Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017

ΑΚΑΙΡΗ ΑΔΙΑΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΗ Η ΔΙΕΝΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ του Αρχιμ. Παΐσιου Παπαδόπουλου

ΑΚΑΙΡΗ ΑΔΙΑΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΗ Η ΔΙΕΝΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ
 
 
 
 
Ο λόγος του Προφήτου Ησαΐου· «Τετύφλωκεν αὐτῶν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ πεπώρωκεν αὐτῶν τὴν καρδίαν, ἵνα μὴ ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ νοήσωσι τῇ καρδίᾳ καὶ ἐπιστραφῶσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς» (Ιω.12,40) δεν ίσχυε μόνο για τους ιουδαίους της παλαιάς διαθήκης και της εποχής του Χριστού αλλά ισχύει και για τους σύγχρονους που θέλουν να ονομάζονται Χριστιανοί αλλά ακολουθούν την αίρεση καθώς αγνούν και το γράμμα και το πνεύμα  Αγίας Γραφής που ξεκαθαρίζει « θυσίαι ἀσεβῶν βδέλυγμα Κυρίῳ, καὶ γὰρ παρανόμως προσφέρουσιν αὐτάς» (Παρ.21,27). Στην «Κλίμακα» ο άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης γράφει· « Χριστιανός είναι η απομίμησις του Χριστού, όσο είναι δυνατόν στον άνθρωπο, και στα λόγια και στα έργα και στην σκέψι. Πιστεύει δε ορθά και αλάνθαστα στην Αγία Τριάδα.

 Αχρείους δούλους ονομάζουμε αυτούς που αξιώθηκαν μέν να λάβουν το άγιον Βάπτισμα, δεν εφύλαξαν όμως γνήσια τίς πρός τόν Θεόν υποσχέσεις τους.
Ως ξένους και εχθρούς του Θεού θα εννοήσωμε αυτούς που είναι αβάπτιστοι ή δεν έχουν ορθή πίστι. Αντίπαλοι τέλος του Θεού είναι εκείνοι οι οποίο όχι μόνον απέκρουσαν και απέρριψαν από την ζωή τους το θέλημα του Κυρίου, αλλά και πολεμούν με πάθος αυτούς πού το τηρούν.
Εξηγήσαμε σε παλαιότερο άρθρο μας ότι· «Αυτό που εννοούμε ως Ορθοδοξία το βλέπουμε για πρώτη φορά να εφαρμόζεται εν έργω στην Παλαιά Διαθήκη, και συγκεκριμένα, στη θυσία του Άβελ και όχι του Κάϊν. Τί θα πει Ορθοδοξία; Ορθή δόξα, δηλαδή, ορθή γνώμη, και εν προκειμένω ορθή γνώμη στο να διαλέξει κανείς, να ξεχωρίσει διακρίνοντας,  τί θα προσφέρει στο Θεό. Και το λέει καθαρά ο Θεός· « οὐκ ἐὰν ὀρθῶς προσενέγκῃς, ὀρθῶς δὲ μὴ διέλῃς, ἥμαρτες;» Δεν  αμάρτησες (ενώπιον του Θεού) εάν ορθά προσφέρεις ( θυσίαν στον αληθινόν Θεόν), δεν ξεχωρίζεις όμως ορθά (δηλαδή, εάν δεν εκλέξεις τα καλύτερα εις ένδειξιν ευλαβείας); (Γεν. 4,7). Ο Άβελ είχε την γνώμη να διαλέξει, να ξεχωρίσει αυτό που θα προσέφερε ως θυσία στον Κύριο. Γι' αυτό και ο Θεός ευαρεστήθηκε στη θυσία του. Δεν έγινε το ίδιο όμως και με την θυσία του Κάϊν, αν και κινήθηκε πρώτα η βούληση εκείνου στο να προσφέρει θυσία. Αν, στον καιρό της παλαιάς διαθήκης ακόμη, ζητά ο Θεός από τον μεταπτωτικό  άνθρωπο, να διακρίνει, να ξεχωρίσει, τί θα του προσφέρει ο κάθε πιστός, πριν ακόμη τότε  ενεργήσει η Χάρις με την σωτηριώδη Οικονομία είναι δυνατόν στην περίοδο της καινής διαθήκης που η κοινωνία της σχέσεώς μας με τον Κύριο αναβαθμίζεται, να δέχεται ο Θεός στην Εκκλησία την προσφορά αγίας αναφοράς μολισμένης από την πίστη των αιρετικών; Μή γένοιτο! Και όμως αυτή την γνώμη του Κάϊν είχε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο μεγαλύτερο της ποσοστό, σχετικά με την  Ψευτο-Σύνοδο στο Κολυμβάρι, όχι απλώς να μήν διακρίνει, να μην ξεχωρίσει δηλαδή την ορθόδοξη θεολογία από την παναίρεση αλλά και να αποδεχθεί ως σωστές τις αποφάσεις της «Κολυμβάριας συνόδου», και το πιο τραγικό, με το έντυπό της «Προς Τον ΛΑΟ», να προσπαθεί να κουκουλώσει ότι έγινε εκεί, ώστε αντί να ενημερώσει τελικά τον ΛΑΟ μάλλον να τον παραπληροφορήσει! Και έπειτα ζητούν οι Αρχιερείς να τους κάνουμε υπακοή.Τί λέγει  όμως ο Άγιος Νεκτάριος«ἡ κοινωνία μὲ αὐτὸν [τὸν κακόδοξο καὶ αἱρετικό] μολύνει τὴν πίστη μὲ τὶς εὐθύνες ποὺ αὐτὸ συνεπάγεται. Λοιπὸν ἡ ἐξωτερικὴ ἀκοινωνησία προστατεύει ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ἀλλοτριότητα» ( Περὶ τῶν σχέσεων μὲ αἱρετικούς). Και ο Μέγας Βασίλειος σημειώνει: «Εἰ δὲ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς ἠθικοῖς σφαλλομένων τοσαύτη ἐστὶν ἡ βλάβη, τί χρὴ λέγειν περὶ τῶν περὶ Θεοῦ κακοδοξούντων, οὓς ἡ κακοδοξία οὐδὲ ἐν τοῖς ἄλλοις ὑγιαίνειν ἐᾷ, παραδιδομένους ἅπαξ δι' αὐτὴν τοῖς τῆς ἀτιμίας πάθεσιν;» (Κεφάλαια τῶν Ὅρων τῶν κατὰ Ἐπιτομήν). Αν, λοιπόν, από την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης ακόμη, δεν επιτρεπόταν να λάβει κανείς -και μόνο- το όνομα του Θεού στο στόμμα του επί ματαίω, πολύ δε περισσότερο να προσφέρει θυσία εκ του προχείρου στον Θεό, πώς στην στην Εκκλησία του Χριστού, την περίοδο της Χάριτος που έχει αποκαλυφθεί η Αλήθεια θα μας επιτρέψει ο Κύριος να προσφέρουμε την αγία Αναφορά έχοντας οικιοποιηθεί την πλάνη;».
 Ο λόγος του Θεού, επομένως, ο ειπωμένος δια του προφήτου· «ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσί με, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ» (Ησ. 29,13), εν προκειμένω ισχύει. Ισχύει όμως και για κάθε αδιάκριτο που δεν έχει τον φωτισμό να κατανοήσει ότι δεν πρέπει να μεταθέτουμε το κέντρο βάρους από τα θέματα της πίστεως σε άλλα θέματα διότι αυτό συνεπάγεται ως μετατόπιση φορτίου ανατροπή στον ίδιο τον αγώνα μας! Βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του γνησίου εργάτη του Ευγγελίου αλλά και γενικά του ανθρώπου που θέλει να συμβάλλει να αποτραπεί η πλάνη είναι η στάση του Αποστόλου Παύλου· «Κἀγῶ ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἦλθον οὐ καθ᾿ ὑπεροχὴν λόγου ἢ σοφίας καταγγέλλων ὑμῖν τὸ μαρτύριον τοῦ Θεοῦ. οὐ γὰρ ἔκρινα τοῦ εἰδέναι τι ἐν ὑμῖν εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον. καὶ ἐγὼ ἐν ἀσθενείᾳ καὶ ἐν φόβῳ καὶ ἐν τρόμῳ πολλῷ ἐγενόμην πρὸς ὑμᾶς, καὶ ὁ λόγος μου καὶ τὸ κήρυγμά μου οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾿ ἐν ἀποδείξει Πνεύματος καὶ δυνάμεως, ἵνα ἡ πίστις ὑμῶν μὴ ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων, ἀλλ᾿ ἐν δυνάμει Θεοῦ» (Α’ Κορ.2,1-5). Με το να λέμε και να γράφουμε πολλά και μάλιστα συνέχεια, χάνουμε και την σοβαρότητά μας. Εύκολα καταλαβαίνει ακόμη και κάποιος που δεν είναι και πυλύ πνευματικός άνθρωπος ότι δεν υπάρχει βάση προσευχής και μετανοίας. Και πως να υπάρχει αφού δεν αναλογισθήκαμε καν πόσο κρίσιμα είναι τα πράγματά και τί πόνος και ταπείνωση χρειάζονται για να επέμβει ο Θεός; Όλοι όσοι γράφουν εύκολα παραθέτοντας μάλιστα κατεβατά από Πατέρες αγνοούν ότι στην ορθόδοξη Παράδοση για να θεολογείς δεν φτάνουν οι Πατερικές παραθέσεις και η γνώση της εκκλησιαστικής ιστορίας που, βεβαίως, οι οικουμενιστές ούτε αυτά τα γνωρίζουν αλλά χρειάζεται και το «οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾿ ἐν ἀποδείξει Πνεύματος καὶ δυνάμεως, ἵνα ἡ πίστις ὑμῶν μὴ ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων, ἀλλ᾿ ἐν δυνάμει Θεοῦ» το οποίο κάνουν πως δε το βλέπουν, διότι ενοχλούνται από την πληροφορία της Χάριτος ενώ δεν ενοχλούνται από τον πολύ εγωϊσμό τους.
Όταν  ο άνθρωπος έχει καθαρότητα, όπως προπτωτικά οι πρωτόπλαστοι μέσα στον παράδεισο -λέγει ο Μέγας Αθανάσιος- «χωρὶς νὰ ἔχῃ κανένα ἐμπόδιο σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὴ γνῶσι τοῦ Θεοῦ, βλέπει πάντοτε λόγῳ τῆς καθαρότητός του τὴν εἰκόνα τοῦ Πατέρα, τὸν Θεὸ Λόγο, κατὰ τὴν εἰκόνα τοῦ ὁποίου δημιουργηθήκαμε, καὶ καταπλήσσεται ἀπὸ τὴν πρόνοιά Του γιὰ τὸν κόσμο, καὶ ἀνεβαίνει πάνω ἀπὸ τὰ αἰσθητὰ καὶ ἀπὸ κάθε σωματικὴ φαντασία, καὶ μὲ τὴ δύναμη τοῦ νοῦ συνάπτεται μὲ τὰ θεϊκὰ καὶ νοητὰ πνεύματα ποὺ βρίσκονται στοὺς οὐρανούς. Διότι, ὅταν ὁ ἄνθρωπινος νοῦς δὲν καταγίνεται μὲ τὴ θεωρία τῶν σωμάτων, οὔτε δέχεται τίποτε ποὺ εἶναι ἀναμεμιγμένο μὲ τὴν ἐπιθυμία τῆς σάρκας, ὅλος μεταρσιωμένος, προσέχοντας τὸν ἑαυτό του, ὅπως πλάστηκε ἀρχικά, τότε ξεπερνᾶ ὅλα τὰ αἰσθητὰ καὶ ὅλα τὰ ἀνθρώπινα καὶ βρίσκεται πάνω ἀπὸ αὐτὸ τὸν κόσμο, καὶ βλέπει τὸ Λόγο, καὶ βλέπει σὲ Αὐτὸν τὸν Πατέρα τοῦ Λόγου καὶ εὐχαριστιέται μὲ τὸ νὰ τὸν βλέπει καὶ ἀνανεώνεται μὲ τὸν πόθο του πρὸς αὐτόν»(Κατά Ελλήνων). Λησμονούν τον λόγο της Γραφής «εν τω φωτί σου οψόμεθα φως». Και πιο συγκεκριμένα εξηγεί ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος· «Ἀλλά τί εἴπω πρός τούς ἀγαπῶντας ὀνομαστούς εἶναι καί ἱερεῖς καί ἀρχιερεῖς καί ἡγουμένους καθίστασθαι, καί λογισμούς ἀλλοτρίους ἀναδέχεσθαι θέλοντας, καί ἑαυτούς εἶναι λέγοντας ἀξίους τῆς τοῦ δεσμεῖν καί λύειν ἐγχειρήσεως; Ὄταν μηδέν τῶν ἀναγκαίων καί θείων πραγμάτων αὐτούς ἐπισταμένους ὁρῶ, μήτε ταῦτα ἑτέρους διδάσκοντας ἤ εἰς φῶς ἐνάγοντας γνώσεως, τί ἕτερον ἤ ὅ φησι Χριστός τοῖς φαρισαίοις καί νομικοῖς· “Οὐαί ὑμῖν τοῖς νομικοῖς, ὅτι ἤρατε τήν κλεῖδα τῆς γνώσεως. Αὐτοί οὐκ εἰσήλθετε καί τούς εἰσελθεῖν βουλομένους ἐκωλύσατε”. Τί γάρ ἄλλο ἡ κλείς ἐστι τῆς γνώσεως, εἰ μή ἡ διά πίστεως διδομένη χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ τήν γνῶσιν ὡς ἀληθῶς καί ἐπίγνωσιν διά φωτισμοῦ ἐμποιοῦσα καί διανοίγουσα τόν κεκλεισμένον καί κεκαλυμμένον ἡμῶν νοῦν, καθώς πολλάκις διά πολλῶν παραβολῶν καί αἰνιγμάτων, ἔτι δέ καί φανερῶν ἀποδείξεων, εἶπον ὑμῖν καί πάλιν ἐρῶ· ἡ θύρα ὁ Υἱός – “Ἐγώ εἰμι, φησίν, ἡ θύρα”-, ἡ κλείς δέ τῆς θύρας τό Πνεῦμα τό Ἅγιόν ἐστι – “Λάβετε, φησί, Πνεῦμα Ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς· ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται”-, οἰκία δέ ὁ Πατήρ – “Ἐν γάρ τῇ οἰκίᾳ τοῦ Πατρός μου πολλαί μοναί εἰσι”- . Πρόσεχε οὖν ἀκριβῶς τῇ θεωρίᾳ τοῦ λόγου. Εἰ μή οὖν ἡ κλείς ἀνοίξει – “Τούτῳ γάρ, φησίν, ὁ θυρωρός ἀνοίγει” -, ἡ θύρα οὐκ ἀνοίγεται· ἄν δέ μή ἡ θύρα διανοιχθῇ, οὐδείς εἰς τήν οἰκίαν εἰσέρχεται τοῦ Πατρός, καθώς φησιν ὁ Χριστός· “Οὐδείς ἔρχεται πρός τόν Πατέρα, εἰ μή δι᾿ ἐμοῦ”.
Άγιος Συμεών ο Νέος θεολόγος αγανακτισμένος με την νοοτροπία ορισμένων να θεολογούν εύκολα γράφει· « Εἰ οὖν πᾶς ὁ ἁμαρτάνων τόν Θεόν οὐχ ἑώρακεν οὐδέ ἔγνωκεν αὐτόν, ὁ δέ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, τέκνον χρηματίζων αὐτοῦ, θαυμάζειν μοι ἔπεισιν ἐπί τούς πολλούς τῶν ἀνθρώπων, οἵ πρό τοῦ γεννηθῆναι ἐκ τοῦ Θεοῦ καί τέκνα χρηματίσαι αὐτοῦ θεολογεῖν καί περί Θεοῦ λέγειν οὐ φρίττουσι. Διά δή τοῦτο καί ὅταν περί θείων καί ἀνεφίκτων πραγμάτων ἀκούω τούτων τινάς φιλοσοφοῦντας καί ἀνάγνως θεολογοῦντας καί τά περί Θεοῦ καί τά κατ᾿ αὐτόν ἐξηγουμένους ἄνευ τοῦ συνετίζοντος Πνεύματος, φρίττει μου τό πνεῦμα καί οἱονεί ἔξω ἐμαυτοῦ γίνομαι, ἀναλογιζόμενος καί σκοπῶν τό πᾶσιν ἀκατάληπτον τῆς θεότητος καί ὅπως, τά ἐν ποσίν ἀγνοοῦντες καί αὐτούς ἡμᾶς, περί τῶν ἀνεφίκτων ἡμῖν ἀφοβίᾳ Θεοῦ καί τόλμῃ φιλοσοφεῖν προθυμούμεθα, καί ταῦτα κενοί Πνεύματος ὄντες τοῦ ταῦτα φωτίζοντος ἤ καί ἀναπτύσσοντος καί αὐτό τοῦτο τό περί Θεοῦ λέγειν τι ἁμαρτάνοντες. Εἰ γάρ τό γνῶναι μόνον ἕκαστον ἑαυτόν χαλεπόν καί κομιδῇ ὀλίγοις φιλοσοφούμενον, μικροῦ δέ οὐδ᾿ ὀλίγοις ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καί τῇ γενεᾷ ταύτῃ, ἡνίκα καί ὁ τῆς φιλοσοφίας ἔρως ἐσβέσθη τῇ βιαίᾳ φορᾷ καί ἀντιπνεύσει τῆς κατασχούσης ἡμᾶς ἀμελείας καί τῶν πραγμάτων τοῦ βίου, ἀνταλλαττομένοις τῶν αἰωνίων τά μηδενός ἄξια καί μηκέτ᾿ ὄντα ἤ οὐδαμῶς ὄντα, ἄλλοτε ἄλλως μετατυπούμενα καί ὅρον μή ἔχοντα στάσεως, πολλῷ μᾶλλον τό γνῶναι Θεόν χαλεπώτερον καί προσέτι πάντῃ ἄλογον καί ἀσύνετον καί φύσιν Θεοῦ καί οὐσίαν ἐξερευνᾶν. Ἀλλά τί τά ἑαυτῶν ἀφέντες, ὦ οὗτοι, καλῶς διατίθεσθαι, τά περί Θεοῦ καί τῶν θείων ἐξερευνᾶτε; Μεταβῆναι δεῖ πρῶτον ἡμᾶς ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν, εἶθ᾿ οὕτω δέξασθαι σπέρμα ἐν ἑαυτοῖς ἄνωθεν τοῦ ζῶντος Θεοῦ καί γεννηθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ, ὡς χρηματίσαι τέκνα αὐτοῦ, καί ἑλκύσαι Πνεῦμα ἐν τοῖς ἐγκάτοις καί οὕτως ἐλλαμπομένους τά περί Θεοῦ φθέγγεσθαι, καθόσον οἷόν τε καί ἀπό Θεοῦ ἐλλαμπόμεθα».
Θα ισχυρισθούν,βέβαια, οι δια πλεκόμενοι στο παλαιοημερολητικό ζήτημα τον τελευταίο καιρό, ότι κάτι αντίστοιχο δεν ισχύει γι αυτούς αφου δεν θεολογούν περί Αγίας Τριάδος. Όμως «θεολογούν», καθώς και ορισμένοι λαϊκοί μετά ανέσεως,  στον αντιοικουμενιστικό αγώνα αποπρασανατολιζόμενοι από την βασιλική οδό της διακρίσεως και αναλισκόμενοι σε θέματα που δημιουργούν προβλήματα στις τάξεις των αγωνιζομένων, θέτοντας παράκαιρα δηλήματα και βάζοντας σε προβληματική κρίση συνειδήσεως τους πιστούς, τους οποίους, επίσης, αποπρασανατολίζουν. Αυτό είναι εξ ίσου σοβαρό και κάνει πολύ μεγάλο κακό στον αγώνα.  
 Στη περίπτωση αυτή το κακό είναι ο αποπρασανατολισμός· χρειάζεται, άραγε, να εξηγήσουμε ότι έτσι απορροφάται η δυναμική των ορθοδόξων και δεν αφήνει η τάση αυτή να προχωρήσει η αποτοίχηση περαιτέρω. Είμαστε τόσοι πολλοί ώστε να διχασθούμε κιόλας; Ήδη με την διακοπή μνημονεύσεως εκείνων που δεν διέκοψαν όμως και κοινωνία με όσους κοινωνούν με την αίρεση δημιουργήθηκε σύγχυση, μπλόκαρε όλη η αποτείχηση. Και καλύτερα θα ήταν να μη βγουν καθόλου στον αγώνα, διότι περισσότερο έβλαψαν παρά βοήθησαν να γίνει σωστά η αντιμετώπιση της αιρέσεως· τώρα αρχίσαμε και τα σχετικά με το παλαιό ημερολόγιο; Νομίζω ότι μια επιχειρηματολογία αυτού του τύπου δεν βοηθά καθόλου. «ὁ καί οὕτω θεολογεῖν ἐφιέμενος, τόν μή παρ᾿οὖν τῆς ὁδοῦ, φημί δή τῆς μακαρίας ταπεινοφροσύνης, ὁ παρεκλίνων καί ἔξω που, δεξιά τυχόν ἤ ἀριστερά, βαδίζων καί προευόμενος καί τοῖς ἴχνεσι τοῦ Ἰησοῦ καί Θεοῦ μή καταδεχόμενος ἕπεσθαι, πῶς εἰς τόν νυμφῶνα αὐτοῦ σύν αὐτῷ εἰσελεύσεται; Μή θεασάμενος δέ ταύτην, πῶς τά κατ᾿ αὐτήν ἤ τά περί αὐτήν ἄλλοις ἐκδιηγήσεται; Πῶς περί ὧν οὐκ οἶδε καί οὐκ ἐθεάσατο πώποτε εἰπεῖν καθόλου τολμήσειεν; Εἰ δ᾿ ἐπιχειρήσειε περί τοιούτων καί τηλικούτων διδάσκειν, ἆρα τοῦ τοιούτου ἀνθρώπου ἔστιν ἐπί τῆς γῆς ἀφρονέστερος;»
Αυτή την ώρα παλαιό και νέο ημερολόγιο χρειάζεται να σχηματίσουμε ένα κοινό μέτωπο αγώνα εστάζοντας την δυναμική μας αφήνοντας τα στενά παραταξιακά πλαίσια επιστρατευόμενοι εν Αγίω Πνεύματι στην αληθινή Εκκλησία του Χριστού.

Θα μου πείτε το ημερολόγιο τί γίνεται; Είμαστε υπέρ του παλαιού ημερολογίου όμως δεν θα μπούμε σε καμμιά παράταξη και δεν επιστρέψουμε τώρα στο παλαιό. Θα τελειώσουμε πρώτα με το ξεκαθάρισμα της αίρεσης και όλοι μαζί η Εκκλησία θα επιστρέψπυμε και στο παλαιό. Αυτή την ώρα αν δεν είναι ανοησία μια διένεξη περί του παλαιού το λιγότερο είναι μια καταστροφή για τον αγώνα μας λοιπόν, ας σοβαρευτούμε!

17 σχόλια:

  1. Ορθό, κατά την γνώμη μου, το αίτημα του π. Παϊσίου για ενότητα των Αντιοικουμενιστών και ειλικρινής ο πόθος του, αλλά από τα πρόσφατα δημοσιευθέντα κείμενα των άλλων Αποτειχισμένων παρατηρούμε ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει στους περισσότερους από αυτούς επιθυμία ενότητος με τους Αντιοικουμενιστές του Πατρίου, που είναι αριθμητικά πολλές φορές πολλαπλάσιοι των Αποτειχισμένων και των συναγωνιζομένων μαζί τους, διότι είναι παράλογο να επιζητούν αληθινά ενότητα οι Αποτειχισμένοι με εκείνους που αποκαλούν, ως δήθεν, Σχισματικούς. Όσον αφορά τις ενστάσεις τους για την ύπαρξη της Συνόδου μας ας μην ξεχνούν ότι και οι ίδιοι προτρέπουν Αρχιερείς του Νέου και ιδιαίτερα με το κείμενο του Ωραιοκάστρου, να βγούν ουσιαστικά στην Αποτείχιση και ερωτώ εάν τους άκουγαν κάποιοι από τους Αρχιερείς αυτούς και ακολουθούσαν την Αποτείχισή τους άραγε δεν θα έκαναν κάποιο είδος Συνόδου και η Σύνοδος αυτή θα ήταν "καλή" και η δική μας "κακή" ; Ας ακολουθήσουν λοιπόν τον δρόμο τους όσοι μας θεωρούν και αποκαλούν Σχισματικούς αφήνοντας κατά μέρος τις προτάσεις για δήθεν διαλόγους που από ότι φαίνεται δεν έχουν σχέση με καταλλαγή, αλλά αποβλέπουν σε επικοινωνιακούς στόχους απαξίωσης των ΓΟΧ. Αδελφοί Αποτειχισμένοι σας ευχόμεθα καλή επιτυχία στον μονήρη δρόμο σας, όσο για Αρχιερείς δεν πρόκειται να αποκτήσετε, διότι δεν το λέει η καρδιά τους και δεν έχετε ποίμνιο, ενδεικτικό άλλωστε είναι το γεγονός ότι το κείμενο του Ωραιοκάστρου το υπέγραψαν ηλεκτρονικά 230 άτομα , άραγε δεν σας λέει τίποτε αυτό το γεγονός ; Εάν θελήσετε στο μέλλον αληθινή ενότητα για το συμφέρον της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, χωρίς προσπάθειες απαξίωσης των συνομιλητών σας, ξέρετε που θα βρείτε όχι εμάς τους απλούς Πιστούς, αλλά την ηγεσία της Εκκλησιαστικής προσπάθειάς μας. Ευχόμεθα ειλικρινά να καταννοήσετε το πόσο σημαντικό γεγονός θα είναι η ύπαρξη μίας τέτοιας ενότητος των αληθινών Ορθοδόξων για την Εκκλησία μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι σχισματικοι και οι αιρετικοι κανουν παρτυ. Καλη μετανοια σε ολους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς αδελφέ!
      Άντε να δούμε πότε θα το καταλάβουν!

      Διαγραφή
  3. "Ευχόμεθα ειλικρινά να καταννοήσετε το πόσο σημαντικό γεγονός θα είναι η ύπαρξη μίας τέτοιας ενότητος των αληθινών Ορθοδόξων για την Εκκλησία μας."

    Αυτό να το πείτε στους παλαιοημερολογίτες μαζί με την συμβουλή να επιστρέψουν απο το σχίσμα στην Εκκλησία.
    Καλά τα λέει και καλά κάνει ο κ. Ρίζος, για τις πλάνες των παλαιοημερολογιτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σωστός ο λόγος του σεβαστού πατρός Παϊσίου!
    Είθε ο Θεός να δώσει να γίνει αντιληπτός και αποδεκτός απ' όλους μας.
    Πράγματι, αυτή την ώρα εκείνο που προέχει είναι ο αγώνας κατά της παναίρεσης και τα υπόλοιπα συν Θεώ θα τακτοποιηθούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι αγώνες υπέρ της Ορθοδοξίας των Αντιοικουμενιστών δεν έχουν καμία σχέση με τους αγώνες υπέρ ημερολογίων των Παλαιοημερολογιτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστός είσαι Ανώνυμε 8 Ιουνίου 2017 - 3:48 μ.μ..
      Συμφωνώ μαζί σου.

      Α.

      Διαγραφή
  6. Ο π.Π.Παπαδόπουλος ,με αυτό το άρθρο του,δεν προστατεύει τους Ορθοδόξους που διακόπτουν την κοινωνία με την παναίρεση του Οικουμενισμού και τους ψευδεπισκόπους του( από τον ΤΕΡΑΣ του αντιχρίστου Παλαιοημερολογιτισμού)!Ιωάννης Ρίζος και Πατήρ Ευθύμιος Τρικαμηνάς( ένας εκλεκτός λαϊκός με τεράστια Πατερική μόρφωση και ένας μοναδικός κληρικός που αφιέρωσε την μισή ζωή του μελετώνταν ΟΛΕΣ τις επιστολές του Γίγαντα της Ορθοδοξίας Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου ) ,κάνουν διάλογο με πλανεμένους Γ.Ο.Χ. για να προστατέψουν τον λαό του Θεού( τους Αποτειχισμένους ) από τα σχίσματα και για να βοηθήσουν τους πλανεμένους συνομηλιτές τους ( και τους ακροατές ) ΚΑΙ να εξαλείψουν πλήθος αμαρτιών( δεν διάβασε την Επιστολή Ιακώβου ο πατήρ Παΐσιος Π.;)!!Δεν μπορεί ο π.Π.Π. να φτάση την Θεολογία τους και γι'αυτό θεωρεί( με αφέλεια )τον διάλογό τους( με τους Γνησίους )"ΑΓΟΥΡΙΔΕΣ''!!!Κρίμα Αρχιμανδρίτα,μας απογοητεύσατε!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστός είσαι και εσύ!

      Διαγραφή
    2. Οδυσσέα αν κι εσύ επιθυμείς μια ουσιαστική προσέγγιση μεταξύ των νεοαποτειχισμένων και των αποτειχισμένων του παλιού ημερολογίου πως είναι δυνατον να ανεβάζεις σχόλια και μάλιστα ανώνυμων τα οποία τορπιλίζουν την προσπάθεια στην γέννησή της με φράσεις όπως του παραπάνω "να αφήσουν οι παλ/τες το σχίσμα και να γυρίσουν στην Εκκλησία".
      Δεν το βλέπεις ότι δρουν προβοκατόρικα;
      Την ίδια λογική εξυπηρετεί το άρθρο του Σημάτη ο οποίος χωρίς να κάνει τον κόπο να μελετήσει τις απαντήσεις του κ. Μάννη στον κ. Ρίζο, γράφει επιπόλαια ότι οι παλ/τες δεν θέλουν κοινό αγώνα λόγω προσκόλλησης στο ημερολόγιο.
      Του απαντώ εδώ λοιπόν μιας και στο μπλόγκ του δεν επιτρέπει σχόλια:
      Α) Αν το ημερολόγιο μόνο ήταν το πρόβλημά μας τότε θα είμασταν ήδη από δεκαετίες ενωμένοι μυστηριακά με κάποια άλλη από τις τοπικές εκκλησίες που διατηρούν το παλαιό (Ρωσική, σέρβικη, Ιεροσολύμων κ.α.). Όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι όλες αυτές είναι μέλη του ΠΣΕ και κοινωνούν αδιακρίτως με Οικουμενιστές ή και προβαίνουν οι ίδιες σε οικουμενιστικές πράξεις.
      Β) Δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η αλλαγή του ημερολογίου έγινε να εξυπηρετήσει τους κοινούς συνεορτασμούς με τους αιρετικούς όπως μαρτυρείται στην Οικουμενιστική εγκύκλιο του 1920 και αλλού (βλέπε Συνέδριο 1923 δια στόματος πατριάρχου Μεταξάκη, ή στο βιβλίο του μητροπ. Βιζύης Άνθιμου το 1919) άρα είναι όργανο εξυπηρέτησης της παναίρεσης του Οικουμενισμού.
      Και είναι όπως ένα μαχαίρι το οποίο από μόνο του δεν έχει κάτι το επιλήψιμο, αν όμως κατά δήλωση του χρήστη του πρόκειται να γίνει φόνος με αυτό τότε είναι απαγορευτική η χρήση του. Άλλωστε η Εκκλησία ποτέ δεν έκανε αλλαγές παρά μόνο αν υπήρχε σημαντικός λόγος ποιμαντικής φύσης. Τέτοιος λόγος δεν υπήρξε για την ημερολογιακή αλλαγή παρά μόνο μασωνικές - οικουμενιστικές σκοπιμότητες.
      Γ) Η Εκκλησία όρισε στην Ά Οικ. Σύνοδο ενιαίο εορτασμό του Πάσχα και σύντομα των Χρθστουγέννων και των άλλων εορτών χάριν ομόνοιας διότι κατά τους ιστορικούς εκείνης της εποχής η πρότερη αταξία ήταν αιτία χλευασμού των χριστιανών από τους ειδωλολάτρες.
      Άν έρθω εγώ το Σάββατο να λειτουργηθώ στο εκκλησάκι σου - και το ξέρεις ότι το θέλω - ύστερα από 13 μέρες θα ξαναγιορτάσω πάλι του ίδιους αγίους; Θα καταντήσουμε δηλαδή σαν εκείνους τους αγιορειτες που γιορτάζουν Χριστούγεννα ή της Παναγίας κσι στο Όρος κσι έξω δηλαδή διπλά λες και οι γιορτές είναι θεατρικές παραστάσεις που παίζονται κάθε μέρα; Δεν το βλέπετε ότι έτσι χάνεται η ιερότητα των γιορτών;
      Το ίδιο πρόβλημα και με τις νηστείες όταν στον ίδιο τόπο άλλοι θα νηστεύουν και άλλοι όχι. Στην νηστεία των Αποστόλων από Δευτέρα για τους μεν θα διαρκέσει 2 εβδομάδες και τους δε 4. Κάποιες χρονιές μάλιστα με το νέο η συγκεκριμένη νηστεία καταργείται εντελώς πράγμα που δείχνει ότι όχι μόνο δεν υπήρξε ποιμαντική ανάγκη για την ημερολ. αλλαγή αλλά αντίθετα οδηγεί σε κατάργηση νηστειών.
      Όλα αυτά νομίζω ότι πρέπει επιτέλους να διαβαστούν με την δέουσα σοβαρότητα από τους ευσεβείς ορθοδόξους ώστε να γίνουν βήματα καταλαγής και κατανόησης.
      Σε ευχαριστώ για την φιλοξενία

      Διαγραφή
    3. Αγαπητε μου Γιαννη στην ΟΜΟΛΟΓΙΑ γραφουν οι παντες και ας διαφωνουν μεταξυ τους.
      Δεν ειμαστε μονοχνωτοι.
      Εαν εφαρμοσουμε αυτο που μας προτεινεις, τοτε και οι αλλοι θα απαιτησουν να σε απομονωσω και εσενα απο την ΟΜΟΛΟΓΙΑ.
      Εμεις εφαρμοζουμε την πολυφωνια, οσο ακομα αντεχουμε γιατι καποιοι ειναι οντως προκλητικοτατοι.

      Ειναι ορθο το ζητημα του ημερολογιου πρεπει να αφεθη για ευθετωτερο χρονο.
      Δεν ειναι του παροντος.
      Εχουμε προ των ποδων μας την Παναιρεσι.
      Ηδη εισηλθε εντος των πυλων της Εκκλησιας και κινδυνευει η Εκκλησια να καταποθη απο αυτην.
      Οσοι διαδιδουν κακοδοξως οτι η Αποτειχισι χωρις ημερολογιο ειναι μιση αποτειχισι, ειναι επικινδυνοι και κακοδοξουντες.
      Και χρειαζεται αυτοι να απομονωθουν.
      Καποιοι απο αυτους δεν αποτειχιστηκαν λογω του Οικουμενισμου αλλα για αλλους λογους.
      Ξερουμε πολυ καλα τι γραφουμε.
      Γνωριζουμε πολλα και πολλους.

      Διαγραφή
    4. Και κατι ακομα συμπληρωματικο.
      Και βεβαια η ομοφωνια στο ζητημα του εορτολογιου ειναι σημαντικοτατη.
      Αλλα υπαρχει η αποψι και των εν τω κοσμω Πατερων και των Αγιορειτων, οτι αν αποφασισθη απο ολους η επιβολη του Ιουλιανου, θα τηρηθη απο ΟΛΟΥΣ.

      Διαγραφή
    5. Μήπως θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε και μεις,ποιοί είναι αυτοί που αποτειχίστηκαν για άλλους λόγους;
      Καθώς όπως λέει και η λαική ρήση: Ο λύκος στην ανα μπουμπούλα χαίρεται.
      Ως εκ τούτου καλό θα ήταν να γνωρίζουν οι πιστοί και να προφυλάσονται.

      Διαγραφή
    6. Οδυσσέα ξεκινώντας από το τελευταίο θυμίζω απλά ότι όταν έγινε η αλλαγή του ημερολογίου το 1924 ούτε ομόφωνα αποφασίστηκε από τις εκκλησίες ούτε και από όλες εφαρμόστηκε. Μακάρι οι σημερινοί εκκλησιαστικοί ταγοί να αποφασίσουν κάτι ομόφωνα εν πνεύματι αγίω και όχι οικουμενιστικώ.
      Όσον αφορά την προηγούμενη απάντησή σου κι εγώ είμαι κατά του να φιμώνονται στόματα.
      Όμως κάποτε αν ο στόχος είναι να επιτευχθεί κάτι σπουδαιότερο επιβάλλεται η διάκριση και η σύνεση.
      Αν θέλουμε οι αντιοικουμενιστικές δυνάμεις να ενωθούν για το καλό της Εκκλησίας, δεν είναι δυνατόν να ακούγονται εκατέρωθεν βαρείς χαρακτηρισμοί όπως "σχισματικοι" και "εκτός εκκλησίας" κλπ.
      Πως θα καθίσουν σε ένα τραπέζι αυτοί οι δύο να συζητήσουν αν έχουν προηγηθεί όλα αυτά;
      Εκτός και αν αυτοί που τα γράψανε αυτά όπως οι παραπάνω ανώνυμοι σχολιαστές τα πιστεύουν. Τότε δεν υπάρχει λόγος προσέγγισης. Ας πορεύονται μόνοι τους.
      Είναι όμως πραγματικά αντιοικουμενιστές και αποτειχισμένοι ή απλά κάποια ζιζάνια που κρυμμένα πίσω από την ανωνυμία τους προσπαθούν να ορθώσουν τείχη μεταξύ των υγιών ορθοδόξων δυνάμεων;
      Άποψή μου είναι ότι ειδικά σε τέτοιες περιπτώσεις το λιγότερο που απαιτείται είναι κοσμιότητα στις εκφράσεις και επώνυμα.

      Διαγραφή
  7. Φτάνει αδελφοί, όλο αυτό ζημιά προκαλεί.
    Μιλήστε απλά στους πιστούς που οι καημένοι δεν έχουν αντιληφτεί ότι σήμερα παρά ποτέ κινδυνεύει η πίστις μας και ως εκ τούτου η σωτηρία της ψυχής μας.
    Το όχι έτσι αλλιώς κ.λ.π. που αφορούν το ημερολογιακό αφήστε το για αργότερα,έχει ο Θεός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κύριε Οδυσσέα,νομίζω πως καταλαβαίνω για ποια περίπτωση είναι το σχόλιό σας το σημερινό στις 7:41 π.μ.προς το τέλος.Αν επιτρέπετε,ποιός είναι ο πραγματικός λόγος για την αποτείχιση αυτού του ανθρώπου;Χωρίς να μπείτε σε πολλές λεπτομέρειες,αν γίνεται.Ευχαριστώ.Δεν ξέρω αν καλώς έκανα που ρώτησα.Και συγγνώμη για το θάρρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κύριε Οδυσσέα,εάν είναι κάτι που δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε,δηλαδή εάν είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα αυτού του ανθρώπου,παρακαλώ αγνοήστε την ερώτησή μου.Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου