Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Xριστε Παντοκρατορα. Ω Χριστε του Ελεους και των Οικτιρμων. Ευσπλαχνε, Ευαισθητε, Φιλανθρωπε Θεε, Θεανθρωπε Κυριε. Δος μας μια καρδια μαλακια, δος μας μια καρδια ταπεινη, δος μας μια καρδια ευαισθητη, δος μας μια καρδια να κλαιη και να χυνη δακρυα, δος μας μια συντετριμμενη και τεταπεινωμενη καρδια, σαν του ΤΕΛΩΝΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.

============================

Ο Χριστος  ηλθε για να θεραπευση τον ανθρωπο, τον αρρωστο ανθρωπο και απο ολες του τις αρρωστειες. Ολες οι αρρωστειες προερχονται απο τα παθη της ψυχης, που κατω απο την σκεπη τους και απο την δροσια τους, ριχνουν ριζες βαθειες στην ψυχη και γινονται δενδρο μεγαλο, που με τα κλαδια του αγκαλιαζει και επηρεαζει καθε ενεργεια και καθε κρισι και εισχωρει παντου, σε ολες τις σκεψεις και σε ολα τα αισθηματα και σε ολες τις ενεργειες και σε ολες τις πραξεις του ανθρωπου. 
Αυτο ειναι το ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ του ανθρωπου.







Τι ζηταει ο Θεος απο τον ανθρωπο; 
Τι ζηταει;  
Λιγα δακρυα ζηταει. 
Ναι, λιγα δακρυα ζηταει ο Θεος, που αυτα τα δακρυα θα μετατραπουν και θα γινουν μαργαριταρια. 
Ομως ΤΙΠΟΤΑ. 
Στεγνα ειναι τα ματια μας.

Αν μαζεψης τα δακρυα της ανθρωποτητας, θα φτιαξης ενα Αιγαιο Πελαγος. 
Σημερα κλαινε οι ανθρωποι, κλαινε για τους πονους τους, κλαινε για τους καϋμους τους, κλαινε για τις κακοτυχιες τους. 
Συνεχεια κλαινε και για ολα κλαινε. 
Δεν τους ακουτε, δεν τους βλεπετε;
Λιμνη των Στεναγμων ειναι η γη μας. 
Μια απεραντη Κοιλαδα του Κλαυθμωνος ειναι.
Ομως οι ανθρωποι, ποτε δεν κλαινε για τα αμαρτηματα τους. 
ΠΟΤΕ.
Ποσα δακρυα χυνουμε για τα αμαρτηματα μας; 
Ω τα δακρυα, ναι τα δακρυα, ειναι η καλυτερη θυσια στο Θεο. 
Ειναι το αιμα της καρδιας μας τα δακρυα.
Τετοια δακρυα ζηταει ο Θεος. 
Που να προερχονται απο μια ταπεινη καρδια, απο μια ευαισθητη καρδια.

Δειτε ομως τους ανθρωπους σημερα. 
Ματια εχουν και ματια δεν εχουν, αυτια εχουν και αυτια δεν εχουν, καρδια εχουν και καρδια δεν εχουν.
Και ο Θεος φωναζει και φωναζει δυνατα, πολυ δυνατα : Εαν θελετε και εισακουσετε μου, τα αγαθα της γης φαγεσθε, εαν δε μη θελητε και μη εισακουσετε μου, μαχαιρα υμας κατεδεται. 
Το γαρ στομα Κυριου ελαλησε ταυτα.

Ω γενεα απιστος, ω γενεα διεστραμμενη, εως ποτε ανεξομαι υμας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου