Σάββατο 23 Μαΐου 2015

ΟMOΛΟΓΙΑ: Θα ξυπνηση κανενας ....βοϊδοχριστιανος - σαν και μενα - απο τον δεσποτικο και γεροντικο ληθαργο, που μας εδεσαν ψυχολογικα και μας εξαπατησαν εκκλησιολογικα και μας επεβαλαν να πιουμε το χαπι της αδρανειας και της απαθειας, οι παπαδες, οι δεσποταδες, οι πνευματικοι και οι γερονταδες, για να δουμε καταματα την ΑΛΗΘΕΙΑ και να εκτιναξουμε τα δουλικα δεσμα μας και να επαναστατησουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; ΄Η θα συνεχισουμε αφρονως να υπακουμε τυφλα και να αποδεχομαστε τις ...."Εκκωφαντικές εκκλησιολογικές αντιφάσεις των αντι-Οικουμενιστών Ποιμένων! μας που εκατσαν στο σβερκο μας χωρις να μας ρωτησουν, σαν προσκυνημενοι ΤΥΡΑΝΝΟΙ με το ΣΤΑΝΙΟ και με τα ΜΑΤ και μας επιβαλλουν την καθε ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ πραξι τους;

ΥΠΑΚΟΗ, λοιπον, 

στα ενταλματα  σας

και οχι στους νομους του Θεου

και των Αγιων Του;


Πειθαρχειν δει Θεω μαλλον ή ανθρωποις;(Αγια Γραφη).





Και νάσου μας έρχονται αυτοί, οι βολεμένοι και οι συμβιβασμένοι, και ΤΟΛΜΟΥΝ να μας ΜΙΛΟΥΝ (λόγια, του αέρα λογια) για «υπακοή!!!!»

ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ παπά μου;;;

ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ γέροντά μου;



 
Για ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ μας μιλάς παπα-Αγάθωνα που βάζεις τον «αμερικάνο» ΠΑΝΩ από τις Συνόδους;;; και ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΙΣ τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, ο οποίος συνοψίζει τέλεια την Ορθόδοξη Διδασκαλία λέγοντας: «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι καί πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαί φεύγειν τούς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καί τῆς αὐτῶν ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΙΙΣΤΑΣΘΑΙ» (P.G. 160, σ. 101). Θα το ξαναπώ με αντίκτυπο και αντίλαλο σε ολόκληρο τον Άθω: ΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΙΙΣΤΑΣΘΑΙ!!!
 

Για ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ μας μιλάς παπα-Εφραίμ, που βάζεις τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής;;; Πως λοιπόν να τον ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΩ και εγώ, εν ονόματι των εκ Θεού θείων χαρισμάτων που κατέχεις αλλά ΑΡΝΕΙΣΑΙ να κάνεις υπακοή στους Πατέρες και τις Συνόδους, και ναι μεν, διαπρέπεις εις την πάλη με τους λογισμούς αλλά ΑΠΑΡΝΕΙΣΑΙ, δεν ακούς Άγιο Πατέρα Θεόδωρο Στουδίτη να σου φωνάζει την του Προδρόμου Φωνήν: «οἱ μέν τέλεον περί τήν πίστιν ἐναυάγησαν· οἱ δέ, εἰ καί τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεποντίσθησαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται» (P.G. 99, σ. 1164 Α



Για ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ μας μιλάς παπα-Θεόδωρε Ζήση που επιτρέπεις ΝΑ ΖΗΣΕΙ η Παναίρεση εις τον αιώνα (Ζήτω και πάλι Ζήτω!) και βάζεις το «της αρχιερωσύνης σου μνησθείη Κύριος ο Θεός», ΠΑΝΩ από τις Συνόδους και ΚΑΤΑΠΑΤΕΙΣ τον Μέγα Ἀθανάσιο ο οποίος λέγει: «πᾶς ἄνθρωπος, τό διακρίνειν παρά Θεοῦ εἰληφώς, κολασθήσεται, ἐξακολουθήσας ἀπείρῳ ποιμένι, καί ψευδῆ δόξαν ὡς ἀληθῆ δεξάμενος· τίς γάρ κοινωνία φωτί πρός σκότος;» (Migne, Patrologia Graeca (P.G.), Τόμος 26, σ. 1321) Γίνατε όλοι οι «έμπειροι» στην ουσία άπειροι και άπρακτοι! Γαιτί;;;
 

Για ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ μας μιλάς παπα-Βασίλειε Βολουδάκη και ΔΙΑΓΡΑΦΕΙΣ τον Μέγα Βασίλειο ο οποίος ιδίως περί σου λέγει: «οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (P.G. 160, σ. 101). Και θέλεις να σε ονομάζουμε και αδελφό, ποιμένα και διδάσκαλο όταν ΚΟΙΝΩΝΕΙΣ τοις ετερόφροσι και επεκτείνεις τον Οικουμενισμό ανθρώπων επέκεινα;;;;
 

Για ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ μας μιλάς παπα-Γεώργιε Μεταλληνέ, που αντί να υψώνεις ΜΕΤΑΛΛΟ ΑΤΣΑΛΙΝΟ τον Θεσμό των Συνόδων βάζεις την Πανεπιστημιακή σου ΚΑΡΕΚΛΑ, ώ Σύγχρονοι Εκκλησιολογικοί μας «Καρεκλάδες!» – και να ο Τίτλος για το επόμενο άρθρο…) που βάζεις την καρέκλα λοιπόν, ΠΑΝΩ από τις Συνόδους και τοποθετείς το Φως υπό τον μόδιον και ΣΒΗΝΕΙΣ το Πεφωτισμένο Άγιο Πατέρα Θεόδωρο Στουδίτη ο οποίος διά σε λέγει: «Οὐδ’ ἄν ὅλα τά χρήματα τοῦ κόσμου (Πανεπιστημιακοί Μισθοί ας πούμε) παρέξει τις καί κοινωνῶν εἴη τῇ αἱρέσει φίλος Θεοῦ καθίσταται, ἀλλ’ ἐχθρός. Καί τί λέγω κοινωνίας; Κἄν ἐν βρώματι, καί πόματι, καί φιλίᾳ συγκάτεισι τοῖς αἱρετικοῖς ὑπεύθυνος» (Ἐπιστολαί Θεοδώρου Στουδίτου, ἔ.ἀ., σελ. 298).

Για ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ μας μιλάς Μητροπολίτα Πειραιώς, που βάζεις την του Βοσπορίτου Αυγούστου μοναρχήσαντος απειλή ΠΑΝΩ από τις Συνόδους;;; Και παίζεις ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΑΚΩΜΩΔΙΣΤΙΚΟ και το ένα έτος Αναθεματίζεις και το άλλο ΑΠΟΣΥΡΕΙΣ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΝΩΔΥΝΑ τα Αναθέματα, λες και είναι «ψύλλου πήδημα» τα Αναθέματα και υπόκεινται στα Δεσποτοκρατικά σας γούστα ως «Μενού» πολυτελείας αριστοκρατικού εστιατορίου… και δεν φυλάγεσαι και δεν φυλάττεις Θερμοπύλες και δεν διαφυλάττεις τους εμπεπιστευμένους σοι πιστούς , μη πειθαρχών των Αγίω Θεοδώρω τω Στουδίτη «φυλάξοιτε ἔτι ἑαυτάς, παρακαλῶ, τῆς ψυχοφθόρου αἱρέσεως∙ ἧς ἡ κοινωνία ἀλλοτρίωσις Χριστοῦ» (Ἐπιστολαί, ἔ.ἀ., σελ. 354) αλλά κατέστης ΜΕΓΑΣ ΔΙΑΦΘΟΡΕΑΣ αυτού και της Αγιοπατερικής Οδού διά της Φαυλοκρατικής σου Ημερίδος;;;

Για ΠΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ μας μιλάς, Μητροπολίτα Γόρτυνος, που δικαιολογείς την ΑΚΗΔΙΑ-ΑΠΡΑΞΙΑ-ΑΡΓΟΛΟΓΙΑ σου και λέγεις δημοσίως πως «δεν Διακόπτω τη Μνημόνευση γιατί κόβομαι από την κεφαλή μου!» 
Ναι;;; Εδώ το θυμήθηκες πως η Μνημόνευση, σύμφωνα με την Διδασκαλία των Αγίων Πατέρων αποτελεί «τήν ἀναφοράν τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως ἐνώπιον τῶν ἀδύτων μυστηρίων ὡς τελείαν συγκοινωνίαν και πίστεως αποδοχήν!»;;;; 
Δηλαδή εσύ διά της Μνημονεύσεώς σου ενώνεσαι με την κεφαλή σου αλλά ο Πατριάρχης διά της Μνημονεύσεώς του, δεν ενώνεται με τον Πάπα; 
Ανωτέρα είναι η δική σου Μνημόνευση από την δική του; 


ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ: Γιατί ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΕΙΤΕ και ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΙΤΕ και δεν λέτε ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ στο Ποίμνιο που ταχτηκατε να υπηρετείτε, πως ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΟ-ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΣΑΣ ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΝΤΕΣ ΗΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΎ;;;
Θα μας απαντησετε ή εχετε και εσεις γλωσσα μογιλαλων;

Θεολογος Νικολαος Πανταζης

3 σχόλια:

  1. Χωρίς καμμία διάθεση κολακείας ἐπαινῶ ὡς καίριο καί οὐσιαστικό τό ἀνωτέρω ἄρθρο τοῦ ἀγωνιστοῦ θεολόγου κ. Πανταζῆ. Γιά τόν καθένα τῶν μνημονευομένων προσώπων θά μποροῦσε κανείς νά προσάψει πολλά καί ὀδυνηρά.... Δέν ἀκυρώνονται βεβαίως οἱ ὅποιοι ἀγῶνες των, ἀλλά, λόγῳ ἀσυνεπείας ἔργων καί λόγων, καθίστανται ὄχι μόνον ἀναποτελεσματικοί, ἀλλά καί λίαν ἐπικίνδυνοι γιά τούς θέλοντας εὐσεβῶς ζῆν καί φρονεῖν. Δυστυχῶς ἡ ὅλη στάση τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν προσώπων λειτουργεῖ ὡς ἀνάχωμα οὐσιαστικῶς πού παρεμποδίζει τήν κατίσχυση τῆς Ὀρθοδοξίας καί τελικῶς λειτουργεῖ μακροπροθέσμως ὑπέρ τῶν σχεδίων τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ. Βαρύς ἀλλά ἀληθινός πιστεύω ὁ λόγος μας. Ἐκ τῶν μνημονευομένων προσώπων θά διέκρινα ὡς πλέον συνεπή τουλάχιστον στούς λόγους του τόν σεβαστό Καθηγητή μας π. Γ. Μεταλληνό. Ὡστόσο πάντοτε ἀπορῶ πῶς αὐτοί οἱ σπουδαῖοι κατά τά ἄλλα δέν σέβονται καί κυρίως δέν μιμοῦνται τό παράδειγμα τῶν Ὁμολογητῶν καί μαρτύρων τῆς Πίστεώς μας οἱ ὁποῖοι ΑΠΑΝΤΕΣ διεκρίνοντο ἀπό πνευματική ἀνδρεία καί μόνοι των χωροῦσαν στήν ἐφαρμογή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ ἄνευ καθυστερήσεων, δικαιολογιῶν ἀναβολῆς καί ἐπιρροῶν τοῦ κόσμου. Καί πάλι, δυστυχῶς, διαπιστώνω μεγάλη ἀναντιστοιχία ἔργων καί πράξεων μεταξύ τῶν ὡς ἄνω ποιμένων καί διδασκάλων καί ἐκείνων τῶν ἀδιαμφησβητήτων καί γνησίων Ποιμένων καί Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ διαχρονικῶς. Μέ ὅλο τόν σεβασμό στή μνήμη καί τήν ἱστορική προσωπικότητα τοῦ Γενναδίου Σχολαρίου, οἱ ἐν τῶ ἄρθρω τοῦ ἀγαπητοῦ Νικολάου μνημονευόμενοι ποιμένες καί διδάσκαλοι προτιμοῦν μεταξύ τοῦ παραδειγματος τοῦ διδασκάλου καί Ἁγίου Μᾶρκου τοῦ Εὐγενικοῦ τοῦ καί Ἄτλαντος τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἐκείνου τοῦ ἀσταθοῦς μαθητοῦ του καί ὑπέρ ἅγαν διπλωμάτου καί παλινωδοῦντος ἀκόμη καί σέ θέματα Πίστεως Πατριάρχου Γενναδίου Σχολαρίου, τό παράδειγμα τοῦ δευτέρου. Ὁ νοῶν νοείτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ, αγαπητέ μου αδελφέ Δημήτριε, για τον αυθόρμητο και σεμνότατο έπαινό σου, (Θεού το δώρο).

    Σε ευχαριστώ επίσης για την καλή διάκριση και τον επιβεβλημένο διαχωρισμό που επιτελείς, υπογραμμίζοντας το αληθές: ότι "δεν ακυρώνονται οι όποιοι αγώνες των αναφερθέντων προσώπων αλλά η ασυνέπεια έργων και λόγων τους,  όχι μόνο ακυρώνει τους αγώνες αλλά καθιστά και τους ίδιους επικίνδυνους, για τους θέλοντας ευσεβώς ζειν και φρονείν." Φοβερή αλήθεια!

    Αλλά και το φοβερώτερο είναι ότι αυτό το ιδιαιτέρως αγαπητό μου και συνάμα αποκαλυπτικό χωρίο που χρησιμοποιείς: "πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού, ΔΙΩΧΘΗΣΟΝΤΑΙ" (Β' Τιμ. 3, 12).

    Το χωριό αυτό προμηνύει υποχρεωτικό διωγμό, σε απόλυτη συμφωνία με το άλλο χωρίο "δει"= πρέπει, ως πνευματική προυπόθεση και σωτηριολογική συνθήκη.

    Και κάτι ακόμη. Το χωριό αυτό, μιλώντας για τους "θέλοντες ευσεβώς ζην", δεν αναφέρεται στην ηθική, όπως μερικοί λανθασμένα νομίζουν, αλλά κυρίως στο Δόγμα, το Ευ-σέβας, την Ορθόδοξη Πίστη! Όσοι ακολουθούν την Πίστη των Αγίων Πατέρων και δεν μολύνουν την Αλήθεια με το ψεύδος, δεν μαγαρίζουν το Φως με το σκότος, ΘΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ. Κι όταν ο ανέσπερος και απρόσμενος αυτός διωγμός προέρχεται εκ των έσω, από τους ίδιους τους ποιμένες, τότε η τραγικότητα της επαληθεύσεως γίνεται βιωματικά πιο αισθητή και κατά πάντα οδυνηρή...

    Ναι, αδελφέ μου, είναι ακριβώς όπως το λέγεις: "Βαρύς αλλά αληθινός ο λόγος μας!" Βαρύς ο διωγμός εκ των ιερέων. Αυτό το τιμημένο ράσο, να μετατρέπεται σε μαστίγιο και να στάζει δηλητήριο φαρμακερό. Αλλά "φεύγετε αυτούς ως οι όφεις". Έλα ομως που δεν φεύγουμε... Δεν τους αποφεύγουμε, ούτε απομακρυνόμαστε. Προφασιζόμαστε "την αποφυγή σχίσματος"... Επικαλούμαστε πλάνα "διάκριση" ενώ στην ουσία δεν είναι διάκριση αλλά διάτρηση και διάσταση.

    Οι ποιμένες σήμερα χαριεντίζονται ανεπιφύλακτα με τους όφεις, τους εναγκαλίζονται θερμώς και ερωτοτροπούν βλασφήμως μαζί τους. Αποκαλούν τους όφεις ομοδόξους, ομόαιμους και ομοθρήσκους. Εν τω παραδείσω, στο πτωτικό εκείνο δειλινό, ο Εωσφόρος συνήργησε με έναν μόνον όφι. Σήμερα επιστρατεύει χιλιάδες και μετά μεγάλης ευκολίας καθιστά τους Ορθοδόξους Πατριάρχες "υιούς της απειθείας" (Κολ. 3, 6).

    Όσο για τη νηφάλια νύξη σου περί "τοῦ ἀσταθοῦς μαθητοῦ του καί ὑπέρ ἅγαν διπλωμάτου καί παλινωδοῦντος ἀκόμη καί σέ θέματα Πίστεως Πατριάρχου Γενναδίου Σχολαρίου", ορθός και πάλι ο παραλληλισμός σου. Υπήρξε προσέγγιση διπλωματική (και μάλλον θεμιτή) προς ευμένειαν Μωάμεθ. Θα πρέπει όμως να κάνουμε και πάλι μια αναγκαία επισήμανση:

    Στα χρόνια της νεότητός του, ανάμεσα σε άλλους, ο Γεννάδιος μαθήτευσε και στον αμφιλεγόμενο και αμφιταλαντευόμενο δάσκαλο της εποχής του, το "φρούτο της εποχής" του, τον Γεώργιο Πλήθωνα το Γεμιστό, τον αδειανό από σοφία Πατερική και γεμάτο, "πλήρης παντός πνεύματος" ελληνολατρείας, τον οποίο άριστα διακωμωδεί και εξευτελίζει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (στο έργο του Γυφτοπούλα) ως εγκλωβισμένο στο σκοτεινό-παγανιστικό του σπήλαιο παρέα με τις ψευτοθεότητες και τις θυσίες του ενώ περιπλανιέται ο ταλαίπωρος και δαιμονοκρατούμενος Πλήθων (παράφραση του "Πλάτων"), προσπαθώντας να διδάξει τις φρικτές του πλάνες, για τις οποίες δεν μετανόησε ποτέ και έφυγε "ων αυτοκατάκριτος..."

    (συνεχίζεται...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενώ λοιπόν ο Γεννάδιος, αρχικώς είχε επηρεαστεί λιγάκι, από τον Γεμιστό, όταν όμως έγινε πνευματικοπαίδι (πλουσιότατο προτέρημα και υπερπλούσια ευλογία) του Μεγάλου Πατρός και Αγίου Μάρκου του Ευγενικού και Σφοδροτάτου Αντιπαπικού, τότε ανένηψε, συνήλθε και εισήλθε εις τα Άγια των Αγίων Πατέρων. Τότε μεταμορφώθηκε κι έγινε ατρόμητος και εξόχως Αντιπαπικός. Και "Αντι-Γεμιστός".

    Κι όταν το κάλεσε ο καιρός, έκαψε δημοσίως το έργο του Γεμιστού, δηλώνοντάς το ως «ειδωλολατρικό» και «σατανικό», καθώς περιείχε «τα σαπρά των Ελλήνων ληρήματα».

    Παρέστη στη Φεράρα και τη Φλωρεντία θέλοντας να τιμήσει τον αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγο, καθώς και τον πνευματικό του, τον Άγιο Μάρκο Επίσκοπο Εφέσου (τότε και οι Πατριάρχες ακόμη είχαν πνευματικό και εξομολογούνταν, σήμερα έχουν σύμβουλο και τγουιτερίτι Παποπατέρα).

    Τότε ο πάπας Ευγένιος Δ’ (1431 - 1447 μ.Χ.) σαν έμαθε για την άρνηση του Αγίου Μάρκου να υπογράψει, είπε: «Μᾶρκος οὐχ ὑπέγραψε, λοιπὸν ἐποιήσαμεν ΟΥΔΕΝ». Σήμερα ο Πάπας λέει: "Μας Μνημονεύει επισήμως ο Βαρθολομαίος, μας υποδέχεται ως Σωτήρα με ένδοξα "Ωσαννά" και μας ασπάζεται Λειτουργικά στο "Αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν", λοιπόν, εποιήσαμεν ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!"

    Ναι μεν αρχικώς, ο Γεννάδιος ο Σχολάριος ήταν Ενωτικός, αλλά κατόπιν ευλογημένης επιρροής και Αγιοπατερικής καθοδηγήσεως από τον θεούμενο Διδασκαλό του, τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, έγινε Ανθενωτικός σφόδρα και πολέμησε με μένος κάθε σκέψη για ένωση, διακηρύττοντας πανταχού πως "η ένωση είναι πονηρό έργο του διαβόλου" και εν Αγίω Πνεύματι προφητικώς "προμήνυε την αναπόφευκτη πτώση των προδοτών ενωτικών (δυνάμει Οικουμενιστών) οι οποίοι γυρίζουν την πλάτη τους στο Θεό!" (Petit, L. – Sideras, X.A. – Jugie, M. (επιμ.), Oeuvres complètes de Gennade Scholarios III (Paris 1928-1936), σελ. 165-166).

    Δηλαδή, ο ένας Πατριάρχης Γεννάδιος, προμηνύει, προειδοποιεί τον άλλο σύγχρονο Πατριάρχη Βαρθολομαίο, πως θα υποστεί ΠΤΩΣΗ τραγική, σαν αυτή του Εωσφόρου, σαν αυτη του Αδάμ, σαν αυτή του Πάπα και ότι γυρίζουν την πλάτη τους στο Θεό!

    Ο Βαρθολομαίος όμως γυρίζει την πλάτη του όχι μόνο στο Θεό αλλά και στους προκατόχους του Αγίους Πατριάρχες και τους αποκαλεί "ΘΥΜΑΤΑ του Αρχεκάκου όφεος διότι κληρονόμησαν σε μας την διάσπασιν"...

    Και ποιος τα λέγει αυτά;;;; Το εκούσιο και συνειδητό ΘΥΜΑ του Εωσφόρου και η Παντομίμα του Πάπα, ο οποίος καθαγιάζει τα Κοράνια και κηρύσσει ισοθεΐα με τους Μιαιφόνους Σιωνιστές.

    Σ' ευχαριστώ λοιπόν αδελφέ μου, που στάθηκες ευλογημένη αφορμή για τις σκέψεις μου αυτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου