Ομολογία

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Παπάς τόριξε στην τρελή

Μέρα μεσημέρι παπάς στη μέση του δρόμου άρχισε να τραγουδάει,το άσμα του Ζαμπέτα: “Το φιλοσόφησα πολύ. Το φιλοσόφησα πολύ, και τό ’χω ρίξει στην τρελή…”, και όσο ζύγωνα τόσο πιο δυνατά κελαηδούσε.

- Παπάμ τι έχεις και τόριξες στην τρελή, τον ρώτησα; Καλοκαιριάτικα ντάλα μεσημέρι;

- Τι να κάνω; Ψάχνω να κλείσω κάνα κρεβάτι σε σχιζοφρενείο, γιατί σε λίγο καιρό θα είναι προνομιούχος όποιος τό ’χει εξασφαλίσει!

Τον κοίταζα απορημένος.

- Τι με κοιτάς… δεν έμαθες τι έγινε;

Τι να απαντήσω; Αφού δεν γνώριζα τη καημό είχε ο άνθρωπος!

- Ε, μάθε…! Το 2015, η Εκκλησία στο χωριό έδινε “νόμιμα” στη μητρόπολη – πες στο δεσπότη – το χρόνο 2.700 Ευρώ, σιγά-σιγά ο μακαρίτης Ιγνάτιος, επειδή είχε μεγάλες ανάγκες για να φτιάξει τα παιδούλια του δεσποτάδες μας τάφτασε κοντά στις 5.000 ευρώ.

Και δεν έφτανε αυτό, μας πήρε με πολύ “γλυκό” τρόπο τον ενοριακό κλήρο, και από το 2017 μας πήρε το 50% τον εφημερικό και την επόμενη χρονιά πήρε άλλο ένα 30% και μας άφησε το 20% που δεν έφθανε ούτε τον ΕΝΦΙΑ να πληρώσουμε.

Τον κοίταξα μεσημεριάτικα. Τι ν’ απαντήσω!

Κοντοστάθηκε για λίγο σαν κάτι να τον έτρωγε. Να το πει..., ή να μην το πεί!.

Και τότε ξεσπαθούσε. Άκου αγαπητέ μου, με την αλλαγή περιμέναμε νάρθουν λίγο καλύτερες ημέρες, αλλά, έλα και να δεις! Από 5.000 το χρόνο ο νέος ποιμενάρχης μας τα πήγε 9.000 ευρώ. Και επειδή είναι “στοργικός” πατέρας λόγω κορονοϊού την Β΄ τριμηνία (Απρίλιος, Μάιος και Ιούνιος) είπε να μας κάνει μια έκπτωση προς διευκόλυνση (sic), αλλά τα χρήματα όμως να κατατεθούν έγκαιρα γιατί…! – και με πετάει ένα χαρτί από την τσέπη –. Πάρτο και διάβαστο μούπε!!! Το πήρα και είπα να το διαβάσουμε μαζί:

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ –ΙΟΥΛΙΟΥ 2020

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου

Τάμα τούχε ν’ ανάβει το κεράκι σε κεντρικό παρεκκλήσι της πόλης. Αυτή τη φορά είχε και ειδικό λόγο, αφού η εγγονή της έδινε και πανελλήνιες. Εκεί που στάθηκε – μετά το κερί – ν’ ανασάνει, βλέπει να καταφθάνουν δύο άνδρες, ο ένας έκανε το σταυρό του και προχώρησε, ο άλλος σαν αλαφιασμένος κοιτούσε τις εικόνες σαν κάτι να ψαχούλευε, στο αριστερό προσκυνηταράκι του αγίου υπήρχαν κανά δυό κέρματα, άπλωσε το χέρι και τ’ άρπαξε. Η γιαγιούλα λαχτάρισε, τι είναι τούτοι… Είπε!

Δεν άργησε όμως να προσγειωθεί. Τους βλέπει και τους δυό να μπαίνουν πίσω από το παγκάρι, ακούει κλειδιά να χτυπούν και σε λίγο επάνω στο παγκάρι να βγάζουν με τις χούφτες τα χρήματα και να τα ρίχνουν σ’ ένα εργαλείο που είχαν μαζί τους. Τότε αυτό άρχισε να βγάζει μασούρια σαν τις καραμέλες ΜΕΝΤΑ! Αυτοί γρήγορα-γρήγορα τ’ άρπαξαν... έγραψαν κάτι χαρτιά και έφυγαν σαν κάποιος να τους κυνηγούσε!

Δεν άντεξε μ’ αυτά που είδε και ζήτησε πληροφορίες από τον κυρ-Θεμιστοκλή που χρόνια υπηρετούσε τον ναό, και τώρα έλειπε. Φεύγοντας τον συνάντησε  έξω από  Φαρμακείο.  Τι έπαθες… κύρ Θεμιστοκλή;

- Δεν τάμαθες κυρά-Σμαράγδω, ότι, ο καινούριος δεσπότης μας έδιωξε, μας πήρε και τα κλειδιά απ’ τα παγκάρια (δεν χρειαζόμαστε είπε!) έβαλε δύο τζιμάνια που πιάνουν πουλιά στον αέρα, τριγυρνάν ολημερίς  μαζεύουν τα χρήματα απ’ τα παρεκκλήσια και  τα καταθέτουν – είπαν – στην τράπεζα!

Αχ!… κυρ-Θεμιστοκλή με θύμισες τον μακαρίτη τον Ιγνάτιο που και κείνος στην Τράπεζα τάβαζε, αλλά ότι πέθανε δεν υπήρχε ούτε ευρώ στην Τράπεζα! Που πήγαν τόσα εκατομμύρια…; Σταυροκοπήθηκε…! Και…

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου!

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ –ΙΟΥΛΙΟΥ 2020