Ιδού, αξιομίμητος Επίσκοπος
του Ιησού
Χριστού .....>>
O
BΡΥΧΗΘΜΟΣ
ΕΝΟΣ
ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ
ΛΙΟΝΤΑΡΙΟΥ
Πόσοι επίσκοποι πέρασαν από τις διάφορες επισκοπές της Ελλαδικής Εκκλησίας; Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες πολλές.
Πόσοι όμως διακρίθηκαν και έμεινε αγαθή και ζωντανή η μνήμη τους από κάποιες ιδιαίτερα σημαντικές ή αξιόλογες ή ευεργετικές, για την Εκκλησία και το Εθνος, πράξεις;
Ελάχιστοι.
Ενας τέτοιος επίσκοπος, πραγματικός καλός ποιμήν, ήρεμος και απλούς τον χαρακτήρα και το φρόνημα, αλλά ταυτόχρονα θαρραλέος και ηφαιστειώδης, ήταν ο μητροπολίτης Παραμυθιάς Παύλος Καρβέλης.
Παύλος ο απλούς, έτσι προσφωνούνταν από τους πιστούς και έτσι ήταν στην όλη βιοτή του, απλούς.
Μέσα εις αυτήν την σημερινήν λειψανδρίαν, που σαν πραγματική συμφορά κατατρύχει την Εκκλησία της Ελλάδος, εν μέσω μιάς πολυαρίθμου, αλλά σχεδόν ανυπάρκτου και αδρανούσης Ιεραρχίας, διαπορούντες και εναγωνιούντες, νοσταλγούμε και αναπολούμε την γνήσια πατερική μορφή του απλού, αλλά σθεναρού αυτού και γενναίου Ιεράρχου, που όταν αντιλήφθηκε ότι κινδύνευε η Ορθόδοξος Πίστις - μαζί με τα δύο άλλα «θηρία του Βορρά» τον Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και τον Φλωρίνης Αυγουστίνο - όχι μόνον από την σκοτεινή Μασωνία που καταπολεμούσε ασταμάτητα, αλλά και από τον αντορθόδοξο…Ραββίνο πατριάρχη Αθηναγόρα, άστραψε και βρόντηξε, και τόλμησε αυτό που οι Ιεροί Κανόνες επιβάλλουν, αλλά δυστυχώς ολίγοι γενναίοι τολμούν: Την παύσι του μνημοσύνου του.
Τον νοσταλγούμε, ΝΑΙ, τον νοσταλγούμε, και παρακαλούμε τον Τριαδικό Θεό, να αναστήση ΣΗΜΕΡΑ έναν επίσκοπο σαν τον Παύλο τον απλό, τον μιμητή των Πατέρων και του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, που θα διαφυλάξη και θα υπερασπισθή την υπέρ ποτε κινδυνεύουσα Πίστι των Πατέρων μας, από τους σημερινούς Λατινόφρονας και Οικουμενιστάς που την διαπραγματεύονται στους …μαγαρισμένους Φραγκολατίνους «αντί πινακίου φακής».
Στη συνέχεια δημοσιεύουμε ένα τελείως άγνωστο κείμενο του θαρραλέου Ιεράρχου που απέστειλε προειδοποιητικά στον τότε πατριάρχη Δημήτριο όταν ανέβηκε στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως και είχε δηλώσει ότι θα «ακολουθήση την γραμμή του Αθηναγόρα».
Αιωνία η μνήμη του επισκόπου Παραμυθιάς και Γηρομερίου ΠΑΥΛΟΥ του απλού.
Δηλώνω δε ότι ευμοιρώ να κατέχω πολλές επιστολές του αειμνήστου Ιεράρχου, τις οποίες εν καιρώ θα δημοσιοποιήσω.
Εν Παραμυθιά τη 23η Αυγούστου 1972
Προς Την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα
Τον Οικουμενικόν Πατριάρχην
κύριον ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ
Οικουμενικόν Πατριαρχείον-Φανάριον
Παναγιώτατε,
Ελάβομεν τηλεγράφημα Υμετέρας Παναγιότητος και το υπ’ αριθ. Πρωτ. 449 Ειρηνικόν Υμών Γράμμα, δι’ ων αγγέλετε ημίν τα της αναδείξεως και καταστάσεως Υμών εις τον Πρωτόθρονον Πατριαρχικόν θρόνον.
Εδοξάσαμεν τον Θεόν, διότι ωκονόμησε ούτω τα πράγματα και απεκλείσθησαν διαβεβλημένα και επί ηθική και επί πίστει ορθή πρόσωπα. Πιστεύομεν ότι είσθε θεοπρόβλητος.
Έχομεν δι’ ελπίδος ότι θα ορθώσητε το ανάστημά σας και «θα βάλετε εις την θέσιν των» τα κακώς έχοντα εν τω Πατριαρχείω ήτοι την επί ζημία της ορθοδοξίας αχαλίνωτον τάσιν προς ένωσιν με τους αιωνίως αμετανοήτους και επιβουλευομένους την Ορθόδοξον κατ’ Ανατολάς Αγίαν Εκκλησίαν ημών, την όντως Εκκλησίαν.
Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
βαθυσεβάστως παρακαλούμεν και ικετεύομεν γονυκλινώς:
δηλώσατέ το μετά παρρησίας και απεριφράστως
«ότι δεχόμεθα διάλογον με τους Καθολικούς και Πρωτεστάντας και Αντιχαλκηδονίους υπό τον ρητόν όρον όπως έκαστος, όσον αφορά το δόγμα, θελήση να παραδεχθή ανεπιφυλάκτως πάντα τα υπό των 7 αγίων Οικουμενικών Συνόδων θεσπιθέντα και ουδέν πέραν τούτων».
Επιτραπήτω μοι με όλον τον οφειλόμενον σεβασμόν να προσθέσω ακόμη ότι πρέπει το Οικουμενικόν Πατριαρχείον πρωτίστως να προσέξη την ένωσιν των Ορθοδόξων Εκκλησιών και είτα να προχωρή μετά περισκέψεως πολλής εις διάλογον δια την ένωσιν μετά των αιρετικών.
Εν εναντία περιπτώσει θα γίνη το αντίθετον.
Η Ορθοδοξία θα κομματιασθή προς χαράν των Παπικών και των άλλων εχθρών του Σταυρού του Χριστού.
Αλλά τότε τι λόγον θα δώσωμεν εις τον Θεόν εν ημέρα κρίσεως;
Ελπίζοντες ότι θα αναθεωρήσετε τα όσα εδηλώσατε, ότι θα ακολουθήσητε πιστώς την γραμμήν του Προκατόχου Σας όσον αφορά την ένωσιν, συγχαίρομεν Υμάς θερμώς επί τη αναδείξει Σας ως Οικουμενικού Πατριάρχου και ευχόμεθα εκ βάθους καρδίας όπως Κύριος ο Θεός ημών χαρίζηται Υμίν μακροζωΐαν και δυνάμεις πολλάς, σωματικάς και πνευματικάς, ίνα φέρητε εις αίσιον πέρας την υψηλήν αποστολήν Σας προς δόξαν της Εκκλησίας και του Ουρανίου Αυτής Δομήτορος.
Επί τούτοις δηλούμεν, Παναγιώτατε, ότι πριν η λάβωμεν το τίμιον Υμών γράμμα εμνημονεύσαμεν του ονόματός Σας εν Ύδρα ευρισκόμενοι και συλλειτουργούντες μετά του Αγίου Ύδρας εν Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού, επί τη αγία Αυτού μνήμη· εξακολουθούμεν δε μνημονεύοντες Υμών εν ταις Ιεραίς Λειτουργίαις· πλην δεν διστάζομεν να δηλώσωμεν ότι τελούμεν πάντοτε εν επιφυλακή και εις περίπτωσιν που ήθελε διαπιστωθή αντορθόδοξός τις ενέργεια του Πατριαρχείου, δίχα συμφώνου γνώμης πασών των ορθοδόξων Εκκλησιών, θα διακόψωμεν και Υμών το μνημόσυνον, διότι δεν το ανέχεται η συνείδησις ημών να μνημονεύωμεν της Κεφαλής ημών ως ορθοτομούσης, ενώ δεν ορθοτομεί.
Τέλος επικαλούμενοι τας θεοπειθείς ευχάς της Υμετέρας σεπτής Κορυφής εκφράζομεν την ευγνώμονα ευχαριστίαν ημών προς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον δια τας επί τοις ονομαστηρίοις ημών ευχάς Αυτού και διατελούμεν μετά σεβασμού βαθέος της Υμετέρας Παναγιότητος Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός.
+ Ο Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου
Παύλος (1922-1993)
Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ 1ης Φεβρουαρίου 2010
Και όμως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λιοντάρι αυτό της Ορθοδοξίας εξεθρονίσθη πάρα πάσαν έννοιαν ηθικής και δικαίου μαζί με άλλους ένδεκα αδιάβλητους συνεπισκόπους του χωρίς δίκην και απολογίαν.
Και τώρα οι δήμιοι και σφαγιαστές τους ετοιμάζονται να επιλέξουν για την αντικανονικά διχοτομημένη Μητρόπολη Αττικής νέους μοιχεπιβάτες αντί να αποκαταστήσουν τον κανονικό Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο.
Ναι; Δεν το ήξερα. Ο Παραμυθίας ήταν μέσα στους 12 καλούς μητροπολίτες; Σοβαρά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!
Αργότερα όμως,αν θυμάμαι καλά πήγε στην προσωποπαγή μητρόπολι,που έγινε από κομμάτια των Δημητριάδος και Λαρίσης με έδρα την Αγιά της Λάρισας,όπου και πέθανε
ΑπάντησηΔιαγραφήυπακούοντας στα κελευσματα της εκκλησίας!Αν κάνω λά-
θος διορθώστε με!Θα πρέπει να ξέρετε ότι,όπως η εκ-
κλησία αποτελείται από ανθρώπους έτσι και η διοίκησή
της με τα πάθη,τις αδυναμίες και το χαρακτήρα του ο καθένας.Χαρακτηρίζετε τους αρεστούς από σας λιοντάρι-
α,ενώ τους μη αρεστούς,όπως σας καπνίσει, κι αυτό εί-
ναι χριστιανικό;Λιοντάρι ο Π.Κ.,ως προς την επιστολή,
αλλά στο ότι πήγε στην προσωποπαγή μητρόπολι,που δεν αποδέχθηκε ο Νικόδημος είμαι περίεργος ΠΩΣ θα χαρα-
κτηρισθεί;;!Και κάτι για τον Τελεβάντο:ΠΩΣ μπορεί κα-
νείς να στείλει σχόλιο στο ιστολόγιό του;;
Και ο Αττικής και Μεγαρίδος ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ είναι λιοντάρι, αγαπητε φιλε, που ο Θεος τον διατηρει εν ζωή δυνατο και ακμαίο και δεν το βαζει κατω αλλα μαχεται και υπερασπιζεται, με λιονταρισια νυχια και με δοντια την κανονικη ταξι της Εκκλησίας, που ολοι εμεις οι αλλοι οι "εξυπνοι" την ξεχασαμε και συμμαχουμε και υποχωρουμε παντου και παντοτε σαν.... τσανακογλυφτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα που να καταλαβης εσυ και συνεχιζεις να επιμενης στις απαραδεκτες θεσεις σου.
Μαθε και οτι Ο Νικοδημος δεχθηκε ακομα και την προσωποπαγη μητροπολι αλλα τον ενεπαιζαν και τον κοροϊδευαν οπως τον Κυριον της Δοξης οι κακοψυχοι Εβραιοι, ετσι διεπρατταν και οι αλητες με ρασα αρχιερεις της αισχυνης των ημερων μας.
Θαρθη η ωρα που ολα θα ειπωθουν.
Και κατι ακομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιας εκκλησιας κελευσματα υπακουσε ο Παυλος;
Ηταν ανθρωπος πολυ ταπεινος και υποχωρητικος και δεχθηκε να παη σε κατι παληοχωρια της Αγιας και του ...Συκουριου.
Και εκει εφτυσε αιμα απο καποιο αθλιο παπαδαριο οπως ο ιδιος μου εγραφε και απο γνωστους του κληρικους επαναεπιβεβαιωσα.
Ο ταπεινος ανθρωπος του Θεου δεχθηκε ναι.
Αλλα εκεινοι οι κακοψυχοι ρασοφοροι, για να τον ταπεινωσουν το εκαναν.
Και δεχθηκε ο ταλαιπωρος σαν αρνακι και δεν μπορεσε να επιβιωση μητροπολι εκεινη με τα λιγα χωρια.
Ο δε μεγαλοκαρχαριας Χριστοδουλος απο τα κλοπιμαια του, γιατι ηταν καραμπινατος μοιχος και αρπαγας του θρονου του Βολου, χαρισε ο ...μεγαλοκαρδος καποια χωρια, ετσι απο μεγαλοψυχια!!!
Αυτος ηταν ο Χριστοδουλος σας!!!!
Τοτε εγω του εστειλα ενα κειμενο και τον παραλληλισα με τον ...κλεπτη τον Ζακχαίο.
Και του εγραφα οτι οπως ο κλεπτης ο Ζακχαιος αναγνωρισε την ενοχη του και δηλωσε στον Χριστο οτι "ει τινος εσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλούν" τον καλεσα και εγω να δωση το τετραπλούν της ξενης και αλλοτριας μητροπολεως Δημητριαδος που κατελαβε αντικανονικως και παρανομως.
Αλλα βλεπετε ο ...λαοφιλης Χριστοδουλος εδειξε και εδω την κακια του και το πεισμα του.
Ομως καποτε ερχεται η τιμωρος χειρα του Θεου και επιτρεπει περιπετειες και δοκιμασιες και θεατρινιζει τους υπεροπτας και εμπαθεις και θρασεις και αναιδεις ανθρωπους.
Ας μας απαντήσει ο κ. Τελεβάντος. Ο ως άνω αγωνιστής και ομολογητής Ιεράρχης προέβη σε σχίσμα με την διακοπή της μνημονεύσεως του Οικουμενιστού Πατριάρχου ή διά της αποτειχίσεώς του παρέμεινε στην διαχρονική Εκκλησία;Αγωνίσθηκε εντός ή εκτός της Εκκλησίας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κος Τελεβάντος εξέφρασε έναν προβληματισμό του με γνώμονα την αγάπη του για την Εκκλησία.Ο κος Τελεβάντος νομίζω ότι έχει καταδείξει μέχρι στιγμής αρκούντως την αγάπη του για την ορθοδοξία με έναν αξιοζήλευτο συνδυασμό μαχητικότητας και ευπρέπειας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστό το ερώτημα του ΣΤΟΥΔΙΤΗ, που διαλύει τις συνεχείς επιθέσεις του Τελεβάντου σε δηθεν κινδύνους Σχίσματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι άλλο. Αν είναι να αφορίζεται με τέτοιο τρόπο, απο τον Τελεβάντο η έννοια της αποτείχισης, τότε ας πάψει να γράφει στο blog αυτό ή ας αλλάξει ονομασία αυτό το blog. Για να μην κοροϊδευόμαστε.
Μένω εμβρόντητος ανώνυμε για την εμπάθειά σου εναντίον του κανονικού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου και των άλλων 11 αδιάβλητων Μητροπολιτών οι οποίοι κυριολεκτικά εσφαγιάσθησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους μεταχειρίστηκαν χειρότερα από τους μεγαλύτερους κακούργους. Τους έκλεισαν το δρόμο προς κάθε μορφής δικαιοσύνη εκκλησιαστική και κοσμική.
Μας μένει η δυνατότητα στο πρόσωπο του Σεβασμιότατου Αττικής να δείξουμε ότι έχουμε ελάχιστο φόβο Θεού και εσύ ανώνυμε και ορισμένοι άλλοι σαν εσένα συνεχίζουν με λύσσα να μαχαιρώνουν τους αδικοσφαγμένους Μητροπολίτες.
Ρώτησε αδελφέ μου την καρδία σου: Τι κακό σου έκαναν και έχεις αυτή την εμπάθεια εναντίον τους;
Γνώρισα πριν χρόνια στην Αθήνα στο σπίτι που έμενε τον μακαριστό Λαρίσσης Θεολόγο. Τι άγιος άνθρωπος! Τι ευλαβής και ανεξίκακη ψυχή!
Ο Αγιος Παραμυθίας Τίτος έδωσε σαν λιοντάρι τη μάχη εναντίον του Οικουμενισμού και όλοι οι άλλοι εκθρονισθέντες αγάπησαν το Χριστό και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό στην Εκκλησία.
Προσπαθώ μάταια να καταλάβω τι ακριβώς σου έφταιξαν ανώνυμε εσένα και σε ορισμένους άλλους και έχετε αυτή την αντίχριστη λύσσα και εμπάθεια εναντίον τους!
Ας θυμόμαστε όλοι ότι υπάρχει Θεός και ημέρα της Κρίσεως.
Να δώσω μια απάντηση στην ερώτηση του Στουδίτη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Παραμυθίας Τίτος, το Αγιον Ορος και τα λιοντάρια της Ορθοδοξίας Αυγουστίνος Καντιώτης και Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος έδωσαν την μάχη εντός της Εκκλησίας.
Οχι εκτός Της.
Διέκοψαν βέβαια το μνημόσυνο και πολύ καλά έκαναν.
Το ίδιο έκανε και ο Πόποβιτς.
Ελπίζω αδελφέ μου να μη συγχύζεις τους στρατηγούς (επισκόπους) της Εκκλησίας και μάλιστα επισκόπους του κύρους του π. Αυγουστίνου με τον κάθε κληρικό που αποφασίζει αυθαίρετα τη διακοπή του μνημοσύνου και παγιώνεται στην αποτείχιση ως προέρτιο του σχίσματος.
Οσο για το καρφί ορισμένων (δεν αναφέρομαι στο Στουδίτη αλλά σε προηγούμενα σχόλια) ότι η ιστοσελίδα ονομάζεται "Αποτείχιση" απαντώ:
Συζήτησα το θέμα με τον Οδυσσέα και με διαβεβαίωσε ότι την αποτείχιση την αντιλαμβάνεται όπως ακριβώς ο π. Επιφάνιος και ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς: Δηλαδή ως την έσχατη πράξη διαμαρτυρίας εναντίον όσων κηρύσσουν γυμνή τη κεφαλή αιρέσεις και αφού προηγηθούν όλα τα άλλα μέσα αντίδρασης.
Αυτή τη διακοπή μνημοσύνου και ο π. Ιουστίνος και ο π. Επιφάνιος και ο Οδυσσέας και ασφαλώς και εγώ τη θεωρώ επιτρεπτή αν χρειαστεί.
Αλλη η αποτείχιση του Πόποβιτς και του Αυγουστίνου Καντιώτη και άλλη του κάθε κληρικού που θεωρεί εαυτόν στρατηγόν της Εκκλησίας και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που δεν ανήκουν στην αρμοδιότητά του.
Αν χρειαστεί θα γίνει συντεταγμένη αποτείχιση. Οχι αυθαίρετη από αυτούς που δεν έχουν το κύρος και την εξουσίαν να το πράξουν.
Οι Οικουμενισται γίνονται καθημερινά όλο και πιο προκλητικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ρυπαροι ...ρυπαρευθητωσαν ετι...
Το ζητημα της ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ είναι ζητημα προσωπικο.
Ο καθενας ενεργει αναλογα με τα όρια της υπομονής του.
Η υπομονη εχει και τα ορια της.
Κανένα ζήτημα της Εκκλησίας δεν είναι προσωπικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνον οι αμαρτίες μας είναι προσωπικές.
Οι Οικουμενιστές, όπως ορθά λέγεις Οδυσσέα, γίνονται θρασύτεροι και η υπομονή έχει τα όριά της αλλά όμως και η Εκκλησία έχει τα δικά Της όρια και μόνον στα όρια της Εκκλησίας επιτρέπεται να εκφράζεται η οργή μας και η έλλειψη υπομομή μας επειδή εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία.
Αποτείχιση όπως αυτή που έκανε ο π. Αυγουστίνος, ο Ελευθερουπόλεως, ο Παραμυθίας, το Αγιον Ορος μάλιστα! Αλλά αποτειχίσεις που θα κάνει κάποιος επειδή έτσι απεφάσισε ΟΧΙ!
Ως ορθόδοξοι χριστιναοί δεν έχουμε καμιά προσωπική πεποίθηση: Πιστεύουμε ότι πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Και η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται μόνον συντεταγμένες αποτειχίσεις δηλαδή κατευθυνόμενες από στρατηγούς (επισκόπους, το Αγιον Ορος και ανθρωπους μεγάλης αγιότητας).
Αλλο συντεταγμένη αποτείχιση και άλλο σκορποχώρι που θα οπλίσει το χέρι των οικουμενιστών και θα μας καταστήσει περίγελο στα μάτια των Οικουμενιστών.
Ο κ.Τελεβαντος λέει:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αν χρειαστεί θα γίνει συντεταγμένη αποτείχιση. Οχι αυθαίρετη από αυτούς που δεν έχουν το κύρος και την εξουσίαν να το πράξουν".
Ο κ.Τσολογιαννης λέει:
"Το ζητημα της ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ είναι ζητημα προσωπικο.Ο καθενας ενεργει αναλογα με τα όρια της υπομονής του."
Γιατί αυτές αυτές οι αντιθετες απόψεις;
Ποιο είναι το σωστό τελικα για να σωθούμε;
Ανατόλιος
Τελεβάντο με το σχόλιο σου 12 Φεβρουαρίου 2010 4:35 π.μ., αναφέρεσαι στον ανώνυμο 11 Φεβρουαρίου 2010 5:13 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα ξεκαθαρίζεις αυτά γιατί δεν γράφει ένας ανώνυμος αλλά πολλοί και διάφοροι.
Κάνε μας την χάρη λοιπον να είσαι πιο συγκεκριμένος και αληθινός.
Αν ήθελες πραγματικά να φαίνονται ως σχόλια διαφορετικών ανθρώπων θα προσπαθούσες τουλάχιστον αν άλλαζες το ύφος που χρησιμοποιείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Οδυσσέα είσαι απαράδεκτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι δυνατόν να έχη το μπλόγκ σου τον τίτλο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ και να αφήνης κάποιους να γράφουν κείμενα εναντίον της αποτείχισης.
Τελεβάντο με τις εμμονές ότι όλοι οι ανώνυμοι είναι ένας, αποδείχθηκες ΚΑΚΙΣΤΟΣ ψευτοψυχολόγος. Και όμως οι ανώνυμοι είναι παραπάνω απο ένας ΚΑΙ δύο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακός ψυχολόγος είσαι.
Ας μην σπέρνεσαι σε τομείς που δεν ξέρεις γιατί τότε το μόνο που θα καταφέρεις είναι να εκτίθεσαι.
Π.Τ. " Δηλαδή ως την έσχατη πράξη διαμαρτυρίας εναντίον όσων κηρύσσουν γυμνή τη κεφαλή αιρέσεις και αφού προηγηθούν όλα τα άλλα μέσα αντίδρασης."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ερωτώ λοιπόν. Ποιό άλλο μέσο μας έχει μείνει.
Περιμένω ειλικρινά την απάντηση σας. Όχι όμως αοριστολογίες και γενικότητες.
κ.Τελεβάντε:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Οι οροι "συντεταγμένη" για την αποτείχιση και "στρατηγος" για την εκκλησία που χρησιμοποιείται δεν συναντώνται πουθενα στην ορθοδοξη θεολογία.Οποτε μην εισαγεται λέξεις δικές σας, αν θέλετε να παραμέινετε ορθόδοξος.
2)Λέτε οτι "Κανένα ζήτημα της Εκκλησίας δεν είναι προσώπικό". Κι όμως η σωτηρία του ανθρώπου είναι προσωπικό θέμα. Έχετε ακούσει ή διαβάσει εσείς πουθενά για συντεταγμένη σωτηρία; Τι είδους Θεολογία εισάγετε;. Δεν μπορώ να καταλάβω.
Η αποτείχιση του Αγ.Μάξιμου του Ομολογητού ήταν προσωπική ενέργεια ή συντεταγμένη; Ένας απλός μοναχός ηταν τότε, μετά ανακηρυχθηκε Αγιος. Μόνος του ήταν τότε. Υπήρχε κάποιος "στρατηγός" εκεί;
Δεν καταλαβαινεται οτι με αυτα που λέτε έρχεσται σε αντίθεση με τους Αγίους της Εκκλησίας μας και θέτεται τον εαυτό σας εκτός της Εκκλησίας της οποίας ηταν μέλος ο Αγιος Μαξιμος!...
Ανατόλιος
Λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ άγιος Μάξιμος δεν ήταν μόνος.
Είχε πίσω του τη Ρώμη, με τους τότε Πάπες:
Η Ρώμη κατά την περίοδο αυτή αντέδρασε και δεν υπετάγη στον Μονοθελητισμό. Ούτε ο Θεόδωρος Α΄ (642-649), ούτε ο Μαρτίνος Α΄ (649-655), ούτε ο Ευγένιος Α΄ (654-657), ούτε ο Βιταλιανός (657-672) προσεχώρησαν, μάλιστα δε των τριών πρώτων το μνημόσυνο είχε διακόψει η Κων/πολη, το επανέφερε δε στον τελευταίο, καθότι αυτός ειδοποίησε τον αυτοκράτορα για την εκλογή του. Οι τρεις τελευταίοι είναι άγιοι από τον Παπισμό, ο δε δεύτερος και από την Ορθοδοξία. Ο Μαρτίνος Α΄ μαρτύρησε αρνούμενος τον Μονοθελητισμό και πέθανε στις 16.9.655.
Επι πλέον η Ρώμη καταδίκασε τον Μονοθελητισμό με την Σύνοδο του Λατερανού (649), που τον καταδίκασε επίσημα και με μια Σύνοδο των Αφρικανών Επισκόπων (646) πολύ πριν τον καταδικάσει η ΣΤ΄ Οικουμενική, το 680.
Έτσι, ο άγιος Μάξιμος (+662), μαζί με ολόκληρη τη Ρώμη ήταν εντός Εκκλησίας και αποτείχιση είχαν κάνει οι αιρετικοί Πατριάρχες της Κων/πολης, που διέκοψαν το μνημόσυνο των Παπών!
Αυτά λέει η εκκλησιαστική ιστορία.
ΙΚ
Συγνώμη κ.ΙΚ για την αμαθεια μου περι της εκκλησιστικής ιστοριας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο που ήθελα εγώ να πω είναι οτι ο Αγ.Μάξιμος δεν συνεννοήθηκε με κανέναν Πάπα για το αν θα αποτειχιστεί ή οχι...Εκανε αυτο που πιστευε οτι επρεπε να κανει ως ορθοδοξος...Εμείς γιατι δεν ενεργούμε έτσι και περιμένουμε να αποτειχιστεί κ ο πατηρ Μεταλληνός ή ο πατήρ Ζήσης ή ο Σεραφείμ Πειραιώς;...Δεν πρόκειται να διακόψει κανένας το μνημόσυνο από αυτούς...Γιατι εχουμε κανει αυθεντια καποιους σημερινους κληρικούς ή μητροπολίτες και δεν κοιταζουμε το παραδειγμα των Αγίων μας;...
Ανατόλιος