Ομολογία

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ

Για τις μεταμοσχεύσεις οργάνων ανταλλάχτηκαν δύο ζεύγη επιστολών
μεταξύ Οδυσσέα και Αγιορείτου μοναχού Μωυσή, στον οποίο χειρουργοί προ δεκαετίας έκαναν μεταμόσχευση
ήπατος που αφαίρεσαν από τραυματία.
Για το λόγο αυτό ο μοναχος Μωϋσης ενθάρρυνε τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να κάνει
μια τέτοια μεταμόσχευση, τότε που ο τελευταίος προσευχήθηκε δημοσία
΄΄Θεέ μου, κάνε να βρεθεί για μένα ένας δότης΄΄, δηλαδή τραυματίας
από τον οποίο, όταν θα είναι αναίσθητος, θ’ αφαιρεθεί το συκώτι του !
Έκανε τέτοιες εκπληκτικές προσευχές ο Χριστόδουλος, όπως κι εκείνη την
άλλη λίγο αργότερα ΄΄Θεέ μου γιατί αυτό (= ο καρκίνος) σ’ εμένα, κι
όχι σε άλλον ;΄΄. Οδυσσεας γράφει στον μοναχο Μωϋση. ότι σύμφωνα με σοβαρούς
επιστήμονες χειρουργούς η αφαίρεση οργάνων από ακούσιο κι ανυπεράσπιστο
τραυματία είναι σαφώς φόνος, σύμφωνα δε με την Αγία Γραφή ο φόνος
είναι βαρύ παράπτωμα (Έξοδ. 20,15˙ Ματθ. 5,21), ενώ αντίθετα ο μοναχος Μωϋσης
θεωρεί τις μεταμοσχεύσεις ΄΄ευλογία΄΄ του Θεού που χορηγείται μέσω των
χειρουργών με φώτιση του Θεού.


Εδώ καταχωρουνται οι δυο επιστολες του Οδυσσεα και οι δυο απαντητικές
επιστολές του μοναχου Μωϋση. που παρατίθενται με αριθμημένες τις
παραγράφους των, και στη συνέχεια σχολιάζονται κατά παράγραφο.

Προς τον μοναχό Μωϋσή , Καρυάς Αγίου Ορους

Σεβαστέ μου π. Μωϋσή, εύχεσθε εν Κυρίω.

Επιθυμώ να εισέλθω αμέσως στο ζήτημα που με απασχολεί.
Είναι σε όλους γνωστή η ασθένεια του Αρχιεπισκόπου. Ακόμα και …οι πέτρες
γνωρίζουν όλα τα της ασθενείας του, όλες τις κινήσεις και τις μετακινήσεις του,
όσον αφορά την ασθένειά του, είτε στην Ελλάδα, ειτε στην Αμερική, αφου όλες οι
κάμερες πέφτουν επάνω του και μεταφέρουν μέχρι και στο τελευταίο σπίτι όλα τα
συμβαίνοντα. Τα πράγματα, όπως φαίνεται, δεν εξελίσσονται προς το καλύτερο, αλλά
προς το χειρότερο. Δυστυχώς θα μείνη και αυτός ένας αρχιεπίσκοπος μιάς κακής
ανάμνησης, που ήλθε, είδε και ….απέρχεται, ίδιος και απαράλλακτος με τους
άλλους - όπως λέμε, μας άφησε…την ίδια γεύσι - διαψεύδοντας και αυτός τις
ελπίδες όλων μας, για μία ριζική αλλαγή των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων.
Κρίμα, πολύ μεγάλο κρίμα, γιατί αποδείχθηκε και αυτός απαράδεκτος, σε όλα σχεδόν
τα εκκλησιαστικά ζητήματα.
Πέραν αυτών, εμένα σεβαστέ μου π. Μωϋσή, το ζήτημα της μεταμόσχευσης του ήπατος,
με σκανδάλισε, γιατί πιστεύω ότι «σκοτώνεται» κάποιος, για να του πάρουν το
όργανο και να το εμφυτεύσουν σε άλλον. Αυτό όμως λέγεται φόνος, πραγματικός
φόνος, και τίποτα μα τίποτα το διαφορετικό. Τα άλλα όλα που λέγονται, είτε με
κάλυψη επιστημονική, είτε με οποιαδήποτε άλλη διαφημιζόμενη μορφή κάλυψης,
είναι…. εκ του πονηρού. Η όχι ;
Νομίζω ότι εμείς οι άνθρωποι της Εκκλησίας δεν πρέπει να εμπιστευόμεθα εύκολα
τις αμφισβητούμενες σημερινές επιστημονικές αποφάνσεις π.χ. για τον υποτιθέμενο
εγκεφαλικό θάνατο. Γιατί αποδεικνύεται τελικά η όλη διαδικασία ένας
…καννιβαλισμός, μία συνέργεια σε πραγματική κακουργηματική δολοφονία. Αυτό
υποστηρίζουν πολλοί επιστήμονες.
Πληροφορίες αναφέρουν, ότι και εσείς σπεύσατε, όπως είπαν τα κανάλια, να
ενθαρρύνετε τον αρχιεπίσκοπο, στην ανόσια αυτή πράξι . Γιατί το πράξατε, π.
Μωυσή ; Γνωρίζετε, ότι μας σκανδαλίσατε ; Αυτό δεν αποκαλείται συνέργια σε
εγκληματική πράξι ; Δεν ονομάζεται ηθική συναυτουργία σε έγκλημα ;
Αλλά το …εγκλημα εχει και συνέχεια. Εκείνος, περιερχόμενος σε απελπιστική
κατάστασι από την άσχημη εξέλιξι της ασθενείας του εκραύγασε : Γιατί σε μένα,
Θεέ μου και όχι σε άλλον ;
Γνωρίζετε, πάτερ Μωϋσή, τι εντυπώσεις έχει δημιουργήσει ο αρχιεπίσκοπος από το
Μαϊάμι, με την προκλητική αναμονή του να περιμένη να σκοτωθή κανένας φουκαράς
για να πάρη αυτός το συκώτι του αλλά και με την εμφανή χλιδή του, την πολυτέλειά
του, και τις απανωτές δηλώσεις του;
Η αναμονή λήψης του ήπατος, δεν αποκαλείται …καννιβαλισμός ; Και πώς
αλλοιώς αποκαλείται ; Μπορείτε εσεις να δώσετε τον σωστό ορισμό ; Μήπως θα
πρέπει να αποδεχθούμε τον «πλασματικό» ορισμό, που φέρει το όνομα, εγκεφαλικός
θάνατος του ημιθανούς ανθρώπου; Και, ο εγκεφαλικός θάνατος, είναι θάνατος ; Πως
μπορούμε να μιλάμε για θάνατο, αφού η καρδιά του άλλου ακόμα χτυπάει ; Ποιος
θα μας απαντήση πειστικά ;
Ασφαλώς και όχι, η σημερινή ….καννιβαλική «επιστήμη» ;
Ισως να έχη απάντησι η Θεολογία των Πατέρων….Μήπως π. Μωυσή, εσεις που
είστε εντρυφής μελετητής των Πατέρων μπορείτε να με βοηθήσετε στη λύσι του
αινίγματος; Υπάρχει κάτι συγκεκριμμένο καταγεγραμμένο στα συγγράματά τους που θα
μπορούσε να ηρεμήση τις συνειδήσεις μας; Ειδ¶ άλλως, τι γίνεται; Φθάσαμε στο
σημείο να εγκρίνη και η Εκκλησία τον «επιστημονικό» κανιβαλισμό;
Με την προσήκουσα τιμή Οδυσσέας, Σουρωτη 57006 Βασιλικών

Αγιον Ορος 8.11.2007
Αγαπητέ κύριε Οδυσσέα.
Χαιρετε πάντοτε εν Κυρίω Ιησού!
1. Ελαβα την επιστολή σας της 2. 11. 2007 και σας ευχαριστώ.
2. Απαντώ μόνο σε όσα με αφορούν.
3. Βέβαια δυσκολεύομαι αρκετά ν¶ απαντήσω, γιατί παρατηρώ πως είσασθε
πεπεισμένος στις απόψεις σας περί των μεταμοσχεύσεων, τις οποίες μεταμοσχεύσεις
έχω μελετήσει και έχω υποστεί.
4. Δεν γνωρίζω αν γνωρίζετε ότι έχω προ δεκαετίας μεταμοσχευθεί ήπαρ.
5. Ετσι οι θέσεις μου δεν είναι θεωρητικές, ιδεολογικές και φανταστικές ή τι
νομίζω ή τι άκουσα από δημοσιογράφους.
6. Τις θέσεις μου υπογράφω με αίμα!
7. Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι βέβαια πορεία θανάτου.
8. Ουδείς ορθά διαγνωσμένος εγκεφαλικά νεκρός επέστρεψε στη ζωή.
9. Συντηρείται στο μηχάνημα.
10. Σε μια εβδομάδα ο εγκέφαλος ρευστοποιείται ανεπανόρθωτα.
11. Είναι λοιπόν φοβερό ατόπημα να θεωρείτε χιλιάδες ιατρούς δολοφόνους και
χιλιάδες μεταμοσχευμένους να ζούν με όργανα εκ δολοφονιών.
12. Θάπρεπε όλοι νάχουμε κλεισθεί στη φυλακή.
13. Πάντοτε θα παρηγορώ τους ασθενείς και θα τους ενισχύω.
14. Οι μεταμοσχεύσεις είναι άθλος της χειρουργικής, πρόοδος με τη φώτιση του
Θεού.
15. Δικάστε με για συναυτουργό εγκλήματος, αν νομίζετε.
16. Η συνείδησή μου δεν με ελέγχει.
17. Οι Γέροντες δεν με απέτρεψαν στο Αγιον Ορος να μεταμοσχευθώ.
18. Δεν μπορώ να σας πείσω. Ούτε το επιθυμώ. Σας αφήνω στη γνώμη σας.
19. Συγχωρέστε με που ζώ και σας ενοχλώ.
20. Εγκάρδια εύχομαι ο Κύριος να σας ενισχύει πλούσια να συνεχίζετε το έργο σας
εν αληθεία και αγάπη, εν αγάπη και αληθεία, με τη συνείδηή σας αναπαυμένη για
τις εύκολες κατηγορίες σας…
21. Μετ’ ευχών ελάχιστος μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης.



Σεβαστέ μου π. Μωυσή.

Εύχεσθε εν Κυρίω και έχετε πάντοτε τον καλό λογισμό.

Ελαβα την επιστολή σας με ημερομηνία 8.11.07 και δεν σας το κρύπτω ότι
αισθάνθηκα δύο μεγάλες εκπλήξεις.
1. Εξεπλάγην από την πληροφορία που μου δίδετε ότι «προ δεκαετίας είχατε κάμει
εσείς προσωπικά μεταμόσχευσι ήπατος». Δεν ήταν δυνατόν να το φαντασθώ.
2. Εξεπλάγην και διότι μου κάμνετε σκληράν προσωπικήν επίθεσιν ενώ η επιστολή
μου δεν αφορά εσάς προσωπικά αλλά αποκλειστικά και μόνο τον αρχιεπίσκοπο και την
τοποθέτησί μου έναντι του μεγάλου προβλήματος της μεταμόσχευσης ανθρωπίνων
οργάνων.
Λυπούμαι, αλλά στο πρόβλημα «μεταμοσχεύσεις» αυτή είναι η θέσι μου. Και είμαι
αμετακίνητος. Εκτός αν πεισθώ ότι κάμνω λάθος.
Σεις, την ιδικήν σας μεταμόσχευσι την δικαιολογείτε έτσι απλά, ως να μην
συμβαίνει ουδέν το εφάμαρτον. Φοβούμαι μήπως το κάμνετε ανεξέλεγκτα.
Προσπαθείτε να δομήσετε όσα η σημερινή ….καννιβαλική επιστήμη εκτελεί, και
να τα δικαιολογήσετε, κάθετα και κατηγορηματικά.
Αρα έχετε καταλήξει μέσα σας ότι όλα όσα εκάματε, καλώς τα εκάματε, και αφου
δώσατε το «πράσινο φώς» για τον εαυτό σας, δηλώνετε σήμερα, ότι ουδένα έλεγχο
συνειδήσεως έχετε.
Ενώ, ως γνωστόν, υπάρχει σοβαρότατος ιατρικός αντίλογος και μάλιστα από τον
σημερινό πιστό ιατρικό κόσμο.
Αλλωστε, ως λέγετε, και οι γέροντες του Αγίου Ορους δεν σας απέτρεψαν και σείς
ενεργοποιηθήκατε, στηριζόμενος είτε στην σιωπή τους, είτε στην άγνοιά τους.
Θέλω όμως εγώ, να σας θέσω πρό των προσωπικών σας ευθυνών, αφού σας υποβάλλω τα
παρακατω ερωτήματα και θα περιμένω τις απαντήσεις σας.
1) Τι είναι εκείνο που δίνει βιολογική ζωή στο σώμα; Δεν είναι η ψυχή;
2)Πεθαίνοντας το σώμα, η ψυχή δεν παραμένει αθάνατη και κατά την Δευτέρα
Παρουσία θα επανακτήση αφθαρτοποιημένο το αναστημένο της σώμα;
2) Το σώμα και η ψυχή δεν είναι κτίσματα του Θεού και δεν αποτελούν ιδιοκτησία
του; Εχουμε το δικαίωμα επεμβάσεως στην ιδιοκτησία του Θεού;
3) Ο άνθρωπος δεν αποκτά ψυχή και σώμα εξ άκρας συλλήψεως ενώ ακόμα δεν έχει
δημιουργηθεί κανένα ιδιαίτερο όργανο, ούτε ο εγκέφαλος, ούτε η καρδιά;
4) Πότε αναχωρεί η ψυχή από το σώμα ; Όχι όταν παύει οριστικά η
καρδιοαναπνευστική του λειτουργία; Πώς τολμάμε με την μεταμόσχευσι, να
επισπεύδουμε την καρδιοαναπνευστική λειτουργία; Ποιος μας δίδει αυτό το
αυθαίρετο δικαίωμα;
5) Η ψυχή δεν εδρεύει σε όλα τα όργανα του σώματος και ζωοποιεί και κινεί όλα τα
μέλη του; Νεκρούμενο ένα μέρος του σώματος (στην περίπτωσί μας του εγκεφάλου) η
ενέργεια της ψυχής από το μέλος αυτό αποσύρεται στα υπόλοιπα υγιή μέλη ή όχι;
Προφανώς ναι. Τότε, με ποιο δικαίωμα εμείς αποσύρουμε την ενέργεια της ψυχής από
υγιές μέλος μεταμοσχεύοντάς το σε άλλο άτομο;
6) Όταν δεν λειτουργεί ο εγκέφαλος, δηλαδή έχουμε «εγκεφαλικό θάνατο» και η
καρδιακή λειτουργία διατηρείται με υποστηρικτικά μέσα, γίνει διακοπή της
υποστήριξης, τότε δεν παύει η λειτουργία αυτής και η ψυχή του ανθρώπου δεν
αποχωρίζεται από το σώμα του;
7) Όταν ληφθούν όργανα με υψηλή κυτταρική διαφοροποίησι, δηλαδή κερατοειδής,
δέρμα, νεφρά, αίμα, νωτιαίος μυελός, μέρος του ήπατος, κ.ά. δεν έχουμε ασφαλώς
διαχωρισμό ψυχής από το σώμα. Σε άλλες όμως περιπτώσεις αφαίρεσης οργάνων,
μπορεί να παραμείνη η ψυχή στο σώμα; Τι λέτε;
8) Εφ¶ όσον ο «εγκεφαλικά νεκρός» άνθρωπος, είναι «νεκρός» γιατί ναρκώνεται για
να λάβουν όργανά του; Και πώς εσείς αυτό δεν το λέτε «θάνατο» αλλά «βέβαιη
πορεία θανάτου»; Το ίδιο είναι;
9) Το ίδιο πράγμα είναι ο θάνατος ο βιολογικός και το ίδιο η πορεία προς το
θάνατο; Και επιτρέπεται να διακόπτεται αυτή η πορεία προς το θάνατο, για τον
οιονδήποτε λόγο και από τον οποιονδήποτε άνθρωπο; Αυτό δεν είναι προνόμιο του
Θεού;
10) Ο δότης προσφέρει τα όργανά του μετά θάνατον (δηλ. μετά την αποχώρησι της
ψυχής από το σώμα). Η όχι; Αν ναι, τότε τι αξία έχει η προσφορά του, αφού αυτό
που δίνει είναι για τα σκουπίδια;
11) Για τον κόσμο μια ημέρα, μια ώρα, ένα λεπτό, ένα σώμα είναι μία ημέρα, μία
ώρα, ένα λεπτό, ένα δευτερόλεπτο, πρίν το χωρισμό της ψυχής από το σώμα είναι
ένα δευτερόλεπτο αντιστοίχως. Για το Χριστό, μία ημέρα, μία ώρα, ένα λεπτό, ένα
δευτερόλεπτο, πρίν το χωρισμό της ψυχής από το σώμα είναι ένας αιώνας. Στο χέρι
μας είναι να διαλέξουμε με ποιόν είμαστε.
12) Μπορεί είτε η επιστήμη ή και η Θεολογία να βεβαιώσουν 1000% πότε αναχωρεί η
ψυχή από το σώμα;
13) Αν, όπως λέτε, σε μια εβδομάδα ο εγκέφαλος ρευστοποιείται ανεπανόρθωτα, ο
Θεός δεν μπορεί να παρέμβει μέσα σ¶ αυτή την εβδομάδα για να σταματήσει ή να
αναστρέψει αυτή τη ρευστοποίηση; Αν όχι, δεν αρνούμεθα τη δυνατότητα του
θαύματος;
14) Αν ζούσαν σήμερα ο Λάζαρος, ο νεκρός της πόλης Ναϊν και η κόρη του Ιαείρου
δεν θα προλάβαιναν να αναστηθούν, αφού με τις ευλογίες ορισμένων ποιμένων μας,
θα τους είχαν αφαιρεθεί τα όργανα, για λόγους «προσφοράς».
15) Ασφαλώς τους ασθενείς πάντοτε θα πρέπει να τους παρηγορούμε και να τους
ενισχύουμε, αλλά η ενίσχυση αυτή θα φθάνει μέχρι το σημείο να δολοφονούμε
κάποιους άλλους, για να κρατήσουμε αυτούς στη ζωή; Τι σόι «δολοφονική» αγάπη
είναι αυτή;
16) Ο εγκεφαλικά νεκρός έχει νεκρό εγκέφαλο, αλλά δεν είναι ολικά νεκρός. Η
ενέργεια της ψυχής του έχει αποσυρθεί από το νεκρό αυτό όργανο, αλλά δεν έχει
αποσυρθεί από τα υπόλοιπα ζώντα όργανα. Ως εκ τούτου, ποιος έχει το δικαίωμα να
ενεργήσει στα ζώντα όργανα, ώστε να αποσυρθεί και από αυτά η ενέργεια της ψυχής;
17) Η επέμβαση στο έργο του Θεού και συγκεκριμένα η αφαίρεση της ενέργειας της
ψυχής από ένα ζων όργανο δεν είναι, κατά την Πατερική Θεολογία, φόνος;
18) Οι θείοι νόμοι δεν υπέρκεινται των πολιτικών νόμων; Η άμβλωση, κατά τους
πολιτικούς νόμους επιτρέπεται, κατά τους θείους νόμους απαγορεύεται και
θεωρείται φόνος παρ¶ όλον ότι έχουμε εγκέφαλο ή καρδιά ασχημάτιστα ή παντελώς
ελλείποντα όργανα (όπως τις 14 πρώτες ημέρες από της συλλήψεως, στη διαδικασία
των βλαστοκυττάρων). Ετσι δεν είναι σεβαστέ μοι πάτερ;
19) Η καθοδήγηση από ένα ποιμένα προς το ποίμνιό του να συνεργεί σε εγκληματική
πράξη (όπως η αφαίρεση ζωής από εγκεφαλικά νεκρό) ή να αποδέχεται προϊόντα
εγκλήματος (όπως η αποδοχή οργάνων από εγκεφαλικά νεκρό) δεν είναι βαρύτατη
προσβολή στο πρόσωπο του Χριστού;
20) Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι οι μεταμοσχεύσεις οργάνων από δότες, χωρίς
αφαίρεση της ζωής τους, πράγματι είναι άθλος και πρόοδος της επιστήμης με τη
φώτιση του Κυρίου.
21) Τα κακουργήματα των κοσμικών ανθρώπων κρίνονται ή εκδικάζονται υπό των
«αδίκων». Των πνευματικών ανθρώπων κρίνονται ή εκδικάζονται υπό των «αδίκων» ή
υπό των «αγίων»;
22) Αν ένας γέροντας συμφωνεί με την αφαίρεση ζωής, για να σωθεί μια άλλη ζωή,
τότε αυτός ούτε γέροντας είναι, ούτε μοναχός είναι, αλλ¶ ούτε και «της ημετέρας
Πίστεως μετέχει».
23) Ποιος είναι ο σκοπός και το τέλος του μοναχικού επαγγέλματος; Δεν είναι η
σωφροσύνη, η παρθενία η του σώματος χαλιναγωγία και ο υποπιεσμός, η φυγή των
κοσμικών πραγμάτων, η στένωση και η θλίψη; Τώρα, αν αντίθετα ο σκοπός αυτός
μεταβάλλεται σε απεγνωσμένη προσπάθεια παράτασης μιας επίγειας ζωής και
«γαντζώματος» στα εγκόσμια, τότε αυτός ο σκοπός δεν θεωρείται ξένος προς την
Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία;
Μετα της προσηκούσης τιμής και του επιβεβλημένου σεβασμού μου Οδυσσέας ,

Σουρωτή 57006 Βασιλικών. 8.12.07



Αγιον Ορος 7/20.12. 2007
Αγαπητέ κύριε Οδυσσέα, χαίρετε πάντοτε εν Ιησού Τεχθέντι!

22. Ελαβα την επιστολή σας της 8.12.2007 και τη μελέτησα. Δεν θ¶ απαντήσω στα
ερωτήματά σας, γιατί στα περισσότερα απαντάτε μόνος και δεν νομίζω ότι αναμένετε
απαντήσεις.
23. Εχετε απόψεις τελικές. Είναι δικαίωμά σας. Επιτρέψτε μου να έχω κι εγώ τις
απόψεις μου.
24. Εύχομαι να μη χρειασθείτε ποτέ τη βοήθεια της ιατρικής επιστήμης και να μη
επιτρέψετε στον εαυτό σας τη συνδρομή της για την παράταση της ζωής σας.
25. Μη ασχολείσθε μαζί μου. Προσπεράστε με. Συγχωρέστε με που ζώ.
26. Σας ζητώ να με συγχωρήσετε που ζώ και σας ενοχλώ.
27. Όμως δεν σας επιτρέπω επ¶ ουδενί να μου λέτε πως δεν μετέχω της «ημετέρας
πίστεως».
28. Ολίγη σεμνότητα, ταπεινότητα και φειδώ δεν βλάπτει.
29. Ζω για να μετανοώ.
30. Ο άγιος Νεκτάριος έκανε λάθος που εκοιμήθη στο νοσοκομείο;
31. Ο Γέροντας Παϊσιος είχε μεγάλο σφάλμα που εγχειρίσθηκε;
32. Ο Γέροντας Πορφύριος λάθευε που λάμβανε φάρμακα;
33. Ο άγιος Λουκάς της Κριμαίας ο θαυματουργός, που έκανε μεταμοσχεύσεις δεν
είναι της «ημετέρας πίστεως»;
34. Εγκάρδια εύχομαι σ¶ εσάς και την οικογένειά σας ο Τεχθείς εκ της Αγίας
Παρθένου δια την του κόσμου ζωή και σωτηρία να σας ενισχύει, ευλογεί και φωτίζει
πάντοτε.
Μετ’ ευχών ελάχιστος μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης.