Ομολογία

ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ

ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΧΕΙΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

του κ. Παναγιώτη Τελεβάντου,

Θεολόγου-Φιλολόγου

Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις μας έδωσαν οι ορθές επισημάνσεις του Καθηγητή κ. Ιωάννη Κορναράκη, που δημοσιεύθηκαν στις θρησκευτικές ιστοσελίδες “Αποτείχιση” και “Θρησκευτικά” αναφορικά με τη διαφορά αντίληψης του “πρωτείου” στον Παπισμό και την Ορθοδοξία!

ΟΡΘΟΔΟΞΗ

ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ

Συνοδικότητα και Παπισμός, όπως τον κατανοεί και τον διδάσκει ο Παπισμός, αλληλοαποκλείονται.
Οι Παπικοί το πρωτείον του Πάπα κατανοούν ως Θεόθεν εκπορευόμενο (επειδή δήθεν εδράζεται στη λεγόμενη “Πέτριο” αποστολικότητα).
Οχι ως πρωτείο τιμής, όπως το κατανοούν οι Ορθόδοξοι και όπως το ορίζει ο 28ος κανόνας της εν Δ΄ εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου.
Οι Σύνοδοι, ακόμη και οι οικουμενικές σύνοδοι του Παπισμού, εξαρτώνται απολύτως από την παπική σύγκληση και έγκριση.
Συνοδικότητα και παπική μοναρχία εφάπτονται.
Η πρώτη είναι απόλυτα υποταγμένη στη δεύτερη σύμφωνα με τη βατικάνεια εκκλησιολογία.

Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ

ΟΠΩΣ ΔΙΕΞΑΓΟΝΤΑΙ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

Επομένως ποιον κοροιδεύουν οι πρωταγωνιστές του διαλόγου, όταν ισχυρίζονται ότι εξαρτούν το “πρωτείο” από τη συνοδικότητα αφού οι Παπικοί φρονούν το ακριβώς αντίθετο;
Είτε οι Παπικοί πρέπει να εγκαταλείψουν την έννοια του μοναρχικού “πρωτείου”, είτε οι Ορθόδοξοι πρέπει να αρνηθούν την πίστη τους και να υιοθετήσουν την παπική εκκλησιολογία απορρίπτοντας το συνοδικό θεσμό.
Με άλλα λόγια ή μεσάνυχτα είναι ή μεσημέρι.
Δεν γίνεται να έχουμε ταυτόχρονα και τα δύο.

ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ

ΤΟΥ 34ου ΚΑΝΟΝΑ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Και όμως!
Ετσι ακριβώς θέλουν ορισμένοι να πιστέψουμε με πρώτο και καλύτερο τον Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα) τον εισηγητή της "Βαπτισματικής θεολογίας".
Ενας άλλος Οικουμενιστής, ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας - Αμμοχώστου Βασίλειος, σε πρόσφατη συνέντευξή του, καυχήθηκε ότι στη Ραβέννα οι Ορθόδοξοι κατήγαγαν ... περιφανή νίκη (Κύριε ελέησον! μας δουλεύουν κι από πάνω!) επειδή εξάρτησαν το “πρωτείο” από τον 34ον κανόνα των Αγίων Αποστόλων!
Ο κανόνας αυτός είναι παντελώς άσχετος με το “πρωτείο” τιμής.
Αφορά τις σχέσεις του “πρώτου” με την τοπική σύνοδο που προΐσταται.
Εξαιτίας, όμως, της διασταλτικής και αυθαίρετης ερμηνευτικής που έδωσε σε αυτόν η συνάντηση της Μικτής επιτροπής στη Ραβέννα, η συνοδικότητα παρουσιάζεται εξαρτημένη από τον Πάπα.
Με άλλα λόγια, σύμφωνα με αυτήν την ερμηνευτική, αποκλείεται ακόμη και να συγκληθεί ή να επικυρωθεί μια σύνοδος χωρίς τη συμμετοχή ή την έγκριση του Πάπα έστω και αν πρόκειται για Οικουμενική Σύνοδο!
Είναι φανερόν ότι αυτή η ερμηνεία του κανόνα προσπαθεί να εισάξει σε ορθόδοξο έδαφος, από την πίσω πόρτα, τη Βατικάνεια εκκλησιολογία.
Όχι ασφαλώς διότι αυτά διαλαμβάνει ο Αποστολικός κανόνας, αλλά επειδή έτσι τον ερμηνεύουν διαστροφικά οι Οικουμενιστές για να δικαιώσουν την αποδοχή των παπικών αξιώσεων.
Ετσι ελπίζουν να ανοίξουν το δρόμο της ένωσης σύμφωνα με την εκκλησιολογία της Β΄ Βατικάνειας συνόδου, η οποία την αντιλαμβάνεται ως εξουνιτισμό των Ορθοδόξων.

ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ

ΕΜΜΕΝΟΥΝ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ

ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΜΕΙΟΔΟΤΟΥΝ

Και οι μεν Παπικοί τη δουλειά τους κάνουν.
Τους στόχους της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου τους προσπαθούν να υλοποιήσουν.
Οι δικοί μας, όμως, γιατί τρέχουν να πέσουν στην παγίδα;
Γιατί προωθούν αυτήν ακριβώς την πολιτική με άστοχες δηλώσεις όπως των Μητροπολιτών Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα) και Κωνσταντίας - Αμμοχώστου Βασίλειου;
Γιατί συνυπογράφουν αιρετικά κείμενα όπως της Ραβέννας, του Πόρτο Αλλέγκρε και της Ελούντας;
Γιατί προσπαθούν με τις Ημερίδες των ακαδημαϊκών δεκανικιών του Οικουμενισμού (Βασιλειάδη, Μαρτζέλου, Κωνσταντίνου, Σταμούλη, κτλ.) πλείστοι από τους οποίους τυγχάνουν έκγονα των διαβόητων ορκισμένων οικουμενιστών αείμνηστων Σάββα Αγουρίδη και Νίκου Νησιώτη, να θεμελιώσουν την αιρετική εκκλησιολογία και να την παρουσιάσουν ως Ορθόδοξη;

ΛΑΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Γιατί προωθούν το “Λαϊκό οικουμενισμό” με τον πιο επίσημο τρόπο, αφού σήμερα, αυτός ούτος ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπολεως κ. Βαρθολομαίος συμπροσευχήθηκε και μάλιστα με προχωρημένη συμπροσευχή (“ενδεδυμένος άπασαν την αρχιερατικήν αυτού στολήν”), με τους αντιπροσώπους του αιρεσιάρχη της Ρώμης στη Θρονική εορτή του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως;
Τελικά, ως Ορθόδοξοι, αν δεν θέλουμε να κοροϊδεύομε “εαυτούς και αλλήλους”, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε, σε όλα τα επίπεδα, τι πιστεύουμε:

Είτε ο Πάπας είναι αιρεσιάρχης, όπως τον αποδέχεται η Ορθόδοξη πίστη και παράδοση της τελευταίας χιλιετηρίδας, είτε είναι “ο επίσκοπος της πρεσβυτέρας αδελφής Ρώμης”, όπως ατυχέστατα και αντορθόδοξα τον απεκάλεσε ο Παναγιότατος κατά την πρόσφατη αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα στο Ιησουΐτικό πανεπιστήμιο “Φόρνταμ” της Νέας Υόρκης, αλλά και στην προσφώνησή του προς τον καρδινάλιο Κάσπερ στη Θρονική εορτή του Φαναρίου.