Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αυτοεχρίσθη «Ανωτάτη αρχή» της Ορθοδοξίας!

Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αυτοεχρίσθη «Ανωτάτη αρχή» της Ορθοδοξίας!

ΡΑΠΙΣΜΑ  ΚΑΤΑΔΕΧΕΤΑΙ
Η  ΙΣΟΤΗΣ  ΤΩΝ  ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
 Του κ. Παύλου Τρακάδα
Αποτέλεσμα εικόνας για ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΡΟΝΟΣ
Τα τελευταία έτη έχει αναληφθή μία συστηματική προσπάθεια από παράγοντας του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, δια να επιβάλουν ένα ιδιότυπον «Πρωτεί­ον» εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι, όταν κάτι τονίζεται εις υπερβολικόν βαθμόν, αυτό σημαίνει ότι αυτό απουσιάζει από την πραγματικότητα, την οποίαν βιώνομεν. Έτσι σήμερα εν μέρει τονίζεται αυτό, διότι μετά την κατάρρευσιν της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έχει απολέσει την παντοκρατορίαν του, αφού όλαι αι Αυτοκέφαλοι Εκκλησίαι είναι αυτοδιοίκητοι και δεν δέχονται παρεμβάσεις, παρά μόνον όταν αυταί γίνονται εκβιαστικώ τω τρόπω. Όμως τα πρόσωπα που απαρτίζουν το δυναμικόν του Πατριαρχείου αντί να προσαρμοσθούν εις την πραγματικότητα, καθώς επανήλθεν η Ορθοδοξία εις το μη απολυταρχικόν ισότιμον σύστημα, αναπολούν τας υπερεξουσίας της Τουρκοκρατίας, όπου ο Πατριάρχης διώριζε και έπαυε τους υπολοίπους ισοτίμους Πατριάρχας με ένα απλούν έγγραφον.
   Δεν πρόκειται βεβαίως δι’ απλήν αρχομανίαν, αλλά απώτερος σκοπός είναι η προώθησις του Οικουμενισμού. Γνωρίζουν ότι η πολυπόθητος «ένωση των Εκκλησιών» έχει αποτύχει παρά τας δεκάδας προσπαθείας, διότι όσον και να εξωραΐζωνται αι δογματικαί διαφοραί με τον Παπισμόν, το «Πρωτείον» του Πάπα έχει τοιαύτας πρακτικάς συνεπείας, αι οποίαι είναι εντελώς ανασχετικαί, δια να πεισθούν οι Ορθόδοξοι να αποδεχθούν τον Πάπαν. Οι ηγήτορες του Οικουμενισμού εσκέφθησαν λοιπόν νέον τρόπον: να τονισθή η συνοδικότης εις τον Παπισμόν και το Πρωτείον εις την Ορθοδοξίαν.
Από το Βατικανόν ακούγονται συνεχώς συγκλήσεις συνόδων περί τον Πάπαν, αι οποίαι όμως δεν έχουν καμίαν αρμοδιότητα και
είναι απλώς διακοσμητικαί. Από την ομάδα των Πατριαρχικών δημοσιεύονται συνεχώς κείμενα και προβαίνουν και κάποιοι εξ αυτών εις δηλώσεις με μόνον στόχον τον τονισμόν του υποτιθεμένου «Πρωτείου». Αυτήν την κατεύθυνσιν έχει λάβει και ο θεολογικός διάλογος μεταξύ Παπισμού και Ορθοδόξων. Εις το κείμενον της Ραβέννας (2007) επιχειρείται να δεσμευθή όλη η Εκκλησία από ένα «Πρώτον» και εις το πρόσφατον κείμενον εις το Κιέτι της Ιταλίας (21.09.2016) επιχειρείται η εισαγωγή της ιδέας ότι υπάρχουν κάποιαι εκκλησιαστικαί «έδραι», αι οποίαι ανεξαρτήτως αν ορθοτομούν εις  τα  δόγματα, ή αν ανεδείχθησαν λόγω των πολιτικών καταστάσεων, είναι «ανώτεραι έδραι», ως γράφει χαρακτηριστικά η ελληνική μετάφρασις του κειμένου, που ευρέως διεδόθη.
Δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι εις την Εκκλησίαν και το «Πρωτείον» δεν έχει απολύτως κανένα περιεχόμενον, υπάρχει δια να υπάρχη μία τάξις. Αλλοίμονον εάν εις την Αγίαν Τριάδα η «μοναρχία» του Πατρός εσήμαινε και ανωτερότητα από τα άλλα δύο πρόσωπα!
Δυστυχώς όσοι αντιδρούν δια το Κολυμβάριον δεν έχουν αντιληφθή ότι το πλέον επικίνδυνον κείμενον απ’ όλα είναι το «Περί ανακηρύξεως του Αυτονόμου». Εις τον Ο.Τ. εγράψαμεν πάλιν και πολλάκις, αλλά δεν έτυχε της αναλόγου προσοχής. Νομίζουν κάποιοι ότι το «Αυτόνομον» είναι διοικητικόν θέμα και ότι προέχει το δογματικόν. Όμως το κείμενον αυτό ήτο εγχείρημα εισαγωγής «πρωτείου», καθώς ο Πατριάρχης αναλαμβάνει προσωπικώς να είναι ο κριτής μεταξύ δύο Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, δηλ. να αναγνωρισθούν εις αυτόν υπερδικαιοδοτικά προνόμια!
Παραλλήλως αι κατά καιρούς δηλώσεις ότι ο Πατριάρχης είναι «πρώτος άνευ ίσων» δεν προέρχονται από τον ίδιον, με αποτέλεσμα να διαφεύγη συνεχώς συνοδικής κρίσεως και να υποτιμώνται αυταί. Σήμερον ο Ο.Τ. αποκαλύπτει επίσημον κείμενον, το οποίον βαρύνει τον ίδιον!
Εις την επίσημον ιστοσελίδα των μελών της Αντιπροσωπίας του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εις το ΠΣΕ, ευρήκαμε την ερμηνείαν της εννοίας του «πρώτου μεταξύ ίσων»: Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ορίζεται ως η «υψηλότερη αρχή» της Εκκλησίας!
Δεν υπάρχει δικαιολογία δι’ εν τόσον σοβαρόν ζήτημα ούτε δύναται ο Πατριάρχης να ισχυρισθή άγνοιαν! Ο ίδιος ο Πατριάρχης έχει διορίσει την Αντιπροσωπίαν και αυτή ενεργεί συμφώνως προς τας εντολάς του και δια κάθε τι λαμβάνει άδειαν. Αν η Αντιπροσωπία ενεργεί αυθαιρέτως τότε ο Πατριάρχης δεν έχει ευθύνην; Αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθώς το κείμενον είναι προ καιρού ανηρτημένον, επομένως οπωσδήποτε έχει περάσει από την προσωπικήν έγκρισιν του Πατριάρχου! Πρόκειται σαφώς δι’ αποδοχήν της παπικής νοοτροπίας ότι είναι «primus sine paribus»! Κατά τα άλλα εθίγη εις το Κολυμβάριον ο Πατριάρχης δια τον τίτλον «Πάπας της Ανατολής» και τον διέψευσεν!
Εκτός αυτού, αυθαιρέτως ορίζεται ότι το Φανάρι είναι το πνευματικόν κέντρον της «Παγκοσμίου» Ορθοδοξίας και επιπλέον ότι μόνος ο Πατριάρχης αναλαμβάνει διαχριστιανικάς και διαθρησκεικάς πρωτοβουλίας! Τι διαφορετικόν  να σημαίνη παρά το ότι υπάρχει ένα αντίστοιχον του Βατικανού δι’ όλην την Ορθοδοξίαν; Μόνος του ο Πατριάρχης είναι προκαθήμενος όλων και δεν χρειάζεται ούτε δια τα προσχήματα να ερωτά κανένα; Αυτός κυβερνά την Ορθοδοξίαν και καθορίζει τας σχέσεις ακόμη και με τας άλλας θρησκείας;
Αυτοανεκηρύχθη Πάπας και η Εκκλησία της Ελλάδος σιωπά;
Δεν θα πρέπη μόνον να αφαιρεθή από την επίσημον ιστοσελίδα, αλλά εγράφως να αποκηρύξη ο ίδιος ο Πατριάρχης το κείμενον αυτό και να ζητήση συγγνώμην από τας Αυτοκεφάλους Εκκλησίας. Παραθέτομεν αυτό, όπως έχει εις την επίσημον ιστοσελίδα ecupatria.org:
«Υou have accessed the website of the Permanent Delegation of the Ecumenical Patriarchate to the World Council of Churches. The Ecumenical Patriarchate of Constantinople is the spiritual centre of the world-wide Orthodox Church and the Patriarch of Constantinople is considered the highest authority within the Eastern Orthodox Church. Since the sixth century, he has borne the title of Archbishop of Constantinople and New Rome, and Ecumenical Patriarch. As the «primus inter pares» (first among equals) bishop of the Orthodox Church, the Ecumenical Patriarch undertakes various Pan-Orthodox initiatives, and coordinates relations within the Orthodox Communion, as well as relations between all the Orthodox and other Christian Churches and World Religions».
Μετεφράσαμεν εις την ελληνικήν ακριβώς ο,τι γράφεται και το παραθέτομεν ακολούθως:
«Ευρίσκεστε στην ιστοσελίδα της Μόνιμης Αντιπροσωπίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης είναι το πνευματικό κέντρο της ανά την οικουμένη Ορθόδοξης Εκκλησίας και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως θεωρείται η υψηλότερη αρχή εντός της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Από τον έκτο αιώνα, φέρει τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης. Ως ο «primus inter pares» (πρώτος μεταξύ ίσων) επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναλαμβάνει διάφορες Πανορθόδοξες πρωτοβουλίες και συντονίζει τις σχέσεις μέσα στην Ορθόδοξη Κοινωνία, καθώς και τις σχέσεις μεταξύ όλων των Ορθοδόξων και των άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και των Θρησκειών του Κόσμου».

21 σχόλια:

  1. Ακριβώς αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Η παποποίηση της Ορθοδοξίας μέσω της αποδοχής δήθεν Πρωτείου για τον "πάπα της Ανατολής", κάτι που ήδη δηλώνει ο κακόηχος και μη χριστιανοπρεπής τίτλος "οικουμενικός"!!!. Παρακάμπτοντας το Χριστιανικό Συνοδικὀ σύστημα διοικήσεως της Ορθοδοξίας και την ισοτιμία των Επισκόπων, ο δήθεν πρώτος είναι εύκολο να ποδηγετήσει τους υπολοίπους συνεπισκόπους του, ακόμα και σε συνόδους μαϊμουδέστερες της ψευδοσυνόδου του Κολυμβαρίου, ώστε να επιτύχη την υπαγωγήν της νέας Ρώμης εις την παλαιάν Ρώμην, αν δεν το πράξη αυθαιρέτως με απόφασή του, όταν θα επιτύχη να επιβληθή ως δήθεν Αρχηγός και ως δήθεν Πρώτος!. Ήδη σε κάποια έγγραφα και υποθέσεις αξιώνει την ανάμιξή του ως υπερέχοντος στα εσωτερικά της αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος ζητώντας την τιμωρία των αμφισβητούντων την ψευδοσύνοδον, κάτι που από ειδικούς θεολόγους έχει αποκληθεί υποψία "εισπηδήσεως" (εκκλησιαστικός όρος) άλλοτε την υπαγωγή των τέως νέων χωρών στη δικαιοδοσία του και άλλα, ενώ φίλα προσκείμενοι σε άρθρα τους προωθούν έντεχνα το πρωτείον του. Άλλωστε και πολιτικοί διεθνείς παράγοντες για λόγους γεωπολιτικής υποστηρίζουν τον τίτλο "οικουμενικός" μην τυχόν και αποκτήσουν τα συνοδικά δικαιώματά τους οι επίσκοποι Ορθοδόξων χωρών με ποίμνιο εκατομμυρίων ψυχών.

    Η αποδοχή στην Ορθοδοξία, δήθεν πρωτείου του Κωνσταντινουπόλεως, στην πράξη σημαίνει αναγνώριση του δήθεν πρωτείου και του Ρώμης όχι μόνο στη Δύση αλλά και στην Ανατολή, διότι ενώ ο πάπας της Ανατολής θεωρεί εαυτόν "πρώτον" της Ορθοδοξίας, ο πάπας της Δύσεως δεν έχει αποκηρύξει το δήθεν πρωτείον του και εις τους Δυτικούς και εις τους Ανατολικούς, ούτε το αλάθητον, ούτε το δογματίζειν από την κούτρα του, άρα, όπως παπικοί άθελἀ τους αποκαλύπτουν και σε "θεολογικά" οικουμενιστικά συνέδρια, π.χ. στη Θεσσαλονίκη, το δήθεν πρωτείο του ο πάπας Ρώμης δεν το εννοεί μόνο έναντι των δικών του αλλά και έναντι των Ορθοδόξων.

    Την 27-4-17 σχολιάζαμε κι εμείς στην "αποτείχιση" κάτωθεν υπέροχου αντιοικουμενιστικού άρθρου του κου Χατζηγιάννη που όμως φαινόταν να αποδέχεται το ... πρωτείο του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως:

    "Όταν ο καλός συγγραφέας αποδέχεται ότι στην Ορθοδοξία υπάρχει ένας Αρχηγός, ο "πάπας της Ανατολής", ο ... οικουμενικός ΜΑΣ, (άντε και εις ανώτερα, ο διαγαλαξιακός μας) από τον οποίον και περιμένει να λύσει το πρόβλημα που όμως το δημιουργεί αυτή η αποδοχή του παπισμού στην Ανατολή, τα αποτελέσματα θα είναι χειρότερα. Και δεν του φταίει κανένας Ζήσης και Τελεβάντος, τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο άρχισε να συνειδητοποιεί ότι η Ορθοδοξία έχει Αρχηγό τον Κύριο Ιησού Χριστό και όχι κάποιον "οικουμενικό" επίσκοπο άνευ ποιμνίου".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρόμοια ἀντιαιρετικὰ ἄρθρα ὂχι μόνον ὑπερασπίζονται τὰ Δόγματα τῆς Πίστεως, διότι ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἀρχή, ἡ Σύνοδος ἰσοτίμων Ἐπισκόπων, δὲν πρέπει νὰ ὑποκατασταθοῦν ἀπὸ τὴν αὐθαιρεσία Ἑνός Προσώπου, πρᾶγμα ποὺ ὄχι μόνον συνιστᾶ Αἵρεσι, ἀλλὰ καὶ δίδει ἐπιχειρήματα στοὺς αἰωνίους ἐχθροὺς τῆς Ἑλλάδος νὰ διεκδικοῦν ἐδάφη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικρατείας, ὡς δῆθεν ἀνήκοντα στὴν ... Τουρκία (βλ. πρόσφατη εἰδησεογραφία γιὰ Θράκη, Νήσους Αἰγαίου).
    Ἡ προκλητικὴ στάσις τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως νὰ διεκδικῇ ἁρμοδιότητες στὶς "Νέες Χῶρες" τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικρατείας καὶ ὄχι μόνον, φαντάζει ὡς βούτυρο στὸ ψωμὶ τῶν προκλητικών ἐδαφικῶν διεκδικήσεων τῶν Τούρκων. Κίνδυνος θάνατος ἅγιοι ἀδελφοί καὶ πατέρες ἐὰν ἐπικρατήσῃ τὸ Πρωτεῖον τοῦ Ἑνός. Αἵρεσις ἐκκλησιαστικῶς, ἐθνικὴ συμφορὰ κοσμικῶς καὶ ἐθνικῶς, διότι στὸ μέλλον ποῖος ἐξασφαλίζει ὅτι ὁ "Εἶς" καὶ μάλιστα ἐντὸς χὠρας Ἐχθρικῆς, ὑπὸ καθεστὼς ἀνελευθερίας δὲν θὰ φιμώνεται νὰ λαλῇ πρεπόντως, ἢ καὶ ἀπευκτέον, νὰ ἐπιτελῇ συνειδητῶς ἢ ἄθελά του ῥόλον πράκτορος Μυστικῶν Ὑπηρεσιῶν έχθρικῆς χώρας; Ἡ Ὀρθοδοξία ὀφείλει νὰ προστατεύσῃ καὶ ἐξασφαλίσῃ τὸ Συνοδικὴ Διοίκησι ἡ ὁποία ἐξασφαλίζει τὴν ἀκρίβειαν.

    Συγχαρητήρια συνεπῶς στὸν κύριο Παῦλο Τρακάδα γιὰ τὸ θεολογικὸ ὁμολογιακὸ ἀντιαιρετικὸ ἄρθρο του (τοῦ ἀσπάζομαι εὐσεβάστως τὸ χέρι καὶ ἂς μὴν εἶναι κληρικός) συγχαρητήρια καὶ στὴν "Ὁμολογία Πίστεως" (apotixisi) τοῦ ἐγκρίτου θεολόγου - δημοσιογράφου κυρίου Ὀδυσσέως Τσολογιάννη ποὺ τὸ ἀναδημοσιεύει, προφανῶς ἀποδεχόμενος τὰ σπουδαῖα νοήματά του, συγχαρητήρια στοὺς σχολιαστάς, συγχαρητήρια καὶ στ[ον πατέρα Θεόδωρο Ζήση που ἀνέφερε σὲ ὁμιλία του τὶς γνῶμες ὅτι κάποιες παρεμβάσεις του Φαναρίου αποτελούν αντικανονική ΕΙΣΠΗΔΗΣΗ σε αὐτοκέφαλη Ἐκκκησία, συγχαρητήρια σὲ ὅσους συνειδητοποιούν τὸν ἀόρατο κίνδυνο, συγχαρητήρια καὶ στὸν θεολόγο κύριο Γεώργιο Παπᾶ π.χ. γιὰ τὸ ἄρθρο του 20/5/16 ὑπό τὸν τίτλο "Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΗ ΕΙΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΙΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ" και στον Ο.Τ. ποὺ τὸ δημοσιεύει.

    Ἀποκαλύπτεται δόξα τῷ Θεῷ, σιγά -σιγά, μὲ αὐτὲς τὶς μελέτες ὅπως τοῦ κυρίου Παύλου Τρακάδα, ἡ πέτρα τοῦ σκανδάλου! Καθίσταται ὀφθαλμοφανές ὅτι ἡ προώθησις τοῦ "πρωτείου" καὶ στὴν Ὀρθοδοξία μας, ἀπαξιουμένων τῶν ἱερῶν Συνόδων αἵτινες στὸ μἐλλον πιθανῶς ὅλο καὶ περισσότερον θὰ ἀποκτοῦν ῥόλο διακοσμητικὸ ἢ ὑποτελῶν ἐνεργουμένων στὶς αὐθαίρετες ἀποφάσεις καὶ παρεμβάσεις τοῦ Πρώτου τοῦ Φαναρίου, τοῦ τε αὐτοαποκληθέντως έσχάτως καὶ "Οικουμενικοῦ", πιθανῶς νὰ καταστῇ ὁ Δούρειος Ἵππος τῆς ἐπιβολῆς τοῦ ψευτοοικουμενισμοῦ καὶ τῆς "ἑνώσεως" (ὑπαγωγῆς τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν παπισμό). Ἀλλωστε ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμβαρίου αὐτὸ κατέδειξε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βάσει των κειμένων που παραθέτει ο συγγραφεύς, μήπως μερικοί αυταπατώνται πως ακόμη ζούμε σε εποχές που ο πατριαρχικός θρόνος (και οι επισκοπικοί) επί αιώνες εξαγοραζόταν δίδοντας "μπαξίσι" στο Σουλτάνο και στο Βεζύρη (αυτής της ποιότητας, τρισαλλίμονο, είναι η οπωσδήποτε έγκυρη πολυδιαφημιζόμενη αποστολική διαδοχή στην Εκκλησία μας) ή μήπως ονειρεύονται ότι ακόμη ζούμε στην ονομαζόμενη Βυζαντινή Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα του Κράτους την Κωνσταντινούπολη όπου και πάλιν οι Αυτοκράτορες διώριζαν τους πατριάρχες -ακόμη και εκλεκτούς των αιρετικούς- ή ανεμιγνύοντο μετά συζύγων και βασιλομητόρων ως και στα Δογματικά θέματα της Εκκλησίας και, οι σημερινοί διάδοχοί των εκκλησιαστικών εκείνων θλιβερών μορφών, που αγόρασαν με μπαξίσι τους θρόνους των, ή είχαν την εύνοια των κοσμικών αρχόντων της βυζαντινής εποχής άλλως εξεθρονίζοντο πάραυτα, ως συνέπεια των εσφαλμένων παραμέτρων της λογικής εξισώσεως καταλήγουν στο ότι λόγω πάλαι ποτέ ενδόξου Έδρας εν τη τέως Πρωτευούση του τέως Κράτους, είναι οι πρώτοι και οι πνευματικοί αφέντες μας;

    Θα έπρεπε όχι μόνον να μην ανατρέχουν και να μην θεμελιώνουν τις αξιώσεις τους στις υπαρκτά μεν, απαράδεκτα και λυπηρά δε, ιστορικά γεγονότα του σκοτεινού και θλιβερού παρελθόντος, και σε κάποια μουσουλμανικά ή και αυτοκρατορικά φιρμάνια και αποδόσεις δικαιοδοσιών, τα οπωσδήποτε άκυρα πνευματικώς εν Χριστώ, αλλά να ανοίξουν τις Πράξεις των Αποστόλων, που είναι γνήσιο Βιβλίο της θεόπνευστης Καινής Διαθήκης, και να διδαχτούν ότι ούτε ένας Απόστολος Πέτρος ούτε ένας Απόστολος Παύλος, οι θεοφόροι, πνευματοφόροι, θεόκλητοι, απεσταλμένοι (απόστολοι) από τον ίδιο τον Θεό, θαυματουργούντες και άγιοι και θεοπνεύστως συγγραφείς της Καινής Διαθήκης, δεχθέντες το Πνεύμα το Άγιον στην Πεντηκοστή και λαλήσαντες γλώσσες και ιδρυτές της Εκκλησίας και πολλών τοπικών εκκλησιών και μαρτυρήσαντες, δεν τόλμησαν να σκεφτούν κάν ότι είναι "πρώτοι" ή να αποφανθούν ή να θελήσουν να επιβάλουν την άποψί τους ως θέση της Εκκλησίας.

    Ας παύσουν λοιπόν οι δήθεν "πρώτοι" και τα κοπέλια των να εξαπατούν εαυτούς και αλλήλους και ας εφαρμόσουν αυτό που μας διδάσκουν οι Απόστολοι: Οι Απόστολοι μας έδωσαν το παράδειγμα, όταν για το πρώτο μεγάλο πρόβλημα που προέκυψε, της περιτομής ή όχι των εξ εθνικών Χριστιανών, την τελική απόφαση δεν την πήρε ένας απόστολος, ούτε ο Ιωάννης, ούτε ο Πέτρος, ούτε ο Παύλος, αλλά την πήραν εν Συνόδω εν αγίω Πνεύματι όλοι οι Άπόστολοι μαζί με τους πρεσβυτέρους και τους λαϊκούς. Αυτή τη γραμμή οφείλουν να εφαρμὀζουν οι πατριάρχες και επίσκοποί μας και να σταματήσουν τις ανοησίες.

    Ευσεβάστως ως προς τα αξιώματά των
    Ιωάννης Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ αδελφέ

      Ξεχνάς την προσπάθεια του απ. Πέτρου να διακηρύξει το πρωτείο του, στην Σύνοδο των Ιεροσολύμων, το 50:

      "Συγκεντρώθηκαν, λοιπόν, οι απόστολοι και οι πρεεσβύτεροι για να εξετάσουν το θέμα αυτό. Αφού έγινε πολλή συζήτηση, έλαβε το λόγο ο Πέτρος και τους είπε: Αδελφοί, εσείς ξέρετε καλά ότι ο Θεός από παλιά με διάλεξε από όλους μας εμένα, για ν' ακούσουν οι εθνικοί από το στόμα μου το λόγο του ευαγγελίου και να πιστέψουν" (Πρξ. 15. 6-7).

      Αφού λοιπόν, κατά τον Πέτρο, ο Θεός του έδωσε το αξίωμα να κηρύξει στα έθνη, τότε πως ο Παύλος ανέλαβε αυτό το ρόλο, ως απόστολος των εθνών;
      Υποκρύπτεται εδώ κάποιο πρωτείο ή όχι;

      Ν.Κ.

      Διαγραφή
    2. Τὰ κοπέλια, τὰ μειράκια τῶν ἐπισκοπικῶν καὶ πατριαρχικῶν αὐλῶν, άνέκαθεν ἦσαν καὶ εἶναι οἱ φανατικώτεροι ὑποστηρικταὶ τῶν πρωτείων καὶ τῶν ἐνδόξων τιμῶν τῶν ἐπισκόπων τους, διότι ἐκ νεότητος ζοῦν μὲ τὸ ὄνειρο τῶν "νυμφῶν γαλῶν" (τίτλος ἄρθρου καὶ "Σπίθας" τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτου).

      Διαγραφή
    3. Απάντηση στον Ν.Κ.

      Αγαπητέ αδελφέ, αν και δεν είμαι θεολόγος, γνωρίζω μερικά στοιχειώδη, που βλέπω να παρερμηνεύουν θεολόγοι διάσημοι, διότι θέλουν να προωθήσουν τα δήθεν πρωτεία θρόνων, λες και είναι κληρονομικά και μεταβιβαζόμενα, ακόμα κι αν υποθετικά τα είχαν, οι απόστολοι, που ΔΕΝ τα είχαν. Διερωτάσαι, πώς ο Παύλος ανέλαβε απόστολος στα έθνη –και όχι μόνον. Η απάντήσεις είναι: α) με τον ίδιο τρόπο, με τον οποίο από διώκτης των Χριστιανών έγινε όχι απλώς Χριστιανός αλλά απόστολος Κυρίου και με πολλές θείες παρεμβάσεις, σημεία, επιβεβαιώσεις, εντολές. Και β) με συμφωνία μεταξύ των αποστόλων για τις περιοχές δράσεώς τους.

      Το Πραξ, κεφ. 15 ας αντιπαραβληθεί με το Γαλ.2,1-10. Ο απόστολος Παύλος εκεί, αποκαλύπτει ότι ο Θεός του είχε αναθέσει να είναι απόστολος κυρίως στους εθνικούς, όπως ο Πέτρος απόστολος για τους Ιουδαίους. Και μάλιστα, γράφει ο απ. Παύλος: «όταν κατάλαβαν λοιπόν πως μου δόθηκε η χάρι του θεού, ο Ιάκωβος και ο Κηφάς (Πέτρος) και ο Ιωάννης, που θεωρούνται στυλοβάτες, έσφιξαν το χέρι το δικό μου και του Βαρνάβα σε ένδειξη αναγνώρισης και συμφώνησαν να κηρύττουμε εμείς (Παύλος και Βαρνάβας) στους εθνικούς κι εκείνοι (Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος) στους Ιουδαίους» (Γαλάτας 2,9).

      Για αυτό στύλοι των εξ εθνών εκκλησιών ονομάζονται οι Παύλος και Βαρνάβας όπως στύλοι των εξ Ιουδαίων εκκλησιών ονομάζονται οι Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος. Και, θα παρατηρήσω ότι οι πατέρες δεν έλεγαν "στόμα Χριστού Πέτρος, αλλά "στόμα Χριστού Παύλος" ως γνήσιος απόστολος. Αλλά και ο Απ. Πέτρος εγκρίνει το κήρυγμα του Απ. Παύλου: «Καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν δοθεῖσαν αὐτῷ σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν, ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ᾿Επιστολαῖς, λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν, ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφάς, πρὸς τὴν ἰδίαν ἀπώλειαν (Β΄ Πέτρου 3,15‒16)

      Επίσης:
      «τον Παύλο τον διάλεξα για να τον χρησιμοποιήσω ως όργανό μου που θα με κάνει γνωστό στα έθνη και στους άρχοντές τους και στον ισραηλιτικό λαό» (Πράξ.9,15 ),
      «να μου ξεχωρίσετε τον Βαρνάβα και τον Σαύλο για το έργο για το οποίο τους έχω καλέσει... έτσι λοιπόν αυτοί, Παύλος και Βαρνάβας, σταλμένοι από το Άγιο Πνεύμα, κατέβηκαν στη Σελεύκεια και με πλοίο πήγαν στην Κύπρο» (Πράξ.13,3-4)
      «Ήθελαν να συνεχίσουν προς το δρόμο για τη Βιθυνία, το Άγιο Πνεύμα όμως δεν τους άφησε... ο Παύλος είδε τη νύχτα ένα όραμα: Ένας Μακεδόνας στεκόταν μπροστά του και τον παρακαλούσε με αυτά τα λόγια: Διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ὑμῖν. Όταν είδε το όραμα, αμέσως ψάξαμε για πλοίο να πάμε στη Μακεδονία, γιατί ήμασταν βέβαιοι ότι μας είχε προσκαλέσει ο Κύριος να τους φέρουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου» (Πράξ.16,7-10)
      Στις φυλακές των Φιλίππων: «αμέσως ἀνοιξαν όλες οι πόρτες και τα δεσμά των φυλακισμένων λύθηκαν» (Πράξ. 16,26). Σημείο, όπως και ο άγγελος στον Παύλο, και η σωτηρία τους εκ της τρικυμίας (Πρξ.27,24).

      Το ένα θέμα φέρνει το άλλο και θα έπρεπε να παρατεθούν πολλές παραπομπές εξ όλης της Κ.Δ. που βοά για μη πρωτείο εξουσίας σε κανέναν εκ των αποστόλων, οι δε διακρίσεις είναι εκ της δραστηριότητος, του έργου, των αποτελεσμάτων. Στο επόμενο σχόλιο τα σχετικά με την αποστολική Σύνοδο.

      Ιωάννης Μ.

      Διαγραφή
    4. Στην (αποστολική) κληρικολαϊκή Σύνοδο των Ιεροσολύμων πρόεδρος ήταν ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος. Εκείνος, μετά από τις ομιλίες όλων, των Παύλου και Βαρνάβα, των εκ Φαρισαίων Χριστιανών, του Πέτρου, πρότεινε την τελική απόφαση που εγκρίθηκε και εγράφη η επιστολή προς τους εξ εθνών. Άρα έστω και στύλος της Εκκλησίας και επίσκοπος των εξ Ιουδαίων εκκλησιών δεν είχε κανένα πρωτείο εξουσίας ο Πέτρος.

      Δεν ήταν διακήρυξη πρωτείου εξουσίας (έστω και για έθνη) η ομιλία του Πέτρου, ούτε διεκδίκηση αποκλειστικότητας κηρύγματος του Ευαγγελίου στα έθνη, όπως άλλωστε αναφέρθηκε στο προηγούμενο σχόλιό μου. Ο Πέτρος πήρε τον λόγο και απευθυνόμενος στους αντιρρησίες Φαρισαίους που αμφισβητούσαν τον Παύλο, τους είπε, περίπου: Εγώ πρώτος και μόνος ανάμεσα από όλους εσάς πήρα εντολή από τον Θεό για τα έθνη. Αν ήταν «πρώτος» σε εξουσία δίκην πάπα, δεν θα απαιτείτο για να τους πείσει, η επίκληση της αυθεντικότερης μεταξύ των υπολοίπων παρισταμένων εξ Ιουδαίων και Φαρισαίων («ἐν ἡμῖν») γνώσεως του Πέτρου επί του συγκεκριμένου θέματος (Πράξ,10) το οποίο ο Κύριος απεκάλυψε πολλές φορές και στον απόστολο Παύλο, τον οποίο κατηύθυνε προς τα έθνη το άγιο Πνεύμα με οράματα και σημεία. Με την ομιλία του δηλαδή ο Πέτρος, αποδέχεται ανεπιφύλακτα την αποστολή του Παύλου στα έθνη (και στους Ιουδαίους), αποστολή στην οποία εξάλλου ο Θεός διόρισε τον Παύλο και συνεφώνησαν οι άλλοι απόστολοι.

      Ο Παύλος αργότερα επικαλέστηκε την συνδρομή και τις επιστολές του Πέτρου, ως μαθητού του Κυρίου και εκ των 12, έναντι των ιουδαϊζόντων και Νικολαϊτών που για να πετύχουν τους σκοπούς τους διέβαλλαν την αποστολικότητα του Απ. Παύλου. Αναφέρθηκε δε σε άλλα σχόλια η υπακοή του Πέτρου στον Παύλο, όταν έσφαλε ο Πέτρος. Διακρίσεις, εκ της δραστηριότητας, φροντίδας, αποτελέσματος για την πρώτη Εκκλησία ασφαλώς έχουν οι απόστολοι οι «στύλοι» της Εκκλησίας (βλ. προηγοὐμενο σχόλιο). Ήταν όμως εφάπαξ, αποκλειστικό, προσωπικό και όχι μεταβιβάσιμο το αποστολικό αξίωμα. Στο θέλημα του Θεού μένουμε ενεοί. Όταν ο Κύριος θέλησε, δεν αρκέστηκε στους 12 μαθητές Του, τους αυτόπτες μάρτυρες της διδασκαλίας και της αναστάσεώς του, αλλά βλέποντας τον ζήλο του καλοπροαίρετου Παύλου, θέλησε για το καλό της Εκκλησίας να τον καλέσει ως απόστολό Του εξ αποκαλύψεως, ώστε, μετά από 20 αιώνες να διαπιστώνουμε πόσο ταυτίζεται το ενιαίο Ευαγγέλιο, είτε το εξ εμπειρίας το κηρυγμένο από τους 12 αποστόλους είτε το εξ αποκαλύψεως από τον Παύλο και τους μαθητές του.

      Για τα μή πρωτεία μεταξύ των αποστόλων κατά τη διδασκαλία του Κυρίου, βοά η Κ/δ.

      Ιωάννης Μ.

      Διαγραφή
    5. Το εγωιστικό του χαρακτήρα του Πέτρου καταγράφεται και στην απόφαση της Συνόδου της Κων/πολης του 1848 των Πατριαρχείων της Ανατολής: «Η προσευχή του Κυρίου μας έγινε, διότι ο Σατανάς είχε ζητήσει να σκανδαλίσει την πίστη όλων των Αποστόλων, αλλά ο Κύριος του επέτρεψε μόνο τον Πέτρο, και μάλιστα ακριβώς διότι έλεγε λόγια εγωιστικά και αναδείκνυε τον εαυτό του περισσότερο από τους άλλους» (Εγκύκλιος των Πατριαρχείων Κων/πόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων και των Ι. Συνόδων αυτών προς τον Πάπα Ρώμης Πίο Θ΄, 1848).
      Επομένως η Εκκλησία μας έχει ήδη αποφανθεί για τον εγωϊστικό χαρακτήρα του Πέτρου!

      Διαγραφή
  4. Προφανώς, ο Οικ. Πατριάρχης δεν είναι αρχηγός Εκκλησίας, γιατί αρχηγό έχει η Ορθόδοξη Εκκλησία τον Ιησού Χριστό και εάν αυτό λέγεται η γράφεται είναι ψευδές. Προφανώς όμως το Οικ. Πατριαρχείο έχει κάποιες άλλες προνομίες ένατι των άλλων Πατριαρχείων. Αυτές είναι:
    - Έχει πρωτείο τιμής και όχι εξουσίας.
    - Όλοι οι άλλοι Πατριάρχες είναι μετά από αυτόν.
    - Χορηγεί αυτοκεφαλία.
    - Περιορίζει προνόμια.
    - Παρεμβαίνει ουσιαστικά ή ανακαλεί αυτά.
    - Τα πρόσφατα Πατριαρχεία (Ρωσίας, Βουλγαρίας, Σερβίας κ.λπ.) τελούν σε εκκρεμότητα, γιατί δεν ιδρύθηκαν από Οικ. Σύνοδο και η ανύψωσή τους δεν έχει ολοκληρωθεί.
    - Οι Επίσκοποι είναι ίσοι, αλλά όχι και ισότιμοι.
    - Κατά την Τουρκοκρατία, ο Πατριάρχης αντκαθιστούσε τον Αυτοκράτορα.
    - Υπάρχει όχι μόνον πρωτείο τιμής, αλλά και διακονίας, πρωτοβουλίας, συντονισμού των άλλων Εκκλησιών, αλλά και διαφύλαξη της αποκαληφθείσας αλήθειας.
    - Το πατριαρχείο ήταν ο επίσημος εκπρόσωπος όλων των Χριστιανών στο Τουρκικό κράτος.
    - Το Πατριαρχείο αποφαίνεται για όλες τις υποθέσεεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατρ. και συνοδικός Τόμος 1663).
    - Παρασκευάζει και διαμοιράζει το άγιο Μύρο στις άλλες Εκκλησίες.
    - Το πρωτείο του Πατριάρχη δεν είναι μια ανατολίτικη παποσύνη.
    - Το Πατριαρχείο αποκαλείται Μητέρα Εκκλησία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. - Οι Επίσκοποι είναι ίσοι, αλλά όχι και ισότιμοι.

      Ἀσφαλῶς εἶναι "ἴσοι" καὶ κάποιοι πλέον ἴσοι (ὡς πρῶτοι, ὄχι μεταξὺ ἴσων ἀλλὰ ὡς πρῶτοι ἄνευ ἴσων) διότι μᾶλλον τὸ "ἰσότιμοι" προσκρούει σὲ φιλοδοξίες καὶ ἀπαιτήσεις άποδόσεως τιμῶν καὶ πρωτεἰων.

      Σὲ ἀντίθεσι μὲ τὶς φωνὲς ποὺ ἔβαλε ὁ Κύριος στοὺς μαθητὰς του ἐκείνους ποὺ τοῦ ζήτησαν ὐπερέχουσες, μὴ ἴσες τιμὲς ἐν σχέσει μὲ τοὺς ὑπολοίπους ἀποστόλους, οἱ δικοὶ μας ἐπίσκοποι καὶ πατριαρχᾶδες καὶ τὰ κοπέλια των, διεκδικοῦν "τιμἀς" καὶ "πρωτεῖα"! Καὶ ἐμεῖς τὰ ἐπικροτοῦμε ἀπαριθμῶντας τα ἄνευ διατυπώσεως ἀμφισβητήσεων ὡς πρὸς τὴν ἐν Χριστῷ ἐγκυρότητα καὶ ἰσχύν των.

      Ἂς προβληματιστοῦμε ὄχι μόνο ἀπὸ τὸ παρὸν ἄρθρο ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ κύριο ἄρθρο τοῦ Ο.Τ. 2117 20/5/16.

      Διαγραφή
  5. Δεν σκέφτηκε ούτε μία στιγμἠ ο απόστολος Παύλος (Γαλ.β΄11-24) "μα ο Πέτρος είναι μαθητής εκ των 12 και απόστολος του Κυρίου, αυτόπτης μάρτυς του αναστημένου Κυρίου, έζησε την Πεντηκοστή, εκ των ιδρυτών της πρώτης Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, επισκοπών όλην την εκκλησίαν" (ούτε σκέψη βέβαια για τα ανύπαρκτα "πρωτεία" και "αλάθητα"), και, ο απόστολος Παύλος, δεν διανοήθηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο πως για τους λόγους αυτούς θα ώφειλε "να το βουλώσει", τηρώντας υπακοή στον Πέτρο, για να επικρατήσει στην Εκκλησία ειρήνη, ομόνοια και αγάπη. ΟΧΙ! Ψευδής αγάπη, ψευδής υπακοή, ψευδής ειρήνη, ψευδής ομόνοια θα ήταν η σιωπή του Παύλου, θα απεδείκνυε μάλιστα και ψευδή Πίστι. Όσο για το βέβαιο αποτέλεσμα της ψευδούς ειρήνης και ψευδούς ομονοίας διά της υποταγής στην άποψη του ενός, διά της σιωπής του Παύλου στην κακοδοξία και κακοπραξία του Πέτρου, αυτό θα ήταν η διαιώνιση της λανθασμένης πρακτικής του Πέτρου και η δογματοποίησί της στις επόμενες γενεές, κάτι που θα κατέληγε σε εξουθένωση και απαξίωση του αποστολικού έργου του απ. Παύλου στα έθνη, στην οικουμένη άπασα, απαξίωση των βιβλίων της Κ.Δ. που συνέγραψε ο απ. Παύλος και στην βέβαιη διάλυση και καταστροφή της εκκλησίας των εθνών, μεταξύ των τοπικών εξ εθνών εκκλησιών και το σβήσιμο όλων των τοπικών εκκλησιών της Ελλάδος. Θα σήμαινε και στρεβλή πορεία της εκκλησίας των εξ Ιουδαίων.

    Υπόδειγμα και για τους σημερινούς επισκόπους ο απόστολος Παύλος (και όσο μας αναλογεί, και στους απλούς πιστούς). Τόλμησε με παρρησία ο Παύλος και "τα έψαλλε" στον Απ. Πέτρο για την προσωρινή κακοδοξία και κακοπραξία του! Και ο απόστολος Πέτρος δέχθηκε ταπεινά ότι έσφαλε, και μετανόησε αμέσως.

    Και σώθηκε η Εκκλησία.

    Αυτή είναι η πρακτική των ανθρώπων του θεού. Ο πιστός ελέγχει, ο σοφός δέχεται την διόρθωση. Ο άπιστος και καιροσκόπος συσχηματίζεται, ο άσοφος και δοκισήσοφος δεν δέχεται επίπληξη ή έστω νουθεσία διότι θεωρεί πως είναι αλάθητος. Οι επίσκοποι ας νουθετήσουν τους (ίσους και όχι ισοτίμους) "ενωτικούς" επισκόπους και Πατριάρχες, αμφισβητώντας την Κολυμπάρειο ψευδοσύνοδο. Εμείς οι απλοί πιστοί, ας κάνουμε την προσευχή μας να βρεθεί και σήμερα ένας Παύλος που θα ελέγξη τον Πέτρο που σφάλλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το ότι κάποτε η Κωνσταντινούπολις ήταν η πρωτεύουσα του Κράτους, το ότι το 1453 μ.Χ. ο κατακτητής Μωάμεθ Β΄ο πορθητής αμέσως μετά την άλωση της Κων/λεως ενθρόνισε και όρισε τον πατριάρχη της εγκρίσεώς του ως "εθνάρχη του γένους των ορθοδόξων", το αν οι πατριάρχες και οι επίσκοποι στα χρόνια της παρακμής ενεδύοντο τις κοσμικές αυτοκρατορικές ενδυμασίες, το ότι "ο πατριαρχικός τόμος του... 1663"!!! δηλαδή από τα σκοτεινά χρόνια της Τουρκοκρατίας "ορίζει πως το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αποφαίνεται για όλες τις υποθέσεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία" (!!!) όλα αυτά μετά το 1821 και το 1912 -13, δεν συνιστούν κατανοητή δικαιολογία και δεν τεκμηριώνουν Χριστιανικώς γιατί θα πρέπει να εξακολουθούν να ισχύουν εν έτει 2017 και να μην αλλάξουν και τυπικώς επί το Χριστιανικότερο, το δημοκρατικότερο, την πραγματικότητα επί των χωρών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Διαβάζω και φρίττω .

    Οι Αμερικάνοι δεν επέβαλαν τον Αθηναγόρα ?
    Οταν υποβλήθηκε το " τριτοπρόσωπο " άλλο πάλι και τούτο μασονικό κατασκεύασμα ...
    Οταν υποβλήθηκε το " τριτοπρόσωπο " ο Τούρκος νομάρχης τους είπε οτι δεν θα είναι κανένας απο τους 3 αλλά ο δοτός των Αμερικάνων .

    Πίσω απο τον Μεταξάκη και τα όργια του η Εκκλησία ήταν ?
    Πολιτική επιλογή δεν ήταν ?

    Με τον Μακάριο ? Η σύνοδος της Κύπρου τον καταδίκασε και σωστά τον καταδίκασε ... ε και ? Οι μασόνοι πατάξανε την σύνοδο και επέβαλαν Μακάριο ...

    Διαβάζω και τα σχόλια για τον "πρωτο" ... καλά λωτοφάγοι είστε ?
    Πρόσφατα στην σύνοδο ο " πρώτος " τι έκανε με τις " αντιρρήσεις " των επισκόπων ? Οχι παπική η συμπεριφορά, αλλά υπερβαίνει τον πάπα το γενόμενο .

    Οι μασονικές ιδεοληψίες και συμφέροντα σπάσανε την Ελληνική εκκλησία σε 5 διοικήσεις στον Ελληνικό χώρο αλλά και χρησιμοποιούν τα πατριαρχεία "σαν Θεσμους" στην ουσία για " νομιμοποίηση "να ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΟΊΚΗΣΗ στις ανα τον κόσμο τοπικές εκκλησίες καπελώνοντας τις τοπικές κοινωνίες . Βικάριος στην ουσία ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής ... αυθαίρετα διοριζόμενος και απολυόμενος απο ένα πατριάρχη τον οποίο διόρισε η αμερικάνική κυβέρνηση ? ή αυτοί που είναι απο πίσω ?

    Δεν είναι ουτε η Θεία Πρόνοια ούτε το Αγιο Πνεύμα πίσω απο την ανάδειξη των πατριαρχών .Και στα Ιεροσόλυμα ακόμα είναι γνωστές οι παρεμβάσεις της τάχα " Ελληνικής Κυβέρνησης " ... εκτός αν δεχθούμε το βλάσφημο οτι η Θεία χάρις δρά δια των μασονικών στοών ...

    Η εκκλησιαστική μας διοίκηση τελεί υπο " βαβυλώνια αιχμαλωσία "
    Πρέπει να αποτινάξουμε τους σατανάδες απο τον σβέρκο μας ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΛΕΓΟΥΜΕ με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και τους ιερείς και τους επισκόπους μας .Και κανένας επίσκοπος δεν πρέπει να είναι ανώτερος ή κατώτερος απο τους άλλους κτλ κτλ οτι λένε οι κανόνες . Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού και προδρομικά του αντιχρίστου .








    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένας παρασύρεται, δωροδοκείται, εκβιάζεται, γίνεται όργανο, ευκολώτερα από χίλιους, αδελφέ Σωτήριε.

      Αυτό επιδιώκουν αδελφέ, καταστρέφοντας ή διαστρέφοντας και υποβαθμίζοντας το Συνοδικό Σύστημα, όπως περίπου έκαναν στην ΨΕΥΤΟσύνοδο του Κολυμπαρίου. Εικονική σύνοδος ήταν αφού οι εκπροσωποπούντες τα 2/3 του Ορθοδόξου ποιμνίου επίσκοποι δεν συμμετείχαν, εκ της Εκκλησίας της Ελλάδος συμμετείχαν δειγματοληπτικώς κάποιοι που δεν είχαν όλοι ισόκυρη ψήφο, αλλά, αν υποθέσουμε ότι το αποτέλεσμα ήταν 45% προς 55%, το 55% έβγαινε 100%! Και εάν πετύχουν να αποδεχτούμε εμείς οι Ορθόδοξοι ότι υπάρχει κάποιο Πρωτείο, είτε της Δύσεως είτε της Ανατολής, καήκαμε! Μας έβαλαν στο τσεπάκι τους οι πανθρησκειαστές αφού ήδη ο δήθεν "πρώτος" έχει εκφραστεί ως προς ποιες είναι οι πεποιθήσεις του, αλλά δεν γνωρίζουμε τι θα είναι ο επόμενος "δήθεν" πρώτος. Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου ως προς τις προτάσεις σου. Χαίρε εν Κυρίω.

      Διαγραφή
  8. "Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως θεωρείται η υψηλότερη αρχή εντός της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας".
    Ακόμα και αν είναι πρωτεργάτης αιρέσεως; Ακόμα και όταν κατ εξακολούθηση παραβιάζει δογματικούς Ιερούς Κανόνες;
    Ως πότε; Τι πρέπει να συμβεί για να λογοδοτήσει;
    Και τελικά μπορεί να θεωρείται ένας αιρετικός ως Πατριάρχης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδελφέ ρώτησε τους Αγιορείτες,που για χάρη του δώκουν τους πατέρες και αδελφούς.
      Σίγουρα ως "αγιορείτες",κάτι θα ξέρουν παραπάνω,μιας και αγωνίζονται εν κρυπτώ τον αγώνα τον καλό,σύμφωνα με τον ηγούμενο της Κουτλουμουσίου.

      Διαγραφή
  9. Ποια είναι η μητέρα Εκκλησία τελικά! Ο δάσκαλος στο δημοτικό μας έλεγε η εκκλησία των Ιεροσολύμων.

    Τώρα ο σχολιαστής μας λέει ότι... "το Πατριαρχείο αποκαλείται Μητέρα Εκκλησία". Δηλαδή πρώτα ιδρύθηκε η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως κι έπειτα ιδρύθηκαν οι Εκκλησίες Αθηνών, Βεροίας, Θεσσαλονίκης, Κορίνθου, Κρήτης, Φιλίππων η ίδρυση των οποίων περιγράφεται και αναφέρεται και στην Καινή Διαθήκη και μάλιστα υπάρχουν και Επιστολές της Κ.Διαθήκης προς Θεσσαλονικείς, προς Κορινθίους, προς Φιλιππησίους, προς Τίτον (Εκκλησία Κρήτης); Μα δεν υπήρχε Κωνσταντινούπολις τότε...

    Εξέστημεν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορούμε να ξέρουμε, τι σας έλεγε ο δάσκαλος για την Μητέρα Εκκλησία, πάντως η Εκκλησία των Ιεροσολύμων δεν αποκαλείται Μητέρα Εκκλησία, παρά μόνον από τους αγιοταφίτες.
      Τα Πατριαρχεία ιδρύθησαν από Οικουμενικές Συνόδους (Β΄, Δ΄ και Πενθέκτη).
      Γνωρίζετε, αν ιδρύθηκε από Οικουμενική Σύνοδο αυτόνομη Εκκλησία Αθηνών, Βεροίας, Θεσ/νίκης, Κορίνθου, Κρήτης, Φιλίππων; Πάντως εμείς δεν το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως, ότι η Οικουμενική Σύνοδος είναι η ανωτάτη αρχή της Εκκλησίας μας.
      Πάντως, ο Παύλος δεν έστειλε επιστολή προς Αθηναίους, ούτε ίδρυσε Εκκλησία Αθηνών. Η Εκκλησία των Αθηνών ιδρύθηκε με τον Τόμο ίδρυσης του 1848 από το Πατριαρχείο ΚΠόλεως.

      Διαγραφή
    2. Μια απάντηση στον Ανώνυμος 1 Μαΐου 2017 - 9:10 π.μ. που λέει "...ο Παύλος δεν έστειλε επιστολή προς Αθηναίους, ούτε ίδρυσε Εκκλησία Αθηνών. Η Εκκλησία των Αθηνών ιδρύθηκε με τον Τόμο ίδρυσης του 1848 από το Πατριαρχείο ΚΠόλεως...."
      στο http://www.saint.gr/2587/saint.aspx διαβάζω
      Ἱερόθεος ἱερώθη σοι πάλαι,
      Νῦν δ' αὖ μεταστάς, καὶ συνήφθη σοι Λόγε.
      Ἠοῖ σῆμα κάλυψε τετάρτῃ Ἱερόθειον.

      Βιογραφία
      Ο Άγιος Ιερόθεος ήταν πλατωνικός φιλόσοφος και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου. Αφού δέχθηκε και διδάχθηκε την πίστη του Χριστού από τον Απόστολο Παύλο, χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Αθηνών. Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης (βλέπε 3 Οκτωβρίου), ο οποίος στα συγγράμματά του πλέκει εγκώμια για τον δάσκαλό του.

      Εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα. Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στο ομώνυμο μοναστήρι στα Μέγαρα Αττικής. Επίσης λείψανά του σώζονται στο Άγιον Όρος (Ι. Μ. Αγ. Παύλου) καθώς και στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέα (Αρχιεπισκοπή Αθηνών).

      Ο Μ. Γαλανός στο Συναξαριστή του αναφέρει ότι, είναι αδύνατο να διδάχτηκε από τον Απόστολο Παύλο ο Ιερόθεος πρώτος τη χριστιανική πίστη, διότι οι Πράξεις βεβαιώνουν ρητά ότι πρώτος πίστεψε με τη διδασκαλία του Απόστόλου Παύλου ο Διονύσιος. Αλλά και αν ακόμη ήταν Αρεοπαγίτης ή ακόμα σπουδαιότερο, πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας Αθηνών, ήταν δυνατόν να παραλειφθεί μια τέτοια μεγάλη φυσιογνωμία για να συμπεριληφθεί απλά στη γενική έκφραση «ότι επίστευσαν και έτεροι»; Γι' αυτό λοιπόν λογικότερο είναι - συνεχίζει ο Μ. Γαλανός - να δεχτούμε, ότι μάλλον ο Ιερόθεος πίστεψε κατόπιν του Διονυσίου και απ' αυτόν διδάχτηκε, αφού έφυγε από την Αθήνα ο Παύλος. Αλλά όπως και αν έχουν τα πράγματα, βέβαιο είναι ότι ο Ιερόθεος ήταν άνδρας μεγάλης κοινωνικής παιδείας, έκανε πρώτος επίσκοπος Αθηνών και εργάστηκε για το ποίμνιο του με πίστη και πολύ ζήλο. Σύμφωνα μάλιστα με κάποια παράδοση, ο Ιερόθεος ήταν παρών και κατά την κοίμηση της Παναγίας στην Ιερουσαλήμ (15 Αυγούστου).

      Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
      Ποιμὴν ἱερώτατος, καὶ Ἱεράρχης σοφός, τῆς πόλεως γεγονός, τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλεινῆς, Λεωνίδα μακάριε, ὅθεν ἱερατεύσας, τῷ Σωτήρι ὁσίως, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, καὶ τὴν πλάνην καθεῖλες. Καὶ νῦν Πάτερ ἱκέτευε, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε
      Ο Άγιος Λεωνίδας υπήρξε Επίσκοπος Αθηνών και μάρτυρας της εκκλησίας, του οποίου η μνήμη τιμάται από την Εκκλησία μας στις 15 Απριλίου. Κοιμήθηκε ειρηνικά το έτος 250.

      Είθε ο Θεός δι ευχών του Αγίων Ἱερόθεο και Λεωνίδα να σας φωτίσει ...
      αλλά η εκκλησία των Αθηνών είναι εκ της Πεντηκοστής

      Διαγραφή
    3. Επιμένω: Ο Παύλος δεν ίδρυσε Εκκλησία στην Αθήνα, ούτε έστειλε επιστολή προς Αθηναίους και μάλιστα τον χλεύασαν, όταν μίλησε στους Αθηναίους. Ορισμένοι βέβαια τον πίστεψαν, αλλά ήταν πολύ λίγοι.
      Τα υπόλοιπα είναι σε δουλειά να βρισκόμαστε.

      Διαγραφή
    4. Επισκοπή = Τοπική εκκλησία .
      2 επίσκοποι Αθηνών και μάλιστα Αγιοι .. Ἱερόθεος και Λεωνίδας!
      Τώρα αν την ίδρυσε ο απ Παύλος ή κάποιος άλλος τι σημασία έχει ? Πάντως και πρίν το 1848 υπάρχει τοπική εκκλησία στην Αθήνα ... Ουτε τα " Τα Πατριαρχεία ιδρύθησαν από Οικουμενικές Συνόδους (Β΄, Δ΄ και Πενθέκτη)" όπως λέτε . Απλά καθορίστηκε η τάξις των πρεσβειών τιμής δηλαδή με ποιά σειρά πχ περνάνε μια πόρτα τίποτα περισσότερο ...
      Δεν καταλαβαίνω τι λέτε "Η Εκκλησία των Αθηνών ιδρύθηκε με τον Τόμο ίδρυσης του 1848 από το Πατριαρχείο ΚΠόλεως. " αλλά καταλαβαίνω που το πάτε ! Οτι επειδή δεν υπήρχε και καλά μας εκχριστιάνισε το Πατριαρχείο ΚΠόλεως είναι για μας "μαμά εκκλησία " ... κολοκυθάκια νερόβραστα !
      Άλλωστε ΝΥΝ το καθεστώς του πατριαρχείου ρυθμίζεται με την συνθήκη της Λωζάνης και καμία σχέση δεν έχει με το καθεστώς πχ επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ή Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας .
      Δεν είναι Αυστραλία η Ελλάδα κύριε να κάνει εκκλησίες τους τελευταίους αιώνες ...
      Αλλά πουθενά δεν αναφέρεται οτι όποιος εκχριστιανίσει μια περιοχή κρατά στους αιώνες των αιώνων δεσμούς υπεροχής - υποτέλειας γιατί αν ήταν έτσι τότε η Εκκλησία των Ιεροσολύμων θα ήταν πρωτόθρονη και όχι της Ρώμης .
      Η όποια σειρά είναι απλά "τιμής" και όχι εξουσίας - αρχής
      Ολοι οι επίσκοποι είναι ίσοι . Τα πρωτεία εξουσίας και μάλιστα κατα το παπικό πρότυπο είναι προδρομικά του αντιχρίστου .
      Και λωτοφάγοι δεν ήμαστε ... κοινώς δεν μασάει η κατσίκα ταραμά ! Η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα μας σήμερα . Και εδώ κανονικά θα έπρεπε να ήταν το πατριαρχείο κοντά στην ελεύθερη αρχή του Ελληνισμού και όχι στην υπόδουλη πόλη . Άλλωστε επί λατινοκρατίας στην Κωσταντινούπολη αυτό είχε γίνει . Ο Πατριάρχης ήταν οχι στην πόλη αλλά κοντά στον Αυτοκράτορα .
      Σε ποιο σύγχρονο κράτος υπάρχουν 5 ανεξάρτητες εκκλησιαστικές διοικήσεις και μάλιστα ο πρώτος εκτός συνόρων ?
      Είναι μασονικής ιδεοληψίας και πρακτικών ( διαίρει και βασίλευε ) αποτέλεσμα ο πρώτος της Ελληνικής Εκκλησίας να μην είναι ο Αθηνών , όπως σε όλα τα έθνη , αλλά ο Κωνσταντινουπόλεως .


      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου