Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009



ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΠΑΡΘΕΝΟΣΥΛΛΕΚΤΩΝ


Για κάτι τέτοια φαινόμενα, έκρινα κατάλληλο ένα κομμάτι που βρήκα καταχωρημένο στο έργο «Παρθενοσυλλέκτες» του κυρίου Κων. Σιαμάκη, Θεολόγου-Φιλολόγου, που πρόσφατα κυκλοφόρησε και υπάρχει στην ιστοσελίδα του, philologus.gr




57 Μιὰ φορὰ κι ἕναν καιρὸ ἦταν ἕνας δεινὸς παρθενοσυλλέκτης καὶ στάρετς. ἦταν ἡγούμενος ἀντρικοῦ μοναστηριοῦ ἀλλ᾽ εἶχε καὶ τέσσερα καινούργια γυναικεῖα μοναστήρια στὴν Ἀττικὴ καὶ σὲ νησιά. καὶ ὅλο στὰ γυναικεῖα βρισκόταν• ἐκεῖ εἶχε στήσει σὰν ἀράχνη τοὺς ἱστούς του καὶ μάζευε μοναχὲς ἀλλὰ καὶ λαϊκὲς «ἀφιερωμένες»• στίφη πολυπληθῆ.


ὅταν τοὺς δύο θερινοὺς μῆνες Ἰούλιο καὶ Αὔγουστο βρισκόταν στὸ ἀντρικὸ μοναστήρι του, γιὰ νὰ ὑποδέχεται τοὺς θερινοὺς θρησκοτουρίστες καὶ νεοχατζῆδες, ἐκεῖ θέσπιζε ἀλλόκοτα πράγματα. κοινωνοῦσαν ὅλοι μέρα παρὰ μέρα. μιὰ φορὰ ῥώτησα ἕνα μοναχό του• «Γιατί τὸ κάνετε αὐτό;». μοῦ λέει• «Μὲ τὴν τόσο συχνὴ θεία κοινωνία, εἶπε ὁ γέροντας, εἴμαστε ὡς “λέοντες πῦρ πνέοντες” ἀπὸ τὰ ῥουθούνια μας, κι ὁ σατανᾶς δὲν τολμάει νὰ μᾶς πλησιάσῃ, γιατὶ θὰ καῇ»!


ὥσπου ὁ γέροντας μπούχτισε ὅλα τὰ ἐδῶ καὶ ἔφυγε σὲ χώρα μακρινὴ καὶ εὐδαίμονα, ὅπου ἀπέκτησε καὶ ἰθαγένεια• καὶ φώλιασε. ἐκεῖ καθαιρέθηκε κάποτε κι ἔπειτα ἀποκαταστάθηκε. θὰ πῶ κάτι 58 ποὺ ἔκανε, ὅταν ἦταν ἡγούμενος ἐδῶ.


ἕναν νέο 22 ἐτῶν, ποὺ ἤθελε νὰ παντρευτῇ, ὁ στάρετς τὸν ἔπεισε νὰ μονάσῃ. ἐκεῖ ποὺ ὁ νέος ἑτοιμαζόταν νὰ καρῇ μοναχός, ὁ γέροντας τοῦ λέει• «Ὄχι• ἔχω ἀποκάλυψι ὅτι πρέπει νὰ παντρευτῇς»• ὁ νέος σάστισε, ἀλλὰ καὶ πάλι πείσθηκε. ὁ γέροντας τοῦ εἶπε καὶ ποιά θὰ πάρῃ. ἐκεῖνον τὸν καιρὸ ὁ παρθενοσυλλέκτης εἶχε μιὰ ἄγαμη «λαϊκὴ ἀφιερωμένη» 50 χρονῶν, ποὺ ἤθελε νὰ μονάσῃ σὲ γυναικεῖο μοναστήρι τοῦ γέροντος, ἀλλ᾽ ἦταν ὑψηλόμισθη ὑπάλληλος μεγάλης τραπέζης, κι ὁ γέροντας τὴν ἤθελε μαζὶ μὲ τὴν παχυλὴ σύνταξί της. ἂν ἦταν ἔγγαμη, θὰ μποροῦσε νὰ πάρῃ τὴ σύνταξί της πρόωρη. τότε ἦταν ὅμως ἄγαμη.


λέει λοιπὸν ὁ γέροντας στὸ νέο• «Θὰ παντρευτῇς, ἀλλὰ μετὰ μιὰ ἑβδομάδα θὰ χωρίσῃς “ἀπὸ συμφώνου”, καὶ θὰ μονάσετε καὶ οἱ δυό. μὴ ῥωτήσῃς Γιατί ἔτσι». «Νἆναι εὐλογημένο, γέροντα». λέει πάλι ὁ γέροντας• «Εἶναι ἡλικιωμένη. θὰ πᾶμε στὴν Ἀθήνα, θὰ εἶναι ὅλα τὰ χαρτιὰ ἕτοιμα• θὰ στεναφανωθῆτε• θὰ εἶναι μόνον ὁ παπᾶς ποὺ θὰ σᾶς στεφανώσῃ, ἐγώ, ὁ κουμπάρος, καὶ σεῖς οἱ δύο. δὲν θὰ καλέσῃς οὔτε τοὺς γονεῖς σου• οὔτε θὰ τοὺς πῇς ὅτι παντρεύεσαι. θὰ τελειώσουμε σὲ μία μέρα. στὴν ἐκκλησία δὲν θὰ γυρίσῃς οὔτε νὰ τὴν κυττάξῃς. δὲν θὰ τὴ γνωρίσῃς, δὲν θὰ ξέρῃς ποιά εἶναι. ἀμέσως μετὰ τὰ στέφανα ἐμεῖς θὰ φύγουμε, ἐκείνη θὰ πάῃ στὸ σπίτι της. θὰ κάνῃς ὑπακοή».


καὶ «ἔκανε ὑπακοὴ» τὸ μοσχαράκι. ἔτσι λέγεται αὐτὴ 59 ἡ ἔκφρασι, ὅπως λένε «ἔκανε κέφι» ἢ «κάνε παιχνίδι», «κάνε τσιγάρο». καὶ — ὢ τοῦ θαύματος! — ἔγιναν ὅλα ὅπως τὰ «ᾠκονόμησεν ὁ γέροντας», ὁ στάρετς, μὲ καταπληκτικὴ ταχύτητα, μὲ ἀνεπανάληπτο αὐτοματισμό, πρᾶγμα ποὺ δείχνει ἀνάγλυφα τὸ πλῆθος καὶ τὸ κοινωνικὸ ὕψος τῶν λάτρεων τοῦ γέροντος. οἱ μεγάλοι μεγάλοι μιὰ ζωὴ εἶναι ἄδικοι καὶ ἄθεοι, ἀλλὰ κάποιοι στὸ τέλος γίνονται θρησκομανεῖς λάτρεις τέτοιων ὑποκειμένων•


τὸ φαινόμενο εἶναι διεγνωσμένο. μοῦ εἶπε ἀργότερα τὸ παιδί• «Δὲν ἔτρεξα γιὰ χαρτιὰ καθόλου, δὲν εἶδα ποτὲ τὰ χαρτιά, καλὰ καλὰ δὲν ἤξερα ὅτι βγαίνουν καὶ χαρτιὰ καὶ τί χαρτιά, δὲν εἶδα ποτὲ τὸ πρόσωπό της, δὲν ἦταν ντυμένη νύφη, δὲν ἔμαθα τὸ ἐπίθετό της, δὲν συγκράτησα τὸ μικρό της ὄνομα ποὺ ἀκούστηκε στὴ στέψι, φύγαμε ἀμέσως, δὲν ἔκανα τίποτε γιὰ διαζύγιο, δὲν ἔμαθα τίποτε ἄλλο, ἂν τὴν ξαναδῶ δὲν θὰ τὴ γνωρίσω, δὲν τὸ πίστευα ὅτι εἶμαι ὁ γαμπρὸς τοῦ γάμου».


μετὰ μιὰ ἑβδομάδα οἱ θαυμασταὶ τοῦ γέροντος ἔβγαλαν τὸ διαζύγιο. πρέπει νὰ ὑπάρχῃ πολλὴ σῆψι σὲ τέτοια θρησκόληπτα ὑψηλὰ πρόσωπα. κι ὁ γέροντας εἶπε στὸ νέο• «Πήγαινε σπίτι σου• μὴ λὲς σὲ κανέναν τίποτε. σὰ νὰ μὴν ἔγινε. νομίζω, πρέπει νὰ παντρευτῇς. βρὲς μιὰ κοπέλλα καὶ παντρέψου, εἶσαι ἐλεύθερος• νὰ παντρευτῇς δὲν ἤθελες ἀρχικά;». οὔτε γάτα οὔτε ζημιά. ἀργότερα διαπιστώθηκε ὅτι τὴν ἑπομένη τῆς στέψεως ἡ «νύφη» πῆρε πρόωρη σύνταξι ὡς ἔγγαμη• μετὰ λίγες μέρες πῆρε διαζύγιο. κι ἔπειτα μαζὶ μὲ τὴ σύνταξί της 60 ἔγινε μοναχὴ σ᾽ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα γυναικεῖα μοναστήρια τοῦ γέροντος.


ὁ νέος μετὰ ἕνα χρόνο ἀγάπησε μιὰ κοπέλλα τοῦ τόπου του κι ἀρραβωνιάστηκαν. παρθένοι, ἁγνοί, καὶ εὐσεβεῖς καὶ οἱ δύο• καὶ πολὺ εὐτυχισμένοι. ὁ πατέρας τῆς κοπέλλας ἀνέλαβε νὰ βγάλῃ τὰ χαρτιὰ καὶ τῶν δύο γιὰ τὸ γάμο, κι ἐκεῖ ἐξερράγη ἡ νάρκη. βλέπει ὁ πεθερὸς τὰ χαρτιὰ τοῦ γαμπροῦ• «Ὁ Τάδε ποὺ ἔρχεται εἰς δεύτερον γάμον μετὰ τὸ διαζύγιό του μὲ τὴν Τάδε κλπ.»! ὁ ἄνθρωπος μετὰ τὸ πρῶτο σὸκ ἔγινε θηρίο. «Τὸν πρόστυχο! τὸν ἀπατεῶνα! δεύτερος γάμος! κι ὁ πρῶτος; καὶ παιδιά; καὶ πόσα; καὶ διατροφές; καὶ γιατί ἡ ἀπόκρυψι; κλπ.».


ἐμβρόντητοι ἔμειναν καὶ οἱ γονεῖς τοῦ νέου. «Μὰ ὁ γιός τους δὲν ἔφυγε ποτὲ ἀπὸ τὸ σπίτι γιὰ διάστημα μεγαλείτερο ἀπὸ 10 μέρες! ποιός γάμος; ποιό διαζύγιο; κάποιο λάθος θἄγινε!». ὁ παρὰ λίγο πεθερὸς καὶ ἡ παρὰ λίγο νύφη ἦταν ἐξωργισμένοι καὶ ἀμετάπιστοι. ὁ νέος τὰ ὡμολόγησε στοὺς γονεῖς του ὅλα. μόνο ποὺ δὲν πέθαναν. ἦταν ὅμως ἀργά. τὰ πάντα ἀδιόρθωτα. σήμερα ὁ νέος ἐκεῖνος εἶναι 45 ἐτῶν, ἀκόμη ἄγαμος, πληγωμένος, κατασκανδαλισμένος. ἡ πενηντάρα - ἑβδομηντάρα μονάζει καὶ ὁσιεύεται. ὁ γέροντας φωλιάζει, βόσκει, καὶ θαυματουργεῖ στὸ ἄλλο ἡμισφαίριο τῆς γῆς.


λέγεται ὅτι, ὅταν λειτουργῇ, δὲν πατάει στὴ γῆ• βρίσκεται μετέωρος 1,20 μ. πάνω ἀπὸ τὸ ἔδαφος. ὁ στάρετς καὶ παρθενοσυλλέκτης ἔχει τώρα ἐκεῖ 17 (δεκαεφτὰ) γυναικεῖα μοναστήρια — μόνο γυναικεῖα, κανένα ἀντρικό— καὶ ἀμέτρητα πλήθη ἀφιερωμένων γυναικῶν, μόνο γυναικῶν, ὅπως μοῦ εἶπε παλιός μου «φίλος» καὶ συμφοιτητὴς (ἄλλης σχολῆς) καὶ τώρα μοναδικὸς ἀρσενικὸς ὑποτακτικὸς 61 τοῦ «γέροντος».


αὐτὸς ὁ ὑποτακτικός, λαϊκὸς ἀκόμη, κουβαλοῦσε τακτικὰ σ᾽ αὐτὸν τὸν παρθενοσυλλέκτη στάρετς - γέροντα μορφῖνες. μιὰ φορά, καθὼς κουβαλοῦσε τὶς μορφῖνες, τὸν τράκαρε ἕνας ἀπὸ πίσω, τοῦ τσαλάκωσε τὸ πὸρτ - μπαγκάζ, καὶ τὰ ζουμιὰ τῶν μορφινῶν ἔτρεχαν στὴν ἄσφαλτο. βλέπει ἡ τροχαία τὶς μορφῖνες καὶ τὸν συλλαμβάνει (ἦταν τὸ 1968). τοὺς λέει•


«Εἶμαι προσωπικὸς γιατρὸς τοῦ Τάδε «γέροντος», καὶ τοῦ πηγαίνω αὐτὰ τὰ φάρμακα, ἐπειδὴ τὰ ἔχει ἀνάγκη. τοῦ λένε• «Τόσο πολλὲς μορφῖνες; αὐτὲς εἶναι γιὰ ἀρρώστους ἑνὸς νοσοκομείου γιὰ ἕνα ἔτος! κι ἀπὸ τί πάσχει ὁ ἐν ἐνεργείᾳ ἡγούμενος;». δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς πῇ ἀπὸ τί ἔπασχε ὁ γέροντας.

τοῦ ἐπέτρεψαν νὰ τηλεφωνήσῃ σὲ κάποιον. ἐκεῖνος, ἀντὶ σὲ δικηγόρο, τηλεφώνησε σὲ κάποια προσωπικότητα, κι ἡ προσωπικότητα σὲ κάποιον ἀνώτατο ἀξιωματικὸ τοῦ στρατοῦ, κι ὁ ἀνώτατος ἀξιωματικὸς διέταξε τὴν τροχαία νὰ τὸν ἀφήσουν ἐλεύθερο.

τὸν ἄφησαν ἐλεύθερο μὲ τὴν ἐξωργισμένη παρατήρησι• «Θὰ σὲ παρακολουθοῦμε• ἂν ξανασυμβῇ αὐτό, θὰ σὲ συλλάβουμε. καὶ θὰ πᾷς φυλακή. δὲν θὰ τὴν ξαναγλυτώσῃς».

ἐγὼ τὰ ἔμαθα ἀπὸ τὸ γιατρὸ καὶ τὴν «προσωπικότητα» διασταυρωμένα.

6 σχόλια:

  1. Προς τι το άρθρο;
    Τι θέλετε να μας πείτε με ένα αόριστο-ανώνυμο ίσως και φανταστικό πρόσωπο κύριε Τσολογιάννη;
    Αναφέρετε παραδείγματα πραγματικά αν ξέρετε για να προστατεύονται οι υποψήφιοι μοναχοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν αληθευει (διοτι δεν λετ το ονομα του Γεροντος)ειναι τραγικο...και ξερετε γιατι? διοτι θελουμε οχι να γινεται το θελημα του Θεου αλλα το δικο μας θέλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φοβερό το κείμενο.
    Βέβαια το γράφει επώνυμα ο κ. Σιαμάκης και ο κ. Σιαμάκης δεν είναι όποιος όποιος.
    Ειναι επιστήμονας με δύο πτυχία.
    Και στα νύχια έχει μυαλό.
    Αλλά το κείμενο ειναι ανεπανάληπτο.
    Μοιάζει για φανταστικό.
    Ομως πρέπει να έχει δόσι αληθείας.
    Χρόνια τώρα ακούμε να λέγεται ότι στο Αγιον Ορος πολλοί παίρνουν ψυχοφάρμακα.
    Ως προς το περιστατικό γιατί να μην πιστεψουμε ότι είναι αληθινό;
    Εχουμε γεμίσει ψευτοαγίους γεροντάδες που είναι μεγάλοι υποκριτές.
    Και εμείς οι λαϊκοί τους υπακούμε σαν ζωάκια. Ενώ θα πρέπει νάμαστε κουμπωμένοι.
    Ετσι μας συνιστούν οι άγιοι άλλωστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου φαίνεται ότι αγνούς και αγίους ανθρώπους θα τους ψάχνουμε.
    Γέμισε ο τόπος υποκριτάς και φαρισαίους.
    Δεν έχω λόγο να πιστέψω τον κ. Σιαμάκη να μην λέει αλήθεια.
    Υπάρχουν σίγουρα τέτοια τέρατα Γεροντάδες που αύριο θα τους κανουν... αγίους.
    Κάποιοι μαζεύουν ακόμα και τις τρίχες τους που πέφτουν από τα μαλλιά τους για φυλαχτό ή για αύριο που θα κηρυχθή αγιος.
    Τέτοια ηλιθιότητα δεν την βρίσκει κανένας ουτε στους κοσμικούς ανθρώπους.
    Οι χριστιανοί ειναι χαλβάδες και πιστεύουν τον καθένα ευσεβοφανη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και κάτι που συμβαίνει στη Σουρωτή:
    Τον γέροντα Παϊσιο κοντεύουν να τον ξεθάψουν, αφαιρώντας οι "ευσεβείς" χώμα από τον τάφο, γι' αυτό και προστίθεται συνεχώς χώμα!
    Αλλά τι το κάνουν το χώμα; Το βάζουν σε ένα ποτήρι με νερό και κάθε μέρα πίνουν λίγο από το νερό αυτό! Το χώμα μένει, απλώς το νερό αλλάζει όταν καταναλωθεί!
    Η ειδωλολατρία σε όλο της το μεγαλείο!
    Αιρετικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο,
    ντροπή, ντροπή, ντροπή. Αισχος.
    Αίσχος σε αυτούς τους χριστιανούς που κατασκευάζουν μία αίρεσι, την αίρεσι των Γεροντάδων.
    Και πάλι και πολλές φορές, Αίσχος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου