ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΙΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΛΙΟΥΣ
ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ
Δεν γνωρίζω, ως ιστορικός και θρησκειολογικός ερευνητής, όπως φαίνεται πασιφανώς στο πασίγνωστο πλέον βιβλίο μου: «οι 5 μεγάλες θρησκείες του κόσμου» και στις 20 εκδόσεις του από τον Πατάκη, ότι τα μυριάδες εγκλήματα των χριστιανών, κατά αθέων, αιρετικών και αλλοθρήσκων φθάνουν και ξεπερνούν τα εγκλήματα των μονοθεϊστών Μουσουλμάνων, εμπνευσμένων κα αυτών από την ιουδαιοχριστιανική θρησκοληψία.
Θα μπορούσα να μιλάω μήνες και χρόνια για όλα αυτά, τα απάνθρωπα και αβυσσαλέα εγκλήματα!!!
Δειγματοληπτικά αναφέρω:
α/ το πετσοκομμάτιασμα της νεοπλατωνικής φιλοσόφου Υπατίας-Αικατερίνης στην Αλεξάνδρεια από παραβολάνους μελανοχίτωνες αδέσποτους καλόγερους.
β/ άγνωστα χριστιανικά χέρια έμπηξαν το φονικό στιλέτο στην πλάτη του αυτοκράτορα Ιουλιανού.
γ/ τα ίδια αδέσποτα φυσέκια πλάκωσαν «με το ξύλο της αρκούδας» αγίους και οσίους συνέδρους της εν Εφέσω συνόδου της αποκληθείσης «ληστρικής» από τον πάπα Λέοντα Α΄, το 449, διότι οι πατέρες λήστευαν την έδρα του, από το θείο δίκαιο που διεκδικούσε.
Κατά τα άλλα «ειρήνη πάσι»!!!
Δρ. Γ. Μουστάκης
Θεολόγος-Κοινωνιολόγος
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Πολλοί σιωπούν σε «μαγικά» «θρησκόληπτα» «ειδωλολατρικά» και «δεσποτοκρατικά» όταν ο Μουστάκης τολμά. Ενώ εκεί συμφωνώ και του λέω μπράβο, αμφιβάλλω στα περί Ιουλιανού. Στα περί "Υπατίας" δεν γνωρίζω πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα επιχείρημα θα ήταν ότι οι όντως Χριστιανοί τηρούν το «ου φονεύσεις». Στις μέρες μας όμως βλέπουμε να υπάρχουν «χριστιανοί», (ψευδάδελφοι), που δεν διστάζουν να φονεύσουν πνευματικά τους αδελφούς τους. Δεν αποκλείεται λοιπόν σε πιο βάρβαρες εποχές τέτοιοι δήθεν χριστιανοί να αφαίρεσαν και ζωή. Ο κ.Μουστάκης θα συμφωνήσει όμως ότι δεν είναι ιδεολογία του "Χριστιανισμού" τέτοιες περιπτώσεις αλλά επακόλουθα "φανατικού θρησκοληπτικού Ψευτοχριστιανισμού".
Στην περίπτωση του Ιουλιανού του παραβάτη ή αποστάτη, ο ιστορικός Αμμιανός, αυτόπτης μάρτυρας του γεγονότος, θαυμαστής του Ιουλιανού, γράφει ότι ο στρατός του Ιουλιανού απώθησε τους Πέρσες, ο Ιουλιανός όμως τους κυνηγούσε και σε κάποια στιγμή βρέθηκε μόνος του ανάμεσά τους, πληγείς από ακόντιο, «άδηλον από πού προήρχετο». (Ammiani Marxelini). Λέει ότι ο Ιουλιανός είχε απομακρυνθεί όχι μόνο από το στράτευμα αλλά και από την προσωπική του φρουρά και κάποια στιγμή που βρέθηκε ολομόναχος ανάμεσα στο εχθρικό στράτευμα επλήγη από ακόντιο. Επίσης ο Ευτρόπιος που ήταν αυτόπτης μάρτυρας γράφει ότι ο Ιουλιανός επλήγη «από κάποιον εχθρό». Σημειωτέον ότι ο Ιουλιανός δεν εξέπνευσε αμέσως, αλλά πολύ αργότερα, γύρισε στη σκηνή του, αισθάνθηκε καλύτερα και ζήτησε να ξαναπάει στη μάχη και παρά το αντιχριστιανικό μένος του, δεν κατονόμασε ότι «χριστιανός» ή Χριστιανός τον έπληξε αλλά φιλοσοφούσε.
Ο εθνικός ρήτορας Λιβάνιος, για να ενοχοποιήσει τους Χριστιανούς σκέφθηκε αργότερα να διατυπώσει την ΥΠΟΨΙΑ ότι αν Πέρσης είχε πλήξει τον Ιουλιανό, θα εκαυχάτο, άρα υποψιάζεται (και δεν αποδεινύει) Χριστιανό. Ο Σωκράτης ο Σχολαστικός, Χριστιανός Ιστορικός, γράφει ότι το ακόντιο ήταν «εκ του αφανούς» και ότι «αυτός που τον σκότωσε έμεινε άγνωστος» ενώ πληροφορεί πως ήταν διαδεδομένο ότι επλήγη «εξ οικείων» όπως δεν αποκλείει ο επίσης χριστιανός Σωζομενός. Αντίθετα Πατέρες όπως ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός δεν δέχονται την του Λιβανίου υποψία. Βιβλιογραφία: Γιάννης Κ. Τσέντος: «Ιουλιανός ο παραβάτης . παραβάτης του Χριστιανισμού – παραβάτης του Ελληνισμού» Εκδόσεις ΤΗΝΟΣ.
Ελευθέριος.
ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΥΠΑΤΙΑ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ/
Τα αρχαία μαρτυρολόγια σιωπούν για το βίο της, ο οποίος για το λόγο αυτό έγινε αντικείμενο βαθιάς έρευνας, χωρίς όμως η κριτική που ασκήθηκε στις πηγές να διαφωτίσει το θέμα. Τα 4 υπάρχοντα μαρτυρολόγια στην ελληνική με αρκετές παραλλαγές είναι: Συμεών του Μεταφραστή (PG 116, 276-301), Αθανασίου ταχυγράφου και δυο αγνώστων συγγραφέων. Επίσης υπάρχουν στη λατινική, αραβική και ιβηρική. Επίσης ασχολήθηκαν οι: Ευσέβιος (Εκκλ. Ιστορία η΄14), Ρουφίνος (Hist. Eccl. VIII, 17), Βαρόνιος και άλλοι, όπως ο ορθόδοξος αγιολόγος Σέργιος (πλήρες Μηνολόγιο της Ανατολής, Η Αγία Αικατερίνη, Βλαδίμηρο 1901, σελ. 482, στη ρωσική).
Η αγία Αικατερίνη γεννήθηκε και έζησε στην Αλεξάνδρεια επί Μαξιμιανού. Ήταν κόρη του επάρχου της Αλεξάνδρειας Κώνστα. Διακρίθηκε για σπάνια σοφία και ωραιότητα. Με διαταγή του Μαξιμιανού συμμετείχε σε συζήτηση για τη χριστιανική πίστη με 50 φιλοσόφους. Στη συζήτησε θριάμβευσε με συνέπεια να γίνουν χριστιανοί και οι 50 μαζί με τη σύζυγο του Μαξιμιανού Φαυστίνα, τον αξιωματικό συνοδείας Πορφύριο και 200 στρατιώτες. Όλοι αποκεφαλίστηκαν με διαταγή του Μαξιμιανού.
Αντιστάθηκε στις κολακείες και απειλές του Μαξιμιανού, έτσι εξορίστηκε, δημεύθηκε η περιουσία της, βασανίστηκε σε τροχό και τελικά αποκεφαλίστηκε το 305. Τα λείψανά της ανακαλύφτηκαν τον 8ο αιώνα στις παρυφές του όρους Χαρήβ από χριστιανούς της Αιγύπτου και μεταφέρθηκαν στην Ι. Μονή του Σινά, όπου σώζονται μέχρι σήμερα. Η μνήμη της αγίας τιμάται στις 25 Νοεμβρίου. Θεωρείται προστάτιδα της νεολαίας και ιδιαίτερα της φιλοσοφίας, στη δε Δύση είναι κάτι ανάλογο των Τριών Ιεραρχών.
Γύρω από το όνομά της δημιουργήθηκε σύγχυση εξαιτίας παράδοσης στη Λαοδίκεια της Μ. Ασίας, σύμφωνα με την οποία η αγία Αικατερίνη υπήρξε ένα και το αυτό πρόσωπο με τη φιλόσοφο Υπατία. Οι γνώμες διχάζονται. Οι Ρουφίνος και Ευσέβιος αναφέρουν ως αρχικό το όνομα Δωροθέα. Αικατερίνη ονομάστηκε αργότερα για την καθαρότητα και αγνότητα του βίου της (Αικατερίνα - Αεικαθερίνα). Ο Συνέσιος, επίσκοπος Πτολεμαϊδος (PG 66, 1321) και από τους συγχρόνους ο Β. Μυρσιλίδης (βιογραφία της φιλοσόφου Ελληνίδος Υπατίας, Αθήναι 1926) ταυτίζουν την αγία με τη φιλόσοφο Υπατία. Ο Μυρσιλίδης μάλιστα στηρίζει τη γνώμη του στο ότι μέχρι τη Μικρασιατική καταστροφή οι κάτοικοι της περιοχής Λαοδίκειας διέσωζαν παλαιά παράδοση, σύμφωνα με την οποία στο χωριό Δενισλή (υπηρέτησε εκεί ως Διευθυντής της Σχολής της Ελληνικής Κοινότητας περί το 1897) είχαν εορτή στις 25 Νοεμβρίου "εις τιμήν και μνήμην Υπατίας της φιλοσόφου και μάρτυρος", στην οποίαν έλαβε μέρος και ο ίδιος. Συμπληρώνει μάλιστα ότι ο εκεί ναός, κατά τη σχετική επιγραφή, οικοδομήθηκε "εκ βάθρων εις τιμήν και μνήμην Υπατίας (φιλοσόφου και) μάρτυρος" και ότι "πανηγυρίζει την 25ην Νοεμβρίου, εορτήν της παρθενομάρτυρος του Χριστού Αικατερίνης, υπό το όνομα της οποίας τα πλήθη των πέριξ οικούντων πιστών εορτάζουν την σοφήν ρήτορα κόρην Υπατίαν" (Β. Μυρσιλίδη, Βιογραφία ... και περιοδικό "Κιβωτός", Νοε-Δεκ. 1953).
Η Υπατία ήταν φιλόσοφος (370-415) διαπρεπής μαθηματικός και αστρονόμος, επεδίδετο δε και στη Μηχανική. Εφηύρε διάφορα επιστημονικά όργανα όπως έναν αστρολάβο, μια συσκευή για την απόσταξη του νερού και μια άλλη για τη μέτρηση της στάθμης και του ειδικού του βάρους. Είχε διάσημους μαθητές εθνικούς και χριστιανούς όπως ο Ησύχιος, ο Ερκουλιανός, ο Αμμώνιος Σακκάς, ο Συνέσιος Κυρήνης μετέπειτα μητροπολίτης Πτολεμαϊδος κ.ά.
ΙΚ
Ο κύριος Μουστάκης, άλλοτε αυτοτιτλοφορούμενος θεολόγος και κοινωνιολόγος, νυν δε και ιστορικός, αφού άναψε τα καζάνια με την πίσσα για μένα, καιρός να καταλάβει ότι κάτι χριστιανοί σαν αυτόν, δεν αποκλείεται να ευθύνονται για όσα καταμαρτυρεί συλλήβδην κατά του Χριστιανισμού και των πιστών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλες οι θρησκείες μπαίνουν μέσα στο καζάνι με την πίσσα - του νυν ιστορικού Μουστάκη - ανακατεμμένες με αίμα. Αρκετό αίμα, ώστε το βιβλίο του "Οι πέντε μεγάλες Θρησκείες" να έχει κάνει ρεκόρ εκδόσεων από τον οίκο Πατάκη.
Να τις εκατοστήσετε κύριε Μουστάκη και σας εύχομαι να αποκτήσετε και τον τίτλο του Νομπελίστα Λογοτέχνη. Αν γράψετε ένα μυθιστόρημα για το πώς δολοφονήθηκε ο Ιουλιανός, η Υπατία κλπ., δεν θα περάσει απαρατήρητο και ο τίτλος του "Σερ" σας περιμένει. Ο θρόνος του Sir Arthur Ignatius Conan Doyle, συγγραφέα του Σέρλοκ Χολμς, δεν μπορεί να μένει άδειος.
Β/
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή οι μαθηματικοί θεωρούντο μάγοι, η δε μαθηματική επιστήμη και η γεωμετρία κατακρίνονται, διότι οδηγούν στην αστρολογία (36ος κανόνας της συνόδου της Λαοδίκειας του 364) και οι τοιούτοι οι ασκούντες την επιστήμη αυτή αφορίζονται από την Εκκλησία, για τούτο και η Υπατία ως μαθηματικός θεωρήθηκε μάγος και έπρεπε να τιμωρηθεί. Φανατικοί μοναχοί, οπαδοί του Αρχιεπισκόπου Κυρίλλου Αλεξανδρείας με πρωτοστατούντα τον Αναγνώστη Πέτρο λυντσάρισαν τη φιλόσοφο Υπατία, την γύμνωσαν και την κατακρεούργησαν με σπασμένα κεραμίδια μέσα στο Ναό του αγίου Μιχαήλ, βάφοντας με το αίμα της το δάπεδο και τους τοίχους του ναού και ακολούθως μετέφεραν το διαμελισμένο σώμα της και το έκαψαν στον Κυναρίωνα μαζί με τα πολύτιμα επιστημονικά και φιλοσοφικά της συγγράμματα: "Αποδύσαντές τε την εσθήτα οστράκοις ανείλον και μεληδόν διασπάσαντες επί τον Κυναρίωνα τα μέλη συνάραντες πυρί κατηνάλωσαν" (Σωκρ. Εκκλ. Ιστ. Βιβλ. 7. Κεφ. 15).
Από πολλούς κατηγορήθηκε ο Κύριλλος για την άγρια δολοφονία της Υπατίας, από μαινόμενο όχλο καθοδηγούμενο από τον Αναγνώστη Πέτρο. Λέγεται, ότι κατά την ημέρα της δολοφονίας της Υπατίας, ο Κύριλλος απουσίαζε από την Αλεξάνδρεια, πάντως δεν αναφέρεται εκκλησιαστική τιμωρία του Αναγνώστη, ούτε και κανενός από το πλήθος.
Ο Συνέσιος ο Κυρηναίος (+416), μαθητής και θαυμαστής της Υπατίας, μέσα από την αλληλογραφία του με την Υπατία άφησε την πληροφορία ότι η νεοπλατωνική φιλόσοφος είχε εκφράσει την επιθυμία της να γίνει Χριστιανή: "ποθώ γαρ Χριστιανή αποθανείν". Γι’ αυτό, επειδή η Υπατία ήταν Χριστιανή προσύλητη, η Εκκλησία την τιμά ως Χριστιανή, και μάλιστα ως ΑΓΙΑ, επειδή είχε την πρόθεση να βαπτισθεί και δεν πρόλαβε λόγω της δολοφονίας της. Μια άλλη παραλλαγή θέλει την Υπατία να τιμάται με το όνομα: Αγία Αικατερίνη, στις 12 Ιουλίου (Για την ταύτιση Αγίας Αικατερίνης και Υπατίας, δες το βιβλίο της Μ. Dzielska, σς. 209/210. Πρβλ. R. Richardson, The Starlovers, N.Y. 1967. Επίσης, το βιβλίο «Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;» π. Γ. Μεταλληνού, Εκδ. Αρμός 2003).
ΙΚ
Γ/
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρενθετικά αναφέρονται κάποια στοιχεία για τον μαθητή της Υπατίας ΣΥΝΕΣΙΟ Επίσκοπο Πτολεμαΐδας
Γεννήθηκε το 370 στην Κυρήνη από πλούσιους γονείς και σπούδασε φιλοσοφία στην Αλεξάνδρεια, όπου παρακολούθησε τις παραδόσεις της περίφημης μαθηματικού και φιλοσόφου Υπατίας. Παρέμεινε 3 χρόνια στην Κωνσταντινούπολη για να προωθήσει τη λύση των προβλημάτων της πατρίδας του στον αυτοκράτορα Αρκάδιο. Το 403 νυμφεύθηκε μια χριστιανή στην Αλεξάνδρεια με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεόφιλου, αν και ο ίδιος δεν ήταν χριστιανός.
Μετά το θάνατο του επισκόπου Πτολεμαΐδας, ο λαός ζήτησε ως διάδοχό του το Συνέσιο, ο οποίος είχε εξελιχθεί σε περίφημο νεοπλατωνικό φιλόσοφο με πλούσια συγγραφή έργων. Ο Αρχιεπίσκοπος Θεόφιλος αποδέχθηκε την επιθυμία του λαού, αλλά ο Συνέσιος αρνήθηκε, διότι α/ ως φιλόσοφος είχε αντίθετες προς τον χριστιανισμό ιδέες (προΰπαρξη ψυχών, αιωνιότητα του κόσμου, απόρριψη ανάστασης των σωμάτων κ.ά.), β/ ήταν νυμφευμένος και γ/ δεν ήταν χριστιανός. Ο Αρχιεπίσκοπος του συνέστησε να δεχτεί, διατηρώντας τις φιλοσοφικές του ιδέες, αλλά να μην τις διδάσκει ("τα μεν οίκοι φιλοσόφων, τα δ’ έξω φιλομυθών"), να διατηρήσει τη σύζυγό του, η δε βάπτισή του σε χριστιανό θα γινόταν προ της χειροτονίας του. Έτσι μετά την εκλογή του σε Επίσκοπο βαπτίσθηκε και κατόπιν χειροτονήθηκε σε όλους τους βαθμούς της ιερωσύνης από τον Αρχιεπίσκοπο Θεόφιλο. Είχε σύντομη αρχιερατεία (410-414) αντιμετώπισε δε σοβαρές δυσκολίες με ποικίλα ποιμαντικά και κοινωνικά προβλήματα (PG 66, 1432).
Ο Συνέσιος υπήρξε λαμπρό παράδειγμα φιλόσοφου ιεράρχη και έγραψε αξιόλογες πραγματείες, Περί Βασιλείας, Προς Παιόνιον, υπέρ του δώρου αστρολαβίου, Αιγύπτιος ή περί προνοίας, Φαλάκρας εγκώμιον, Κατάστασις, Ύμνοι, Επιστολές. Πάντως είναι άξιον απορίας, το πώς ένας Επίσκοπος, που είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού» (Αντιοχείας Ιγνάτιος), μπορεί να διατηρεί τις νεοπλατωνικές του απόψεις, οι οποίες είναι τελείως αντίθετες με τη χριστιανική διδασκαλία. Δηλαδή μπορεί ένας Επίσκοπος να είναι αιρετικός, αρκεί να μη διδάσκει την αίρεση που πιστεύει; Παράξενη, αλήθεια, αντίληψη. Φαίνεται, ότι είναι ένα από τα παράξενα της Εκκλησίας μας.
ΙΚ
Μετά παρενθέσεων (" ") και άνευ αυτών :
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως ΔΕΝ είναι άξιον απορίας, το πώς ένας Επίσκοπος, που είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού» (Αντιοχείας Ιγνάτιος), μπορεί να διατηρεί τις νεοπλατωνικές του απόψεις, οι οποίες ΔΕΝ είναι τελείως αντίθετες με τη χριστιανική διδασκαλία, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΟΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΝΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Όταν ο νους φωτισθεί τότε βγάζουν άχρηστο το νεοπλατωνισμό με τη χρήση της "έσωθεν", άλλως και "οίκοι φιλοσοφίας", τουτέστι με την κατά Θεόν - και όχι "έξωθεν" - φιλοσοφία.
Κατανοητόν;
ΣΥΝΟΔΟΣ «ΛΗΣΤΡΙΚΗ»
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύνοδος της Εφέσου του 449, υπό τον Θεοδόσιο Β΄ και με πρόεδρο τον Αλεξανδρείας Διόσκορο. Συγκλήθηκε, διότι ο Διόσκορος θεωρούσε, λανθασμένα, ότι το ενωτικό Σύμβολο της Γ΄ Οικουμενικής ήταν εγκατάλειψη της αλεξανδρινής διδασκαλίας. Ο Κύρου Θεοδώρητος και ο Εδέσσης Ίβας ήταν στο στόχαστρο του Διόσκορου, ο οποίος ήταν πιστός τηρητής του Συμβόλου της Νικαίας ερμηνευόμενο με τα αναθέματα του Κυρίλλου και καθόλου Απολλιναριστής. Ο Διόσκορος έδινε έμφαση στην ενότητα του προσώπου του Χριστού εναντίον των δυο φύσεων, το οποίον είχε κατ’ αυτόν της σημασία της διαιρέσεως του ενός προσώπου και τούτο λόγω της ασάφειας μεταξύ της έννοιας της ουσίας με εκείνης του προσώπου.
Στη Σύνοδο αυτή φάνηκε ότι ο Αλεξανδρείας επιθυμούσε να είναι ο κύριος της Οικουμένης, οπότε αναπτύχθηκε αντιπαλότητα με τον Ρώμης Λέοντα Α΄, θύμα δε της διαμάχης αυτής υπήρξε ο ΚΠόλεως Φλαβιανός. Το λάθος του Διόσκουρου ήταν ότι επετέθη συγχρόνως εναντίον της Ρώμης, ΚΠόλεως και Αντιόχειας, με συνέπεια την προσέγγιση των δυο πρώτων.
Ο ΚΠόλεως Φλαβιανός επιχείρησε προσέγγιση Αλεξάνδρειας και Αντιόχειας, ομολογώντας δυο φύσεις του Χριστού μετά τη σάρκωση, σε επιστολή του προς τη Ρώμη. Σε ανταπόκριση, ο Ρώμης έστειλε επιστολή προς τον ΚΠόλεως, τον γνωστό Τόμο Λέοντα, με την οποία διέκοπτε τις σχέσεις του με την Αλεξάνδρεια.
Η «Ληστρική» έμεινε πιστή στις αποφάσεις της Νικαίας (325) και Εφέσου (431), χωρίς να υπάρξει νέος Όρος. Όντως, ο τρόπος με τον οποίον ο Διόσκορος αποκατέστησε τον Ευτυχή στην ιερωσύνη και με τον οποίον διηύθυνε τις εργασίες της Συνόδου είναι λυπηρές. Στη Σύνοδο δεν αναγνώσθηκε ο Τόμος Λέοντα, γιατί αν γινόταν θα καταδικαζόταν ο Λέων. Ο Ρώμης προσβλήθηκε και χαρακτήρισε τη Σύνοδο Latrocinium (Ληστρική), υπονοώντας πως οι Πατέρες της Συνόδου μη δεχθέντες τον Τόμο ενήργησαν ως μια συνάντηση ληστών, οι οποίοι λήστευσαν την έδρα του από το θείο δίκαιο το οποίο διεκδικούσε.
Ο ΚΠόλεως Φλαβιανός καθηρέθηκε και εξορίστηκε και πέθανε με κλωτσιές από στρατιώτες με την υποκίνηση του αλεξανδρινού Αρχιμανδρίτη Βαρσουμά Οι Κύρου Θεοδώρητος και Εδέσσης Ίβας καταδικάστηκαν από τη Σύνοδο αυτή, αποκαταστάθηκαν από την Δ΄ Οικουμενική, αφού προηγουμένως αναθεμάτισαν τον Νεστόριο και αποδέχτηκαν τα 12 κεφάλαια του Κυρίλλου, αλλά αναθεματίσθηκαν και πάλι (μετά τον θάνατό τους) από την Ε΄ Οικουμενική (553). Έτσι, η Σύνοδος αυτή δεν απορρίφθηκε για λόγους δογματικούς, αλλά διότι έτσι «έδοξε τω Λέοντι», ο οποίος απαγόρευσε την απολογία στον Διόσκορο, στην Δ΄ Οικουμενική (451).
Τα πρακτικά της Συνόδου επικύρωσε ο Θεοδόσιος Β΄ χαρακτηρίζοντάς την ως «Οικουμενική», πλην όμως η Εκκλησία, υπό την πίεση του Λέοντα, την απέρριψε, ως αιρετική.
ΙΚ
Κατανοητόν:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι έτσι δεν είναι αντίθετη με την χριστιανική διδασκαλία (όρα Παύλος "με τους εκτός νόμου, εκτός νόμου" κ.λπ.), οπότε προκειμένου οι Παπικοί να αποκτήσουν Χριστό, προσποιούμεθα τον Παπικό (όρα Βαρθολομαίος), χωρίς να διδάσκουμε Παπισμό (άσχετα αν τον υιοθετούμε).
Έτσι, όταν ο νους φωτισθεί τότε βγάζουν εκτός τον Παπισμό με τη χρήση της "έσωθεν", άλλως και "οίκοι φιλοσοφίας", τουτέστι με την κατά Θεόν -και όχι "έξωθεν"- φιλοσοφία.
Έτσι, τι νεοπλατωνισμός, τι Παπισμός;
ΙΚ
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ, ΤΑ ΧΩΝΕΙ ΟΡΘΑ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΤΑΚΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΗΡ ΑΙΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΛΙΟΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θεολόγος Μουστάκης μπορεί να μην είναι άνθρωπος του αίματος, αλλά όμως είναι δόλιος.
Λησμονεί ότι "ανήρ αιμάτων" (: άνθρωπος αίματος) αποκλήθηκε ο Προφητάναξ Δαυΐδ από τον Σεμεΐ, που καταριόταν και λιθοβολούσε τον Δαυΐδ :"έξελθε, έξελθε ανήρ αιμάτων και ανήρ ο παράνομος", φώναζε. Λησμονεί ακόμη ότι "άνδρες αιμάτων μέτοχοι μισούσιν όσιον". Ο ίδιος επιλέγει τις κατάρες του Σεμεΐ για να μας βγάλει "ανθρώπους αιμάτων και δολίους",
Πέφτουν πάνω του αυτά που μας καταμαρτυρεί.
Νομίζει ότι επιτελεί έργο ορθόδοξο και θεοφιλές αποβλακώνοντας και διαφθείροντας αυτούς που μαθαίνουν για τα εγκλήματα των Χριστιανών από έναν ... επιστήμονα. Έχει κι αυτός κάποιο χρέος να εξοφλήσει. Τα αγαθά κόποις κτώνται.
Θέλετε ακόμη μια απόδειξη της δολιότητάς του; Δείτε πάλι τον θεολόγο Μουστάκη, περίλυπο αυτή τη φορά, να "μοστράρει" δίπλα στον ηγούμενο του Εσφιγμένου.
Η πελατεία του αναγνωστικού του κοινού από τους παλαιοημερολογητικούς - και άλλους (...) - κύκλους προφανώς θα αυξήθηκε μετά από αυτή την εμφάνιση. Τα εκδοτικά εισπρακτικά έσοδα ομοίως και το βιβλίο του "Οι πέντε θρησκείες του κόσμου" θα γνώρισε εκδοτικό θρίαμβο.
Όλα είναι διαφήμιση, όπως μια φωτογραφία δίπλα σε ένα γνήσιο μαχητή της Ορθοδοξίας, την δόξα του οποίου εζήλωσε ο θεολόγος Μουστάκης. Όχι όμως και τη δόξα "ανθρώπου αίματος", του δικού του αίματος και όχι άλλου, όπως ο ηγούμενος Μεθόδιος.
Τι κατανοεί ο κύριος ΙΚ
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και έτσι δεν είναι αντίθετη με την χριστιανική διδασκαλία (όρα Παύλος "με τους εκτός νόμου" κ.λπ.), οπότε προκειμένου οι Παπικοί να αποκτήσουν Χριστό, προσποιούμεθα τον Παπικό (όρα Βαρθολομαίος), χωρίς να διδάσκουμε Παπισμό (άσχετα αν τον υιοθετούμε)."
Απάντηση
Οι παπικοί είναι αιρετικοί εν επιγνώσει (οίηση) και όχι ανεπιγνώστως, όπως οι ειδωλολάτρες μετά Χριστόν. Μεσάνυχτα είχαν οι ειδωλολάτρες.
Οι παπικοί δεν παίρνουν μαθήματα, δίνουν μαθήματα οίησης, υπερηφανείας, αλαζονείας και κυριαρχίας με το εγχειρίδιο (όχι μεταφορικά) της αγάπης. Οικειοποιήθηκαν την έξωθεν μυθωδία και την έκαναν "οίκοι" (έσωθεν) φιλοσοφία.
Περιμένετε λοιπόν μετά από αυτά να φωτισθεί ο νούς τους τόσους αιώνες στα σκοτάδια και μάλιστα, μετά Χριστόν;
Και όσον αφορά στα "εκτός νόμου" παρέλειψε το ουσιώδες : "τοις ανόμοις ως άνομος, μη ών άνομος θεού αλλ' έννομος". Όποιος συναγελάζεται με τους αιρετικούς είναι "έννομος Θεού"; Δεν είναι "άσχετο αν τον υιοθετούμε". Τον έχουμε (παπισμό) υιοθετήσει.
Κατανοητόν;
Κατανοητόν λοιπόν, ότι ένας Επίσκοπος μπορεί να είναι άθεος, αρκεί να μην το διδάσκει και κατά τα άλλα να είναι εις τύπον και τόπον Χριστού, σύμφωνα με τον αποκληθέντα "λήσταρχο" Θεόφιλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά λοιπόν έκανε και εκείνος ο Επίσκοπος, που πεθαίνοντας αναγνώρισε, ότι "καλά περάσαμε με τον μύθο του Ιησού"!
ΙΚ
Κατανοητό λοιπόν και καλά κάνουν πάντες, που πεθαίνοντας αναγνωρίζουν ότι "καλά περάσαμε με το μύθο του Ιησού και αποκατασταθήκαμε άπαντες".
ΑπάντησηΔιαγραφή"ἀλλὰ γὰρ ἤδη ὥρα ἀπιέναι, ἐμοὶ μὲν ἀποθανουμένῳ, ὑμῖν δὲ βιωσομένοις· ὁπότεροι δὲ ἡμῶν ἔρχονται ἐπὶ ἄμεινον πρᾶγμα, ἄδηλον παντὶ πλὴν ἢ τῷ θεῷ" (*), κατά την απολογία του Σωκράτη. Εκείνος άφησε κάτι για το Θεό, το "άμεινον πράγμα". Εμείς δεν του αφήσαμε τίποτα. Αποκατασταθήκαμε!!!
(*) Ερμηνεία : "Είναι ώρα να πηγαίνουμε, εγώ για το θάνατο,εσείς για τη ζωή. Ποιος πάει για το καλύτερο κανείς δεν το ξέρει, παρά μόνο ο θεός".
Συντριπτική απάντηση στα φληναφήματα των θιασωτών της νεο-ειδωλολατρείας αναφορικά με το πρόσωπο του δυσώνυμου Ιουλιανού του Παραβάτη έδωσε ο Γιάννης Τσέντος με το προαναφερθέν βιβλίο του.Απέδειξε ανασκοπώντας την τεράστια βιβλιογραφία που έχει αναπτυχθεί ότι ο ρηθείς αυτοκράτωρ δεν ήταν και τόσο καλλιεργημένη και ευγενική φυσιογνωμία όπως τον παρουσιάζει η αντιχριστιανική προπαγάνδα αλλά απηνής διώκτης των αντιφρονούντων χριστιανών,οπαδός της μαγείας και αδίστακτος αφού συμμάχησε με τους Εβραίους προκειμένου να πλήξει τους χριστιανούς.Αλλά και με την περίπτωση της περίφημης φιλοσόφου Υπατίας που βρήκε τραγικό θάνατο ασχολήθηκε ο κος Τσέντος με σειρά άρθρων στο εκλεκτό περιοδικό ΑΚΤΙΝΕΣ όπου μακριά από προκαταλήψεις και ιδεοληψίες θέτει το πρόβλημα στις σωστές του διαστάσεις υπό την έννοια ότι η υπόθεση της δολοφονίας της σχετίζεται με το κλίμα πόλωσης που είχε δημιουργηθεί μεταξύ των δύο κόσμων τουτέστιν του εθνικο'υ-ειδωλολατρικού και του χριστιανικού με πρωταρχική ευθύνη των εθνικών που ήρξαντο χειρών αδίκων χωρίς να παραθεωρούνται και οι ευθύνες που βαρύνουν την πλευρά των χριστιανών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό θα είναι επίσης ο κος Μουστάκης να μη στέκεται στις σκιερές πτυχές της χριστιανικής Ιστορίας χρησιμοποιώντας μάλιστα βαρύγδουπες εκφράσεις,Και ο ήλιος έχει τις κηλίδες του.Η λαμπρότητά του όμως τις υπερκαλύπτει.Έτσι και η χριστιανική Εκκλησία.Λαμπροτέρα καθίσταται κατά τον ιερό Χρυσόστομο παρά τις εσωτερικές αδυναμίες της και τις εξωτερικές επιθέσεις που δέχεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά το πάπλωμα, δηλ. την αθεϊα ενός Επισκόπου (δηλ. ότι του επιτρέπεται να είναι άθεος, αρκεί να μη διδάσκει την αθεϊα), ουδέν σχόλιον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Κύριε ΙΚ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πάπλωμα δεν το άφησα. Διότι με αυτά που γράφετε νομίζω είναι δικό μου και δικό σας.
Αφού εσείς δεν θέλετε να σκεπαστείτε, τότε να σας σκεπάσω εγώ :
"οὐδείς οἶδε τά τοῦ ἀνθρώπου, εἰ μή τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τό οἰκοῦν ἐν αὐτῷ"
Ο άθεος επίσκοπος μπορεί να είναι καθ΄ εαυτόν άθεος, έστω και αν τελεί ιεροπρεπέστατη θεία Λειτουργία. Αν ήταν όπως ο Άρειος ή όπως άλλοι, θα αφοριζόταν. Οι ετεροδιδασκαλίες δεν είναι δεκτές.
Ηθικό δίδαγμα και νέο δόγμα της Εκκλησίας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί άνετα ένας Επίσκοπος να είναι άθεος ή αιρετικός, αρκεί να μη διδάσκει την αθεϊα ή την αίρεση (και βέβαια δεν μιλάμε για άξιο ή ανάξιο, αλλά για αιρετικό).
ΙΚ
Κύριε ΙΚ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι ηθικό δίδαγμα, ούτε δόγμα της Εκκλησίας αυτό που έγραψα : Ότι μπορεί καθ΄ εαυτόν ένας επίσκοπος να είναι άθεος. Μπορεί να είναι "περί την αλήθειαν αστοχήσας". Όταν όμως ο λόγος του "ως γάγγραινα νομήν έξει", τότε βεβαίως εκβάλλεται έξω και αντιμετωπίζεται όχι ως ποιμήν, αλλά ως λύκος.
Μπορεί να πιστεύει καθ΄εαυτόν "την ανάστασιν ήδη γεγονέναι", ότι όλα αποκαταστάθηκαν, αλλά αυτό είναι αντίθετο με όλα όσα διδάσκει η Εκκλησία, για τη Μέλλουσα Κρίση και τη Δευτέρα Παρουσία. Ας το κρατήσει για τον εαυτό του, διότι αν τολμήσει να κάνει κηρύγματα με τέτοιου είδους διδασκαλίες, τότε ο λόγος του Απ. Παύλου είναι καταπέλτης. Δεν αφήνει περιθώρια :
"τας δε βεβήλους κενοφωνίας περιίστασο. επί πλείον γαρ προκόψουσιν ασεβείας, και ο λόγος αυτών ως γάγγραινα νομήν έξει. ων εστιν Υμέναιος και Φιλητός, οίτινες περί την αλήθειαν ηστόχησαν, λέγοντες την ανάστασιν ήδη γεγονέναι, και ανατρέπουσι την τινων πίστιν"
Ήταν Μ. Παρασκευή θυμάμαι όταν μπήκα στο mini market της γειτονιάς να αγοράσω κάτι. Γνωστός και φιλικός ο καταστηματάρχης. Είχε βάλει την ψησταριά και έψηνε παϊδάκια, είχε (πάντα) καλό κρασί και καλή συντροφιά.
- "Έλα γιατρέ να σε κεράσουμε", μου είπε.
- "Είναι Μεγάλη Παρασκευή σήμερα", του απάντησα.
- "Καλά, καλά, αναστήθηκε", ήταν η απάντηση και συμπλήρωσε : "Πόσες φορές θα αναστηθεί". Ήταν σημειωτέον Κρητικός και στα θεολογικά "σκράπας". Του αρκούσε το "αναστήθηκε".
Λοιπόν, κύριε ΙΚ, τι λέτε; Όλα έχουν αναστηθεί, έχουν αποκατασταθεί;
Όχι, όλα δεν έχουν αναστηθεί, ούτε έχουν αποκατασταθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως δεν νοείται να είναι Επίσκοπος, ένας που δεν πιστεύει στην Ανάσταση, όσο άξιος και να είναι.
ΙΚ
Αγαπητοί μου ψευδάδελφοι, υπάρχει κάποιος ανάμεσά σας, ο οποίος φθέγγεται χαιρόμενος και συμβουλεύων αφ' υψηλού ex cathedra, όχι βεβαίωε και αλαθήτως, να μην ομολογώ δημοσίως τα στραβά και τα ανάποδα των δεσποτάδων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ αφελέστατε και υποκριτικέ ιατρέ: Δεν σε δίδαξε ο γέροντάς σου πόσο μεγάλη αξία έχει ο εκκλησιαστικός έλεγχος; Όμως σε δικαιολογώ, γιατί ζεις μέσα σε παχυλή άγνοια των εκκλ. πραγμάτων!!!
Είμαι αυτήκοος και αυτόπτης και συνεργός τότε της μεγάλης συγκέντρωσης στο θέατρο Ακροπόλ της Αθήνας, το 1962, μετά τη σκανδαλώδη εκλογή, ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών, του Αττικής, διαβόητου για ανηθικότητες, Ιακώβου, όπου φώναξε ενώπιον 3000 λαού, ο τότε Αρχιμανδρίτης, που δεν είχε γίνει ακόμη Μητροπολίτης Φλωρίνης, κάτι που εγώ και άλλοι δεν θα το λέγαμε έτσι: "δεν θα αφήσουμε να γίνει η Εκκλησία των πούτηδων". Και, επειδή αφιερωμένε στην παρεκκλησιαστική σου οργάνωση, άγαμε ιατρέ, μη προχωράς κατά Μουστάκη, γιατί έχει πολλά στη φαρέτρα του ακόμα. Ξέρει για πολλούς πολλά από το περιβάλλον σου και βλέπεις τι ωραία ξετυλίγει το κουβάρι;
Των φρονίμων ολίγα, ανόητε, αφελή κα υποκριτή ιατρέ.
Γ. Μουστάκης
Οπως εχετε ολοι το δικαιωμα να μπαινετε εδω μεσα και να εκφραζεσθε ελευθερα, νομιζω οτι το εχει αυτο το δικαιωμα και ο κ. Μουστακης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σημαινει οτι επικροτουμε οσα γραφει ο καθενας σας.
Σας αφηνουμε ομως να εκφραζεσθε ελευθερα.
Ο θεολόγος Μουστάκης ενδιαφέρεται για τον εκκλησιαστικό έλεγχο. Δεν τον απασχολεί ούτε ο Κανονικός έλεγχος, ούτε ο Δογματικός. Δεν είναι συντηρητικός, είναι όμως προοδευτικός καθότι επιστήμων (σημ. και ιστορικός ερευνητής).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έκανε τον κόπο να ψάξει να βρεί ποιές Κανονικές παραβάσεις μας οδήγησαν στις σημερινές Δογματικές παραβιάσεις, θα μπορούσε εύκολα να βρεί τα αίτια, και να εξάγει τα συμπεράσματα, από τον εκκλησιαστικό έλεγχο, που μάταια και κακόδοξα ασκεί.
Θέλει να αποκαταστήσει την εκκλησιαστική Τάξη παραβλέποντας την Κανονική αταξία και κάνοντας τα στραβά μάτια στις δογματικές ακαταστασίες. Το χειρότερο είναι ότι προσπαθεί να καθαρίσει τα εκκλησιαστικά με το απορρυπαντικό του Καζαντζάκη χρησιμοποιώντας το υπερ-λευκαντικό του Ωριγένη!
Από τη δική μου μεριά δεν είμαι ούτε χαιρόμενος, ούτε συμβουλεύων, ούτε αφ΄ υψηλού ex cathedra και όχι βεβαίως αλαθήτως, για όλα αυτά. Απροσμέτρητα λυπημένος είμαι. Τα στραβά και τα ανάποδα επισημαίνω του δικού σας, και των άλλων, προοδευτισμού.
Αντί να μου απαντάτε με ύβρεις θα ήταν καλύτερο να μας δείνατε μερικές απαντήσεις στα ατοπήματα που σας καταλογίζω : Ποιά μαρτυρία αίματος μας προσφέρετε με τα γραπτά σας; Τη δική σας ή των Χριστιανών που έσφαζαν ειδωλολάτρες και των ειδωλολατρών που έσφαζαν Χριστιανούς; Τριακόσια χρόνια οι Χριστιανοί ήταν κηνυγημένοι και ποταμοί αιμάτων έτρεξαν από το μέρος τους κι εσείς, με το περιστατικό της Υπατίας ή και άλλων, θέλετε να μας πείτε ότι άδικα ξεσηκώθηκαν όταν είδαν να κινδύνευαν πάλι, να πάθουν τα ίδια, από την αναβίωση των ειδώλων.
Τώρα, που σε λίγο θα επικρατήσουν, θα αισθανθείτε δικαιωμένος για το έργο που προσφέρατε. Ο Καζαντζάκης εξέρχεται νικών και ίνα νικήσει με την θεολογική σπάθη του ιστορικού ερευνητή και ανυπόκριτου Μουστάκη. Δοξάστε τον ψευδαδελφοί.
Φαίνεται, ότι δικαιώνομαι, όταν παλαιότερα είχα γράψει, ότι: "όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το ύφος και τα λεγόμενα της δήλωσης Μουστάκη, τα πυρά φαίνεται, ότι μάλλον εκτοξεύονται σε άλλο γιατρό και όχι στον προλαλίσαντα.
ΙΚ
Έτσι, για να μην κατηγορηθούμε, ότι δεν έχουμε χιούμορ, για τον υποκριτικό γιατρό της παρεκκλησιαστικής οργάνωσης και όχι βέβαια τον παλαιοεορτολογίτη, γεροτσιφούτη Κύπριο, που οι τσέπες του έχουν καβούρια και που όταν τον φτύνεις λέει "βρέχει", έχω να πω "νάνι, νάνι, νάνι, το μωρό να κάνει" παρθενόβιε αδελφέ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ. Μουστάκης
Ομολογώ, ότι προσωπικά με δέρνουν αμαρτίες, αλλά η Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Ελλάδος μου παρέχει πλήρη εγγύηση μετάνοιας και σωτηρίας, για το σοβαρό και σωτηριώδη λόγο, ότι την ημέρα των Θεοφανείων δεν θα κοινωνήσω ψωμάκι και κρασάκι, όπως οι περισσότεροι σχισματικοί, αλλά σώμα και αίμα Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και αιώνια ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτό, γιατί τα μυστήριά μας είναι έγκυρα και όχι κάλπικα, όσον αφορά δε την ιερωσύνη αυτή είναι αδιάσπαστη και κανονικότατη και θα επανέλθω δριμύτερος στα θέματα αυτά.
Γ. Μουστάκης
Οι κηνυγοί φαντασμάτων επανέρχονται και ο θεολόγος Μουστάκης νομίζει ότι έχει εξασφαλισμένη τη σωτηρία του επειδή θα μεταλάβει στις 6 Ιανουαρίου έχοντας μέσα του τον "άχραντο" Καζαντζάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη λησμονήσεις θεολόγε Μουστάκη να πεις, την ώρα που θα μεταλαμβάνεις, το "Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου".
Τι θα σου πει όμως ο Αλέξης Ζορμπάς; Και ο φτωχούλης Φραγκίσκος, ο αναφερόμενος στον Γκρέκο;