Ἀδικαιολόγητοι δικαιολογίαι
τοῦ Σωφρονίου
4ον
Ὁ Ἱερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ προσεπάθησε νὰ δικαιολογήσῃ τὰ ἀδικαιολόγητα
σχετικῶς μὲ τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ἀντικανονικὴν ἵδρυσιν μικτῆς Μονῆς εἰς τὸ Essex τῆς Ἀγγλίας καὶ ἐξετέθη ἀκόμη
περισσότερον μὲ τὴν σαθρὰν ἐπιχειρηματολογίαν τῶν ἰδιορρύθμων ἀτραπῶν του.
Εἶπεν εἰς τὸν Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεον: «Δὲν θέλουμε ἐμεῖς νὰ παραβοῦμε τοὺς Κανόνες τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλὰ ἐδῶ στὴν Ἀγγλία δὲν γίνεται διαφορετικά. Αὐτὸ μᾶς ἐπέβαλαν οἱ συνθῆκες καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ» (σελ. 396).
Ἐπίσης, εἰς ἀπαντητικὴν ἐπιστολήν του ὁ Σωφρόνιος (20-7-1989), δημοσιευθεῖσαν εἰς τὸν «Ὀρθόδοξον Τύπον» (16-8-1989), γράφει: «Τὸ σχῆμα ὅπερ ἔλαβεν ἡ καθ’ ἡμᾶς ἀδελφότης…, ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει, οὐδὲ κἄν ἐπελέγη ὑπ’ ἐμοῦ. Ἐπεβλήθη εἰς ἐμὲ κατ’ ἀναλογίαν τῶν συνθηκῶν τῆς ἐν τῇ Δύσει Ὀρθοδοξίας».
Παρατηρήσεις:
α΄) Οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἔχουν αἰώνιον καὶ καθολικὸν κῦρος. Ἡ ἄποψις ὅτι ἡ παράβασις αὐτῶν εἰς ὡρισμένους τόπους εἶναι ἐπιτρεπτὴ ἀποτελεῖ αἵρεσιν.
Ἡ ἀπόρριψις τῆς καθολικότητος τῶν ἱερῶν Κανόνων πράγματι εἶναι αἱρετικὴ δοξασία,
διότι οἱ ἱεροὶ Κανόνες εἶναι ἡ ἐν τῇ πράξει ἐφαρμογὴ τῆς Δογματικῆς Διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ ποῖον δικαίωμα ὁ
Σωφρόνιος
Σαχάρωφ δικαιολογεῖ τὴν παράβασιν τῶν ἱερῶν Κανόνων εἰς τὴν Ἀγγλίαν,
συμφωνοῦντος καὶ τοῦ Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου;
Εἰς τὴν Ἀγγλίαν ὑπάρχει Ὀρθόδοξος Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ μὲ 100 καὶ πλέον ἐνορίας. Ἐρωτῶ· ἡ Ἱερὰ αὐτὴ Ἀρχιεπισκοπὴ ἱδρύθη καὶ λειτουργεῖ κατὰ παράβασιν τῶν ἱερῶν Κανόνων λόγῳ… Ἀγγλίας; Ἐὰν ὄχι, ποῖοι εἶναι οἱ εἰδικώτεροι ἐκεῖνοι λόγοι οἱ ὁποῖοι ἐξηνάγκασαν τὸν Σωφρόνιον νὰ γίνῃ δεινὸς παραβάτης αὐστηροτάτων ἱερῶν Κανόνων, ὡς ἀνωτέρω,
θεσπισθέντων ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων; Εἶναι προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ ὑποκύψῃ εἰς οἱουσδήτινας τοιούτους λόγους. Ἀνωτέρα βία δὲν ὑπῆρξεν. Ἑπομένως, μὲ τὴν θέλησίν του περιεφρόνησε τοὺς ἱεροὺς Κανόνας ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ἱδρύσας μικτὴν Μονήν.
β΄) Ὁ ἁγιορείτης π. Ἐφραίμ, κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη, ἵδρυσε περὶ τὰς 20 μεγάλας Ἱερὰς Μονὰς εἰς τὴν Ἀμερικήν, χωρὶς νὰ γίνῃ παραβάτης ἱερῶν Κανόνων. Διατί δὲν ἐδυσκολεύθη ὁ π. Ἐφραίμ; Τὰ τῆς «Δύσεως» ὑπάρχουν καὶ ἐκεῖ. Ἀλλοῦ δὲ (Θεραπευτικὴ ἀγωγή, 1987) ὁ ἴδιος ὁ Ναυπάκτου, ἀντιφάσκων,
γράφει διὰ τὴν τήρησιν καὶ ἐφαρμογὴν τῶν ἱερῶν Κανόνων: «Δὲν μποροῦμε νὰ δικαιολογοῦμε τὴν ἀπόρριψή τους λόγῳ τῶν σημερινῶν συνθηκῶν»
(σελ. 256).
γ΄) Ὁ Σωφρόνιος ὁμολογεῖ ὅτι ἡ μικτὴ Μονή του εἰς τὸ Essex ἱδρύθη καὶ λειτουργεῖ μέσα εἰς μίαν διαφοροποιημένην Ὀρθοδοξίαν τῆς Δύσεως. Ἡ Ὀρθοδοξία ὅμως εἶναι μία. Ὅπου ὑπάρχει διαφοροποίησις ἐκεῖ δὲν ὑφίσταται πραγματικὴ Ὀρθοδοξία. Ἐκεῖ ὑπάρχει αἵρεσις.
δ΄) Ἀπορῶ πῶς ἔγραψεν, ὡς ἀνωτέρω, ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος ὅτι ἡ Μονὴ αὐτὴ ἀποτελεῖ «προβολὴν τῆς Ὀρθοδοξίας». Ἔκαμε λάθος ὁ κ. Ἱερόθεος. Ἔπρεπε νὰ παρεμβάλῃ ἕν σ εἰς τὴν λέξιν «προβολὴν» μετὰ τὸ πρῶτον συνθετικὸν τῆς λέξεως (προ), ὥστε νὰ ἀποδοθῇ ἡ πραγματικὴ θλιβερὰ κατάστασις («προβολὴν» = προσβολήν τῆς Ὀρθοδοξίας) ἀφοῦ ὁ Σωφρόνιος πληροφορεῖ ὅτι ἡ Μονή του εὑρίσκεται εἰς νενοθευμένον ὀρθόδοξον περιβάλλον, ὅταν γράφῃ ὅτι αὕτη ἱδρύθη «κατ’ ἀναλογίαν
τῶν συνθηκῶν τῆς ἐν τῇ Δύσει Ὀρθοδοξίας» καὶ ἀφοῦ ἡ Μονὴ αὐτὴ ἱδρύθη καὶ λειτουργεῖ καταχρηστικῶς καὶ κατὰ περιφρονητικὴν παράβασιν αὐστηρῶν ἱερῶν Κανόνων. Ἄλλη εἶναι ἡ ἐν τῇ Ἀνατολῇ Ὀρθοδοξία καὶ ἄλλη ἡ ἐν τῇ Δύσει; Ἔχομεν δύο διαφορετικὰς Ὀρθοδοξίας;
ε΄) Φρίκη!
Βλασφημία κατὰ τοῦ Θεοῦ ! Ὁ Ἱερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ γράφει
ὅτι τὴν μεγάλην παράβασιν τῶν ἱερῶν Κανόνων, ὡς πρὸς τὴν ἵδρυσιν τῆς ἀντικανονικῆς μικτῆς Μονῆς του, ἐκτὸς ἀπὸ τὰς ἐν Ἀγγλίᾳ ὑφισταμένας
συνθήκας, ἐπέβαλε τὴν παράβασιν αὐτὴν «ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
(!!!), ὡς συμφωνεῖ καὶ ὁ ὑμνητής του Μητροπολίτης Ναυπάκτου
κ. Ἱερόθεος.
Φρίξατε, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶσται. Φρίξατε
μετ’ ὀδύνης πολλῆς. Σχολιάσατε δὲ καὶ σεῖς αὐτὸ τὸ ἀνήκουστον θεολογικὸν κατάντημα.
Ὑβρίζεται εὐθέως ὁ Θεός, διότι κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον ὁ Θεὸς παρουσιάζεται ὡς ἀντιφατικὸς καὶ ἀνακόλουθος. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἐθεσπίσθησαν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Κατὰ ποίαν ἔννοιαν λοιπὸν εἶναι δυνατὸν τὸ «ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» νὰ ἐπιβάλλῃ τὴν ἀπηγορευμένην αὐστηρῶς ὑπὸ τῶν ἱερῶν Κανόνων ἵδρυσιν μικτῶν Μονῶν; Αὐτοαναιρεῖται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Ἀντιφάσκει ὁ Θεός ; Θὰ προβληματισθοῦν τώρα, συγκλονιστικῶς, Σωφρόνιος καὶ Ἱερόθεος μὲ αὐτὴν τὴν ἀνάλυσιν;
*
Ἔτι καὶ ἔτι ἔχει καταβαραθρωθῆ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἐν τῇ προσπαθείᾳ του νὰ δικαιολογηθῇ, ἀδικαιολογήτως, διὰ τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ἵδρυσιν τῆς ἀνδρογυναικείας Μονῆς εἰς τὸ Essex τῆς Ἀγγλίας, παρὰ τὴν αὐστηρὰν ἀπαγόρευσιν τῶν ἱερῶν Κανόνων. Ἰδοὺ τί ἔγραψεν ἀκόμη εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν ἀπαντητικὴν ἐπιστολήν του ὁ Ἱερομόναχος
Σωφρόνιος Σαχάρωφ:
«Περὶ ποίας ἁμαρτίας ἐλέγχετε ἡμᾶς; Θὰ εἴπητε ἀσφαλῶς τὴν παράβασιν Κανόνων. Λησμονεῖτε, ὅμως, ὅτι πρὸ ὑμῶν εἶπε Τις μείζων ὑμῶν τε καὶ ἡμῶν: ″Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον‶» (Μκ. γ΄ 27);
Μεῖξις ἄμεικτος! Ὁ Σωφρόνιος ἐπικολλᾷ ὅποιο Ἁγιογραφικὸν χωρίον νομίζει ὅτι τὸν ἐξυπηρετεῖ εἰς οἱανδήποτε θέσιν
ἤ κατάστασιν.
Ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ τοῦ Ἱερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ εἶχε σταλῆ πρὸς τὸν ἱδρυτὴν καὶ ὑπεύθυνον τῆς ἐν Λονδίνῳ Ἀδελφότητος «Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» κ. Μάριον Ἰ. Πηλαβάκην.
Ἡ Ἀδελφότης αὐτὴ ἀνταπήντησεν εἰς τὸν Σωφρόνιον μὲ ἐκτενὲς κείμενον, δημοσιευθὲν εἰς τὸ ὁμώνυμον περιοδικὸν τῆς Ἀδελφότητος «Μέγας Ἀθανάσιος» (Ἰούνιος 1990, ἀριθ. φύλλου 29). Ἀπὸ τὸ κείμενον αὐτὸ παρατίθενται ἐνταῦθα τὰ ἀκόλουθα ἀποσπάσματα, εἰς τὰ ὁποῖα ὑπάρχει καὶ ἡ ἀπάντησις εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν δαιμονικὴν πλάνην τοῦ Σωφρονίου ὅτι, ὅπως ὁ Κύριος κατήργησε τὴν ἀργίαν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Σαββάτου, οὕτως εἶναι δυνατὸν νὰ καταργοῦνται καὶ οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἢ νὰ ἀναστέλληται ἡ ἰσχὺς αὐτῶν, ἀναλόγως τῶν περιστάσεων, τὰς ὁποίας, βεβαίως, κρίνει εἷς Ἱερομόναχος. Ἰδοὺ τὰ ἀποσπάσματα αὐτά:
«Τὸ παράδοξον εἶναι, σεβαστὲ Πάτερ, ὅτι ἀλλόκοτοι νεωτερισμοὶ καὶ πρωτάκουστοι καινοτομίαι
χαρακτηρίζουν τὸν μοναχικὸν τύπον τοῦ βίου σας κατὰ τρόπον ἐγείροντα καίρια ἐρωτήματα, διὰ τὴν ἐν Χριστῷ σύνεσίν σας».
*
«Ἀλλὰ τὸ πλέον ἀπαράδεκτον σημεῖον τῆς ἐπιστολῆς σας εἶναι ἐκεῖνο εἰς τὸ ὁποῖον παραβάλλετε τοὺς ἱεροὺς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὰ Ἰουδαϊκὰ Σάββατα. Ἦλθεν ὁ Χριστὸς καὶ κατέλυσε τὰ Ἰουδαϊκὰ ἔθιμα. Σημαίνει λοιπὸν αὐτὸ ὅτι δυνάμεθα καὶ ἡμεῖς νὰ καταλύωμεν ὅρια Πατέρων, ὡσὰν νὰ ἦσαν οἱ θεσμοθέται τῶν ἱερῶν Κανόνων οἱ ὑποκριταὶ Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι; Τοιαύτην ἀντίληψιν τρέφετε σεῖς, πολιώτατε Γέρον, διὰ τοὺς πρὸ ὑμῶν Ἁγίους Γέροντας καὶ Πατέρας; Ἀλλὰ ἂν εἶσθε σεῖς ἀποδεδειγμένως πατραλοίας, ἐμεῖς δὲν πρόκειται νὰ σᾶς ἀκολουθήσωμεν. Δι’ ἡμᾶς ″τῶν Ἁγίων Πατέρων τὸ στόμα, Θεοῦ κεχρημάτικε στόμα’’ (Ἁγ. Ἰω. Δαμασκηνοῦ). Ὑπάρχει ἆραγε σαφεστέρα ἔνδειξις τοῦ ὅτι εὑρίσκεσθε ἐν πλάνῃ ἀπὸ τὴν ποδοπάτησιν τῶν Ἁγίων καὶ Οἰκουμενικῶν τῆς Ἐκκλησίας Συνόδων καὶ τῶν συγκροτησάντων αὐτὰς Πατέρων, οἵτινες καὶ τοὺς Κανόνας αὐτῶν ἐθέσπισαν»;
*
«Εἶσθε μὲν κατὰ τῶν Κανόνων γενικῶς, ἀλλ’ ὄχι καὶ κατὰ τῶν Κανόνων ποὺ σᾶς συμφέρουν καὶ σᾶς εὐνοοῦν. Αὐτοὺς τοὺς τελευταίους Κανόνας τοὺς σέβεσθε καὶ τοὺς τηρεῖτε σχολαστικώτατα καὶ τοὺς τοποθετεῖτε ὑπεράνω τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας».
*
«Ἐντελῶς ἀφρόνως ἐφθάσατε καὶ μέχρι σημείου ν’ ἀποφανθῆτε ὅτι ″πάντες οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἐν πονηραῖς ἡμέραις ἀργοῦσιν, ὡς τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ τοῖς Πατρᾶσι κατὰ περίπτωσιν δοκεῖ’’!! Οὐδέποτε ἀνέγνωμεν τοιαύτην χονδροειδῆ ἀνοησίαν. Ἀκόμη καὶ τὰ νήπια τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουν ὅτι ὅλοι οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἐθεσπίσθησαν εἰς πονηρὰς ἡμέρας καὶ πρὸς ἀντιμετώπισιν ἀκριβῶς τῆς πονηρίας τῶν ἡμερῶν αὐτῶν. Ἀλλὰ κατὰ τὴν διάστροφον καὶ σατανικὴν ἰδικήν σας ἑρμηνείαν οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἀργοῦν ἐν ἡμέραις πονηραῖς καὶ ἐν ἀγαθαῖς ἡμέραις ἰσχύουν!!! Διατί ἆραγε ἰσχύουν τότε; Διὰ νὰ περιστέλλουν τὴν ἀγαθότητα καὶ τὴν ἀκακίαν; ″Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν’’, ἔκραξεν ὁ μεγαλοφωνότατος Ἡσαΐας. Δώσατέ μας λοιπὸν ἓν καὶ μόνον παράδειγμα κατὰ τὸ ὁποῖον ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ τοῖς Πατρᾶσι νὰ ἀργήσῃ ὁ οἱοσδήποτε Κανών. Οἰκονομίαν, ἤτοι ἔκτακτον καὶ στιγμιαίαν ὑπέρβασιν Κανόνων, ἔκαμαν πολλάκις οἱ Πατέρες. Κατάργησιν ὅμως ἔστω καὶ ἐλαχίστης ἐντολῆς ἢ Κανόνος, ἑνὸς ἰῶτα ἢ μιᾶς κεραίας, οὐδεὶς οὐδέπω διενοήθη».
*
«Ἀποροῦμε ἐξ ἄλλου πῶς ἐμφανίζεσθε ὡς μαγνήτης σωτηρίας τῆς οἰκουμένης καὶ ὡς πόλος ἕλξεως τῶν ἐθνῶν καὶ παραλείπετε ἐσκεμμένως ὅλας ἐκείνας τὰς θλιβερὰς καὶ φρικτὰς περιπτώσεις ἀνθρώπων ποὺ σᾶς ἐπλησίασαν πλήρεις ἐλπίδων. Πολλοὶ καὶ πολλαὶ ἐξ αὐτῶν ἐκάρησαν μοναχοὶ καὶ μοναχαὶ ἀπὸ τὰς χεῖρας σας καὶ ἐν συνεχείᾳ δεινῶς σκανδαλισθέντες καὶ ἀπογοητευθέντες –οὐχὶ ἄνευ λόγου– ἀπεσχηματίσθησαν καὶ ἐνυμφεύθησαν… Θὰ ἠμπορούσαμεν νὰ ἀναφέρωμεν καταλεπτῶς καὶ τὰ ὀνόματα καὶ τὴν προσωπικὴν τραγικὴν ἱστορίαν πολλῶν θυμάτων σας, σεβαστὲ Γέρον, ἀλλὰ δὲν ἐπιθυμοῦμεν νὰ τὰ διασύρωμεν».
*
«Ἀλλὰ μήπως ἔχουν καμμίαν ἰδιαιτέραν ἀξίαν δι’ ὑμᾶς τὰ Ἄχραντα καὶ φρικτὰ καὶ ζωοποιὰ τοῦ Χριστοῦ Μυστήρια; Ἂν εἶχαν δὲν θὰ τὰ μεταδίδατε ἀδεῶς καὶ ἀθεοφόβως εἰς πανσπερμίαν αἱρετικῶν τῆς ECOF» (ψευδοεκκλησία εἰς τὴν Γαλλίαν).
*
Ο Σωφρόνιος
Σαχάρωφ εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν ἀπαντητικὴν ἐπιστολήν του, ὡς ψευδοδικαιολογητικὰ ἱδρύσεως ὑπ’ αὐτοῦ τῆς μικτῆς Μονῆς τοῦ Ἔσσεξ, γράφει καὶ αὐτά:
«Πλὴν τῶν ἀνδρῶν, καὶ εὐλαβεῖς γυναῖκες ἔρχονται πρὸς ἐμὲ ἐκ διαφόρων ἠπείρων καὶ ἀπὸ μακροτάτων ἀποστάσεων, οὐχὶ σπανίως χιλιάδας διανύουσαι
μιλίων. Πῶς θὰ ἐδεχόμην αὐτὰς εἰς τὴν γωνίαν ταύτην τοῦ κόσμου; Πῶς θὰ τὰς ἐβοήθουν; Καὶ ἄν τὰς ἀπέπεμπον, ποῦ θὰ ἐπορεύοντο; Δὲν βλέπετε τὸν ἰδιαίτερον χαρακτῆρα τῆς μονῆς μου καὶ τῆς ἐνταῦθα ἀποστολῆς της;».
Εἰς τὴν ἀμηχανίαν τοῦ Σωφρονίου καὶ τοὺς παραλογισμούς του νὰ δικαιωθῇ διὰ τὸ πραξικόπημά του καὶ τὴν ἀνταρσίαν του
κατὰ τῶν ἱερῶν Κανόνων, ἀπαντᾷ εὐστόχως πάλιν ὁ κ. Μάριος Ἰ. Πηλαβάκης διὰ τοῦ ὡς ἄνω περιοδικοῦ «Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»:
«Τὰ σαθρὰ ἐπιχειρήματα μὲ τὰ ὁποῖα ἀποπειρᾶσθε νὰ καλυφθῆτε οὐδένα πείθουν. Εἰς ὅλους τοὺς ὁσίους ὅλων τῶν ἐρήμων τῶν Αἰγυπτιακῶν ἢ τῶν Ρωσικῶν, προσέτρεχαν ἀνέκαθεν πλήθη ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν πρὸς ἐξομολόγησιν καὶ θεραπείαν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν οὐδέποτε ἀπετόλμησε τὴν ἵδρυσιν μικτοῦ μοναστηρίου. Προσήρχοντο κατὰ χιλιάδας, πεζοποροῦντες ἐπὶ σειρὰν μηνῶν, καὶ ὄχι ἀεροπορικῶς, ὡς συμβαίνει σήμερον, καὶ ὅμως οὐδεὶς ὅσιος, ἡγούμενος ἀνδρικῆς μονῆς ὕπηρξε τόσον φιλάνθρωπος ὅσον ἐσεῖς, ὥστε νὰ κρατήσῃ ἔστω μίαν γυναῖκα ἐντὸς τῆς μονῆς του χάριν τῆς ψυχικῆς της σωτηρίας. Καὶ οὐδεμία ἡγουμένη γυναικείας μονῆς ἐκράτησεν ἔστω καὶ ἕνα ἄνδρα ἐντὸς τῆς μονῆς της χάριν τῆς ψυχικῆς του ἀπολυτρώσεως. Μόνος ἐσεῖς, ἐξ ὅλων τῶν ἀπ’ αἰώνων ἁγίων, ἐφεύρατε ὁδὸν ἀπωλείας, τὸν μικτὸν συναγελασμὸν μοναχῶν καὶ μοναζουσῶν»
!
*
»Δὲν ἐπτοήθητε οὔτε ἐκ πατερικῶν ὅρων οὔτε ἐκ συνοδικῶν κανόνων οὔτε ἐξ ἀναθεμάτων καὶ φρικτῶν ἀρῶν θεσπισμένων ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας διὰ τοὺς τοιαῦτα τολμῶντας; Εἰς τὴν ἀπέλπιδα προσπάθειάν σας νὰ δικαιολογήσητε τὰ ἀδικαιολόγητα προβαίνετε ἀκόμη καὶ εἰς αὐτοπροβολὴν καὶ ὁμιλεῖτε περὶ μυριάδων ἀνθρώπων ὠφεληθέντων ἐκ τῶν συγγραμμάτων σας ! Ἐφθάσατε εἰς τὸν ἄφρονα βαθμὸν ἐσχάτης ἐπάρσεως νὰ διαλαλῆτε αὐτοπροσώπως ὅτι ἐν ὑμῖν λαλεῖ ὁ Χριστός!!! Νὰ σχίσωμεν λοιπὸν τὰ εὐαγγέλια, νὰ καύσωμεν τοὺς ἱεροὺς κανόνας, νὰ ἀποπτύσωμεν τὰς πατερικὰς διδασκαλίας, ποὺ ἐπιτάσσουν ἄκρως ἀντιθέτους πρὸς τὰς ἐπιλογάς σας ἐντολὰς καὶ ν’ ἀκολουθήσωμεν τὴν ἰδικήν σας φωνὴν τὴν ὄντως ἀλλοτρίαν, ἣν οὐκ οἴδομεν; (Ἰω. ι΄ 5). Νὰ ὀνομάσωμεν τὸ ἰδικόν σας ὄνομα, ἀντὶ τοῦ ὑπὲρ πᾶν ὀνόματος, διότι κατωρθώσατε νὰ κυκλοφορήσητε ἓν βιβλίον σας εἰς δεκαπέντε γλώσσας; Σᾶς πληροφοροῦμεν υἱικῶς ὅτι καὶ ἡ ″Νανὰ‶ τοῦ Ἐμὶλ Ζολᾶ κυκλοφορεῖται εἰς σαρανταπέντε γλώσσας καὶ ὁ Σαίξπηρ εἰς ἑξήκοντα καὶ ὁ Γκαῖτε εἰς ἑβδομήκοντα. Καὶ λοιπόν;».
Ὁ Σωφρόνιος Σαχάρωφ ἔχει φθάσει εἰς τὸ «ἄκρον ἄωτον» τῆς ἀφροσύνης του, ὥστε νὰ γράψῃ ἀκόμη εἰς τὴν ἐν λόγῳ ἐπιστολήν του ὅτι ὁ κ. Πηλαβάκης,
ὁ ὁποῖος ἤλεγξεν αὐτὸν διὰ τὸ ἀνοσιούργημά του νὰ ἱδρύσῃ μικτὴν Μονήν, «ἀσχημονεῖ» καὶ «κινδυνεύει πλέον τὸν ἔσχατον τῶν κινδύνων», δηλαδὴ νὰ μεταβῇ εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν. Πνευματικὴ τύφλωσις ! Αὐτὰ ἰσχύουν ἀκριβῶς διὰ τὸν ἴδιον. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὁρίζουν ἀφορισμὸν καὶ καθαίρεσιν διὰ κληρικόν, ὁ ὁποῖος θὰ ἱδρύσῃ μικτὴν Μονήν !!!
Τὸ συγκλονιστικῶς παράδοξον, ἀνερμήνευτον, ἀδικαιολόγητον καὶ ἀνεξήγητον εἶναι τὸ ὅτι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου
κ. Ἱερόθεος ἀνεκήρυξε καὶ ἀνεγνώρισεν ὡς «ἅγιον» αὐτὸν τὸν Ἱερομόναχον καὶ ἔθεσεν αὐτόν, κατ’ ἀξίαν, εἰς τὸ ὕψος τῶν μεγάλων Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τοῦ Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου καὶ τοῦ Γρηγορίου Παλαμᾶ, παρὰ καὶ τὰς ἑτέρας ἐν συνεχείᾳ ἀπιστεύτους καὶ τερατώδεις θεολογικὰς πλάνας του.
Ὁ ἅγιος Νεκτάριος, ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ ἅγιος Πορφύριος
καὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶναι μειράκια ἐνώπιον τοῦ Σωφρονίου Σαχάρωφ, ὅπως παρουσιάζει αὐτὸν ὁ Μητροπολίτης
Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος Βλάχος
μὲ ἐμετικὰς καὶ γελοιοποιητικὰς ὑπερβολάς. Ναί, Δέσποτα τῆς Ναυπάκτου, αὐτογελοιοποιεῖσαι μὲ ὅσα ἐξωφρενικὰ καὶ ἐξωπραγματικὰ γράφεις, ὡς κατωτέρω, περὶ τοῦ πεπλανημένου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου