ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ: Ο περιβόητος ιδιόμορφος σιγανούλης Μπαλογιάννης μαζί με τον μοιχεπιβάτη της ανελέητα και βάρβαρα από τους αρχιερείς της ΑΙΣΧΥΝΗΣ κατακομματιασμένης μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος Νικόλαου Χατζηνικολάου, παρέσυραν με τις "αμπελοφιλοσοφίες τους" και την Εκκλησία να γίνη συνένοχος χιλιάδων φόνων ανερώτητων ζωντανών ασθενών. Αλλά οι ...ευσεβούληδες των οργανώσεων και των ιστολογίων, δεν αναφέρουν κάν την ενοχή τους επειδή συγγενεύουν ....στο "πολύ μυαλό και στην λίγη καρδιά"!!!
Ηθικιστικά ψευτοδιλήμματα
και υποκριτικά ερωτήματα
για τις κανιβαλικές
μεταμοσχεύσεις
του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Περισσότερες λεπτομέρειες
http://apotixisi.blogspot.com/2011/04/p_07.html
Ένας ανώνυμος σχολιαστής έγραψε:
"Ο κ.Μπαλογιάννης είναι ο πλέον επαΐων και όταν μιλάει για εγκεφαλικό θάνατο ξέρει τι εννοεί, μιλάει για αποδεδειγμένη μακρόχρονη παύση αιματώσεως του εγκεφάλου και έναρξη μη αναστρέψιμων διεργασιών νεκρώσεως και αυτολύσεως ιστών εγκεφάλου και έπειτα λοιπών οργάνων του σώματος και ό,τι άλλο αυτός εννοεί και περιγράφει στις επιστημονικές του εργασίες."
--------------------------------------
Θεωρώ σκόπιμο να διαλευκάνω κάποια ζητήματα και θα μου επιτρέψετε να δώσω μερικές διευκρινίσεις.
Δεν αμφισβητεί κανείς την επιστημονική κατάρτηση του καθηγητή κ. Μπαλογιάννη.
Αυτά που αναφέρει ο ανώνυμος σχολιαστής, επίσης, δεν αμφισβητούνται. (Βλ. http://apotixisi.blogspot.com/2011/04/p_07.html
Όλα όμως αυτά είναι ευρήματα επί ασθενών με μακροχρόνια εγκεφαλική βλάβη, οι οποίοι σε πρώιμο στάδιο, και μάλιστα λίαν πρώιμο, έχουν χαρακτηρισθεί εγκεφαλικά "νεκροί".
Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που διαγνώσθηκαν εγκεφαλικά "νεκροί", στη συνέχεια όμως η κατάστασή τους άλλαξε.
Το ενδεχόμενο αυτό της εσφαλμένης διάγνωσης, που δεν είναι άλλωστε σπάνιο στα αφορώντα την Ιατρική (σημ. χαρακτηριστικό "λάθος", αν και ποτέ δεν ομολογήθηκε, η μετάβαση του τεθνεώτος αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου για μεταμόσχευση), μας υποχρεώνει να είμαστε επιφυλακτικοί.
Διατρέχουμε πάντοτε τον κίνδυνο της "υπερδιάγνωσης".
Τα περιστατικά των διεγνωσμένων εγκεφαλικά "νεκρών" απαιτούν την επιβεβαίωσή τους και αυτή παρέχεται μόνο με την πάροδο του χρόνου. Χρειάζονται τουλάχιστον 15 ημέρες για να πιστοποιηθεί το μέγεθος της εγκεφαλικής βλάβης.
Γι΄ αυτό στο παρελθόν, όταν είχαμε ασθενείς με εγκεφαλικά επεισόδια, απαντούσαμε στα πιεστικά ερωτήματα των συγγενών για την κατάσταση του ασθενών ότι δεν μπορούμε να δώσουμε ασφαλή πρόγνωση.
Σήμερα, με τις νέες διαγνωστικές μεθόδους η πρόγνωση παραμένει σχεδόν η αυτή, με εξαίρεση τα περιστατικά όπου επεμβαίνουμε χειρουργικά, αλλά τούτο δεν το λένε οι ειδικοί που περιθάλπτουν ασθενείς με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ή άλλου είδους εγκεφαλικές βλάβες.
Επείγονται να αποφύγουν περιπτώσεις που θα καταλήξουν στα υπό του κυρίου Μπαλογιάννη περιγραφόμενα παθολογοανατομικά ή και κλινικά ευρήματα (σημ. από τα οποία απουσιάζει η γνωστή ιστορία με εγκεφαλικά "νεκρή" έγκυο που έφερε εις πέρας τον τοκετό).
Η απάντηση (: τώρα τι κάνουμε;) σε αυτού του είδους τα ερωτήματα, δηλαδή των περιπτώσεων μη ανάνηψης από την εγκεφαλική βλάβη, δεν διαφέρει από τις περιπτώσεις άλλων ασθενών, παραδείγματος χάριν, από νεοπλασίες.
Τους οποίους θα χειρουργήσουμε άπαξ, δις ή τρις, θα καταφύγουμε στην παράλληλη χημειοθεραπεία, στο τέλος όμως θα σηκώσουμε τα χέρια ψηλά :
Άλλο τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε, θα πούμε, για να συνεχίσουμε με συμπτωματική θεραπεία (χορήγηση ορών και άλλα).
Θα μας κατηγορήσει κανείς για παράλειψη καθήκοντος ή ακόμη για έμμεση (παθητική) ευθανασία;
Όταν εξαντλούνται όλα τα θεραπευτικά και ενδεδειγμένα μέσα, ο ασθενής αναπότρεπτα εγκαταλείπεται και πλέον "δικαιούται να αποβιώσει", χωρίς να τίθενται ηθικιστικά ψευδοδιλήμματα ή υποκριτικά ερωτήματα.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Αναγκαίες οι διευκρινήσεις από τον κ.Χριστοδουλίδη. Είναι θέμα "ειδικών" να ορίσουν πότε όντως επήλθε ο "εγκεφαλικός θάνατος". Ένας ειδικός αλλά και συγχρόνως χριστιανικών αρχών, είναι ο καθηγητής κ. Σταύρος Μπαλογιάννης. 'Αλλος είδικός αλλά και συγχρόνως χριστιανικών αρχών είναι ο κ.Κυπριανός Χριστοδουλίδης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ό,τι επιστημονικό και να διατυπώσουν οι κ. Σταύρος Μπαλογιάννης και κ.Κυπριανός Χριστοδουλίδης, και να συμφωνήσουν "τι εστι εγκεφαλικός θάνατος" αλλού έγκειται το πρόβλημα: Στην πράξη. Όταν δηλ. θα κληθούν κάποιοι ιατροί -ίσως και μη Χριστιανοί- να αποφασίσουν για την τύχη ενός ασθενούς, υπάρχουν οι κίνδυνοι 1) ιατρικού λάθους, 2) μη σωστής επιστημονικής κατάρτισης όσων ιατρών γνωματεύουν και 3) διαφθοράς, χρηματισμού, σκοπιμότητας.
Για το λόγο αυτό, στο ίδιο και άλλα σχόλια έγραψα ότι διαφωνώ με την υποχρεωτική κατάταξη όλων των Ελλήνων ως δοτών οργάνων και ότι υπάρχει ο φόβος ακόμα και για "σκόπιμα ατυχήματα" από μαφιόζικες συμμορίες, σε στοχοποιημένα άτομα, με σκοπό τη λήψη των οργάνων, ενώ είχα προτείνει, σε μπλουζάκια, ταυτότητες, και ΙΧ αυτοκινητα να αναγράφεται εμφανώς ΟΧΙ ΔΟΤΗΣ.
Ο ανώνυμος σχολιαστής.
Δεν αρκεί η αναγραφή όχι δότης, πρέπει να υποβληθεί και υπεύθυνη δήλωση, ας ελπίσουμε ότι δεν θα ψηφιστεί ο νόμος.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Χρειάζονται τουλάχιστον 15 ημέρες για να πιστοποιηθεί το μέγεθος της εγκεφαλικής βλάβης".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ας το έχουν υπόψη και οι συγγενείς, που αγωνιούν στο πλάϊ του προσφιλούς τους προσώπου και πιέζονται να "δώσουν τα όργανα" διότι δεν υπάρχει αναστρέψιμη προοπτική.
Περιστατικό προ 35 ετών περίπου:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αμφιθέατρο θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ ο κ.Μπαλογιάννης καθηγητής Ιατρικής, στα πλαίσια των παραδόσεων του μαθήματος "ποιμαντική ψυχολογία" συνοδευόταν από ένα νέο κύριο, τον κ.Παρασκευά που εισήλθε στο αμφιθέατρο περπατώντας κανονικά και στεκόμενος όρθιος φυσιολογικά. Ο καθηγητής τον παρουσίασε στους φοιτητές Ποιμαντικού Τμήατος και τον παρακάλεσε να τους διηγηθεί την ιστορία του.
Ο Παρασκευάς, είπε ότι στο πρόσφατο παρελθόν είχε παρουσιάσει κάτι μουδιάσματα κ.λπ., πήγε σε γιατρούς και εκείνοι διέγνωσαν ότι έχει σκλήρυνση κατά πλάκας. Σε κάποιο χρονικό διάστημα έμεινε παράλυτος. Οι γιατροί διέγνωσαν ότι η παράλυση οφείλεται στην σκήρυνση κατά πλάκας και δεν υπάρχει θεραπεία. Κάποιος του συνέστησε να εξετασθεί από τον κ.Μπαλογιάννη, ο οποίος τον εξέτασε με τις όποιες εξελιγμένες μεθόδους υπήρχαν τότε (διαγνωστικές του εγκεφάλου), βρήκε ότι οι άλλοι γιατροι έκαναν λάθος διάγνωση και συμπέρανε ότι ο Παρασκευάς δεν έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας και ότι λόγω αυθυποβολής έμενε παράλυτος, όταν πίστευε ότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.
Αναφέρω το περιστατικό και για να δείξω ότι και οι γιατροί κάνουν σοβαρά λάθη και για το ότι ο κ.Μπαλογιάννης είναι από τους κορυφαίους παγκόσμια στς θέματα νευρολογίας και εγκεφάλου, όπως τον παρακολουθώ έκτοτε. Βέβαια ουδείς αλάνθαστος.
http://www.encephalos.gr
Συμφωνώ φυσικά με το άρθρο και τα σχόλια.
Στις προηγούμενες αναρτήσεις αναφέρατε για την 55 χρονη Πααναγιώτα Αποστολ. ότι ¨η αξονική τομογραφία δεν συνηγορούσε ότι επρόκειτο για εγκεφαλικό θάνατο". Η περίπτωση άρα υπάγεται σε ιατρική αυθαιρεσία κάποιων που εσκεμμένα ήθελαν να λάβουν τα όργανα, και ας μη σχολιάουμε περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο εγκεφαλικός θάνατος όμως υπό την έννοιαν της νεκρώσεως όλης της εγκεφαλικής ουσίας δύναται να τεκμηριωθή, εν τω πλαισίω των ανωτέρω μεθόδων, κυρίως διά της εμπλουτισθείσης διά Ξένου 133 αξονικής τομογραφίας του εγκεφάλου"
http://www.a-neuroclinic.gr/41/%CE%BF-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%AE-%CE%B6%CF%89%CE%AE
Λόγω ακριβώς αυτών των αυθαιρεσιών των γιατρών, δηλώνουμε και εμείς, ΟΧΙ υποχρεωτικοί δότες. Δεν τους εμπιστευόμαστε. Ας αποφασίζει ο κάθε ένας εθελοντικά, και οι συγγενείς, με δικούς τους ιατρούς, που εμπιστεύονται.
Δεν καταλαβα καλα δηλαδη οι συγγενεις ειναι οι ειδικοι που πρεπει να αποφασισουν εαν πρεπει να δοθουν τα οργανα ή οχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ποιο δικαιωμα;
Ουτε οι γονεις δεν θα πρεπει να εχουν το δικαιωμα αυτο.
Τους το εδωσε αυτο το δικαιωμα ο Θεος;
Ο καθε ανθρωπος ειναι ανεξαρτητος και ελευθερος και δεν διαφεντευεται απο κανεναν.
Ουτε, επαναλαμβανω, και απο αυτους τους γονεις.
Απο κανεναν.
Ο καθενας ειναι υπευθυνος για τον εαυτο του και για κανεναν αλλο.
"Ο εγκεφαλικός θάνατος όμως υπό την έννοιαν της νεκρώσεως όλης της εγκεφαλικής ουσίας δύναται να τεκμηριωθή, εν τω πλαισίω των ανωτέρω μεθόδων, κυρίως διά της εμπλουτισθείσης διά Ξένου 133 αξονικής τομογραφίας του εγκεφάλου"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυπριανός Χ :
Η ανεπαρκής αιμάτωση του μυοκαρδίου (σ.σ. και όχι όλου του μυοκαρδίου - κατά το "ΟΛΗΣ της εγκαφαλικής ουσίας", που γράφει ο ανώνυμος σχολιαστής) δύναται ομοίως να διαγνωσθεί με σπινθηρογράφημα (θάλιο).
Κατά παράδοξο όμως τρόπο αναπτύσσεται παράπλευρη κυκλοφορία και κατά κάποιο τρόπο, αντιρροπείται η κατάσταση και ο ασθενής "τα βγάζει πέρα" με τη συνιστωμένη αγωγή.
Κανείς δεν κάνει λόγω για "θάνατο" του μυοκαρδίου ή της καρδιάς και είναι εντελώς παράξενο και επιστημονικά έωλο, αφού κάτι παρόμοιο δύναται να συμβαίνει και στον εγκέφαλο, να κάνουμε λόγο για "θάνατο" του εγκεφάλου.
Το περιστατικό της γυναικός που έφερε σε πέρας εγκυμοσύνη, ούσα εγκεφαλικά νεκρή, δεν μας επιτρέπει να κάνουμε λόγο για "νέκρωση ΟΛΗΣ της εγκεφαλικής ουσίας", όσο ακριβείς και αν είναι οι διαγνωστικές μέθοδοι της σύγχρονης τεχνολογίας.
Διότι, όπως ανέφερα, και το σπινθηρογράφημα με θάλιο πιστοποιεί την ανεπαρκή αιμάτωση ή και αλλοίωση της "μυοκαρδιακής ουσίας" (αυτά σε εισαγωγικά). Δεν χρησιμοποιούμε όμως ποτέ τη λέξη "θάνατος", όπως κάνουμε με τον εγκέφαλο και την εγκεφαλική ουσία.
Σωστή η παρατήρηση 12:12 μ.μ. του κ. Οδυσσέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχολίασα στο σχόλιο 10:45 π.μ. "Ας προσέχουν οι γονείς και οι συγγενείς", έχοντας υπόψη μου ότι ο υπεύθυνος της αρχής μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα είχε αναφέρει σε ραδιοφωνική συνέντευξη πως, ακόμα και αν κάποιος δεν έχει υποβάλει δήλωση άρνησης δότη, " αν ψηφιστεί ο νόμος, οι γιατροί δεν θα προβούν σε λήψη οργάνων, αν δεν έχουν την συναίνεση των στενών συγγενών που ολοφύρονται έξω από την εντατική". Αυτό είχα στο νου, που είτε συμφωνούμε είτε όχι, ίσως να συμβαίνει στην πράξη, γι' αυτό και έγραψα "ας προσέχουν οι συγγενείς". Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση να μην ερωτώνται καθόλου οι συγγενείς, αν έτσι ορίζει ο νόμος!!!
Συμφωνούμε με τον Κο Οδυσσέα ότι ούτε οι συγγενείς ούτε οι γονείς ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος δεν διαφεντεύει τη ζωή του ιδίου, αφού είναι δώρο απο τό Θεό.
Ο Σχολιαστής 10:45 π.μ.
Η παράγραφος στο σχόλιο που αναφέρει την εμπλουτισθείσα με ξένον 133 αξονική τομογραφία εγκεφάλου, είναι σε εισαγωγικά, δηλ. είναι αντιγραφή και ελάχιστο μέρος άρθρου που μπορει να διαβαστή στην ακριβώς κάτω από την παράγραφο ηλεκτρονική διεύθυνση της Α νευρολογικής κλινικής του ΑΧΕΠΑ. Και στην παράγραφο αναφέρεται ότι η αξονική αξιολογείται "εν των πλαισίω" των ανωτέρω μεθόδων, οι οποίες πολλαπλές μέθοδοι περιγραφονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση. Αν είναι σωστές ή όχι θα το αξιολογήσει ο κ.Χριστοδουλίδης και ας μας ενημερώσει, προφανώς το έχει μελετήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ότι και να αποφανθούν, οι ειδικοί, όπως ετέθησαν τα παραδείγματα και τα άρθρα, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ότι είναι αδιάβλητο το σύστημα, και ανάργυροι ή αφιλάργυροι κάποιοι ιατροί.
Για τους συνειδητούς Χριστιανούς (δηλ. τους μετέχοντας πλήρως της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας), το θέμα των Μεταμοσχεύσεων είναι πρωτίστως Θεολογικό και δευτερευόντως Ιατρικό, Νομικό, Ηθικό, Φυσικό κ.λπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το θέμα έχει να κάνει με την ύπαρξη της ψυχής του ανθρώπου και πότε αυτή εγκαταλείπει οριστικά και τελεσίδικα τον άνθρωπο.
Γνωρίζουμε, ότι σύμφωνα με τους Πατέρες, η ψυχή εμφανίζεται με τη σύλληψη του ανθρώπου, δηλ. με την ένωση ωαρίου και σπερματοζωαρίου ("εν τη συλλήψει εμψύχωται"). Συνεπώς, το έμβρυο είναι πλήρης άνθρωπος, εκ σώματος και ψυχής και πριν τη δημιουργία της καρδιάς ή του εγκεφάλου ή οιουδήποτε άλλου οργάνου. Αυτό καταδεικνύει, ότι όχι μόνον ο εγκεφαλικός θάνατος, αλλά και η παντελής έλλειψη του εγκεφάλου δεν συνεπάγεται, ότι ο ευρισκόμενος στις καταστάσεις αυτές άνθρωπος παύει να είναι έμψυχο και ζωντανό ον.
Γνωρίζουμε επίσης από τους Πατέρες, ότι βιολογικός θάνατος του ανθρώπου επέρχεται, όταν η ψυχή ("πνοή ζωής") εγκαταλείψει το σώμα και τούτο γίνεται αμετάκλητα με την παύση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας. Επομένως, όσο υπάρχει αυτή η τελευταία (έστω και τεχνητά υποστηριζόμενης) η ψυχή υπάρχει στο σώμα.
Βιολογική ζωή χωρίς ύπαρξη της ψυχής μέσα στο σώμα δεν νοείται. Στην περίπτωση αποκοπής, καταστροφής ή νέκρωσης ενός ζωτικού οργάνου, οπότε ο άνθρωπος επιβιώνει με υποστηρικτικές ενέργειες, η ψυχή εξακολουθεί να παραμένει σ’ όλα τα υπόλοιπα όργανα του σώματος, εκτός του ελλείποντος ή νεκρωθέντος. Ο Μ. Βασίλειος περιγράφει γλαφυρά τη συστολή της ενέργειας της ψυχής από νεκρωθέν όργανο. Όταν αρχίσουν να νεκρώνονται τα μέλη και τα όργανα του σώματος, η ψυχή «συστέλλεται» στα ζωντανά όργανα, για να εκφράσει από αυτά τις ενέργειές της, μέχρι να μη μπορεί η καρδιά να συντηρήσει τον παρακμάζοντα οργανισμό και σταματήσει. Η ζωή συντηρείται με συνδυασμό λειτουργίας πολλών οργάνων και η ψυχή «τα πλείστον διεστώτα μέλη (του σώματος) προς μιαν σύμπνοιαν και κοινωνίαν άγειν» ((Β.Ε.Π. τ. 54, σελ. 36). Επομένως, στην περίπτωση νέκρωσης του εγκεφάλου (δηλ. του «εγκεφαλικού θανάτου»), η ενέργεια της ψυχής αποσύρεται από το νεκρό αυτό όργανο, αλλά δεν παύει να υπάρχει στα υπόλοιπα όργανα του σώματος. Έτσι, η ψυχή παραμένει στο υπόλοιπο σώμα και ο άνθρωπος θεωρείται, ως βιολογικά ζωντανός οργανισμός, δεδομένου, ότι διατηρείται, έστω και με τεχνητά μέσα η καρδιοαναπνευστική λειτουργία και επομένως δεν έχει λυθεί ο δεσμός μεταξύ της ψυχής και του σώματος. Εάν σ’ αυτή την περίπτωση γίνει διακοπή της υποστηρικτικής λειτουργίας του ασθενούς, τότε προκαλείται θραύση του δεσμού ψυχής και σώματος και η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα, οπότε τούτο παραμένει άνευ πνοής. Η ενέργεια αυτή θεωρείται ενεργητική πρόκληση θανάτου, η οποία για την Εκκλησία θεωρείται φόνος, όπως ακριβώς η άμβλωση. Στην περίπτωση αυτή, ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας είναι ο ιατρός, που ενεργεί στη διακοπή της υποστηρικτικής λειτουργίας του «εγκεφαλικά νεκρού» ανθρώπου, ο δε ηθικός αυτουργός ο δίδων την εντολήν αυτήν συγγενής του ασθενούς ή και ο ίδιος ο ασθενής με συναίνεσή του σε αφαίρεση οργάνων του, σε περίπτωση «εγκεφαλικού του θανάτου». Συνεργός στη δολοφονία αυτή θεωρείται ο λήπτης οργάνου από «εγκεφαλικά νεκρό», καθότι συναινεί στη διατήρηση της ζωής του, σε βάρος της ζωής του δότη, ο οποίος σ’ αυτή την περίπτωση, δέχεται να του αφαιρεθεί η ζωή (δηλ. αυτοκτονεί) ή κάποιοι συγγενείς του εντέλλονται την δολοφονία. Στην περίπτωση, που στην πράξη αυτή εμπλέκονται και μοναχοί, τότε έχουμε το οξύμωρο, οι νεκροί κατά κόσμον (μοναχοί), να συνεργούν στην αυτοκτονία τους (ως δότες) ή να προσπαθούν να «γαντζωθούν» στην εφήμερη τούτη ζωή, (οι νεκροί αυτοί) ως λήπτες!
ΙΚ
http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/04/blog-post_8544.html
ΑπάντησηΔιαγραφή