Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010


ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Δεν υπάρχει κανείς που με χαρακτήρισε δημόσια ή κατ' ιδίαν "στύλο της Ορθοδοξίας", όπως αναφέρεις στο σχόλιό σου, σε θρησκευτική ιστοσελίδα, "ανώνυμε" αδελφέ μου. Ούτε θα υπάρξει κάποιος που θα εκστομίσει ποτέ κάτι τόσο εξωπραγματικό και άτοπο.

Είμαι ένας αμετανόητος αμαρτωλός και ένας εξ αντικειμένου ασήμαντος άνθρωπος με νηπιώδεις θεολογικές γνώσεις.

Αγνωστος σε όλους εκτός από τους συγγενείς και τους λιγοστούς φίλους μου και τον μπακάλη και το μανάβη της γειτονιάς μου.

Είμαι, όμως, παρόλες τις αμαρτίες μου και την εξ αντικειμένου ασημαντότητά μου, μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Σε Αυτήν γεννήθηκα και σε Αυτήν θα πεθάνω και στους κόλπους Της θα ζητώ πάντοτε το έλεος του Αγίου Θεού.

Αυτοαποκαλείσαι "μερμήγκι". Οχι από ταπείνωση αλλά για να ακυρώσεις την ενθάρρυνση που προσπάθησε ο π. Θεόδωρος Ζήσης να δώσει σε όσους δίνουν το οβολό τους στον αντιοικουμενιστικό αγώνα.

Σε κάθε περίπτωση δεν κάνει να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου έτσι. Δεν είσαι μερμήγκι. Είσαι "εικών της αρρήτου δόξης Του" έστω και εάν "τα παίρνεις", κατά τη λαική έκφραση, για να κάνεις κακό στη Εκκλησία Του και για να εξωθήσεις στο σχίσμα, με ενδιάμεσο σταθμό την "αποτείχιση", ψυχές "υπέρ ων Χριστός απέθανεν" .


Δυστυχώς κατορθώνεις (κατόρθωμα να σου πετύχει!) να διασπάς τον αντιοικουμενιστικό αγώνα.

Γίνεσαι έτσι ανδρείκελο και πεμπτοφαλαγγίτης των Οικουμενιστών.

Πρόσεξε!

Ο Χριστός δεν σταυρώθηκε μόνον για μένα. Σταυρώθηκε και για σένα.

Είναι βαρύ το αμάρτημα του σχίσματος που έδεσες στο λαιμό σου και ακόμη βαρύτερο το βάρος επειδή εξωθείς ψυχές στο σχίσμα.

Γνωρίζεις ότι την αμαρτία του σχίσματος "δεν την ξεπλένει ούτε το αίμα του μαρτυρίου", όπως μας βεβαιώνει ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Οσα αναφέρεις για την ανάγκη Πανορθοδόξου Συνόδου για να καταδικαστούν οι σχισματικοί ως αιρετικοί και να θεωρηθούν τα μυστήριά τους άκυρα δείχνουν ότι έχεις προσβληθεί από τον ιό της οξείας Τσετσιτίτιδος και της ανιάτου Βλασιοφειδίτιδος.

Πρόσεξε, αδελφέ μου, επειδή είναι ιός θανατηφόρος.

Χρειάζεται επειγόντως να επιστρέψεις εν μετανοία στην Εκκλησία, το νοσοκομείο, όπως το ονομάζει ο Αγιος Χρυσόστομος, για να σου δοθεί το εμβόλιο της αθάνατης ζωής από τους θεράποντες ιατρούς Της, τους ιερείς, που έχουν αληθινή ιερωσύνη και παρέχουν έγκυρα ζωοποιά μυστήρια.

Δεν κατανοείς ή μάλλον υποκρίνεσαι ότι δεν κατανοείς ότι και μόνη η μη ύπαρξη εκκλησιαστικής κοινωνίας με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες καθιστά τους Παλαιοημερολογίτες σχισματικούς.

Το χειρότερο: Οχι μόνον είναι σχισματικοί αλλά και αιρετικοί επειδή θεωρούν τα μυστήρια της Εκκλησίας άκυρα (εκτός από άλλες κακοδοξίες!). Γι' αυτό αναμυρώνουν όσους προσχωρούν στις κάστες τους επειδή ακριβώς δεν δέχονται την εγκυρότητα του Αγίου χρίσματος. Ω! της, κατά του Αγίου Πνεύματος, βλασφημίας τους το μέγεθος !


Τα μυστήρια των Παλαιοημερολογιτών, αδελφέ μου, είναι άκυρα επειδή τελούνται εκτός Εκκλησίας.

Ελπίζω να μη διαφωνείς εκτός και αν είσαι οπαδός του Ζηζιούλα και του Μεσσηνίας και πιστεύεις ότι εκτός Εκκλησίας τελούνται έγκυρα μυστήρια επειδή η Εκκλησία "είναι διαιρεμένη".

Τα μυστήρια των Παλαιοημερολογιτών είναι άκυρα, ανώνυμε αδελφέ μου, επειδή τα θεωρεί άκυρα η πράξη των Ορθοδόξων Εκκλησιών αφού θεωρεί ως μη υποστατή τη χειροτονία τους.

Γι' αυτό αναχειροτονεί όσους εκ των Παλαιοημερολογιτών επιστρέφουν εν μετανοία στην Εκκλησία.

Δεν αντιλέγεις επομένως σε μένα αλλά στην Εκκλησία για το θέμα της εγκυρότητος των μυστηρίων των Παλαιοημερολογιτικών καστών.

Σε παρακαλώ, για μια ακόμη φορά, να επιστρέψεις εν μετανοία στην Εκκλησία και να σταματήσεις να διασπάς τον αντιοικουμενιστικό αγώνα.

Και κάτι τελευταίο: Αυτοί που σε ενθαρρύνουν (και είναι δυστυχώς αρκετοί) να συνεχίσεις να παραμένεις στο σχίσμα δεν σε αγαπούν. Δεν νοιάζονται για τη σωτηρία σου. Γι' αυτό και θα δώσουν λόγο στο Θεό.


Ενα είναι το σίγουρο. Τα σχίσματα δεν προσφέρονται για παιγνίδια.

27 σχόλια:

  1. Γιωργος από Πολύγυρο26 Φεβρουαρίου 2010 στις 7:05 π.μ.

    Aγαπητέ κ. Τελεβάντο.

    Γιατί ...κολήσατε;

    Οταν λέμε αποτείχισι, δεν εννοούμε σχίσμα.
    Εννοούμε αποτείχισι.
    Δηλαδή παραμένουμε μέσα στην Εκκλησία, αλλά έντονα και έμπρακτα ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΙ.
    Δεν απέχουμε και δεν διιστάμεθα με την Εκκλησία, αλλά με τους Οικουμενιστάς εππισκόπους και τους Λατινόφρονας.
    Δεν μπορούν να μας κατηγορήσουν οι Λατινόφρονες ως σχισματικούς.
    Είμαστε ενιστάμενοι και όχι σχισματικοί.
    Αναγνωρίζουμε την Εκκλησία ως Εκκλησία Χριστού, αλλά αποτειχιζόμαστε δηλαδή παύουμε να έχουμε μαζί τους κάθε λατρευτική επικοινωνία και κάθε άλλη σχέσι και αναμένουμε, όπως και ο άγιος Μάρκος, την φωνή της διαχρονικής Εκκλησίας.
    Ετσι εννοούμε την ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ.
    Μήν λοιπόν μπερδεύετε τα πράγματα.
    Ο Ιερός Κανών μας δίδει αυτό το δικαίωμα.
    Μην εμποδίζετε να το χρησιμοποιήσουμε και να το εφαρμόσουμε στους εαυτούς μας, γιατί έτσι εσείς παρερμηνεύετε τον Κανόνα.
    Και μέχρι πότε θα ανεχόμεθα τις απεχθείς πράξεις των Λατινοφρόνων και την ΑΠΑΘΕΙΑ των κοιμομένων ...Σταρτηγών;
    Και η ανοχή έχει τα όρια της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μη στεναχωριέσαι!

    Θεού θέλοντος θα αναλύσουμε προσεχώς και τη δική σου αντίληψη για το τι είναι αποτείχιση και τους λόγους για τους οποίους ο τρόπος που κατανοείς την αποτείχιση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο σχίσμα.

    Οσο για την αναίδεια να χαρακτηρίζεις μεταξύ άλλων τους Πειραιώς, Ράσκας, Κυθήρων, Αιτωλοακαρνανίας, π. Θεόδωρο Ζήση, π. Γεώργιο Μεταλληνό, π. Σαράντη Σαράντο, "κοιμώμενους στρατηγούς" θα δώσεις λόγο στο Θεό.

    Δεν ντρέπεσαι;

    Προκινδυνέυουν καθημερινά για να στηρίξουν την πίστη μας και εσύ τους λοιδορείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παναγιώτη,οι Οικουμενιστές παραδέχονται μυστήρια σε καταδικασμένους απο Συνόδους Αιρετικούς(Παπικούς,Μονοφυσίτες κ.λ.π),ενώ εγώ υποστηρίζω ότι ούτε εσύ ούτε κανένας άλλος μπορείται να αποφαίνεσθε για τόσο σημαντικά θέματα εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας,αλλά μόνο Πανορθόδοξη ή Μεγάλη τουλάχιστον Σύνοδος και μόνο αν αποτελείται από Ορθόδοξους στο φρόνημα Επισκόπους όχι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ.Δυστυχώς πέφτεις στο ίδιο λάθος που έκαναν ορισμένοι εκ των Παλαιοημερολογιτών ,όταν θεώρησαν τα ίδια με εσένα για την επίσημη Εκκλησία, στηριγμένοι στο γεγονός του Σχίσματος και μόνο, αφού ενεργοποίησαν αυτόματα στην συνείδησή τους τον σχετικό Κανόνα του Μεγάλου Βασιλείου.Το ίδιο ακριβώς κάνεις και εσύ και στο ίδιο κρίμα υπόκεισαι.Βλασφημούν αυτοί τα μυστήρια της Εκκλησίας,ομοίως πράττεις και εσύ και όσοι λέγουν τα ίδια με εσένα.Οσο για το γεγονός, ότι το Οικουμενιστικό Φανάρι ή και κάποιοι άλλοι συνοδοιπόροι τους αναχειροτονούν Αρχιερείς και Ιερείς του Παλαιού, αυτό δεν εκφράζει την αλήθεια, αλλά την σκοπιμότητα την Εκκλησιαστική ,αν αναγνώριζαν Ιερωσύνη ,τότε θα έχαναν μεγάλο μέρος του ποιμνίου τους.Η πράξη δηλαδή που επικαλείσαι, στην ουσία δεν συνιστά τίποτε άλλο ,αλλά διωγμό εναντίον των Ορθοδόξων.Παναγιώτη δυστυχώς κατι σαν και εσένα και μερικούς ,ευτυχώς όχι όλους,Παλαιοημερολογίτες από την πολύ ευσέβια σας, διαιρέσατε και διαιρείται την Εκκλησία σε βάθος, μέχρι την ψυχή της ,αν μπορούσαμε να πούμε ανθρωπομορφικά,και αποτελείται ουσιαστικά την εκ δεξιών πτώση ,ενώ οι κοινοί εχθροί μας Οικουμενιστές, την εξ αριστερών.Παναγιώτη ότι είχα να σου ειπώ στο είπα, αν θέλεις συνετίσου,εάν θέλεις συνέχισε τον δρόμο σου,όσο για τους αναγνώστες μπορούν με τα ήδη εκτεθέντα να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Διονύσιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εδώ που έχουμε φθάσει, ο κος Παναγιωτίδης ενδιαφέρεται ποιος έχει έγκυρα Μυστήρια! Οι παλαιοημερολογίτες ή οι νεοημερολογίτες; Αν είναι οι νεοημερολογίτες, κατά την άποψη του κ. Παναγιωτίδη, τότε την εγκυρότητα των Μυστηρίων την έχει αχρηστεύσει πασιφανέστατα ο Βαρθολομαίος και οι προκάτοχοι Δημήτριος, Αθηναγόρας και οι προ αυτού. Την διασώζουν βέβαια αυτοί που φωνάζουν ότι ναυαγήσαμε και ζητούν από το πλήρωμα, να κατεβούν οι βάρκες για να μην πνιγούν όλοι οι επιβάτες. Αλλά το πλήρωμα περιμένει τον καπετάνιο. Είναι υπάκουο. Η ναυτική βοήθεια - κάτι σαν την ΕΛΠΑ - έρχεται, λέει ο καπετάνιος και οι ανήσυχοι επιβάτες ηρεμούν, βρίζοντας χαμηλόφωνα και περιορισμένα.

    Υπάρχουν όμως και οι θαρραλέοι. Που έβαλαν ένα σωσίβιο και ρίχτηκαν στη θάλασσα. Θα πνιγούν, τα ψάρια θα τους φάνε, αλλά πάντως, όταν κληθούν να δώσουν λόγο ένα θα πουν: Την ψυχή που μου έδωσες προσπάθησα να τη σώσω, στη κρίση σου Θεέ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παναγιώτη αν διαλέξεις να συνεχίσεις πάνω στην ίδια πορεία που πορεύεσαι, μη ξεχάσεις να δημοσιεύσεις την ανοικτή σου αυτή επιστολή και σε άλλα πολλά μπλόκς,καθώς και σε Εκκλησιαστικές Εφημερίδες,το συνηθίζεις άλλωστε κάτι τέτοιο.Καλά θα ήταν να πληροφορηθούν όλοι,όχι μόνο εμείς, τις απόψεις σου,ακόμη και οι φίλοι σου της ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ,εξ ονόματος των οποίων πολλές φορές μιλάς,ίσως με δικη σου πρωτοβουλία και μας αναλύεις τους λόγους και την σκέψη τους.Εγώ είχα καταλάβει, ότι μέσα σου έχεις πάθος εναντίον των Παλαιοημερολογητών,αν τους αγαπούσες θα παραδεχόσουν, ότι σωστό έχουν και θα προσπαθούσες να διορθώσεις όπου λανθάνουν.Εσύ όμως έχεις μέσα σου άγριο πνευματικό μίσος και δεν ξέρω από που το κληρονόμησες.Σε χαιρετώ ως Χριστιανός, αλλά να θυμάσαι μόνος σου έβαλες τον εαυτό σου στην απέναντι όχθη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αποτείχιση σημαίνει παύση μνημοσύνου Επισκόπου.

    Για να δούμε τι προβλέπεται σ' αυτές τις περιπτώσεις:

    Σχετικά με το μνημόσυνο του ονόματος Επισκόπου, Μητροπολίτη και Πατριάρχη διαπραγματεύονται οι κανόνες ΙΕ΄ της ΑΒ΄ Συνόδου (861) επί Μ. Φωτίου και ΛΑ΄ των Αγίων Αποστόλων. Σύμφωνα με τους κανόνες αυτούς ρυθμίζονται τα της μνημόνευσης ή μη μνημόνευσης του ονόματος του Επισκόπου κλπ. κατά την θ. μυσταγωγία. Έτσι:

    Α/ Επιβάλλεται η μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου κλπ. κατά τη θ. μυσταγωγία από κάθε Ιερέα, ακόμη και εάν ο Επίσκοπος διέπραξε παράβαση Κανόνα ή εγκληματική πράξη (πορνεία, ιεροσυλία κ.ά.), αλλά δεν έχει κριθεί και τελεσίδικα καταδικαστεί για την παράβαση αυτή από Σύνοδο. Στην περίπτωση αυτή ο Ιερέας ή Αρχιερέας καθαιρούνται από κάθε Ιερατική ή Αρχιερατική ενέργεια, καθότι η μη μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου κλπ. επιφέρει σχίσμα στην Εκκλησία.

    Β/ Επιβάλλεται η μη μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου κλπ. κατά τη θ. μυσταγωγία από κάθε Ιερέα, όταν ο Επίσκοπος κλπ. κηρύττει δημόσια αίρεση καταδικασμένη από τις άγιες Συνόδους ή τους Πατέρες της Εκκλησίας και όταν διδάσκει αυτή την αίρεση στην Εκκλησία ("Οι γαρ δι’ αίρεσίν τινα παρά των αγίων Συνόδων, ή Πατέρων, κατεγνωσμένην, της προς τον πρόεδρον κοινωνίας εαυτούς διαστέλλοντες, εκείνου δηλονότι την αίρεσιν δημοσία κηρύττοντος, και γυμνή τη κεφαλή επ’ Εκκλησίας διδάσκοντος, οι τοιούτοι ου μόνον τη κανονική επιτημήσει ουχ υπόκεινται προ συνοδικής διαγνώσεως εαυτούς της προς τον καλούμενον Επίσκοπον κοινωνίας αποτειχίζοντες, αλλά και της πρεπούσης τιμής τοις ορθοδόξοις αξιωθήσονται")

    Γ/ Επιβάλλεται η μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου κλπ. κατά τη θ. μυσταγωγία από κάθε Ιερέα, όταν ο Επίσκοπος δέχεται μια αίρεση, "την φυλάττει όμως εις το κρυπτόν και δεν την κηρύττει", διότι ενδέχεται αφ’ εαυτού του να διορθωθεί (Πηδάλιο, σελ. 358).

    Ως αίρεση χαρακτηρίζεται κάθε απόκλιση από βασική και θεμελιώδη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, δηλ. απόκλιση από τους όρους (δόγματα), όπως αυτοί διατυπώθηκαν από τις Οικ. Συνόδους. Μ’ αυτή την προοπτική, κηρύττει κατεγνωσμένη αίρεση ένας που διδάσκει Γνωστικισμό, Σαβελλιανισμό, Μοναρχιανισμό, Μανιχαϊσμό, Δοκητισμό, Χιλιασμό, Μοντανισμό, Αρειανισμό, Απολιναρισμό, Νεστοριανισμό, Πελαγιανισμό, Μονοφυσιτισμό, Μονοθελητισμό, είναι Πνευματομάχος κ.ά.

    Κάθε άλλη περίπτωση παράβασης Κανόνα δεν εμπίπτει σε αίρεση και δεν δύναται να καθαιρεθεί κληρικός που παραβαίνει κανόνα, αν προηγουμένως δεν καταδικαστεί αμετάκλητα από Σύνοδο. Στην περίπτωση αυτή ανήκει η συμπροσευχή με αιρετικό, η επικοινωνία με αιρετικό, η λήψη δώρων από αιρετικό, η βοήθεια σε αιρετικό κ.ά., παραβάσεις που κατά καιρούς διεπράχθησαν από την Εκκλησία ή από Πατέρες της Εκκλησίας προς όφελος της Εκκλησίας, δεδομένου ότι οι Κανόνες δεν υπέρκεινται της Εκκλησίας, αλλά η Εκκλησία υπέρκειται των Κανόνων τους οποίους η ίδια θεσπίζει.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιωργος απο Πολυγυρο26 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:04 μ.μ.

    Λυπούμαι
    γιά την επιθετικότητά σου κ. Τελεβάντο.
    Επιχειρήματα θέλω και όχι ύβρεις.
    Ούτε αναιδής, ούτε αδιάντροπος, ούτε λοίδωρος είμαι, όπως με χαρακτηρίζεις ελαφρά τη καρδία.
    Δεν τούς εμπιστεύομαι τους ...στρατηγούς γιατί δεν έχουν σωστή ....στρατηγική!
    Γιατί δεν υπήρξαν ποτέ στρατηγοί των ...χαρακωμάτων, αλλά του ...επιτελείου.
    Μέσα στα σαλόνια μεγάλωσαν και αυτοί, με δόξες και τιμές διήλθαν τη ζωή τους.
    Πώς θα σπεύσουν στις πολεμίστρες, λοιπόν;
    Τόσο εύκολα λαμβάνεται μία τέτοια απόφασι;
    Και οι υπογράφοντες την Ομολογία οι περισσότεροι χριστιανοί, την υπέγραψαν και αυτοί ...τρεμμάμενοι!!!
    Εχουμε πρόβλημα σήμερα κ. Τελεβάντο.
    Καταλάβετε το.
    Μεγάλο πρόβλημα.
    Γι αυτό και οι Λατινόφρονες επιχαίρουν και πανηγυρίζουν διότι δεν βλέπουν μπροστά τους εμπόδια αλλά ανοιχτούς τους δρόμους.
    Αυτή είναι δυστυχώς η θλιβερά πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Π.Τελεβάντο

    Απλά τα πράγματα και ας μη τα δυσκολεύουμε.
    Υπάρχει αποστολική διαδοχή σε κάποιους παλιοημερολογίτες;
    Σαφώς και υπάρχει, εφόσον έχουν την χειροτονία τους από κανονικούς επισκόπους της συνόδου των Ρώσων της Διασποράς (υπάρχουν οπτικά ντοκουμέντα πχ από συλλείτουργο του προκαθημένου των «Ενισταμένων» με τον μητροπολίτη Λαύρο την δεκαετία του 2000, όπως και άλλα παλαιότερων ετών με συλλείτουργα στα Ιεροσόλυμα με αγιοταφίτες).

    Οι παπικοί που δεν έχουν ιερωσύνη δεν έχουν και αγιασμό.Οι παλιοημερολογίτες έχουν αγιασμό, δηλαδή νερό που δεν φθείρεται με την πάροδο του χρόνου; Έχετε αντίληψη επί του θέματος;

    Σχισματική ήταν και η Ελλαδική Εκκλησία για κάποια χρόνια μετά την απελεύθερωση από τον τουρκικό ζυγό.Τι λέτε; Εκείνα τα χρόνια η ιερωσύνη των αρχιερέων της ήταν προβληματική;

    Μήπως όμως η ιερωσύνη των παλαιοημερολογιτών (όπου και όταν υπάρχει) καθίσταται ανενεργός επειδή κάποιοι ζηλωτές λένε ότι δεν υπάρχει χάρη στα μυστήρια του Νέου Ημερολογίου; Μα αν ήταν έτσι θα έπρεπε ο κ.Βαρθολομαίος, ό οποίος παραδέχεται «γυμνή τη κεφαλη» ύπαρξη μυστηρίων στον Παπισμό, να έχει απωλέσει εδώ και χρόνια την ιερατική Χάρη.

    Κι ένα τελευταίο ερώτημα: πιστεύετε ότι στο συλλείτουργο Πάπα-Πατριάρχη στο Φανάρι το 2006 όπου μνημονεύθηκε ο αιρετικός Ποντίφηξ, και όπου οι πιστοί πριν μεταλάβουν έβαζαν μετάνοια και έπαιρναν την ευχή του, ήταν «έγκυρα» τα μυστήρια που τελέσθηκαν ;
    Υποχρεώνεται ο Αιώνιος Θεός να κατέλθει και να ευλογήσει «μαγικώ τω τρόπω» τους μετέχοντας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ ΙΚ Επομένως μόνο η κήρυξη αίρεσης και ΟΧΙ η παραβίαση κάποιου ιερού κανόνα(συμπροσευχές) ή κάποιας παράδοσης εορτολογικής(σύντμηση νηστείας Αγ. Αποστόλων κατά το νέο ημερολογιο, 13 ημέρες ημερολογίου κτλ) δικαιολογεί την εφαρμογή του ΙΕ' Κανόνα της ΑΒ΄Συνόδου. Έτσι δεν είναι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. http://entoytwnika.blogspot.com/2010/02/blog-post_7736.html

    Δείτε μια άπλή εργασία περί της αληθινής αποτείχισης των πιστών του παλαιού.Απαντώ σε έναν αδερφό ο οποίος πρόσβαλλε τους παλαιοημερολογίτες, με πολύ απλά λόγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Παρακολουθώ τις αναρτήσεις σας αλλά αντί να φτάνω σε κάποιο συμπέρασμα μπερδεύομαι περισσότερο. Για αυτό παρακαλώ να με διαφωτίσετε και να με διορθώσετε αν δεν ισχύει κάτι που θεωρώ ως δεδομένο. Έχω ακούσει ότι για να χειροτονηθεί κάποιος Επίσκοπος πρέπει να έχει Ορθόδοξη πίστη και Αποστολική διαδοχή.
    Τι γίνεται όσον αφορά την εγκυρότητα των Μυστηρίων στη περίπτωση που ο Επίσκοπος ομολόγησε την Ορθόδοξη πίστη αλλά αργότερα υιοθέτησε την παναίρεση του Οικουμενισμού; Είναι έγκυρα τα Μυστήρια ή όχι και αν είναι έγκυρα οδηγούν σε αγιασμό ή σε κόλαση αυτούς που μεταλαμβάνουν; Ο π Γεώργιος Μεταλληνός στο βιβλίο "Διαλέξεις" Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη στη σελίδα 31 αναφέρει "Ο πιστός, που δέχεται κάποιο μυστήριο από ανάξιο κληρικό, κατά την αναλογία της πίστης του, λαμβάνει Χάρη, ο κληρικός όμως κολάζεται και πεθαίνει πνευματικά". Πιστεύω ότι ο π Γεώργιος εννοεί αναξιότητα σε θέματα ηθικής. Στα θέματα της Πίστεως συμβαίνει κατά αντιστοιχία το ίδιο, δηλαδή αν ο κληρικός είναι αιρετικός κολάζεται ενώ ο πιστός αν είναι Ορθόδοξος αγιάζεται ή όλοι, κληρικοί και λαϊκοί ανεξάρτητα από τη δική τους πίστη, ταυτίζονται στη πίστη με την πίστη του Επισκόπου τον οποίο μνημονεύουν;
    Έτσι αν ο Επίσκοπος είναι Οικουμενιστής ή έχει κοινωνία με Οικουμενιστές Επισκόπους τότε ολόκληρο το ποίμνιο αποκτά εκκλησιαστική κοινωνία με τον Οικουμενισμό παρόλο που μπορεί να δηλώνει Ορθόδοξο και να προσυπογράφει την ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού;
    Αν έχω καταλάβει σωστά, για να καταδικαστεί κάποιος Επίσκοπος ως αιρετικός και να καθαιρεθεί ή για να καταδικαστεί κάτι ως αίρεση πρέπει την απόφαση να την πάρει Οικουμενική Σύνοδος. Αν γίνει σε εκατό χρόνια Οικουμενική Σύνοδος και αποφασίσει ότι ο Οικουμενισμός είναι αίρεση εμείς που είχαμε εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς δεν έχουμε επιπτώσεις; Ή αν γίνει τώρα Πανορθόδοξη Σύνοδος και αποφασίσει ότι ο Οικουμενισμός δεν είναι αίρεση, αυτό θα αποτελέσει αθώωσή του; Έχω ακούσει ότι για να έχει μία Σύνοδος το κύρος της Οικουμενικής Συνόδου πρέπει οι Πατέρες που θα πάρουν μέρος σε αυτήν να έχουν φτάσει στη Θέωση. Τότε πώς θα αξιολογήσουμε αν μια Σύνοδος που γίνει μελλοντικά θα έχει το χαρακτήρα Οικουμενικής Συνόδου; Αν η εκκλησιαστική κοινωνία με τους Οικουμενιστές Επισκόπους δεν μας είναι ωφέλιμη δεν πρέπει να την διακόψουμε; Αυτό συνεπάγεται σχίσμα στην Εκκλησία; Γιατί αν συνεπάγεται σχίσμα, τότε είτε διακόψουμε το μνημόσυνο των Οικουμενιστών είτε συνεχίσουμε να τους μνημονεύουμε είμαστε χαμένοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αδελφέ που ρωτάς στις 3:26μμ ,όταν στην Εκκλησία υπάρχουν τόσο μεγάλης σημασίας και σοβαρότητος θέματα σαν αυτά που ρωτάς και θίγεις,ο μόνος που μπορεί αποφασιστικά και έγκυρα να αποφανθεί είναι μία Πανορθόδοξη Σύνοδος ή έστω Μεγάλη Σύνοδος αληθινών Ορθοδόξων Επισκόπων.Το αν αυτή η Σύνοδος θα είναι πράγματι Ορθόδοξη θα φανεί κυρίως από δύο πράγματα.Πρώτο από το αν συμφωνεί στην Πίστη με προγενέστερες Ορθόδοξες Συνόδους παρομοίου κύρους και δεύτερον από την αποδοχή που θα έχει από τον Πιστό Κλήρο και Λαό και όταν λέω Πιστό δεν εννοώ τους αδιάφορους και κοσμικόφρονες,αλλά αυτούς που ζούν βίο Ορθόδοξο.Σήμερα δυστυχὠς μία τέτοια δυνατότητα πρακτικά δεν υπάρχει,διότι τους κύριους Εκκλησιαστικούς θρόνους κατέχουν Οικουμενιστές ή φιλικά σε αυτούς προσκείμενοι ή άνθρωποι που τους ανέχονται,οι δε αντιστεκόμενοι Ορθόδοξοι σε διάφορα μέρη της γής είναι δυστυχώς χωρισμένοι μεταξύ τους και δεν αποτελούν ένα ενιαίο Ορθόδοξο Μέτωπο και ούτε προς το παρόν θέλουν να συγκροτήσουν μία τέτοια ενότητα.Γι αυτό κυρίως το λόγο ακούς να λέγονται πολλά από πολλούς ασύμβατα μεταξύ τους και να δημιουργείται αυτή η πνευματική αναρχία.Το χειρότερο όμως από όλα είναι ότι πολλοί από αυτούς τους Αντιοικουμενιστές θεωρούν την θεολογική γνώμη τους ως την μόνη και απόλυτη αλήθεια,ενώ ξέρουν ότι δεν έχουν την σφραγίδα της αληθινής Ορθόδοξης Εκκλησίας συνερχομένης εν Συνόδω, διότι απλούστατα κάτι τέτοιο είναι εξαιετικά δύσκολο έως αδύνατον υπό τις παρούσες συνθήκες να συμβεί.Κάνε λοιπόν αδελφέ υπομονή,συνέχισε την εν Χριστώ ζωή σου, όσο μπορείς συνεπέστερα στο θέλημα του Θεού και τα ερωτήματά σου αληθινά δεν μπορώ να στα λύσω ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος ,παρά μόνο η Εκκλησία όταν και όποτε ελευθέρα των Αιρετικών μπορέσει να το πράξει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η ερώτησή σου αδερφέ θα έπρεπε να είναι ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ; Και οι πατέρες και οι Ιεροί κανόνες είναι ξεκάθαροι. ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ. Είμεθα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να διακόψουμε το μνημόσυνο των οικουμενιστών επισκόπων, και όχι όπως λέγουν ορισμένοι ότι απλώς έχουμε δικαίωμα. Ο ΙΕ΄ κανόνας της ΑΒ΄ Συνόδου (όπου προστάζει την διακοπή μνημοσύνου) είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ και όχι ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ.
    Οι ενάντια φρονούντες γράφουν ότι ο Κανών είναι δυνητικός, δηλαδή εάν διακόψεις το μνημόσυνο καλώς ποιείς, εάν δε όχι, ούχ αμαρτάνεις. Εφ΄ όσον όμως ο Κανών επαινεί και κρίνει άξιους τιμής τους πρό συνοδικής διαγνώσεως αποκόπτοντας το μνημόσυνον, είναι πρόδηλον ότι ψέγει και κατηγορεί τους μή αποκόπτοντας αλλά αναμένοντας την συνοδικήν διαγνώμην διότι είς πάσαν υπόθεσιν το εναντίον πρόδηλον.
    Επειδή εάν οι αποκόπτοντες σπουδάζωσι να ελευθερώσωσι την Εκκλησίαν απο τα σχίσματα και τους μερισμούς (όπως αναφέρει ο Κανών), οι μή αποκόπτοντες δήλον ότι ποιούσιν μερισμούς και σχίσματα. Και εάν οι πρώτοι χωρίζωνται απο λύκου και ψευδεπισκόπου, οι δεύτεροι συντάσσονται μετά λύκου και ψευδεπισκόπου.
    Εί δέ και απορήση τινάς διατί δεν καθορίζει ο Κανών και την τύχην των αναμενόντων την Συνοδικήν διαγνώμην, ευκόλως νοείται τούτο, όταν ορθώς και ούχι σφαλερώς εξηγηθή το νόημα του κανόνος. Διότι, ο Κανών έν προκειμένω, ΜΟΝΟΝ διά τους αποκόπτοντας ομιλεί και όχι διά τους μή αποκόπτοντας.
    Ούτω επί παραδείγματι, ακούουμεν το αψευδέστατον στόμα του Κυρίου ημών Χριστού να εκφωνή το <> . Εδώ αποσιωπούνται οι ταραχοποιοί, αλλά ουδείς σώας έχων τάς φρένας θα φθάση ποτέ είς τοσαύτην παραπληξίαν ώστε να υπολάβη ότι και οι ταραχοποιοί άν δεν είναι μακάριοι, δεν είναι όμως και άθλιοι, διότι ο τοιαύτην εξήγησιν προσάγων έκ διαστροφής του νού ή έκ κακής προθέσεως παραλογίζεται.
    Οι θείοι και ιεροί Κανόνες, όχι μόνον απαλλάσουν αυτούς (τους διακόπτοντας το μνημόσυνον) πάσης υποψίας σχίσματος, αλλά ομολογούν τους τοιούτους υποστηρικτάς της ενότητος της Εκκλησίας...και ού σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι. Διά ποιούς τα λέγει αυτά ο Κανών; γι' αυτοὐς που χωρίζουν τάς ευθύνας των ή γι' αυτοὐς που κοινωνούν με τους αιρετικούς για να μην γίνη σχίσμα; Τι θα πή δυνητικός; Μήπως τάχα και ο Κανών λέγει πουθενά άν ένας επίσκοπος πέση είς αίρεση, όσοι θέλουν να τον μνημονεύουν και όσοι θέλουν άς χωρισθούν απο την κοινωνία του;
    Ο ΙΕ΄ Κανών της Πρωτοδευτέρας δεν είναι δυνητικός, άλλ' όλως δι' όλου υποχρεωτικός. Ο Χωρισμός έκ των αιρετικών ουδέποτε είναι δυνητική πράξις... Ο Κανών απλώς κάνει αντιδιαστολήν μεταξύ των δύο περιπτώσεων χωρισμού απο της πρός τον πρόεδρον κοινωνίας και λέγει, ότι εάν μέν διά προσωπικό αμάρτημα χωρισθώμεν απ' αυτού πρό συνοδικής διαγνώσεως είμεθα σχισματικοί (σχίσμα ποιήση), ενώ, εάν διά περίπτωσιν γνωστής αιρέσεως χωρισθούμε, δεν είμαστε σχισματικοί ( ού σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον). Ο Κανών ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ διδάσκει πότε ο χωρισμός αποτελεί σχίσμα και πότε δεν αποτελεί. Πότε δυνάμεθα και πότε δεν δυνάμεθα. Όταν όμως δυνάμεθα δεν σημαίνει ότι τάχα δεν είμαστε υποχρεωμένοι, αλλά τουναντίον η δυνατότης αναφύει την ηθικήν υποχρέωσιν.
    Αυτό είναι το δικό μας χρέος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Περί μυστηρίων που ερωτάς και στο εάν ο κληρικός η ο πιστός κολάζεται γνώριζε ότι οί Κανόνες προστάζουσι την σύνοδον τών ζώντων επισκόπων να καθαίρουν ταυς ίερείς, η να αφορίζουν,η να αναθεματίζουν τους λαίκούς, δπου παραβαίνουν τους Κανόνας. Όμως αν ή σύνοδος δεν ενεργήση εμπράκτως την καθαίρεσιν τών ίερέων, η τον αφορισμόν, η αναθεματισμον τών λαίκών, οί ίερείς αυτοι και οί λαικοί, ούτε καθηρημένοι είναι ενεργεία, ουτε αφωρισμένοι η αναθεματισμένοι, ύπόδικοι όμως εδώ μεν εις την καθαίρεσιν και αφορισμόν, η αναθεματισμόν, εκεί δε εις την θείαν δίκην.
    Καθώς και όταν ενας βασιλευς προστάξη τον δούλον του να δείρη έναν άλλον οπού τού εσφαλεν, έαv ο προσταχθείς δούλος δεν ένεργήση τού βασιλέως την προσταγήν, άδαρτος έμεινεν εκείνος όπού έσφαλεν εις τον βασιλέα, ύπόδικος δμως εις τον δαρμόν.
    Αυτοι οί ίδιοι οί θείοι 'Απόστολοι φανερά έξηγούσι τον έαυτόν τους με τον ΜΣΤ' Κανόνα τους, επειδή δεν λέγουσι πώς ηδη ευθύς ε ν ε ρ γ ε ί α. εύρίσκεται καθηρημένος όποιος επίσκοπος η πρεσβύτερος δεχθή το τών αίρετικών βάπτισμα, αλλα «καθαιρείσθαι προστάζομεν», ηγούv να παρασταθή εις κρίσιν, και αν αποδειχθή πώς τούτο εκαμε, τότε ας γυμνωθη μ ε τ η ν ιδ ι κ ή ν σ α ς α π ό φ α σ ι ν απο την ίερωσύνην, τούτο προστάσσομεν». (Σημείωσις εις τον Γ' Άποστ. Κανόνα). Δηλαδή οι οικουμενιστές αρχιερείς κατέστησαν δ υ ν ά μ ε ι μόνον ουχι δε και ενεργεία έκπτωτοι της θείας Χάριτος, ως διατελούντες ύπο τας αράς και τα αναθέματα ατινά εξετόξευσαν οι θείοι πατέρες των 7 ΟΙκ. Συνόδων εναντίον τών αθετούντων τας παραδόσεις και των μετακινούντων τα αιώνια όρια άτινα έθηκαν οι πατέρες ημών.
    Τότε μόνον θα καταστώσιν και ενεργεία έκπτωτοι της θείας χάριτος και αλλότριοι τού ορθοδόξου πνεύματος των μυστηρίων, όταν ούτοι κηρυχθώσι τοιούτοι και ενεργεία σχισματικοί ύπο πανορθοδόξου Συνόδου, μόνης δικαιουμένης προς τούτο κατα τα θέσμια της Ορθοδόξου 'Ανατολικης 'Εκκλησίας. Τούτου ενεκα και οι θείοι 'Απόστολοι και οι θεοφόροι πατέρες προμηθούμενοι της ψυχικής σωτηρίας των πιστών, των εξ αγνοίας και καλή τη πίστει ακολουθούντων την πλάνην του αρχηγού της 'Εκκλησίας, δεν εξήρτησαν εκ της άποφάσεως του πρώτου, αλλ' εκ της αποφάσεως πανορθοδόξου συνόδου το πνευματικόν συμφέρον των πιστών οίτινες, τότε μόνον καταδικάζονται εις την στέρησιν της Θείας Χάριτος των Μυστηρίων και τον πνευματικόν θάνατον, όταν και μετα την κήρυξιν τού αρχηγού ως αιρετικού η σχισματικού ύπο πανορθοδόξου συνόδου, εξακολουθώσι την μετ' αυτού επικοινωνίαν, δεχόμενοι την ευλογίαν αυτού ως αληθούς και 'Ορθοδόξου ποιμένος.
    Με λίγα λόγια; Είμεθα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να διακόψουμε το μνημόσυνο, όχι όμως να κήρυξουμε ως άκυρα τα μυστήρια διότι αυτό είναι μόνο έργον συνόδου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ξυπνάτε αδελφοί!

    Ακούστε τι λέγει ο Φλωρίνης Αυγουστίνος!

    Αντί να γυρεύετε να ξεφύγετε από τις ευθύνες σας να πολεμήσετε τον Οικουμενισμό όπως προτείνει ο π. Αυγουστίνος εσείς κυτάτε πώς να το κάνετε σκασιαρχείο με το σχίσμα που βαπτίσατε αποτείχιση για να αφήσετε σε τελευταία ανάλυση ελεύθερο το πεδίο στους Οικουμενιστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σας ευχαριστώ πολύ!!!
    Διαβάζοντας την ανάλυση σας αρχίζω να συνειδητοποιώ τη παγίδα στην οποία μας έχει ρίξει ο Διάβολος. Οι Ορθόδοξοι είμαστε χωρισμένοι μεταξύ μας σε Παλαιό και Νέο Ημερολόγιο και συχνά αυθαίρετα κατηγορούμε η μία παράταξη την άλλη για μη έγκυρα Μυστήρια ενώ αυτό το αποφασίζει Οικουμενική Σύνοδος και παράλληλα εμείς με το Νέο Ημερολόγιο έχουμε εκκλησιαστική κοινωνία με τους Οικουμενιστές και αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει αναγνωρίσει ως έγκυρα τα "Μυστήρια" των αιρετικών πάλι δίχως απόφαση Οικουμενικής Συνόδου!
    Ενωνόμαστε με την ενοποίηση του ψεύδους (Οικουμενισμός - ενοποίηση των θρησκειών) και παράλληλα οι Ορθόδοξοι μεταξύ τους παραμένουν χωρισμένοι!
    Τελικά γιατί δεν διακόπτουμε το μνημόσυνο των Οικουμενιστών αφού είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε;;; Θέλω να κάνω μια παρατήρηση στα λόγια του κυρίου Τελεβάντου: Αναφέρει λόγια που έχουν ειπωθεί από σπουδαίους Ιεράρχες και θεολόγους, τα οποία δεν είμαι σε θέση να τα κρίνω φυσικά αλλά θέλω να πω ότι αυτά έχουν ειπωθεί σε παλαιότερες εποχές που δεν είχε προχωρήσει τόσο πολύ η λοιμώδης νόσος του Οικουμενισμού. Πιστεύω ότι κανείς μας δεν θέλει οι Ορθόδοξοι να συμμετέχουν σε πράγματα όπως αυτά που περιγράφονται εδώ:
    http://www.imdleo.gr/htm/assisi.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τον Μητροπολίτη Αυγουστίνο Καντιώτη τον σεβόμουν πάντα και τον σέβομαι βαθύτατα ,γιατί η ζωή του υπήρξε ένα ζωντανό μαρτύριο υπέρ του Χριστού μας και ίσως παρά το προχωρημένο της ηλικίας του στο μεγάλο θέμα του Οικουμενισμού έχει ακόμη να ειπεί και άλλα περισσότερα.Μακάρι και σήμερα να είχαμε τέτοια ,αληθινά λιοντάρια του Χριστού,επικεφαλής στον πνευματικό αυτό πόλεμο.Μακάρι πρωτεραιότητα των ηγετών να ήταν το συμμάζεμα των Ορθοδόξων,όλων των Ορθοδόξων, με την Πατρική Επισκοπική αγάπη που ξέρει να διορθώνει,αλλά και να επαινεί τον αγώνα του άλλου και όλα αυτά για το καλό της Εκκλησίας και τη δόξα του Χριστού μας.Αδελφοί, η υπεροψία απέναντι στους αδελφούς δεν είναι καλή σύμβουλος,το πείσμα στο λάνθασμένο γιατί έτσι μας δικαιώνει, δεν φέρνει την ευλογία του Κυρίου.Ο Θεός μας ,ευλογεί τους δούλους του και τον αγώνα τους,αλλά εμείς οι δούλοι πρέπει να αφουγκραζόμαστε και να εκτελούμε το αληθινό θέλημά Του,όχι να διαιρούμε την αληθινή ποίμνη Του,εκείνη που Αυτός αγαπά και τρέφει.Εάν ενεργούμε κατά τη δική μας λογική και όχι κατά το θέλημα Εκείνου, τότε δεν χρειάζεται κανένα διορατικό χάρισμα για να προβλέψουμε την αποτυχία μας.Αδελφοί καλή Ανάστασι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Το θέλημα του Κυρίου μας είναι στην περίπτωσή μας πολύ απλό και εύκολο να το καταννοήσουμε,είναι η ΄Ενωσις όλων των αληθινών Ορθοδόξων και η εκ μέρους αυτών αποβολή από την Ορθόδοξη Εκκλησία,εφόσον δεν μεταννοήσουν,των Αιρετικών σε όσο υψηλό βαθμό και θέση στην Εκκλησία αν βρίσκονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Παρακολούθησα όλη αυτή την ενδιαφέρουσα συζήτηση και συμπερασματικά, θα ήθελα να γράψω δυο λόγια ακόμη.

    1) Δεν γνωρίζουμε αν η επιβολή (διότι περί επιβολής πρόκειται) του νέου ημερολογίου είναι θεσμικά (εκκλησιαστικά) αποδεκτή (ορθή) ή όχι. Σύνοδος Πανορθόδοξη δεν έχει συγκληθεί και μάλλον, αυτό δεν θα γίνει.

    2) Δεν γνωρίζουμε αν είναι έγκυρα ή άκυρα τα Μυστήρια (χειροτονίες ιερέων κλπ) μετά την επιβολή του νέου ημερολογίου. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για του παραμείναντας στο παλαιό. Σύνοδος Πανορθόδοξη δεν έχει συγκληθεί και μάλλον, αυτό δεν θα γίνει.

    3) Δεν γνωρίζουμε αν ο Οικουμενισμός είναι αίρεση ή όχι. Σύνοδος Πανορθόδοξη δεν τον έχει αποκηρύξει και μάλλον, αυτό δεν πρόκειται να γίνει.

    Αλλά, είπαμε ότι πάντα υπάρχει ένα "αλλά", τα θεσπίσματα της Εκκλησίας είναι σε όλους γνωστά. Υπάρχουν όμως σήμερα και οι λεγόμενες διασταλτικές ερμηνείες αυτών των θεσπισμάτων, οι οποίες βαίνουν παράλληλα με νέες, διασταλτικές κι αυτές, ερμηνείες και των θεσπισμάτων της Εκκλησίας αλλά και αυτής της Ιστορίας. Είναι εμφανές ότι κάποια πράγματα τεντώνονται υπερβαλλόντως και άλλα κουτσουρεύονται, για να συμπέσουν με τις, όπως ονόμασα, διασταλτικές ερμηνείες.

    Οι πιστοί βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Η Εκκλησία που δέχθηκε την επιβολή του ημερολογίου, διέκρινε, διέγνωσε και αναγνώρισε την αγιότητα στα πρόσωπα μορφών ασκητικών, η στάση των οποίων ήταν σαφώς ανεκτική προς την ημερολογιακή μεταβολή. Υπήρξε όμως έντονη αντίδραση από την άλλη πλευρά. Και δικαίως. Αφού όλα παραμένουν σε εκκρεμότητα δεν υπάεχει κανείς λόγος να σπεύδουμε σε αγιοποιήσεις.

    Πού θέλω να καταλήξω; Στο ότι εμείς οι πιστοί και μέλη του σώματος της Εκκλησίας, οφείλουμε να προσευχόμαστε, να παρακαλούμε την μεσιτεία της υπεραγίας Θεοτόκου και του φερωνύμου αγίου μας, να μας φωτίσει τον νουν, ώστε να διακρίνουμε ποια θέση οφείλουμε να κρατήσουμε. Και αυτή, ασφαλώς, δεν είναι η ενίσχυση της αντιπαλότητας των μεν προς τους δε. Το μόνο που έχουμε να καταθέσουμε, είναι τα αποδεκτά και ήδη γνωστά θεσπίσματα, που μας έχουν παραδοθεί. Όχι γιατί λόγοι πολιτικής ραδιουργίας τα επέβαλαν, όπως εισηγείται η νεοϊστορία και νεοθεολογία. Τα επέβαλε και τα επιβάλλει, η αποδοχή τους από το εκκλησιαστικό σώμα, διότι αυτά σφραγίστηκαν με αίμα. Με το αίμα της αλήθειας.

    Αυτό όμως το λάθος δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Υπάρχει ευκολότερος τρόπος σήμερα και αυτόν θα ακολουθήσει ο θρησκευτικός ενωτικός νεωτερισμός. Θα αφορίζει και θα αναθεματίζει μεμονωμένα άτομα ή ομάδες.

    Αφού όλα αντιστράφηκαν, από εδώ και πέρα, οι αφορισμένοι και οι αιρετικοί, θα είμαστε όλοι όσοι καταγγέλλουμε την Ενωμένη Χριστιανική Εκκλησία όλων των Θρησκειών. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει και μάλιστα ... εντός Εκκλησίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ευχαριστώ κ. Χριστοδουλίδη επειδή ξεκαθαρίσατε με τόση σαφήνεια ότι όταν μιλάτε για "αποτείχιση" λέτε χονδροειδή ψέμματα.

    Εννοείτε ΣΧΙΣΜΑ επειδή δεν αναφέρεστε σε απλή διακοπή μνημοσύνου όπως έκαναν οι Φλωρίνης Αυγουστίνος, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, Παραμυθίας Παύλος και το Αγιον Ορος.

    Εννοείτε πλήρη και οριστική αποκοπή από την Εκκλησία.

    Χαίρομαι επομένως επειδή επιβεβαιώνετε απολύτως τους φόβους μου πλην όμως θλίβομαι βαθύτατα επειδή απεδείχθη ότι μελετάτε ενσυνείδητα κακά εναντίον της Εκκλησίας του Χριστού.

    Πρόσεξε αδελφέ μου! Πρόσεξε!

    Κανείς δεν ξέρει την ώρα του θανάτου του. Αν μη τι άλλο μην πάρεις το βάρος του σχίσματος στο λαιμό σου. Μας φτάνουν οι άλλες αμαρτίες μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εσείς, κ. Τελεβάντο, να παραμείνετε στην Ενωμένη Χριστιανική Εκκλησία όλων των Θρησκειών. Να πηγαίνετε και να δέχεστε ευλογία από την (τις) κεφαλή αυτής και να λέτε στους ομόπιστους με σας: Μην ανησυχείτε αδελφοί. Να παίρνετε την ευλογία, αλλά από μέσα σας, να αναθεματίζετε τον οικουμενισμό.

    Με άλλα λόγια, είναι ωσάν να τους λέτε: Δεν πειράζει. Αν βρεθείτε σε τόπο όπου Ορθόδοξη εκκλησία δεν υπάρχει, πηγαίνετε να ανάψετε κανένα κερί και να προσευχηθείτε σε όποιο ναό βρείτε (ε, για να κρατάμε τα προσχήματα, όχι και στα βουδιστικά και στα ισλαμικά, εντάξει). Το αμέσως επόμενο, είναι να σκεφθούν οι πιστοί: Ε, δεν βαριέσαι, το ίδιο είναι. Εγώ από μέσα μου, στην Παναγία και στο Χριστό προσεύχομαι.

    Και οι μασόνοι αυτό θέλουν και αυτό κάνουν. Ο πάπας αυτό ζητά. Πηγαίνουν οι μασόνοι στην εκκλησία (σημ. μασόνοι και πάπας ίδια γεύση) - κάποιος από αυτούς υπερηφανευόταν ότι απαγγέλλει τις Κυριακές το Σύμβολο της Πίστεως - και δεν πολυπραγμονούν σε τι πιστεύουν. Ούτε τους ενδιαφέρει ποιές υποχρεώσεις έχουν σ΄ αυτό που πιστεύουν.

    Το "από μέσα" μας, κύριε Τελεβάντο, δεν μπορεί να είναι άλλο "από το έξω" μας. Το μέσα μας διαφθείρετε, όταν η έξωθεν ευλογία είναι βλάσφημη και το να μένει κανείς ευλογούμενος στη "εκκλησία" αυτή (τι να κάνω, σε εισαγωγικά και η Εκκλησία), σημαίνει προσχώρηση στον οικουμενισμό. Άλλωστε, δικό μας και το "ωχ, αδερφέ, αυτά θα ψάχνουμε;".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Κύριε Τελεβάντο έχει δίκιο ο κύριος Χριστοδουλίδης! Δείτε την ομιλία του π Ευθυμίου Τρικαμηνά που εξηγεί γιατί η αποτείχιση από τους Οικουμενιστές Επισκόπους δεν είναι σχίσμα όπως λέτε εσείς...
    Ας αναλογιστούμε επίσης ότι ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης είχε διακόψει το μνημόσυνο ακόμη και Αγίων Πατριαρχών επειδή διαφωνούσε με την "οικονομία" που έδειχναν σε αιρετικούς!

    Ορθοδοξία και "Ορθοδοξία"

    Κυριακή της Ορθοδοξίας 2010. Ομιλία Αρχιμανδρίτη Ευθύμιου Τρικαμηνά με θέμα : Ορθοδοξία και "Ορθοδοξία"

    http://agiooros.freeforums.org/viewtopic.php?f=8&t=3887

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Με συγχωρείτε που επεμβαίνω αλλά μου θυμίζετε ώρες ώρες την αίρεση των καθαρών δηλαδή εσείς είστε οι σούπερ ορθόδοξη είτε με το νέο είτε με το παλαιό, δεν σας καταλαβαίνω, μιλάτε για αποτείχιση και δεν την καταλαβαίνω δηλαδή λέτε να μη συμμετέχετε στα μυστήρια της εκκλησίας αλλά είστε στην Εκκλησία δεν στέκει αυτό από την στιγμή που δεν συμμετέχεις στα μυστήρια είσαι έξω από την Εκκλησία, εκτός και έχετε μπερδέψει τον Ναό με την Εκκλησία. Όταν δίνεται απαντήσεις σε απορίες αναγνωστών σας να είστε σαφής και όχι να τον μπερδεύεται περισσότερο. Ο χειρότερος αμαρτωλός παπάς να είναι το μυστήριο που τελεί είναι έγκυρο διότι την Τελετουργία δεν την τελεί ο ιερέας αλλά το άγιο Πνεύμα μέσω (δια)του ιερέα «Συ γαρ ει ο προσφέρων και προσφερόμενος…»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Άκουσε αυτό το απόσπασμα από την ομιλία του Ιερομονάχου π. Ευθυμίου Τρικαμηνά και θα σου λυθούν οι απορίες (: αυτά που ισχύουν σε περίοδο πολέμου, δεν ισχύουν σε περίοδο ειρήνης). Τα περί καθαρών και τα "σούπερ", ανήκουν σς όλους όσους εφυσηχάζουν ενώ λυσσομανά η αίρεση. Συνέχισε να μεταλαμβάνεις τακτικά, τακτικότατα για να είσαι ακόμη περισσότερο ήρεμος.

    Ποιές ασάφειες δεν καταλαβαίνεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Νομίζω ξέχασα την παραπομπή (για τον Ανώνυμο 27/02/2010, 7:39). Είναι αυτή

    http://www.youtube.com/watch?v=bN66NOVKJIo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Με λίγα λόγια:

    Για να γίνω μέλος της Εκκλησίας του Χριστού, πρέπει--αφού πιστεύω τα πάντα --να λάβω το Βάπτισμα.

    Μπορεί κάποιος να με πληροφορήσει που να πάω να λάβω το Βάπτισμα;
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αν έχεις βαπτισθεί Ορθόδοξα, όταν ήσουν νήπιο, εναπόκειται εις εσέ - στην αγαθή σου προαίρεση - το δεύτερο Βάπτισμα της Μετανοίας των δακρύων.

    Εύχομαι ο Κύριος να σου φωτίσει τον νουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου