Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018




5 σχόλια:

  1. https://www.youtube.com/watch?v=mQot7ovft_k&feature=youtu.be

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἐπειδή το βίντεο που προτείνετε έχει σχέση με τον π. Αυγουστίνο Καντιώτη και το σχόλιό σας τέθηκε κάτω από το θέμα με τους Κρητικούς Μακεδονομάχους, ἀς υπενθυμιστεί ότι ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης κατά κόσμον Ανδρέας, γεννήθηκε μεν το 1907 στις Λεύκες Πάρου, είχε όμως Κρητική καταγωγή τόσο από τον πατέρα του Νικόλαο Καντιώτη, καταγόμενο από την Κάντια (Candia, Κανδία, Χάνδαξ, Ηράκλειο) Κρήτης, όπως μαρτυρεί και το επώνυμο "Καντιώτης σα να λέμε Ηρακλειώτης) όσο και από τη μητέρα του Σοφία, το γένος Θραψιάδη (ή Θρεψιάδη) που γεννήθηκε το 1870 στην Αθήνα όπου μετά την Τήνο είχε καταφύγει η εκ Κρήτης μητέρα της, η Ευαγγελία Διαμαντοπούλου που έφυγε από την Κρήτη όταν ξέσπασε ο Τουρκοκρητικός πόλεμος το 1866. Ο π. Αυγουστίνος σε αρκετές ομιλίες του λέει: "μέσα μου ρέει αίμα Κρητικό" (σημ. το έχει ακούσει αυτηκόως και ο σχολιαστής). Ο Νικόλαος Αλιπράντης, περιγράφει για τα μαθητικά χρόνια του μικρού Ανδρέα Καντιώτη (έπειτα επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου):

      "Ὁ χαρακτήρας τοῦ μικροῦ Ἀνδρέα διαμορφώθηκε μέσα στο κλίμα του Κρητικοῦ περιβάλλοντος, καθώς θὰ διηγοῦνταν καὶ οἱ δυὸ γονεῖς του ἱστορίες τῶν πολέμων τῆς Κρήτης, ἔθιμα, συνήθειες κρητικὲς καὶ ὅ,τι συγκινοῦσαν τὴν εὔπλαστη ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ. Καὶ τώρα ἀκόμα (σ.σ. ἔτος 1982) καυχιέται ὁ ἅγιος Φλωρίνης νὰ λέει πὼς στὶς φλέβες του ρέει αἷμα κρητικό. Ἡ προφορά του ἄλλωστε, τόσο τοῦ ἴδιου, ὅσο τῶν συγγενῶν του ἀλλὰ καὶ τῶν περισσότερων Παριανῶν, ποὺ κατάγονται ἀπὸ τὴν Κρήτη, μαρτυρεῖ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές..." (βλ. βιβλίο Νίκου Χρ. Ἀλιπράντη: Ὁ Μητροπολίτης Αὐγουστῖνος Καντιώτης Τα παιδικά του χρόνια).

      Διαγραφή
  2. Ό τίτλος του Μακεδονομάχου ανήκει σε 6.025 εθελοντές, Μακεδόνες και από άλλες περιοχές. Από αυτούς οι 3.556 είναι Κρήτες. Από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, από το Βυζάντιο, οι Κρήτες είχαν στενή σχέση με τους Μακεδόνες. Ο Μ. Αλἐξανδρος ήθελε όλες οι Ελληνικές πόλεις, να συμμετέχουν στην εκστρατεία του κι έτσι έγινε (εκτός από τους Σπαρτιάτες, που δεν συμμετείχαν, όπως αποδεικνύει και η επιγραφή που ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος έγραψε μετά τη μάχη του Γρανικού: "Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων". Η Κρήτη συμμετείχε εξόχως: Ο Ναύαρχος του στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν ο Κρητικός Νέαρχος: "Νέαρχος ο Ανδροτίμου, Κρης, των Αλεξάνδρω τω μεγάλω συστρατευσαμένων, ο διασημότερος" (Αρριανός) ενὠ επίλεκτο τμήμα του Μακεδονικού στρατού ἠταν οι Κρήτες πεζοί και τοξότες "Η ταχυβολία των Κρητών τοξοτών ήταν εκπληκτική" (Πολύβιος). Προς τιμήν δε των Κρητών συμπολεμιστών του και του Κρητικού Ναυάρχου του, ο Μέγας Αλέξανδρος ίδρυσε πόλη την οποίαν ονόμασε Κρητόπολιν, όπου κατοίκησαν απόστρατοι Κρήτες και άλλοι που ήλθαν από το νησί: "Η αρχαία Κρητόπολις έκειτο επί της οδού της αγούσης από των ακτών της Παμφυλίας, εις Φρυγίαν και εις απόστασιν 5 ωρών προς νότον της Σαλαγούς και 18 προς βορράν της Ατταλείας"(Διόδωρος). Καμμιά άλλη πλην της Μακεδονἰας Ελληνική πόλη και περιοχή δεν ετίμησε με τέτοια πράξη ο Μέγας Αλέξανδρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Οι ένδεκα Κρήτες ους σας στέλλωμεν είναι τέλειοι τύποι πολεμιστών, γενναίοι, ευφυείς, τολμηροί, αποφασιστικοί, φιλόδοξοι και έχοντες αναπτυγμένο εθνικό αίσθημα. Είμαι βέβαιος ότι θα ενισχύσωσι καταπληκτικώς τον αγώνα σας" ἐγραφε ο Παύλος Μελάς προς τον μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη την 11 Ιουνίου 1903. Η είδηση του πρόωρου θανάτου του Παύλου Μελά συντάραξε τις καρδιές των Ελλήνων. Το Μακεδονικό Κομιτάτο όρισε ως γενικό αρχηγό του αγώνα στη Δυτική Μακεδονία τον Κρητικό Ανθυπολοχαγό (ΠΖ) Γεώργιο Κατεχάκη, (Καπετάν Ρούβα), ο οποίος πέρασε τα ελληνοτουρκικά σύνορα την 1η Νοεμβρίου 1904, επικεφαλής σώματος με δύναμη 25 ανδρών και συναντήθηκε με τα σώματα του Κρητικού καπετάν Καούδη. Το Μακεδονικό Κομιτάτο για να ενισχύσει και να επεκτείνει τον αγώνα στη Δυτική Μακεδονία απέστειλε και νέο σώμα με επικεφαλής τον Κρητικό Καπετάν Τσόντο - Βάρδα, ο οποίος ανέλαβε και την γενική αρχηγία των ελληνικών σωμάτων στο Βιλαέτι Μοναστηρίου με υπαρχηγό τον Κατεχάκη. Δείγμα της προσφοράς στην προετοιμασία και στη διεξαγωγή του αγώνα που διεξήγετο κυρίως από εντόπιους Ελληνόφωνους και Σλαβόφωνους κατοίκους της Μακεδονίας, αλλά και της ικανότητας των Κρητικών ήταν το γεγονός ότι ο καπετάν Τσόντος (Βάρδας) παρέμεινε Γενικός Αρχηγός μέχρι τη λήξη του Μακεδονικού αγώνα 1903-1908. Η Μακεδονία απελευθερώθηκε, από τον Αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο, υπό Κρητικό Πρωθυπουργό, τον Ελ. Βενιζέλο και αμέσως την τάξι στη Θεσσαλονίκη ανέλαβε η Κρητική Χωροφυλακή, που είχε ήδη φτάσει προ της απελευθερώσεως, για να επιβλέψει στην τήρησι της Συθήκης Παραδόσεως από τον Ταξίν Πασά (που προηγουμένως ήταν Στρατιωτικός Διοικητής Κρήτης και εγνώριζε τόσο τον Βενιζέλο όσο και ασφαλώς τους Αξιωματικούς της Κρητικής Χωροφυλακής), διότι οι Βούλγαροι με πρόσχημα την είσοδό τους στην Θεσσαλονίκη για ανάπαυση, απαιτούασαν από τον Ταξίν Πασά, να απελευθερώσουν την ... ήδη απελευθερωθείσα από τους Έλληνες πόλη.

    Μακεδονία ξακουστή, η Κρήτη είναι μαζί σου
    κι άσχημα ξεμπερδέματα θα έχουν οι εχθροί σου.

    Κι΄ ιντά ναι τούτη η βοή και εσείσθη ο Ψηλορείτης;
    Εξεκινήσαν τα θεριά, τσή Κρήτης τα λιοντάρια!
    Και ποιοι είναι αυτοί που πέρασαν στα πάρωρα τσή νύχτας
    κι ακούστηκε το διάβα τους κι ανατριχιάζει ο τόπος
    και βουβαθήκαν τα πουλιά κι εσκιάχτηκαν τ αγρίμια;

    Είναι ο Λουκάκης, ό Μακρής, ο Γιώργης Σεϊμένης,
    ο Κοντονάτος, ο Βρανάς, ο Γιώργης Στρατινάκης,
    είν' ο Μπονάτος ο Στρατής, ο Πέρρος, ο Ζουρίδης,
    καί καπετάνιος κι αρχηγός ο Θύμιος ο Καούδης.
    Είναι οι δέκα Κρητικοί, οι πρώτοι του Αγώνα.

    Καπετάν Γύπαρης
    Του Μοριχόβου τα βουνά ρωτούν της Μπελκαμένης
    ποιος είν’ αυτός που πέρασε με το σπαθί στη χέρα;
    Διαβαίνει όρη και βουνά, γκρεμούς και μονοπάτια
    λειβάδια και νεροσυρμές κι ο κόσμος τονε τρέμει
    Το βήμα ντου ναι δέκα οργυές, το πήδημα σαράντα
    κι όντε λιγάκι βιάζεται χάμε στη γης δε ’γγίζει
    Είν’ ο Παυλής ο Γύπαρης...

    Καπετάν Τσόντος (Βάρδας)
    Μεριάστε ο Βάρδας να διαβεί να πάει στο Μοναστήρι
    κει που’ ν ο πόλεμος χαρά κι η μάχη πανηγύρι...

    Καπετάν Κατεχάκης (Ρούβας)
    Οι σφαίρες δε σε τρόμαζαν γιατί ’σουν αντρειωμένος
    ήσουν σεμνός κι αντρόπιαστος, απ’ όλους διαλεγμένος

    Καπετάν Βολάνης:
    Δόξα σε σένα Αρχηγέ των Λάκκων το καμάρι
    όπου πολέμας όρθιος με θάρρος και με χάρη

    Καπετάν Νταφώτης:
    Νταφώτη μου ατρόμητε πετάξ’ από τον Άδη
    και βάλε κάθε Βούλγαρο κομιτατζή σημάδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η συμβολή της Μάνης στον Μακεδονικό Αγώνα 1903-1908. Το Μακεδονικό Κομιτάτο.

    Ο Μακεδονικός αγώνας ήταν ιδιόμορφος στη προπαρασκευή και στην οργάνωση και πολύμορφος στην ένοπλη δράση. Σε όλες τις φάσεις του μετέχουν Μανιάτες, που εθελοντικά πολέμησαν και στη Κρήτη τα έτη 1841, 1869, 1895, 1897, στη Θεσσαλία το 1854 και στη Μακεδονία το 1897.

    Στη προπαρασκευή συνετέλεσαν δύο διαπρεπείς Μανιάτες, δημοσιογράφοι και διευθυντές εφημερίδων, ο Πέτρος Κανελλίδης της ΚΑΙΡΟΙ και ο Δημήτρης Καλαποθάκης, της ΕΜΠΡΟΣ.

    Ο Π. Κανελλίδης διακρίθηκε ως εθελοντής στη Κρήτη το 1869 στο σώμα του μανιάτη Δημήτρη Πετροπουλάκη, ενώ ο Δ. Καλαποθάκης με την αρθρογραφία του για το Μακεδονικό ζήτημα, με το ψευδώνυμο "Μακεδονικός" επηρέαζε τη κοινή γνώμη και είναι αυτός που οργάνωσε το Μακεδονικό κομιτάτο. Κατάλαβαν ότι η τρομοκρατία του Ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας από τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες, σε περιοχές υπαγόμενες στο τότε Κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μόνο με παρόμοια οργάνωση "ανταρτών" για την εμψύχωση του Ελληνικού πληθυσμού παράλληλα με τις διπλωματικές πρωτοβουλίες, μπορούσε να αντιμετωπιστεί.

    Από το γραφείο του Καλαποθάκη οργανώνονται τα εθελοντικά σώματα που εισέρχονται στη Μακεδονία, ο ανεφοδιασμός, η αλληλογραφία κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου