Ομολογία

ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΝΕΟΦΑΝΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗ

ΑΒΒΑ ΜΩΫΣΗ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ


2. Λέει ο αββας Μωυσής(εις το εξης Μ.) ; ΄΄Απαντώ μόνο σε όσα με αφορούν΄΄. Απαντάει
όμως σε όσα αφορούν όλους τους ανθρώπους, διολισθαίνοντας αμέσως
στην υποστήριξη των μεταμοσχεύσεων ως πράξεων μη δολοφονικών.
Γράφει κι άλλες απόψεις του με ύφος αλάθητου νομοθέτου, όλο που μοναδικό
σκοπό του έχει τη δικαίωση της πράξεως που διέπραξε. Και λέει στον
Ο.;

3. ΄΄Παρατηρώ ότι είσασθε πεπεισμένος στις απόψεις σας περί των
μεταμοσχεύσεων΄΄. Οι άλλοι, κι όταν στηρίζονται στην Αγία Γραφή και
στις διαβεβαιώσεις επιστημόνων, δεν επιτρέπεται να έχουν γνώμη όπως
έχει ο Μ. Απατηλή ταχυδακτυλουργία του Μ. Ο Ο. δεν έχει απόψεις.
Επαναλαμβάνει την Αγία Γραφή. Ο Μ. είναι εκείνος που φτιάχνει κι έχει
απόψεις, βιβλικώς αστήρικτες κι αντιχριστιανικές και ανορθόδοξες, αλλά
σπεύδει φακιρικά να προλάβει να σπιλώσει τον Ο. ως τον ΄΄αγύριστο
ξεροκέφαλο΄΄ που έχει απόψεις. Αυτό το κάνει συνεχώς μ’ έναν πολύ
εντυπωσιακό φακιρικό τρόπο. Και συνεχίζει οικοδομώντας το κύρος
του; ΄΄Τις οποίες μεταμοσχεύσεις έχω μελετήσει και έχω υποστεί΄΄.
Ο καημενούλης! ΄΄Υπέστη΄΄ το ότι πήρε για δικά του τα συκώτια του
ζωντανού ακόμη τραυματία. Αντί να πει ΄΄Ο ακούσιος κι ανυπεράσπιστος
΄΄δότης΄΄ έχει υποστεί την αφαίρεση του οργάνου του, που εγώ του το
πήρα, για να επαυξήσω την κατά σάρκα ζωή μου, εφαρμόζοντας εις βάρος
του το ΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄, λέει ΄΄έχω υποστεί΄΄.
Σιγά σιγά θα μας πει ότι υπέστη και μαρτύριο και θυσία. Θα το πει σαφέστερα
άλλωστε λίγο παρακάτω γράφοντας ότι ΄΄Τις θέσεις μου τις υπογράφω με
αίμα΄΄(§ 6). Ο εσταυρωμένος μάρτυς που επεξέτεινε τη σαρκική ζωή του
με το θάνατο του άλλου! Εμφανίζει ως θυσία του σε αίμα (= ζωή) μια
εγχείριση - μεταμόσχευση ξένου οργάνου προς όφελός του. ΄΄Υπογράφει με
αίμα΄΄. Μόνο ο φωτοστέφανος του μάρτυρος του λείπει. Ο καημένος
αδικήθηκε. Έτσι ΄΄τις έχει μελετήσει τις μεταμοσχεύσεις΄΄. Τι μελέτη κι
αυτή! Εμβριθής κι επισταμένη.

4. ΄΄Δεν γνωρίζω αν γνωρίζετε ότι έχω προ δεκαετίας μεταμοσχευθεί
ήπαρ΄΄. Ο Μ. έχει ισχυρή ροπή να χρησιμοποιεί για το εγώ του
παθητικά ρήματα (μεταμοσχευθεί), ακόμη κι όταν αυτός παίρνει από τον
άλλο που θανατώνεται, λες κι ο θανατούμενος είναι ο δράστης κι αυτός
είναι το θύμα! Για την ιστορία; ο Ο. δεν ήξερε ότι ο Μ. πήρε
το ήπαρ άλλου με μεταμόσχευση. Το έμαθε από το γράμμα αυτό του Μ.,
και στην απαντητική του επιστολή (8-11-07) εκφράζει την έκπληξή
του; ΄΄Εξεπλάγην από την πληροφορία που μου δίνετε ότι ΄΄προ
δεκαετίας είχατε κάνει εσείς προσωπικά μεταμόσχευση ήπατος΄΄. Ο Μ.
πρέπει να ζεματίστηκε από το λάθος του, γι αυτό τη δεύτερη επιστολή
του τη συντάσσει έτσι, ώστε να μη λέγεται για μεταμόσχευση τίποτα
ούτε ως μνεία ούτε ως υπαινιγμός (βλ. ιδιαιτέρως § 22). Αφού λοιπόν ο
καημένος ΄΄έχει υποστεί΄΄ (§ 3) κι ΄΄έχει μεταμοσχευθεί ήπαρ΄΄ (§ 4) και
΄΄υπογράφει με αίμα΄΄ (§ 6), γι αυτό

5. ΄΄Ετσι (= διά ταύτα) οι θέσεις μου΄΄, γράφει, ΄΄δεν είναι (σαν
τις δικές σου, Ο.) θεωρητικές ιδεολογικές και φανταστικές ή
τι άκουσα από δημοσιογράφους΄΄, αλλά ασκητικό βίωμα. Ούτε υπαινιγμός
για τις διαβεβαιώσεις των επιστημόνων και για την Αγία Γραφή, από
όπου συμπεραίνει ο Τ. Βαφτίζει φαντασιώσεις τις βιβλικές και
επιστημονικές απόψεις, που ακολουθεί ο Ο., και τον σχολάει τον άνθρωπο
ο θεόπνευστος αββάς Μωυσής ο νέος. Τις ξέρουμε φυσικά τις ΄΄θέσεις΄΄
του Μ., ότι είναι βιώματά του, αφού προσωπικά πήρε ήπαρ από
ανυπεράσπιστο ζωντανό άνθρωπο και το έχει τώρα αυτός.

6. Κι αυτό το ΄΄υπογράφει με αίμα΄΄. Ασφαλώς; με το αίμα του
ακουσίου κι ανυπεράσπιστου ΄΄δότου΄΄, που του πήρε τα συκώτια, πριν
εκείνος πεθάνει, και τα έχει τώρα δικά του, ενώ εκείνος στάλθηκε στον
τάφο. ΄΄Αίμα υπογραφής΄΄ είναι μόνο το αίμα εκείνου του οποίου
θυσιάζεται η ζωή; όχι το αίμα εκείνου που αυγατίζει τη ζωή του
με το παρμένο ήπαρ του θυσιαζομένου. Είδατε δικολαβία ο Μ. ; Το μαύρο
άσπρο, και το θύτη θύμα. Πάρτον και βάλτον να σου κάνει μαθήματα
πνευματικότητας έπειτα. Στάζει διάκριση και πνευματικότητα ο αββάς. Και
δικαιώνει μόνος του αυτή την πράξη του με τριπλή διαβεβαίωση του
κερδισμένου λήπτη για τον ακούσιο κι ανυπεράσπιστο ΄΄δότη΄΄. Αποφαίνεται
με αββάδικο θεόπνευστο κύρος;

7. ΄΄Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι βέβαια πορεία θανάτου.

8. Ουδείς ορθά διαγνωσμένος εγκεφαλικά νεκρός επέστρεψε στη ζωή.

9. Συντηρείται με μηχάνημα΄΄.
Συντηρείται πάντως; όπως συντηρείται με βηματοδότη κι ένας
καρδιακός. Και είναι ψέμα του Μ. το ότι ΄΄ουδείς επέστρεψε στη ζωή΄΄,
διότι πολλοί επέστρεψαν. Κι ο όρος ΄΄εγκεφαλικός θάνατος΄΄ είναι
αυθαίρετος όρος που επινόησαν οι χασάπηδες των μεταμοσχεύσεων, για να
κατοχυρώσουν τη φονική - καννιβαλική πρακτική τους. Επί αιώνες οι
γιατροί θεωρούσαν θάνατο το σταμάτημα της καρδιάς. Σήμερα ξέρουμε ότι
δεν είναι. Πολλών η καρδιά σταματάει, αλλά την ξαναβάζουν σε κίνηση
με καρδιομαλάξεις, κι ο άνθρωπος ζεί μια χαρά για πολλά χρόνια. Τι
λέει γι αυτό ο Μ. ; Το ότι ξέρει πως ΄΄επιστρέφουν΄΄ κάποιοι από τον
΄΄εγκεφαλικό θάνατο΄΄, όπως τον λέει, το δείχνει η φράση του ΄΄ορθά
διαγνωσμένος΄΄. Την ίδια ΄΄ορθή διάγνωση θανάτου εγκεφαλικού΄΄ είχαν κι
εκείνοι που ΄΄επέστρεψαν΄΄ κι έζησαν χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα,
επειδή κάποιος στοργικός σύζυγος ή τέκνο ή γονέας επέμενε να τους
΄΄διατηρεί στα μηχανήματα΄΄. Ο Μ. δεν αγνοεί καθόλου ότι οι
ισχυρισμοί του διαψεύδονται από ευσυνείδητους ειδικούς. Αλ’ επιμένει για
τέταρτη φορά;

10. ΄΄Σε μια εβδομάδα ο εγκέφαλος ρευστοποιείται (!) ανεπανόρθωτα΄΄.
Ψέμα μυθομανές ελεγχομένης αλλά και στριμωγμένης συνειδήσεως.
Τι θα πει ΄΄ρευστοποιείται΄΄ ; Ούτε του όντως νεκρού με νεκρική ακαμψία δεν
΄΄ρευστοποιείται΄΄. Με τέτοιες μπούρδες τον δασκάλευαν αυτοί που
λιανίζουν τους τραυματίες, για να λαφυραγωγήσουν όργανα, σκυλεύοντάς
τους;

11. ΄΄Είναι λοιπόν ατόπημα;΄΄. Δεν κοιτάζει το δικό του
ατόπημα, αλλά σπεύδει να προλάβει να πετάξει στον Ο. ότι κάνει
΄΄ατόπημα΄΄! ΄΄Φωνάζει ο λήπτης να τρομάξει ο δότης΄΄! Τι συνείδηση!
Πολύ ζικ - ζακ. ΄΄Είναι λοιπόν ατόπημα να θεωρείτε χιλιάδες ιατρούς
δολοφόνους και χιλιάδες μεταμοσχευμένους (= λήπτες των ξένων οργάνων) να
ζουν με όργανα εκ δολοφονιών΄΄. Μόνος του λέει πόσο καταλαβαίνει τι
διέπραξε και τι είναι ο ίδιος. Όσο για το ΄΄χιλιάδες΄΄; Όχι
΄΄χιλιάδες΄΄ αλλ’ εκατομμύρια ιατρών και πελατών και εκτρώσεις κάνουν
και μεταμοσχεύσεις αρπαγμένων οργάνων κάνουν. Θα μας φοβερίξει με το
΄΄χιλιάδες΄΄; Ότι είναι ατόπημά μας να καταλογίσουμε φόνο σε χιλιάδες;
Προσπαθεί να κρυφτεί μέσα στις χιλιάδες; Επειδή είναι χιλιάδες, έχουν
και δίκαιο γι’ αυτό που διαπράττουν; Μπορούν οι χιλιάδες να κάνουν το
φόνο πράγμα θεάρεστο; Είναι δε εμφανές ότι η ηθική του αββά Μ.
είναι; ΄΄Αυτό που μου αρέσει να κάνω και με συμφέρει, δεν είναι
ποτέ αμαρτία΄΄.

12. ΄΄Θα;πρεπε όλοι να εχουμε κλεισθεί στη φυλακή΄΄. Ασφαλώς;
αν επικρατούσε στη γη δικαιοσύνη. Και το ΄΄όλοι΄΄ τι μας το λέει;
Για να μας φοβερίξει πάλι; Έτσι προσπαθεί να κρυφτεί ανάμεσα σε
΄΄όλους΄΄. Όλοι οι τέτοιοι το ίδιο κάνουν. Δεν είναι δα και πολύ
έξυπνη η κίνησή του αυτή.

13. ΄΄Πάντοτε θα παρηγορώ τους ασθενείς και θα τους ενισχύω΄΄. Λες
και παρηγόρησε επαρκώς τη συνείδησή του, κι αναλαμβάνει να παρηγορήσει
και τους άλλους; και να τους ΄΄ενισχύσει΄΄ ο ισχυρός! Μόνος του
μας εξηγεί γιατί αποπειράθηκε να παρηγορήσει και τον αρχιεπίσκοπο.
Απεγνωσμένο νταηλίκι στριμωγμένης συνειδήσεως. Θυμούμαι την περιστερά του
Αισώπου με την κομμένη ουρά που πείθει κι άλλες να την κόψουν, για
να μην είναι σ’ αυτό μόνη.

14. ΄΄Οι μεταμοσχεύσεις είναι άθλος της χειρουργικής, πρόοδος και
φώτιση του Θεού΄΄. Και οι εκτρώσεις είναι άθλος της χειρουργικής.
Είναι γι’ αυτό ΄΄φώτιση του Θεού΄΄; Δεν του φτάνουν οι ΄΄χιλιάδες΄΄
και οι ΄΄όλοι΄΄, παίρνει μαζί του και το ΄΄Θεό΄΄. Ποιος αλήθεια είναι
΄΄ο θεός΄΄ του;

15. ΄΄Δικάστε με για συναυτουργό εγκλήματος, αν νομίζετε΄΄. Θέλει
να πει; ΄΄Αν τολμάτε; εμένα, ολόκληρο Μωυσή!΄΄. Πολύ καλά
χαρακτηρίζει την πράξη του μόνος του, αλλά βέβαια δεν θα τον
δικάσουμε εμείς, θα τον δικάσει ο Θεός, και θα έχει μάρτυρα τον
ακούσιο κι ανυπεράσπιστο ΄΄δότη΄΄, που ήταν ζωντανός, όταν με τη
συναίνεση του Μ. τον λιάνισαν οι τεμαχιστές των μεταμοσχεύσεων, για να
του αφαιρέσουν το ήπαρ και να το δώσουν στο Μ, που το περίμενε με
λαχτάρα, για ν’ αυγατίσει την κατά σάρκα ζωή του.

16. ΄΄Η συνείδησή μου δεν με ελέγχει΄΄. Προϋποθέτει ότι η
συνείδησή του είναι κανόνας πίστεως ηθικής και ορθοδοξίας. Μια
συνείδηση όμως μπορεί να μη λειτουργεί ή να υπολειτουργεί ή να
λειτουργεί στραβά και κυρίως δεν είναι το αλάθητο κριτήριο. Αν και
στην πραγματικότητα απ’ αυτό που λέει φαίνεται ότι τον ελέγχει.
Παρουσιάζει όμως κι άλλους μάρτυρες υπερασπίσεώς του.

17. ΄΄Οι γέροντες δεν με απέτρεψαν στο Aγιον Όρος να
μεταμοσχευθώ΄΄. (πάντα παθητικά ρήματα. Ο καημενούλης! πάντα ΄΄πάσχει΄΄,
ουδέποτε διαπράττει κάτι). ΄΄Δεν τον απέτρεψαν΄΄. ΄΄Τον προέτρεψαν΄΄;
Τους ρώτησε; Και ποιους; Και ήταν σίγουρα οι σωστοί γέγοντες; (Μας
παριστάνει και τον κάνοντα υπακοή!). Και ήταν οι γέροντες ενημερωμένοι;
Μπορούσαν να καταλάβουν ότι η μεταμόσχευση ξένου οργάνου ζωντανού
τραυματίου δεν είναι έμπλαστρο; Και ήταν θεόπνευστοι και αλάθητοι
εκείνοι οι ΄΄γέροντες΄΄;

18. ΄΄Δεν μπορώ να σας πείσω΄΄. Και μόνο τον Ο. δεν μπορεί; Και
πάλι καλά που το κατάλαβε. ΄΄Ούτε το επιθυμώ΄΄. Ωρέ καίγεται! Σ’ όλη
την έκταση της επιστολής του αυτό δείχνει. ΄΄Σας αφήνω στη γνώμη
σας΄΄. Δεν είναι γνώμη του Ο., είναι διδασκαλία της Αγίας Γραφής
(Έξοδ. 20, 15; Ματθ. 5, 21), είναι διαβεβαίωση των ευσυνειδήτων
ειδικών επιστημόνων. Ο Μ. πάντα έχει ως Κανόνα το ότι ο ίδιος έχει
δίκαιο και είναι ο αλάθητος, ακόμα κι όταν έχει προσωπικό κίνητρο και
συμφέρον, οπότε οι άλλοι έχουν μόνο ανόσια - ξεροκέφαλη γνώμη, ακόμη κι
όταν ακολουθούν την Αγία Γραφή. Πολύ Χριστιανός. Πάντα ξεκινάει από
την αφετηρία ότι το σωστό είναι οπωσδήποτε η γνώμη του. Κι όμως
πασχίζει ν’ αποδώσει την αυθαιρεσία του στον άλλο. Ο ίδιος μόνο
΄΄υφίσταται΄΄, ΄΄πάσχει΄΄, ΄΄μεταμοσχεύεται΄΄, ενώ ο άλλος τον
΄΄μεταμοσχεύει΄΄ (ο ΄΄δότης΄΄), τον αδικεί (ο Ο. ), τον πειράζει. Τι
χαρακτήρας κι αυτός! Τί ήθος! Τι συνείδηση! Τί πνευματικότης. Τί
διάκριση! Τι ασκητικότης! Τί νήψις! ΄΄Μέτρον πάντων χρημάτων΄΄ το εγώ
του.

19. ΄΄Συγχωρέστε με που ζω και σας ενοχλώ΄΄. Αχ ο καημενούλης ο
ταπεινούλης! Αυτή την ατάκα - κλισέ την έχει άλλες δυο φορές και στη
Β΄ Επιστολή του (§§ 25; 26). Τη θεωρεί μεγαλοφυή, και την έχει
άμυνά του. Είναι φανερό ότι του τη δασκάλεψαν οι χασάπηδες των
καννιβαλικών μεταμοσχεύσεων, καθώς κι εκείνοι αμύνονται με το ίδιο
΄΄αφοπλιστικό΄΄, όπως νομίζουν, κλισέ. Κι ο Μ. φρονεί ότι το σλόγκαν
αυτό είναι πολύ σπουδαίο κι αναπάντητο. Όχι δεν ΄΄μας ενοχλεί΄΄ που
ζει. Ενόχλησε μόνον εκείνο τον τραυματία που θανατώθηκε, για να
επεκτείνει αυτός την κατά σάρκα ζωή του.


Στη Β΄ επιστολή ο Μ. είναι γεμάτος επιφυλακτικότητα, επειδή ο Ο.
του έγραψε μια πολύ δυνατή απάντηση στην Α΄ επιστολή του με 24
αναντίρρητα επιχειρήματα.

22. ΄΄Δεν απαντάει΄΄ στην επιστολή του Ο., επειδή δεν μπορεί ν’
απαντήσει. Του γράφει μόνο κάνοντας οσιακή επίδειξη. Ο Ο. όμως είναι
χορτάτος από τέτοια, δεν λιγουρεύεται. Και ΄΄δεν απαντάει΄΄ ο Μ.,
κυρίως επειδή δεν θέλει να ξεστομίσει δεύτερη φορά το πράγμα για το
οποίο αλληλογραφούν και για το οποίο μετάνοιωσε που άφησε να του
ξεφύγει στην Α΄ επιστολή του, ότι έκανε μεταμόσχευση ήπατος, του
ήπατος με το οποίο ζει τώρα, έχοντάς το πάρει από τραυματία, τον
οποίο οι χειρουργοί του με τη δική του συναίνεση και συγκατάθεση
έσφαξαν αποτελειώνοντάς τον και τον έστειλαν στον τάφο.
Για ν’ αποφύγει λοιπόν να ξαναονομάσει αυτό το πράγμα, λέει, τάχαμου
με οσιακή ανωτερότητα, ότι ΄΄Δεν θ’ απαντήσω στα ερωτήματά σας,; κλπ.΄΄.
Συνήθειά του να περνάει τον άλλο για χαζό. Ξέρουμε φυσικά ότι ΄΄Στου
πνιγμένου το σπίτι δεν μιλούνε για σχοινί και για σαπούνι΄΄. Αλλοτε
το φανερώνει όμως και μάλιστα το διατυμπανίζει και το διασαλπίζει,
αλλά σ’ εκείνες τις περιπτώσεις το κοκορεύεται ως υπόδειγμα ορθής
πρακτικής, καθώς του αρέσει να προβάλλεται και να θεσπίζει εμφανίζοντας
τον εαυτό του ως πρότυπο μιμήσεως. Όταν όμως μυριστεί ότι κάποιος δεν
το θεωρεί χριστιανικό, φυλάγεται, και δεν θέλει ούτε να το κατονομάσει
αυτό που διέπραξε. Ας είναι; παρακολουθούμε έτσι και τη συνείδησή
του ευκολότερα.

23. Οι απόψεις του Ο. και βέβαια είναι ΄΄τελικές΄΄, επειδή δεν
είναι δικές του, όπως θέλει να τις εμφανίζει ο Μ., αλλά της Αγίας
Γραφής (Έξοδ. 20, 15; Ματθ. 5, 21; Ρωμ. 13, 9; Γαλ. 5,
21; Αποκ. 9, 21), θεσμοί της Χριστιανικής πίστεως αιώνιοι κι
ακατάλυτοι, δόγματα και ηθικοί κανόνες της ορθοδοξίας. ΄΄Απόψεις΄΄ έχει
ο Μ., εκείνες που λέει μόνος του ΄΄Επιτρέψτε μου να έχω κι εγώ τις
απόψεις μου΄΄. Αυτές μάλιστα είναι δικές του, δεν είναι της Αγίας
Γραφής και της Εκκλησίας. Είναι σαν τις απόψεις που είχαν κι ο
Ωριγένης κι ο Αρειος κι ο Μακεδόνιος κι ο Νεστόριος κι ο Ευτυχής κι
ο Διόσκορος; προσωπικές απόψεις.

24. ΄΄Τη βοήθεια της ιατρικής επιστήμης΄΄ την έχει ήδη κι ο Ο.,
κι επιτρέπει στους γιατρούς να παρατείνουν τη ζωή του, αλλά με
φάρμακα και εγχειρήσεις, όχι με μεταμοσχεύσεις οργάνων άλλου ανθρώπου
ζωντανού, όπως έκανε ο Μ., ούτε με καμμιά άλλη σφαγή άλλου ανθρώπου.

25 - 26 και 29. Είπεν ο αββάς Μωυσής ο νέος: ΄΄Συγχωρέστε με
που ζω΄΄, και ΄΄Με συγχωρείτε που ζω΄΄ (παράβαλε και § 19), και ΄΄Ζω
για να μετανοώ΄΄, σε ύφος και στυλ πολύ μελό, για να μας κάνει
προφανώς να βουρκώσουμε για τον καημενούλη τον ταπεινούλη τον εαυτούλη
του. Αυτά είναι χασάπικα σλόγκαν δασκαλεμένα σ’ αυτόν από τους
χασάπηδες στο χασαπιό των μεταμοσχεύσεων, για να δικαιολογήσουν, όπως
είπα, κι εκείνοι την πρακτική τους. Το τρίτο ο Μ. το εξοσιώνει
κιόλας διασκευάζοντάς το προς το οσιακώτερον. Δεν μας βουρκώνουν τα
φονικά και καννιβαλικά χασάπικα σλόγκαν, που πάνε ντε και καλά να
εξοσιώσουν το φόνο. Αν συγκινηθούμε, θα συγκινηθούμε μόνο για τον
άνθρωπο που σφάχτηκε, για ν’ αυγατίσει η κατά σάρκα ζωή του Μ. Το
σλόγκαν που ταιριάζει να μάθει να λέει για τις μεταμοσχεύσεις είναι
΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄. Καννιβαλικό σλόγκαν βέβαια΄΄, αλλά το
μόνο κατάλληλο για την περίπτωση.

27. Λέει; ΄΄Δεν σας επιτρέπω επ’ ουδενί να μου λέτε πως δεν
μετέχω της ΄΄ημετέρας πίστεως΄΄. Δογματική ευθιξία τάχαμου, γνωστή από
τους αββάδες της Νιτρίας και της Θηβαϊδος. Ο Ο. αυτό το έγραψε
για έναν υποθετικό ΄΄γέροντα΄΄, του οποίου την ΄΄ευλογία΄΄ για τη
σφαγή των μεταμοσχεύσεων επικαλείται για την περίπτωσή του ο Μ., ο Μ.
όμως παραποιεί τα λόγια του Ο., όπως κάνουν οι χιλιαστές και γενικώς
οι αιρετικοί. Παλικαρισμός, δογματικής ευθιξίας! Αλλά πάντως, εφ’ όσον
κι ο Μ. έχει αυτή την αντιβιβλική αντιχριστιανική κι αντεκκλησιαστική
΄΄άποψή του΄΄ για τις μεταμοσχεύσεις, ασφαλώς και δεν μετέχει κι αυτός
της ημετέρας ορθοδόξου πίστεως. Είναι σα να λέει στον Ο. ο Μ.;
΄΄Πρόσεξε καλά! Εμένα το στύλο της ορθοδοξίας και κανόνα της ορθής
πίστεως λές ότι δεν μετέχω; Βλασφημείς την οσιότητά μου΄΄. Μας
παριστάνει τον ΄΄Κανόνα πίστεως και την εικόνα πραότητος, τον
γεωργούντα εν Αθήναις την έρημον ταις των δακρύων του ροαίς΄΄. Η
αλήθεια όμως είναι ότι το μη ορθόδοξόν του το βιώνει με το να ζει
πατώντας στο πτώμα ενός σφαγμένου από βούληση όχι δική του αλλά του
Μ. και των σχετικών τεμαχιστών.

28. Είπεν ο αββάς Μωυσής ο νέος; ΄΄Ολίγη σεμνότητα,
ταπεινότητα και φειδώ δεν βλάπτει΄΄. Πολύ σωστά. Αν είχε ο Μ. λίγο
απ’ αυτά, θα ήταν καλύτερα, και ίσως να μη διέπραττε αυτό που
διέπραξε.

29. Λέει; ΄΄Ζω για να μετανοώ΄΄. Το ακριβές ήταν να πει;
΄΄Ζω, επειδή δεν μετανόησα, και παραμένω αμετανόητος γι’ αυτό που
διέπραξα΄΄. Δεν ΄΄μετανοεί΄΄ κανείς συναινώντας σε σφαγή και ωφελούμενος
από σφαγή, και ισχυριζόμενος έπειτα ότι καλά έκανε.

30 - 32. ΄΄Νεκτάριος, Παϊσιος, Πορφύριος΄΄; δέχτηκαν ιατρική
περίθαλψη κι έκαναν εγχειρήσεις συνηθισμένες, όχι μεταμοσχεύσεις. Ο Μ.
όμως διολισθαίνει σε έντεχνο ψέμα, ότι ΄΄Να κι αυτοί οι τρεις έκαναν
ό,τι έκανα κι εγώ, μεταμοσχεύσεις΄΄. Όχι, δεν έκαναν μεταμοσχεύσεις.
Χιλιαστική η μέθοδός του. Εμφανής και η αυταρέσκειά του να
συγκατατάσσει, τόσο έντεχνα και φακιρικά το εγώ του στη ΄΄χορεία των
αγίων΄΄, επειδή στη βιοτή που εφήρμοσε ως ασκητική ΄΄εργασία΄΄ του το
χασάπικο και καννιβαλικό ΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄. Να μην ξεχάσει
να μας αφήσει και φωτογραφία του σε κατάλληλη πόζα, για να του
φτιάξουμε και εικόνισμα. Το κάνουν κι άλλοι. Μήπως την έχει κιόλας
έτοιμη; Θέλουμε μία που να είναι χωρίς γυαλιά. Δεν πάνε τα γυαλιά σε
βυζαντινή εικόνα. Όσο για το παραπάνω μονολόγιστο καννιβαλικό σλόγκαν,
δεν είναι και πολύ νηπτικό, αλλά μπορεί να ταιριάξει σα στίχος σε
ιδιόμελο τροπάριο.

33. Ο άγιος Λουκάς ο Ρώσος ήταν γιατρός στη δεκαετία του 1920 -

30, οι μεταμοσχεύσεις πρωτοεμφανίστηκαν στην υφήλιο κατά τη δεκαετία
του 1960 - 70. Ο Μ. κάνει και τον άγιο Λουκά χασάπη των
μεταμοσχεύσεων, όπως έκανε εκείνος που παρέσυρε στην ΄΄άποψή του΄΄
ολόκληρο τάγμα αγγέλων. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Για
κάτι τέτοια τσαλίμια του Μ., ολίγον βλάσφημα, ΄΄δεν μετέχει της
ημετέρας πίστεως΄΄ και ορθοδοξίας. Ο άγιος Λουκάς μετείχε.

34. Λέει και στις δύο επιστολές του; ΄΄Εύχομαι εγκάρδια σε
σας;΄΄. Δεν το πιστεύω. Ξέρω καλά τι εύχεται για τον Ο. Ευτυχώς
δεν εισακούεται.

35. Και πάλι και στις δύο λέει; ΄΄Μετ’ ευχών ελάχιστος
μοναχός;΄΄. Δεν του χρειάζονται του Ο. οι αλλεπάλληλες ευχές ενός
που ζει έχοντας συναινέσει στη σφαγή κάποιου για το αυγάτισμα του
σαρκίου του. Και δεν είναι δα κι ΄΄ελάχιστος μοναχός΄΄, αλλά
΄΄μέγιστος αββάς Μωυσής ο νέος΄΄, κελεπούρι της υφηλίου, διοπετές στην
εποχή μας, διδάσκαλος διδασκάλων που αλωνίζει την Εκκλησία, ισάγγελος
ασκητής, ουδόλως φιλόζωος και ουδαμώς φιλόυλος και φιλόσαρκος,
νοσταλγών δε διακαώς έρωτι θείω και σφοδρώ και να σαι καλα
συν Χριστω ειναι, που θέλει να παραστήσει τον μέγαν
μεγαλωστί διδάχον και να επιβάλει στην Εκκλησία ως ετεροδιδασκαλία και
κακοδιδασκαλία τη μη χριστιανική αλλά χασάπικη πρακτική του, ενώ μετά
απ’ αυτό που διέπραξε δεν έχει εκκλησιαστικό λόγο, κι έχει κώλυμα για
ιερωσύνη και για το έργο του νουθετείν και κηρύττειν, και το μόνο
που θα τον σώσει είναι να σταματήσει να τριγυρνάει στις εκκλησίες, να
δηλώσει μετάνοια γι’ αυτό που διέπραξε, να επιστρέψει ως Αγιορείτης
στο Aγιον Όρος, να καθίσει στ’ αυγά του, να μην ξαναβγεί έξω στο
λαχταριστό του σαρκικό κόσμο, και να κλάψει εν μετανοία, ζητώντας το
έλεος του Κυρίου, κι όχι να εφαρμόζει το της Αποκαλύψεως;
μετενόησαν εκ των εργων αυτων (Αποκ. 9, 21).

Όταν οι χειρουργοί αφαιρούν από τον βαριά τραυματισμένον όργανά του
για μεταμόσχευσή τους σε άλλον, παρ’ όλο που ο τραυματίας
βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και, όπως λένε ψευδώς εκείνοι,
΄΄είναι φυτό΄΄, τον υποβάλλουν σε αναισθησία, διότι χωρίς αναισθησία
ο τραυματίας αντιδρά πολύ έντονα στην αφαίρεση,
ακριβώς όπως αντριδρά έντρομο το άφωνο έμβρυο μέσα στην κοιλιά
της μητέρας του και προσπαθεί να ξεφύγει, όταν το πλησιάζει
απειλητικά η κοφτερή κουτάλα - δαγκάνα του γιατρού
που διενεργεί την έκτρωση και θέλει να το τεμαχίσει.

Η αφαίρεση οργάνων, που ΄΄πρέπει να γίνει πριν από το θάνατο του τραυματίου,
επειδή αμέσως μετά το θάνατό του είναι άχρηστα΄΄, γίνεται χωρίς τη
βούληση και συγκατάθεση του ανερώτητου τραυματίου και είναι ασυζητητεί
φόνος; ανθρωποκτονία. Δεν μοιάζει με καμιά εγχείρηση, ούτε ως
δωρεά μοιάζει με την αιμοδοσία, κατά την οποία εγώ με δική μου
απόφαση και βούληση και εν πλήρει εγρηγόρσει, τετράγερος ων στην υγεία
μου, και με τα μυαλά μου τετρακόσια και τα μάτια μου τέσσερα, δίνω
αίμα, και δίνω μόνο το 1/20 του αίματός μου (300 γραμμάρια), που κι
αυτό είναι όργανο αναπληρώσιμο, κι αναπληρώνεται μόνο του κι εξ
ολοκλήρου μέσα σε δύο μήνες και μάλιστα φρεσκαρισμένο, και δίνω όποτε
κρίνω εγώ.

Και δεν αποφασίζει κανείς άλλος για μένα. Δεν αποφασίζει
για την αποτελείωσή μου κάποιος ΄΄στενός συγγενής μου΄΄, π.χ. η πεθερά
μου, ή μια σύζυγος που θέλει να μ’ αλλάξει κι αντικαταστήσει, ή
όποιος άλλος, συγκληρονόμος μου ίσως της πατρικής μου περιουσίας, που,
καθώς αναλογίζεται τις δαπάνες και τις ταλαιπωρίες του για τη φροντίδα
μου τη θεραπεία μου και τη νοσηλεία μου, προτιμάει να με ξεφορτωθεί
έτσι με μια ΄΄πολύ ανθρωπιστική και ευγενή χειρονομία του γεμάτη
ανθρώπινες ευαισθησίες΄΄, δωρίζοντας εκείνος τα όργανα τα δικά μου,
δηλαδή τη ζωή μου. Μήπως δεν έχουμε δει ανθρώπους, που μετά 20 - 25
χρόνια κώματος και ΄΄καταστάσεως φυτού΄΄ ανένηψαν πλήρως,
γκριζομάλληδες πια, κι έζησαν τετράγεροι και δραστήριοι άλλα 20 και 30 χρόνια;

Βέβαια οι γιατροί, που πείθουν τους ΄΄στενούς συγγενείς΄΄ να
συναινέσουν στο αποτελείωμα του ανερώτητου ακουσίου ΄΄δωρητού΄΄ και
΄΄δότου΄΄ οργάνων, είναι επιστήμονες, τουτέστιν άνθρωποι όχι αγράμματοι
ούτε ποιοτικά κατώτεροι, σαν τους οικοδόμους και τους αγρότες, είναι
άνθρωποι ανώτεροι και σίγουρα υπεράνω πάσης υποψίας. Έχω παρατηρήσει
ότι ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία γιατρός βούτηξε φακελάκι, ούτε
λεπτό ούτε χοντρό, ουδέποτε γιατρός εκβίασε ή εκμεταλλεύτηκε ή έγδαρε
πελάτη, ουδέποτε γιατροί σφάζουν με εκτρώσεις αθώα παιδιά, και ουδέποτε
εμπορεύονται σε παράνομες υιοθεσίες παιδιά που να τά ‘ χουν κλέψει
από ανυποψίαστους γονείς γεννήτορες, λέγοντάς τους ότι ΄΄το νεογνό πέθανε΄΄
και το πτωματάκι του το έρριξαν στον κλίβανο, για να μην το δουν
αυτοί και σοκαριστούν. Τέτοια πράγματα τα κάνουν μόνον αγράμματοι
μαραγκοί. Γιατί λοιπόν ένας γιατρός και μάλιστα κοτζάμ χειρουργός
μεταμοσχεύσεων να πείσει τους ΄΄στενούς συγγενείς΄΄ του τραυματίου να
τον τεμαχίσουν, για να του πάρουν τα όργανά του; Μήπως έχει παράλληλα
συμφέροντα μ’ εκείνους για το λιάνισμα του τραυματίου;

Μόνο σιδεράδες κι οδοκαθαρισταί και λούστροι και γύφτοι τα κάνουν
κάτι τέτοια. Οι γιατροί απαξάπαντες, σαν επιστήμονες που είναι και καλλιεργημένοι
άνθρωποι, είναι άνθρωποι ανώτεροι; για να μην πω ανώτατοι. Μήπως
θα έπαιρνε ποτέ χειρουργός των μεταμοσχεύσεων από έναν τραυματία 15
όργανα (καρδιά, 2 πνευμόνια, ήπαρ, σπλήνα, πάγκρεας, 2 νεφρούς, 2
μάτια, 2 κερατοειδείς οφθαλμού, οστά, μυελό οστών, δέρμα, κλπ.), για
να μεταμοσχεύσει δωρεάν ένα ή και δυο απ’ αυτά και να εμπορευθεί τα
υπόλοιπα σε ζάπλουτους ηλικιωμένους, οι οποίοι για μια μεταμόσχευση
μπορούν να δώσουν στο χειρουργό - έμπορο ανθρωπίνων οργάνων και δυο
δισεκατομμύρια; Αδύνατο να κάνει κάτι τέτοιο ένας γιατρός και μάλιστα
χειρουργός. Τέτοια κάνουν μόνο γκαραζιέρηδες και περιπτεράδες.

Μήπως είναι δυνατόν να συσταθεί καρτέλ χειρουργών - διευθυντών κλινικών και
νοσοκομείων - εμπόρων ανθρωπίνων οργάνων με μυστική τράπεζα πανάκριβων
οργάνων προερχομένων από λιάνισμα τραυματιών κι εξαφανισμένων παιδιών
από χώρες υπανάπτυκτες κι ανεπτυγμένες, το οποίο καρτέλ να προκαλέσει
και θέσπιση νόμων, που να εξασφαλίζουν ότι απαγορεύεται ; ανακοινώνεται
στους συγγενείς του ΄΄δότου΄΄ τραυματίου ποιος είναι ο λήπτης του κάθε οργάνου
(όπως κατά σύμπτωση προβλέπει η σημερινή πεφωτισμένη ελληνική νομοθεσία),
ώστε να μην μπορεί κανείς ποτέ να ελέγξει τι απέγιναν τα 15 όργανα
του λιανισμένου τραυματίου; Ουδέποτε οι γιατροί των μεταμοσχεύσεων
κάνουν τέτοια πράγματα. Αυτά τα κάνουν μόνο αγράμματοι κι απελέκητοι
ξυλοσχίστες και τενεκετζήδες και πωληταί ξηρών καρπών.

Μήπως είναι ποτέ δυνατόν χειρουργοί - έμποροι οργάνων να στήσουν
υπερσύγχρονα επιχειρησιακά χειρουργεία μεταμοσχεύσεων μέσα σε πλοία
αγκυροβολημένα 6 ναυτικά μίλια μακριά από κάθε παραλία, έξω δηλαδή από
τα χωρικά ύδατα οποιασδήποτε επικρατείας, κι εκεί έξω από κάθε νόμο
και αστυνομία να οργιάζει το εμπόριο των ανθρωπίνων οργάνων και των
αδεσπότων ή εξαφανισμένων παιδιών για το λιάνισμά τους και να

εκτελούνται μεταμοσχεύσεις πανάκριβες; Αδύνατον. Αυτά τα κάνουν μόνο
αμόρφωτοι μπαλωματήδες φθαρμένων παπουτσιών. Μπορεί να υπάρχουν
διεφθαρμένοι πολιτικοί, αστυνομικοί, στρατιωτικοί, δικασταί, κληρικοί,
οδοκαθαρισταί, πωλήτριες, λαός πολύς, αλλά γιατροί και μάλιστα
χειρουργοί ουδέποτε. Οι χειρουργοί είναι απαξάπαντες ανώτεροι χρημάτων,
αδιάφθοροι, κατεβασμένοι στη γη από τον ουρανό, υπεράνω των
ανθρωπίνων αδυναμιών.

Πολλές φορές μάλιστα έχουν και γέροντα, που ΄΄τους δίνει ευλογία΄΄
για ό,τι φανταστείς, και τότε ακριβώς είναι των αδυνάτων αδύνατον να κάνουν
τέτοια πράγματα που κάνουν οι αμόρφωτοι ψιλικατζήδες, καφετζήδες,
παγωτατζήδες, και τενεκετζήδες. Οι γιατροί είναι ένσαρκοι άγγελοι.
Αλλά καλλίτερα στο ζήτημα της δωρεάς οργάνων να εφαρμόζει κανείς
την παροιμία ΄΄Φύλαγε τα ρούχα σου, για να ‘ χεις τα μισά΄΄, δηλαδή
΄΄Φύλαγε το κεφάλι σου, για να το ‘ χεις΄΄.


Κακά τα ψέματα. Η μεταμόσχευση οργάνων είναι και φόνος ανθρώπου
και καννιβαλισμός (΄΄Σε τρώω ζωντανό και ωμό, για ν’ αυγατίσω
τη ζωή μου με νέες δυνάμεις΄΄), χριστιανικώς τελείως απαράδεκτη κι
εκκλησιαστικώς καταδικαστέα τουλάχιστο με ισόβια ακοινωνησία.

Ως επιστημονική επιτυχία η μεταμόσχευση μπορεί ν’ αξιοποιηθεί,
μόνον όταν οι χειρουργοί των μεταμοσχεύσεων παίρνουν από τον ίδιο
τον πάσχοντα μέρη από υγιή περιοχή του σώματος, και τα μεταμοσχεύουν
σε περιοχές πάσχουσες, λ.χ. δέρμα από τους αφανείς γλουτούς, για να το
μεταμοσχεύσουν στο εμφανές μάγουλο του ίδιου ανθρώπου, το οποίο
παραμορφώθηκε από έγκαυμα, ή όταν παίρνουν από ΄΄δότη΄΄ ενήλικο υγιή
ξυπνητό και συναινούντα μόνο αναπληρώσιμα όργανα και μάλιστα
μόνο μικρό μέρος του συνόλου, λ.χ. λίγο αίμα, λίγο μυελό οστών, κλπ.
Τίποτε άλλο. Ουδέποτε όργανο αναντικατάστατο, ούτε και το ένα από τα διπλά.

Και ουδέποτε από τραυματία ή άλλως πως αναίσθητο ή ανήλικο.
Αυτή η ΄΄τελική άποψη΄΄ είναι η μόνη σύμφωνη με την Αγία Γραφή, και δεν
είναι άποψη του Ο. όπως τη διαβάλλει ο Μωυσής, για να
εξουθενώσει τον Ο. και να εκφαυλίσει την επιχειρηματολογία του.
Δεν θα τολμούσε ποτέ ο Ο. να έχει δικές του απόψεις.
Τελικές απόψεις κατ’ άνθρωπον έχει ο Μωυσής, αυτή δηλαδή την
καννιβαλική άποψη ΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄; ο μέγιστος Μωυσής
ο νέος, ο νεοφανής νομοθέτης της Χριστιανοσύνης.
Μωυσής νέος είναι βέβαια μόνο μέσα στους φανατικούς συνεργάτες του
χειρουργούς. Διότι έχει κίνητρο,; του έδωσαν εκείνοι κίνητρο
ισόβιο.

Έκτρωση, μεταμόσχευση, ευθανασία; οι τρεις φονικοί κι απάνθρωποι
και καννιβαλικοί θεσμοί της παρακμής στη φίλαυτη φιλοτόμαρη κι
αποστάτιδα εποχή μας. Κι ο αββάς Μωυσής ο Αγιορείτης εμφανίζεται ως
διαλαλητής του ενός τουλάχιστο από τους τρεις αυτούς παρακμιακούς
θεσμούς. Προπληρωμένος μάλιστα με μεταμόσχευσι και προωπλισμένος με το
σχετικό κίνητρο.

Με την παρούσα απάντησή ασφαλώς απευθύνομαι μόνο στους πιστούς
Χριστιανούς. Δεν ενδιαφέρομαι για τους άλλους. Έχουν διδάσκαλο τον αββά
Μωυσή και μπορούν να τον κρατήσουν.
Απευθύνομαι στους Χριστιανούς, για να ξεχωρίσω τη διδασκαλία της Εκκλησίας από την ετεροδιδασκαλία και κακοδιδασκαλία του Μωυσή του Αγιορείτου.