Ομολογία

Τούτο εστι το καύχημα ημών, η πίστις ημών, η καλή κληρονομία των Πατέρων ημών. Μετά ταύτης

Θεώ παραστήναι ελπίζομεν και των ημαρτημένων λαβείν την άφεσιν. Ταύτης δε άνευ, ουκ οίδα ποία δικαιοσύνη της αιωνίου κολάσεως ημάς λυτρώσεται. (Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός).

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, που οδηγεί στην Βασιλεία των Ουρανών.

Δημοσιευουμε στη συνεχεια, οπως υποσχεθηκαμε, κείμενο του Ορθοδοξου Συλλογου "Αγ. Θεοδωρος ο Στουδίτης" Βολου, οπου συγκροτειται αυτην την στιγμη η Συναξι των Κληρικων απο όλη την Ελλαδα, στην Ιερα Μονη Γαζεας Βολου. Απο το περιεχομενο της επιστολης θα κατανοησετε τον ιερο αγώνα που διεξαγουν οι αγιοι πατερες. Ειθε ο Θεος να τους φωτιση να παρουν τις πρεπουσες αποφασεις. Οι καιροι ου μενετοι.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

«AΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»

ΕΔΡΑ ΛΑΡΙΣΑ: 23ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 11

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΒΟΛΟΥ: ΓΑΛΛΙΑΣ 4

Τ.Κ. 38221 ΒΟΛΟΣ

Βόλος 5 Φεβρουαρίου 2009

Σεβαστοί πατέρες τῆς παρούσης συνάξεως εὐλογεῖτε.

Ἀπευθυνόμαστε σέ σᾶς πού ἀποτελεῖτε τήν ὀρθόδοξη ἀντιοικουμενιστική σύναξη πατέρων πού ἀγωνίζονται τά ἔσχατα χρόνια μέ πολλές θυσίες ἐνάντια στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ὁποία θά μπορούσαμε νά τήν ὀνομάσουμε σύνοδο ὁσίων πατέρων, κατά τόν ὅσιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, ἐφ’ ὅσον θά ἐπληροῦντο ὅλες οἱ πατερικές προϋποθέσεις, πού ἰσχύουν γιά τήν ἐν καιρῷ αἱρέσεως χειμαζομένη ἐκκλησία.

Ἐπειδή ὑπακούουμε στήν ἀπόφασή σας νά μήν παρευρίσκονται λαϊκοί στήν ἐν λόγῳ σύναξη, ἄν καί ἐρωτώμενοι δέν θά συμφωνούσαμε σ’ αὐτό, διότι πάντοτε κλῆρος καί λαός πορευόταν μαζί στόν ἀγώνα κατά τῶν αἱρέσεων καί ἐπικράτησης τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὡς ἐκ τούτου ἀποκλείοντας τό λαό τόν ὁδηγεῖτε θέλοντας καί μή, πότε πίσω ἀπό τούς Ἐπισκόπους, πότε πίσω ἀπό τούς πνευματικούς καί πότε πίσω ἀπό ἀγωνιστές κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ὅμως καί αὐτοί δέν τόν ἀναπαύουν πλήρως ὡς πρός τήν τακτική τοῦ ἀγώνα καί τό τελικό ἀποτέλεσμα, σᾶς ἀποστέλλουμε τήν παρούσα ἐπιστολή μέ πόνο ψυχῆς καί ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, μέ τήν παράκληση νά ἀναγνωσθεῖ στή σύναξή σας καί νά προστεθεῖ στούς προβληματισμούς αὐτῆς.

Ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια διαμαρτύρεσθε ἔντονα διά αὐστηρῶν κειμένων, ἀντιοικουμενιστικῶν ὑπομνημάτων καί διακηρύξεων, σφοδρῶν ἀφυπνιστικῶν κηρυγμάτων, διοργανώσεων ὁμιλιῶν, συγκροτήσεων θεολογικῶν συνεδρίων καί ἡμερίδων, συντάξεων φυλλαδίων, συγγραφῶν βιβλίων καί πονημάτων καταγγέλλοντες τήν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία εἶναι πλέον κατεγνωσμένη. Ἀπό τά στόματα ὅμως ὅλων τῶν ἀντιοικουμενιστικῶν συγχρόνων πατέρων ἀκούγεται τό ἑξῆς παράδοξο: «Θά διαμαρτυρόμεθα, θά καταγγέλλουμε τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τούς φορεῖς της, πού εἶναι οἱ σημερινοί Ἐπίσκοποι, ἀλλά θά παραμείνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία ἀγωνιζόμενοι καί ἐνιστάμενοι», μνημονεύοντας βεβαίως ἕκαστος τόν οἰκεῖο Μητροπολίτη του ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο ἕως τόν Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο, γιά νά ἀναφερθοῦμε καί στόν τοπικό Ἐπίσκοπο στήν Ἐπισκοπή τοῦ ὁποίου γίνεται τό παρόν συνέδριο καί ὁ ὁποῖος εἶναι κατά γενική ὁμολογία μέγας Οἰκουμενιστής καί ὀραματιστής μιᾶς νέας ἐκκλησίας χωρίς δογματικούς φραγμούς καί πατερικές ἀγκυλώσεις.

Θά κάναμε κατάχρηση τοῦ πολύτιμου χρόνου σας ἄν καταγράφαμε τά χωρία τῶν Ἁγ. Πατέρων τά ὁποῖα δίδουν ἐντελῶς διαφορετική γραμμή καί στάση ἐν καιρῷ αἱρέσεως καί διωγμοῦ τῆς Ἐκκλησίας. Πέραν αὐτοῦ δέν ἔχουμε σκοπό νά κάνουμε τόν δάσκαλο σέ κανένα ἀπό σᾶς, γιατί πιστεύουμε ὅτι καί τά χωρία γνωρίζετε καί τούς Πατέρες ἔχετε μελετήσει καί ὅτι ἡ βιοτή σας εἶναι ἀνάλογος.

Ὅμως ἐξομολογητικά σᾶς καταθέτουμε τήν ἀγωνία μας καί τήν ἀσφυκτική κατάσταση στήν ὁποία ἔχουμε περιέλθει. Ἡ κατάσταση αὐτή ἐγγίζει τά ὅρια τῆς σχιζοφρένειας. Ἀπό τή μία καταγγέλλεται ἡ αἵρεση καί οἱ φορεῖς της καί ἀπό τήν ἄλλη ἐπικρατεῖ ἡ θέση ὅτι γιά νά μείνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία πρέπει νά κοινωνοῦμε μέ τούς Οἰκουμενιστές. Ἀπό τή μία μᾶς παρατίθεται μία τράπεζα πλήρης μολυσμένων τροφῶν καί ἀπό τήν ἄλλη μᾶς διαβεβαιώνετε, γιά νά μήν ποῦμε ὅτι μᾶς παροτρύνετε διά τῆς στάσεώς σας αὐτῆς, νά δοκιμάζουμε, νά γευόμεθα καί νά γευματίζουμε ἀπό αὐτές τίς τροφές χωρίς νά ὑπάρχει κίνδυνος μολυσμοῦ καί θανατώσεώς μας. Στήν προκειμένη περίπτωση ποιός ἀπό σᾶς τούς ἀγωνιστές πατέρες μᾶς ἐγγυᾶται ὅτι δέν θά ἐπέλθει μολυσμός, δηλαδή πνευματικός θάνατος καί ἀπώλεια τῆς σωτηρίας μας, πρᾶγμα γιά τό ὁποῖο ὅλοι πασχίζουμε καί ἀγωνιοῦμε; Ποιός θά μποροῦσε νά συντάξει ἕνα κείμενο ἔστω καί μικρό στηριγμένο στή θεολογία τῶν πατέρων γιά νά ἀναπαύσει στίς ἀσφυκτιῶσες ἀπό ἔλλειψη πνευματικού ὀξυγόνου συνειδήσεις μας καί νά μᾶς καθησυχάσει ἀποδεικνύοντας μέ ἐπιχειρήματα καί τρόπο πατερικό ὅτι διαμαρτυρόμενοι καί καταγγέλλοντες ἁπλά διά λόγων τόν Οἰκουμενισμό, κοινωνοῦντες ὅμως παράλληλα διά τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπικοινωνίας μέ τούς Οἰκουμενιστές θά ἀποφύγουμε τόν μολυσμό τῆς αἱρέσεως καί θά σωθοῦμε; Ὁ ἅγιος προστάτης τοῦ Συλλόγου μας λέγει σέ ἐπιστολή του πρός τήν σπαθαρία Μαχαρᾶ: «Ἔφης δέ μοι ὅτι δέδοικας εἰπεῖν τῷ πρεσβυτέρῳ σου, μή ἀναφέρειν τόν αἰρεσιάρχην, καί τοι περί τούτου εἰπεῖν σοι, τό παρόν, οὐ καθορῶ πλήν ὅτι μολυσμόν ἔχει ἡ κοινωνία ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν αὐτόν, κἄν ὀρθόδοξος εἴη ὁ ἀναφέρων» (PG. 99, 1669 A’).

Σέ ὁμολογιακό κείμενο μάλιστα πού δημοσιεύθηκε στόν Ὀρθόδοξο Τύπο (12-7-02) καί τό ὁποῖο ὑπεγράφη ἀπό τούς πρωτεργάτες τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγώνα , πολλοί ἀπό τούς ὁποίους εἶναι ἀνάμεσά σας, γράφετε: «Τό θέμα τῆς κοινωνίας μέ τούς αἱρετικούς ὡς καί τῆς ἐν συνεχείᾳ κοινωνίας μέ τούς κοινωνοῦντες, οἱ ὁποῖοι μέ τήν πράξη τους αὐτή ἀποβαίνουν ἀκοινώνητοι, εἶναι τό μεῖζον καί ἐπεῖγον θέμα στήν σημερινή ἐκκλησιαστική ζωή. Τό ἐκκλησιαστικό σῶμα νοσεῖ ἐπικίνδυνα. Ὑπεύθυνοι γιά τή νόσο εἴμαστε ὅλοι, ὄχι μόνον οἱ κοινωνοῦντες μέ τούς ἑτεροδόξους ἀλλά καί ὅσοι κοινωνοῦν μέ τούς κοινωνοῦντες. Ἡ ἐκτροπή καί ἡ παράβαση μοιάζει μέ τά συγκοινωνοῦντα δοχεῖα, μέ τή μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος, ἡ ὁποία δέν περιορίζεται στόν προκαλοῦντα τή μόλυνση. Μνημονεύοντας τούς Πατριάρχας, ἀρχιεπισκόπους καί ἐπισκόπους στίς ἱερές ἀκολουθίες συμμετέχουμε στήν οἰκουμενιστική ἀποστασία...».

Ἀρκεῖ λοιπόν θεωρητικά μέ κάθε μέσο καί τρόπο νά πολεμοῦμε τήν αἵρεση, πρακτικά ὅμως διά τῆς μνημονεύσεως τῶν φορέων αὐτῆς νά συμπορευόμαστε μέ αὐτή; Εἶναι δυνατόν νά γίνεται αὐτό σύμφωνα μέ τούς Πατέρες; Τό ἁγιογραφικό ἐπίσης χωρίο « διό ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε, κἀγώ εἰσδέξομαι ὑμᾶς...» Β’ Κορινθ. 6,17) ποῦ ἑστιάζεται καί ποῦ ἔχει τήν ἀναφορά του στίς ἡμέρες μας; Ἐπιπλέον ἡ παροῦσα σύναξη ποιά ὑπόσταση μπορεῖ νά προσλάβει, ἀφοῦ ὑφίσταται σύνοδος Ἐπισκόπων, ὥστε νά μήν χαρακτηρισθεῖ ὡς μία παρασυναγωγή, τουλάχιστον κατά τό θεωρητικό μέρος της; Ἡ ὑπόστασή της νομιμοποιεῖται μόνο ἄν θεωρηθεῖ ὅτι ἡ σύνοδος ἔχει ναυαγήσει καί οἱ Ἐπίσκοποι ἔχουν μεταβληθεῖ σέ λύκους κατά τό ἁγιογραφικό (Ἰωάν. 10,12).

Συγχωρέστε μας γιά τόν πολύτιμο χρόνο σας πού ὑφαρπάξαμε, ἐλπίζουμε μέ τήν εὐλογία σας, ἀλλά ἐπειδή γνωρίζουμε ὅτι τό ἴδιο καί ἔτι περισσότερο ἀγωνιᾶτε καί ἐσεῖς γιά τά θέματα αὐτά τῆς πίστεως, γι’ αὐτό ἐξάλλου καί συγκεντρώνεσθε σέ τακτά χρονικά διαστήματα, ἀλλά κρίναμε ἀναγκαῖο νά σᾶς καταθέσουμε τόν ἔντονο προβληματισμό μας πού ἀποτελεῖ πλέον καί μόνιμο μέλημά μας, ὡς πρός τήν σωτηρία μας.

Ἄν κρίνετε ὅτι μέ ἔλλειψη διακρίσεως, φανατισμό, ὑστεροβουλία καί ἐγωϊσμό σᾶς ἀπευθύνουμε τόν ὠς ἄνω προβληματισμό μας, σᾶς ζητᾶμε νά μᾶς συγχωρέσετε, νά μᾶς θεωρήσετε ὡς πλανεμένους καί νά εὔχεσθε ἔτι περισσότερο γιά τήν σωτηρία μας. Θέλουμε ὅμως νά θεωρηθεῖ ἀφετηρία διά τήν σύνταξη τῆς παρούσας τά λόγια τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου: «ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης πίστεως. Λάλει γάρ, φησί καί μή σιώπα.......ὥστε ὅτε περί πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ἐγώ τίς εἰμι; ἱερεύς; ἀλλ’ οὐδαμοῦ. ἄρχων; καί οὐδ’ οὕτως. στρατιώτης; καί ποῦ; γεωργός; καί οὐδ’ αὐτό τοῦτο. πένης, μόνον τήν ἐφήμερον τροφήν ποριζόμενος. οὐδείς μοι λόγος καί φροντίς περί τοῦ προκειμένου. οὐά, οἱ λίθοι κράζουσι, καί σύ σιωπηλός καί ἄφροντις; ἡ ἀναίσθητος φύσις θεόν ἐπακήκοεν, καί αὐτός λαιλαπιστής;» (ΡG. 1321 B).

Κλείνοντας εὐχόμαστε ἡ παρούσα σύναξη νά καθοδηγηθεῖ καί νά εὐλογηθεῖ ἀπό τόν παντοδύναμο Τριαδικό Θεό μας, ὥστε νά φωτισθεῖτε νά πάρετε ὀρθόδοξες ἀποφάσεις πάντοτε ἐμφορούμενοι ἀπό τό Πανάγιο Πνεῦμα καί «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι».

Αἰτούμεθα τήν εὐχή σας.

Ὁ Σύλλογος νόμιμα ἐκπροσωπούμενος