Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Ο ΜΥΘΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ....666!!!!





       Ο ΜΥΘΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ....666  !!!!


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  Μ.  ΣΑΚΚΑΣ
( 1934 - 2014 )
ὁ εὐρυμαθέστατος, σεμνός, γλυκύς, διδακτικός καί  εὐγενής κοσμοπολίτης ἀγωνιστής τῆς Παραδοθείσης Πίστεως

Ποιος ειναι ο Βασιλειος Σακκας;
Αναμφίβολα, ο Β. Σακκάς αποτελεί μια εκκλησιαστική προσωπικότητα μεγάλου κύρους. Πολυμαθέστατος, ειλικρινής, εργάτης της αλήθειας, πιστός τηρητής του Ευαγγελίου, ορθοτομούσε πάντοτε τον λόγον της Αληθείας. Ακολουθούσε πάντοτε το του Χριστού: «γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς», γι΄ αυτό σ΄ όλη του τη ζωή προσπαθούσε να διερευνήσει τα πάντα, πριν καταλήξει σε ένα συμπέρασμα. Συνεργαζόταν με τους πάντες, είτε με το παλαιό , είτε με το νέο ημερολόγιο, αλλά και με άλλα δόγματα, όπως ΡΚαθολικούς, Προτεστάντες και ήξερε πολύ καλά τα εβραϊκά. Και όλα αυτά για να γνωρίσει την αλήθεια, που θα τον απελευθέρωνε από τις πλάνες..
Από τα κείμενά του φαίνεται το πόσο ήταν έντιμος, ενάρετος, διακήρυττε συνεχώς την ασημαντότητά του και την αμάθειά του, την απειρία και την επιπολαιότητά του, τον εγωισμό και τη φιλαυτία του, τον διέκρινε η αυτομεμψία, διατυμπάνιζε, ότι ήταν μαθητής και όχι καθηγητής, ήταν χαμηλών τόνων, χαρακτήριζε πολλάκις τον εαυτό του, ως φλύαρο. Δεν ήταν απόλυτος και έγραφε, ότι και ο ίδιος είχε μεγάλη ευθύνη, για τα συμβαίνοντα    στην Εκκλησία. 
Διατυμπάνιζε, ότι ήταν πλήρης ελαττωμάτων και παρακαλούσε τον Κύριο της Δόξης να του φωτίσει το σκότος. Αποκαλούσε τον εαυτό του, ως έκτρωμα και περικάθαρμα. Φοβόταν μήπως είχε πλανηθεί και μετέδιδε αυτή την πλάνη και στους γύρω του, κατηγορούσε τον εαυτό του για μπουνταλοσύνη και άλλα πολλά κοσμητικά επίθετα.
Ήταν ο πρώτος που αποσυνέδεσε το θέμα του ημερολογίου από το θέμα του Οικουμενισμού. Ο πρώτος, που μίλησε για Οικουμενισμό σε υπόμνημα του προς τον Αρχιεπίσκοπο Μόντρεαλ και παντός Καναδά Βιτάλιο. Τούτο αναφέρει στη διδακτορική του διατριβή, περί του παλαιοημερολογιτικού ζητήματος, ο Δημητριάδος Χριστόδουλος.(σελ. 147).
Σε γενικές γραμμές προσπαθούσε να έχει ταπεινοφροσύνη, ασκούσε την αυτομεμψία και θρηνούσε για τα αμαρτήματά του, είχε πραότητα και ενάρετη ζωή, ασκούσε την ελεημοσύνη με πάθος, είχε καθάρει την καρδιά του, ειρήνευε με τον Θεό και τους πλησίον, μαρτυρούσε Ιησούν και τούτον εσταυρωμένον, και δεν φοβόταν την καταδίωξη, λόγω της μαρτυρίας του αυτής. Ας παραμείνει η μνήμη του αιώνια (Ι.Κ.).
Ο Βασιλειος Σακκας ασχοληθηκε ιδιαιτερα με το διαβοητο 666 και ολα τα συμπαρομαρτουντα με αυτο προκυπτοντα ζητηματα. Εψαξε, ερευνησε, ανασκαλεψε, διερευνησε, πληροφορηθηκε, ζητησε εξονυχιστικα να μαθη τα παντα, βασανισε κυριολεκτικα την υποθεσι αυτη που αναστατωσε εναν ολοκληρο λαο που παρα την σχεσι του με την Εκκλησια, αναστατωθηκε και ακομα συνεχιζει να εχει προβλημα με την ανακινησι του ιδιου ζητηματος. Εμεις δημοσιευουμε σημερα για πρωτη φορα ολα τα συμπερασματα που εξηγαγε απο τις ερευνες του. Οπως γραψαμε δουλευε στο CERN επι 30 ολοκληρα χρονια, που ακομα και εκεινο, ως γνωστον, δαιμονοποιηθηκε. Ετσι και σαν αμεσα θιγομενος και πρωτος ενδιαφερομενος, εψαξε για να βρη τα παντα. Και βρηκε οσα μπορεσε και ηταν αρκουντως πολλα και ισχυρα, για να εξαγαγη τα τελικα συμπερασματα του. Στις επιστολες του εκθετει και αλλα ζητηματα, ειτε για τους ΓΟΧ, ειτε για το ημερολογιο, τα οποια και ιδιαιτερα εμας δεν μας ενδιαφερουν, αλλα τα εκλαμβανουμε ως απλα πληροφοριακα στοιχεια. Ομως και εδω οι αποφανσεις του σοφου ανδρος ειναι αξιοπροσεκτες.  Ας παρακολλοθησουμε τον παρηγορητικό, στηρικτικό, ἐνισχυτικό καί διαφωτιστικό λόγο του που αντλουσε, ειτε απο τις καταληκτικες ερευνες του, ειτε απο τις αστειρευτες πηγες της Ἁγίας Γραφής καί των Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.Το μειζον ζητημα για εμας ειναι οι "αηδιες και τα ανοητολογηματα του 666", οπως ο ιδιος εχαρακτηρισε το ολο ζητημα του ΜΥΘΙΚΟΥ ΚΥΡΙΟΥ 666. Στην επομενη Β΄συνεχεια θα δημοσιευσουμε κειμενο του συνεργατη μας εγκρατους Θεολογου κ. Δημ. Κατσουρα που ανακαλυψαμε οτι γνωριζε τον Σακκα και εγραψε γι αυτον. Η επιστολη που δημοσιευουμε, απευθυνεται στον γνωστο λογιο Αγιορειτη μοναχο Θεοδωρητο που και ο ιστολογος μας γνωριστηκε μαζι του στην Αγια Αννα, αλλα τα τελευται χρονια και στην Παρο και διατηρουσε μαζι του καποια επικοινωνια. Ευχαριστουμε θερμοτατα τον παντοτινο αγγελο φυλακα μας Ιωαννη Μ. που αναλαβε παρα τον δυσβαστακτο και πολυπονο φορτο του, να ξαναγραψη το κειμενο απο τα ....φρικτα πυκνογραμμενα και κακογραμμενα (παληας γραφομηχανης)  χειρογραφα του Σακκα αφου με την μετατροπη του σε γουορντ που το εκανε φιλος μας απο την Αμερικη, ηταν τοσο κοπιαστικη η διορθωσι, που προτιμησαμε να το ξαναγραψουμε απο την αρχη,
Εσεις που μας διαβαζετε, καλο θαναι να κανετε και κανενα κομποσχοινι για τον δουλο του Θεου Ιωαννη Μ. που κοπιαζει υπερμετρα θυσιαζοντας και την λιγη ξεκουρασι που του απομενει, για να ωφεληθειτε εσεις. Αντε γιατι τετοια στουρναρια χριστιανοι που ειμαστε ολοι μας, πρεπει ολα να μας τα λενε. Ειμαστε τοσο ανικανοι και επιδερμικοι ψευτοχριστιανοι που θελουμε τα παντα να μας τα υπενθυμιζουν οι αλλοι, λες και κοινο μυαλο δεν υπαρχει, αλλα ενα αδειο ..κολοκυθι....Γι αυτο και ο Μυθικος κυριος 666 της υστερικιας Προτεσταντισσας κολησε και στο πετσι πολλων, ακομα και απροσεκτων και μη γρηγορουντων μοναχων και δεν ξεκολαει....και ετσι το κακο διαιωνιζεται και ο ....Θεος να μας φυλαξη...και στο αυριο...



                         1ον


Αθῆναι, Κυριακὴ τῆς Ἀποκρέω(9/22.2.1998) Μνήμη κατὰ τὸ ὀρθόδοξον ἑορτολόγιον τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Νικηφόρου & Μαρκέλλου.


Πολυσέβαστε καὶ πολυαγαπητὲ μου πάτερ

“Στερεῶσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν Ἁγίαν Πίστιν τῶν Εὐσεβῶν καὶ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων”.  Ὅπως σᾶς ἔγραψα στὴν κάρτα ποὺ σᾶς ἔστειλα ἀπὸ τὸ Νοσοκομεῖο ὅπου νοσηλευόμουν, ἔλαβα τὰ δύο φυλλάδια “Ἁγιορείτης” ποὺ εἴχατε τὴν καλωσύνην νὰ μοῦ στείλετε εἰς ἀπάντησιν τοῦ Πρεβέζης κ. Μελετίου Καλαμαρᾶ. Πάντοτε ἐκ τῆς ἐπαφῆς μας, τῶν ὑποδείξεών καὶ τῶν γραφομένων σας, ἄντλησα ἐνημέρωσιν καὶ διδασκαλίαν οὐχὶ τὴν τυχοῦσαν. Ἐπειδὴ πέρασαν δεκαετίες ἀπὸ τότε ποὺ γνωριζόμεθα, συμπορευόμενοι τὸν κοινὸν τῆς Πίστεως Ἀγώνα “ἕκαστος ἐφ’ ᾧ ἐτάχθη” καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ οἱ σχέσεις μας ὑπῆρξαν πάντοτε ἐμπνεόμενες ἀπὸ τὴν ἀγάπην τῆς Ἀληθείας καὶ τὸν ἀμοιβαῖο σεβασμὸ ποὺ ἀπορρέει ἐξ αὐτῆς, δὲν θὰ ἤθελα τώρα στὰ γεράματα νὰ κάνω κάτι ποὺ νὰ ἀμαύρωνε αὐτὲς τὶς σχέσεις. Θὰ ντρεπόμουνα π.χ. τὸν ἑαυτόν μου, ἐὰν ὅπως σᾶς ἔγραψα καὶ πρίν φύγω νὰ ἐγχειρισθῶ στὴν Γενεύη, περνοῦσε ἡ σημερινὴ πυρέσσουσα κατάστασις περὶ τοῦ 666 καὶ ἐπανερχομένης τῆς ἡρεμίας εἰς τὰς τάξεις τῶν πιστῶν, σᾶς ἔλεγα: “Ξέρετε, πάτερ μου, ἐγὼ τὸ 666 δὲν τὸ ἐδέχθηκα ποτὲ μου”. Ἀν ἔχω ἐνστάσεις, ἀμφιβολίες, ἐπιφυλάξεις καὶ ἀντιρρήσεις, πρέπει νὰ τὶς ἐκφράσω σήμερα. Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος, ποὺ οἱ διαπρεπεῖς μας θεολόγοι καὶ κληρικοί, φαίνονται νὰ σταυροφοροῦν ὅλοι, ὑπὲρ τοῦ θέματος τοὺτου, πρέπει παρὰ τὴν ἀσημότητα καὶ ἀμάθειά μου, νὰ τοποθετηθῶ ἐντίμως ἀντιμετωπίζοντας καὶ τὸ ἀνάλογον κόστος ἐκτιμήσεως εἰς τὰς συνειδήσεις τόσων καὶ τόσων πνευματικῶν, ἐντίμων καὶ ἐναρέτων ἀνδρῶν. 
Ἄλλωστε ἐπὶ τοῦ θέματος ἔχω ἐκφρασθεῖ γραπτῶς ἀπὸ τὸ 1987. Γι’ αὐτὸ συγχωρήσατε ἐκ τῶν προτέρων τὴν μακρηγορίαν μου, λαμβάνοντας πρωτίστως ὑπ’ ὄψιν ὅτι μὲ τὴν ἔκφρασι αὐτὴν τῶν ἀπόψεών μου, δὲν ἀντιπροσωπεύω καὶ δὲν ἐκφράζω ἀπολύτως κανέναν ἄλλον παρὰ μόνον τὸν ἑαυτόν μου καὶ τὴν ἀταπεινολόγητον καὶ πραγματικὴν ἀμάθειάν μου, τὴν ὁποίαν προσπαθῶ κατά τι νὰ ἐλαττώσω.

Βέβαια ἐὰν μὲ τὴν παροῦσα μου ἀποσκοποῦσα νὰ σᾶς κάμω ν’ ἀλλάξετε γνώμη θὰ ἤμουν ἀφελὴς καὶ τελείως ἀνίδεος τοῦ μηχανισμοῦ τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως. Ὅσον ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει κάμει μίαν ἐπιλογὴ καὶ ἀποκρυσταλλώνει μία γνώμη μπορεῖ νὰ ἀμφιταλαντευθῇ καὶ νὰ ἐκλέξ­ῃ μεταξὺ δύο ἤ καὶ περισσοτέρων γνωμῶν.  Ὅταν ὅμως ἐπιλέξει  κανεὶς μία γνώμη τότε ἐπέρχεται διανοητικὸς προσανατολισμὸς καὶ πόλωσις τῆς σκέψεώς του καὶ ἡ ἐπιστροφὴ εἶναι δύσκολος. Σὲ αὐτὸ τὸ στάδιο, χωρὶς νὰ θέλουμε νὰ θίξουμε τὶς προθέσεις ἤ τὰ κίνητρα κανενός, τὸ ἄτομο διαμορφώνει μία ἰδιότυπη λογικὴ μὲ ἰδιότυπες παραμέτρους ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῶν ὁποίων ἑρμηνεύει ὅ,τι βλέπει καὶ ὅ,τι ἀκούει, χωρίς, ἐπαναλαμβάνω, αὐτὸ νὰ σημαίνῃ ὅτι εἶναι αὐτομάτως διανοητικὰ ἀνέντιμος ἤ κακοπροαίρετος. Εἶναι λοιπὸν ὅλως δι’ ὅλου φυσιολογικὸν τώρα νὰ τείνετε ὅλο καὶ περισσότερον πρὸς τὴν κατεύθυνσιν την ὁποίαν υἱοθετήσατε, νὰ ζητεῖτε ἐπιχειρήματα ἑδραιοῦντα τὶς θέσεις σας καὶ προσπαθώντας νὰ ἀνατρέψετε τὰ τῶν ἀντιφρονούντων. Καὶ ἐὰν δὲν λειτουργούσατε ἔτσι, θὰ ἐσήμαινε ὅτι δὲν εἶσθε ἕνας φυσιολογικὸς ἄνθρωπος ἤ ὅτι θὰ ἤσασταν ἄβουλος ἀγόμενος καὶ φερόμενος “παντὶ ἀνέμῳ διδασκαλίας”. Ἀσφαλῶς καὶ  θὰ μοῦ πῆτε: Μήπως καὶ ἡ ἀφεντιά σου ἀποτελεῖ ἐξαίρεσι στὸν κανόνα; Μὰ ἀν ἀποτελοῦσα ἐξαίρεσι, θὰ ἐσήμαινε ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἀπὸ ἄλλον πλανήτη καὶ ὄχι ἄνθρωπος ὁμοιοπαθής. Ἡ μόνη μου διαφορὰ εἶναι ὅτι ἐγὼ μὲ τὸ 666 ἄρχισα ἀσχολούμενος πρὶν 46 χρόνια, καὶ ἀφοῦ ἀσχολήθηκα γιὰ μερικὰ χρόνια τὸ ἀπέρριψα βλέποντας ποὺ ὁδηγεῖ. Ἔτσι ἐκ τῆς ἀπειρίας καὶ ἐπιπολαιότητός μου διδαχθεὶς ἔμαθα νὰ μὴν σπεύδω νὰ υἱοθετῶ θέσεις μὴ σαφῶς ἐκπεφρασμένες, κεκυρωμένες, καὶ ποὺ ἔχουν υἱοθετηθεῖ ὑπὸ τῆς καθόλου Ἐκκλησίας. Ὅταν κατὰ τὸ παρελθὸν  βρέθηκα πρὸ τοῦ διλήμματος νὰ ὁμολογήσω τὴν πλάνην μου περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς μου τοποθετήσεως ἤ νὰ συνεχίσω μέσα σ’ αὐτὴν, καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ ἀπεφάσισα τὸ πρῶτον, σᾶς βεβαιῶ ὅτι ἡ ἐπιλογὴ ἦτο ἄκρως ἐπίπονος καὶ ὀδυνηρά καὶ ἄνευ τῆς θείας βοηθείας ἀδύνατος. Ὁ ἐγωϊσμός μου, ἡ φιλαυτία μου, ἡ αὐτοεκτίμησίς μου δέχτηκαν ἰσχυρότατο ταπεινωτικὸ κτύπημα. Ἀλλὰ τὶ νὰ ἔκανα; Ἡ Θεία καὶ Ἱερὰ Γραφὴ μὲ προειδοποιοῦσε: “Μὴ σκληρύνετε τὰς καρδίας σας”! Διότι ἐὰν ἐπέμενα, κάθε μέρα, μήνας καὶ χρόνος ποὺ περνοῦσαν καθιστοῦσαν τὴν ἐπιστροφή μου ὅλο καὶ πιὸ δύσκολη. Γι’ αὐτὸ νομίζω ὅτι πρέπει νὰ εἴμαστε μετριοπαθεῖς σὲ θέματα μὴ ἐκπεφρασμένα καθολικῶς ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας, διότι ὕστερα ἄν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀποδειχθῆ ὅτι λαθέψαμε, εἶναι πολὺ δύσκολο ἀνθρωπίνως νὰ τὸ παραδεχθοῦμε. Παράλληλα μὲ τὸν “Ἁγιορείτην” πιεζόμενος ἐκ τῆς ἀδρανείας τῆς ἀσθενείας, βρῆκα τὸν χρόνον νὰ διεξέλθω τὰ σχετικὰ ἀποσπάσματα τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου, καθὼς καὶ τὴν πραγματείαν τοῦ Ἁγίου Ἰππολύτου Πάπα Ρώμης, “Περὶ Χριστοῦ καὶ Ἀντιχρίστου” ὅπου ὁ ἱερὸς Πατὴρ ἐπιδίδεται σὲ ἑρμηνείαν τοῦ Δανιὴλ καὶ τῆς Ἀποκαλύψεως καὶ συγκεκριμένα τῆς Εἰκόνος τοῦ Ναβουχοδονόσορος, καθὼς καὶ τὸ ἀμφιβαλλόμενον αὐτοῦ “Περὶ συντελείας τοῦ κόσμου”, τὸ ὁποῖον ὡς φαίνεται ἀποτελεῖ συντετμημένη δευτερολογία τοῦ προηγουμένου. Τὰ περὶ  Ἀρέθα καὶ Ἀνδρέου Καισαρείας δὲν μοῦ εἶναι ἀκόμη προσιτὰ,ἀλλὰ ἀπ’ ὅ,τι κατάλαβα ἀπὸ τὰ γραπτὰ τόσον τοῦ π. Ἐμ. Καλύβα καὶ τοῦ κ. Καλαμαρᾶ, δὲν νομίζω νὰ ἀπέχουν πολὺ ἀπὸ τὰς γνώμας τῶν δύο προειρηθέντων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐξερχόμενος τοῦ Νοσοκομείου παρηκολούθησα ἐπὶ ἑξάωρον τὴν ἐκδήλωσιν ποὺ ἡ Κα Μαρία Δουράκη πραγματοποίησε στὸ Ξεν. Κάραβελ τῶν Ἀθηνῶν τὸ Σάββατο 10.1.98 (γιὰ τὰ καθημερινὰ γεγονότα χρησιμοποιῶ τὶς πολιτικὲς ἡμερομηνίες). Στὶς 30.1.98 παρευρέθηκα ἐπίσης στὴν παρουσίαση τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Γ. Μουστάκη περὶ Ἀποκαλύψεως καὶ 666, ποὺ ἔγινε στὴν Φιλεκδοτικὴ Ἐταιρεία, ὅπου πῆραν ἐπίσης τὸν λόγο οἱ κκ. Κακαβέλης, Χατζηφώτης καὶ Καρδάσης. Ἀλλὰ δὲν θὰ ἤθελα νὰ προχωρήσω πρὶν κάνω μιὰ γενικὴ εἰσαγωγή.

Ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα μου, καλὴ του ὥρα καὶ πολλὰ τὰ ἔτη του, ἐδιδάχθηκα ἐμπράκτως μέσα στὴν Ἐκκλησία νὰ ἐπιζητῶ πάντοτε θέσιν μαθητοῦ καὶ ὄχι διδασκάλου, κατὰ πῶς λέγει καὶ ὁ γλυκύτατος ἡμῶν Σωτὴρ καὶ Κύριος: “Μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί∙ ὅτι καθηγητὴς ὑμῶν ἐστὶν εἶς ὁ Χριστὸς”. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ἔχω σταματήσει τὶς ἀρθρογραφίες καὶ μόνον μεταξὺ  ὡρισμένων μου φίλων τολμῶ νὰ ἐκφράσω τὶς προσωπικές μου ἀπόψεις χωρὶς βέβαια νὰ θέλω  ποτὲ νὰ τὶς ἐπιβάλλω σὲ κάποιον ἤ νὰ διεκδικήσω ἀλάθητον. Αὐτὲς δὲ τὶς παρατηρήσεις ποὺ ἀκολουθοῦν, ἁπλῶς σᾶς τὶς ὑποβάλλω, καθὼς καὶ σὲ μερικοὺς φίλους μου ἀκόμη, χωρίς νὰ ζητῶ νὰ σᾶς τὶς ἐπιβάλλω. Ἐσεῖς μὲ τὴν σειρὰ σας ὡς θεολόγοι καὶ πνευματικοὶ ἄνδρες ἔχοντες εὑθύνην ψυχῶν, νὰ γνωρίσετε τὰ ἐρωτηματικὰ ποὺ δημιουργοῦνται στὶς συνειδήσεις ὡρισμένων πιστῶν καὶ ἀνάλογα ὅπως ὁ Ἅγιος Θεὸς σᾶς φωτίσῃ νὰ πράξετε κατὰ συνείδησιν  καὶ ἀκολούθως νὰ διδάξετε καὶ τοὺς ἁπλουστέρους.

Ὅταν ἀνακαλύφθηκε γιὰ πρώτη φορὰ ἡ ἀτμομηχανή, πολλοὶ καὶ ἰδιαίτερα οἱ καραγωγεῖς, ἔλεγαν ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ μιὰ διαβολικὴ ἀνακάλυψη. Ὁ δὲ ἀτμὸς ἦταν σύμβολο τοῦ πυρὸς τῆς κολάσεως. Ἀπὸ τότε ποὺ κι’ ἐγὼ ἐγύρισα στὴν γενέτειρα, καθημερινῶς γίνομαι μάρτυς διαβολοποιήσεως τῶν πάντων, καὶ ἰδιαιτέρως κάθε τὶ τοῦ καινούργιου μὲ τὸ ὁποῖο δὲν εἴμαστε συνηθισμένοι. Κάποιος ἀδελφὸς κάποτε μοῦ ἔφερε φυλλάδια γραμμένα ἀπὸ γιατροὺς καὶ ἐπιστήμονες γιὰ νὰ μὲ πείσῃ ὅτι ἡ ὁμοιοπαθητικὴ εἶναι ἐκ τοῦ διαβόλου καίτοι εἶναι γνωστὴ ἀπὸ τὸν Ε΄ π.Χ. αἱῶνα, ὅπως μαρτυροῦν καὶ οἱ ἐν Κῷ διατριβὲς τοῦ Ἱπποκράτη. Ἐγὼ  ἔτυχε νὰ ὑποφέρω ἀπὸ τὰ γάγγλια γιὰ πολλοὺς μῆνες.  Ἀφοῦ κατάπια δὲν ξέρω τώρα πόσα ἀντιβιοτικὰ καὶ φάρμακα χωρὶς ἀποτέλεσμα, μ’ ἔστειλαν γιὰ ἀκτινοθεραπεία. Ἄλλος γιατρὸς ὅμως δὲν ἦταν σύμφωνος  μὲ τὴν ἀκτινοθεραπεία καὶ μοῦ εἶπε ὅτι ὁπωσδήποτε ἔπρεπε νὰ ἐγχειριστῶ. Τότε ἕνας ὁμοιοπαθητικὸς γιατρὸς μ’ ἐγλύτωσε ἀπ’ ὅλ’ αὐτὰ μὲ μιὰ ἀλοιφὴ ποὺ ἀγόρασα στὸ φαρμακεῖο τῆς γειτονιᾶς μου γιὰ δυὸ φράγκα τὰ ὁποῖα μοῦ ἐπέστρεψε τὸ ἀσφαλιστικὸ μου ταμεῖο! Δὲν ξέρω ἄν ἦταν διαβολοαλοιφὴ, πάντως ἀπὸ τότε ὅλοι μας στὴν οἰκογένεια τουλάχιστον γιὰ γρίππη, κρυολογήματα καὶ ἄλλες ἀδιαθεσίες μεταχειριζόμαστε ἐπιτυχῶς μόνον τὴν ὁμοιοπαθητικὴ. Τώρα ἐμένα, ὅπως εἶναι φυσικὸ,  ὅποιος γιατρὸς ἤ ἐπιστήμων μοῦ πεῖ ὅ,τι δήποτε κατὰ τῆς ὁμοιοπαθητικῆς, ἀπὸ τὄνα μου αὐτὶ μπαίνει καὶ ἀπὸ τ’ ἄλλο βγαίνει!


Ἐσχάτως στὴν ἐκδήλωση τῆς Κας Δουράκη, πληροφορήθηκα ὅτι διαβολικὴ εἶναι καὶ ἡ οἰκολογία! Δηλαδὴ τὸ νὰ μὴ ρίχνουμε τὶς ἄχρηστες μπαταρίες μας ὅπου δήποτε διότι ὁ ὑδράργυρος ποὺ περιέχουν κινδυνεύει νὰ μολύνῃ τὶς ὑπόγειες φλέβες τοῦ νεροῦ, εἶναι … διαβολικό! Τὸ νὰ προστατεύουμε τὸ στρῶμα τοῦ ὄζοντος ἀν δὲν θέλουμε νὰ πάθουμε καρκῖνο τοῦ δέρματος καὶ ἄλλες συμφορές, εἶναι … διαβολικό! Τὸ νὰ ἀποφεύγουμε τὴν κατάχρησι τῆς ἀσφαλτοστρώσεως καὶ τσιμεντοστρώσεως διότι πνίγεται ἡ γῆ καὶ τὸ χῶμα εἶναι … διαβολικό! Τὸ νὰ ἀγωνιζόμαστε ἐνάντια στὶς πετρελαιοκηλῖδες τῶν ἀσυνειδήτων ἐφοπλιστῶν ποὺ πλένουν τὰ πετρελαιοφόρα τους στὴν θάλασσα καὶ προξενοῦν τεράστιες καταστροφὲς στὸ οἰκοσύστημα, μὲ ἀνυπολόγιστες κοινωνικὲς ἐπιπτώσεις, εἶναι … διαβολικὸ! Ὅλα αὐτὰ σημαίνουν ὅτι: “λατρεύουμε τὴν κτίσιν μᾶλλον ἤ τὸν κτίσαντα”! Τὶ νὰ πῶ πάτερ μου; Ὅπως λένε οἱ Γάλλοι, καλύτερα ν’ ακοῦς τέτοια παρὰ νὰ κουφαθῇς! Δυστυχῶς ὅμως, ὅταν λέμε –μὲ τὸ συμπάθειο- τέτοιες μποῦρδες, τις ἀκοῦνε καὶ σοβαροὶ ἄνθρωποι καὶ μᾶς πέρνουνε γιὰ σέκτα κι’ ἔτσι μένουνε μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἀείποτε παραδοθεῖσα πίστι τῆς Καθολικῆς Έκκλησίας! Κάπου ὅμως λέει καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὅτι ὁ Κύριος θὰ καταστρέψῃ “τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν”.


Ἐπειδὴ καὶ ἡ Θεία καὶ Ἱερὰ Γραφὴ παραγγέλλει: “Πᾶν δὲ ὅ οὐκ ἐκ πίστεως ἁμαρτία ἐστίν”, δὲν μπορῶ νὰ δεχθῶ κάτι ἐὰν δὲν εἶμαι ἐκ τῶν προτέρων πεπεισμένος περὶ τῆς ὀρθότητός του. Ἀσφαλῶς καὶ δὲν ἀποκλείω τὸ ἐνδεχόμενον τῆς πλάνης μου, ἀλλὰ καὶ τὴν πλάνην μου πῶς θὰ μποροῦσα νὰ τὴν ἀποβάλλω ἐὰν δὲν πεισθῶ προηγουμένως περὶ αὐτῆς. Βέβαια ὡς μαθητὴς ὀφείλω ν’ ἀκούω πολλὰ καὶ νὰ λέω λίγα, πράγμα ποὺ δυστυχῶς δὲν τὸ κατορθώνω διότι εἶμαι φύσει φλύαρος. Αὐτὰ ὅμως ποὺ ἀκούω προσπαθῶ πάντοτε νὰ τ’ ἀκούω μὲ προσοχὴ καὶ σεβασμὸ χωρίς νὰ βλέπω τὸν ἀντιφρονοῦντα ὡς ἀντίπαλον, ἀλλὰ ὡς ἀδελφὸν μέσῳ τοῦ ὁποίου δύναται ὁ Θεὸς μου νὰ μὲ διδάξῃ καὶ νὰ μὲ διορθώσῃ κατὰ τὸ γεγραμμένον: “ἔσονται πάντες διδακτοὶ Θεοῦ”. Μοῦ ἀρέσει ἐπίσης καὶ μὲ  ἔχει βοηθήσει πάρα πολὺ αὐτὸ ποὺ λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: “Ὅσοι οὗν τέλειοι, τοῦτο φρονῶμενˑ καὶ εἴ τι ἑτέρως φρονεῖτε, καὶ τοῦτο ὁ Θεὸς ὑμῖν ἀποκαλύψει”. Καὶ νομίζω ὅτι αὐτὸ ἐφαρμόζεται γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς καταστάσεις ποὺ καθημερινῶς προκύπτουν στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν ἔχουν ἀποφανθεῖ τελεσιδίκως οὔτε αἱ Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι τῆς Ἐκκλησίας οὔτε ἡ “Ὁμοφωνία τῶν Πατέρων”.

Δυστυχῶς ὅμως οἱ ἄνθρωποι εὔκολα κομματιαζόμαστε καὶ κομματιαζόμαστε καὶ γινόμαστε τοῦ Κηφᾶ, τοῦ Παύλου καὶ τοῦ Ἀπολλὼ, ἀντὶ νὰ προσπαθοῦμε νὰ εἴμαστε μόνον τοῦ Χριστοῦ ὅστις καὶ μόνος  ἐνσαρκώθη, ἐσταυρώθη καὶ ἀνέστη διὰ τὴν ἡμῶν Σωτηρίαν. Ὅπως ὀρθώτατα ἐξήγησε ὁ π. Νικόλαος Δημαρᾶς στηριζόμενος εἰς τὸν Ἅγ. Θεόδωρον τὸν Στουδίτη, ἡ ἀποστασία δὲν πλήττει μόνον τοὺς κακοδόξους ἀλλὰ ἐπιφέρει σύγχυσι  καὶ ἀναστάτωσιν καὶ μεταξὺ τῶν  Ὀρθοδόξων, μέχρις ὅτου συνερχομένη ἡ ἁρμοδία Ὀρθόδοξος Σύνοδος καταδικάσῃ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἑνώσῃ τοὺς Ὀρθοδόξους.  Ὁ Ἅγ. Νικηφόρος ὁ Ὁμολογητὴς, Πατριάρχης Κων/πόλεως λέγει: “Ἐν καιρῷ αἱρέσεως, οὐ  κατὰ τὰ ἐν  εἰρήνῃ τυπωθέντα, πάντως  ἀπαραλείπτως γίνεται, διὰ τὴν ἀναγκάζουσαν χρείαν”  καὶ ὁ Μέγας Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας, Κωνσταντῖνος Οἰκονόμου λέγει: “Φόβος,  ἄγνοια καὶ τὰ τοῦ πολέμου δεινά, πολλάκις εἰσάγουσιν  ἀταξίαν ἅς ἐπανορθοῖ πάλιν ἡ εἰρήνη ἐπανελθοῦσα”.

Ἔτσι κι’ ἐμεῖς σήμερα, ἔνεκα τοῦ πεπερασμένου τῆς φύσεώς μας, εὑρισκόμεθα διηρημένοι εἰς τὸν Ἀγώνα κατὰ τῆς ἀποστασίας. Οἱ πιστοὶ λέγονται Χρυσοστομικοὶ, Ματθαιϊκοί, Αὐξεντιανοὶ κ.ο.κ. Ἐὰν ὅμως κάποιος εὑρέθη, κατά τὸ ἀνθρώπινον Ματθαιϊκός, δὲν δικαιολογεῖται ἐκ τούτου νὰ εἶναι αὐτόματα ἀντιχρυσοστομικός, ἤ ἐὰν εὑρέθη Αὐξεντιανὸς νὰ εἶναι αὐτόματα ἀντιματθαιϊκὸς κ.λ.π. Τὸ  -ἀντί- δὲν προσφέρει τίποτε στὴν ἔρευνα τῆς ἀληθείας ἀλλὰ μᾶλλον μᾶς συσκοτίζει καὶ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ἐμπάθειες. Γι’ αὐτὸ ἄλλως τε καὶ δὲν συμφωνῶ μὲ τὸν π. Ἀντώνιον Γεωργαντά καὶ τὶς ἐκδόσεις του ποὺ θέλει νὰ βάλῃ τοὺς καλοὺς ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ καὶ τοὺς κακοὺς ἀπὸ  τὴν ἄλλη. Αὐτὴ ἡ νοοτροπία, παιδιάστικη καὶ ἀφελὴς, μοιάζει μὲ τὰ παληὰ Γουέστερν κακῆς ποιότητος ποὺ ἔχεις τοὺς καλοὺς λευκοὺς ἀμερικάνους κάουμπόϋδες ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ καὶ τοὺς κακοὺς ἀπὸ τὴν ἄλλη. Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι ἔτσι, ἀλλὰ τὶς περισσότερες φορὲς τὸ καλὸ εἶναι  τόσο ἀνάμεικτο μὲ τὸ κακὸ, ποὺ τὰ πράγματα εἶναι μᾶλλον γκρίζα. Νὰ καθόμουνα κι’ ἐγὼ τώρα, λέει, καὶ νὰ ἔγραφα τὰ ὅσα ἔτυχε νὰ ξέρω γιὰ παρατάξεις καὶ πρόσωπα! Καὶ τὶ θὰ ἔβγαινε καὶ ποιὸν θὰ οἰκοδομοῦσα; Ἡ βία προκαλεῖ τὴν βία καὶ “ὁ λόγος φέρνει ἀντίλογο”. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Γάλλοι λένε ὅτι ὁ γνωστικὸς ἄνθρωπος ξέρει αὐτὰ ποὺ λέει, ἐνῷ ὁ ἀσύνετος λέει αὐτὰ ποὺ ξέρει!  Ἀλλὰ καὶ πρὶν ἀπὸ τοὺς Γάλλους, μήπως οἱ Πατέρες μας δὲν μᾶς ἐδίδαξαν ὅτι πρέπει νὰ λέμε ὄχι αὐτὰ ποὺ ξέρουμε, ἀλλὰ αὐτὰ ποὺ οἰκοδομοῦν καὶ ποὺ μποροῦν οἱ ἄλλοι νὰ ἐννοήσουν; Ἤ μήπως καὶ πρὶν ἀπὸ τοὺς Πατέρας ὁ Κύριός μας δὲν εἶπε ὅτι: “Οὐ πάντες χωροῦσον τὸν λόγον” κ.λ.π. Ἐπειδὴ λοιπὸν κατὰ τὴν Γραφὴν: “Εἰς τὰ πολλὰ πταίομεν ἅπαντες”, καὶ δὲν ἐξαίρεσε κανένα, εἶναι μοῦ φαίνεται πιὸ συνετὸ νὰ διατηροῦμε τοὺς τόνους χαμηλούς καὶ νὰ μὴν εἴμαστε ἀπόλυτοι. 

Γιὰ παράδειγμα τὸ εἰκονολογικὸ ταλανίζει ἑσχάτως τὴν Ἐκκλησία σφοδρώτατα καὶ ὡδηγεῖ τοὺς πιστοὺς σὲ σχίσματα καὶ ἀλληλοαφορισμοὺς πρὸς μεγίστην χαράν τοῦ διαβόλου καὶ τῆς ἀποστασίας. Προσωπικῶς προσεπάθησα ν’ ἀκούσω καὶ τὶς δύο ἀπόψεις  μὲ τὸν σεβασμὸ ποὺ ὄφειλα ἀπέναντι σὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς καὶ ἴσως βέβαια νὰ μὴν ἄλλαξα βασικὰ τὸ ἀρχικὸ μου φρόνημα, βελτίωσα ὅμως καὶ διόρθωσα τὶς θέσεις μου. Μοῦ δόθηκε ἡ δυνατότητα νὰ ἐμβαθύνω περισσότερο στὸ θέμα καὶ νὰ μπορέσω νὰ καταλάβω καλλίτερα καὶ τὶς δυὸ πλευρές χωρὶς νὰ λάβω θέσιν διαιτητοῦ. Ἔτσι τώρα καὶ μὲ τὸ 666. Δημιουργοῦνται ἐκατέρωθεν ἀντεγκλήσεις καὶ ἀκοῦμε ἀπὸ τὴν τηλεόρασι: “Τὶ; Δέχεται τὴν Συνθήκην τοῦ Σένγκεν καὶ τὸ 666; Δὲν ἔχει σημασία ποὺ πάει μὲ τὸ παληὸ! Λύκος εἶναι ἐν προβάτου δορᾷ”! Ἀκούω γιὰ πνευματικοὺς ποὺ ἀρνοῦνται τὴν Θεία Κοινωνία, σὲ ἀνθρώπους ποὺ χρησιμοποιοῦν ἔστω  καὶ ἁπλὲς τραπεζιτικὲς κάρτες γιὰ τὶς χρηματικὲς τους συναλλαγὲς. Χωρὶς νὰ λαμβάνεται ὑπ’ὄψιν ὅτι καὶ ὁ ἄλλος ἔχει ἐνστάσεις καὶ τοῦ δημιουργοῦνται ἐρωτηματικὰ στὴν συνείδησι καὶ τὴν λογικὴ του. Δὲν βλέπω π.χ. μὲ ποῖο δικαίωμα καὶ ποῖαν ἀρμοδιότητα ὁ Ἀντιπρόεδρος τοῦ ΕΛΚΙΣ κ.Γεώργ. Μαρκουλᾶτος ἀπεκάλεσε τὸν κ. Ἀναγνωστάκη “ἄπιστον” καὶ “ἐκτὸς Ἐκκλησίας” (ANT1 15.1.98) ἐπειδὴ εἶχε διαφορετικὴ γνώμη γιὰ τὸ 666. Ἀρνεῖτο μὲν οἱονδήποτε πνευματικὸν χαρακτῆρα εἰς τὴν Συνθήκην Σέγκεν, δὲν προσέβαλλε ὅμως εἰς οὐδὲν τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως δυστυχῶς πολλοὶ τῶν λεγομένων “Ἐπισκόπων”. Τὸ νὰ εἴμαστε πιστοὶ στὶς ἀπόψεις μας δὲν μᾶς ἐξουσιοδοτεῖ εἰς τὸ νὰ συμπεριφερώμεθα τρομοκρατικὰ  πρὸς τοὺς ἀντιφρονοῦντας. Ἐν ὄψει μιᾶς τέτοιας ψυχώσεως καὶ τρομοκρατίας ποὺ κινδυνεύει νὰ ἔχῃ πνευματικὲς, ἐκκλησιαστικὲς ἀλλὰ καὶ κοινωνικὲς ἐπιπτώσεις, ἔστω καὶ ἀμαθὴς ἤ ὁλιγομαθής δὲν ἔχω ἡθικῶς τὸ δικαίωμα νὰ παραμείνω σιωπῶν. Ἡ πεῖρα μὲ ἐδίδαξε τὴν ἐπιφυλακτικότητα, τὴν νηφαλιότητα, τὴν ψυχραιμίαν, καὶ τὸ “Σπεῦδε βραδέως”, ἰδίως σὲ θέματα μὴ κατοχυρωθέντα σαφῶς ὑπὸ τῆς Παραδόσεως!

Δυστυχῶς ἐμεῖς οἱ Γ.Ο.Χ. βάζουμε πάντα τὴν ἅμαξα πρὸ τοῦ βοὸς. Ἀντὶ νὰ ἐνωθοῦμε ἐν Χριστῷ καὶ κατόπιν νὰ μελετήσουμε τὰ ἑκάστοτε προκύπτοντα προβλήματα, μένουμε διηρημένοι. Ὁ καθένας στὴν γωνιά του μονοπωλεῖ τὴν Κανονικότητα (ἀν καὶ εἰλικρινῶς δὲν βλέπω πῶς) καὶ τὴν Καθολικότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ δογματίζει προτεσταντίζοντας ἀπὸ καθέδρας εἴτε περὶ τῶν νεοημερολογητικῶν μυστηρίων, εἴτε περὶ τοῦ εἰκονολογικοῦ, εἴτε τώρα περὶ τῶν ἐσχατολογικῶν, μέχρι σημείου νὰ φτάνουμε νὰ διαβάζουμε (σ’ ἕνα φυλλάδιο ποὺ κυκλοφόρησε στὴν συγκέντρωσι τῆς Κας Δουράκη): “Οἱ κάρτες καὶ οἱ ταυτότητες ἀποτελοῦν τὸ ὁριστικὸ καὶ ἄνευ ἀκύρωσης ἡλεκτρονικὸ εἰσιτήριο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Αἰώνια  Κόλαση”! Δηλαδὴ οὔτε λίγο οὔτε πολὺ ἀνεκαλύψαμε ἐκτὸς τῆς αὐτεξουσίου ἀμετανοησίας μας, τὴν τελείαν ἁμαρτίαν, ἡ ὁποία ὑπερίσχυσετελικὰ τοῦ Θείου Ἐλέους καὶ τοῦ ὅλου Λυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ! Μὰ γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Θεοῦ πῶς ἐξακολουθοῦμε παρ’ ὅλ’ αὐτὰ νὰ λεγόμαστε Ὀρθόδοξοι ἐκφράζοντες τέτοιες βλασφημίες; Μὴ καὶ παύσαμε νὰ πιστεύουμε ὅτι ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος εἶναι “ἐθελότρεπτος”; Μήπως ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ ἀπὸ θεὸς νὰ γίνῃ δαίμονας καὶ ἀπὸ δαίμονας θεὸς; Μήπως δὲν ἀναφέρουν οἱ Πατέρες γιὰ ἀνθρώπους ποὺ ἀπώλεσαν τὴν Χάριν τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καὶ πάλιν τὴν ἐπανεῦρον; Μήπως δὲν ἀναφέρουν ὅτι ἕνα μόνο δάκρυ ἤρκεσε γιὰ νὰ ἀνατρέψῃ τὴν πλάστιγγα τῆς Θείας Δικαιοσύνης πεφορτισμένην μὲ τόννους ἁμαρτημάτων;  Ὅσα μικροτσίπς καὶ νὰ μοῦ βάλλουνε στὰ χέρια καὶ στὸ  μέτωπο, ἄν ἐκ καρδίας εἴπω: “Ἥμαρτον Κύριε ἐλέησέ με”!  ἀδυνατεῖ τάχα ὁ Χριστὸς μου νὰ φανῇ ὑπέρτερος τῆς ἀποστασίας μου; Μὰ τὶ Θεὸν κηρύττομεν τέλος πάντων;

Στὸ φύλλο 27 π.χ. τοῦ “Ἁγιορείτη” δημοσιεύθη μιὰ παραπομπὴ ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ V. Moss, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ὅμως λείπουν τὰ ἀρχικὰ εἰσαγωγικὰ, ποὺ ἀναφέρεται στὸ “ἑβραϊκὸ ἀστέρι”, ἤ “θυρεὸ τοῦ Δαυίδ”, ἤ “σφραγίδα τοῦ Σολομῶντος”. Λέγεται λοιπὸν ὅτι συνίσταται ἀπὸ δύο διασταυρούμενα ὅμοια ἰσόπλευρα τρίγωνα συμψηφίζοντα 6 πλευρὲς, 6 γωνίες καὶ 6 κορυφὲς καὶ συνεπῶς: 666. Αὐτὲς οἱ καββαλιστικὲς ἀριθμομετρήσεις καὶ ἀριθμοερμηνεῖες, ἴδιον κυρίως τῆς ἰουδαϊκῆς πνευματικῆς εὐαισθησίας καὶ τοῦ ἰουδαϊκοῦ γνωστικισμοῦ, θεωροῦνται παρακινδυνευμένες γιὰ ἐμᾶς τοὺς ὀρθοδόξους. Ὡς γνωστὸν ἡ Ἑβραϊκὴ Καββάλα  ἀνέπτυξε δύο ἀποκρυφιστικοὺς κλάδους τὸ “Νοταρικὸν” καὶ τὴν “Γκεματρίαν” (ἐκ τοῦ ἑλληνικοῦ Γεωμετρία). Τὸ Νοταρικὸν ἀσχολεῖται ἰδίως μὲ τὴν ἀλφαβητολογία, καὶ ζητεῖ νὰ ἀνακαλύψῃ σὲ μιὰ λέξι ἤ ὄνομα ἤ λογοπαίγνιο μιὰ κεκρυμμένη ἔννοια. Ἔτσι π.χ. ἡ λέξις “ονέγκ” ποὺ σημαίνει ἡδονὴ περιλαμβάνει τὰ ἴδια γράμματα μὲ τὴν λέξι “νεγκρά” ποὺ σημαίνει “ὀδύνη” (σχεδὸν ὅπως καὶ  στὰ ἑλληνικὰ) ἀλλὰ σὲ διαφορετικὴ σειρὰ. Ὄθεν ἐξάγεται τὸ συμπέρασμα ποὺ διετύπωσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες λέγοντας: “Ἡδονὴ ἀθέμιτος βεβαίαν τίκτει λύπην”. Ἀλλὰ καὶ μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν ἡ ἀλφαβητολογία ἀσκεῖ μιὰ κάποια αἴγλη. Ἤδη ὅλοι γνωρίζουμε τὸ παλαιοχριστιανικὸ ψάρι: “Ἰησοῦς Χριστὸς Θεοῦ Υἱὸς Σωτὴρ” ποὺ συναντοῦμε ὡς ἀκροστιχίδα στὸ βιβλίο τῆς Σιβύλλας καὶ ἀνταπεκρίνετο σὲ μιὰ ἀνάγκη ἀναγνωρίσεως τῶν διωκομένων χριστιανῶν μεταξὺ τους. Ἀλλὰ καὶ οἱ ὑμνογράφοι τῆς Ἐκκλησίας μας πολλάκις χρησιμοποιοῦν κατανυκτικὲς ἀκροστιχίδες εἰς τοὺς θεολογικώτατους καὶ ποιητικώτατους Κανόνες τους. Καὶ σήμερα μερικοὶ π.χ. ἀκροστιχολογοῦν τὸ ὄνομα τῆς Παναγίας ὡς Μαρία Ἀνθρώπους Ρύσεται Ἰοῦ Ἁμαρτίας (ἡ νεωτέρα ἔκδοσις προβλέπει: Ἰοῦ Ἀντιχρίστου) ἤ ὡς καλύπτουσα μὲ τὸ ὄνομά της τὰ ὀνόματα καὶ τὶς ἀρετὲς τῶν Ἁγίων γυναικῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἔνθα τυγχάνει παρθένος  ὡς ἡ άδελφὴ τοῦ Μωϋσέως Μαριάμ, προφῆτις ὡς ἡ Ἄννα καὶ ἡ μητέρα τοῦ Σαμουὴλ, ὡραιοτάτη ὡς ἡ Ραχὴλ, ἀνδρειοτάτη ὡς ἡ Ἰουδίθ καὶ φρονιμωτάτη ὡς ἡ Ἀβιγαία κ.λ.π. Αὐτὰ βέβαια ὅσο παραμένουν στὸν τομέα τῆς χριστιανικῆς φιλολογίας, ψυχαγωγίας καὶ παιδαγωγικῆς μποροῦν νὰ θεωρηθοῦν ὡς μιὰ σεβαστὴ καὶ ἐποικοδομητικὴ ἔκφρασις τῆς λαϊκῆς εὐσεβείας χωρίς ὅμως ἄλλες διεκδικήσεις, ἀξιώσεις ἤ ἐπιπτώσεις. Δὲν μποροῦν ὅμως νὰ θεωρηθοῦν ὡς θεολογικὰ ἐπιχειρήματα, ὡς δόγματα ἤ ὡς ἐπίσημη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ Γκεματρία εἶναι ἀρχαιότερη τῆς Καββάλας. Τὴν συναντοῦμε ἤδη στοὺς Γνωστικοὺς, καὶ  ἀσχολεῖται μὲ τὴν ἀριθμολογία. Ἔτσι τὸν Β΄ αἰῶνα ὁ Γνωστικὸς Μᾶρκος, συνταύτιζε τὸν Χριστὸ μὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὴν παρακάτω ἀριθμητικὴ ἀλχημία. Ἔλεγε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ Ακαὶ τὸ Ω800 ποὺ  ἀρθριζόμενα μᾶς δίνουν 801! Ἐπειδή ὅμως και ἡ περιστερὰ εἶναι σύμβολον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐὰν ἀρθρίσουμε τὶς ἀριθμητικὲς ἀξίες τῶν γραμμάτων της, Π805100102003001001 = 801, ἐπιτυγχάνουμε τὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα. Ἑπομένως ὁ Χριστὸς καὶ τὸ  Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ! Οἱ Ἑβραῖοι καββαλιστὲς π.χ. ἔλεγαν ὅτι τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ λέξις “σόντ” ποὺ σημαίνει μυστικὸ ἔχει τὴν ἴδια ἀριθμητικὴ ἀξία μὲ τὴν λέξι οἷνος αὐτὸ ἀποδεικνύει ὅτι ὁ μέθυσος ἀποκαλύπτει τὰ μυστικά του. Βέβαια στὴν προκειμένη περίπτωσι εἶναι σωστὸ, ἀλλὰ δὲν χρειαζόμαστε ὅλην αὐτὴν τὴν γλωσσολογικὴ ἀκροβασία γιὰ νὰ τὸ πιστοποιήσουμε. Ὁ τρόπος δηλαδὴ τῆς προσεγγίσεως εἶναι τέτοιος ποὺ συνηθίζει τὸ ἄτομο στὸ μηχανισμὸ μιᾶς ἰδιάζουσας λογικῆς ποὺ μπορεῖ ν’ ἀποδειχθῇ πολὺ ἐπικίνδυνη. Εἶστε ἐπιστήμων θεολόγος καὶ ἀσφαλῶς δὲν περιμένετε ἐμένα γιὰ νὰ σᾶς πῶ πόσο ὀλισθηρὲς εἶναι τέτοιου εἴδους ἀλχημίες καὶ ἀκροβασίες.

Στὸν ίσχυρισμὸ λοιπὸν τοῦ V. Moss ὅτι ὁ φλογοβόλος ἑξάκτινος ἀστὴρ εἶναι τὸ χάραγμα τοῦ 666, ἀς μὴν ξεχνοῦμε ὡρισμένα πράγματα. Αὐτὸ εἶναι ἕνα παμπάλαιο ἀποκρυφιστικὸ καὶ θρησκευτικὸ σύμβολο, ποὺ εἴτε μονόχρωμο εἴτε πολύχρωμο (κυρίως κυανοῦν, ἐρυθρὸν, λευκὸ καὶ μαῦρο) συναντᾶται πολὺ ἀρχαιότερον τοῦ Μασωνισμοῦ, τοῦ  κράτους τοῦ Ἰσραὴλ ἀλλὰ καὶ τῆς συγγραφῆς τῆς Ἀποκαλύψεως! Στὸν ἰνδουϊσμὸ ἀπαντᾶται στὴν λατρεία τοῦ Βισνοὺ, στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα στὴν λατρεία τῆς Ἀφροδίτης κ.ἄ. Ἄλλοι βλέπουν δύο τρίγωνα μὲ ἕξι πλευρές, γωνίες καὶ κορυφὲς καὶ ἄλλοι ἕνα ἑξάγωνο μὲ ἕξι περιφερειακᾶ τρίγωνα, ποὺ εἶναι οἱ ἕξι βασικὲς ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ (δὲν θυμᾶμαι ποιὲς) μὲ τριάντα γωνίες καὶ τις ἀνάλογες πλευρές καὶ κορυφές. Γιὰ ἄλλους εἶναι ἡ θέωσις τοῦ ἀνθρώπου ὅπου ἡ θεία συγκατάβασις συναντᾶ τὴν ἀνθρώπινη ἐξύψωσι ∆, γιὰ ἄλλους ἡ συνύπαρξι καλοῦ καὶ κακοῦ στὴν ἀνθρωπότητα, γιὰ ἄλλους ἡ ἀντιπαράθεσις τῶν στοιχείων τοῦ πυρὸς καὶ τοῦ ὕδατος, γιὰ τὸν κ. V. Moss το 666 κ.λ.π. , κ.λ.π.!

Σὲ θέματα συμβολισμῶν ἐμένα ἄλλα μὲ ἀπασχολοῦν καὶ μὲ σκανδαλίζουν. Ὁ εὐλογημένος ὁ Ἀβραμόπουλος π.χ. κάθισε κι’ ἔβαλε στὴν σημαία τῶν Ἀθηνῶν, τὴν Ἀθηνᾶ στὸ κέντρον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἀν ἔβαζε μόνον τὴν Ἀθηνᾶ δὲν θὰ σκανδαλιζόμουν, διότι θὰ ἦταν μιὰ ἁπλῆ ἀναφορὰ στὴν μυθολογία καὶ τὴν ἱστορία μας ποὺ εἶναι καὶ αὐτὰ ἀναπόσπαστα τμήματα τοῦ πολιτισμοῦ μας καὶ δὲν τὰ ἀρνούμαστε. Ἐκεῖνο ποὺ μὲ ἀπασχολεῖ εἶναι ἡ ἐξίσωσις καὶ ὁ συγκρητισμὸς ἀνομοίων πραγμάτων. Ἡ μυθολογία οὔτε ἐξισώνεται οὔτε συγχέεται μὲ τὴν πίστι ὥστε νὰ γίνεται τουρλοὺ, κοληός σαρδέλα ἀπὸ μιὰ βαρέλα. Ἐξισούμενη ἡ Ἀθηνᾶ μὲ τὸ προσκυνητὸν ἔμβλημα τῆς Σωτηρίας μας, παύει νὰ ἀποτελεῖ ἁπλὸ μυθολογικὸ ἤ πολιτισμιακὸ σύμβολο καὶ γίνεται εἴδωλον. Ἐνῶ ἄν τὴν βάζουμε στὰ χαρτονομίσματα ἤ στὰ γραμματόσημα δὲν ἐνοχλεῖ κανέναν οὔτε αὐτὴ οὔτε ἡ γλαῦκα της. Καλύτερα στὰ γραμματόσημα νὰ βάζαμε τὴν Ἄρτεμη ἤ Ποσειδώνα παρὰ τὶς Ἅγιες μας καὶ Ἱερὲς Εἰκόνες, ποὺ ὁ καθεὶς τὶς φτύνει καὶ τὶς γεμίσῃ σάλια, τὶς κοπανάει μὲ σφραγίδες, τὶς πετάει καὶ τὶς σχίζει. Γιὰ πράγματα τόσο ἁπλὰ καὶ προσιτὰ στὴν λογικὴ τῆς γιαγιᾶς μου, δὲν βλέπω καμιὰ εὐαισθησία ἤ συνέπεια, ἐνῷ γιὰ ἕνα ἀόρατο 666 ποὺ ἐνδέχεται ἴσως καὶ νὰ μπορῇ νὰ κρύβεται κατὰ πᾶσα πιθανότητα μέσα σὲ μιὰ μαγνητικὴ λουρίδα δημιουργεῖται ὡς εἰπώθη ἐπιτυχῶς, τεράστιος “ἐσχατολογικὸς ζόφος” καὶ μιὰ τεράστια “τρομολαγνεία”!

3 σχόλια:

  1. Ευχαριστούμε θερμά. Ας μην παραλειφθεί η ανάγνωση και του κεκρυμμένου κειμένου.

    Επιτρέψτε μου να επαναλάβω κάτι το σπουδαίο που διατυπώνει ο μακαρίτης Β. Σακκάς, για όλους χωρίς να εξαιρεῖ τον εαυτόν του (λ.χ. ως προς την μη συζητήσιμη παγιωμένη θέση του στο ημερολογιακό). Την επιμονή μας να μην δεχόμαστε ποτέ αλλαγή απόψεων, δηλ. το "ου με πείσεις καν με πείσεις"!

    Γράφει:

    Ὅσον ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει κάμει μίαν ἐπιλογὴ καὶ ἀποκρυσταλλώνει μία γνώμη μπορεῖ νὰ ἀμφιταλαντευθῇ καὶ νὰ ἐκλέξ­ῃ μεταξὺ δύο ἤ καὶ περισσοτέρων γνωμῶν.

    Ὅταν ὅμως ἐπιλέξει κανεὶς μία γνώμη τότε ἐπέρχεται διανοητικὸς προσανατολισμὸς καὶ πόλωσις τῆς σκέψεώς του καὶ ἡ ἐπιστροφὴ εἶναι δύσκολος. Σὲ αὐτὸ τὸ στάδιο, χωρὶς νὰ θέλουμε νὰ θίξουμε τὶς προθέσεις ἤ τὰ κίνητρα κανενός, τὸ ἄτομο διαμορφώνει μία ἰδιότυπη λογικὴ μὲ ἰδιότυπες παραμέτρους ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῶν ὁποίων ἑρμηνεύει ὅ,τι βλέπει καὶ ὅ,τι ἀκούει, χωρίς, ἐπαναλαμβάνω, αὐτὸ νὰ σημαίνῃ ὅτι εἶναι αὐτομάτως διανοητικὰ ἀνέντιμος ἤ κακοπροαίρετος.
    ================
    ================

    ΑΥΤΟ ΠΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ακόμα και οι καλοπροαίρετοι. Πετάει ο γάιδαρος; πετάει αφού έτσι καταλήξαμε μια φορά, πιθανώς παρασυρμένοι από τα γερόντια. Υπάρχει χάραγμα του αντιχρίστου και 666 σε γραμμικούς κώδικες των σουπερμάρκετ και σε τσιπάκια καρτών; "Υπάρχει"στο θολωμένο μας μυαλό αφού έτσι είχαμε υποθέσει πριν 20 χρόνια κι ας ξέρουμε ότι δεν υπάρχει, κι ας μην υφίσταται καμιά σχέση με αντίχριστο και με Αγία Γραφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η επιστολή του Β.Σακκά ή του κου Κάτσουρα απευθύνεται στον π. Θεοδώρητο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΥΓΕ ΟΔΥΣΣΕΥ! ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ. ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ Μ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου