Εκείνος συνεβούλευσε με πολλή περίσκεψη και σύνεση. Έδωσε όλα εκείνα πού χρειάζονται οι προσκυνητές της σκλαβωμένης Ρωμιοσύνης για να καταλάβουν τι συμβαίνει στα μέρη τα πονεμένα και αγιασμένα.


Συνάμα, ο διπλωμάτης εκείνος, με τον τρόπο του, πέρασε ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελευθερίας. Τη σιγουριά ότι, τα Ρωμαίϊκα μέρη ξαναζωντανεύουν, ξανααναπνέουν, ξαναανασταίνονται!


4. Να κινητοποιηθούν ποίμνια, ποιμένες και σύλλογοι των Νέων Περιοχών των Ελλήνων της Μ. Ασίας, πού έχουν εγκατασταθεί, στην ελεύθερη Ελλάδα μας.


Στην Ελλάδα υπάρχουν Μητροπολιτικές περιοχές πού κατοικούνται κυρίως τους αδελφούς μας της Μικράς Ασίας. Υπάρχουν και Μητροπόλεις πού έχουν τά Ασιατικά ονόματα με την προσθήκη του Νέου, όπως, Νέας Σμύρνης, Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδελφείς, Νέας Κρήνης.


Αυτές οι Μητροπόλεις να συμπαρασταθούν με έμψυχο και άψυχο υλικό στους νέους Μητροπολίτες πού θα μεταβούν στις Μητροπόλεις τους στην Μικρά Ασία. Σ’ αυτούς πού ήδη υπάρχουν και σ’ αυτους πού θα χειροτονηθούν.


Είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν, έμψυχο κυρίως υλικό με λαϊκούς, με Κληρικούς, με μοναχούς και με μοναχές.


Επιπροσθέτως οι σύλλογοι και οι διάφοροι φορείς να κινηθούν στους δικούς τους τομείς με πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκδρομές πού είναι αρκετά εύκολες και προσιτές, αλλά και με άλλους τρόπους, πού θα τους εμπνεύσει η πυρίφλεκτη καρδιά τους!!!


6. Να αδελφοποιηθούν οι αντίστοιχοι Δήμοι, Σμύρνης-Ν. Σμύρνης- Φιλαδελφείας-Ν. Φιλαδελφείας, Περγάμου-Ν. Ιωνίας κ.τ.λ..


Πριν ή παράλληλα προς τις χειροτονίες των Μητροπολιτών και τους ορισμούς των Μοναστικών Αδελφοτήτων για την Μ. Ασία και για τον Πόντο, πρέπει να γίνει και μία άλλη απλή κίνηση.


Σ’ αυτή την προσπάθεια, να αδελφοποιηθούν μερικοί Δήμοι με τους αντιστοίχους στην Τουρκία. Π.χ. Σμύρνη-Ν. Σμύρνη, Φιλαδέλφεια-Ν. Φιλαδέλφεια, Πέργαμος-Ν. Ιωνία κ.τ.λ..


Περιττό να τονίσουμε με πόση προσοχή πρέπει να γίνουν οι δύο κινήσεις, ώστε έχομε το ευτυχές αποτέλεσμα!


7. “Ιδού πέμπω υμάς ως άρνας εν μέσω λύκων” (Λουκ. ι’ 3).


Για τους αληθείς Ποιμένες δεν έχουν ξεθωριάσει τά λόγια, τά εντάλματα του Κυρίου, πού λέγει: “Ὑπάγετε· ἰδοὺ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς ἄρνας ἐν μέσῳ λύκων.” (Λουκ. ι’ 3).


Αφουγκράζονται μέσα στην ψυχή τους τον αντίλαλο της εντολής του Κυρίου: “Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός· ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·” (Ιωάνν. ι’ 11).


Κανείς δεν επιθυμεί να βρεθεί κάτω από τα ελεγκτικά λόγια του Μεγάλου Κριτού: “10.12 Ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν͵ οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια͵ θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει 10.13 ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.” (Ιωάνν. ι’12-13).


Ακούμε την διαβεβαίωση ότι δεν πρέπει να φοβούμεθα: “10.17 προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· παραδώσουσιν γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια͵ καὶ ἐν ταῖς συνα γωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς· 10.18 καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν. 10.19 ὅταν δὲ παραδῶσιν ὑμᾶς͵ μὴ μεριμνήσητε πῶς ἢ τί λαλήσητε· δοθήσεται γὰρ ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τί λαλήσητε· 10.20 οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τοῦ πατρὸς ὑμῶν τὸ λαλοῦν ἐν ὑμῖν.” (Ματθ. ι’ 17-20).


Οι Επίσκοποι, πού δεν είναι διατεθειμένοι να μεταβούν στις Μητροπόλεις τους, ας παραιτηθούν. Δεν έλαβαν τους τίτλους των Αγιοπνευματικά, αλλά ως κοσμικά έπαθλα.!


Μήπως η επιστροφή των Μητροπολιτών στις θέσεις τους, μετά από πολυχρόνιο απουσία στη “Δύση”, δεν θα σημάνει την Ανάσταση του Χριστιανισμού στην καθ’ ημάς Ανατολή;


Μήπως η επιστροφή των Επισκόπων δεν θα σημάνει το ξανάναμα της Επταφώτου λυχνίας της Μ. Ασίας;


Ναι!!! Νομίζουμε ότι ήλθε η ώρα! Έφθασε η ώρα, καί ο Κύριος θέλει(!),εάν οι εντεταλμένοι Υπηρέτες και Υπήκοοί Του αναλάβουν το έργο της συνεργασίας με την Θεία Βουλή, ταπεινά και με πνεύμα αυτοθυσίας!!!


Διαβάζουμε στο Ιερό Βιβλίο της Αποκαλύψεως: “Τὸ μυστήριον τῶν ἑπτὰ ἀστέρων οὓς εἶδες ἐπὶ τῆς δεξιᾶς μου͵ καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς χρυσᾶς· οἱ ἑπτὰ ἀστέρες ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσιν͵ καὶ αἱ λυχνίαι αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσίν.” (Αποκ. β’ 20). Μακάρι, Πραγματικοί Άγγελλοι, να ανάψουν τις επί ενενήντα χρόνια, σβησμένες λυχνίες!


2 σχόλια:

  1. Συγκινητικό το άρθρο για ανθρώπους,που προέρχο-
    νται από προγόνους εκείνων των αλησμόνητων-ΧΑΜΕ-
    ΝΩΝ ΠΟΤΕ-!Ο κ. Ρεντζίδης ίσως είναι Πόντιος και με το γραπτό του φαίνεται ότι υπάρχει φλόγα στην ψυχή του,αλλά δυστυχώς ΔΕΝ υπάρχουν παρά ελάχιστοι κληρικοί,που έχουν τέτοια φλόγα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ενδιαφέρον για την ιστορία, τη λαογραφία, τα μνημεία, τους σκλαβωμένους τόπους καταγωγής των προγόνων μας, είναι συγκινητικό και αυτονόητο -για κάθε λαό της γής-, επιπλέον λογικό είναι και το ενδιαφέρον για τις αντίστοιχες ιστορικές πρώτες εκκλησίες, της αποκαλύψεως.

    Όπως κανείς δεν γνωρίζει τι επιφυλάσσει το μέλλον, παράλληλα ας είμαστε προσγειωμένοι. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, τα πληρώματα των τοπικών εκκλησιών της Μ.Ασίας και του Πόντου, μαζί με τους ιερείς και επισκόπους εγκαταστάθηκαν σε νέες περιοχές, σε χωριά και πόλεις της ελεύθερης Ελλάδας, πολλές φορές με τα ίδια ονόματα, Νέα Ιωνία, Νέα Σμύρνη, Νέα Μουδανιά, Νέα Εφεσσος, Νεοκαισάρεια, κ.λπ. όπου έκτοτε διαμένουν και έχουν τους μητροπολίτες τους: Τους οικείους επισκόπους της Ελλάδας.

    Αν η ύπαρξη μητροπολιτών των αρχαίων εκκλησιών της Μ.Ασίας είθισται για λόγους ιστορικούς κ.ά., έχει κάποιο νόημα να μεταβούν και να διαμένουν μητροπολίτες σε "μητροπόλεις χωρίς χριστιανικό ποίμνιο"; Αν υπάρχουν κάποιοι ελάχιστοι χριστιανοί, εκεί, αρκεί μια ενορία, τοπική Εκκλησία είναι και αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου