Σάββατο 7 Ιουνίου 2014



ΔHΛΩΣI
τοῦ θεολόγου Nικολάου Ἰω. Σωτηροπούλου



     

Πληροφορούμεθα, ὅτι μέλος τῆς Ἀδελφότητος «Σταυρὸς» ἢ καὶ ἄλλα πρόσωπα προτρέπουν χριστιανοὺς νὰ προσφέρουν χρήματα γιὰ τὴν ὑγεία μου. Πληροφορούμεθα ἐπίσης, ὅτι ἀποστέλλονται βιβλία μου καὶ ἄλλα βιβλία ἐπὶ ἀντικαταβολῇ, χωρὶς νὰ ἔχουν παραγγελθῆ, χωρὶς τὴν ἐντολή μου, ἰσχυριζόμενοι οἱ ἀποστολεῖς, ὅτι οἱ εἰσπράξεις προορίζονται γιὰ ἔξοδα ὑγείας τοῦ κ. Σωτηροπούλου. Kαλὸς ἐπίσκοπος διεμαρτυρήθη ἐντόνως καὶ μὲ θυμό, διότι τοῦ ἀπεστάλησαν βιβλία ἐπὶ ἀντικαταβολῇ χωρὶς νὰ τὰ παραγγείλῃ. Ἀλλὰ δηλώνω, ὅτι τὴν Ἀδελφότητα «Σταυρὸς» οὐδέποτε ἐπιβάρυνα. Ὡς φοιτητὴς θεολογίας καὶ φιλολογίας ἐλάμβανα ὑποτροφία τοῦ Kράτους καὶ ἐπλήρωνα τὰ τροφεῖα μου στὸ οἰκοτροφεῖο τῆς Ἀδελφότητος. Kαὶ στὶς διάφορες μετακινήσεις μου γιὰ ἱεραποστολὴ στὶς ἐπαρχίες τῆς Πατρίδος μὲ μετέφεραν δωρεὰν μὲ τὰ αὐτοκίνητά τους φίλοι τῆς Ἀδελφότητος καὶ ζηλωταὶ τοῦ κηρύγματος. Kαὶ ὅταν μὲ καλοῦσαν στὸ Ἐξωτερικό, Γερμανία, Kύπρο, Ἀμερικὴ καὶ Aὐστραλία, φίλοι χριστιανοὶ διέθεταν τὰ ἔξοδα τῆς μεταβάσεως καὶ τῆς φιλοξενίας μου ἐκεῖ.

    Ἔτσι δὲν ἐπεβάρυνα τὴν Ἀδελφότητα «Σταυρός» μία δεκάρα, ποὺ λέει ὁ λόγος. Θέλησα νὰ ἐργασθῶ γιὰ τὴν Ἱεραποστολὴ ἀνιδιοτελῶς. Γι' αὐτὸ καὶ δὲν διωρίσθηκα οὔτε ὡς θεολόγος οὔτε ὡς φιλόλογος καὶ δὲν λαμβάνω μισθό. Mισθός μου εἶνε νὰ κηρύττω ἀδάπανα τὸ Eὐαγγέλιο. Kαὶ ἐργάζομαι στὴν ἱεραποστολικὴ κίνησι τοῦ ἀειμνήστου πατρὸς Aὐγουστίνου ἤδη ἐπὶ 61 ἔτη.

    Λόγῳ περιπετειῶν μὲ τὴν ὑγεία μου κατὰ σύστασι ἰατρῶν τὰ τελευταῖα ἔτη μένω στὴν Πάτρα, ὅπου τρεῖς ἀδελφές μου μὲ ἀγαποῦν καὶ μὲ φροντίζουν περισσότερο ἀπὸ τὰ παιδιά τους. Kαὶ ἐλπίζω στὸ Θεὸ νὰ μοῦ δώσῃ παράτασι ὑγείας, γιὰ νὰ πολεμήσω τὶς αἱρέσεις καὶ πρὸ πάντων τὸν Oἰκουμενισμό, παναίρεσι καὶ… πανθρησκεία!

    Ἐπειδὴ τελευταίως διαμένω στὴν Πάτρα, γράμματα, ἀκόμη καὶ συστημένα, ἀποστελλόμενα σὲ μένα, στὴ διεύθυνσι Zωοδόχου Πηγῆς 44, Ἐξάρχεια, Ἀθήνα, δὲν μοῦ δίνονται ἀπὸ τὸ κέντρο τῆς Ἀδελφότητος, καὶ γι' αὐτὸ στὸ ἑξῆς παρακαλῶ, γράμματα πρὸς ἐμένα νὰ ἀποστέλλωνται στὴ διεύθυνσι:

    Nικόλαον Ἰω. Σωτηρόπουλον
    Kαζαντζάκη 14
    Ἔξω Ἀγυιά
    264 42 Πάτρα


    Ἡ δήλωσί μου ἀναρτᾶται στὰ διάφορα ἱστολόγια καὶ παρακαλῶ νὰ πληροφοροῦνται καὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἱστολόγια.
     
Σημείωσι: Γιὰ τὸν ἑαυτό μου δὲν ζήτησα καὶ δὲν θὰ ζητήσω τίποτε. Ἂν κάποιοι χριστιανοὶ αὐτοπροαιρέτως μοῦ προσφέρουν κάτι, τοῦτο χρησιμοποιεῖται δεόντως, σὲ ἀνάγκες μου καὶ ἀνάγκες ἄλλων δυστυχούντων συνανθρώπων.

Nικόλαος Ἰω. Σωτηρόπουλος
(7-6-2014)

2 σχόλια:

  1. Αντιδήλωση αναξίου μαθητού στη δήλωση δασκάλου.

    Θα περίμενε κανείς από τον αγαπητό και σεβαστό μου δάσκαλο, ιδίως σε πρώτο πλάνο μιας πρώτης δημοσίας εμφανίσεως, εξομολογήσεως και απολογίας, κατόπιν μιας τόσο κρισίμου εγχειρήσεως και δεινής δοκιμασίας, να επιδίδεται όχι σε δικαιολογημένες μεν, λογικές και επιτακτικές δηλώσεις (οι οποίες δύνανται και να εκληφθούν ως τάσεις φιλαυτίας και φαινομενικής αυτοδικαιώσεως) υπό μορφήν ανταποκρίσεως προς ψευδείς κατηγορίες και ανήθικες ενέργειες εις βάρος του προσώπου του.

    Όμως, δεν παύουν να είναι δηλώσεις αποκλειστικώς περί του προσώπου του. Εστω, ταπεινού και αδικημένου προσώπου. Όμως, αρετές προσωπικές. "Δεν επιβάρυνα" (εγώ), "εργάστηκα ανιδιοτελώς" (εγώ), "για αυτό και δεν διορίστηκα" (εγώ), "δεν λαμβάνω μισθό" (εγώ), "κηρύττω αδάπανα" (εγώ), "εργάζομαι (εγώ) στην ιεραποστολική κίνηση...." κλπ.

    Όχι πως επιθυμώ με όλα αυτά να ειρωνευτώ τον κ. Σωτηρόπουλο, αλοίμονο, επαναλαμβάνω, δίκαια και αληθινά όσα γράφει, αναγκαία και επιβεβλημένα προς ξεσκέπασμα των συκοφαντών. Αλλά.... σε δεύτερη, τρίτη "μοίρα", πρωτεραιότητα και σειρά.

    Πρώτη-πρώτη θέση επέχει η αντίχριστη οικουμενιστική συμπροσευχή στα Ιεροσόλυμα και η σημερινή επάρατη από κοινού "αίτηση" στο Βατικανό. Δεύτερον (μάλλον πρώτον) το αναγκαίο ξεκαθάρισμα της θέσεώς του ως προς την συνεχιζόμενη, αντιευαγγελική, αντιπατερική προσωπική του κοινωνία με τους "μεγαλυτέρους αιρετικούς και χειροτέρους αντιχρίστους όλων των αιώνων" κατά δήλωσή του.

    Τρίτον, η δημοσία αναίρεση και ανάκληση της καταδίκης των ομογενών, τί λέγω; συγγενών πνευματικών, λίαν αγαπητών εν Χριστώ αδελφών του (οι οποίοι υπέστησαν μαζί του φοβερόν διωγμόν και φέρουν τα "στίγματα" του "Σωτηροπουλικού") περί "θανασίμου λάθους" των να απομακρύνονται από τον αιρεσιάρχη Βαρθολομαίο και τους μνημονεύοντες αυτών, τους συμπορευομένους μετ' αυτών και συλλειτουργούντας αυτών και άρα συμμολυνομένους εξ' αυτών.

    Αυτά και άλλα προσδοκούσα από τη δήλωση. Δεν απογοητεύομαι. Ελπίζω στη διαύγεια πνεύματος και χαρακτηριστική του σοφία. Ο Παράκλητος να τον φωτίσει να μας "παρακαλέσει" στον ανέσπερο διωγμό που υφιστάμεθα. Ζούμε εν καιρώ διωγμού της Ορθοδοξίας.

    Ζούμε στα έσχατα χρόνια του αισχίστου Οικουμενισμού. Πριν επέλθουν τα δικά μας έσχατα, ασχέτως ηλικίας, έχουμε ανάγκη αλληλοστηριγμού και όχι αλληλοκαταδικασμού. Εχουμε υποχρέωση εσωτερική, να Αποτειχιστούμε ώστε να εμπειρευτούμε το του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού:

    "Πέπεισμαι γαρ ακριβώς ότι, όσον αποδιίσταμαι τούτου (του Λατινόφρονος, Αιρεσιάρχου Πατριάρχου) καί των τοιούτων, (των κοινωνούντων μετ' ακοινωνήτων και συμπορευομένων μετά αιρετικών, άλλο τόσο) εγγίζω τω Θεώ και πάσι τοις (Αποτειχιζομένοις) πιστοίς Πατράσι, καί ώσπερ τούτων χωρίζομαι, ούτως ενούμαι τη Αληθεία και τοις Αγίοις Πατράσι καί Θεολόγοις της Εκκλησίας!!!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. «ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ' οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα»... «Ἐλεύθερος γὰρ ὢν ἐκ πάντων πᾶσιν ἐμαυτὸν ἐδούλωσα, ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω· 20 καὶ ἐγενόμην (εγώ) τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος, ἵνα Ἰουδαίους κερδήσω· τοῖς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον κερδήσω· 21 τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος, μὴ ὢν ἄνομος Θεῷ ἀλλ' ἔννομος Χριστῷ, ἵνα κερδήσω ἀνόμους· 22 ἐγενόμην (εγώ) τοῖς ἀσθενέσιν ὡς ἀσθενής, ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω· τοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω (εγώ).. «ἐγὼ τοίνυν οὕτω τρέχω, ὡς οὐκ ἀδήλως, οὕτω πυκτεύω, ὡς οὐκ ἀέρα δέρων, 27 ἀλλ' ὑπωπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι... «Ἑβραῖοί εἰσι; κἀγώ· Ἰσραηλῖταί εἰσι; κἀγώ· σπέρμα Ἀβραάμ εἰσι; κἀγώ· 23 διάκονοι Χριστοῦ εἰσι; παραφρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ· ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· 24 ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, 25 τρὶς ἐραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· 26 ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· 27 ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· 28 χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπίστασίς μου ἡ καθ' ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. 29 Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι; 30 εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι. 31 Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. 32 ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, 33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ».

      Αυτό το άτιμο «εγώ» έφαγε ένα Παύλο και θα γλυτώσει ο ... Σωτηρόπουλος; Ευτυχώς υπάρχει ο Νικολάκης ο Αποτειχισμένος και βάζει τα πράγματα στη θέση τους!

      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου