(Β μέρος των τελευταίων απαντήσεών μου)
Βορβορώδης συκοφαντία
Ο ανώνυμος
υβριστής και συκοφάντης μου «Τρελογιάννης»
(Ιστολόγιον), με τον τίτλον «Αναδρομή
στην Ιστορία του λιβελλογράφου», προσάπτει εις εμέ δια να με εξουθενώση
ηθικώς και πνευματικώς, ως αφελώς νομίζει, τρεις κατηγορίας. Η μία είναι η
ελεεινή και παναθλία προσπάθειά του να αποδείξη ότι εγώ είμαι υποστηρικτής
ομοφυλοφίλων κληρικών. Ουαί σοι, ελεεινέ και πανάθλιε «Τρελογιάννη». Επαναλαμβάνεις και συ, όπως η Μητρόπολις Ναυπάκτου,
η οποία διεκίνησε γραπτώς την βορβορώδη εις βάρος μου συκοφαντίαν ότι εγώ «ως
συνήγορος εις τα Εκκλησιαστικά Δικαστήρια υπεστήριζα πόρνους και κιναίδους κληρικούς
επί χρήμασι». Την τοιαύτην συκοφαντίαν υιοθέτησεν, επισήμως και
αναισχύντως, δυστυχώς δι’αυτόν, ο ίδιος ο Μητροπολίης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος
Βλάχος.
Επ’ αυτού
απήντησα εις τον «Τρελογιάννην» και
επανήλθε με ασυγκράτητον μίσος, εχθρότητα και κακότητα.
Εις το
προηγούμενον μέρος των τελευταίων απαντήσεών μου απήντησα εις τον συνεργάτην
του Ναυπάκτου Ιεροθέου και συκοφάντην μου π. Θωμάν Βαμβίνην, ο οποίος ως Ιερεύς
έχει και αυτός την οιανδήποτε αξίαν του. Ως προς εμέ όμως υπήρξεν Ιερεύς
ανίερος, διότι Ιερεύς ο οποίος ψεύδεται, μισεί, συκοφαντεί και εκδικείται
ενεργεί ανιέρως και όχι ιεροπρεπώς, είναι
αθεόφοβος και γίνεται όργανον του Διαβόλου, επειδή πατήρ του ψεύδους είναι ο
Διάβολος (Ιω. η 44).
Ο Μητροπολίτης
Ναυπάκτου Ιερόθεος, εκτός από τον π. Θωμάν Βαμβίνην, έχει και ένα άλλον
περισσότερον στενόν συνεργάτην του (εις τα μέσα και εις τα έξω), ο οποίος
ακούει εις το όνομα Καλλίνικος Γεωργάτος. Ο μετριωτάτης συγγραφικής ικανότητος
Ιερομόναχος Καλλίνικος Γεωργάτος έγραψε (μάλλον υπέγραψε) εν βιβλιόμορφον έκτρωμα
δια να απαντήση εκ μέρους του προϊσταμένου του Μητροπολίτου εις εμέ δια το
βιβλίον μου «ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ
ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ».
Τυγχάνει
άγνωστον εάν το βιβλιοκατασκεύασμα αυτό του Καλλινίκου Γεωργάτου εγράφη εξ
ολοκλήρου υπό του Ναυπάκτου Ιεροθέου η τη επιστασία και καθοδηγήσει αυτού.
Χαρακτηριστικόν εν προκειμένω είναι ότι 25 περίπου έγγραφα εις το έντυπον αυτό,
μεταξύ των οποίων και 4 επιστολαί του Ναυπάκτου προς εμέ, ως και εν Συνοδικόν
έγγραφον περί εμού, προέρχονται από το Αρχείον του κ. Ιεροθέου.
Εις αυτό λοιπόν
το ανερμάτιστον και ασυνάρτητον έντυπον εδημοσίευσεν η Μητρόπολις Ναυπάκτου την
προαναφερθείσαν δυσώδη και ειδεχθή συκοφαντίαν ότι εγώ είμαι υποστηρικτής
πόρνων και κιναίδων κληρικών επί πληρωμή.
Επειδή ο
Ναυπάκτου Ιερόθεος υιοθέτησεν αυτήν την συκοφαντίαν, γραπτώς και επισήμως,
απέστειλα και προς αυτόν εξώδικον έγγραφόν μου με Δικαστικόν Επιμελητήν δια του
οποίου εκάλεσα αυτόν η να αποδείξη την συκοφαντικήν αυτήν αθλιότητα η να
καταδικάση και αποδοκιμάση την συκοφαντίαν.
Ο Μητροπολίτης
εσιώπησε. Εγώ, καίτοι είχον προτιμήσεις από κατηγορουμένους κληρικούς, άπαξ
μόνον προσήλθον εις Εκκλησιαστικά Δικαστήρια, ως συνήγορος, δια να υπερασπισθώ
συκοφαντηθέντα φίλον της οικογενείας μου έγγαμον
πολύτεκνον Ιερέα και εν ενεργεία Αρχιερατικόν Επίτροπον, από τον οποίον όχι
μόνον δεν έλαβον αμοιβήν, αλλά και ενίσχυσα αυτόν οικονομικώς εις την
δοκιμασίαν του, κατά την δύναμίν μου.
Εις την
περίπτωσιν του Ιερέως αυτού εγένετο επαλήθευσις των λεχθέντων υπό του
αειμνήστου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλως κυρού Αμβροσίου: «Τας εξοντωτικάς αποφάσεις τας εκδίδουν οι
ρασοφόροι δικασταί, μεταξύ των εκ των προτέρων και πριν η αναγνωσθή ο
δικαστικός φάκελος και ακουσθή η απολογία του κατηγορουμένου» («Ορθόδοξος Τύπος», 15-12-1995). Ο συκοφαντηθείς
αυτός Ιερεύς είχεν αποχωρήσει από τον χώρον των επισήμων εις μίαν εθνικήν
εορτήν, διαμαρτυρόμενος δια την παραποίησιν της Ιστορίας μας από τον ομιλητήν
της ημέρας. Τότε, ως ηκούσθη, ο κομμουνιστής Δήμαρχος της πόλεως είπε: «Θα το πληρώση αυτό ο παπάς». Πράγματι,
δύο εντεταλμένοι νεαροί κατώρθωσαν με ναρκωτικόν να δημιουργήσουν εικονικήν
σκηνήν διαπράξεως σαρκικής αμαρτίας. Αυτό απεδείχθη από τας φωτογραφίας. Ετέθη
δε εις τον φάκελον της δικογραφίας και αθωωτική ειδική κρατική ιατρική
γνωμάτευσις. Όμως, υπερίσχυσεν η επιθυμία του οικείου Επισκόπου. Εφηρμόσθη το κατηραμένον Επισκοπικόν φιλάδελφον. Ουσιαστικώς
η υπόθεσις αυτή παραμένει ακόμη εκκρεμής. Άγεται εις την τριτοβάθμιον
δικαστικήν κρίσιν, όπως ορίζει ο ισχύων Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας (Ν.
590/1977). Αίσχος, «Τρελογιάννη»! Αίσχος ! Αίσχος ! Δια να εκδικηθής και να δυσφημήσης εμέ, δεν
συνεκρατήθης να σπιλώσης την μνήμην κεκοιμημένου συκοφαντηθέντος και
αδικηθέντος εκλεκτού Ιερέως.
Επειδή εις όλους
τους φυλασσομένους φακέλους εν τη Ιερά Συνόδω δικασθέντων κληρικών αναγράφονται
και τα ονόματα όλων των συνηγόρων κληρικών, εκάλεσε πάλιν δια Δικαστικού
Επιμελητού τον Ναυπάκτου κ. Ιερόθεον να ερευνήση τους φακέλους αυτούς δια να
διαπιστώση ιδίοις όμμασι την αλήθειαν ότι εις ουδένα έτερον φάκελον υπάρχει το
όνομά μου ως συνηγόρου δήθεν υπέρ πολλών πόρνων και κιναίδων κληρικών και ότι
εάν δεν πράξη αυτό, τότε δεν θα είναι μόνον ανάξιος Επίσκοπος, αλλά θα είναι
και ανέντιμος άνθρωπος. Ο Δεσπότης εσιώπησε και πάλιν προκλητικώς. Ο ίδιος
έκαμε την επιλογήν του και έδωκεν εις εμέ το δικαίωμα να είπω, εάν θελήσω, ότι
ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος Βλάχος εξ
Ιωανίνων είναι ανάξιος Επίσκοπος και
ανέντιμος άνθρωπος.
Όπως έγραψα και εις άλλην
απάντησίν μου, με ιδικόν μου ανακριτικόν ενοχοποιητικόν πόρισμα καθηρέθη
κίναιδος (ομοφυλόφιλος) Αρχιμανδρίτης. Επειδή η απόδειξις της ενοχής του
κατηγορουμένου αυτού ήτο πολύ δύσκολος (εκράτησε δύο μήνας η ανάκρισις),
ηδυνάμην να συντάξω αθωωτικόν πόρισμα, εάν ήμην προστάτης κιναίδων και πόρνων
κληρικών, όπως μεταφέρει και διαδίδει εις βάρος μου την χυδαίαν αυτήν
κατηγορίαν με διαβολικόν μίσος ο αθεόφοβος και ανώνυμος «Τρελογιάννης».
«Βαρείαι
βιομηχανίαι Μυστηρίων» οι Ιεροί Ναοί»;
Άλλον ιστορικόν
παράπτωμα του βίου μου ο βρυκόλαξ «Τρελογιάννης»
παρουσιάζει δήθεν «λιβελογράφημά» μου
εις βάρος του Αρχιμανδρίτου και μετέπειτα Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου
Καντιώτη. Ο «Τρελογιάννης», ως
φαίνεται, είναι και άνθρωπος ολίγων Γραμμάτων. Αγνοεί παντελώς την πραγματικήν
έννοιαν της λέξως «λιβελλογράφημα». Γράφει
δε την λέξιν αυτήν συνεχώς με εν λ. Αγράμματε «Τρελογιάννη», λιβελλογράφημα
= «δημοσίευμα που περιέχει δυσφημιστικά σχόλια και κακοβούλους
συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς» (Λεξικόν Γ. Μπαμπινιώτη).
Εγώ εν
προκειμένω ενήργησα ως αμυνόμενος. Επιτιθέμενος υπήρξεν ο π. Αυγουστίνος
Καντιώτης, ο οποίος εις εν λεκτικόν ατύχημά του εχαρακτήρισε τους Ιερούς Ναούς
των μεγάλων πόλεων ως «βαρείας βιομηχανίας των Μυστηρίων». Εις
το ατόπημα αυτό του π. Αυγουστίνου υπήρχε ειρωνεία των τελουμένων ιερών
Μυστηρίων εις τους μεγάλους Ιερούς Ναούς και διασυρμός χιλιάδων εγγάμων Ιερέων
πολυτέκνων ως επί το πλείστον. Ήτο αδύνατον να μη υπάρξη αντίδρασις εις αυτήν
την ιταμήν προσβολήν. Τότε εις το περιοδικόν μου «Ο ΕΝΟΡΙΤΗΣ» απέδειξα με αδιάσειστα αριθμητικά στοιχεία ότι ο π.
Αυγουστίνος Καντιώτης με τον μισθόν του ιεροκήρυκος και με άλλας οικονομικάς
διευκολύνσεις εισέπραττεν αναλογικώς ως εν άτομον περισσότερα χρήματα από ημάς
τους πολυτέκνους Εφημερίους των μεγάλων πόλεων. Ο επικριτής μας παρεδέχθη τούτο
δια της σιωπής του. Έλαβον θέσιν και δι’ ωρισμένας άλλας ακρότητας εν τω
υπερβάλλοντι ζήλω του όντως σθεναρού αγωνιστού υπέρ της Ορθοδοξίας, του
Ελληνισμού, της Αληθείας και της Δικαιοσύνης μακαριστού πατρός Αυγουστίνου
Καντιώτη, Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης.
Δεν διετηρήθη
όμως μίσος εκατέρωθεν. Επανήλθον αι αγαθαί σχέσεις μεταξύ μας. Ο π. Αυγουστίνος
με επήνεσε και δημοσία δια τους αγώνας μου, χωρίς εγώ να ανακαλέσω απολύτως
τίποτε. Όταν δε παρητήθη από Μητροπολίτης Φλωρίνης, είχον επισκεφθή αυτόν εις
την Φλώριναν.
ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ο "θεολογων" Τζιχαϊστης Αραβοαιγυπτιος ....Τρελλλλοοογιαννης και οι ....Μπαλαρινες του....!!!!
ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ο "θεολογων" Τζιχαϊστης Αραβοαιγυπτιος ....Τρελλλλοοογιαννης και οι ....Μπαλαρινες του....!!!!
Παλαβογιάννη «Τρελογιάννη», θα τρελλάνης και ημάς με τας εξωφρενικάς και γελοίας προσπαθείας σου να εύρης ενοχάς εκεί όπου δεν υπάρχουν.
Σύγκρισις ασύγκριτος
Η τρίτη ένοχος
πράξις μου, κατά τον «Τρελογιάννην»,
είναι το γεγονός ότι εγώ συνέταξα αθωωτικόν ανακριτικόν πόρισμα δια τον
αείμνηστον Γέροντα πνευματικόν της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Δαδίου
(Αμφικλείας) Ιερομόναχον Αμβρόσιον Λάζαρην και έγραψα εγκωμιαστικώς δι’ αυτόν,
ενώ με σκανδαλώδη μεροληπτικότητα, κατά τον «Τρελογιάννην»,
γράφω εναντίον του Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Είναι ασύγκριτος
η σύγκρισις αυτή, εξωφρενικέ «Τρελογιάννη».
Ο μακαριστός Ιερομόναχος Αμβρόσιος Λάζαρης δεν ίδρυσε σκανδαλωδώς μικτήν Μονήν,
κατά περιφρονητικήν παράβασιν ιερών Κανόνων Οικουμενικών Συνόδων, όπου υπάρχει
κοινή τράπεζα και «την συνδιαίτησιν μεσολαβεί μοιχεία» (κ Κανὼν
της Ζ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου), δεν έγραψεν ο π. Αμβρόσιος ότι οι ιεροί Κανόνες δεν έχουν τοπικήν και
χρονικήν καθολικότητα, δεν έγραψεν ότι είναι δυνατόν να καταργηθούν ιεροί
Κανόνες, όπως ο Χριστός κατήργησε την εβραϊκήν αργίαν του Σαββάτου, δεν υπήρξεν
άμεσος συνεργάτης και θαυμαστής του εχθρού της Ελλάδος αρχικατασκόπου κατά της
Ελλάδος Δαβίδ Μπάλφουρ, δεν υπέπεσεν ο π. Αμβρόσιος Λάζαρης εις πολλάς και
φρικτάς θεολογικάς πλάνας και κακοδοξίας, δεν υπήρξεν άθεος και Βουδιστής επί
πολλά έτη ο π. Αμβρόσιος, δεν ισχυρίσθη ο π. Αμβρόσιος, δαιμονοφανταστικώς,
οπως ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ότι ανέβη μέχρι τρίτου ουρανού, όπως ο Απόστολος
Παύλος, και ότι κατέβη και εις αυτόν τον Άδην και ούτε επίστευσεν ο π.
Αμβρόσιος ότι είναι ισότιμος και ισάξιος του Προφήτου Μωϋσέως και των άλλων
μεγάλων Προφητών της Π. Διαθήκης, του Αποστόλου Παύλου, του Συμεών του Νέου
Θεολόγου και του Γρηγορίου Παλαμά, όπως παρουσιάζει τον Σωφρόνιον Σαχάρωφ ο
βιογράφος του Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος Βλάχος. Όλα αυτά συνέβησαν εν
τω προσώπω του αμφιλεγομένου και αντιλεγομένου Ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Διατί
τραγελαφικέ «Τρελογιάννη», με
υβρίζεις συνεχώς και αορίστως δια το βιβλίον μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ», χωρίς
να ανατρέψης απολύτως ουδέν σημείον του βιβλίου μου αυτού; Αναιδέστατε ανώνυμε «Τρελογιάννη», υπηρετείς μίαν
διαδικτυακήν αλητείαν
!
Ως προς τον
κεκοιμημένον π. Αμβρόσιον Λάζαρην, πληροφορώ ακόμη ότι ούτος κατηγορήθη αδίκως
και ανωνύμως. Όταν εζήτησα δι’ εγγράφου μου, ως εκκλησιαστικός ανακριτής, από
την τότε Χωροφυλακήν της Λαμίας να επιδώση την κλήσιν μου προς τον κατήγορον
του σεμνού, ταπεινού και απλοϊκού αειμνήστου π. Αμβροσίου Λάζαρη δια να
προσέλθη ενώπιόν μου προκειμένου να υποστή την δοκιμασίαν της ανακριτικής
διαδικασίας, η Χωροφυλακή απήντησεν εις εμέ δι’ επισήμου εγγράφου ότι ο
καλούμενος κατήγορος είναι ανύπαρκτον πρόσωπον. Επιμένεις ακόμη, μουρλέ «Τρελογιάννη», ότι είμαι «σκανδαλωδώς
μεροληπτικός»;
Και άλλα
κλωτσοπατήματα κατά της σοβαρότητος
Είναι πολλαί αι
γελοιότητες του «Τρελογιάννη». Ανιαρά
η αντιμετώπισίς των. Συνεχώς κλωτσοπατά την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα ο
ανώνυμος ούτος παλαβιάρης. Είναι ανυπόληπτος. Απαντώ δι’ όσους τυχόν
παρακολουθούν αυτόν. Ο ίδιος είναι ανάξιος διαλόγου. Δεν είναι δυνατόν να
αναφερθώ εις όλα τα παρανοϊκά του «Τρελογιάννη».
Ιδού μερικά τοιαύτα:
Αποκαλεί εμέ «φρικτόν
βλάσφημον και υβριστήν» δι’ όλας τας θεολογικάς θέσεις μου, αι οποίαι
έχουν κριθή ως ορθαί από ειδήμονας. Εις προηγουμένην απάντησίν μου έχω
αριθμήσει υπέρ τους τριάκοντα (30) χυδαίους, υβριστικούς και συκοφαντικούς
χαρακτηρισμούς εναντίον μου του «Τρελογιάννη»
και του «Αμεθύστου». Τα τοιαύτα
Ιστολόγια προσβάλλουν την νοημοσύνην μας και τον πολιτισμόν μας. Ο «Αμέθυστος» επανήλθεν εναντίον μου δια
να εμπλουτίση περισσότερον ακόμη το κομβολόγιον των ύβρεων και συκοφαντιών του.
Δια το προαναφερθέν βιβλίον μου κατά της αγιοκατατάξεως του Σωφρονίου Σαχάρωφ
αποφαίνεται ότι: «Ούτε οι Τζιχαντιστές της Συρίας δεν έφτασαν σε τέτοιο δαιμονικό ύψος»,
όπως έφθασα εγώ. Διανοητική παράκρουσις και πρωτοφανής ψυχική διαφθορά.
*
Το
επαναλαμβανόμενον συνεχώς, ως σήμα κατατεθέν, από τον «Τρελογιάννην» και τον «Αμέθυστον»
Διώτης = Διώ(χ)της είναι εν βλακώδες φαιδρολόγημα, το οποίον ουδαμώς με
αγγίζει.
Οι υπεύθυνοι αυτών των
Ιστολογίων, με τα τόσα αποκρουστικά παραληρήματά των, υποτιμούν την νοημοσύνην
μας και προσβάλλουν την κοινωνίαν. Προς την κοινωνίαν απευθύνονται, την οποίαν
εξαπατούν.
*
Κατηγορούμαι ότι «εζήλωσα δόξαν Μεγδαληνής» και είμαι «αγιομάχος». Αυτό είναι ψεύδος και
απάτη. Η μοναχή Μαγδαληνή της Κοζάνης επολέμησε πραγματικόν άγιον
ανεγνωρισμένον υπό της Εκκλησίας, τον άγιον Νεκτάριον. Ο Σωφρόνιος Σαχάρωφ δεν
έχει ενταχθή εις το Αγιολόγιον της Εκκλησίας και υπήρξε προβληματικόν πρόσωπον.
Δια να προστατευθή δε το κύρος των Αγίων δεν πρέπει να αγιοκαταταχθή το
πρόσωπον αυτό. Πόθεν λοιπόν προκύπτει ότι εγώ είμαι «αγιομάχος»; Με το εν λόγω βιβλίον μου τιμώ ιδιαζόντως τους Αγίους
και γράφω ότι θα είναι προσβολή όλων των Αγίων η τυχόν αγιοκατάταξις του
Ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ. Και μόνον η πρότασις υπό του Μητροπολίτου
Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου να ενταχθή εις το Αγιολόγιον της Εκκλησίας ο
Σωφρόνιος Σαχάρωφ υποβαθμίζει τους Αγίους. Τέλος, επισημαίνω ότι το βιβλίον μου
αφιέρωσα εις τους ανωνύμους και αγνώστους Αγίους, εγώ ο … «αγιομάχος».
*
Ο χιλιοπάλαβος «Τρελογιάννης» πληροφορεί ότι «ο π. Ιωάννης Διώτης υψώνει το ανάστημά του
και με σκοπτικό λόγο κατακεραυνώνει τους αγίους Πατέρες. Ο π. Ιωάννης Διώτης
χαρακτηρίζει την Θεολογίαν των αγίων Πατέρων κυκεώνα. Ο π. Ι. Διώτης υβρίζει τα
τιμιώτερα της πίστεώς μας».
Πότε και που έγραψα εγώ αυτά η
είπον, διεστραμμένε, ελεεινέ και πανάθλιε ανώνυμε «Τρελογιάννη»; Είσαι ανέντιμος και πρόστυχος. Ψεύδεσαι ασυστόλως
και συκοφαντείς οικτρώς.
*
Ο αθεολόγητος
και αθεόφοβος ανώνυμος «Τρελογιάννης» προσεπάθησε
να δικαιολογήση την ίδρυσιν υπό του Σωφρονίου Σαχάρωφ της αντικανονικής μικτής Μονής εις το Έσσεξ της Αγγλίας,
ισχυριζόμενος ότι ειδικοί λόγοι «ωρισμένου τόπου και ωρισμένου χρόνου» επέβαλον την περιφρονητικήν παράβασιν ιερών Κανόνων
Οικουμενικών Συνόδων δια να ιδρυθή η ανδρογυναικεία αυτή Μονή, της οποίας «την
μοναστικήν αδελφότητα απαρτίζουν μοναχαί και μοναχοί από την Ελλάδα και πολλάς
άλλας χώρας», όπως εγράφη εις το ένθετον «ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» της εφημερίδος «Ορθόδοξη Αλήθεια» (Μάιος 2015).
Κατ’ αυτόν τον τρόπον, ο «θεολογικά» (ως
λέγει) απαντών «Τρελογιάννης»
καταργεί την τοπικήν και χρονικήν καθολικότητα των ιερών Κανόνων, όπερ αποτελεί
αίρεσιν. Ναι, «Τρελογιάννη, κηρύττεις «αίρεσιν»,
«γυμνή τη κεφαλή». Το αυτό ακριβώς έπραξε και ο Σωφρόνιος Σαχάρωφ και
μάλιστα εις μεγαλύτερον βαθμόν. Δεν κατήργησε μόνον την γενικήν καθολικότητα
των ιερών Κανόνων, αλλ’ έφθασεν εις το «άκρον άωτον» της αφροσύνης του να
γράψη ότι, όπως ο Κύριος κατήργησε την
εβραϊκήν αργίαν του Σαββάτου, είναι δυνατόν, υπό διαφόρους τοπικάς και χρονικάς
συνθήκας, να καταργούνται και ιεροί Κανόνες.
Ο «Τρελλογιάννης» και ο «Αμέθυστος»
έχουν αδήριτον υποχρέωσιν να δημοσιοποιήσουν ολόκληρον το παρόν κείμενόν μου,
όπως επιβάλλει η στοιχειώδης επικοινωνιακή και δημοσιογραφική δεοντολογία.
Πρωτοπρεσβύτερος
Ιωάννης Κ. Διώτης
Θεολόγος και Δημοσιογράφος
Πατησίων 5 – 104 31 Αθήναι –
Τηλέφωνα: 2105243400, 6938566716 – FAX:
2105243400
email: patrologiakepe@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου