Κυριακή 30 Ιουνίου 2013




Η ομολογία του Πέτρου





του αρχιμ. Αθανασιου Σιαμακη




Τιμής ένεκεν προς τους δύο μεγάλους αποστόλους Πέτρο και Παύλο, ας ξεδιαλύνουμε κάποιες παρεξηγήσεις του παπισμού γύρω από τον Πέτρο, και ο εκτροχιασμός του έκτοτε τον έχει ρίξει στο λάκκο της αιρέσεως.
Στην Καισάρεια του Φιλίππου, λέει η ευαγγελική περικοπή της εορτής, ρώτησε ο Ιησούς τους μαθητάς του·
-Για ποιον με περνούν οι άνθρωποι γι’ αυτόν. 
Κι εκείνοι του απάντησαν· άλλοι τον περνούν για τον Ιωάννη το βαπτιστή άλλοι για τον Ηλία άλλοι για τον Ιερεμία και άλλοι για έναν από τους προφήτες. Τότε ο Κύριος τους λέει·
-Εσείς τί λέτε; Ποιος είμαι; 


Απάντησε ο Πέτρος και είπε·
Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του ζωντανού Θεού (15-16). Του λέει ο Ιησούς·
Είσαι μακάριος , Πέτρε, γιε του Ιωνά, διότι αυτό που είπες δεν σου το φανέρωσε κανένας άνθρωπος, αλλά ο ουράνιος Πατέρας μου. 
Γι’ αυτό κι εγώ τώρα με τη σειρά μου  σου φανερώνω ότι σύ είσαι ο Πέτρος, (εδώ ο Ιησούς κάνει λογοπαίγνιο με τις λέξεις Πέτρος-πέτρα) και πάνω σ’ αυτό που είπες, που είναι μια ομολογία στερεή σαν την πέτρα, θα οικοδομήσω την αήττητη και αθάνατη εκκλησία μου. 
Και θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών. 
Το αμάρτημα που θα το κρίνεις ασυγχώρητο στη γη, θα είναι ασυγχώρητο και στον ουρανό· το αμάρτημα που θα το συγχωρείς εσύ στη γη, θα είναι συγχωρημένο και στον ουρανό» (εννοείται εφ’ όσον ο άνθρωπος θα παραμείνει θετικός δέκτης των μηνυμάτων και των αποκαλύψεων του Πατρός). 
Και τους επέστησε την προσοχή να μην πουν σε κανέναν ότι είναι ο Χριστός (17-20).




Ποιά είναι αυτή η πέτρα πάνω στην οποία εννοούσε ο Ιησούς ότι θα οικοδομήσει την εκκλησία του; 
Ο Ιησούς, σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία, κτίζει την εκκλησία του πάνω στην αλήθεια που μόλις διεκήρυξε ο Πέτρος, ότι είναι όχι ένας κοινός άνθρωπος, αλλ’ ο Γιος του ενός και ζωντανού και αιώνιου Θεού. 
Είναι ο Μεσσίας, ο λυτρωτής του κόσμου. 
Ο Ιησούς κτίζει την εκκλησία του πάνω στην πίστη στη θεότητά του. Χωρίς την πίστη αυτή εκκλησία δεν υπάρχει. 
Και σωτηρία δεν υπάρχει.
Αυτή την ερμηνεία προσφέρουν οι ερμηνευταί της εκκλησίας. 
Σημειώνονται κάποιοι ενδεικτικώς· «Εφ’ ης πέτρας επηγγείλατο ο Κύριος οικοδομήσειν αυτού την εκκλησίαν... Πέτρα δε η υψηλή ψυχή (= το φρόνημα, η πίστη) του μακαρίου Πέτρου ωνόμασται»· Βασίλειος Καισαρείας, Εις τον Ησαΐαν 2,66· PG 30,233. 
«Εφ η (πέτρα (= ομολογία) ωκοδόμητο η εκκλησία κατά πάντα τρόπον»· Επιφάνιος Κύπρου, Κατά αιρέσεων 2,1,59· PG 41,1029.   
«Τη πίστει της ομολογίας»· Ιωάννης χρυσόστομος, Ομ. Εις Μθ 54,2· PG 58,534. 
«Αύτη η ομολογία ην ωμολόγησας, θεμέλιον μέλλει είναι των πιστευόντων»· Θεοφύλακτος, Εις Μθ 16,17· PG 123,320. 
 «Επί ταύτη τη πέτρα η εκκλησία εστήρικται»· Ιωάννης Δαμασκηνός, Περί ορθού φρονήματος, 4·  PG 94,1429.
Οι παπικοί λένε ότι πέτρα είναι ο Πέτρος. 
Το λογοπαίγνιο του Χριστού Πέτρος-πέτρα το παρεξηγούν σοβαρά. 
Και τους βολεύει, βέβαια. 
Και κάνουν στη συνέχεια ολόκληρη συρραφή παραλογισμών. 
α) Άρα ο Πέτρος είναι ο αποκλειστικός διάδοχος και αντιπρόσωπος του Χριστού. 
β) Κι αφού ο Πέτρος υπήρξε κατ’ αυτούς ο ιδρυτής της εκκλησίας της Ρώμης, άρα ο πάπας, ο κάθε πάπας, σαν «διάδοχος» του Πέτρου, κληρονομεί όλα τα δικαιώματα του Πέτρου πάνω στην εκκλησία, γίνεται τοποτηρητής του Χριστού πάνω στη γη (vicarius),ορατή κεφαλή της στρατευομένης και θριαμβευούσης εκκλησίας, αρχηγός ολοκλήρου του χριστιανικού και πολιτικού κόσμου, μπροστά στον οποίο πρέπει να κάμπτεται κάθε γόνυ! 3) 
Εφ’ όσον ο απόστολος Πέτρος, ήταν ο πρώτος μεταξύ των δώδεκα, και εφ’ όσον ο πάπας επίσκοπος Ρώμης, είναι διάδοχος του Πέτρου, άρα ο πάπας κατέχει το πρωτείο μεταξύ των άλλων επισκόπων!



Η κακοδοξία αυτή η γνωστή ως παπικό πρωτείο έφτασε στο αποκορύφωμά της μόλις πριν από 150 χρόνια με τη  λεγομένη από αυτούς Α΄ σύνοδο του Βατικανού (1870), στην οποία δόθηκε στο πρωτείο δογματικός χαρακτήρας, παρά τις αντιδράσεις των παλαιοκαθολικών και όλου του χριστιανικού κόσμου.

Είναι λυπηρό να γίνεται τέτοια βάναυση κακοποίηση των λόγων του Χριστού, και να κατασκευάζεται ολόκληρη αλυσίδα παραλογισμών, προκειμένου να ντυθεί ο πάπας την πολιτικοεκκλησιαστική εξουσία που ονειρεύεται. 
Είναι δυνατόν πάνω σε πρόσωπο, σε άνθρωπο, όποιος κι αν είναι αυτός, να κτίσει ο Χριστός την εκκλησία του; 
Ο απόστολος Πέτρος δεν είχε τέτοια συνείδηση ότι πάνω του οικοδομήθηκε η εκκλησία, ούτε ότι είναι ο μόνος αντιπρόσωπος του Χριστού, αλλ’ ότι είναι ίσος με τους άλλους αποστόλους. 


Ο ίδιος γράφει στην Επιστολή του ότι ο ακρογωνιαίος λίθος της εκκλησίας είναι ο Χριστός· «Ιδού τίθημι εν Σιών λίθον ακρογωνιαίον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες· ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας» (Α΄ 2,6· Ησ 28,16). 
Είχε δε και τη συνείδηση του ανθρώπου που διέπραξε σοβαρά σφάλματα. 
Είναι περιττό να πούμε ότι και ο απόστολος Παύλος λέει ρητώς ότι κεφαλή της εκκλησίας είναι ο Χριστός (Εφ 5,23· 4,15· 1,22).

Εξ άλλου ο απόστολος Πέτρος δεν όρισε κανέναν άμεσο ή έμμεσο διάδοχό του, το δε πολίτευμα της εκκλησίας εξ αρχής είναι συνοδικό και σαν τέτοιο δεν δικαιολογεί πρωτείο σε κανέναν. 
Όλοι οι επίσκοποι, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Καινής Διαθήκης και τα στοιχεία που μας παρέχει η εκκλησία των τριών πρώτων αιώνων, είναι μεταξύ τους ίσοι. 




Υπ’ όψιν ότι ο 28ος κανών της Δ΄οικουμενικής συνόδου (451) δεν αναγνωρίζει πρεσβεία στον επίσκοπο Ρώμης, αλλά παραχωρεί ίσα πρεσβεία και στον Κωνσταντινουπόλεως. 
Ο 83ος αποστολικός κανών καθαιρεί τον κληρικό, επίσκοπο ή πρεσβύτερο, ο οποίος κατέχει και την κοσμική εξουσία, προφανώς υπαινισσόμενος τον πάπα και την παποκαισαρική τάση του, που είχε δείξει από τότε.




Εκ των πραγμάτων πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο πάπας είναι ανταγωνιστής και αντιποιητής του Χριστού, αντίχριστος. Έτσι τον αποκάλεσε νεότερος άγιος και μάρτυρας της πίστεως, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, και συνέστησε· «Τον πάπαν να καταράσθε...»· (Α. Καντιώτου, Κοσμάς  Αιτωλός, σ. 286· 348).

8 σχόλια:

  1. Ο Αγιος Εφραιμ ο Συρος αναγνωριζει σαν πετρα οικοδομησης της Εκκλησιας τον Απ.Πετρο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντιαιρετικό, ορθοδοξότατο και δογματικό κείμενο!

    Συγχαρητήρια στον π.Αθανάσιο Σιαμάκη.

    Πάτερ Αθανάσιε δέεστε υπέρ ημών προς τον Κύριον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Eφραιμ ο Συρος,351μ.Χ:[Ειπε ο Ιησους:]Σιμων,μαθητη μου,σε εκανα το θεμελιο της Αγιας Εκκλησιας.Σου εδωσα την ονομασια Πετρος,διοτι εσυ θα υποστηριξεις ολα της τα κτηρια[της Εκκλησιας].Εσυ εισαι αυτος που θα επιθεωρει οσους θα χτισουν πανω στην γη μια εκκλησια στο ονομα Μου.Αν πανε να χτισουν κατι που ειναι λαθος,εσυ,το θεμελιο,θα τους καταδικασεις.Εσυ εισαι η κορυφη του συντριβανιου απ'οπου η διδασκαλια μου πηγαζει,εισαι ο αρχηγος των μαθητων μου.Μεσω εσενα θα δωσω σε ολους τους ανθρωπους να πιουνε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  4. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ


    Ο Αλεξανδρείας Κύριλλος προχωρεί ακόμη περισσότερο:


    α/ Στον Πέτρο, επρόκειτο να θεμελιώσει την Εκκλησία του ο Κύριος: «επ’ αυτώ γαρ έμελλε την αυτού θεμελιούν Εκκλησίαν» (PG 73, 220AB). Όχι επ’ αυτής της πέτρας της πίστης, αλλ’ επ’ αυτώ, δηλ. τω Πέτρω.



    β/ Ο Κύριος τοποθέτησε τον Πέτρο ως ποιμένα της Εκκλησίας: «….. ως αυτός υπάρχων των δυνάμεων Κύριος και ταύτη (τη Εκκλησία) ποιμένα τον Πέτρον εφίστησιν» (PG 72, 424B).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν ο Εφραίμ ο Σύρος και ο Αλεξανδρείας Κύριλλος δεν μπορούσαν να κατανοήσουν μια απλή βιβλική φράση . . .

    Το α κείμενο (σχόλιο 3:05) φαίνεται νόθο.
    Στο δεύτερο σχόλιο (του κ. Ι.Κ.) είναι προφανές ότι προσπαθούν να υπερασπιστούν το "πρωτείο" του πρεσβυγενούς πατριαρχείου Αλεξανδρείας με όσα ως τώρα γράφουν περί ιδρυτού του) μη έχοντες συνολική συνεκτίμηση της άποψης της βίβλου όπου δεν υπάρχει πρώτος πλην του Ενός, δηλ. του Κυρίου Ιησού Χριστού, όπου "πρώτος" είναι ο έσχατος και ο υπηρέτης, όπου ο Ιησούς τους επέπληξε όταν οι ίδιοι ή η μητέρα τους ζήτησαν πρωτείο, όπου ιστορικά, δεν υπήρξε πρώτος ζώντων των Αποστόλων (και του απ. Πέτρου) : Δεν απεφάσιζε ο Πέτρος ή ο Παύλος, δηλαδή δεν ήταν ποτέ "πρώτος" ένας αλλά και για το παραμικρό θέμα που προέκυπτε (π.χ. περιτομή ή όχι των εξ εθνών πιστών) γινόταν σύνοδοι!

    Σαφώς τα έχει "ερευνήσει" όλα αυτά ο π.Αθανάσιος αλλά εδώ δεν κάνει επιστημονική διατριβή 300 σελίδων ώστε να τα αναλύσει άπαντα ακόμα και τα σκύβαλα! Παρ΄ όλα αυτά τεκμηριώνει με ικανές παραπομπές την Ορθόδοξη διδασκαλία. Τον ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  6. Όλα αυτά, που κατατίθενται, περί Ευαγγελίου και πρωτείου είναι σωστά, πλην όμως διάφορες ίντριγκες έδοσαν διαφορετικά δείγματα γραφής. Έτσι, έφθασε ο Κύριλλος στο σημείο να δεχτεί: α/ ότι η ουσία του Πατέρα ςίναι καρπογόνος και β/ το Φιλιόκβε!
    Τα Παρατιθέμενα στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο του οσιακώς κοιμηθέντα μοναχού και καθ. Παν Αθηνών, Στυλιανού Παπαδόπουλου (ό άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας":


    1.- Η γενεσιουργός αιτία ύπαρξης του Υιού είναι η φύση του Πατέρα: «….. Γέννημα της του Πατρός ουσίας ων ο Υιός» (PG 26. 133B).

    Τεράστιο δογματικό λάθος και γενεσιουργός αιτία των αιρέσεων, όπως το Φιλιόκβε, πράγμα που ενστερνίζεται η θεολογία των παπικών. Το ορθόν, το οποίον διακήρυξαν με σθένος οι Καππαδόκες Πατέρες είναι, ότι η γενεσιουργός αιτία της ύπαρξης του Υιού είναι το πρόσωπο του Πατέρα και όχι η φύση του (Παπαδόπουλου Στ. Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, σελ. 104).

    2.- Το άγιον Πνεύμα εκπορεύεται και εκ του Υιού: «….. πρόεισι (προέρχεται, εκπορεύεται) δε εκ του Πατρός και Υιού, πρόδηλον ότι της θείας εστίν ουσίας, ουσιωδώς εν τω αυτή και εξ αυτής προϊόν» (PG 75, 585A).

    Τεράστιο δογματικό λάθος και γενεσιουργός αιτία της αίρεσης του Φιλιόκβε. Αποτελεί έτοιμη τροφή στους παπικούς, που κατά κόρον το επικαλούνται (ως ανωτέρω, σελ. 113). Το χωρίο τούτο αναφέρει και ο άγιος Νεκτάριος στα περί Πατριάρχη Ιωάννη ΙΑ΄ Βέκκου: «Εκείνο το οποίον εποίησε μετά τόσης επιτυχίας (ο Βέκκος) είναι ότι εύρεν εύκολον την ένωσιν και ότι δεν ηδύνατο να μεμφθή τοις Λατίνοις ή την προσθήκην εις το Σύμβολον της Πίστεως. εμνήσθη του χωρίου του Κυρίλλου, όστις λέγει ότι το Πνεύμα το Άγιον εκπορεύεται εξ αμφοτέρων, δηλονότι εκ του Πατρός δια του Υιού. Και εκείνο το του Μαξίμου, όστις λέγει εν μια επιστολή του προς τον Ρουφίνον, δι’ ου δεικνύει ότι δεν λέγει ότι ο Υιός είναι η αιτία του Αγίου Πνεύματος , αλλ’ ότι εκπορεύεται δια του Υιού και δεικνύεται δια της ενότητος και του αδιαχωρίστου της ουσίας. Τέλος ο άγιος Αθανάσιος λέγει ότι αναγνωρίζει το Πνεύμα το Άγιον εν τη τάξει των θείων προσώπων και ότι εκπορεύεται εκ του Πατρός δια του Υιού» (Τα αίτια του Σχίσματος, τ. Β΄, σελ. 131).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 3.- Οι δυο φύσεις ενώθηκαν στο Χριστό σε μια φύση μετά την ένωση: «….. ουδέ εις δυο τέμνομεν Υιούς τον ένα….. μιαν φύσιν του Θεού Λόγου σεσαρκωμένην» ( PG 77. 232D-233A).

    Τεράστιο δογματικό λάθος, που αποτελεί μια φράση του αιρετικού Απολλιναρίου. Μετά την ένωση έχουμε δυο φύσεις σε μια υπόσταση, σε ένα πρόσωπο, αυτό του Θεού Υιού (ως ανωτέρω, σελ. 207).

    4.- Παραδοχή του πρωτείου εξουσίας του πάπα Ρώμης:

    α/ Αποδοχή της δήλωσης του Ρώμης Κελεστίνου, δια του αντιπροσώπου του στην Γ΄ Οικουμενική, ότι «κεφαλή όλης της πίστης ή και των αποστόλων ο μακάριος Πέτρος ο απόστολος», χωρίς αντίρρηση, παρότι ήταν Πρόεδρος της Συνόδου (ACO I, I 3, σ. 58). (ως ανωτέρω, σελ. 355).

    β/ Στον Πέτρο, επρόκειτο να θεμελιώσει την Εκκλησία του ο Κύριος: «επ’ αυτώ γαρ έμελλε την αυτού θεμελιούν Εκκλησίαν» (PG 73, 220AB). Όχι επ’ αυτής της πέτρας της πίστης, αλλ’ επ’ αυτώ, δηλ. τω Πέτρω. (ως ανωτέρω, σελ. 370).

    γ/ Ο Κύριος τοποθέτησε τον Πέτρο ως ποιμένα της Εκκλησίας: «….. ως αυτός υπάρχων των δυνάμεων Κύριος και ταύτη (τη Εκκλησία) ποιμένα τον Πέτρον εφίστησιν» (PG 72, 424B). (ως ανωτέρω, σελ. 370).

    Πιθανότατα, ο Κύριλλος για να κλείσει τα μάτια των Ρώμης Κελεστίνου Α΄ και Σίξτου Γ΄ (θεολογικά ασήμαντων) παραδέχθηκε τις υπερφίαλες απόψεις τους για το πρωτείο και ειδικά του πρώτου στην Γ΄ Σύνοδο που κατέθεσε τα παρακάτω, χωρίς ίχνος αντίδρασης:
    «Ουδενί αμφίβολόν εστι, μάλλον δε πάσιν τοις αιώσιν εγνώσθη, ότι ο άγιος και μακαριώτατος Πέτρος, ο έξαρχος και κεφαλή των Αποστόλων, ο κίων της πίστεως, ο θεμέλιος της Καθολικής Εκκλησίας, από του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Σωτήρος και Λυτρωτού του γένους του ανθρωπίνου, τας κλεις της βασιλείας εδέξατο. και αυτώ δέδοται η εξουσία του δεσμείν και λύειν τας αμαρτίας, όστις έως του νυν και αεί εν τοις αυτού διαδόχοις και ζη και δικάζει. τούτου τοιγαρούν κατά τάξιν ο διάδοχος και τοποτηρητής, ο άγιος και μακαριώτατος Πάπας ημών Κελεστίνος, ο επίσκοπος, εις ταύτην την αγίαν σύνοδον διαδόχους ημάς της αυτού παρουσίας απέστειλεν…..». Και όλα αυτά για να επιβεβαιωθεί η ασκούμενη (και όχι απλώς ρητορική) πρωτοκαθεδρία του θρόνου της Αλεξάνδρειας έναντι της Κων/πολης, στο πρόσωπο του Νεστόριου, αλλά και έναντι της Ρώμης στα πρόσωπα των μέτριων αυτών παπών. Βέβαια στη Δ΄ Οικουμενική οι ρόλοι αντεστράφησαν, η Ρώμη θριάμβευσε στο πρόσωπο του Λέοντα Α΄ έναντι της Αλεξάνδρειας, στο πρόσωπο του Διόσκορου, που αφορίσθηκε και έναντι της Κων/πολης με την άρνηση υπογραφής από τη Ρώμη του κη΄ κανόνα περί των ίσων πρεσβείων τιμής Ρώμης και Κων/πολης. Ο Κελεστίνος εκπροσωπούμενος από τον Κύριλλο, του έδωσε την άδεια να φέρει την παπική τιάρα, την οποίαν έκτοτε φέρει, ο εκάστοτε Αλεξανδρεία; (Ι. Φουντούλη, Τελετουργικά θέματα). Πάντως, τα ανωτέρω είναι γνήσια.

    Κάποιες άλλες αναφορές Πατέρων ελέγχονται για τη γνησιότητα:

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  8. Κάποιες άλλες αναφορές Πατέρων ελέγχονται για τη γνησιότητα:

    - Ο Μ. Βασίλειος προχωρεί ακόμη περισσότερο. Καταγράφει, ότι ο Χριστός όρισε τον Πέτρο ποιμένα της Εκκλησίας μετά τον εαυτό του. «Απ’ το Χριστό διδασκόμαστε και το εξής, όταν όριζε τον Πέτρο ποιμένα της Εκκλησίας μετά τον εαυτό του: Πέτρο του λέει, μ’ αγαπάς περισσότερο απ’ αυτούς; Βόσκησε τα πρόβατά μου. Και δίνει σ’ όλους τους μεταγενέστερους ποιμένες και διδασκάλους την ίδια εξουσία. Και απόδειξη αυτού είναι ότι όλοι μπορούν να δεσμεύουν με όμοιο τρόπο και να συγχωρούν (αμαρτίες) όπως εκείνος» (Μ. Βασιλείου. Ασκητικαί διατάξεις, κεφ. ΚΒ΄ P.G. 31, σελ. 1408). Δηλαδή, ο Πέτρος είναι ο ποιμένας της καθόλου Εκκλησίας μετά τον Χριστό, ο οποίος έτσι φαίνεται, ότι τον άφησε στο πόδι του, αφού και ο Πέτρος, τον αγαπάει περισσότερο από όλους τους άλλους μαθητές. Εδώ, η ανάθεση κάποιας μορφής ηγετικού ρόλου στον Πέτρο είναι έκδηλη.



    - Ο Ιω. Χρυσόστομος αναφέρει: «Ο Πέτρος ήταν ο κορυφαίος του χορού, το στόμα όλων των αποστόλων, η κεφαλή της ομάδας εκείνης, ο προστάτης όλης της οικουμένης, το θεμέλιο της Εκκλησίας, ο θερμός εραστής του Χριστού, διότι λέγει «Πέτρο, με αγαπάς περισσότερο από αυτούς;». Γι’ αυτό αναφέρω τους επαίνους, για να μάθετε ότι πραγματικά αγαπάει το Χριστό, διότι η φροντίδα για τους δούλους είναι μεγίστη απόδειξις της αγάπης προς τον Κύριο. Και δεν τα λέγω εγώ αυτά, αλλ’ ο ίδιος ο αγαπώμενος Κύριος. «Αν με αγαπάς», λέγει, «ποίμαινε τα πρόβατά μου»» (Ιω. Χρυσοστόμου, «Εν εσχάταις ημέραις», ΕΠΕ 27, 621). Αλλά και: «Διατί και το αίμα εξέχεεν; Ίνα τα πρόβατα κτήσηται ταύτα, ά τω Πέτρω και τοις μετ’ εκείνον ενεχείρησεν» (Περί Ιερωσύνης, λόγος 2. 1 PG 48. 632).



    - Ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης σε επιστολή του προς τον πάπα Πασχάλη Α΄ μεταξύ άλλων αναφέρει: «Άκουε, αποστολική κάρα, θεοπρόβλητε ποιμήν των Χριστού προβάτων, κλειδούχε της ουρανών βασιλείας, πέτρα της πίστεως, εφ’ ή ωκοδόμηται η καθολική εκκλησία. Πέτρος γαρ συ, τον Πέτρου θρόνον κοσμών και διέπων…..» (Επιστολή 271. Φατούρος σελ. 400, στιχ. 17).



    Και άλλες πολλές αναφορές από άλλους αγίους (π.χ. Ανατόλιος, Ιγνάτιος κ.λπ.).



    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου