Ομολογία

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ 

Η ΖΩΗ ΜΟΥ !

Τ’ ακούσαμε και δεν το πιστεύαμε. 

Πριν την γιορτή του πολιούχου μας Αγ. Αχιλλείου (15 Μαΐου) ξεκίνησε μια σταυρο-φορία από μερικούς ‘’καλούς ανθρώπους’’ (απ’ αυτούς που τους έλεγε ο Βέγγος “καλοί μου άνθρωποι”) να συλλέξουν υπογραφές για τον… Πρωτοσύγκελο μπάς και γίνει δεσπότης.

Πολλοί απορούσαν και ρωτούσαν! 

Τι συμβαίνει…; αφού ο δεσπότης είναι καλά και θα λειτουργήσει στο πανηγύρι (αγίου Αχιλλείου), αφού το γράφει και η “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”; 

Γιατί μαζεύετε υπογραφές;

Δεν άργησε όμως και το κρυφό έγινε φανερό. Η ίδια εφημερίδα που κυκλοφόρησε στις 15 του Αγ. Αχιλλείου είχε σαν πρώτο θέμα την εναγώνια επίκληση του δεσπότη: “Ζητώ την προσευχή σας…διότι βρίσκομαι στο κρεβάτι του πόνου…». Και οι “καλοί άνθρωποι” απτόητοι συνέχισαν να συγκεντρώνουν υπογραφές…. Δεν είχαν καιρό για χάσιμο!

Ο δεσπότης στο ΜΑΪΑΜΙ της Αμερικής, οι παπάδες καλούσαν τους πιστούς ανθρώπους για παρακλήσεις, λιτανείες, ολονυκτίες…,και οι “καλοί άνθρωποι” έτρεχαν με το χαρτί στο χέρι να προλάβουν…!

Ο δεσπότης ετελεύτησε… 

Θρήνος έπεσε…στους αυλικους. 

Λειτουργίες και τρισάγια όλο το εικοσιτετράωρο, και οι “καλοί άνθρωποι” παγανιά στις γειτονιές. 

Τα κουδούνια πήραν φωτιά, 

Δεν θέλαν τίποτα οι άνθρωποι παρά μόνο μια υπογραφή!

Ο δεσπότης σε προσκύνημα… 

Ο στόχος δεν πρέπει να χαθεί. Οι “καλοί άνθρωποι” διακριτικά, έξω από το Μητροπολιτικό ναό με το χαρτί και το στυλό στο χέρι, με ύφος κλαψιάρικο για τον “άδικο” χαμό του ποιμενάρχη, και με το «να ’χουμε την ευχή του» βάλε και μια υπογραφή.

Ω Θεέ μου που φθάσαμε, αυτό θα πει ΑΓΑΠΗ!

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ σου η ΖΩΗ μου!

Λαμπαδάριος απο ΑΓΩΝΑ Λαρισας