ΘΑ ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ Α.
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ-ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.
του Αγωνιστου ιατρου
Λυκουργου ΝΑΝΗ
O μακαριστός, αισχρότατα διαβληθείς Ιερώνυμος ο Α (Κοτσώνης) αγωνίστηκε και πέτυχε να καταστούν δημόσιοι υπάλληλοι οι ιερείς επί της καρποφόρου αρχιεπισκοπείας του. Επρόκειτο, αναντιλέκτως, για μία δίκαιη και ιστορική κατάκτηση. Ο Ιερώνυμος ο Β (Λιάπης) τα "κατάφερε" να παύση να ισχύει κάτι τέτοιο.
Αλλά και για τη διαχείριση και αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας μερίμνησε ο μακαριστός πρωθιεράρχης, όπως κάτι τέτοιο διαφαίνεται στο υπό του ιδίου εκδοθέν βιβλίο με τίτλο "ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ", όπου περιέχονται συγκλονιστικά ιστορικά ντοκουμέντα.
Ο διαχρονικός-άρπαγας, το ελληνικό κράτος τουτέστιν, με τις κατά καιρούς απαλλοτριώσεις, με πρόσχημα την αποκατάσταση των ακτημόνων καθώς και κάποιοι επιτήδειοι καταπατητές σε συνδυασμό με την αβελτηρία των εκάστοτε (πλην επί Ιερωνύμου του Α) εκκλησιαστικών διοικήσεων οδήγησαν στην κακοδιαχείρηση και την έλλειψη ουσιαστικής και επωφελούς για τα συμφέροντα της Εκκλησίας και της κοινωνίας "αξιοποίηση" των εναπομεινάντων ψιχίων της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Και φθάσαμε στο θλιβερό σημείο να συναποφασίζεται-θεσπίζεται από τα δύο μέρη (αλήθεια, γιατί αγνοήθηκε η Ιεραρχία και ο λοιπός κλήρος και λαός;) πενταμελές διοικητικό συμβούλιο διαχειρίσεως της διαμφησβητουμένης εκκλησιαστικής περιουσίας με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων του αντίχριστου Καίσαρα (δηλαδή της κατ επίφασιν χριστιανικής Πολιτείας) και ενός τρίτου "κοινής αποδοχής", προς δοξαν της αυτοτελείας της Εκκλησίας έναντι του Κράτους!
Και ήλθε στο μυαλό μου αυτόματα η περίπτωση του "αλήστου μνημης" Γ.Λιλαίου, κοινού συμβούλου Εκκλησίας και Πολιτείας όταν η τελευταία επί Τρίτση επεχείρησε να διαρπάξει κατά τρόπο ληστρικό την τότε εκκλησιαστική περιουσία! Πόσο στοίχισε στην Εκκλησία αυτή η επιλογή ενθυμούνται όσοι παρακολουθούν επισταμένως τα εκκλησιαστικά πράγματα των τελευταίων δεκαετιών.
Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες εφ όσον διαχρονικά, πλην επαινετέων εξαιρέσεων, δεν προβαίνουν σε κατόπιν σοβαρού σχεδιασμού και μελέτης αξιοποίηση της εναπομεινάσης εκκλησιαστικής περιουσίας, αντιτάσσοντας σθεναρή αντίσταση στον πολιτειακό άρπαγα και εν εσχάτη ανάγκη κηρύσσοντας την Εκκλησία της Ελλάδος ΕΝ ΔΙΩΓΜΩ θα "παζαρεύουν" συνεχώς με το διεπόμενο υπό αρπακτικών διαθέσεων Κράτος εις βάρος του κύρους της διοικούσης Εκκλησίας και του προσωπικού τους κύρους.
Η άρση της ιδιότητος του δημοσίου υπαλλήλου των Ελλήνων ιερέων και η αποβολή τους από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών συνιστά ήττα της Εκκλησίας και δείγμα εσχάτης περιφρονήσεως του ιερού κλήρου με την τεράστια και διαχρονική θρησκευτική, εθνική και κοινωνική προσφορά.
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ιερωνύμου του Α μακαριώτατε κύριε Ιερώνυμε Β!
Να μας επιτρέψει ο αγαπητός κ.Λυκούργος να τον διορθώσουμε.ΟΧΙ τα οστά του μακαριστού Ιερωνύμου του Α δεν θα τρίζουν.Τα οστά του ευωδιάζουν γιατί υπήρξε ενάρετος Αρχιερεύς της Αγίας μας Εκκλησίας.Αυτός τίμησε όσο ελάχιστοι επίσκοποι τον απλό ιερέα.Καθάρισε την Εκκλησία απο πολλούς .... και παράλληλα επι των ημερών του χειροτόνησε εξαίρετους κληρικούς στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.Οσο για μητροπολίτες εκ των αρίστων πρότεινε και εξέλεξε τους άριστους.ΟΧΙ λοιπον δεν θα τρίζουν τα λείψανα του.Εννοείτε πως καταλαβαίνουμε πως το γράφει ο αγωνιστής γιατρός μας κ.Νάνης. Ελπίζω και προσεύχομαι ο νυν Μακαριώτατος Ιερώνυμος να δώσει την ευκαιρία και στους απλούς ιερείς να συμμετέχουν στον διάλογο με τον Αθεο Πρωθυπουργό μας. Τον οποίο ομως εξέλεξε ο "χριστιανικός" λαός μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιέρώνω στους έλληνες αρχιερείς και παπάδες το ποιήμα του Γεωργίου Σουρή που έγραψε τον Ιούνιο του 1918 για τον τότε Μητροπολίτη Αθηνών Μελέτιο Μεταξάκη. Ο οποίος δεν δεχόνταν τις υποδείξεις του ευεργέτη του Ελ.Βενιζέλου για να γίνει εύκολο το διαζύγιο (κάτι σαν το σημερίνο αυτόματο).Αντιστεκόταν ο μεγάλος Πρωθιεράρχης Μελέτιος και δεν συναινούσε. Μάλιστα εκφραζόταν με οξύτητα ενημερώνοντας και τον λάο Του ΘΕΟΎ και εκνεύριζε τους βενιζελικούς.Εχω τα σχετικά δημοσιέυματα των εφημέριδων της εποχής.
ΠΟΙΗΜΑ ΓΕΩΡΓ.ΣΟΥΡΗ
Και στους προμάχους της φυλής
και σε όλους τους αρίστους.
Τέτοια φωνάζει και σεπτή μητροπολίτου μίτρα.
Κτυπάτε κατακέφαλα φονιάδες αντιχρίστους
που βάλθηκαν στο γένος μας
να μην αφήσουν φύτρα.
Καλη μίμηση Αγιοι Αρχιερείς και Αγιοι Πατέρες της Εκκλησίας του 2018.
Με την ευχη ολων σας.Ελάχιστος λ.
Ἀδελφὲ αὐτοπροσδιοριζόμενε ταπεινοφρόνως ἐλάχιστε λ. (μέγιστος, τὸ εὔχομαι, κληθήσεσαι εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν) δὲν συμφωνῶ εἰς πάντα μὲ τὸ σχόλιό σου. Δὲν ἢθελα βεβαίως καὶ νὰ στενοχωρήσω τὸν ἀγαπητό μας ἱατρό, μὲ τὸν ὁποῖον σὲ πλεῖστα ἄλλα ὁμονοῶ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνῶ μαζί σας ὅτι Ἃγιος καὶ ἄξιος ὁ μακαριστὀς Α΄, μέν, ἐκλεκτὸς τοῦ παλατιοῦ δέ καὶ ἒμπιστος τῆς καταστάσεως τῆς Ἑπταετίας, κάτι ποὺ συνετέλεσε στὴν ἐξέλιξί του (εἰδάλλως κι’ ἐκεῖνον θὰ τὸν ἔτρωγε ἡ μαρμάγκα τῆς παραγκωνίσεως). Εὐτυχῶς, λέγομεν, διότι ἐπὶ ἀρχιερατείας του ἐλαμπρύνθη τὸ σῶμα τῆς ἱεραρχίας καὶ χειροτονήθησαν διὰ τῆς ἁριστίνδην βεβαίως, φανερὰ τουλάχιστον καὶ εὐθαρσῶς καὶ ἀρκετοἰ ἀδἀμαντες τῆς Ἱεραρχίας. Μεταξύ τῶν ὁποίων οἱ ἀδίκως ἀναπολογήτως σφαγιασθέντες 12 μητροπολῖτες ἀλλὰ καὶ ὁ ἑπιζήσας μέγας καὶ Ἅγιος Αὐγουστῖνος Καντιώτης. Διαφωνῶ ὅμως μαζί σας, στὰ ὑπόλοιπα.
Ὃταν εἲμαστε ὁ σπατολαός (π=κ) που εἴμαστε, κατὰ ἒκφρασι τοῦ κοιμηθέντος ἁγίου Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβροισίου, ποὺ ὁ εἶς προσεύχεται γιὰ τὸν ἄλλον –ΝΑ ΨΟΦΗΣΕΙ Η ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ, (μερικοί προσεύχονται ὥστε να ψοφήσῃ ὁ γείτονας), χίλιες φορές ἄμεσος χωρισμός τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Κρᾶτος, χίλιες φορὲς ἐθελοντικός καὶ ἂμισθος ἔγγαμος κλῆρος (οἱ περισσότεροι στὰ πενῆντα μας, ἢ μετὰ τὴ συνταξιοδότησί μας, μποροῦμε νὰ προσφέρουμε ὡς ἄμισθοι ἱερεῖς), χίλιες φορές συνειδητἀ καὶ ὀλίγα μέλη τῆς Ἀληθινῆς ἀνεξάρτητης ἀπὸ τὸν Καίσαρα Ἐκκλησίας, παρὰ ἡ παρωδία τῆς ὑποχρεωτικῆς θρησκείας τῆς σήμερον, ὅπου ἡ ἱερωσύνη, ἐνίοτε, ἀντιμετωπίζεται ὡς βιοποριστικὸ καὶ ἐνίοτε χρυσοφόρο ἐπάγγελμα, ὄχι διὰ τὸν Χριστόν, ἀλλὰ διὰ τὸν …χρυσόν, ὅπως κατήγγελλε εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων ἅγιός τις κοιμηθείς ἀγωνιστὴς ἐπίσκοπος.