Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ.


ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ:
Η ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ.

Iερωνυμος Κοτσωνης, ο αρχιεπισκοπος των Αποστολικων οραματισμων. Ολοι οι μετα απο αυτον, θαναι ...απλες καρικατουρες......

Εκατόν πενήντα χρόνια στέναζε η ιερατική οικογένεια κάτω από την άστοργη κηδεμονία του κράτους, και η ηγεσία της Εκκλησίας σφύριζε αδιάφορη! 
Στην αρχιεπισκοπική καθέδρα στις 17 Μαΐου 1967 ανεβαίνει ο Ιερώνυμος Α΄ Κοτσώνης ο οποίος δεν ήταν ηγέτης των τελετών, αλλ’ “ο κριός ο επίσημος, ο φερόμενος εις σφαγήν”. Δεν οργάνωνε εμφανίσεις μεγαλοπρεπείς και δαπανηρές δεξιώσεις, αλλά από την πρώτη στιγμή ρίχθηκε στη δουλειά, σαν να ήταν ο τελευταίος εργάτης, απομόνωσε τα μείζονα θέματα και προχώρησε - χωρίς να φοβηθεί τις αντιδράσεις- για να βρει λύσεις και να τις εφαρμόσει. Ένα από τα πρωτεύοντα θέματα ήταν το “εφημεριακό μισθολόγιο”, για το οποίο αγωνίστηκε σκληρά, κουράστηκε, αλλά δεν έχασε την υπομονή του, ούτε υποβάθμισε την επιμονή του. Και το πέτυχε! 
Ένα χρόνο κράτησαν περίπου οι συζητήσεις ενώ διαβουλεύσεις ήταν πολλές και επίπονες. Χάρις όμως στο προσωπικό ενδιαφέρον του ιδίου του Αρχιεπισκόπου ήρθε το ποθούμενο και στις 24 Ιουλίου 1968 δημοσιεύεται ο αναγκαστικός νόμος 469/1968 (ΦΕΚ Α΄ 162/1968) «περί μισθολογικής διαβαθμίσεως του εφημεριακού κλήρου της Εκκλησίας της Ελλάδος» όπου οι Ιερείς εντάσσονται πλέον εις το υπαλληλικόν μισθολόγιο και τους παρείχε βαθμολογική και μισθολογική προαγωγή και εξέλιξη. Είχαν τώρα την δυνατότητα να προάγονται μέχρι τον Β΄ βαθμό της δημοσιοϋπαλληλικής μισθολογικής κλίμακος, φθάνοντας μέχρι του Διευθυντού Α΄ και αναλόγως να βελτιώνονται οι αποδοχές τους ενώ συγχρόνως έπαιρναν και τα σχετικά επιδόματα. Οι συντάξεις, με το νέο μισθολόγιο, είχαν σχεδόν διπλασιαστεί και η υγειονομική περίθαλψίς τους ρυθμίστηκε με τον Α.Ν. 137/1967, σύμφωνα με το ισχύον σύστημα των Δημοσίων Υπαλλήλων, δίδοντάς τους πλέον τη δυνατότητα να έχουν Νοσοκομειακή περίθαλψη όλων των κατηγοριών, ξεκολλώντας από την μέχρι τότε τρίτη θέση. Μέχρι την εποχή εκείνη (1967) οι ιερείς ήταν καταδικασμένοι σε μισθό πείνας. Ο Ιερέας 4ης κατηγορίας έπαιρνε μισθό 722 δραχμές το μήνα και ο πτυχιούχος 1ης κατηγορίας – από την ημέρα της χειροτονίας μέχρι που έβγαινε στην σύνταξη έπαιρνε δύο χιλιάδες δραχμές το μήνα δίχως επιδόματα, προαγωγές και αυξήσεις. Όλα αυτά (Ιούλιος 1968) αμέσως διπλασιάστηκαν. Οι συντάξεις (31-12-1066) της 4ης κατηγορίας, μαζί με τα επιδόματα των εορτών ήταν 925 δρχ., ενώ στις 31-12-1971 με το νέο υπολογισμό έφθασαν 3.287 δρχ. και της 1ης κατηγορίας από 2003 δρχ. έφθασε 5.597 δρχ. Τα εφ’ άπαξ, με την αποχώρηση της ενεργούς υπηρεσίας, κατά μέσο όρο. τον Μάιο του 1967 ήταν 40.000 δρχ., ενώ την 31-12-1971 έφθασε 166.000 δρχ. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έκανε έναν τιτάνιο αγώνα, ώστε, το όνειρο, που γενιές λειτουργών του Υψίστου το θεωρούσαν άπιαστο, να γίνει πραγματικότητα. Έκτοτε ζούσαν αξιοπρεπώς χωρίς να απλώνουν χέρι επαιτείας στους εκκλησιαζόμενους. Κάποιοι, από το χώρο της άρνησης, της στρατευμένης ή ρυμουλκούμενης “Εκκλησίας” της αθεΐας, θέλησαν – και στα χρόνια, που ζούσε και στα κατοπινά – να αμαυρώσουν το έργο και την ανυστερόβουλη προσφορά του. Τώρα, που ο Ιερώνυμος Α΄ (Κοτσώνης) είναι “χθες”, είναι παρελθόν, οι άνθρωποι της Εκκλησίας φοβούνται ή ντρέπονται, ακόμα και σήμερα – μετά από 30 χρόνια, από την κοίμησή του – να ομολογήσουν ότι ήταν έργο Ιερωνύμου, καθώς και η ακίνητη περιουσία, το κτηματολόγιο – που είχε ετοιμάσει πριν 50 χρόνια που θα αναφερθούμε προσεχώς – και το μισθολόγιο των κληρικών.

ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ. 

Ο Ιερώνυμος Α΄ τους ανύψωσε και ο Ιερώνυμος Β’ τους κατέβασε Tι σύμπτωση... Οι δύο Ιερωνυμοι!!! (Πριν 50 χρόνια, Νοέμβριος 1968 ο Α’ τους έκανε δημ. υπαλλήλους και το Νοέμβριο 2018 ο Β’ τους καταντάει ζήτουλας).
Παρατηρώντας έκτοτε την εν γένει συμπεριφορά των ευεργετηθέντων, άμεσα ή έμμεσα, θα περιμέναμε – τουλάχιστον την ομολογία και αναγνώριση της θυσίας αυτού του ανθρώπου και όχι την πλήρη και συστηματική απάλειψη της ύπαρξής του από την ελληνική και εκκλησιαστική ιστορία ακόμη κι αυτού του ονόματός του. Ας μη ξεχνούν ότι «γέροντα μοιχό, φτωχό υπερήφανο και αγνώμονα ευεργετηθέντα βδελύσσεται ο Θεός». Και σαν άλλος Ισραήλ «φάγατε, χορτάσατε και κλωτσήσατε…» (Δευτ. λβ΄15). Το μόνο ‘‘παρήγορο’’ είναι ότι μετά από 30 χρόνια βρέθηκε για πρώτη φορά μητρόπολη να τελέσει κάποιο μνημόσυνο. Για το τεράστιο έργο του όμως... τσιμουδιά. Αλλά ας αφήσουμε τον άγιο Νεκτάριο να μας παρηγορήσει λέγοντας: «Ο αγνώμων ούτε το Θεό αγαπάει. Και αν τον ευεργέτη του που βλέπει δεν αγαπάει, πώς θα αγαπήσει το Θεό που δεν βλέπει;».

ο Αγωνας Λαρισας.

7 σχόλια:

  1. Συμφωνο με την ονομασια τον ρασοφορων δημοσιοι υπαλληλοι . εαν ενα καλο συμβαινει και ελπιζω να ολοκληρωθει ειναι να σταματησουν να ειναι δημοσιοι υπαλληλοι και να ξανασυνεχισουν να ονομαζοντε λειτουργοι του υψιστου , αυτοι οι κυριοι περνουν το κατωτατο μισθο 1.000 ε . και το ανωτατο 2.500 Ε . Ε Λοιπον ? και ποιος δεν θα παει για παπας ? με τετοιες απολαβες εκτος τα τυχερα ? (μυστηρια) ? πρεπει να ξεκαθαριστει ποιοι φοραν και τιμανε το ρασο . μολις ακουστικε οτι δενβθα ειναι δημ. υπαλληλοι πηραν φωτια. ενω για την ορθοδοξια και την προδοσια της στην κολυμπαριο αμερικ-κινητη συνοδο νεκροι σιωπη υπακοη .. αντε ντε καντε και τωρα υπακοη ? οχι μονο δεν μετανοιωσανε αλλα μεσω του ΙΣΚΕ ζητανε πισω τον 13 και 14 μισθο και τα αναδρομικα των τοσων χρονων . ε'Σαν δεν ντρεπομαστε που τους ανεχομαστε , και ποιο πολυ που τους υποστηριζουμε . αδερφια χριστος ετεχθη καλα και αγια θεοφανεια σε ολους !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνο με την ονομασια τον ρασοφορων δημοσιοι υπαλληλοι . εαν ενα καλο συμβαινει και ελπιζω να ολοκληρωθει ειναι να σταματησουν να ειναι δημοσιοι υπαλληλοι και να ξανασυνεχισουν να ονομαζοντε λειτουργοι του υψιστου , αυτοι οι κυριοι περνουν το κατωτατο μισθο 1.000 ε . και το ανωτατο 2.500 Ε . Ε Λοιπον ? και ποιος δεν θα παει για παπας ? με τετοιες απολαβες εκτος τα τυχερα ? (μυστηρια) ? πρεπει να ξεκαθαριστει ποιοι φοραν και τιμανε το ρασο . μολις ακουστικε οτι δενβθα ειναι δημ. υπαλληλοι πηραν φωτια. ενω για την ορθοδοξια και την προδοσια της στην κολυμπαριο αμερικ-κινητη συνοδο νεκροι σιωπη υπακοη .. αντε ντε καντε και τωρα υπακοη ? οχι μονο δεν μετανοιωσανε αλλα μεσω του ΙΣΚΕ ζητανε πισω τον 13 και 14 μισθο και τα αναδρομικα των τοσων χρονων . ε'Σαν δεν ντρεπομαστε που τους ανεχομαστε , και ποιο πολυ που τους υποστηριζουμε . αδερφια χριστος ετεχθη καλα και αγια θεοφανεια σε ολους !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δὲν εἶναι ἑπάγγελμα ἑπ` ἀμοιβῇ, ἐπὶ μισθῷ καὶ ἐπὶ τιμολογίῳ ἡ ἱερωσύνη διότι εἶναι λειτούργημα, διακόνημα, ἐθελοντικὴ προσφορά, ἀξίωμα, θυσία. Ἄλλωστε τὴν παρακαταθήκη τοῦ Κυρίου μας ὁ ὀποῖος οὔτε μισθωτὸς ἦταν, οὔτε "ἐπαγγελματίας" Λευίτης καὶ ἀρχιερεύς ἀλλὰ γέγονεν ἀρχιερεύς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ, μάλιστα περιέγραψε τοὺς μισθωτούς ποιμένες, ὡς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἐφορμᾷ ὁ λύκος στὸ ποίμνιο, τὸ ἐγκαταλείπουν βορὰ στὰ θηρία καὶ τρέχουν νὰ σώσουν τὸ τομάρι τους, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸν καλό ποιμένα, ποὺ δίνει καὶ τὴ ζωή του γιὰ νὰ σὼσῃ τὸ ποίμνιο. Ὑπάρχουν βέβαια, καὶ μάλιστα σὲ ἀναλογία, μεγαλύτερη τοῦ 11/1 (12 ἀπόστολοι καὶ ὁ προδότης Ίούδας) καὶ κληρικοί μισθωτοί Δημόσιοι ὑπάλληλοι, καλοί ποιμένες, ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦν ὄχι διὰ τὸν χρυσὸν ἀλλὰ διὰ τὸν Χριστόν, ὑπάρχουν ὅμως ἐλέῳ τῃς μονιμότητος τοῦ σίγουρου μισθοῦ καὶ τῶν τυχηρῶν, καὶ μισθωτοί Δημόσιοι ὑπάλληλοι ῥασοφόροι, ποὺ ὅπως ἔλεγε ὁ π. Αὐγουστῖνος, ζοῦν ὄχι γιὰ τὸν Χριστόν ἀλλὰ διὰ τὸν χρυσόν, ὁ ἴδιος μάλιστα τοὺς ἀπεκάλει "παπαδαριό" (ὁ ἀκούσας σχολιαστής μεμαρτύρηκε καὶ ἀληθής ἐστίν ἡ μαρτυρία του).
      Ὁ πρεσβύτερος καὶ ὁ ἑπίσκοπος, ὁ ἱεροκῆρυξ, ὀ ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, εἶναι ἄξιος τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ. Δικαιοῦται, κατὰ τό "βοῦν ἁλοῶντα ού μή φιμώσῃς" νὰ διατρέφεται καὶ νὰ στεγάζεται τῇ φροντίδι τοῦ ποιμνίου του. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γράφει ὅτι καίτοι ὁ ἴδιος ἐδικαιοῦτο νὰ ζῇ ἀπὸ τίς προσφορές τῶν Χριστιανῶν, τοὺς ὁποίους διακονοῦσε ἰεραποστολικῶς μὲ τὴν ἱερουργία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τὸ θεῖο κήρυγμα, καὶ ὄχι μὲ τίς τελετουργίες, ποὺ εἶναι κατώτερης προσφορᾶς ἔργο, ἐργαζόταν χειρονακτικῶς γιὰ τὰ ἀπαραίτητα πρὸς τὸ ζῆν γιὰ νὰ κλείσει κάθε κακόβουλο ἤ καχύποπτο στόμα. Διότι, ἂν πληρώνεσαι, ἰδίως ἂν εἶσαι ἱεραπόστολος καὶ εὐαγγελίζων ψυχάς, ἡ πρώτη σκέψις ἐκείνου τὸν ὁποῖο προσεγγίζεις, εἶναι: Τὰ πιστεύει ὅσα λέει, ἢ τὸν πληρώνουν γιὰ νὰ τὰ πῇ. Καλὸ ἐπάγγελμα, πλασιέ ἱδεῶν. Βέβαια, οἱ ἀπόστολοι ὄχι μόνο μισθωτοὶ δὲν ἦταν, ὅχι μόνον λιτοδίαιτοι κατὰ τὸ "Ἔχοντες διατροφάς καὶ σκεπάσματα τούτοις ἀρκεστησόμεθα" ἀλλὰ πλήν τοῦ Ἰωάννη ἔδωσαν τὴ ζωή τους γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου, μαρτυρῶντας ὅτι πίστευαν ὅσα κήρυτταν.
      Σήμερα τὸ 98% τῶν Ἑλλήνων δηλώνουν Χριστιανοὶ Ὸρθόδοξοι. Κατὰ τὰ ἀνωτέρω γραφέντα, γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησί τους ἢ θὰ ἔπρεπε νὰ κυριαρχῇ σὲ μεγάλη ἁναλογία ὁ θεσμὸς τῶν ἑθελοντῶν ἀμίσθων ἱερέων, λ.χ. μορφωμένων εὐλαβῶν ἐγγάμων διαφόρων ἐπαγγελμάτων, ποὺ στὴν ἠλικία τῶν 55 - 60 ἑτῶν μέχρι τὰ 70 καὶ πλέον θὰ μποροῦσαν, πολύτεκνοι δοκιμασμένοι οἰκογενειᾶρχες ὄντες, κατὰ τό θεόπνευστο Εὐαγγέλιο νὰ προσφέρουν ἐθελοντικά, ἢ, ἐφ' ὅσον προτιμᾶται ὁ θεσμὸς τῶν κληρικῶν ἀποκλειστικῆς ἀπασχολήσεως, τότε, θὰ εἶναι λιγότεροι καὶ θὰ τούς διατρέφουν οἱ Χριστιανοί. Αὐτό γίνεται, στή σημερινὴ πραγματικότητα τοῦ Π.Ἡ., αὐτό γίνεται στίς ἐν Ἑλλάδι Ὁμολογίες καὶ αἱρέσεις, πιθανῶς καὶ ἄλλες θρησκεῖες, αὐτὸ γίνεται μὲ πρωτότυπο τρόπο στούς Όρθοδόξους, : Φορολογοῦνται ὅλοι οἱ δηλώνοντες ἔμμεσα ὅτι εἶναι Ὸρθόδοξοι Χριστιανοί (καὶ τὸ δηλώνουν ἅπαντες μὲ τὴ βάπτισή τους, τίς ταυτότητές τους οἱ ἠλικιωμένοι ὅσοι δὲν τίς ἀλλάξαμε, τό θρησκευτικό γάμο τους, τὸ βάπτισμα τῶν τέκνων τους, τὴν παρουσία ἱερέως στήν κηδεία τους), καὶ ἀντί νά πληρώσουν οἱ ἴδιοι τούς μισθούς τῶν κληρικῶν ποὺ τοὺς ἐξυπηρετοῦν, τό Κρᾶτος ἀπὸ τή φορολόγησί τους, καταβάλλει τούς μισθοὺς τῶν μισθωτῶν ἱερέων ποὺ ἐξυπηρετοῦν, τὰ 10 ἑκατομμύρια τῶν πολιτῶν. Ἂν τὰ 10 ἑκατομμύρια Ἑλλήνων εἴμασταν συνειδητοί Χριστιανοί καὶ ἂν οἱ 100 ἐπίσκοποι καὶ ὅλοι οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι κληρικοί, προσήρχοντο στὸν κλῆρο ἐκ θείου ἔρωτος, θείας κλήσεως καὶ προσωπικῆς κλίσεως καὶ ὄχι γιὰ ἕνα προσοδοφόρο ἐπάγγελμα καὶ κοινωνική ἄνοδο, τότε δὲν θὰ ὐπῆρχε κανένα πρόβλημα μὲ τὸ ἐφαρμοζόμενο σύστημα. Ὁ μακαριστὸς Ἱερώνυμος (Κοτσώνης) ὁραματίσθηκε ὑποδειγματικούς ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ γιὰ ἐκείνους φρόντισε. Σήμερα, τὸ ποίμνιο παρέσυρε, φαίνεται, τοὺς ποιμένες... Ἄν ἠ ὑπαγωγὴ τοῦ κλήρου στὸ δημοσιοϋπαλληλίκι ὥθησε κάποιους ἀνέργους ποὺ δὲν πιστεύουν τίποτε νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν ἱερωσύνη ὡς ἕνα προσοδοφόρο μόνιμο σχετικά εὔκολο ἐπάγγελμα, τότε...

      Διαγραφή
    2. Στις προϋποθέσεις επιλογής ιερέων πρέπει να είναι και όσα αναφέρετε. Να είναι γνώστες της Ορθόδοξης Δογματικής και θεολογίας, γνώστες και των αλλοτρίων διδασκαλιών και να έχουν την Πίστι, τις γνώσεις, τη μελέτη των Γραφών, το κύρος, την αφιλαργυρία, να μην είναι αισχροκερδείς και τον κατά πάντα ηθικό, έντιμο και άμεμπτο βίο, την μέχρι θυσίας αποφασιστικότητα, και να ελέγχουν και να αποστομώνουν όσους διδάσκουν αλλότριες διδασκαλίες. Σε πολλά σημεία της Κ.Δ. προὐποτίθενται τα ανωτέρω, πρὸχειρα αναφέρω το Τίτ.α,9-11.

      Σήμερα συνήθως χειροτονούνται μειράκια. Ούτε αυτές ούτε οι άλλες προϋποθέσεις τηρούνται. Ποίος λοιπόν θα κηρύξει τον Ορθόδοξο θείο λόγο, όπως εμείς τον αναζητούμε, ποίος θα αντιμετωπίσει την αίρεσι;

      Διαγραφή
  3. ΛΑΡΙΣΑΙΟΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΤΑΛΙΟ ΕΔΩΣΕ Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ
    ORTHODOXIA INFO

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον τα μετάλλια είναι χρυσά ή αργυρά; Να τα πουλήσουν βρε αδελφέ, οι ίδιοι ή οι κληρονόμοι τους, αντί κάποιου τιμήματος. Διότι, με το ρυθμό που δίνονται, σε λίγα χρόνια όλοι οι Λαρισαίοι και των περιχώρων θα έχουν από μερικά, οπότε η αξία τους ως τίτλων θα είναι μηδενική.

      Διαγραφή
  4. Ο μακαριστός επίσκοπος Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος (Καλαμαράς) αναλύοντας το 2009 σκέψεις του περί της ιερωσύνης, απευθυνόμενος στους Επισκόπους, κατέληγε:

    Σεβασμιώτατοι Πατέρες:

    Φανερώστε την Ιερωσύνη του Χριστού με την θυσιαστική σας απλότητα στην διαβίωση, στην λιτότητα της κατοικίας, στην ενδυμασία και στα φτηνά (τα για όλους προσιτά) αυτοκίνητά σας.

    Φανερώστε την Ιερωσύνη του Χριστού με την απλοποίηση αυτής της (κωμικής πλέον) αυτοκρατορικής ενδυμασίας, που αποτελεί όνειδος και όχι δόξα για τον Χριστό και εμπόδιο στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Τι δυσκολία υπάρχει για την επιστροφή στην αποστολική (βλέπε τοιχογραφίες) απλότητα;

    Φανερώστε την Ιερωσύνη του Χριστού με την αποποίηση εξυπηρετήσεων και διασυνδέσεων κρατικών (υγιής χωρισμός από τον καίσαρα), οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν την εντύπωση ότι η Εκκλησία είναι κρατικό παράρτημα, που επιπλέον παρασιτεί σε βάρος των πολιτών.

    Φανερώστε την Ιερωσύνη του Χριστού με την πατρική έγνοια και φροντίδα, που δεν δηλοποιείται με άγνωστες στην Εκκλησία του Χριστού κραυγές στις λειτουργικές μνημονεύσεις (υπέρ του πατρός...), αλλά με την ευρυχωρία στην εκκλησιαστική ατμόσφαιρα της κάθε επισκοπής, που τότε και μόνον γίνεται «Οἶκος τοῦ Πατρός».

    Συγχωρείστε μου να τελειώσω αυτό το δυσάρεστο και κουραστικό γράμμα με λίγες γραμμές σκέψεων, ενός ήδη μακάριου συνάδελφου Σας, που υπομνημάτισε σωστά με τον τρόπο του και με τα λόγια του, το Πρόσωπο του Χριστού.

    «Ο Χριστός πρόσφερε τον εαυτό Του θυσία για μας. Και οι ιερείς του, με την χειροτονία γίνονται μέτοχοί Του. Και πρέπει να παραλαμβάνουν την πίστη στην δική Του αποστολή και στην δική Του θυσία. Ω, πόσο μεγαλειώδης θα ήταν η Εκκλησία του Χριστού, αν οι κληρικοί της απόπνεαν την οσμή της γνώσεως, της αποστολής και της θυσίας του Χριστού!

    Τάχα παράλαβε από τον Χριστό τίποτε ο ιερωμένος, που δεν βλέπει τους χριστιανούς σαν παιδιά του; Που δεν έχει διάθεση θυσίας για χάρη τους; Και τι τάχα θα παραδώσει, όταν βλέπει την Εκκλησία σαν χώρο για προσωπική του προβολή και καταξίωση; Και όταν στόχο του εξόφθαλμο έχει να κάμει καριέρα;

    Αλήθεια, επήρε τίποτε από Εκείνον, που γεννήθηκε σε σπήλαιο, και πέθανε σαν κακούργος, και τάφηκε σε ξένο τάφο, ο κληρικός, και πιο πολύ ο μοναχός, που αφήνει την καρδιά του να κολλάει στον πόθο για πολυτέλεια, για μεγαλεία, για πλούτη; Είναι ποτέ δυνατό, μια τέτοια ασυνέπεια να θεωρηθεί συμβατή με την πίστη, με το μήνυμα της Βασιλείας του Χριστού;»

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου