Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

τεχνοκράτες και άνθρωποι…

 

του παπαΗλια μας, 

του Ανυποχωρητου Αγωνιστου της Αληθειας

 Ο Πρόεδρος των Κεντρώων κ. Λεβέντης επιμένει σχολαστικά:«Οικουμενική κυβέρνηση με τεχνοκράτες»! Και η θέση του αυτή θυμίζει τον αρχαίο Σωκράτη, που υποστήριζε ότι για την κάθε δουλειά πρέπει να επιλέγουμε τους ειδήμονες. Γιατί οι άσχετοι, αντί να μας οδηγήσουν στον επιδιωκόμενο σκοπό, θα μας οδηγούν σε διαφορετική ή και σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση. Που απ’ αυτή τη σκοπιά σημαίνει ότι αυτοί που κυβέρνησαν μέχρι τώρα τον τόπο μας και αυτοί  που κυβερνούν την ΕΕ και γενικότερα τον κόσμο είναι άσχετοι προς το αντικείμενό τους. Και γι’ αυτό ο τόπος μας και ολάκερος ο κόσμος πηγαίνει απ’ το κακό στο χειρότερο.Όμως…
Η πραγματικότητα μας λέει κάτι διαφορετικό: Μας λέει, δηλαδή, πως άσχετα με το αν είναι άσχετοι ή σχετικοί προς το αντικείμενο του έργου τους, φταίει κυρίως το γεγονός ότι κάποιοι είναι άσχετοι με τη δικαιοσύνη και την ανθρωπιά και πολύ σχετικοί με την αδικία και την απανθρωπιά. Και το κακό είναι ότι τα παραδείγματα, στην προκειμένη περίπτωση, αφθονούν σε όλη την κλίμακα της κοινωνικής ιεραρχίας:
Σήκωσαν, για παράδειγμα, αυτές τις μέρες, παντιέρα οι επαγγελματίες «της γραβάτας»: Γιατί βέβαια κάποιοι απ’ αυτούς, με τα σημερινά δεδομένα ενδεχομένως να δεινοπαθούν και κάποια κυβερνητικά μέτρα να πλήττουν την επαγγελματική τους υπόσταση. Αλλά αυτό μάλλον δεν ισχύει για την πλειονότητά τους. Μου ’λεγε, χαρακτηριστικά φίλος δικηγόρος: «Έχω, μέχρι τώρα φκιάσει μια δυο πολυκατοικίες στην Αθήνα»! Και ασφαλώς πολλοί άλλοι πολύ περισσότερα εδώ και στο εξωτερικό. Και μπαίνει το απλό ερώτημα: Οι επαγγελματίες αυτοί- δικηγόροι, γιατροί, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί, κλπ- δίνουν άραγε αποδείξεις για τις υπηρεσίες, που προσφέρουν; Γιατί απ’ όσο μπορώ να θυμούμαι, οσάκις είχα επαγγελματικό αλισβερίσι με κάποιους, αποδείξεις δεν έδιναν. Και, όταν ρωτούσα σχετικά έπαιρνα -αν καλά θυμάμαι-την απάντηση ότι αυτοί υπάγονται σε ιδιαίτερο φορολογικό καθεστώς. Και μάλιστα συμβαίνει και το εξής παράδοξο: Αν κάνει κάποιος  αγοραπωλησία σπιτιού, για παράδειγμα, ακόμη και με τ’ αδέρφια του, απαραίτητη προϋπόθεση, για να γίνουν τα συμβόλαια, είναι να «ασημώσει» δικηγόρο και μηχανικό. Που, σε τελική ανάλυση, σημαίνει ότι κάπως έτσι το κάρο του δημόσιου προϋπολογισμού το τραβούν κάθε φορά κατά κύριο λόγο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και ο λοιπός γραβατωμένος ή αγραβάτωτος λαός. Από τις πενιχρές αποδοχές των οποίων έγιναν και γίνονται διαρκώς οι δραματικέςπερικοπές. Γιατί, κατ’ αυτόν τον τρόπο-εκτός απ’ το ξεπούλημα των ζωτικών περιουσιακών στοιχείων της πατρίδας μας-θα ξεπληρωθεί, δήθεν, το κάλπικο χρέος που δημιούργησαν οι κάλπικοι πολιτικοί και οι αδηφάγοι τοκογλύφοι. 
 
Αλλά και μεταξύ των μισθωτών και συνταξιούχων «χάσμα μέγα εστήρικται» (Λουκά: ΙΣΤ:26) . Γιατί κι εδώ υπάρχουν οι προνομιακά μισθοδοτούμενοι και  οι πολυθεσίτες και οι λαμβάνοντες πολλές ή προνομιακές συντάξεις. Οι αξιότιμοι, για παράδειγμα, βουλευτές καιδικαστικοί λειτουργοί και ασφαλώς και πολλοί άλλοι παίρνουνπρονομιακούς μισθούς και συντάξεις, για να είναι αδέκαστοι τάχα στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Ισχυρισμός που αντίκειται ακόμη και προς την στοιχειώδη έννοια της δικαιοσύνης. Δεδομένου ότι η προνομιακή μισθοδοσία συνιστά apriori αδικία σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και χαρακτηριστική ανισονομία σε βάρος των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων. Κι ακόμη γιατί η προνομιακή μισθοδοσία αποτελεί ακριβώς αντικίνητρο στην ακριβοδίκαιη νομοθέτηση και απονομή της δικαιοσύνης. Γιατί αποτελεί ακριβώς δόλωμα εκ μέρους των οικονομικά και κοινωνικά ισχυρών, προκειμένου να «δικαιώνονται» στις συγκρούσεις τους με τους οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερους.
Αλλά και η ύπαρξη πολυθεσιτών και πολυσυνταξιούχων είναι επίσης σκανδαλώδης. Όταν ρωτούσαν τον Πρόδρομο, σχετικά με το τι είναι δικαιοσύνη, απαντούσε: «Όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει τον ένα σ’ αυτόν που δεν έχει κανέναν και όποιος έχει περισσεύματα τροφών να τα δίνει σ’ αυτούς που πεινάνε»(Λουκά: 3: 11)! Παρότι δεν ήταν αριστούχος του Χάρβαρντ, όπως κάποιες«ημέτερες» μεγαλοφυΐες της προδοσίας και της απάτης. Γιατί γνώριζε πολύ καλά πως ο Πανάγαθος δεν έκαμε κανέναν με χιλιάδες στομάχια κι ούτε  μας έδωσε τη δυνατότητα να ζήσουμε χιλιάδες χρόνια. Έστω κι αν θυσιάσουμε χιλιάδες ανθρώπων, προκειμένου να τους κλέψουμε το ψωμί και την καρδιά και άλλα ζωτικά τους όργανα. Όπως λέγεται ότι κάνουν κάποιοι Ρότσιλντ και Ρoκφέλερ και πολλοί άλλοι στις μέρες μας.
Τα παραδείγματα αυτά και πάμπολλα άλλα τα οποία θα μπορούσε κάποιος να επιστρατεύσει επιβεβαιώνουν-θέλω να πιστεύω-ότι δεν φταίει μόνο το γεγονός ότι οι εθνοπατέρες και οι λοιποί κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες είναι άσχετοι με το έργο, που αναλαμβάνουν να επιτελέσουν. Γιατί βέβαια στις ιδιωτικές τους δοσοληψίες αποδεικνύονται  πολυμήχανοι.  Φταίει πρωταρχικά το ότι είναι άσχετοι με την ανθρωπιά και τη δικαιοσύνη. Πολύ περισσότερο, αφού-προκειμένου περί των εθνοπατέρων-όπως πολλά δείχνουν, δεν είναι ο λαός που τους επιλέγει. Οι επιλογές, όπως φαίνεται, γίνονται από άλλα κέντρα και με άλλες μεθοδεύσεις, που μάλλον είναι πολύ εύκολες με τα σημερινά ηλεκτρονικά μέσα. Και αυτό ισχύει πολύ περισσότερο με τους φωστήρες, που πασχίζουν να μας σώσουν μέσω ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, και λοιπών διεθνών οργανισμών. Και το χειρότερο δεν είναι ότι μπορεί να είναι άσχετοι αλλά το ότι επιλέγονται ακριβώςγια να είναι πολύ σχετικοί, προκειμένου να υπηρετούν τα σατανικά σχέδια των ντόπιων και διεθνών μεγαλοαπτεώνων και μεγαλοκακούργων.
Και κάπως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι ευπροσάρμοστοι και κατάλληλοι για την πραγματοποίηση των πάσης φύσεως τραγωδιών σε βάρος των λαών προωθούνται. Ενώ οι απροσάρμοστοι περιθωριοποιούνται, φιμώνονται και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο «τους τρώει το σκοτάδι»!…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου