Καππαδοκία: Το «σκήνωμα της καλόγριας» που προκαλεί δέος στους Τούρκους
Του Νίκου Χειλαδάκη
Ένα σκήνωμα μιας ελληνορθόδοξης καλόγριας που εκτίθεται στο μουσείο της πόλης της Νίγδης στην Καππαδοκία, έχει προκαλέσει το τεράστιο ενδιαφέρον των Τούρκων που προσέρχονται κατά κύματα για να δουν και να θαυμάσουν με δέος, όσο και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό, το λείψανο αυτό από την περίοδο που, στην περιοχή αυτή, στην αγιοτόκο Καππαδοκία, άκμαζε ο μοναχισμός, αφήνοντας μέχρι σήμερα την μεγάλη και ιστορική του παρακαταθήκη και στους σημερινούς κατοίκους της σύγχρονης Τουρκίας.
Όπως αναφέρουν τα τουρκικά δημοσιεύματα, (και είναι χαρακτηριστικό ότι το θέμα αυτό, δηλαδή το σκήνωμα της ελληνορθόδοξης καλόγριας, έχει προβληθεί από πολλές τουρκικές εφημερίδες, όπως της Milliyet), στην περιοχή της Νίγδης, όπου υπήρχε μια ανθούσα ελληνορθόδοξη κοινότητα μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών, ανακαλύφθηκε πριν από λίγο καιρό το σκήνωμα μιας ελληνορθόδοξης καλόγριας καθώς και τα οστά άλλων τεσσάρων παιδιών.
Η ανακάλυψη αυτή έγινε στην κοιλάδα της Ιλχάρα, στην περιοχή του Aksaray, μια περιοχή όπου υπήρχαν πολλά μοναστήρια μέσα σε σπηλιές και ολόκληρες πόλεις σκαμμένες κάτω από το έδαφος από την εποχή που κυριαρχούσε η ορθοδοξία και χιλιάδες μοναχοί μόναζαν στις σπηλιές της κοιλάδας.
Στην περιοχή αυτή εδώ και καιρό έγιναν κάποιες αρχαιολογικές ανασκαφές και σε μια από αυτές τις ανασκαφές, όπως ανέφερε ο Τούρκος αρχαιολόγος, Mustafa Eryaman, ανακαλύφθηκε το σκήνωμα αυτό το όποιο ανάγεται, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Τούρκου αρχαιολόγου, στην εποχή του Βυζάντιου.
Οι εξετάσεις που έγιναν στη συνέχεια στο σκήνωμα και στα οστά που ανευρέθηκαν, απέδειξαν ότι πρόκειται για μια νέα γυναίκα περίπου 22 ετών, ύψους 1 μέτρου και 62 εκατοστών, που μόναζε στη περιοχή και οι ίδιοι οι Τούρκοι την ονόμασαν χαρακτηριστικά, «Sarışın Rahibe», δηλαδή, «Η Ξανθιά Καλόγρια».
Η αιτία του θανάτου της δεν εξακριβώθηκε αλλά οι Τούρκοι υποθέτουν ότι συνέβη κάποιο βίαιο γεγονός που ίσως συνδέεται με τις γενικότερες εξελίξεις τη εποχής που έζησε η καλόγρια. Σύμφωνα με τον Mustafa Eryaman, η περίοδος που θα πρέπει να έζησε η καλόγρια αυτή θα πρέπει να είναι περίπου πριν από 1.100 χρόνια.
Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι οι Τούρκοι θεώρησαν την ανακάλυψη αυτή σαν μεγάλο γεγονός και στη συνέχεια μετέφεραν το σκήνωμα και το
εναπόθεσαν σε εδική θήκη στο μουσείο της πόλης της Νίγδης.
Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως μόλις μαθεύτηκε πως στο μουσείο αυτό βρίσκεται το σκήνωμα μιας ελληνορθόδοξης καλόγριας, άρχισαν να καταφθάνουν πολλοί Τούρκοι για να δουν και να θαυμάσουν το σκήνωμα της «Ξανθιάς Καλόγριας» που προκάλεσε δέος με την εμφάνισή της.
Και αυτό γιατί παρά το ότι είχαν περάσει πολλοί αιώνες από τον θάνατό της διατηρούνταν σε πολύ καλή κατάσταση. Κάποιοι μάλιστα έκαναν νύξη για ιερό σκήνωμα που έμεινε άφθαρτο ένεκα της ιερότητάς του δια μέσω των αιώνων.
Ίσως πρόκειται για μια άγνωστη ελληνορθόδοξη αγία που αγίασε παρά την νεανική της ηλικία και έμεινε θαμμένη επί αιώνες για να έρθει σήμερα στην επιφάνεια σαν άλλο ένα σημάδι της αναδυόμενης ορθοδοξίας στην σύγχρονη Τουρκία, προκαλώντας το δέος των ίδιων των Τούρκων.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Οδυσσέα, ο Γέρων Μωυσής ο Αγιορείτης, τον οποίον είχες βρίσει άσχημα, πριν από λίγο καιρό, εκοιμήθη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός να αναπαύση την ψυχή του, και να χαρίζη υγεία σε σένα και την οικογένεια σου.
Και βέβαια, ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του, ειδικά αν μετανόησε για την πράξη του, δηλ. να δεχθεί όργανο ζώντος ανθρώπου, εκτός εάν παρεσύρθη, όπως αφήνει να εννοηθεί, διότι:
ΔιαγραφήΣε σχετική καταγγελία, για την πράξη του δήλωσε τα εξής σε απαντητική του επιστολή:
"Δικάστε με για συνεργό εγκλήματος, αν νομίζετε. Η συνείδησή μου δεν με ελέγχει. Οι Γέροντες δεν με απέτρεψαν στο Άγιον Όρος να μεταμοσχευθώ. Δεν μπορώ να σας πείσω. Ούτε το επιθυμώ. Σας αφήνω στη γνώμη σας. Συγχωρέστε με που ζω και σας ενοχλώ".
Θαυμάστε εκκλησιαστικό ήθος, που αν μη τι άλλο δείχνει κακεντρέχεια!
Ελπίζουμε να μετανόησε, γιατί αλλιώς θα βρεθεί "εν εκείνη τη ημέρα" έμπροσθεν του δικαιοκρίτη Θεού, μαζί με τους συμβουλάτορες Γεροντάδες.
ΙΚ
Γιατί δείχνει κακεντρέχεια κύριε ΙΚ ?
ΔιαγραφήΕσύ, αν χρειαστή να κάνης μεταμόσχευση οργάνου, (δεν σου το εύχομαι, να είσαι πάντοτε γερός), θα βγής έξω να ρωτήσης τα Ιστολόγια, ή θα συνεννοηθής με τον γιατρό σου και τον Πνευματικό σου ?
Το "Συγχωρέστε με που ζω και σας ενοχλώ", αν δεν είναι κακεντρέχεια, τουλάχιστον είναι ειρωνεία.
ΔιαγραφήΚαι βέβαια,δεν μας ενοχλεί που ζει, αλλά μας ενοχλεί, που αυτός, ένας πνευματικός γέροντας και διδάσκαλος του Ευαγγελίου και των Πατέρων δεν αντελήφθη, ότι είναι αποδοχέας προϊόντος εγκλήματος, δηλ. έλαβε όργανο ανθρώπου, που δολοφονήθηκε, για να ζήσει ο γέροντας και τούτο διότι μεταμόσχευση ήπατος γίνεται, όταν ο δότης είναι ζωντανός και τότε και μόνον τότε διακόπτεται τεχνητά η καρδιοαναπνευστική του λειτουργία. Ήπαρ από νεκρό δότη είναι άχρηστο.
Καλά, δεν αντελήφθη, δεν κατάλαβε, παρεσύρθη. Μα, δεν είχε εσωτερική πληροφόρηση;
Τις θέσεις της Εκκλησίας, βάσει των Πατερικών κειμένων, έχω εκθέσει σε σχετική εργασία μου, που δηοσιεύθηκε τόσο στον Ορθόδοξο Τύπο, όσο και στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης Γλυφάδας.
Όσον αφορά εμένα προσωπικά:
Έχω δόσει εντολή στους οικείους μου, όταν χρειαστώ μεταμόσχευση, να μη ρωτήσουν κανένα ιστολόγιο και κανένα γιατρό και να αρνηθούν κάτι τέτοιο.
Όσον αφορά τον Πνευματικό μου δεν χρειάστηκε να τον ρωτήσω. Του εξέθεσα το πρόβλημα και συμφώνησε μαζί μου, ότι η μεταμόσχευση οργάνων ζώντος ανθρώπου είναι δολοφονία.
ΙΚ
ΙΚ 10 -08
ΔιαγραφήΟ δότης του οργάνου, δεν μπορεί να ζήση μόνος του, ζεί με μηχανική υποστήριξη, για να μεταφέρεται οξυγόνο στο σώμα του, και να μην αποσυντίθενται τα κύτταρα του. Ούτε καν να αναπνεύση δεν μπορεί.
Οι λειτουργίες του εγκεφάλου, (βούληση, αίσθηση, σκέψη, κλπ) δεν λειτουργούν. Αν αποσυνδεθή ο αναπνευστήρας, τα κύτταρα του σώματος διαλύονται. Μπορούμε σε αυτήν την περίπτωση να χρησιμοποιούμε την λέξη " δολοφονία " ?
Η Εκκλησία έχει αποφανθεί ότι προσφορά οργάνου είναι ένδειξη αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Μπορείς να συμφωνήσης ή να διαφωνήσης με την Εκκλησία.
Οσον αφορά εσένα προσωπικά, το γεγονός ότι δεν ερώτησες τον Πνευματικό σου για να δεχθής ταπεινά την συμβουλή του, αλλά " του εξέθεσες και συμφώνησε ", ταπεινώς φρονώ ότι δεν συνάδει με την πρακτική της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία του Χριστού έχει διαφορετική άποψη από την Πολιτεία, στο θέμα του θανάτου και δεν αναγνωρίζει εγκεφαλικό θάνατο, ηπατικό θάνατο, νεφρικό θάνατο κ.λπ. αλλά μόνο παύση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας, οπότε τότε και μόνον τότε έχουμε έξοδο της ψυχής από το σώμα.
ΔιαγραφήΟι άγιοι Πατέρες (Μ. Βασίλειος, Γρηγόριος Παλαμάς, Ιω. Δαμασκηνός, κ.ά) λένε με σαφήνεια, ότι η ψυχή βρίσκεται παντού εντός του σώματατος και όταν ένα μέρος του σώματος νεκρώνεται (π.χ. ο εγκέφαλος), η ψυχή συρρικνώνεται στα υπόλοιπα υγιή τμήματα του σώματος. Επομένως, νέκρωση του εγκεφάλου δεν σημαίνει έξοδο της ψυχής από το σώμα, αλλά "συρρίκνωσή" της στο υπόλοιπο σώμα. Όσο λοιπόν υπάρχει μηχανική υποστήριξη, η ψυχή υπάρχει εντός του σώματος, γιατί υπάρχει καρδιοαναπνευστική λειτουργία. Αν διακοπεί η υποστήριξη, τότε διακόπτεται η καρδιοαναπνευστική λειτουργία και τότε και μόνον τότε έχουμε έξοδο της ψυχής από το σώμα και τότε και μόνον τότε, το σώμα γίνεται πτώμα. Γι' αυτό, κατά την αφαίρεση οργάνου από δότη δεν διακόπτεται η υποβοήθηση αυτή, αλλά χορηγείται, στον -υποτίθεται-"εγκεφαλικά νεκρό" αναισθητικό, για να γίνει η επέμβαση αφαίρεσης οργάνου.
Αυτά λέγει η Εκκλήσία του Χριστού και όχι η Εκκλησία του Χριστόδουλου, που για να αμνηστεύσει την μελλούμενη μεταμόσχευση του,δέστρεψε το σχετικό χωρίο του Ιωάννη (10.17): "δια τούτο ο πατήρ με αγαπά, ότι εγώ τίθημι την ψυχή μου, ίνα πάλιν λάβω αυτήν", όπου αφορά αποκλειστικά και μόνον στον Χριστό, που θυσιάζεται, για τους ανθρώπους, αλλά που θα αναστηθεί ("ίνα πάλιν λάβω αυτήν") και δεν αφορά στους ανθρώπους, που αν δώσουν την ψυχή τους, για χάριν κάποιου άλλου (δηλ. αυτοκτονήσουν) είναι σίγουρο, ότι δεν θα αναστηθούν "εις ανάστασιν ζωής", αλλά "εις ανάστασιν κρίσεως". Αλλά και ο λήπτης οργάνου συναινεί στην δολοφονία του δότη, που αποφασίζει να αυτοκτονήσει και έχει την ίδια (πνευματική) κατάληξη με αυτόν.
Όσον αφορά στον Πνευματικό, εκτός από την εξαγόρευση των αμαρτημάτων, ο εξομολογούμενος καταθέτει κάθε είδους λογισμό ή απορία και ζητά τη συμβουλή του, στον αν θα έπρατε σωστά, όταν του παρουσιαζόταν κάποια περίπτωση. Τουλάχιστον αυτά αναφέρει ο Μ. Βασίλειος, περί πνευματικής πατρότητας (ως "μίχια της καρδίας" τα αναφέρει) και αυτά δέχεται και η Εκκλησία. Ο πνευματικός εκτός από δέκτης αμαρτημάτων και κριτής αυτών είναι και συμβουλάτορας του εξομολογούμενου για κάθε σκέψη ή λογισμό του.
ΙΚ
" Oσο λοιπόν υπάρχει ....... το σώμα γίνεται πτώμα."
ΔιαγραφήΔηλαδή εδώ λές ότι η παραμονή της ψυχής στο σώμα, εξαρτάται από την λειτουργία του αναπνευστήρα, όχι από την θέληση του Κυρίου.
Αν δηλαδή ο Κύριος θέλει να πάρη την ψυχή του ανθρώπου αυτού, δεν μπορεί διότι τον εμποδίζει ο αναπνευστήρας ο οποίος τροφοδοτώντας το σώμα με οξυγόνο, διευκολύνει την παραμονή της ψυχής στο σώμα, σε άλλα σημεία, εκτός του εγκεφάλου. Μήπως καταλήγουμε σε άτοπο ?
Και κάτι άλλο.
Υπάρχει περίπτωση να πάρη την ψυχή ο Κύριος, και εμείς λειτουργώντας τον αναπνευστήρα συντηρούμε απλώς ένα πτώμα ?
Ποιός είπε ότι, σε έναν διασωληνωμένο άνθρωπο, δεν μπορεί να εξέλθει η ψυχή του σώματος, όταν ο Κύριος το θελήσει;
ΔιαγραφήΆλλο το να το θελήσει όμως ο Κύριος και άλλο το να το θελήσει ο άνθρωπος.
Τί[ποτε δεν εμποδίζει τον Κύριο να λάβει την ψυχή κάποιου ανθρώπου.
Αν δεν το θελήσει ο Κύριος, αλλά το θελήσει ο άνθρωπος, τότε υφίσταται αυτοκτονία από τον δότη και αντίστοιχα δολοφονία από τους συγγενείς ή τους ιατρούς.
Πράγματι, όταν έχουμε νέκρωση του εγκεφάλου, η ψυχή συρρικνούται, κατά τους Πατέρες, στο υπόλοιπο σώμα και ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος.
Άνθρωπο έχουμε και στο έμβρυο. Σύμφωνα με τους Πατέρες, το έμβρυο "εν τη συλλήψει εμψύχωται", δηλ. το γονιμοποιημένο ωάριο, που ονομάζεται "ζυγωτό" έχει ψυχή και επομένως, όσο και εάν φαίνεται παράδοξο, με την είσοδο του σπερματοζωαρίου και τη γονιμοποίηση του ωαρίου, έχουμε ΄"είσοδο" και της ψυχής (που είναι δώρο του Θεού) στο ζυγωτό και επομένως έχουμε πλήρη άνθρωπο, παρ' όλον ότι δεν υπάρχει κανένα όργανο του σώματος! Αλλά και λίγο αργότερα, έχουμε σχηματισμό της καρδιάς πρώτα και πολύ αργότερα του εγκεφάλου, που σημαίνει, ότι έχουμε άνθρωπο με καρδιακή λειτουργία, αλλά με απουσία εγκεφάλου, δηλ. όπως ακριβώς και στον εγκεφαλικά νεκρό άνθρωπο, που η ψυχή του παραμένει εντός του σώματος με υποστήριξη της καρδιοαναπνευστικής του λειτουργίας.
Ένα πτώμα δεν συντηρείται με αναπνευστήρα. Αν ο Κύριος λάβει την ψυχή ανθρώπου, που είναι διασωληνωμένος, τότε παύει η καρδιοαναπνευστική λειτουργία και παύει αυτομάτως και η υποστηρικτική λειτουργία.
Δεν πρέπει να συγχέουμε την νομική υπόσταση του ανθρώπου με την εκκλησιαστική του υπόσταση:
Με την νομική άποψη, άνθρωπο έχουμε από της γεννήσεως μέχρι του θανάτου του, οπότε έχουμε προστασία του και εξάσκηση δικαιωμάτων κατά το νομικό δίκαιο. Το έμβρυο προστατεύεται και έχει δικαιώματα κατά "πλάσμα δικαίου". Αντίθετα, κατά την εκκλησιαστική άποψη πλήρη άνθρωπο έχουμε από της συλλήψεως και δεν υπάρχει θάνατος. Θάνατος εκκλησιαστικά νοείται η απομάκρυνση του ανθρώπου από το Θεό, ενώ ο βιολογικός θάνατος αποκαλείται "κοίμηση". Με την κοίμηση, το σώμα βρίσκεται στη γη (ή οπουδήποτε αλλού) και η ψυχή στον Άδη ή στον Παράδεισο και αναμένει την τελική κρίση. Κατ' αυτήν, ο "χωρισμένος" άνθρωπος υφίσταται επανασύσταση της ψυχής με το αναστημένο πλέον σώμα, για συνέχιση της αιωνίου ζωής, είτε στην Κόλαση, είτε στην Βασιλεία των Ουρανών. Πάντως και κατά τη διάρκεια της κοίμησης, ο άνθρωπος δεν παύει να έχει "προσωπικότητα", κάτι που αποκλείεται στο νομικό δίκαιο.
Πλήρης ανάλυση βρίσκεται σε σχετική μελέτη μας, βασισμένη στα πατερικά κείμενα, που βρίσκεται δημοσιευμένη στον Ορθόδοξο Τύπο από της 22 Φεβρουαρίου 2008, και σε 4 συνέχειες.
ΙΚ
Η υιοθέτηση αυτής της λογικής, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάθε άνθρωπος που βρίσκεται ξαφνικά στην κατάσταση του εγκεφαλικά νεκρού, πρέπει απαραιτήτως να συνδεθή με την μηχανική υποστήριξη, διαφορετικά αυτός αυτοκτονεί και οι γιατροι και οι συγγενείς δολοφονούν.
ΔιαγραφήΠριν από 25 χρόνια, που δεν υπήρχαν αναπνευστήρες στα νοσοκομεία, συνέβαιναν αυτοκτονίες και δολοφονίες ?
Στις αναπτυσσόμενες χώρες, και στις χώρες της Αφρικής, αν ένας Ορθόδοξος Χριστιανός βρεθεί εγκεφαλικά νεκρός, και πεθάνη, θα κριθή από τον Κύριο ως αυτοκτονών και οι άλλοι ως δολοφόνοι ?
Εκεί ισχύουν άλλα κριτήρια ?
Φιδι κολοβο εγω δεν υβρισα κανεναν Μωϋση αλλα εγραψα αληθειες και μονον αληθειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχομαι να μετανοιωσε που πηρε μονο οργανο - σηκοτι απο αλλον χωρις να τον ρωτηση αλλα αφου του το ξεριζωσαν για να το μεταμοσχευσαν στον μεγαλοαββα, εκεινος δε ο ταλαιπωρος εξεπνευσε βιαια.
Πητε εσεις ηταν φονος ή δεν ηταν φονος; Και τι ηταν;
Πολλοι χριστιανοι γιατροι τον συνιστουσαν να μετανοιωση μα εκεινος επεμεινε οτι δεν εφερε επανω του φονικο οργανο.
Ειναι συνυπαιτιος για την ψηφισι του νομου για τις μεταμοσχευσεις που ισχυει σημερα και δολοφονουνται καθημερινα εκατονταδες ανθρωποι και γινεται απο τα μεσα συσκοτισεως η αγρια προπαγανδα για τις κανιβαλικες μεταμοσχευσεις.
Ηταν φιλος μοιχεπιβατων, Οικουμενιστων και καθε καρυδιας καρυδι απο τους οποιους υπεφερε και συνεχιζει να υποφερει η Εκκλησια.
Δεν ειδαμε το ονομα του πουθενα σε καμμια διαμαρτυρια.
Ολα γι αυτον εβαιναν καλως.
Ο Θεος ευχομαστε να τον συγχωρηση οπως Εκεινος ξερει.