Ομολογία

Πατριάρχης Βαρθολομαίος: "Ηρωισμός η ταύτιση με σχισματικούς" Τι συμβαίνει όμως στο Φανάρι; Ποιοί αντιδρούν;

Από τον Κυρηναίο.

Από όσα συμβαίνουν και διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό για το ουκρανικό σε Πανορθόδοξο επίπεδο είναι χρήσιμο να σημειώσουμε ότι από τη μία πλευρά, τόσο ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος όσο και ο Μητροπολίτης Κιέβου Ονούφριος κρατούν ψύχραιμη και νηφάλια στάση απέναντι στα γεγονότα και οι αναφορές τους είναι γενικές και πάντοτε σε σχέση με την αλήθεια και τα δόγματα της Εκκλησίας. 

Οι Επίσκοποι επίσης όπως ο Βολοκολάμσκ Ιλαρίων και ο Μπορισπόλ Αντώνιος από το Κίεβο, κινούνται πιο ελεύθερα μεν, αλλά και αυτοί είναι συγκρατημένοι στις εκφράσεις τους. Καταδικάζουν τις ενέργειες του Φαναρίου και των σχισματικών ως αντικανονικές αλλά δεν έπιδεικνύουν προσωπική επιθετικότητα.Μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς στις αναφορές τους ασφάλεια και βεβαιότητα. Οι μέχρι σήμερα ενέργειες του Πατριαρχείου Μόσχας και της Μητροπόλεως Κιέβου κινούνται εντός των Ιερών Κανόνων και εκ των πραγμάτων δεν θα μπορέσουν να αμφισβητηθούν από την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία. Οι θέσεις τους είναι σαφείς και καταγράφονται στην Εκκλησιαστική Ιστορία.

Από την άλλη πλευρά, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει αφεθεί μόνος και προσπαθεί με αυστηρό και επιτιμητικό ύφος να επιβληθεί στους διαφόρους συνομιλητές του όταν αυτοί εκφράζουν αρνητική θέση για την αυτοκεφαλία. Δεν έχει γίνει ίσως αντιληπτό από τον ίδιο ότι, οι επαναλαμβανόμενες απειλές, οι πιέσεις και οι εκφοβισμοί δεν μπορούν να κάμψουν το φρόνημα των θεολογικά καταρτισμένων Προκαθημένων και Επισκόπων και δημιουργούν ιερή αγανάκτηση, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε μπούμερανκ;

Ένα από τα βασικά ερωτήματα που τίθενται είναι έως πότε θα υπάρχει εκμετάλλευση του ταπεινού και ειρηνοποιού φρονήματος κάποιων Ιεραρχών οι οποίοι σέβονται τον θεσμό και δεν επιθυμούν να αντιπαρατεθούν με τον Πατριάρχη δημόσια; Όλοι διαπιστώσαμε την τραγική εικόνα του σοφού Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη Θρονική εορτή στο Φανάρι, πιέστηκε σθεναρά για να συμμετάσχει στο συλλείτουργο με τον σχισματικό από την Ουκρανία και για το λόγο αυτό παρέμενε καθ΄ όλη τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας σκυφτός και ταπεινωμένος.  

Το άλλο τραγελαφικό που διαπιστώνεται από την στάση του κ. Βαρθολομαίου σε σχέση με το ουκρανικό τον τελευταίο καιρό, είναι το γεγονός ότι όταν κάποιος Προκαθήμενος ή Μητροπολίτης, ή Επίσκοπος ή και ακόμη λαϊκός, ενδώσει στις Φαναριοπολιτικές εξουθενωτικές πιέσεις και αναγνωρίσει την αυτοκεφαλία ή συλλειτουργήσει με σχισματικούς ή συμμετάσχει σε λειτουργία κατά την οποία θα ακουστεί το όνομα «Επιφάνιος», ή ακόμη και εάν αρθρογραφήσει υπέρ του ψευτοαυτοκεφάλου, τότε γίνεται δέκτης επαίνων, συγχαρητηρίων και χαρακτηρίζεται «ήρωας».

Κατά συνέπεια ότι η έννοια του «ηρωισμού» για το Φανάρι, είναι πλέον η επιλογή του εύκολου δρόμου του να ενδώσεις στις πιέσεις, να υποταχθείς απόλυτα και να ταυτιστείς με τον εκκλησιαστικό παραλογισμό και τους σχισματικούς.  

Όμως τίθεται και επιπλέον το ερώτημα: Γιατί άραγε πρέπει και ποιους σκοπούς εξυπηρετεί, το να χαρακτηρίζεται «ηρωισμός» η αποδοχή μιας πράξης εάν και εφ όσον αυτή η πράξη είναι αυτονόητα εκκλησιολογικώς Ιεροκανονική;

Άραγε  για το Φανάρι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ηρωισμός» και για τους πιστούς αντίστοιχα, η αυτονόητη αποδοχή των Δογμάτων της Εκκλησίας;     

Ένα άλλο επίσης γεγονός που αξίζει να επισημάνουμε είναι ότι οι Αρχιερείς του Θρόνου εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων τηρούν σιγή ιχθύος για το ουκρανικό. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες κατά το πρόσφατο ταξίδι του Πατριάρχη στο Αγιον Όρος υπήρχε απροθυμία συμμετοχής από τους Φαναριώτες Μητροπολίτες γι΄αυτό και ο κατάλογος της συνοδείας του Πατριάρχη σβηνόταν και ξαναγραφόταν μέχρι τελευταία στιγμή.

Οι Μητροπολίτες οι οποίοι θεωρούνται ως οι πλέον σοβαροί και άριστοι θεολόγοι και οι οποίοι είναι οι συνήθεις επίσημοι συνομιλητές εκτός Φαναρίου, όπως ο Πριγκηποννήσων  Δημήτριος, ο Καλλιουπόλεως Στέφανος και ο Ικονίου Θεόληπτος όχι μόνο δεν εκφράζονται θετικά για την αυτοκεφαλία αλλά και απέχουν από συλλείτουργα με σχισματικούς.    

Τέλος να σημειώσουμε ότι οι Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος που συμφώνησαν με την αναγνώριση της αυτοκεφαλίας βίωσαν μια τραγικότητα. Κατά την έκτακτη Ιεραρχία ενώ είχαν πλήρη συνείδηση ότι συνέπρατταν στην προδοσία των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας μας, δικαιολογούσαν την πράξη τους αυτή ως αναγκαία κίνηση συμπαράστασης στο Φανάρι και έλεγαν χαρακτηριστικά: «Με την απόφασή μας δώσαμε απλά ένα μαξιλάρι στον Πατριάρχη».