Ομολογία

Ἄκουσον, Κύριε 

Γνωρίζεις, Κύριε, ὅτι πολλάκις εἶπον εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν δένδρων καὶ εἰς ὅλα τὰ ἔμψυχα καὶ ἄψυχα στοιχεῖα τῆς κτίσεως νὰ Σὲ ὑμνήσουν αὐτὰ ἀντὶ ἐμοῦ τοῦ ἀχρείου καὶ νὰ Σὲ ἱκετεύσουν, ὅπως γίνῃς ἵλεως ἐμοὶ τῷ ταπεινῷ. «Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας», ἤκουον νὰ λέγω πρὸς αὐτὰ μὲ ἐσωτερικὴν καὶ ἐξωτερικὴν κραυγὴν τῆς ψυχῆς μου. Καὶ πρὸς Σέ, Κύριε, ἐκέκραξα· δίδου χάριν εἰς τὰ ἰδικά Σου αὐτὰ δημιουργήματα νὰ πράξουν τοῦτο. Τὸ ἔπραξαν, Κύριε; Ἄκουσον, Κύριε, τοῦ κελαηδήματος τῶν πετεινῶν. Εἶναι ἡ προσπάθεια τοῦ πόθου μου νὰ δοξάσω τὴν ἄπειρον μεγαλωσύνην Σου. Ἄκουσον, Κύριε τοῦ θροΐσματος τῶν δένδρων. Εἶναι οἱ «ἀλάλητοι στεναγμοὶ» τῆς καρδίας μου. Ἄκουσον, Κύριε, τῶν κυμάτων τῆς θαλάσσης. Εἶναι αἱ ἐσωτερικαὶ συγκρούσεις καὶ μεταπτώσεις μου, «οὐ γὰρ ὅ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ' ὅ μισῶ τοῦτο ποιῶ». Ἄκουσον, Κύριε, τῶν σεισμικῶν δονήσεων τῆς γῆς. Εἶναι αἱ κατ' ἐμοῦ ἐπιθέσεις τῶν καταχθονίων δαιμόνων. Ἄκουσον, Κύριε, τῶν κεραυνῶν τοῦ οὐρανοῦ. Εἶναι αἱ ἐκρήξεις τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς ὀργῆς μου. Ἄκουσον, Κύριε, τοῦ βρυχηθμοῦ τῶν θηρίων. Εἶναι ἡ ὁρμὴ ὅλων μαζὶ τῶν ἀγρίων παθῶν μου. Ἄκουσον, Κύριε, τοῦ ἀνέμου. Εἶναι ἡ ἀκαταστασία τῆς πνευματικῶς ἀναίμου ψυχῆς μου. Ἄκουσον, Κύριε, τοῦ πολυήχου τῆς βροχῆς. Εἶναι οἱ κρουνοὶ τῶν μυστικῶν μου δακρύων. Ἄκουσον, Κύριε, καὶ ἐμοῦ τοῦ ἀναξίου δούλου Σου, διὰ λόγων τοῦ προφήτου Σου: «Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς Σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου». «Κύριε, πρὸς Σὲ κατέφυγον. Δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά Σου, ὅτι Σὺ εἶ ὁ Θεός μου». «Αἴνει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου· ψαλῶ τῷ Θεῷ μου, ἕως ὑπάρχω». 


Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Κ. Διώτης τηλ. 6938566716 
(Ἐγράφη τὴν 10ετίαν τοῦ ἔτους 1990 ἐντὸς τοῦ τραίνου ἀπὸ τὴν δευτέραν πόλιν τῆς Σουηδίας Γκέτεμποργκ πρὸς τὴν πρωτεύουσαν τῆς Νορβηγίας Ὄσλο διὰ ἐθελοντικὴν ποιμαντικὴν ἀποστολήν. Εἰς τὸ Κράτος αὐτὸ οὐδεὶς Ἱερεὺς ὑπῆρχε διὰ τοὺς ἐκεῖ Ὀρθοδόξους Ἕλληνας).