Ομολογία

Ο ένθεος φόβος του 

π.Αυγουστίνου Καντιώτη

(Βιβλί, ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑΟΣ-1976)

Είναι αλήθεια , ότι ο π.Αυγουστίνος Καντιώτης είχε μία αυξημένη( υπεραισθητή) εμπειρία του Θεού. Αυτή ακριβώς η εμπειρία ήταν η αφετηρία του επισκοπικού γίγνεσθαι , ενώ η προβολή της λειτουργούσε στην καρδιά του ως πίστις  ακράδαντος , ως φόβος Θεού. Γι’αυτό οι λόγοι του,τα έργα του και τα κηρύγματά του  δεν ήταν ακαδημαϊκοί καρποί  μίας( απλά) ώριμης θεολογικής αντίληψης-κατάρτισης. Είχαν το προφητικό βάθος , την Ορθόδοξη ενόραση και τη Θεογνωσία των μεγάλων  Πατέρων της Εκκλησίας.

Η αντίστασή του, ως επισκόπου,  στο ποικιλόμορφο ηθικό  κακό , στις σατανικές δυνάμεις και στις αιρέσεις, ιδίως στον οικουμενισμό, ήταν σε σύνδεση με την Ευαγγελική συχνότητα , με Πατερική ένταση , σε μεγέθη  δηλ. μη προσεγγίσιμα από τον καθένα σήμερα! Ιδίως μη προσεγγίσιμα από τους σημερινούς οικουμενιστές επισκόπους, που παρά τα πτυχία τους και τη φήμη τους ( κατά κόσμον),δεν έχουν  πραγματώσει σε βάθος το επισκοπικό διακόνημα , διότι μόλυναν τη διακονία τους με τον ιό του οικουμενισμού. Αυτή ακριβώς η μόλυνση  τους στερεί τη δυνατότητα της Ορθόδοξης λειτουργίας τους<<Αχρι θανάτου>>. Το κλείσιμο των Ι.Ναών και η απουσία του πληρώματος από τις ιερές ακολουθίες της Μ.Τεσσαρακοστής , είναι το πιο χτυπητό φαινόμενο υποχώρησης της έμπρακτης πίστης στο Χριστό, σήμερα, εν μέσω του πυρός της πανδημίας.

Στην πράξη η απόφαση της Ι.Συνόδου καταστρέφει την Πίστη  σαν το πιο βαθύ στοιχείο της Ορθόδοξης ζωής.

Τώρα η Εκκλησία , ως ταυτότητα πνευματικής δύναμης ,να λιτανεύσει εικόνες και άγια λείψανα. Για παράδειγμα στο Βόλο την Εικόνα της Παναγίας Ξενιάς, στην μέση της Παραλίας και να ψάλλει πάνδημος Παράκλησις με αποκήρυξη του οικουμενισμού. Με τέτοιες ενέργειες διατηρούνται  οι βάσεις της έμπρακτης Ορθοδοξίας, όπως διαμορφώθηκαν διαχρονικά από τους Αγίους Πατέρες

Σεβασμιώτατοι Ιεράρχες, αυτή η ανατροπή (κλείσιμο Ι.Ναών)ανοίγει την πόρτα σε μελλοντικές μεταβατικές, συνακόλουθες εξελίξεις σαν αιτιακή αιτιολογία, διότι διακόψατε τον συνεχή υπομνηματισμό της Ορθόδοξης Θεολογίας και ζωής. Πώς μπορεί να χαρακτηρισθεί  αυτό Σεβασμιώτατε Ναυπάκτου κ. Ιερόθεε;

Κρίνω αναγκαίο , να υπογραμμίσω τη βίωση  της λειτουργικής πραγματικότητας από τον π. Αυγουστίνο

Στο βιβλίο του <<ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑΟΣ>> (σελ 223)  υπάρχει σύντομο ( απλό ) κήρυγμα με τίτλο : <<ΓΙΟΡΤΕΣ>>. Εκεί γράφει : <<Αληθινή λατρεία είναι η πνευματική λατρεία . Λατρεία που θέλει μυαλό καθαρό από προλήψεις και δεισιδαιμονίες , καρδιά καθαρή από αισχρές επιθυμίες, χέρια καθαρά από κλοπές και αίματα , γλώσσα καθαρή από ψέματα  και βλαστήμιες , όλο το κορμί καθαρό και αμόλυντο -   τότε ο εσωτερικός άνθρωπος , η ψυχή του ανθρώπου , γίνεται ένας ναός , πιο ωραίος από κάθε  άλλο ναό , μέσα στον οποίο  ο κάθε άνθρωπος  μπορεί να προσφέρει  οίνο και δοξολογία  στο Θεό ( σελ 226).

Ο φόβος του π. Αυγουστίνου  ήταν να μη απωλεσθεί  το  Ορθόδοξο λατρευτικό ήθος , η συνεπής συμπεριφορά  προς την παραδοθείσα υπό των Πατέρων και των Οικουμενικών Συνόδων  Πίστη σε μια Εκκλησία που «πέποιθε μόνον  επί τον Θεόν»

Σήμερα οι  προβληματισμοί –φόβοι του π. Αυγουστίνου δικαιώνονται. Υπάρχουν κοινωνικά φαινόμενα που δείχνουν μία συνεχώς επεκτεινόμενη ασέβεια του κοινωνικού  και εκκλησιαστικού ιστού. Φαινόμενα αποστασίας!

Αναφερόμενος στο περιεχόμενο του πνευματικού βίου των σύγχρονων Ελλήνων , είχε γράψει το βιβλίο «ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΛΗΓΕΣ». Τί θα έγραφε για το σήμερα;….  Τι θα έγραφε για τις Ι.Μονές, που έκλεισαν τις πόρτες , ενώ γνωρίζουν  ότι ο φιλάνθρωπος  Τριαδικός Θεός επιθυμεί την ενότητα στη Θεία Λατρεία; Ξεχάσθηκε  το «μετά φόβου Θεού, Πίστεως και αγάπης προσέλθετε» ; Αντί της Πίστεως πρυτάνευσε η ευαισθησία και η ευκαμψία έναντι του Καίσαρος!

Στον επίλογο ο π Αυγουστίνος , γράφει : « Αντί οι μέρες των γιορτών  να είναι μέρες αγιασμού , έχουν καταντήσει μέρες μέθης, χαρτοπαιξίας, αισχρών χορών , πορνείας και μοιχείας και κάθε άλλης ακαθαρσίας. Δεν είναι υπερβολή  αν πούμε , πως τα πιο πολλά αμαρτήματα και εγκλήματα γίνονταν τις μέρες των γιορτών. Σε μας ταιριάζει ο λόγος του Θεού: « τας εορτάς  υμών μισεί η ψυχή  μου»  (Ησ. 1,14)

Γι’αυτό υπάρχει  και φόβος , μήπως προς τιμωρίαν μας κυριαρχήσουν οι άθεοι και άπιστοι , και μαζί με τα άλλα  θα καταργήσουν και τις γιορτές και τα πανηγύρια.

Ω Κύριε , ελέησόν μας» ( Σελ 227)

                  ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

                     ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ