Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Εκατονταδες αρθρα και μελετες και κειμενα διαφορα εχουμε αναρτησει μεχρι σημερα και συνεχιζουμε να αναρτουμε, ομως καποιοι ξεροκεφαλοι και σκοτισμενοι, μα δυστυχως και ΜΟΛΥΣΜΕΝΟΙ, τα διαβαζουν, τα ξαναδιαβαζουν, αλλα δεν τα κατανοουν με τιποτα. Τι δειχνει αυτο; ΜΟΛΥΣΜΟΝ ΔΥΣΑΝΙΑΤΟΝ δειχνει. Και επιμενουν να λενε τα δικα τους και πολλες φορες να μας ειρωνευονται οτι ειναι παραμυθια οι περι ΜΟΛΥΣΜΟΥ θεσεις και διαβεβαιωσεις των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ. Πατερες και αδελφοι, ωρα υμας εξ υπνου εγερθηναι. Εξελθετε εκ μεσου αυτων και ακαθαρτου μη απτεσθε. Οι Αιρετικοι και οι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ειναι ΒΔΕΛΥΓΜΑΤΑ στα ματια του Θεου και αναθεματισμενοι δυναμει και αυτο αποτελει το στιγμα τους το οποιο μας υποχρεωνει, να απομακρυνομεθα απο αυτους ΑΜΕΣΑ, εκλαμβανοντας αυτους ως ΟΦΕΙΣ και δηλητηριωδη ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΕΧΙΔΝΩΝ. Και η εντολη των Αγιων μας, εν ενι στοματι, ειναι: ΦΕΥΓΕΤΕ ΑΥΤΟΥΣ, ΩΣ ΑΠΟ ΟΦΕΩΣ. Ο εχων ωτα ακουειν ακουετω.

Ο μολυσμός, 

διά της κοινωνίας με αιρετικούς 

ή κακοδόξους επισκόπους




Τοῦ Ἰωάννου Ρίζου


 «Εἰ δὲ φανείη τις τῶν ἐπισκόπων, πρεσβυτέρων, διακόνων, … τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι» 
   (Β΄ Κανὼν Συνόδου Ἀντιοχείας)

----------------------------------
Παρεμβολη ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ: 
 
«Ακούων δε του Κανόνος του λέγοντος ακοινωνήτους είναι τους επισκόπους και λοιπούς ιερωμένους τους συνευχομένους τοις ακοινωνήτοις, ΜΗ ΕΙΠΗΣ εξ αντιδιαστολής ανευθύνους είναι (τάχα) τους λαϊκούς παρά τον κανόνα ποιούντας.
ΚΑΙ ΟΥΤΟΙ ΓΑΡ ΑΦΟΡΙΣΘΗΣΟΝΤΑΙ κατά τον Ι΄ Αποστολικόν Κανόνα τον μη διαστέλλοντα κληρικούς και λαϊκούς». 
 (Ερμηνεία στον Β΄ Κανόνα της εν Αντιοχεία, PG 137, 1281Β).
-------------------------------------------------------------------------

     Εἶναι πράγματι ἐντυπωσιακή ἡ  αὐστηρότητα πού ἐπιβάλλουν οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀπέναντι ὄχι μόνο στούς αἱρετικούς ἄλλα καί στά μέλη τῆς Ἐκκλησίας πού ὑϊοθετοῦν κακοδοξίες, γιατὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν διασπᾶται μόνο ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν καὶ διαδίδουν τὰ παρόμοια: «Οὐχ ὑπὸ τῶν αἱρετικῶν διατέτμηται μόνον, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν τὰ αὐτὰ φρονεῖν ἀλλήλοις λεγόντων διασπᾶται».[1] Τὸ παραμικρὸ ζήτημα ποὺ ἀφορᾶ τὸν Θεὸ δὲν εἶναι μικρό, κατά τον  Ἅγιο Γρηγόριο  Παλαμᾶ.[2]

Ὁ Χρυσορρήμων Ἰωάννης  μᾶς λέει: «Ὄχι μόνο οἱ ἁμαρτάνοντες, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐπαινοῦν τοὺς ἁμαρτάνοντες ὑφίστανται τὴν ἴδια ἢ καὶ χειρότερη τιμωρία».[3] «Κάθε κληρικό –λέει  ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ θεολόγος– τοῦ ὁποίου ἡ πίστις, οἱ λόγοι καὶ τὰ ἔργα δὲν συμφωνοῦν μὲ τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων πατέρων νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε στὴν οἰκία μας. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποστρεφόμεθα καὶ νὰ τὸν μισοῦμε ὡς δαίμονα, ἔστω κι ἄν ἀνασταίνει νεκροὺς καὶ κάνει ἄλλα μύρια θαύματα».[4]

   Εἶναι ἄραγε αὐτή ἡ αὐστηρότητα μία αὐθαίρετη σκληρότητα καί «ἰδιοτροπία» τῶν ἁγίων; 
Φυσικά καί ὄχι! Ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας πρῶτος δίδαξε ξεκάθαρα ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ ἀντίδρασή μας ὅταν ἀκοῦμε διδασκαλίες ἀντίθετες ἀπό αὐτές πού παρέδωσε ὁ Ἴδιος καί οἱ μαθητές Του. 
  Ἰησοῦς Χριστὸς δίδαξε ὅτι τὰ δικά Του πρόβατα ὅταν ἀκοῦν τὴν φωνὴ ξένου διδασκάλου φεύγουν. «Ἀλλοτρίῳ δέ [σ.σ. ποιμένα] οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπὸ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν»[5] και αμέσως μετά τὴν Ἀποτείχιση  δίδαξαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι: «...Διὸ φευκτέον [νὰ φεύγετε] ἀπὸ τῶν φθοροποιῶν ποιμένων».[6]

Ὄχι λίγες φορές, οἱ ἐπίσημοι ποιμένες δηλητηρίασαν τὸ ποίμνιο -μέσῳ στρεβλῆς διδασκαλίας- ὁδηγώντας το στὴ λατρεία ἄλλων θεῶν. Γιατί «ἡ αἵρεση» ὄχι μόνο «εἶναι πίστη σὲ ξένο Θεό»,[7] ἀλλά «ἔχει ἐνδυθῆ ὁλόκληρον τὸν διάβολο».[8]

Στίς ἡμέρες μας οἱ ἐπίσκοποι ἀπροκάλυπτα ἀποδείχτηκαν ψευδοεπίσκοποί γιατί μολύνουν τήν Πίστη, συγκαταβαίνοντας σέ αἱρετικούς.  
«Ἀλλοίμονο σὲ ὅσους μολύνουν τὴν Ἁγία Πίστη μὲ αἱρέσεις ἢ συγκαταβαίνουν στοὺς αἱρετικούς». [9]

Ὁ ὅσιος Ἀντίοχος ὁ Πανδέκτης ἔλεγε πὼς ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἔχει τὴν ὀρθὴ πίστη πρέπει ὄχι μόνο νὰ τὸν ἀποστρεφόμαστε ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν ἀναθεματί-ζουμε, δηλαδὴ νὰ τὸν θεωροῦμε ὅτι βρίσκεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας.[10] «Οὔτε γιὰ λίγη ὥρα δὲν δεχόμαστε σχέση μὲ αὐτοὺς ποὺ κουτσαίνουν στὴν πίστη»[11]«ἀκόμα  κι ἂν αὐτοί μᾶς φαίνονται πολὺ γνήσιοι καὶ ἐπίσημοι, ἐμεῖς πρέπει νὰ τοὺς σιχαινόμαστε, ὅσοι ἀγαπᾶμε τὸν Κύριο».[12]

ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἀποφαίνεται: «Καὶ εἰ φίλοι κατὰ Θεὸν, πῶς τῇ κοινωνίᾳ τῶν ἑτεροδόξων κοινωνοῦντες; Οὐ γὰρ φίλοι οἱ τοιοῦτοι ἀληθινοὶ καὶ πιστοί».[13] Ὁ ἴδιος Ἅγιος  λέει: «Οἱ μὲν [αἱρετικοὶ] τέλεον περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν. οἱ δὲ εἰ καὶ τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεποντίσθηκαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται [ἐξ αἰτίας τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς θὰ χαθοῦν μαζί τους]».[14] Θεωρεῖ «προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας» τὸ νὰ παραμένει κάποιος ἐν κοινωνίᾳ μὲ τὸν κακοδοξοῦντα ἐπίσκοπόν του».[15]

 Αὐτές οἱ Πατερικές θέσεις  ἐνσωματώθηκαν  καὶ στὰ  Πρακτικὰ τῆς Ζ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «Ὅποιος δικαιώνει αἵρεση ἂς εἶναι ἀναθεματισμένος».

Ὁ Μ. Ἀθανάσιος γιὰ αὐτὸν ποὺ φρονεῖ ἀσεβῆ δόγματα ἀναφέρει: «Ἀποφύγετε αὐτὸν καὶ ἔτσι θὰ διατηρήσετε τὴν πίστη σας καθαρή».[16] Κατὰ τὸν ἅγιο Νεκτάριο Αἰγίνης:  «ἡ κοινωνία μὲ αὐτὸν [τὸν κακόδοξο καὶ αἱρετικό] μολύνει τὴν πίστη μὲ τὶς εὐθύνες ποὺ αὐτὸ συνεπάγεται. Λοιπὸν ἡ ἐξωτερικὴ ἀκοινωνησία προστατεύει ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ἀλλοτριότητα»… «Εἶναι ψευδὲς ἐκεῖνο ὅπου ἐπιφέρουσιν, ὅτι αἱ ὁδοὶ τῆς εὐσεβείας εἶναι πολλαί... ὁδὸς μία καὶ αὐτὴ στενὴ καὶ ὄχι πλατεῖα... εἷς καὶ μόνος Θεὸς καὶ Κύριος».[17]

 Ἂν ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὁ «μαθητὴς τῆς ἀγάπης» λέει ὅτι κάποιον ποὺ δὲν ἀποδέχεται τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων οὔτε στὸ σπίτι σας νὰ τὸν βάζετε, οὔτε καλημέρα νὰ τοῦ λέτε, γιατὶ συγκοινωνῆτε μὲ τὰ πονηρά του ἔργα γενόμενοι συνένοχοι, πόσο μᾶλλον νὰ τὸν ἀποδεχόμαστε στὸν ναὸ ὡς λειτουργό;[18]

Ἂν ὁ Μ. Βασίλειος τονίζει: «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον ἀποστρέφεσθαι»,[19] πόσο μᾶλλον τον κακόδοξο κληρικό; Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος μᾶς ἐξηγεῖ: «Ὄχι μόνο ἂν κάποιοι λένε συνολικὰ ἀντίθετα πράγματα ποὺ ἀνατρέπουν τὰ πάντα, ἀλλὰ καὶ τὸ παραμικρὸ ἀντίθετο νὰ διδάξουν νὰ εἶναι ἀναθεματισμένοι».[20] «Ἀπὸ αὐτοὺς πρέπει νὰ πεταγόμαστε μακρυὰ ὅπως πεταγόμαστε ὅταν συναντάμε ἕνα φίδι, καὶ νὰ διακόπτουμε άθε κοινωνία καὶ νὰ φεύγουμε μὲ ὅλη μας τὴν δύνακμη, ἀκόμα κι ἄν μᾶς φαίνονται σεβάσμιοι καὶ πρᾶοι»,  διδάσκει ὁ Μ. Φώτιος.[21] Τί στὰ ἀλήθεια ἐλπίζουμε νὰ κληρονομήσουμε ἐμεῖς ποὺ οἰκειοθελῶς καὶ προθύμως ἀκολουθοῦμε τοὺς σύγχρονους αἱρετίζοντες Ἐπισκόπους παρά τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ καί τήν κόλαση;

«Εἰ δέ τις προσποιεῖται ὁμολογεῖν μὲν ὀρθὴν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις [ἂν κάποιος προσποιούμενος ὁμολογεῖ τὴν ὀρθὴ πίστι, ἀλλὰ κοινωνεῖ  μὲ τοὺς αἱρετικούς] τὸν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιούτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφόν· [καὶ ἐὰν σᾶς ὑποσχεθεῖ ὅτι θὰ διακόψει τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς –καὶ τὸ πράξει– νὰ τὸν ἔχετε ὡς ἀδελφό σας] ἐὰν δὲ φιλονίκως ἐπιμένῃ τὸν τοιοῦτον παραιτῆσθε [ξεκόψτε ἀπὸ αὐτόν]».[22]

Ὁ ἅγιος Ἰὼβ Ἰασίτης ὁ Ὁμολογητὴς ἔλεγε: «Νὰ μὴν τοὺς συναναστρεφόμαστε λοιπόν [τοὺς Λατινόφρονες] …Θὰ προσπαθήσουμε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις νὰ μὴ μολυνθοῦμε μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μαζί τους καὶ νὰ μὴ μετέχουμε στὴν ψώρα, ἢ τὴν ὀλέθρια ἀσθένειά τους. Θὰ προφυλάξουμε ἐπίσης τοὺς ἑαυτούς μας μὲ κάθε τρόπο καὶ θὰ ἀπέχουμε τελείως ἀπὸ τὴν φατρία τους».[23]

Ὁ Ἅγιος Μελέτιος Γαλησιώτης: «Αἱρετικοί εἰσιν οἱ λατίνοι καὶ οἱ συγκοι-νωνοῦντες αὐτοῖς ἀπόλλυνται…».[24]

Ὁ ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς προσθέτει: «Ἐφόσον ὁ Καλέκας εἶναι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο καὶ τόσες φορές ἀποκομμένος ἀπὸ ὁλόκληρο τὸ πλήρωμα τῶν Ὀρθοδόξων, εἶναι κατὰ συνέπεια ἀδύνατο νὰ ἀνήκει στοὺς εὐσεβεῖς, ὅποιος δὲν ἔχει ἀποχωρισθεῖ ἀπὸ αὐτόν. Ἀντιθέτως, ὅποιος γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς εἶναι ἀποχωρισμένος ἀπὸ τὸν Καλέκα, τότε ἀνήκει πράγματι στὸν κατάλογο τῶν Χριστιανῶν καὶ εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸν Θεό κατὰ τὴν εὐσεβῆ πίστη».[25] Καί ἐπιπλέον: «Εἶναι ἀδύνατο κάποιος νὰ ἐπικοινωνεῖ ἐκκλησιαστικῶς μὲ τὸν Πατριάρχη (Καλέκα) καὶ νὰ εἶναι Ὀρθόδοξος…, ἐνῷ αὐτὸς ποὺ ἦταν ἀποτειχισμένος  εἶναι ἑνωμένος μὲ τὴν εὐσεβῆ πίστη».[26] Πρέπει πάλι νὰ τονίσουμε -γιατὶ ἔχει ὕψιστη σημασία-ὅτι, ὅταν ὁ Γρηγόριος τά δίδασκε αὐτά, ἦταν ἀποτειχισμένος καὶ ὁ Καλέκας δὲν εἶχε ἀκόμη καταδικαστεῖ Συνοδικῶς!

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης θυμίζει τὴν προσταγὴ τοῦ Μ. Ἀθανασίου: «…μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν».[27] Ὥστε «νόμιμα» καταλήγει στὴν τελική του θέση: «… μήτε κοινωνεῖν αὐτοῖς [τοῖς αἱρετικοῖς], μήτε ἀναφέρειν… ἐπὶ τῆς θείας λειτουργίας· ὅτι μέγισται ἀπειλαὶ κεῖνται παρὰ τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι τοῖς συγκαταβαίνουσιν αὐτοῖς μέχρι καὶ ἑστιάσεως.[28] Οἱ Ἀποστολικοὶ Κανόνες στηρίζουν ἀπόλυτα αὐτὴ τὴν θέση: «Ἐὰν κάποιος συμπροσευχηθεῖ μὲ ἕναν ἀκοινώνητο ἔστω καὶ μέσα σὲ σπίτι, νὰ εἶναι καὶ αὐτὸς ἀκοινώνητος».[29]

Λέει ὁ ἅγιος Μᾶρκος: «… Νὰ συμβουλεύσεις δὲ τοὺς Ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ νὰ ἀποφεύγουν μὲ κάθε τρόπο τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τὸν λατινόφρονα μητροπολίτη τους καὶ οὔτε νὰ συλλειτουργοῦν μαζί του, οὔτε νὰ τὸν μνημονεύουν καθόλου, οὔτε νὰ τὸν θεωροῦν ἀρχιερέα, ἀλλὰ ὡς μισθωτὸ λύκο! …Νὰ ἀποφεύγετε λοιπὸν καὶ ἐσεῖς ἀδελφοί, τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ἀκοινωνήτους καὶ τὸ μνημόσυνο τῶν ἀμνημονεύτων. Ὁ Λατινόφρων αὐτὸς θὰ καταδικαστεῖ μαζὶ μὲ τοὺς Λατίνους καὶ θὰ θεωρηθεῖ ὡς παραβάτης τῆς πίστεως»[30]«Φευκτέον αὐτούς, ὡς φεύγει τις ἀπό ὄφεως, ὡς αὐτοὺς ἐκείνους, ἢ κἀκείνων πολλῷ δήπου χείρονας, ὡς χριστέμπορους καὶ χριστοκάπηλους… Φεύγετε οὖν αὐτοὺς ἀδελφοί, καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς κοινωνίαν.Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργᾶται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ».31] Εἶναι σημαντικὸ νὰ τονίσουμε ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν ἐγείρει ζητήματα ὅπως ἡ ἀναγκαιότητα Συνοδικῆς ἔγκρισης, ὁ κίνδυνος σχίσματος ἢ τάχα τῆς ἀποκοπῆς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἢ ζήτημα ἐφαρμογῆς οἰκονομίας, ἢ χάρη τῆς εἰρήνης ἢ χάρη τῆς συνέχισης τοῦ κηρύγματος.

Μετὰ τὴν ὑπογραφὴ τῆς ψευδο-ένωσης στὴ Φερράρα-Φλωρεντία ὁ ἅγ. Μᾶρκος εἶπε: «Εἶμαι πεπεισμένος ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπὸ τούτου [τοῦ Πατριάρχη] καὶ ἀπὸ τοὺς τοιούτους [τοὺς Λατινόφρονες] τόσον προσεγγίζω πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τοὺς Ἁγίους, καὶ ὅσον περισσότερον χωρίζομαι ἀπὸ αὐτοὺς τόσον περισσότερον ἑνοῦμαι μὲ τὴν ἀλήθειαν».[32] Λέει ὁ Ἅγιος: «Ὅσοι προσποιοῦνται ὅτι ὁμολογοῦν τὴν ὑγιῆ πίστη, κοινωνοῦν [μνημονεύουν] δὲ μὲ τοὺς ἑτερόφρονες, ἂν μετὰ ἀπὸ τὴν σύστασή σας δὲν ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ αὐτούς, ὄχι μόνο νὰ τοὺς ἔχετε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ οὔτε ἀδελφοὺς νὰ τοὺς ὀνομάζετε».[33]

Καὶ γιά τόν ὅσιο Νεόφυτο τόν Ἔγκλειστο «ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Παπικοὺς ἐντάσσει τὸν κοινωνοῦντα στὰ ἀναθέματα τῶν Συνόδων καὶ στὸν πυθμένα τοῦ ἅδη.



Κλείνοντας θά ἀναφέρουμε τὰ λόγια τοῦ Πατριάρχου ἁγίου Γερμανοῦ Πατριάρχου Κ/πόλεως πρὸς τοὺς Κυπρίους λαϊκοὺς γιὰ τὴν ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς κληρικούς των, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὑποταχτεῖ στοὺς Λατίνους κατακτητὲς τὸν 12ο καὶ 13ο αἰῶνα. «...Ὅσοι τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐστὲ τέκνα γνήσια, φεύγειν ὅλῳ ποδὶ ἀπὸ τῶν ὑποπεσόντων ἱερέων τῇ λατινικῇ ὑποταγῇ, καὶ μηδὲ εἰς ἐκκλησίαν τούτοις συνάγεσθαι, μηδὲ εὐλο-γίαν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν λαμβάνειν τὴν τυχοῦσαν· κρεῖσσον γάρ ἐστιν ἐν τοῖς οἴκοις ὑμῶν τῷ θεῷ προσεύχεσθαι κατὰ μόνας, ἢ ἐπ’ ἐκκλησίαις συνάγεσθαι μετὰ τῶν λατινοφρόνων· εἰ δ’ οὖν, τὴν αὐτὴν αὐτοῖς ὑφέξετε κόλασιν».[34]






«Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει [τοῖς αἱρετικοῖς] ἀνάθεμα».

  Ζ΄ Οἰκουμενικῆ  Σύνοδος [35]





[1] Μ. Βασιλείου, Ἐπιστολὴ πρὸς Μέγα Ἀθανάσιο, P.G. 32, 425.
[2] «Οὐ μικρὸν ἐν τοῖς περὶ Θεοῦ τὸ παραμικρόν», Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Λόγος ἀποδεικτικὸς Α΄ Περὶ τῆς Ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πρόλογος, Ἐκδ. Κυρομάνος, τ. Α΄, σ. 24.
[3] Ἰ. ΧρυσοστόμουἘκλογαὶ καὶ Ἀπανθίσματα, Λόγος ΚΔ΄, 40, ἐκδ. Ματθαίου Λαγγῆ.
[4] Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Νέου θεολόγου, Λόγος 6ος.
[5] Ἰωάν. Ι, 5.
[6] Διαταγ. Ἀποστ. 2, 19
[7] Μ. Ἀθανάσιος, Ε.Π.Ε. 9, κεφ. 80,27.
[8] Ὅ.ἀ. κεφ.66,1
[9] Ἁγ. Ἐφραὶμ  τοῦ Σῦρου, Λόγος Εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ.
[10] P.G. 89,1848Β.
[11] «Οὐδ’ ἂν πρὸς ὥραν αὐτῶν ἐπεδεξάμεθα τὴν συνάφειαν, εἰ σκάζοντας (χωλαίνοντας) περὶ τὴν Πίστιν εὕρομεν» καὶ «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν».
[12] Μ. Βασιλείου, Κεφάλαια τῶν Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν, ἐρώτ. ριδ΄.
[13] P.G. 99,1081A.
[14] P.G.99, 1164A.
[15] P.G. 99, 1365
[16] P.G. 26,1188DC.
[17] Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης, Περὶ τῶν σχέσεων μὲ αἱρετικούς, ἐκδ. Παναγόπουλου.
[18] Β΄Ἰω.1,11.
[19] P.G. 31, 649.
[20] Ἰω. Χρυσοστόμου, Ἑρμηνεία εἰς τὴν Πρὸς Γαλάτας.
[21] Ε.Π.Ε. 12, 400,31.
[22] Μ. Ἀθανασίου, Τοῖς τὸν μονήρι βίον ἀσκοῦσι…
[23] Δημητρακοπούλου Ἀνδρ., Ἱστορία τοῦ σχίσματος…, σελ. 61.
[24] V.Laurent-j.Darrouzes, Dossier Grecde l; union de Lion, σελ.554,558,559
[25] Ε.Π.Ε. 3, 692, Ἀναίρεσις ἐξηγήσεως τόμου Καλέκα.
[26] Ὅ.ἀ.
[27] TLG,Theodorus Studites Scr. Eccl., Theol., Epistulae, Epistle 466, line15-28.
[28] TLG,Theodorus Studites Scr.Eccl.,Theol.,Epistulae, Epistle 39,line51-80.  P.G. 99, 1048C-D.
[29] Κανὼν ΙἈποστόλων, Πηδάλιον, Ἀθήνα 1886, σ. 13.
[30] TLG,Theodorus Studites Scr.Eccl.,Theol.,Epistulae, Epistle 39,line51-80.  P.G. 99, 1048C-D.
[31] Τος πανταχο τς γς ρθοδόξοις Χριστιανος, §6, ν ω. Καρμίρη, Τ δογματικ κα συμβολικ μνημεα τς ρθοδόξου κα Καθολικς κκλησίας, ν θήναις 1960, τομ. Α΄, σ. 427
[32] π. Διονυσίου Τάτση, «Μετὰ παρρησίας καὶ ἀκατακρίτως», σ. 98.
[33]  «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν», Ν. Βασιλειάδη, Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς καὶ ἡ Ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν, Ἔκδ. «Ὁ Σωτήρ», Ἀθῆναι, 1972, σ. 95.
[34] Ἰωσὴφ Βρυεννίου, Τὰ Εὑρεθέντα,  τόμ. Β΄, σελ. 26.
[35] Mansi 13,400  καὶ P.G. 13, 128.

16 σχόλια:

  1. Τοις κοινωνούσιν εν αγνοία τοις αιρετικοίς; Τι γίνεται με αυτούς;
    Μήπως υπάγονται στο "και των του λαού αγνοημάτων";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφησε τις σοφιστειες και μην μας βαζεις σε πειρασμο να τα ακουσης διαφορετικα.
      Αγνοια νομου απαγορευεται, λενε οι νομικοι και οι δικαστες και το Συνταγμα.
      Ουδεις συγχωρειται και ουδεις απαλασσεται.
      Η Γραφη ειναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
      Και οι Ιεροι Κανονες και οι λογοι των Αγιων.
      Οποιος τα παραβαινει, τιμωρειται χωρις να ξεχωριζει. Η ΑΛΗΘΕΙΑ καθε μερα καταγγελεται και διαφημιζεται και οφειλεις να μη την αγνοεις ή να κανης οτι δεν την ακους ή δεν την καταλαβαινεις ή την αγνοης.
      Ο Θεος απαλασσει τους αδολους.
      Εμεις σε ενημερωσαμε οποτε εμαθες ποια ειναι η Αληθεια πλεον και αν δεν την τηρησης δεν θα ειναι αγνοηματα αλλα ηθελημενα ατοπηματα υποχρεωτικα καταδικαστεα.
      Αν εισαι μπουφος δεν κανεις για χριστιανος.
      Ενταξει;

      Διαγραφή
    2. Τότε κάνει λάθος ο Ιερέας που λέγει: "υπέρ των του λαού αγνοημάτων";
      Δεν είναι το ίδιο η άγνοια Νόμου με την άγνοια των Γραφών.

      Διαγραφή
    3. Τα ζητηματα της Πιστεως ειναι υπερανω ΟΛΩΝ.
      Τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι; ρωτουσε αυτος ο Κυριος μας.
      Εμεις λοιπον δεν πρεπει να γνωριζουμε ποιον πιστευουμε;
      Η ευχη αναφερεται σε αμαρτηματα και σε αλλου ειδους αγνοηματα.
      Αν χριστιανος δεν εμαθε την Πιστι του ποτε, τι χριστιανος ειναι αυτος, σαν το χαλι των σημερινων;
      Τοτε να παη να γινη βουδιστης.

      Διαγραφή
    4. Το θέμα είναι, γνωρίζουμε την Πίστη μας, γνωρίζουμε τι είναι ο Χριστός; Οι βουδιστές γνωρίζουν, ότι δεν πιστεύουν σε θεό, ενώ εμείς δεν γνωρίζουμε τι μας γίνεται.

      Διαγραφή
    5. Aν δεν γνωριζει δεν εισαι χριστιανος, αλλα ΑΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ.
      Και δεν μιλαω για αχριστιανους αλλα για χριστιανους.
      Οστις θελει...ακολουθει και μαθαινει και μαθητευει και καταρτιζεται και αιρει τον σταυρον σαν χριστιανος.
      Εσυ τι εισαι χριστιανος, βουδιστης ή αχριστιανος;

      Διαγραφή
  2. Ένας μικρός προβληματισμός :

    Κύριε Οδυσσέα, πολύ σωστά γράφετε ότι οι οικουμενιστές είναι δυνάμει αναθεματισμένοι. Για να γίνουν όμως και οριστικά αναθεματισμένοι, πρέπει να συγκλιθεί κάποια παραγματικά ορθόδοξη σύνοδος στην οποία να συμμετέχουν και επίσκοποι που να είναι και αυτοί πραγματικά ορθόδοξοι. Πως θα γίνει αυτό όταν οι επίσκοποι έρχονται φυτευτοι από το σύστημα και ο λαός δεν έχει λόγο στην εκλογή τους και λαμβάνοντας υπ'όψιν ταυτόχρονα ότι τουλάχιστον στον ελλαδικό χώρο δεν υπάρχουν αποτειχίσεις επισκόπων (ενώ υπάρχουν αποτειχίσεις απλών λαϊκών και κληρικών ) ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητε φιλε,
      εμεις κανουμε αυτο που μπορουμε να κανουμε και οφειλουμε να κανουμε.
      Απο εκει και περα τον λογο τον εχει ο Θεος.
      Μπορει αυτη η καταστασι να διαρκεση χρονια και δεκαετιες, ισως και περισσοτερο, εμεις θα εχουμε φυγει, θα παμε για λογοδοσια, εσυ ξερεις ποτε θα φυγης, σημερα, αυριο, σε 60 χρονια;
      Εμεις λοιπον οφειλουμε να κανουμε οτι περναει απο το χερι μας.
      ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, σαν Χανοι, ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ.
      Αν δεν το κανουμε θα καταδικασθουμε γιατι θα ειμαστε απο τους πονηρους και δολιους και θα δικαιολογουμεθα παντοτε οτι θελουμε ΣΥΒΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ Αποτειχισεις και αλλα βλακωδη και παραμυθια, αγνωστα στους Αγιους της Εκκλησιας μας.
      Λοιπον, ο καθενας διαλεγει και επιλεγει οσα θελει ο Θεος και απο εκει και περα δεν μας ενδιαφερει τιποτα αλλο.
      Αγαπητοι, ΦΕΥΓΟΥΜΕ δεν το καταλαβαινετε, ετοιμαζομαστε να φυγουμε, ημων το Πολιτευμα εν Ουρανοις υπαρχει.
      Σημερα διαγραφουμε μονοι μας το αυριο μας, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.
      Ουτε οι πνευματικοι μας, ουτε οι γερονταδες μας. Εμεις θα λογοδοτησουμε για ολα, και δεν θα εχουμε να λεμε μου συνεστησε αυτα ο πνευματικος μου και αλλα .....σαλακια.
      Στα ζητηματα της Πιστεως ακουμε μονο το Θεο και τους Αγιους και ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟΝ.

      Διαγραφή
    2. Οι Επίσκοποι δεν έρχονται φυτευτοί. Μέχρι την Α΄ Οικουμενική οι Επίσκοποι εκλέγονταν από τον λαοό. Όμως η Α΄ Σύνοδος άλλαξε το έθος και με τον δ΄ Κανόνα της απαγόρευσε την εκλογή από το λαό και επέτρεψε να γίνεται από τους Επισκόπους μιας Επαρχιακής Συνόδου.

      Διαγραφή
    3. Κύριε Οδυσσέα, δεν αναφέρθηκα σε συντεταγμένες αποτειχίσεις και ουτε σκέπτομαι επισκοποκεντρικά. Αναφέρθηκα στον φαύλο κύκλο που εκ των πραγμάτων φέρνει φυτευτούς επισκόπους και αποκλείει την συμμετοχή των λαϊκών στην εκλογή τους . Αυτό δεν μπορούμε να το βγάζουμε έξω από τον εν γένει προβληματισμό μας. Όταν οι αιρετικοί οικουμενιστές ενεργούν κατόπιν στρατηγικού σχεδιασμού εμείς δεν μπορούμε να μην βλέπουμε τουλάχιστον την γενική εικόνα του προβλήματος. Επίσης ας υποθέσουμε ότι κάποιος ετερόδοξος χάριτι Θεού θελήσει να γίνει πραγματικός Ορθόδοξος Χριστιανός, που θα βρεθεί το Άγιο Μύρο για να μυρωθεί και ποιος θα καθαγιάσει το μύρο ? Αυτά πιστεύω ότι είναι θέματα που πρέπει να μας απασχολούν και να λυθούν άμεσα.

      Διαγραφή
    4. Δηλαδή, τα παιδιά των αποτειχισμένων δεν μυρόνονται; Το μύρο, που έρχεται από το Πατριαρχείο ΚΠόλεως είναι μολυσμένο;

      Διαγραφή
    5. Δεν καταλαβαινω τα ερωτηματα σου, σαν προκλητικα μου φαινονται.
      Κατι θετικο δεν βλεπεις εσυ, μονο αρνητικα τα βλεπεις και θελεις τελεια επιλυσι ολων;
      Εγιναν σημερα για πρωτη φορα υστερα απο εκατονταδες χρονια οι Ιεροκανονικες, λογω Αιρεσεως, Αποτειχισεις.
      ΟΙ Αποτειχισμενοι απο τους Αιρετικους ειναι ελαχιστοι, περιπου οσους εχουν και οι δεσποταδες της Κρατικης Εκκλησιας.
      Θελετε ολα να τα αναλαβουν να τα κανουν σε τελειο βαθμο;
      Τα πρωτα βηματα μιας προσπαθειας γινονται απο αγαπη και σεβασμο στην Πισττι του Χριστου και κανουν οσα μπορουν.
      Οταν γινουμε πολλοι θα δουμε τι θα κανουμε περαιτερω.
      Και τα περι μυρου και μυστηριων κλπ αλλα θεματα τα εξηγησαμε χιλιες φορες και ειναι αρκουντως πειστικες οι απαντησεις και οι λυσεις ΣΗΜΕΡΑ.
      Δεν νομιζεις οτι ζητας πολλα απο τους αλλους;
      Εσυ τι κανεις, εσυ που ανηκεις, στους Αιρετικους στους Αποτειχισμενους ή καπου αλλου, ή εισαι καποιος Ουνιτης;
      Πες μας για να σου κανουμε και αλλα ερωτηματα εσενα προσωπικα που εμφανιζεσαι σαν εξυπνακιας.
      Και θα τα πουμε και κατοπιν.

      Διαγραφή
    6. Σε θέματα σωτηρίας ψυχής και μυστηρίων όπως το Άγιο Βάπτισμα και το Άγιο Μύρο, πρέπει όλα να υφίστανται σε τέλειο βαθμό . Όπως δεν πρέπει να κουτσαίνεις στην Πίστη έτσι δεν πρέπει να κουτσαίνεις και στα μυστήρια.

      Διαγραφή
  3. Και κατι ακομα....
    Τα περι ΜΟΛΥΣΜΟΥ δεν τα καταλαβες ακομα και εσυ;
    Δεν πειθεσαι στους Πατερες της Εκκλησιας μας;
    Τοτε μαλλον δεν εισαι ορθοδοξος αλλα ανηκεις στην δικη σου Ψευτοεκκλησια.
    Ισως και με καποιον αββα και γεροντα πανω στο πεισματαρικο κεφαλι σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυπουμαστε για το σχολιο σου ψευτοορθοδοξε που λες οτι ορθοτομεις τον λογο της Αληθειας.
      Ποιας αληθειας;
      Της Εθελοθρησκειας σου;
      Εμεις ανηκουμε στην Εκκλησια των Αγιων Πατερων. Αυτοι ειναι οι καθοδηγητες μας και οι οδοδεικτες μας.
      Και αυτους εκφραζουμε και αυτους ακολουθουμε και οφειλουμε να ακολουθουμε.
      Κανενας αλλος δεν μας κατευθυνει, οπως μαλλον εσενα.
      Φανηκε απο την αρχη η στραβομαρα σου και εμεις σε καταλαβαμε απο την αρχη.
      Μυριζεις απο μακρυα χωματιλα παπαδιστικη και γεροντοπλιστικη.
      Μακρυα απο μας.
      Αν δεν πειθεσαι απο τα ΚΡΥΣΤΑΛΙΝΑ κειμενα περι Μολυσμου και περι Αποτειχισεως, που καθημερινα καταχωρουμε με κοπο και μοχθο πολυ, εισαι αποβλητος απο εμας ως ο Ιουδας και δεν εχεις σχεσι με την Εκκλησια των Αγιων Πατερων.

      Διαγραφή
  4. Κύριε Οδυσσέα,

    Εγώ είμαι υπέρ των αποτειχίσεων, και προσωπικά έχω αποτειχιστεί από την καινοτομούσα και αιρετίζουσα - οικουμενιστική Κρατική Εκκλησία της Ελλάδος.

    Επανέρχομαι όμως στο προηγούμενο ερώτημά μου, που αφορά την σωτηρία και άλλων ανθρώπων. Τι θα γίνει αν ένας ετερόδοξος (αιρετικός) ζητήσει χάριτι Θεού να βαπτισθεί ως πραγματικά ορθόδοξος Χριστιανός? Μπορείτε να μας διαφωτίσετε τι ακριβώς λένε οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας και η Πατερική Παράδοση σε αυτή την περίπτωση. Πιστεύω το παραπάνω ζήτημα πρέπει να λυθεί συντομότατα.

    Σκέπτομαι με το φτωχό μυαλό μου (δεν είμαι κανονολόγος): Μήπως πρέπει να βρεθεί κάποια κοινή λύση των αποτειχισμένων που ακολουθούν το παλαιό εορτολόγιο και των αποτειχισμένων που ακολουθούν το νέο εορτολόγιο, με την Ορθόδοξη Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών (αυτοί έχουν επισκόπους με αποστολική διαδοχή από την Ρώσικη Εκκλησία της Διασποράς)και έτσι να είμαστε έτοιμοι όλοι μαζί ΕΝΩΜΕΝΟΙ να αντιμετωπίσουμε στρατηγικά το τέρας του Οικουμενισμού ?

    Συγχωρέστε με για την επιμονή μου και εάν έγραψα κάτι που σας ενόχλησε.

    Με εκτίμηση,

    Κυριάκος Βαρβέρης - Πειραιάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου